แชร์

บทที่ 63

ผู้เขียน: อักษรามณี
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-01 21:42:09

“อีฟช่างโชคดีที่ได้พบและใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายอย่างคุณ เดเรก”

“และผมก็คิดว่าอีวี่ช่างโชคดี เพราะแกคงได้พบกับพ่อที่แท้จริงของแกแล้ว” เดเรกกล่าวพลางเอนตัวลงนอนด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อน “พรุ่งนี้ผมจะเข้ารับการผ่าตัดใหญ่ หมอบอกว่าผมอาจจะรอดหรือไม่รอดทุกอย่างห้าสิบห้าสิบ แต่ผมก็เต็มใจที่ยอมรับ...คุณเซอร์เรนัล์ฟ ถ้าไม่เป็นการรบกวนมากจนเกินไปผมอยากฝากคุณบอกอีฟ ไม่ว่าความทรงจำของผมจะยังอยู่หรือดับสูญ แต่ผมก็จะคิดถึงเธอและอีวี่...ตลอดไป”

“เดเรก ผมก็อยากบอกคุณเหมือนกันว่าในชีวิตของผมการได้พบอีวี่ คือรักแรกพบครั้งที่สอง...และผมรับปากว่าจะบอกในสิ่งที่คุณอยากบอกอีฟ ทุกอย่าง” เซอร์เรนัล์ฟใช้เวลาอยู่ในห้องนั้นอีกครู่ใหญ่ก่อนที่เขาจะกลับออกมาและมุ่งตรงไปหาอีวี่ซึ่งอยู่ในมุมสงบของโรงพยาบาลกับแบรด

“แด๊ดดี้ขา...แด๊ดดี้” ร่างเล็กวิ่งตัวปลิวมาหาชายหนุ่มที่นั่งลงและอ้าแขนรับเธอไว้ก่อนจะกอดแม่หนูน้อยด้วยความรู้สึกต่างไปจากวันก่อน ๆ เขาจูบอีวี่ทุกที่ทั้งหน้าผาก ดวงตา แก้มและริมฝีปากจิ้มลิ้มตลอดจนเรือนผมสีน้ำตาลประกายทองเงางาม...นี่คือจิตวิญญาณที่เซอร์เรนัล์ฟไม่เคยสังเกตเลยตั้งแต่แรกพบว่าทุก ๆ อย่างที่เป็นอีวี่ล้ว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 64

    “โอ!...พระเจ้าช่วย! นั่นมันรองเท้าของคุณผู้หญิง” นัยน์ตาสีฟ้าเข้มเบิกโพลงเมื่อเห็นหลักฐานต่างหน้าว่าอิสลินได้ไปจากเขาและลูกแล้ว“บางที...ฉันอาจว่ายน้ำข้ามไป” น้ำเสียงอันเจ็บปวดของอิสลินก้องเข้ามาในความคิดของชายหนุ่ม และในเสี้ยววินาทีนั้นเองที่เขานึกได้ว่าจะตามหาเธอได้ที่ไหน ร่างสูงใหญ่รีบวิ่งอ้อมไปทางด้านหลัง ริมฝั่งน้ำที่มองเห็นเกาะแมนฮัตตันอยู่ไกลลิบ“คุณเซอร์เรนัล์ฟ! นั่นคุณจะทำอะไร...อย่าครับ!” บอดี้การ์ดที่วิ่งตามมาพยายามตะโกนเรียกทว่าไม่ทันร่างสูงใหญ่ที่ถอดรองเท้าก่อนกระโดดลงไปในน้ำ คนที่ตระหนกเป็นที่สุดคืออีวี่ที่แม่บ้านอุ้มตามมาทีหลัง“แด๊ดดี้...แด๊ดดี้อย่าไป!” เด็กหญิงร้องไห้จนป้าลิลลี่ต้องกอดร่างเล็กไว้แน่น“โอ!...พระเจ้า!...คุณหนูอย่าร้องไห้ค่ะ เดี๋ยวแด๊ดดี้จะกลับมา”“ป้าครับ แถวนี้เรือบ้างไหม” ชายร่างยักษ์ปรี่เข้ามาถามเมื่อเห็นเซอร์เรนัล์ฟว่ายออกไปไกลท่ามกลางห้วงน้ำกว้างใหญ่เบื้องหน้า“มะ...มีค่ะ มีเรือพาย แต่มันเก่ามากแล้วนะคะ” / “ไม่เป็นไรครับ เราต้องรีบออกไปเดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้นคุณเซอร์เรนัล์ฟต้องแย่แน่”“ค่ะ...มันอยู่ตรงนั้นค่ะ” หญิงวัยกลางคนชี้ไปยังเรือพายขนาดเล็กที่ค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01
  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 65

    “โอ...พระเจ้าช่วย!...ฉันไม่อยากเชื่อเลย...คุณผู้หญิงกับคุณ...” ป้าลิลลี่น้ำตาคลอเบ้าเมื่อกล่องแห่งความลับถูกเปิดเผยในที่สุด แม่บ้านหมดข้อสงสัยว่าเหตุใดอิสลินจึงจ่อมจมอยู่กับสิ่งนี้ เป็นเพราะเธอเก็บหัวใจของคนรักไว้ในกล่องไม้ใบเล็กนั่นเอง“อีวี่เป็นอย่างไรบ้างครับ?” ชายหนุ่มถามเสียงเบาราวกระซิบขณะก้มลงจูบซับบนเปลือกตาเล็กบางและปากแดงจิ้มลิ้ม“เธอร้องไห้หาคุณผู้หญิงค่ะ ดูเธอจะกลัวมากตอนคุณว่ายน้ำออกไป ฉันไม่แน่ใจว่าคุณหนูอีวี่จะร้องไห้อีกไหมเวลาตื่นขึ้นมา”“ไม่เป็นไรหรอกครับ ถ้าแกร้องหาแม่ พ่อของแกก็อยู่คอยปลอบตรงนี้แล้ว” ไมมีคำพูดใดหลุดจากปากของป้าลิลลี่ในเมื่อนางประจักษ์แล้วว่าประกายตาสีฟ้านุ่มนวลคู่นั้นจ้องมองเด็กหญิงในอ้อมแขนด้วยความถนอมรัก และนับแต่บัดนี้ก็จะไม่มีข้อกังขาเรื่องความแตกต่างของพ่อกับลูกในบ้านหลังนี้อีกต่อไป เวลาที่ผันผ่านดูเหมือนเชื่องช้า นับจากวันเป็นเดือนที่เซอร์เรนัล์ฟพยายามส่งคนออกตามหาอิสลินในทุก ๆ ที่ ทั้งในอเมริกาและนอร์ธแธมตัน ไชรน์ซึ่งเป็นบ้านเกิดบิดาของเธอ แม้แต่ที่เมืองไทยก็ไร้วี่แววว่าจะพบ อีวี่ยังมีอาการเซื่องซึมและร้องไห้หาแม่เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาหนูน้อย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01
  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 66

    “กอน เธอะ เรนโบว์ (Gone The Rainbow) มามี้ร้องเพลงนี้ให้อีวี่ฟังใช่ไหม”เด็กหญิงพยักหน้า แก้มยุ้ยและปากจิ้มลิ้มเป็นสีชมพูกุหลาบใต้แสงไฟนวล “มามี้ร้องเพลงนี้...ก่อนอีวี่จะนอน”เซอร์เรนัล์ฟยิ้มจางและกดศีรษะน้อย ๆ นั้นแนบอกขณะเอนร่างลงบนเบาะนุ่มเพื่อไม่ให้ลูกสาวเห็นคราบน้ำที่หยดลงทางหางตาตอนที่เขาร้องเพลงขับกล่อมแม่หนูท่ามกลางความเงียบสงัดในสวนอันสงบงามShule,shule,shule-a-roo, Shule-a-rak-shak,shule-a-ba-ba-coo. When I saw my sally babby beal,Come bibble in the boo shy lorey.บุรุษผู้เคยถือดีและหยิ่งทะนงบัดนี้เป็นแค่ชายคนหนึ่งที่ยอมจำนนหัวใจและยอมให้ชีวิตทั้งชีวิตแก่จิตวิญญาณอันบอบบางในอ้อมแขน ทำนองแสนเศร้าคลอเคล้าอยู่ในแสงเงินยวงที่คนฟังหลับใหลอย่างเป็นสุขโดยมิได้สำเหนียกความหมายบอกเล่าถึงผู้หญิงคนหนึ่งร้องเห่กล่อมลูกเมื่อชายคนรักต้องเดินทางสู่สนามรบในสงคราม อิสลินคงเหมือนผู้หญิงคนนั้นที่ต้องอยู่เพียงลำพังกับอีวี่โดยไม่รู้ชะตากรรมของคนที่เธอรัก เธอคิดว่าเขาตายไปแล้วในคืนนั้นและใช้ชีวิตอยู่อย่างเหว่ว้าเดียวดายในเวลาที่เขาคิดแต่เคียดแค้นและหวังแต่จะเอาคืน“อีวี่...” ชายหนุ่มกระซิบอยู่กั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01
  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 67

    “เซจ...นั่นคุณกำลังจะไปไหนหรือคะ?” เรเน่ต์ก้าวเข้ามาภายในคฤหาสน์อันโอ่อ่าหลังมาที่นี่หลายต่อหลายครั้งแต่ไม่พบผู้เป็นเจ้าของ ทว่าเช้าวันนี้ที่เธอตั้งใจมาแต่กลับพบเซอร์เรนัล์ฟในชุดลำลองและหนูน้อยในชุดกระโปรงสีหวานกับแม่บ้านซึ่งอยู่ในชุดโค้ตบางและลูกสุนัขบีเกิ้ลตัวเล็กวิ่งซุกซนไปมาใกล้ ๆ ทว่าสิ่งที่ผิดสังเกตุคือกระเป๋าเดินทางหลายใบที่วางอยู่บนพื้นพรม“ผมกำลังจะเดินทางไปโมนาโก อาจอยู่ที่นั่นหลายวันถึงจะกลับ ถ้ามีธุระอะไรเร่งด่วนเกี่ยวกับงานของบริษัทก็ฝากเรื่องไว้ที่เลขาของผมก็แล้วกัน” เซอร์เรนัล์ฟเดินเข้ามาหาหญิงสาวในชุดกระโปรงยาวสีครีมซึ่งวันนี้เรเน่ต์แต่งตัวมิดชิดผิดไปจากวันก่อน ๆ แต่สำหรับเธอแล้วน้ำเสียงของคนพูดช่างราบเรียบยิ่งกว่าเสียจนน่าหงุดหงิดใจ“เซจ...ฉันไม่ได้มาหาคุณเรื่องงานนะคะ ฉันพยายามโทรหาคุณหลายครั้งคุณก็ไม่รับสายเพราะมาที่นี่ฉันไม่เคยเจอคุณเลยสักครั้ง”ทั้งแววตาและคำพูดตัดพ้อทำให้ชายหนุ่มรู้สึกไม่สบายขึ้นมาในทันที ร่างสูงใหญ่หันไปทางแม่บ้านก่อนออกคำสั่ง“ป้าลิลลี่พาอีวี่ไปที่รถก่อนนะครับ เดี๋ยวผมจะตามไป”“คุณน้าคะ อรุณสวัสดิ์ค่ะ” เด็กหญิงเดินเข้ามาเกาะแขนชายหนุ่มและฉีกยิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01
  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 68

    “ค่ะ...ป้าซิลวี่” ร่างบอบบางภายใต้เสื้อเชิ้ตขาวกางเกงเดนิมรัดรูปตอบรับเสียงที่ดังมาจากห้องด้านหน้าของร้านตัดชุดซึ่งเป็นตึกทรงโบราณตั้งอยู่บนถนนสายเล็ก ๆ อันเงียบสงบในแถบโมนาโก-วิลล์ ของนครรัฐเล็ก ๆ ทว่าหรูหรานาม โมนาโก อิสลินวางฝ่ามือลงบนตัวหุ่นที่ใช้ขึ้นโครงชุดผ้าไหมจับเดรปสีงาช้างแสนสวยของเหล่าสาวสังคมชั้นสูง ดวงตากลมโตสีน้ำตาลบนวงหน้างามใต้กรอบเรือนผมที่ถูกขมวดมวยหลวม ๆ ด้านหลังจับจ้องไปยังงานฝีมือที่ตัวเองไม่ได้มีความถนัดแต่แค่มาช่วยญาติสนิทของบิดาที่เธอหลีกลี้หนีมาอยู่ด้วย แน่นอนว่าซิลวี่ เจ้าของร้าน ลา เบล ซึ่งอยู่ที่นี่เพียงลำพังเพราะสามีและลูก ๆ อยู่ต่างเมืองไม่รู้เหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมอิสลินจึงตัดสินใจมาขอพักอยู่ด้วยกะทันหัน หญิงสาวให้เหตุผลว่าเธอหย่ากับเดเรกและตอนนี้อีวี่ก็อยู่ในความปกครองของผู้เป็นพ่อ ญาติของเธอไม่ถามอะไรและยินดีให้อยู่ช่วยเป็นลูกมือทำผ้าแทนลูกจ้างคนเก่าที่ลาออกไปพอดี ทุกอย่างดูเหมือนจะลงตัวแต่อิสลินก็ยังมีแผนลึก ๆ ในใจ เธอหนีเซอร์เรนัล์ฟมาก็จริงแต่ไม่ได้คิดจะทอดทิ้งอีวี่ หญิงสาวคิดว่าเธอต้องตัดใจจากลูกไปสักพักและรอกระทั่งเซอร์เรนัล์ฟแต่งงานกับเรเน่ต์ก็จะห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01
  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 69

    “ป้าจะให้หนูช่วยวัดตัวคุณเซอร์เรนัล์ฟ ดูซี ใจลอยจนลืมไปหมดแล้วว่าป้าพูดอะไร...ต้องขอโทษด้วยนะคะคุณเซอร์เรนัล์ฟ พอดีว่าอีฟเป็นหลานที่เพิ่งมาช่วยงานเมื่อไม่นานนี้เองค่ะ” ซิลวี่ออกตัวกับชายหนุ่มทว่าเขากลับยิ้มเย็นกับอิสลินที่ทำแอบค้อนใส่“ไม่เป็นไรหรอกครับ...อืม...จะวัดตัวให้ผมเลยไหมครับ คุณอีฟ” เซอร์เรนัล์ฟปั้นหน้าราวกับว่าเพิ่งรู้จักหญิงสาวที่ยืนเม้มปากแน่น“ค่ะ...คุณเซอร์เรนัล์ฟ” อิสลินจำต้องรับปาก ไม่ต้องบอกชายหนุ่มก็รู้ว่าเธอตกใจมากแค่ไหนที่เห็นเขาอยู่ที่นี่ ร่างแน่งน้อยเดินไปหยิบสายวัดพร้อมกระดาษและปากกาบนโต๊ะด้านหนึ่งขณะที่ซิลวี่รับโทรศัพท์มือถือซึ่งส่งสัญญาณเตือนขึ้นมา“ตามสบายนะคะคุณเซอร์เรนัล์ฟ...อีฟช่วยรับรองลูกค้าหนุ่มหล่อของเราทีนะจ๊ะ ดูซี...คุณแคทเธอรีนลูกค้าคนสำคัญโทรมาตามป้าพอดี...เดี๋ยวมานะจ๊ะ” หญิงวัยกลางคนทำมือบุ้ยบ้ายกับหลานสาวพลางก็เดินคุยโทรศัพท์ออกไปจากร้าน เหลือแต่อิสลินที่ยืนตาค้างกับสถานการณ์ไม่คาดฝัน หญิงสาวเหมือนลอยเท้งเต้งกลางทะเลและเบื้องหน้าคือเงามัจจุราชที่คอยกลืนกิน“ว่าอย่างไรล่ะครับ คุณอีฟ...จะให้ลูกค้ายืนคอยคุณมาวัดตัวแบบนี้อีกนานไหมครับ?” เซอร์เรนัล์ฟ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01
  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 70

    และเร็วกว่าความคิดที่อิสลินปักมันลงบนต้นแขนหนาใหญ่เต็มแรง การตอบโต้ของเธอได้ผล ร่างสูงใหญ่หยุดรุกรานและถอนริมฝีปากออกทั้งยังคลายวงแขนจากการกอดรัด อิสลินคิดว่าเธอทำสำเร็จกระทั่งเห็นหยดเลือดซึมออกมาบนแขนเสื้อของชายหนุ่มที่มีรอยขาดจากคมปากกา“ไคลน์!” ร่างบางปล่อยอุปกรณ์ลงพื้นก่อนยกมือขึ้นปิดปากอย่างตระหนก เธอแค่อยากให้เซอร์เรนัล์ฟหยุดแต่ไม่คิดว่ารอยแผลบนต้นแขนนั้นลึกและมีเลือดไหลออกมาจนน่าตกใจ“ไคลน์!” เรียวปากสีกุหลาบสั่นระริก ร่างเล็กขมวดเกร็งในช่องท้องและพาลจะทรงไม่อยู่ แต่เซอร์เรนัล์ฟกลับยืนนิ่งไม่ขยับ เขาจับจ้องดวงหน้าซีดในโดยไม่รู้สึกขุ่นแค้นแม้แต่น้อย เวลาราวหยุดไปชั่วขณะก่อนที่ประตูด้านหน้าจะถูกผลักเข้ามา“เป็นอย่างไรบ้างคะ...คุณเซอร์เรนัล์ฟ...ว้าย!...เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมแขนคุณมีเลือดออกมากอย่างนั้น!” เสียงเอ็ดอึงของซิลวี่ทำให้อิสลินยิ่งตื่นตกใจ หญิงวัยกลางคนปรี่เข้ามาดูใกล้ ๆ ก็หน้าเสียเมื่อเห็นหยาดโลหิตซึมออกมาบนต้นแขนของชายหนุ่ม“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณซิลวี่ ผมซุ่มซ่ามเองแต่ไม่ได้เจ็บอะไรมาก ก็แค่อุบัติเหตุเล็กน้อยครับ”“ตายแล้ว! เลือดออกมากขนาดนี้ไม่เรียกว่าเล็กน้อยแล้วล่ะค่ะ อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01
  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 71

    “ค่ะ...ป้าซิลวี่” ถึงจะขัดอกขัดใจแค่ไหนอิสลินก็ต้องจำใจรับปากเช่นทุกครั้ง ร่างบางก้าวขึ้นรถเก๋งคนใหญ่เพื่อนั่งข้างคนขับที่กำลังซับรอยเลือดสด ๆ บนต้นแขน“ป้าของคุณน่ารักมาก ท่านมีมนุษย์สัมพันธ์ดีเลิศ” “ค่ะ...ท่านดีกับทุกคนจนไม่รู้ว่าใครประสงค์ร้ายกับท่านบ้าง”เซอร์เรนัล์ฟเหลือบมองหญิงสาวที่จ้องเขาเหมือนจะกินเลือดเนื้อก่อนยักไหล่น้อย ๆ และอมยิ้ม“คุณยิ้มอะไรคะ ถ้าไม่เป็นอะไรมากฉันจะบอกทางให้คุณไปคลินิกเอง”“ลืมไปแล้วหรือว่าป้าซิลวี่สั่งอะไรคุณ หันไปข้างหลังสิ ท่านกำลังมองอยู่นะ” อิสลินเลื่อนสายตาไปยังกระจกมองข้างก็เห็นป้าซิลวี่ของเธอยืนมองดังเขาว่า ร่างเล็กรู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันทีเพราะไม่รู้ว่าเซอร์เรนัล์ฟมีแผนอะไรอีก“ไคลน์...อีวี่ล่ะคะ บอกมาเดี๋ยวนี้นะคะว่าตอนนี้แกอยู่ที่ไหน” หญิงสาวตัดใจถามสิ่งที่อยากรู้มากที่สุดเมื่อเซอร์เรนัล์ฟขับรถออกมาได้สักพัก เธออาจตกใจที่เขามาพบหากก็อยากรู้ว่าแม่หนูน้อยจะเป็นอย่างไรด้วยเช่นกัน“แกก็อยู่กับผม แต่อีวี่กำลังคิดถึงแม่ที่จากแกไปโดยไม่ได้บอกอะไรสักคำ” อิสลินอึ้งไปชั่วครู่ รอบเบ้าตารื้นด้วยหยาดน้ำใส เธอคิดถึงลูกสาวใจจะขาดแต่อีกใจกำลังตรึกตรองว่าหากพ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01

บทล่าสุด

  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 82

    “มามี้ขา...มามี้ขา” อีวี่ร้องเรียกขณะวิ่งกลับมาหาแม่ อิสลินที่นั่งใจลอยราวกับภวังค์กระตุกวูบ เธออ้าแขนรับแม่หนูน้อยที่โผเข้าซบอกและจูบเรือนผมสีน้ำตาลทองที่อวลไอด้วยกลิ่นหอมแบบเด็ก ๆ“อะไรจ๊ะลูก...ไม่อยู่คุยกับแด๊ดดี้แล้วหรือจ๊ะ” / “อีวี่อยากนอนค่ะ มามี้”“หืม...” อิสลินเงยหน้ามองท้องฟ้า อาจถึงเวลาที่อีวี่จะนอนแล้วจริง ๆ / “มามี้ร้องเพลงให้อีวี่ฟังหน่อยซีคะ”อีวี่ออดอ้อนและอิสลินก็ไม่คิดปฏิเสธ หญิงสาวจับร่างเล็กขึ้นนั่งบนตักและโอบกอดด้วยอ้อมแขนอุ่นราวอุ้มเด็กทารก แสงนวลของจันทราสาดส่องลงมากระทบนัยน์ตาสีฟาสดใส สำหรับเธอแล้วอีวี่เป็นของขวัญจากสรวงสวรรค์ที่งดงามมากกว่าสิ่งใดในโลก เจ้าของร่างแน่งน้อยเริ่มขยับเรียวปากขับลำนำเสียงเพลงเห่กล่อมคลอเสียงคลื่นและสายลมอ่อนShule, shule, shule-a-roo, Shule-a-rak-shak, shule-a-ba-ba-coo. When I saw my sally babby beal, Come bibble in the boo shy lorey. บทเพลงนุ่มนวลอ่อนหวานถูกขับกล่อมเบา ๆ อยู่เช่นนั้นกระทั่งทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบสงัด“อีวี่จ๊ะ...อีวี่จ๋า” อิสลินหยุดร้องและก้มลงมองนางฟ้าในอ้อมแขนที่หลับตาพริ้ม“อะไรกัน...หลับไปเสียแล้ว” อิสลิน

  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 81

    “บอกมาเถอะที่รักว่าจะให้ผมทำอะไร ผมยอมคุณหมดแล้วนะทูนหัว”หญิงสาวยกมือขึ้นปาดน้ำตาก่อนหันไปมองร่างเล็กที่กำลังก่อปราสาททรายอย่างขะมักเขม้น“คุณไม่ต้องทำอะไรให้ฉันหรอกค่ะ ขอแค่ทำให้ลูกของเรามีความสุขที่สุดในวันเกิดของแก...เป็นพอ”เซอร์เรนัล์ฟยิ้มพลางเกลี่ยปอยผมบนขมับของอิสลินทว่าก็สังเกตเห็นความผิดปกติบนวงหน้างามของผู้อยู่ในอ้อมแขน“อีฟ...ผมว่าหน้าคุณดูซีดไปนะ คุณไม่สบายหรือเปล่า”“ไม่นี่คะ ฉันสบายดีค่ะ ฉันคงตื่นเต้นมากไปที่ได้เห็นหน้าลูก”หญิงสาวหรุบสายตาลงต่ำเพื่อเก็บซ่อนอะไรบางอย่างที่ยังติดค้างในใจก่อนเปลี่ยนเรื่องพูด“นี่ก็เย็นมากแล้วนะคะ ฉันยังไม่ได้บอกป้าซิลวี่เลยว่าจะกลับบ้านผิดเวลาแบบนี้ ท่านคงเป็นห่วงฉันแย่แล้ว””ป้าซิลวี่รู้แล้วว่าคืนนี้คุณจะไม่กลับบ้าน”“คะ...คุณว่ายังไงนะคะ?” อิสลินขมวดคิ้วมุ่น เธอช้อนสายตาขึ้นมองเขาอีกครั้งก็เห็นประกายวิบวับในดวงตาสีฟ้าคมเข้ม เซอร์เรนัล์ฟดันแผ่นหลังให้ร่างบอบบางแนบชิดอกกว้างอีกครั้ง“นับจากวันนี้ป้าซิลวี่คงต้องหาลูกมือคนใหม่ช่วยงานที่ร้านแล้วล่ะ เพราะผมบอกเรื่องของเรากับท่านหมดแล้วตอนเดินทางมาถึงโมนาโก”“ไคลน์...นี่คุณ” อิสลินเริ่มหน้าง

  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 80

    “คุณจะแน่ใจได้อย่างไรคะว่าอีวี่เป็นสายเลือดของคุณ แกอาจเป็นลูกของใครก็ได้ที่ผู้หญิงร่านอย่างฉันเคยมีความสัมพันธ์ด้วย!”“คุณไม่เคยมีใคร” เซอร์เรนัล์ฟแย้งเบา ๆ ก่อนจับไหล่บางทั้งสองและรั้งเข้าหาตัว“ผมเชื่อว่าอีวี่เป็นลูกของผมโดยไม่จำเป็นต้องตรวจดีเอ็นเอด้วยซ้ำ! ทำไมน่ะหรือ...มองตาผมสิ อีฟ ผมรู้ว่าคุณเห็นผมตลอดเวลาที่อยู่กับอีวี่ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นลูกก็คือผม ในตัวของแกมีหัวใจของผู้ชายที่คุณรักมากที่สุดซึ่งคุณเคยคิดว่าเขาตายไปแล้ว”อิสลินเม้มเรียวปากบางไว้แน่นเมื่อรู้สึกว่าไม่อาจเก็บกลั้นน้ำตาไว้ได้อีกต่อไปเฉกเดียวกับร่างสูงใหญ่ที่เลื่อนมือหนาขึ้นมาสัมผัสแก้มเนียนเพื่อเกลี่ยหยดน้ำใสที่ร่วงหล่นลงมา“ไคลน์คะ...ฉัน...” หญิงสาวตีบตันทบเท่าทวีคูณเมื่อเห็นหยดน้ำถั่งออกมาจากดวงตาที่เคยแข็งกร้าวของจอมซาตาน เธอได้แต่นิ่งงันและรอบตัวได้ยินเพียงเสียงคลื่นซัดผสานสายลมอ่อนไหวและเสียงเล็ก ๆ ของลูกสาวตัวน้อยที่กำลังหัวเราะหัวใคร่กับลูกสุนัขแสนซน“หยุดร้องไห้เถอะนะ ที่รัก...ผมขอโทษที่ทำให้คุณทุกข์ใจในเวลาที่ผ่านมา ตอนคุณหนีไปจากผมกับลูก อีวี่บอกว่ามักจะเห็นคุณร้องไห้เสมอ”“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้ลูกเห

  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 79

    อิสลินส่ายหน้าไปมาทั้งน้ำตาก็ไหลไม่หยุด เธอกอดลูกสาวไว้อีกครั้งก่อนจะได้ยินเสียงลูกสุนัขตัวเดิมมายืนเห่าข้าง ๆ“โยกี้...นี่มามี้ของฉันนะ มามี้กลับมาหาฉันแล้ว” อีวี่ยิ้มออกมาซึ่งมันทำให้อิสลินแปลกใจ“โยกี้หรือคะ?”“ช่ายค่ะ มันชื่อโยกี้ แด๊ดดี้ซื้อมาให้อีวี่ แด๊ดดี้กลัวอีวี่จะเหงา”ร่างเล็กหันไปยกมือส่งสัญญาณกับหมาตัวน้อยในขณะที่คนเป็นแม่นิ่งไป อิสลินรู้สึกเหมือนเกิดใหม่เมื่อเห็นหน้าอีวี่ แต่แล้วหญิงสาวกลับนึกขึ้นมาได้ว่าเธอพบหน้าลูกแล้ว เธอได้อีวี่กลับคืนมาและยังไม่ลืมแผนการที่คิดไว้ในใจ ร่างบางหันไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นเงาของใคร เซอร์เรนัล์ฟคงดีได้ประเดี๋ยวประด๋าวเพราะหลังจากนี้ไปเขาจะเป็นอย่างไรก็สุดจะคาดเดา“อีวี่จ๊ะ เราไปกันเถอะ” อิสลินยืดตัวขึ้นยืนและจับมือเล็กให้เดินตามแต่หนูน้อยกลับเป็นฝ่ายยื้อเธอไว้“มามี้ขา มามี้จะไปไหนคะ?”“ไปจากที่นี่อย่างไรล่ะคะ ตามมามี้มาเถอะค่ะ”“อย่าเพิ่งไปค่ะ มามี้” หนูน้อยเข้าไปเกาะขามารดาไว้แน่นและเงยหน้ามองคล้ายจะอ้อนวอนอะไรสักอย่าง“ทำไมล่ะคะ อีวี่...เราต้องรีบไปนะคะ เราอยู่ที่นี่ไม่ได้”“แต่อีวี่ไม่อยากไป มามี้อยู่ก่อนนะคะ แด๊ดดี้บอกว่าจะจัดงานวันเกิดให้

  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 78

    “ไคลน์คะ อ๊ะ” “พระเจ้า...อีฟ”ต่างฝ่ายต่างครวญครางดังขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อความสุขสมสอดประสานไปกับสายลมแสนหวานและเสียงคลื่นขับกล่อม ระยับแดดสาดส่องเข้ามาภายในห้องกว้างทาบทาลงบนร่างทั้งสองที่กอดก่ายและดื่มด่ำกับเรือนร่างของกันและกันด้วยเพลิงปรารถนาอันน่ากระหายใคร่เป็นเวลาเนิ่นนาน บางครั้งร่างอรชรเป็นฝ่ายควบคุมเขาและหลายคราวกลับเป็นฝ่ายปลดปล่อยให้เซอร์เรนัล์ฟเป็นผู้ควบขับและดูเหมือนร่างงามยินดีเป็นฝ่ายตั้งรับพลังอันล้นเหลือจากชายหนุ่มซึ่งไม่มีทีท่าเหนื่อยอ่อนแม้แต่นิดเดียว“ที่รัก...”“ไคลน์คะ” อิสลินจิกปลายเล็บลงบนผ้าคลุมเตียงที่ยับยู่ยี่และขมวดมันไว้ในมือแน่นขณะบิดร่างชื้นเหงื่อใต้ร่างสูงใหญ่ เซอร์เรนัล์ฟยังคงแข็งแกร่งและขยับสะโพกโดยไม่หยุดพักซึ่งหญิงสาวก็ปราศจากทีท่าจะหยุดตัวเองด้วยเช่นกัน ใบหน้าคร้ามเข้มก้มลงจูบหนักเมื่อรับรู้เวลาว่าใกล้ถึงฝั่งฝัน“บอกผมหน่อยได้ไหมที่รัก...ว่าคุณมีความสุขหรือเปล่า?” คนถามหอบหายใจหนักเมื่อรู้สึกถึงหยาดหยดแห่งรักเริ่มซึมซาบออกมา อิสลินแก้มแดงซ่านแม้คำถามนั้นก่อเกิดความประหลาดใจหากก็ตอบออกไปหาใช่ด้วยอารมณ์ที่กำลังทะยานใกล้ถึงขีดสุด“ค่ะ...ไคลน์ วันนี้ฉัน

  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 77

    “อา...อีฟ” เซอร์เรนัล์ฟคำรามเสียงหนักอยู่ในลำคอก่อนพลิกตัวให้ร่างเล็กขึ้นมาทาบทับอยู่เบื้องบน เขามีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเมื่อพวงเนื้ออิ่มงามทั้งสองข้างที่กำลังไหวกระเพื่อมเลื่อนมาอยู่ตรงกับริมฝีปากหนาได้รูป“ไคลน์...บอกฉันสิคะว่าเมื่อไหร่คุณจะให้ฉันพบอีวี่” ร่างเปลือยเย้ายวนบิดไปมาอยู่เหนือร่างกำยำกระซิบถามพลางไล้ปลายนิ้วไปบนกรามแกร่งสากระคายคล้ายจะเอาใจ“คุณจะได้พบลูกแน่ ผมรับประกัน” / “แล้วหลังจากนี้คุณจะปล่อยพวกเราไปใช่ไหมคะ”พอหญิงสาวถามต่อชายหนุ่มก็ขยับลูกขึ้นนั่งโดยใช้แขนแข็งแรงดันแผ่นหลังให้ร่างบอบบางที่ยังคร่อมบนตัวแนบกับอกกว้าง เซอร์เรนัล์ฟซุกใบหน้าเพื่อสูดดมกลิ่นหอมอวลจากหลือบร่องของสองเต้าที่ถูกเบียดชิดเข้าหากัน“ผมยังไม่มีแผนอะไรตอนนี้ แต่คิดว่าจะพาคุณกับลูกกลับอเมริกา”“เพื่อเป็นสักขีพยานในงานแต่งของคุณกับเรเน่ต์อย่างนั้นหรือคะ...ฉันขอปฏิเสธค่ะ ไคลน์” / “คุณหึงผมหรือ อีฟ”“ไม่ค่ะ...อ๊ะ! ไคลน์” อิสลินสะดุ้งเมื่อกายแกร่งเริ่มแทรกความเป็นเขาเข้าไปในกลีบอ่อนนุ่มโดยหญิงสาวไม่ทันตั้งตัว ใจหนึ่งเธอก็อยากขยับหนีแต่ท่าที่นั่งอยู่บนหน้าตักของเขาไม่อำนวยให้ทำอย่างที่คิด“อุ๊ย! ไคลน์

  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 76

    “ไม่มีอะไรน่ากลัว ที่รัก” รอยยิ้มอันน่าเสน่หาจุดขึ้นบนมุมปากหยักพร้อมกันกับที่มือสากระคายลากไล้จากหัวไหล่กลมมนลงมาหยุดที่ยอดปทุมงามปริ่มบนผิวน้ำ ชายหนุ่มก้มลงจูบเม็ดโกเมนสีแดงเรื่อและขบด้วยฟันเบา ๆ จนร่างสาวสยิวซ่านก่อนผงกศีรษะขึ้นและจับจ้องดวงหน้าหวานสีชมพูเข้มที่มองทีไรก็ยังเย้ายวนใจราวกับเทพีกลางสายน้ำปลดปล่อยผมเปียกสยายลู่ลงมาเคลียบนสองเต้า“ที่รัก ผมคงต้องสอนคุณใหม่เสียแล้วกระมัง” น้ำเสียงเบาราวกระซิบทว่าเสียงหอบหายใจหนักจากใบหน้าคร้ามเข้มนั้นก็ยังชัดเจนกว่าเสียงคลื่นด้านนอก อิสลินขอบตาร้อนผ่าวเมื่อนึกถึง เขา ในคืนนั้น ราตรีแห่งฝันของนักเรียนสาวและอาจารย์หนุ่ม ร่างเล็กไล้นิ้วเรียวไปมาบนริมฝีปากล่างของเซอร์เรนัล์ฟเบา ๆ แลกกับจูบที่เขาบรรจงประทับลงบนปลายนิ้วสีเรื่อ“ไคลน์คะ คุณเคยสอนฉันแล้วนะคะ” “มันคงนานเกินไปจนคุณจำไม่ได้แล้วกระมัง”“ฉันจำมันได้เสมอค่ะ แต่คุณ...คงจะลืมนักเรียนคนนี้ไปแล้ว”“ไม่...” เซอร์เรนัล์ฟดูดนิ้วกลางของหญิงสาวก่อนตอบเสียงพร่า “ผมไม่เคยสอนบทเรียนนี้ให้ใคร...นอกจากคุณ”“ไคลน์...อืม” อิสลินหลับตาลงและรับรู้ถึงความอบอุ่นที่ฉายวาบขึ้นมาจากก้นบึ้ง หญิงสาวลืมเรื่อง

  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 75

    “ไคลน์...อย่าค่ะ...ได้โปรด” หญิงสาวได้แต่ร้องขอทั้งที่ต้านทานร่างแกร่งกำยำนั้นไม่ไหว เขาทำให้เธอร้อนรน เขาปลุกเร้าผ่านเนื้อผ้าบางเบาเปียกชุ่มที่หลุดร่นลงไปกองใต้ฟองลื่น ลิ้นหนายังทำงานไม่หยุดหย่อน ทั้งโลมเล้าดูดกลืนและตวัดชิมความหวานจากปากเล็ก กระทั่งใบหน้าคร้ามคมเลื่อนออกไปร่างอรชรจึงยกแขนขึ้นปิดป้องเต้าอิ่มกลมแสนสวยเมื่อกายสาวถูกเปิดเปลือยจนหมดด้วยเช่นกัน“อีฟ...คุณจะปกปิดไปทำไมกัน ในเมื่อผมก็เห็นจนหมดแล้ว” เสียงทุ้มทว่านุ่มนวลนั้นวอนเว้าพร้อมกับที่มือแกร่งดันแขนเรียวทั้งสองให้พ้นจากเนินเนื้ออวบใหญ่จนมันดีดเด้งออกมาอวดสายตา เขามองอยู่นานจนอิสลินเขินอายตัวเอง“พอใจหรือยังคะ ไคลน์...ฉันไม่ให้คุณทำอะไรมากไปกว่านี้นะคะ และที่สำคัญคุณต้องรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับฉันด้วย”“ผมไม่บิดพลิ้วคุณหรอก อีฟ แต่...” เซอร์เรนัล์ฟยังเบียดความใหญ่โตเข้าหาจนทุกสัดส่วนบนกายแข็งแกร่งแนบชิดกับร่างอ่อนนุ่มในอ่างน้ำที่ฟองสบู่เริ่มบางเบาลง“แต่อะไรคะ?” “คุณไม่รู้หรอกว่ามันยากแค่ไหนถ้าจะให้แค่กอดคุณไว้แบบนี้”“ไคลน์...อย่าสิคะ...ฉันไม่....” อิสลินร้องปฏิเสธแต่ไม่ทันเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่ฝังจมูกโด่งลงบนแก้มนวลแ

  • กุหลาบรักซาตาน   บทที่ 74

    “แต่ผมอยากดูแบบสูทตอนนี้เลย” ชายหนุ่มออกคำสั่งขณะที่หญิงสาวกำลังจะหันหลังให้ อิสลินหันมาถอนใจหากก็จำต้องเข้าไปหาเขาอีกตามเคย ภาพของร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่าอวดกล้ามเนื้อบนอกและลอนหน้าท้องตลอดจนแขนหนาในอ่างอาบน้ำที่ฟูฟ่องไปด้วยฟองสบู่ทำหัวใจของร่างแน่งน้อยเต้นระส่ำ เซอร์เรนัล์ฟมีพลังดึงดูดเสมอไม่ว่ายามอยู่ในชุดสูทภูมิฐานอย่างนักธุรกิจหรือยามปราศจากอาภรณ์ใด ๆ บนเรือนกายสมส่วนความเป็นชายนั้น อิสลินนึกในใจว่าทำไมเขาถึงไม่อาบน้ำให้เสร็จเสียก่อนแล้วรีบดูแบบสูทเพื่อที่เธอจะได้รีบกลับไปที่ร้านป้าซิลวี่ไว ๆ เพราะเวลาที่อยู่กันลำพังในสถานที่แบบนี้หญิงสาวก็ให้หวั่นเกรงต่อทีท่าของจอมซาตาน“อืม...ข้างนอกอากาศร้อนมากจริง ๆ “ เจ้าของใบหน้าคร้ามเข้มกล่าวพลางหันออกไปด้านนอกที่แสงแดดส่องผ่านบานกระจกหน้าต่างเข้ามา รอยยิ้มทรงเสน่ห์ระบายบนโครงหน้าหล่อเหลา เขาทำเหมือนไม่มีอะไรรีบเร่งเลยกระนั้น“ไหนล่ะ แบบสูทที่คุณเอามาให้ผมดู” เขาถามร่างบอบบางที่ยืนห่าง ๆ และกำลังยื่นเอกสารมาให้“ถ้าคุณชอบแบบไหนค่อยบอกฉันก็ได้ค่ะ ฉันจะไปรอข้างนอก”“เข้ามาใกล้หน่อยซี ผมเอื้อมไม่ถึง” อิสลินหันมองเซอร์เรนัล์ฟที่วางแขนบนขอบอ่าง น

DMCA.com Protection Status