บทที่ 8 ลงโทษอย่างเด็ดขาด

“ แล้วทำไมเจ้าถึงปล่อยให้บุตรสาวของข้าอยู่ในนั้นจนตาย ” ท่านคหบดีหวังเอ่ยถามขึ้น ดวงตาของเขาแดงก่ำเส้นเลือดที่ขมับปูดโปนไม่ต่างจากแม่ทัพหยาง

“ ตอนแรกฮูหยินแค่ต้องการข่มขู่ให้คุณหนูใหญ่เลิกคิดจะรักท่านแม่ทัพ และที่โยนเทียบเชิญไปพร้อมกับห่อข้าวนั้นก็เพื่อให้นางเข้าใจผิดท่านแม่ทัพจนสิ้นหวังที่จะคิดครองคู่ และระหว่างที่คุณหนูใหญ่หายไปก็จะคิดจัดงานหมั้นหรืองานแต่่งงานของคุณหนูเล็กกับท่านแม่ทัพให้เสร็จสิ้นไปก่อนเพราะตกลงกับฮูหยินหยางเอาไว้แล้วเจ้าค่ะ แต่พอดีท่านแม่ทัพไปราชการเกินกำหนดเวลาจึงทำให้ผิดแผนไปหมด จึงต้องเลื่อนงานหมั้นออกไปก่อน

และเมื่อยุ่งๆอยู่กับการเตรียมงานหมั้น คุณหนูเล็กก็วุ่นวายกับชุดแต่งงานและข้าวของที่จะต้องเตรียมจัดงาน ฮูหยินใหญ่ก็วุ่นวายกับการจัดเตรียมสินเดิมของคุณหนูเล็กเจ้าค่ะ เพราะคิดว่าอย่างไรเสียคงจะมัดมือชกท่านแม่ทัพหยางได้สำเร็จเพราะฮูหยินหยางตกลงแล้วว่าจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่ให้มีการหมั้นหรือถ้าจะให้ดีกว่านั้นคืองานแต่งงานให้ได้ และให้แล้วเสร็จงานก่อนถึงจะปล่อยตัวคุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ แต่ทุกคนวุ่นๆกันอยู่ก็เลยลืมนางไปสนิท จนท่านคหบดีกลับมาเจ้าค่ะ ”

หย่งหลันสาวใช้ค