ชาร์ลีส่งข้อความถึงไอแซค คาเมรอนจากแชงกรีลา: [เจอโรม ฮันท์ คนนี้คือใคร?]ไอแซคตอบแทบจะในทันที: [ครอบครัวของเขาทำธุรกิจส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมหยก พวกเขาซื้อขายหุ้น อิทธิพลของเขาในพื้นที่ก็เหมือนกับที่ทุกคนอ้างเช่นกัน คุณถามทำไมเหรอครับ? เขาทำให้คุณโกรธหรือเปล่าครับ?]ชาร์ลีตอบ: [ใช่ ผมไขอให้อัลเบิร์ตจัดการเรื่องนี้แล้ว แต่ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณ]ไอแซคตอบว่า: [บอกมาได้เลยครับ นายน้อย!]ชาร์ลีสั่งต่อว่า : [ผมต้องการให้คุณพาพ่อของเจอโรมมาที่โรงพยาบาล โอ้ แล้วก็ชายชราอีกคนหนึ่งที่ชำนาญเรื่องโบราณวัตถุ ชื่อของเขาคือ ลอว์สัน เลวิส พาพวกเขามาเจอผมหน่อย]ไอแซคตอบว่า: [ได้ครับนายน้อย ผมจะพาพวกเขาไปหาคุณทันที!]จากนั้นชาร์ลีก็ตอบว่า: [คุณไม่ต้องจัดการเองนะ แค่ให้คนอื่นทำ ผมไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเรารู้จักกัน]อีกข้อความจากไอแซคปรากฏในโทรศัพท์ของเขา: [รับทราบครับ ต้องสั่งสอนพวกเขาสักหน่อยไหมครับ?]ชาร์ลีส่งข้อความกลับมา: [เอาสิ แล้วมัดพวกเขาส่งมาให้ผมทีหลัง]ไอแซคปฏิบัติตามทันที: [ได้เลยครับนายน้อย! ผมจะให้คนจัดการตามคำสั่งของคุณทันทีเลยครับ!]ชาร์ลีหันไปหาเจอโรมและลิลี่พร้อ
ขณะที่เสียงดังก้องไปทั่วห้อง ดอน อัลเบิร์ตตามด้วยบิลและชายกำยำกลุ่มใหญ่ก็เข้ามาในห้องเมื่อเข้ามาเขาสั่งบิลว่า “ปิดประตู อย่าให้คนอื่นเข้ามาในห้องนี้!”บิลพยักหน้า “รับทราบครับ ดอน อัลเบิร์ต!”ซาซจ้องไปที่ดอน อัลเบิร์ตด้วยความตกใจ ราวกับว่าสมองของเขาถูกไฟฟ้าช็อตเขาคือดอน อัลเบิร์ต โรดส์!เจ้าโลกใต้ดินแห่งโอลรัสฮิลล์!ซาซเป็นเพียงหนึ่งในคนปกครองในพื้นที่นี้เท่านั้น แต่ดอน อัลเบิร์ตเป็นคนปกครองของพื้นที่ทั้งหมดนี้! ทุกคนในเมืองต่างก็รู้ว่าดอน อัลเบิร์ตมีอิทธิพลที่แท้จริง!เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้พบกับดอน อัลเบิร์ต เพียงเพราะเขาถูกขอให้จัดการเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ให้เจอโรม!เจอโรมไม่รู้ว่าดอน อัลเบิร์ตเป็นใคร เมื่อเห็นว่าซาซตกใจแค่ไหนเขาก็เลิกคิ้ว “ซาซ เกิดอะไรขึ้น? ตาแก่นี่เป็นใคร?”ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น ซาซก็กลัวมากจนตัวสั่นในวินาทีต่อมา ซาซจับผมของเจอโรมแล้วกระแทกหน้าลงกับพื้น ทำให้ดั้งหักจากการกระแทกนั้น ขณะที่เลือดไหลออกจากจมูกของเจอโรม ซาซก็กัดฟันแน่นและตะโกนว่า “ถ้าแกอยากตายนักนะ ฮันท์ อย่าพาฉันเข้าไปด้วย! นี่คือดอน อัลเบิร์ต!” "อะไรนะ?!" เจอโรมตกใจเป็นอ
จากนั้นบิลก็เอาท่อแป๊บออกมาแล้วเข้าหาซาซทันที แม้ว่าอีกฝ่ายจะพยายามร้องขอชีวิต แต่บิลก็ไม่ลังเลที่จะยกท่อนแป๊บขึ้นเหนือหัวและฟาดมันลงด้วยความเร็วสูงตุบ!กระดูกสะบ้าหัวเข่าขวาของซาซถูกทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทันที การแตกหักที่ถูกทุบเช่นนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะกลับมาเหมือนเดิมซาซตะโกนด้วยความเจ็บปวด แต่ชาร์ลีไม่หยุดเพียงแค่นั้น “ยังไม่จบนะ เราหักขาไปข้างหนึ่งเขายังสามารถเดินกะเผลกกับได้ ผมอยากให้เขาพิการตลอดไป!”บิลพยักหน้าและยกท่อแป๊บขึ้นอีกครั้งและในเวลาไม่นานเสียงดังอีกครั้งก็มาจากหัวเข่าซ้ายของซาซ ซาซดิ้นไปมาบนพื้นกรีดร้องขอความช่วยเหลือ ร่างกายของเขากำลังจะช็อกดอน อัลเบิร์ตตะโกนสั่งต่อว่า “บิล หาอะไรมาหุบปากมันหน่อยซิ เสียงร้องของไอ้นี่กำลังจะรบกวนคุณเวด!”“รับทราบครับ ดอน อัลเบิร์ต!” บิลทำตามและยัดแผ่นผ้าก๊อซสองสามชิ้นเข้าไปในปากของซาซขณะที่ร่างของเขาขดงอเป็นลูกบอลอยู่บนพื้นใบหน้าของเจอโรมซีดขาวในขณะที่เขาคุกเข่ากับพื้นและชันเข่าเข้ามาหา “ชาร์ลี... ไม่ใช่ ผมหมายถึงคุณเวด ผมผิดไปแล้ว! ผมไม่ควรปล่อยให้ปากโง่ ๆ ของผมได้พูด ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วยครับ!”ลิลี่ก็กลัวแทบตายเช
ลอว์สันไม่คาดคิดมาก่อนว่าการยอมรับความผิดของเขาจะไม่ส่งผลดีต่อเขาเช่นกัน เขาเพิ่งจะเป็นลมด้วยความตกใจ อย่างไรก็ตามความเจ็บปวดจากแรงกระแทกทำให้เขาตาสว่างขึ้นทันที"อ๊ากกกก!!!" ลอว์สันไม่เคยถูกทรมานเช่นนี้มาก่อนในตลอดชีวิตที่ผ่านมาน้ำตาไหลหยดลงบนใบหน้าของเขาขณะที่เขาร้องไห้ออกมาอย่างหมดหวัง “คุณเวดมันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด! ฉันจะไม่มองข้ามความผิดพลาดของเธออีกต่อไป ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอทำอะไรที่เลวทรามแบบนี้อีก”ชาร์ลีรู้สึกขยะแขยงและพูดว่า “ดี คุณไม่ได้เก่งเรื่องโยนความผิดให้คนอื่นหรอกเหรอ?”แค่ประโยคนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้กระดูกสันหลังของลอว์สันหนาวสั่นจากนั้นชาร์ลีก็ถามว่า “ลอว์สัน เลวิส! เรื่องเงินหนึ่งล้านที่น้องชายของผมลงทุนในร้านอาหารของคุณ ทำไมคุณไม่ยอมจ่ายเงินคืนให้เขาล่ะ? ทำไมคุณถึงอ้างว่าเป็นของขวัญ?”ลอว์สันหน้าซีดเผือด เขาพยายามอธิบาย “ฉันผิด ฉันผิดที่ทำแบบนั้น! ฉันเป็นคนโลภ ฉันมันไร้ยางอาย ฉันขอโทษจริง ๆ !”จากนั้นเขาก็หันไปดักลาสที่กำลังเดือดแค้น ลอว์สันขอร้อง “ดักลาส ฉันมันตาบอดเพราะความโลภ ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะจ่ายคืนให้นายหนึ่งล้าน ช่วยบอกคุณเวดให้ปล่อยฉันไปทีน
หลังจากหยุดไปสักพักชาร์ลีก็หันไปหาบิล “ชายชราคนนี้ดูเหมือนจะค่อนข้างเฉียบแหลมแฮะ เขาคิดว่าจะไม่ถูกลงโทษตราบใดที่เขาไม่ตอบ บิล จัดการขาทั้งสองข้างของเขาซะ!”“ได้เลยครับคุณเวด!” บิลตอบอย่างเชื่อฟังเมื่อมองไปที่ดีแลนด์ซึ่งตอนนี้กำลังตื่นตระหนก ชาร์ลีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณไปโทษลูกชายของคุณเองแล้วกันนะ”หลังจากเสียงกรีดร้องที่น่าสยดสยองสองครั้ง ดีแลนด์ ฮันท์ก็พิการเช่นกัน เมื่อเห็นพ่อของเขาถูกทุบตี เจอโรมรู้สึกราวกับว่าเขาสูญเสียการควบคุม เพียงไม่กี่อึดใจเขาก็นั่งอยู่บนของเหลวที่มีกลิ่นแรงและไม่พึงประสงค์กางเกงในของเขาเปียกไปหมดแล้ว!ชาร์ลีหัวเราะเบา ๆ “แกจะไม่ดูไอ้นั่นหน่อยเหรอ? ดูเหมือนว่าแกจะควบคุมไอ้นั่นของแกไม่ได้นะ! มันเป็นสาเหตุหลักของทุกสิ่งที่พังทลายลงมาจนถึงตอนนี้! ฉันบอกเลยว่าแกจะไม่ต้องการมันอีกต่อไป!”จากนั้นเขาก็สั่งว่า “ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำลายไอ้จ้อนของเขาซะ!”บิลดูเหมือนจะลังเล ในฐานะมนุษย์เองเมื่อได้รับคำสั่งเช่นนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะสะดุ้งจากนั้นดอน อัลเบิร์ตก็บ่น “นายกำลังทำอะไรอยู่? ทำตามที่คุณเวดสั่งสิ!”บิลหันกลับไปสู่ความเป็นจริงและสั่งคนของเขาว่า "กางข
ชาร์ลีสั่งให้คนของเขาหามทั้งห้าคนออกไปก่อนที่พวกเขาจะจากไป "ตอนนี้ฉันจะไว้ชีวิตพวกแกไว้ก็แล้วกัน แต่หากเรื่องนี้รั่วไหลไปเข้าหูคนอื่นเมื่อไหร่ ฉันจะฆ่าพวกแกทั้งหมดทิ้งซะ เข้าใจไหม?”พวกเขาทั้งห้าพยักหน้าโดยไม่ลังเล เป็นความโชคดีที่ยังออกไปได้อย่างมีชีวิต หลังจากนี้พวกเขาจะกล้าท้าทายชาร์ลีต่อไปอีกได้อย่างไร?เมื่อรู้ว่าพวกเขาทั้งห้าไม่กล้าที่จะท้าทายชาร์ลีอีกต่อไป เขาก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและหันไปหาลอว์สัน เลวิส “สำหรับเรื่องที่พยายามจะโกงน้องชายผม ทุกสิ่งทุกอย่างมีราคาต้องจ่าย ผมต้องการให้คุณและลูกสาวของคุณออกจากร้านอาหารไปซะ แล้วโอนชื่อเป็นของน้องชายของผมภายในวันพรุ่งนี้ เข้าใจไหม?”ลอว์สันพยักหน้ารัว ๆ “เข้าใจแล้ว ฉันจะออกจากร้านอาหารในวันพรุ่งนี้อย่างแน่นอน!”ชาร์ลีหันไปหาดีแลนด์ ฮันท์ “ลูกชายของคุณเป็นชู้กับคู่หมั้นของน้องชายผม เรื่องมันไปไกลจนเขาอยู่ในสภาพนี้ ดังนั้นคุณควรเตรียมเงินไว้สักยี่สิบล้านเพื่อเป็นค่าทำขวัญให้เขานะ แล้วอย่าทำให้เรื่องมันยุ่งยาก เข้าใจไหม?”ดีแลนด์ตกลงทันที "คุณเวด ผมจะโอนเงินให้น้องชายของคุณภายในวันพรุ่งนี้ครับ!”ด้วยความพอใจ ชาร์ลีหันไปหาลูกน้อง
ชาร์ลีพยักหน้า “พักผ่อนให้เพียงพอ ถ้านายฟื้นตัวแล้วนายค่อยไปเปิดร้านอาหารก็ได้ ถ้าฉันต้องการอะไร ฉันจะไปหานายก็แล้วกัน”ดักลาสอุทาน “ได้เสมอเมื่อนายต้องการ!”จากนั้นชาร์ลีกล่าวเสริมว่า “อ้อ อย่าบอกใครเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ล่ะ ฉันไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าฉันเป็นใคร เข้าใจใช่ไหม?”ดักลาสพยักหน้า “เข้าใจแล้ว ไม่ต้องห่วง ฉันจะเก็บความลับนี้ไปจนตายเลย!”ชาร์ลียิ้ม “ฉันจะให้คนสองคนดูแลนาย นายแค่พักผ่อนให้เพียงพอ ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนนะ”เมื่อถึงบ้าน ชาร์ลีไม่ได้วางแผนที่จะบอกแคลร์เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น เนื่องจากเขาไม่ต้องการให้เธอรู้มากเกินไป จะปลอดภัยกว่าถ้าเธอไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับตัวตนของเขาวันรุ่งขึ้นขณะที่เขากำลังซื้อของชำ ชาร์ลีได้รับโทรศัพท์ เมื่อเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเขาก็รู้ว่ามันเป็นลูกสาวของร้านวินเทจดีลักซ์ จัสมิน มัวร์นั่นเอง ชาร์ลีอดรู้สึกแปลกใจไมได้ เขาสงสัยว่าจัสมินต้องการอะไรจากเขาในขณะที่เขารับสาย ปลายสายจัสมินพูดขึ้นว่า “คุณเวดคะ ฉันขอโทษจริง ๆ ที่รบกวนคุณแบบนี้”ชาร์ลีถามว่า “แจกันยูฮูชุนที่ผมทำวันนั้น มีปัญหาเหรอครับ?”จัสมินตอบว่า “โอ้ ไม่ ไม่ใช่อย่
จัสมินแค่บอกความจริง เพราะเธอคิดจริง ๆ ว่าประธานคนใหม่ของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปดูเป็นชายลึกลับท้ายที่สุดเขาสามารถซื้อกรุ๊ปที่มีมูลค่ากว่าแสนล้านบาทเพียงเพราะเขาต้องการ ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้ออกสื่อใด ๆ เลยตลอดเวลานี้ ดูเหมือนว่ามูลค่าสุทธิของเขาจะยิ่งใหญ่กว่าของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปเสียอีกเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ตระกูลมัวร์ดูเหมือนจะไม่สำคัญอะไรเลยอย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้ว่าในตอนนี้ประธานของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปกำลังนั่งอยู่ข้าง ๆ เธอในทางกลับกันชาร์ลีเป็นคนที่ชอบเก็บเรื่องต่าง ๆ ให้เงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ว่าเขาจะตอบกลับจัสมินอย่างไม่ใส่ใจนัก แต่เขาก็ไม่เคยเปิดเผยข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับตัวตนของเขาให้เธอรู้เลยแม้แต่น้อยด้วยความเร็วรวมเร็วคงที่ทำให้พวกเขามาถึงสวนเล็ก ๆ ใกล้แม่น้ำในเวลาเพียงไม่กี่นาที สวนงดงามและเงียบสงบ ภายนอกดูเหมือนจะค่อนข้างทรุดโทรมและดูเป็นธรรมชาติแต่ภายในนั้นมันโอ่อ่าอลังการมากจากสะพานเล็ก ๆ ที่เหนือน้ำทะเลใสไปจนถึงสวนสไตล์ซูโจและแม้แต่ศาลาที่หรูหรา นั่นคือทุกสิ่งที่ทุกคนล้วนใฝ่ฝันถึงหลังจากจอดรถแล้วพ่อบ้านก็ทักทายพวกเขาและพาพวกเขาเข้าไปด้านใน เมื่อเดินผ่านสวนพวกเขาก็เ