LOGINShare
บทที่ 611
Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 612
ชาร์ลียิ้มให้เขา หลังจากพบว่าแคลร์และเอเลนไม่อยู่ในห้องนั่งเล่น เขาถามว่า “แคลร์และแม่กลับมาถึงหรือยังครับ?”“ไม่ถึงและถึง” จาค็อบทำท่าทางเฉยเมยและพูดว่า “แม่ของนายเข้าไปในห้องทันทีที่เธอกลับถึงบ้าน เธอบอกว่าเธอรู้สึกไม่ค่อยสบาย พ่อเลยสงสัย ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เธอต้องเสียเงินในการเล่นไพ่นกกระจอกและใจสลายแน่ ๆ !”ชาร์ลีพยักหน้าและถามอย่างตั้งใจว่า “พ่อครับ ไม่อยากดูแม่หน่อยเหรอ? กันไว้ก่อนดีไหม?”“อ๊ะ ช่างเถอะ” จาค็อบทำท่าทางไม่สนใจ “เธอรู้แค่เล่นไพ่นกกระจอกและไม่มีอะไรอย่างอื่น พ่อเบื่อแล้ว ต่อให้แพ้ ก็แค่หลักหมื่น ปล่อยเธอไปเถอะ เธอจะรู้วิธีที่จะเย็นลงหลังจากร้องไห้สักสองวัน!”ชาร์ลีพยายามกลั้นหัวเราะหลายหมื่นเหรอ?พ่อควรคูณมันด้วยแปดหมื่นนะ!วันนี้ภรรยาของพ่อ สูญเสียมากกว่าหกร้อยล้าน!เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ เพราะความโง่เขลาของเอเลน เธอสูญเสียมากกว่าหกร้อยล้านในเกมไพ่นกกระจอกกับพวกป้านั่น เธอต้องเป็นคนโง่งี่เง่าแบบไหนถึงได้ทำผิดพลาดร้ายแรงได้ขนาดนี้?***ในขณะเดียวกัน ที่วิลล่าของครอบครัววิลสัน ก็เช่นเดียวกับจาค็อบ คริสโตเฟอร์กำลังนั่งอยู่บนเก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 613
ขณะที่คริสโตเฟอร์หมกมุ่นอยู่กับจินตนาการ ที่กำลังคิดหาวิธีทำให้เอเลนเป็นเครื่องทำเงินสดระยะยาว คุณท่านวิลสันเดินเข้ามาจากด้านนอกด้วยสีหน้ามืดมนคริสโตเฟอร์ลุกจากที่นั่งและทักทาย “แม่ กลับบ้านแล้ว! เป็นอย่างไรบ้าง?"คุณท่านวิลสันบ่นอย่างไม่พอใจและกล่าวว่า “ธนาคารจะเริ่มกระบวนการชำระบัญชีล้มละลายในไม่ช้า พวกเขาบอกว่าจะเริ่มในวันจันทร์หน้า เมื่อกระบวนการเริ่ม พวกเขาจะยึดบ้านหลังนี้ แปดสิบล้านที่แกสัญญาไว้อยู่ไหน ทำไมแกยังไม่โอนให้ฉันอีก!”คริสโตเฟอร์หัวเราะคิกคัก “แม่หยุดเร่งผมเถอะ ผมไม่ได้บอกแม่เหรอว่าเงินติดอยู่ในบัญชีเงินฝากประจำ? ผู้จัดการกองทุนของผม ก็กำลังพยายามถอนออกโดยเร็วที่สุด ผมสัญญาว่าจะให้แม่ ทนหน่อยสิ”ถ้าเป็นไปได้ เขาไม่ต้องการให้แม่ของเขาแม้แต่เซนต์เดียว อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างเปลี่ยนใจของเขาเขาต้องพึ่งคุณท่านวิลสันเพื่อสืบทอดทรัพย์สินนิรนามที่คุณท่านวิลสันซ่อนไว้ รวมถึงประกันชีวิตนับสิบล้านหลังการตายของเธอ เครื่องประดับหลายล้านชิ้นในครอบครองส่วนตัวของเธอและของเก่าของพ่อมูลค่ากว่าสองร้อยล้านเขาเข้าใจแม่ของเขาเป็นอย่างดี เครื่องประดับและของเก่าเหล่านั้นเป็นฟางเส้นสุ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 614
หลังจากรับโทรศัพท์ คุณท่านวิลสันพยายามกดหมายเลขของฮันนาห์ แต่ได้รับการแจ้งเตือนแบบเดียวกันเธอพูดด้วยความสงสัย “ผิดปกติไปไหม? เธอปิดโทรศัพท์ทำไม?”“แม่ เป็นเรื่องปกติที่โทรศัพท์จะปิดโดยอัตโนมัติเมื่อแบตเตอรี่หมด นอกจากนี้ เธออยู่ข้างนอกและคงไม่สะดวกที่จะชาร์จโทรศัพท์ของเธอ”คุณท่านวิลสันโยนโทรศัพท์ให้เขาและโวยวายอย่างโกรธเคือง “งั้นก็ให้โทรไปจนกว่าจะรับ!”คริสโตเฟอร์ถอนหายใจ เขานั่งบนโซฟา กดโทรหาและกดวางสายผ่านไปครึ่งชั่วโมง แต่เขาไม่สามารถติดต่อเธอได้ขณะที่คริสโตเฟอร์พยายามโทรหาเธออีก เขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องตามที่พวกเขาวางแผนไว้...พูดตามหลักเหตุผลแล้ว กลโกงไพ่นกกระจอกที่ฮันนาห์และลินดาวางแผนไว้ ไม่ได้เกิดขึ้นนอกบ้านแต่อยู่ในบ้าน การชาร์จโทรศัพท์ไม่ควรเป็นปัญหาใหญ่ยิ่งไปกว่านั้น เขาเตือนเธอครั้งแล้วครั้งเล่าให้ติดต่อกันอยู่เสมอเพื่อที่เขาจะได้ไปช่วยเธอถ้าเกิดอะไรขึ้นดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะปิดโทรศัพท์โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?ขณะที่จิตใจของเขาฟุ้งซ่าน เขานั่งตัวตรง ขมวดคิ้วอย่างหนัก และพึมพำกับตัวเองว่า “มีบางอย่างไม่ถูกต้อง…”คุณท่านว
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 615
เมื่อได้ยินคำว่า 'ธอมป์สัน เฟิร์ส' ดวงตาของคุณท่านวิลสันก็เบิกกว้างจนแทบจะหลุดออกจากเบ้าเธอโลภในวิลล่าใหม่ของชาร์ลีมานานแล้วและแม้ในความฝันของเธอ เธอก็อยากจะย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านนั้นอย่างมากอันที่จริงเธอหวังว่าเธอจะตายในบ้านนั้นมีความเชื่อโชคลางและคำพูดในหมู่ชาวบ้าน เช่น ไม่ควรตายในโรงพยาบาลเพราะอาจหาทางกลับบ้านไม่ได้อีกประการหนึ่งคือ เป็นการดีที่สุดที่จะสวมผ้าให้ศพก่อนตายเพราะคุณอาจเปลือยเปล่าเมื่อไปสู่ชีวิตหลังความตายอีกตัวอย่างหนึ่งคือ หากคุณตายในคฤหาสน์ คุณจะสามารถกลับชาติมาเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวยในชาติหน้าและเพลิดเพลินไปกับความรุ่งโรจน์และความมั่งคั่งดังนั้น คุณท่านวิลสันจึงปรารถนาที่จะได้อยู่ในวิลล่าสุดหรูระดับบนอย่าง ธอมป์สัน เฟิร์ส จนถึงวันที่เธอถึงแก่กรรมเมื่อวันก่อน เธอสั่งให้แฮโรลด์ไปปล้นบ้านคนอื่น แต่จบลงด้วยผลที่เลวร้าย แฮโรลด์และบอดี้การ์ดของเขาถูกทุบตีอย่างสาหัสตั้งแต่นั้นมา เธอเลิกคิดที่จะปล้นบ้านไปโดยปริยาย แต่ความโลภของเธอยังไม่สิ้นสุดเธอตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินว่าคริสโตเฟอร์และฮันนาห์กำลังวางแผนที่จะแย่งวิลล่าจากมือของเอเลน!ในขณะนี้ แฮโรลด์และเวนดี้เ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 616
เป็นไปได้ว่าฮันนาห์จะหนีไปพร้อมกับเงินถ้าเธอมีเงินมากขนาดนั้นในมือ เพราะทั้งเธอและเอเลนต่างก็เหมือนกัน พวกเธอทั้งคู่โลภและรักเงินมากกว่าสิ่งใด'แม่พูดถูก' คริสโตเฟอร์คิด 'ตอนนี้ฉัน ลูก ๆ และแม้แต่แม่ของฉันกลายเป็นภาระไปแล้ว เป็นไปได้ว่าเธอเลือกที่จะหนีไปพร้อมกับเงิน!'ความแค้นและความเศร้าโศกปรากฏขึ้นบนใบหน้าของคริสโตเฟอร์ เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “ให้ฉันโทรหาเอเลนหน่อยสิ”เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเอเลนอีกฝั่งรับสายเกือบจะในทันที“นี่ เอเลน พี่เขยของเธอเองนะ คริสโตเฟอร์…”เอเลนกัดฟันอย่างรังเกียจเมื่อเสียงของเขามาจากปลายสาย!เจ้าหมาแก่ตัวแสบ! เขาคงรู้เกี่ยวกับแผนการของฮันนาห์ที่มาหลอกลวงเธอ!บางทีเขาอาจเป็นผู้บงการที่แท้จริงเบื้องหลังทั้งหมดนี้ก็เป็นได้!เมื่อเธอนึกถึงความสูญเสียที่เธอได้รับในวันนี้ เธออยากจะสาปแช่งเขาให้สุดเสียง!แต่เมื่อความคิดของเธอเปลี่ยนไปเพราะฮันนาห์กำลังเดินทางไปยังเหมืองถ่านหิน เธอระงับความโกรธ และพูดอย่างดูถูกว่า “คริสโตเฟอร์ วิลสัน สามีของฉันและฉันถูกไล่ออกจากตระกูลวิลสัน จำได้ไหม? ทำไมคุณยังถึงเรียกตัวเองว่า 'พี่เขย' อีกล่ะ?คริสโตเฟอร์หายใจ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 617
คริสโตเฟอร์ตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างโกรธเคือง “เอเลน เธอมันทุเรศ นั่นเป็นเรื่องโกหก!”เอเลนโพล่งอย่างกังวล “โอ้ คุณไม่เชื่อฉันเหรอ? ก็ดี! ถ้าคุณหาฮันนาห์เจอได้ ฉันจะยอมรับว่าฉันแพ้เอง!”“คุณหมายความว่าอย่างไร?”“ไปคิดเอาเอง! ตอนนี้ฉันเหนื่อยมาก ฉันไม่อยากคุยกับคุณแล้ว!”เอเลนวางสายทันทีคริสโตเฟอร์เกือบทุบโทรศัพท์ด้วยความโกรธเมื่อได้ยินเสียงวางสายโทรศัพท์ฮาโรลด์จับแขนของเขาอย่างเร่งรีบและพูดว่า “พ่อ ใจเย็น ๆ ! สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการตามหาแม่นะครับ!”น่าเสียดายที่แฮโรลด์ไม่รู้ว่าแม่ของเขากำลังเดินทางไปยังลำธารในอีริธและตระกูลวิลสันก็ไม่สามารถตามหาเธอเจอได้เวนดี้พิงพ่อของเธอและเกลี้ยกล่อมว่า “ใช่ค่ะ พ่อ! ใจเย็นก่อนนะคะ! นังบ้านั่นพูดว่าอะไรนะคะ?”คริสโตเฟอร์ส่งเสียงไม่พอใจ “เอเลนบอกว่าแม่ของลูกมีชู้ แล้วเธอก็หนีไปกับเขา!”"อะไรนะ?!" แฮโรลด์ เวนดี้และคุณท่านวิลสันต่างก็ตกใจ! อ้าปากกรามแทบจะร่วงลงกับพื้น!“มีชู้?!” คุณท่านวิลสันตะโกน “นี่มันเรื่องจริงเหรอ?”“ไม่รู้ครับแม่!” คริสโตเฟอร์พูดอย่างกังวลว่า “นั่นคือสิ่งที่เอเลนบอกทางโทรศัพท์! เธอบอกว่ามันเป็นเพียงแค่การจัดฉากเท่า
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 618
ใบหน้าของคริสโตเฟอร์มีความไม่แน่ใจและสงสัยเล็กน้อย เขาเกือบจะเชื่อแล้วว่าภรรยาของเขาหนีไปพร้อมกับเงิน!ไม่มีคำอธิบายใดที่ดีไปกว่านี้แล้ว!คนสี่คนสามารถหายตัวไปในอากาศแบบนี้ได้อย่างไรกัน?แม้ว่าพวกเขาจะทำอย่างนั้น มันก็ต้องมีเบาะแสหรือร่องรอยบางอย่างทิ้งไว้บ้างใช่ไหมล่ะ?ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งมั่นใจว่าฮันนาห์อาจจะทรยศเขามากขึ้นเท่านั้น! ซึ่งตอนนี้เธอคงจะรวยมากด้วยเงินที่ชนะพนันมาและเงินสดร้อยห้าสิบล้านของพวกเขาเขาหอบและกัดริมฝีปากด้วยความปวดร้าว จากนั้นกล่าวว่า “ไม่ ผมไม่สามารถอยู่เฉยที่นี่ได้อีกแล้ว ผมจะไปหาเอเลน และถามเธอด้วยตัวเอง!”คุณท่านวิลสันหงุดหงิดจนตีคริสโตเฟอร์ด้วยไม้เท้าและด่าว่า “แกควรได้รับคำตอบจากเธอและไปหาฮันนาห์ซะ! แม้ว่าแกจะหาเธอไม่พบ แต่จงเอาเงิน 150 ล้านคืนมาให้ฉัน! แกไม่จำเป็นต้องกลับมาถ้าหาเงินไม่ได้ ฉันจะถือว่าฉันมีลูกชายเพียงคนเดียว!”คริสโตเฟอร์พยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ “โอเค ๆ ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!”ทันใดนั้น คุณท่นวิลสันก็พูดว่า “เดี๋ยวก่อน! ฉันจะไปกับแกด้วย!""ทำไม? แม่ครับ แม่จะสร้างปัญหามากขึ้นถ้าแม่ไป!”“แกจะบอกว่าฉันจะสร้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 619
คุณท่านวิลสันไม่เคยคาดคิดว่าจาค็อบจอมขี้ขลาดจะกล้าหาญและมีความมั่นใจต่อหน้าเธอได้ขนาดนี้!เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธและหงุดหงิด!เป็นเวลาหลายสิบปีที่เธอควบคุมจาค็อบโดยใช้อำนาจของเธอมาโดยตลอดและจาค็อบก็ยอมกับความเจ้ากี้เจ้าการของเธอได้เสมอมาเขาไม่กล้าแม้แต่จะคัดค้านเมื่อเธอไล่เขาออกจากบ้านของตระกูลวิลสันแต่ตอนนี้ เขากล้าพูดแบบนี้กับเธอ!เขากลายเป็นคนกล้าและดื้อด้านมากขึ้นแล้วอย่างนั้นหรือ?!เขาไม่ต้องการแม่แบบนี้เหรอ?! เขากล้าพูดจาหยาบคายแบบนี้ได้อย่างไร?!นี่มันมากไปแล้ว!เมื่อเธอกำลังจะสวนกลับนั้น ในทางกลับกัน คริสโตเฟอร์ก็ยืนอย่างนอบน้อมและพูดว่า “ชาร์ลี พวกเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาในวันนี้ ฉันมีเรื่องด่วนมากที่ฉันต้องถามเอเลน นายช่วยขอให้เธอออกมาพบเราหน่อยได้ไหม?”ชาร์ลีรู้ว่าคริสโตเฟอร์ต้องมาที่นี่เพราะฮันนาห์ แต่เขาไม่มีทางรู้ว่าฮันนาห์ ลินดาและกลุ่มของพวกเธอได้ส่งไปยังอีริธอย่างลับ ๆ สำหรับเขาแล้วมันเหมือนกับว่าฮันนาห์ได้หายตัวไปในอากาศชาร์ลีจึงพูดว่า "คุณบอกผมได้นะ แล้วผมจะไปบอกเธอให้เอง"“เมียฉันหายไป!”ชาร์ลีแสร้งทำเป็นตกใจและถามว่า “หายไป? เกิดขึ้นได้อย่
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
