Share

บทที่ 603

Author: ลอร์ด ลีฟ
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
ลินดาตกใจแทบสิ้นสติ

เธอไม่เคยคิดเลยว่าชาร์ลีจะดูเหี้ยมและโหดถึงเพียงนี้ ภายใต้รูปลักษณ์ที่ดูไม่มีพิษมีภัยและดูไร้เดียงสาของเขา!

ชาร์ลีหักทั้งสิบนิ้วของเธอและขอให้เล่นเป่ายิ้งฉุบกับเขา เธอทำได้เพียงสร้างรูปร่างกระดาษด้วยนิ้วที่หัก ซึ่งหมายความว่าเธอจะแพ้ในเกมต่อไป!

ชาร์ลีเหลือบมองเธออย่างว่างเปล่าและพูดว่า “เอาล่ะ เริ่มกันเลย”

เขาจับมือขณะพึมพำ “เป่ายิ้งฉุบ!”

ทันทีที่เสียงของเขาลดลง เขาก็กลายเป็นมือกรรไกรทันที

ลินดาไม่สามารถควบคุมนิ้วของเธอได้เลย เธอจ้องที่ชาร์ลีด้วยดวงตาที่เศร้าโศกของเธอ

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “โอเค กรรไกรตัดกระดาษได้ ผมชนะ คุณเป็นหนี้ผมสิบล้าน”

“เอาล่ะ งั้นมาเล่นรอบที่สองกันเถอะ”

“เป่ายิ้งฉุบ!”

“โอ้ ผมชนะอีกแล้ว! คุณเป็นหนี้ผมยี่สิบล้าน”

“เอาล่ะ รอบที่สาม!”

“เป่ายิ้งฉุบ!”

“เฮ้ งี่เง่าจัง ทำไมคุณเอาแต่ออกกระดาษล่ะ? หึ คุณตลกมาก คุณเป็นหนี้ผมสามสิบล้านแล้วตอนนี้”

ชาร์ลีสนุกกับเกม ในไม่ช้าเขาก็ชนะได้สิบรอบ และสะสมเงินได้หนึ่งร้อยล้าน

“ไปเถอะ ไปชำระบิลเดี๋ยวนี้”

ใบหน้าของลินดาบิดเบี้ยวด้วยความสะพรึงกลัว “คุณเวด ฉันไม่มีเงินมากขนาดนั้น…”

ชาร์ลีโบกมืออ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 604

    ลินดาตกใจกับคำพูดของชาร์ลี เธอคร่ำครวญและพูดว่า “คุณเวด ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย ฉันขอโทษ! ฉันสามารถให้เงินทั้งหมดแก่คุณได้! ฉันมีรายได้ค่อนข้างมากตอนที่ฉันอยู่ที่มาเก๊า และฉันมีเงินทั้งหมดยี่สิบล้านในมือ ฉันสามารถให้เงินทั้งหมดนั้นแก่คุณได้ ได้โปรดไว้ชีวิตลูก ๆ ของฉันด้วย!”เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดแอพธนาคารบนมือถือ และแสดงยอดเงินคงเหลือในบัญชีให้ชาร์ลีดูอันที่จริง มันมีมากกว่า 21 ล้านในบัญชีส่วนตัวของเธอชาร์ลีพูดเรียบ ๆ “บริจาคเงินเข้าบัญชีบริจาคทางการของมูลนิธิแก่งความหวังสิ!”เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ค้นหาบัญชีทางการ แสดงให้ลินดาดู และพูดอย่างเย็นชาว่า “โอนเดี๋ยวนี้”“คุณเวด คุณจะปล่อยฉันหลังจากที่ฉันบริจาคเงินแล้วใช่ไหม?”“โอ้? คุณต้องการต่อรองเหรอ?”ลินดาตกใจมาก เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอ กรอกหมายเลขบัญชีที่ชาร์ลีแสดงให้เธอเห็นและบริจาคเงินทั้งหมดให้กับองค์กรการกุศลเธอส่งโทรศัพท์ให้ชาร์ลีและร้องไห้ “คุณเวด ฉันบริจาคเงินทั้งหมดแล้ว ยอดคงเหลือในบัญชีฉันเป็นศูนย์ ตอนนี้ปล่อยฉันไปได้ไหม?”หลังจากตรวจสอบการบริจาคแล้ว เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมว่าตอนนี้คุณเป็นหนี้ผมร้อยล้านจากเกมเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 605

    ขณะที่ลินดาร้องไห้อย่างขมขื่น ชาร์ลีสั่งให้คนของอัลเบิร์ตพาฮันนาห์มาหาเขาฮันนาห์ตัวสั่นด้วยความกลัว เธอมองที่ชาร์ลีและอ้อนวอน “ชาร์ลี ฉันเป็นป้าของนายนะ นายเป็นส่วนหนึ่งของตระกลู เพื่อ… เพื่อเห็นแก่ตระกูลวิลสัน นายยกโทษให้ฉันได้ไหม?”ชาร์ลีหัวเราะราวกับว่าเขาได้ยินเรื่องตลกขบขัน “หยุดเรื่องเหลวไหลของคุณซะเถอะ บอกผมทีว่าตอนนี้คุณมีเงินเท่าไหร่?”หัวใจฮันนาห์เต้นรัว เธอโพล่งออกมาอย่างทันที “ฉันไม่มีเงิน… จริง ๆ นะ ฉันไม่มีเงินเลย!”“ผมจะให้โอกาสคุณสารภาพ แนะนำให้คุณรับมัน ไม่อย่างนั้น คุณจะจบลงเหมือนลินดา”ฮันนาห์ตัวสั่นด้วยความกลัว เธอหวาดกลัวและระมัดระวังคำพูดว่า “ฉัน… ฉันมีห้าล้าน นั่นคือทั้งหมดที่ครอบครัวของเรามี…”ชาร์ลีพยักหน้าอย่างรู้เท่าทัน “ได้เลย เปิดแอพธนาคารบนมือถือของคุณตอนนี้และแสดงยอดเงินให้ผมดู“ฉัน… ฉันไม่มีแอป!”“อย่างนั้นเหรอ” ชาร์ลีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ถ้าผมเจอว่ามีแอปธนาคารในโทรศัพท์ของคุณ ผมจะหักขาคุณแน่”“โอ… โอเค ฉันจะเอาให้นายดู ฉันจะเอาให้นายดู…”เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างร้อนรนและเปิดแอปธนาคารในมือถือเธอตื่นตระหนกเมื่อเห็นจำนวนเธอมีเงินสิบห้า

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 606

    "ฮะ?!" ฮันนาห์ร้องด้วยความตื่นตระหนก “แต่ฉันก็บริจาคสิบห้าล้านตามที่นายบอกแล้วไง…”“แล้วไง?” ชาร์ลีพูดอย่างเย็นชา “คุณเป็นผู้บงการเบื้องหลังการหลอกลวงในวันนี้นี่ คุณคิดว่ามันยุติธรรมไหมที่ผมจะลงโทษลินดาคนเดียว”"ใช่!" ลินดาคำรามอย่างเกี้ยวกราด “เธอมันเป็นผู้ร้ายตัวจริง!”ชาร์ลีมองฮันนาห์และยิ้มเยาะ “ดูสิ แม้แต่ผู้สมรู้ร่วมของคุณยังบอกว่าคุณเป็นผู้ร้ายเลย คุณต้องไปที่เหมืองถ่านหินกับเพื่อนคุณที่นี่และบริจาคให้กับมูลนิธิแห่งความหวัง”จากนั้นเขาชี้ไปที่ผู้หญิงที่ชื่อเจียนน่า แล้วสั่งว่า “และพวกคุณทั้งสามคนก็เช่นเดียวกัน เตรียมตัวทำงานที่เหมืองถ่านหินและไถ่ถอนตัวเองได้เอง”เจียนน่าร้องไห้ออกเสียงดัง เธอส่ายหัวและส่ายมือพลางเคาะหัวกับพื้นเพื่อขออภัยและคร่ำครวญว่า “ไม่ ได้โปรด อย่าทำแบบนี้! ฉันไร้เดียงสา! ลินดาลากฉันมาที่นี่เพื่อเล่นไพ่นกกระจอก แค่นั้นเอง! ฉันไม่รู้เกี่ยวกับแผนการของพวกเขา ฉันไม่รู้อะไรเลย!”ชาร์ลีพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณคิดว่าผมจะเชื่อคุณไหม หุบปากตามที่ผมสั่งจะดีกว่า ผมจะได้ไว้ชีวิตครอบครัวคุณ แล้วถ้าผมยังได้ยินเสียงตะโกนจากคุณ คุณคงจะจบลงเหมือนลินดาและทั้งครอบครัวของค

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 607

    เอเลนลืมเรื่องเงินของเธอไปโดยสนิท ขณะเธอจดจ่ออยู่กับฉากที่ผู้คนคร่ำครวญและร้องไห้เมื่อเกิดความคิดขึ้น เธอจึงหันไปหาชาร์ลีและตะโกนว่า “เร็วเข้า ให้พวกมันคืนเงินให้ฉัน! พวกมันได้รับเงินไปกว่าสองล้านบาทจากฉัน!”ชาร์ลีขอให้พวกเขาบริจาคเงินให้กับมูลนิธิแห่งความหวังด้วยเหตุผลสองประการ เหตุผลหนึ่งคือการลงโทษพวกเขา และอีกประการหนึ่งคือการสอนบทเรียนให้แม่ยายของเขาคุณมักจะโลภและไม่พอใจกับสิ่งที่คุณมีอยู่เสมอใช่ไหม?คุณติดการพนันใช่ไหม?คุณคิดว่าคุณจะโชคดีและทำเงินจนรวยได้ด้วยการเล่นไพ่นกกระจอกใช่ไหม?ผมให้คุณเสียเงินทั้งหมดเพื่อที่ประสบการณ์นี้จะติดอยู่ในใจคุณ!ชาร์ลีมองเหล่าผู้หญิงที่พื้นและถาม โดยรู้อยู่แล้วว่าคำตอบของพวกเขาคืออะไร “เฮ้ เรื่องเงินที่แม่ยายของผมต้องได้ มาคุยกันเร็ว ว่าคุณจะตอบแทนเธออย่างไร!”พวกเขาตอบกลับด้วยสายตาที่สับสนและร้องไห้ว่า “เราบริจาคเงินทั้งหมดให้กับมูลนิธิ รวมถึงเงินของเธอด้วย…”ชาร์ลีหันไปหาเอเลนและยักไหล่อย่างเฉยเมย “ขอโทษครับแม่ พวกเขาไม่มีเงิน”"อะไร?!" เอเลนอ้าปากค้างอย่างน่ากลัวและกรีดร้องด้วยความตกใจอย่างมาก เธอพุ่งไปข้างหน้า จิกผมของฮันนาห์ด้วยม

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 608

    เอเลนทรุดตัวลงเธอไม่เพียงสามารถเอาเงินคืนได้สองล้านบาท แต่เธอยังทำกำไลหยกห้าล้านบาทแตกหักอีก นี่เป็นการสูญเสียที่แย่ที่สุด!เธอหันมาจ้องเจียนน่าและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “แก! แกไม่ได้บริจาคเงินใช่ไหม! คืนเงินฉัน! คืนเงินทั้งหมดให้ฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าแก! ฉันจะเป็นไอบ้าที่ฆ่าแก!”เจียนน่าคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความตกใจโอดครวญและอ้อนวอน “ฉันไม่มีเงิน ฉันยากจนมาก ฉันมีบัญชีออมทรัพย์เพียงหกแสน ฉันจะโอนทั้งหมดให้คุณถ้าคุณต้องการ…”เอเลนตบหน้าเธออย่างโกรธจัดและคำราม “ฉันไม่เชื่อแก! เอายอดเงินให้ฉันดู! เร็วเข้า!”“ฉันไม่มีเงินจริง ๆ ฉันมีรายได้สองหมื่นต่อเดือน ฉันจะไม่เข้าร่วมกับลินดาเพื่อโกงไครหรอก ถ้าฉันรวย…”จากนั้น เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดแอพธนาคารบนมือถือ และให้เอเลนดูยอดเงิน มันมีเงินอยู่แค่เพียงหกแสนสามพันบาทเท่านั้นเอเลนแทบเป็นลมเธอจะไปทำอะไรได้กับเงินเพียงหกแสนสามพันบาท!เธอสูญเสียเงินมากกว่าจำนวนนั้นเป็นร้อยเท่า!เอเลนหันมาจ้องชาร์ลีด้วยความโกรธและตะโกนว่า “แก! ทั้งหมดเป็นความผิดแก! ไอ้ขี้แพ้ ทำไมแกให้พวกมันบริจาคเงิน? ทำไมแกไม่ให้พวกมันให้ฉันล่ะ!”ชาร์ลีขมวดคิ้วด้วยความรำ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 609

    ชาร์ลีส่ายหัวเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ลืมมันเถอะอัลเบิร์ต บางครั้งก็มีบางสิ่งที่นายต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับมัน ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี”อัลเบิร์ตจ้องไปที่เอเลนอย่างขุ่นเคืองขณะที่เธอหมอบอยู่ข้าง ๆ ตัวสั่นด้วยความกลัวเธอไม่กล้าเอ่ยถึงเรื่องเงินอีกต่อไปและเก็บความเศร้าโศกและความขมขื่นไว้ในใจในขณะนี้ รถหลายคันจอดอยู่ที่ลานบ้าน ไอแซคลงจากรถและพาผู้ใหญ่ห้าคนที่ถูกมัดอยู่เข้าไปในบ้านความหวาดกลัวปรากฏทั่วใบหน้าของคนทั้งห้า ทันทีที่พวกเขาเห็นลินดาหลังจากเข้าประตู ชายหนุ่มก็โพล่งออกมาว่า “แม่ เกิดอะไรขึ้น?!ลินดามองดูฝูงชนและคร่ำครวญอย่างสิ้นหวังเมื่อเห็นสามี ลูก ๆ และบรรดาลูกเขยลูกสะใภ้ถูกพาเข้ามาในบ้าน“แม่ขอโทษ แม่ขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของแม่เอง… แม่ขอโทษที่ลากทุกคนเข้ามาเกี่ยว…”ชายอายุห้าสิบรีบถาม “ที่รัก เกิดอะไรขึ้น?!”ชาร์ลีพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณรู้ไหมว่าภรรยาของคุณเป็นนักต้มตุ๋นที่ทำลายชีวิตของคนอื่น”“ผม… ผมไม่รู้…” ชายคนนั้นพึมพำอย่างเจือน ๆชาร์ลีดูการแสดงออกและปฏิกิริยาของเขาอย่างใกล้ชิด เขายิ้มและพูดว่า “คุณกำลังพยายามหลอกผมเหรอ? ภรรยาของคุณอยู่กันมานานแล้ว มันจะแปลกมากถ้าคุณ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 610

    น้ำตาไหลอาบใบหน้าของหญิงสาว เธอโพล่งด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ฉัน… ฉันไม่เคยมีส่วนร่วมในการดำเนินการ ฉันแค่ทำบัญชี…”“บัญชีเหรอ?” ชาร์ลีพูดเรียบ ๆ “นั่นก็ทำให้คุณเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดเช่นกัน! คุณควรไปกับพวกเขาจะดีกว่า เพื่อที่จะได้ไถ่ถอนตัวเอง พวกคุณทุกคนนี่มันน่าขยะแขยงจริง ๆ!”ไอแซคกล่าวว่า “คุณเวด ผมรู้จักผู้หญิงคนนี้ พ่อของเธอคือลูคัส แฟรงค์ และเขาเปิดคาสิโนใต้ดินในบริเวณใกล้เคียงนี้ คุณต้องการให้ผมทำลายพวกเขาไหม?”“ตรวจสอบการดำเนินการของพวกเขาและประวัติภูมิหลังของพวกเขา ดูว่าพวกเขาทำอะไรไปบ้าง ถ้าบาปของพวกเขา มันยกโทษให้ไม่ได้ ก็ฆ่าพวกเขาซะ”ผู้หญิงคนนั้นทรุดตัวลงกับพื้นพลันตกใจมึนงงในไม่ช้า รถมินิบัสของโตโยต้า โคสเตอร์ จำนวน 3 คันก็กำลังขับมาที่ธอมป์สัน เฟิร์ส และจอดที่หน้าวิลล่า คนของอัลเบิร์ตหักขาของฮัดสันพร้อมกับพวกที่เหลือของเขาก่อนที่จะส่งพวกเขาขึ้นรถบัสชาร์ลีพูดกับเอเลนว่า “แม่ ไปกันเถอะ”มีความเขินอายบนใบหน้าของเอเลน เธอดึงชาร์ลีออกไปแล้วกระซิบว่า “พวกมันถ่ายฉันไว้ พวกเรื่องน่าอับอาย ช่วยฉันหามันเร็ว!”“พวกเรื่องน่าอับอายเหรอ?” ชาร์ลีขมวดคิ้วอย่างสับสน “แม่หมายถึงอะไร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 611

    เอเลนรู้ว่าถ้าเธอถูกจับได้ เธออาจถูกตั้งข้อหาการพนัน ที่แย่ไปกว่านั้น ถ้าสามีและลูกสาวของเธอรู้ว่าเธอเล่นพนันด้วยเงินจำนวนมหาศาลเช่นนี้ พวกเขาจะโกรธเธอจะถูกประณามในสิ่งที่เธอทำแม้ว่าเงินจะหายไปแล้ว แต่อย่างน้อยเธอก็ไม่แย่ไปกว่าพวกที่ถูกส่งไปที่เหมืองถ่านหินและทำงานไปอีก 1-2 ทศวรรษข้างหน้าถึงกระนั้นเธอก็อดรู้สึกหดหู่กับเงินและกำไลที่เธอเสียไปไม่ได้เธอยังสามารถอธิบายเกี่ยวกับกำไลที่หักได้ เธอมีชิ้นส่วนที่หักอยู่ด้วยแล้ว เธอสามารถบอกครอบครัวได้ว่ากำไลแตกหักแล้วเธอควรจะอธิบายอะไรดีเกี่ยวกับเงินนี้?จาค็อบไม่มีบัญชีธนาคารของตัวเอง เงินในครัวเรือนทั้งหมดอยู่ในมือของเธอ รวมทั้งเงินที่จาค็อบหาได้จากการขายวัตถุโบราณตอนนี้เธอเสียเงินทั้งหมดนั่นไปกับการพนัน ถ้าจาค็อบรู้เรื่องนี้ เขาจะโกรธเธอมาก!เอเลนถอนหายใจด้วยความเศร้าใจและกระวนกระวาย เธอเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ระหว่างทางกลับบ้าน อัลเบิร์ตโทรหาชาร์ลีและพูดว่า “คุณเวดครับ ผมเองได้ดูทีมงานออกเดินทางไปที่ถนนไฮเวย์ และตอนนี้พวกเขากำลังไปอีริธ ผมควรจะไปที่นั่นและจัดการกับสถานการณ์ด้วยตัวผมเอง แต่คืนนี้ผมมีธุระต้องไปทำที่เฮเว

Latest chapter

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1600

    “โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1599

    เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1598

    "หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1597

    หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1596

    ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1595

    เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1594

    สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1593

    เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1592

    ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล

DMCA.com Protection Status