จัสมินแค่บอกความจริง เพราะเธอคิดจริง ๆ ว่าประธานคนใหม่ของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปดูเป็นชายลึกลับท้ายที่สุดเขาสามารถซื้อกรุ๊ปที่มีมูลค่ากว่าแสนล้านบาทเพียงเพราะเขาต้องการ ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้ออกสื่อใด ๆ เลยตลอดเวลานี้ ดูเหมือนว่ามูลค่าสุทธิของเขาจะยิ่งใหญ่กว่าของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปเสียอีกเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ตระกูลมัวร์ดูเหมือนจะไม่สำคัญอะไรเลยอย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้ว่าในตอนนี้ประธานของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปกำลังนั่งอยู่ข้าง ๆ เธอในทางกลับกันชาร์ลีเป็นคนที่ชอบเก็บเรื่องต่าง ๆ ให้เงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ว่าเขาจะตอบกลับจัสมินอย่างไม่ใส่ใจนัก แต่เขาก็ไม่เคยเปิดเผยข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับตัวตนของเขาให้เธอรู้เลยแม้แต่น้อยด้วยความเร็วรวมเร็วคงที่ทำให้พวกเขามาถึงสวนเล็ก ๆ ใกล้แม่น้ำในเวลาเพียงไม่กี่นาที สวนงดงามและเงียบสงบ ภายนอกดูเหมือนจะค่อนข้างทรุดโทรมและดูเป็นธรรมชาติแต่ภายในนั้นมันโอ่อ่าอลังการมากจากสะพานเล็ก ๆ ที่เหนือน้ำทะเลใสไปจนถึงสวนสไตล์ซูโจและแม้แต่ศาลาที่หรูหรา นั่นคือทุกสิ่งที่ทุกคนล้วนใฝ่ฝันถึงหลังจากจอดรถแล้วพ่อบ้านก็ทักทายพวกเขาและพาพวกเขาเข้าไปด้านใน เมื่อเดินผ่านสวนพวกเขาก็เ
ชายร่างอ้วนเหลือบมองทราวิสก่อนจะวางกล่องไม้เรียบ ๆ ลงบนโต๊ะกลม ภายในกล่องมีหยกสีแดงเข้มดูเหมือนสมบัติโบราณ ทันทีที่เปิดกล่องทุกคนที่มาถึงก็รู้สึกราวกับว่าห้องแห่งนี้เต็มไปด้วยพลังอันอบอุ่นทุกคนตาเป็นประกายขึ้นทันทีจัสมินหันไปหาควิลท์ “คุณลุงควิลท์ คุณลุงคิดว่าอย่างไรคะ?”ควิลท์จ้องมองมันและพยักหน้า “ผมคิดว่ามันเป็นของจริง ดูเหมือนว่าจะเป็นหยกสีเลือดจากราชวงศ์โจว ถ้าจำไม่ผิด หยกอันนี้ถูกปลุกเสกมาจากพระอาจารย์ที่มีอิทธิฤทธิ์มาก!”จัสมินพยักหน้าแล้วหันไปหาชาร์ลี “แล้วคุณคิดว่ายังไงคะคุณเวด?”ในทางกลับกันชาร์ลีทำหน้าบึ้งด้วยความไม่ใส่ใจ “มันเป็นของปลอม……”ควิลท์จ้องมาที่เขา “นายเป็นแค่เด็ก ใครให้สิทธิ์นายให้พูดจาโกหกต่อหน้าทุกคนแบบนี้?”แมทธิว กิบสันชายสูงอายุที่นั่งข้าง ๆ ทราวิสลืมตาขึ้นและจ้องไปที่ชิ้นส่วนของหยก “ฉันขอลองจับหน่อยได้ไหม?”ชายร่างอ้วนหัวเราะเยือกเย็น "คุณกิบสัน นี่คุณล้อเล่นผมเหรอ? คุณไม่เข้าใจกฎของการประเมินราคางั้นเหรอ? หยกทั่ว ๆ ไปไม่ควรแตะต้องนับประสาอะไรกับหยกสีเลือดชิ้นนี้จากราชวงศ์โจว ถ้ามันแตกขึ้นมาใครจะเป็นคนรับผิดชอบ?”แมทธิวสะดุ้งตกใจ “อ๊ะ ยกโทษให้กับ
"แน่นอน! แค่พูดสิ่งที่นายคิดออกมา!” ควิลท์หัวเราะเบา ๆ “ฉันอยากจะดูด้วยว่านักต้มตุ๋นอย่างนายโกหกคนอื่นยังไง!”ชาร์ลียักไหล่ “ผมไม่อยากเปิดเผยพวกคุณ แต่ถ้าคุณยังยืนยันแบบนี้ มันคงเป็นการเสียมารยาทถ้าผมจะเพิกเฉยต่อคุณ””“เปิดเผย? นายกำลังบอกว่าเรามองข้ามอะไรไปอย่างนั้นเหรอ?” แมทธิว กิบสันที่เงียบสุขุมพลันหัวเราะขึ้นมาชาร์ลีเหลือบมองเขาแล้วหัวเราะ “เขาเป็นคนงี่เง่าที่สุดในบรรดาพวกคุณ…”“นายอยากตายหรือไง ไอ้เด็กเวร?” แมทธิวโกรธมาก“หยกเป็นของจริง อย่าเข้าใจผมผิด” จากนั้นชาร์ลีกล่าวเสริมว่า “แต่มันไม่ใช่หยกสีเลือดจากราชวงศ์โจวและไม่ได้รับการปลุกเสกจากพระอาจารย์ชื่อดังด้วยครับ นี่เป็นเพียงแร่เนไฟรต์คุณภาพสูง แต่มีมูลค่าสูงสุดที่ประมาณห้าแสนเท่านั้น”“ไร้สาระ นายไม่เห็นเหรอว่าหยกมันเป็นสีแดง!?” ควิลท์ทำหน้าบึ้งชาร์ลีพูดต่อราวกับว่าเขาไม่เคยถูกขัดจังหวะ “สีแดงของหยกเกิดจากการที่แร่โพแทสเซียมเปอร์แมงกาเนตเสียหาย คุณคิดว่ามันถูกแช่อยู่ในเลือดของพระสงฆ์ผู้มีอิทธิฤทธิ์จริง ๆ เหรอ?”“แล้วออร่าอบอุ่นที่เพิ่งแผ่ออกมาล่ะ?” เกรแฮมถามคิ้วขมวดแน่นชาร์ลีส่ายหัว “สิ่งเล็กน้อยนี้ไม่ได้มีพลังอะไร
ตอนนี้ชาร์ลีโกรธมาก “คุณคิดว่าคุณจะออกไปได้โดยไม่พูดอะไรเลยงั้นเหรอ? ผมจะบอกให้รู้ว่าที่นี่คือโอลรัส! คุณไม่รู้หรือว่าที่นี่ผู้คนในห้องนี้ล้วนมีอำนาจมากพอ ๆ กัน คุณสามารถตายในคูน้ำได้ด้วยซ้ำถ้าพวกเขาพูดแบบนั้น! ผมขอแนะนำให้คุณบอกความจริงกับเราซะตอนนี้จะดีกว่านะ ไม่อย่างนั้นคุณคงช่วยตัวเองไม่ได้แล้วล่ะ!”จัสมินรู้ดีว่าชาร์ลีพยายามที่จะจัดการกับเขา ดังนั้นเธอจึงแสดงออกอย่างเข้มงวดและเล่นตามบท “ตระกูลมัวร์มีอิทธิพลมากพอสมควร หากใครตั้งใจจะหลอกลวงเรา เราจะสอนบทเรียนที่ดีให้กับเขาอย่างแน่นอน เพราะถ้าหากเราเลือกที่จะปล่อยพวกเขาไปง่าย ๆ ชื่อเสียงของเราในสายตาของสาธารณชนจะต้องเสื่อมเสียอย่างแน่นอน!”ชายอ้วนผวาไปทั้งตัว เขารู้ว่าตระกูลมัวร์มีอำนาจสูงสุดในพื้นที่นี้ ถ้าเขาจะทำให้จัสมิน มัวร์โกรธเขาก็ต้องตายในโอลรัสแน่ ๆ !ด้วยความตื่นตระหนกเขาหันไปหา ควิลท์ด้วยความสิ้นหวัง “ควิลท์ช่วยผมด้วย! นี่มันไม่เหมือนที่เราตกลงกันไว้นี่!”การแสดงออกทางสีหน้าของควิลท์เปลี่ยนไป “แก… แกกำลังพูดถึงอะไร? หลอกลวงตระกูลมัวร์ไม่พอ ยังมากล่าวโทษฉันอีก! ฉันจะฆ่าแก!"เขาดึงมีดสั้นออกมาจากกระเป๋ากางเกง การจ้องมอง
จัสมินมีสีหน้าเฉยเมยมากขณะที่พวกเขานั่งอยู่ในรถสำหรับตัวเธอนั้น ความจริงที่ว่าครอบครัวของเธอมีขยะที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าหงุดหงิดที่สุด ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่น่ากังวลยิ่งกว่านั้นก็คือความจริงที่ว่าลุงควิลท์พยายามสร้างเรื่องให้เธอต่อหน้าคนนอกมากมายถ้าเขาหลอกเธอให้เอาเงินไปให้เขาในวันนี้ ลุงควิลท์คงหนีไปพร้อมกับเงินทั้งหมดนั้น จัสมินคงจะอายจริง ๆ ถ้าเธอค้นพบความจริงที่ว่าเธอถูกโกงหลังจากสูญเสียทรัพย์สินมหาศาลที่เป็นของตระกูลมัวร์!โชคดีที่ชาร์ลีอยู่ในเวลานั้นและได้ช่วยเธอให้เธอหลีกเลี่ยงการสูญเสียเงินทองของครอบครัวจัสมินหยิบบัตรธนาคารออกมาจากกล่องเก็บของในรถก่อนที่เธอจะยื่นให้ชาร์ลี "คุณเวดคะ มีเงินประมาณสิบล้านบาทในบัตรนี้ รหัสผ่านคือเลขแปดหกตัว โปรดรับไว้เป็นการตอบแทนอย่างนึงเพื่อแสดงความขอบคุณจาหฉันนะคะ”จัสมินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจขณะที่เธอพูด ทำไมชาร์ลีถึงเลือกที่จะอยู่กับตระกูลเล็ก ๆ เช่นนี้ ในเมื่อเขาดูเป็นมืออาชีพและมีทักษะสูงขนาดนี้ หากเขาออกมาและเริ่มธุรกิจประเมินราคาของเก่าของตัวเองเขาจะสามารถสร้างอาชีพที่ยิ่งใหญ่ให้กับตัวเองได้หลังจากนั้นไม่กี่ปีแน่
ชาร์ลีรู้สึกหมดหวังในเวลานี้ จาค็อบเพิ่งทำแจกันยูฮูชุนแตกในตอนเช้า แต่ทันทีที่เขาก้าวออกจากบ้านชายชราก็ใช้ประโยชน์จากการที่เขาไม่อยู่เพื่อแอบออกไปเดินดูของที่แอนทีคสตรีทอีกครั้งนั่นเป็นเรื่องปกติของเขา เขาจะไม่มีวันเรียนรู้จากความผิดพลาดตัวเองจาค็อบหัวเราะขณะถามพวกเขาอย่างมีเลศนัย “พ่อหมายความว่าถ้วยศิลาดลพวกนี้มีมูลค่ามากกว่าห้าล้าน! แต่เดาสิว่าพ่อซื้อมาเท่าไหร่?"แคลร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “สามล้าน?”“ไม่! เดาใหม่!” จาค็อบตอบขณะโบกมือ“สองล้าน?”“นั่นก็ยังไม่ถูก!”ชาร์ลีเหลือบมองถ้วยศิลาดลในมือพ่อตาเขาก็รู้ได้ทันทีว่าถ้วยนั้นเป็นของปลอมและมีมูลค่าเพียงไม่กี่พันบาทเท่านั้นจากนั้นจาค็อบก็ยิ้มขณะที่เขาอุทานอย่างตื่นเต้น “ฮ่าฮ่า! พ่อซื้อมาแค่สามพันบาท! น่าทึ่งไหมล่ะ?”ดวงตาของแคลร์เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจขณะที่เธอมองเขาด้วยความไม่เชื่อ “พ่อแน่ใจเหรอคะ?! ถ้วยพวกนี้ราคาแค่สามพันบาท?”ในตอนนี้เอเลนเดินออกจากห้องครัว ความตื่นเต้นและความปีติยินดีของจาค็อบดึงดูดเธอ “คุณแน่ใจหรือว่าถ้วยพวกนี้มีค่าขนาดนั้นและไม่ใช่ของปลอม?”จาค็อบตบหน้าอกของตัวเองขณะที่เขาตอบว่า “ไม่ต้อง
วันรุ่งขึ้นเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์แล้วจาค็อบลากชาร์ลีออกจากบ้านและพวกเขาก็ขับรถไปที่แอนทีคสตรีทในตอนเช้าตรู่ชายชราดูสดชื่นและมีพลังมาก เมื่อก้าวลงจากรถจาค็อบกวักมือเรียกชาร์ลีขณะที่เขาพูดว่า “มา! ฉันจะให้นายเห็นว่านายจะเลือกของดีได้ยังไง!”หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เริ่มเดินไปตามถนนแอนทีคสตรีทชาร์ลีต้องรีบเดินให้ทันจาค็อบ ระหว่างที่เดินอยู่บนถนนเขามองไปรอบ ๆ อย่างไม่ใส่ใจอะไรนักเนื่องจากเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ถนนแอนทีคสตรีทจึงมีคนมากกว่าวันปกติถนนแอนทีคสตรีทนั้นหนาแน่นมากทั้งสองฝั่งเนื่องจากมีพ่อค้าแม่ค้าจำนวนมากที่ออกมาตั้งแผงขายของในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ ดังนั้นทั้งถนนจึงเต็มไปด้วยผู้คนมากมายพ่อค้าแม่ค้าเพียงวางผ้าใบลงบนพื้นเพื่อต้อนรับแขกและลูกค้าเพื่อเข้ามาแวะดูแวะชมของเก่าและหยกที่วางอยู่บนพื้นชาร์ลีมองไปรอบ ๆ อย่างสบาย ๆ และตระหนักได้ว่าแทบจะไม่มีสินค้าอะไรที่เป็นของแท้เลย จริง ๆ แล้วพ่อค้าแม่ค้าส่วนใหญ่ตั้งแผงขายของก็เพื่อหลอกนักท่องเที่ยวและชาวต่างชาตินักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่ซื้อของเก่าไม่ทราบมูลค่าของสินค้า พวกเขามักจะยิ้มกว้างเมื่อถือสินค้าเลียนแบบไว้ในมือแถมยังคิดว่า
"โอ้ นายใหญ่ ผมคิดว่าผมต้องเอาขวดไวน์มาผิดเพราะวันนี้ผมรีบออกจากบ้าน”“หมายความว่าวันนี้คุณเอาขวดผิดมาอย่างนั้นเหรอ?” ชาร์ลียิ้มขณะหยิบขวดไวน์อีกใบที่เปื้อนโคลน เขาใช้มือเช็ดโคลนออกก่อนจะมองไปที่มันภายใต้แสงอาทิตย์ หลังจากตรวจสอบแล้วชาลีก็พูดว่า “แล้วขวดนี้ล่ะ? ดูเหมือนว่าขวดไวน์นี้จะผลิตในซูโจวนะ”แน่นอนว่ามีแถวของตัวอักษรเล็ก ๆ เขียนอยู่ด้านล่างขวด“ผลิตโดยโรงงานซูโจวคราฟต์”“ผมไม่รู้ว่าเขียนอะไรอยู่บนนั้นเพราะผมอ่านหนังสือไม่ออก” เจ้าของร้านตอบยิ้ม ๆ หลังจากนั้นเขาก็ถูฝ่าเท้ากับเสื่อน้ำมันทำเหมือนว่าเขาไม่สนใจซื้อขายกับพวกเขาแล้วจาค็อบเริ่มโกรธและรำคาญเมื่อเห็นว่าก่อนหน้านี้ตัวเองโง่แค่ไหนจาค็อบคว้ามือเจ้าของร้านไว้และตะโกนใส่เขาด้วยความโกรธ"นายมันโกหก! คืนเงินมาซะ!”“คุณกำลังพูดถึงเรื่องเงินอะไร?! ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนด้วยซ้ำ!” เจ้าของร้านตะโกนกลับในขณะที่เขาพยายามดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระ ทันใดนั้นเหรียญทองแดงปลอมและม้าหยกที่เขาตั้งโชว์ก็ร่วงลงกับพื้นอย่างไรก็ตามเมื่อม้าหยกตกลงสู่พื้นมันก็ไม่แตกเลย! ในความเป็นจริงดูเหมือนว่าจะทำจากพลาสติก“ฉันจะโทรหาตำรวจถ้านายไ