LOGINShare
บทที่ 617
Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 618
ใบหน้าของคริสโตเฟอร์มีความไม่แน่ใจและสงสัยเล็กน้อย เขาเกือบจะเชื่อแล้วว่าภรรยาของเขาหนีไปพร้อมกับเงิน!ไม่มีคำอธิบายใดที่ดีไปกว่านี้แล้ว!คนสี่คนสามารถหายตัวไปในอากาศแบบนี้ได้อย่างไรกัน?แม้ว่าพวกเขาจะทำอย่างนั้น มันก็ต้องมีเบาะแสหรือร่องรอยบางอย่างทิ้งไว้บ้างใช่ไหมล่ะ?ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งมั่นใจว่าฮันนาห์อาจจะทรยศเขามากขึ้นเท่านั้น! ซึ่งตอนนี้เธอคงจะรวยมากด้วยเงินที่ชนะพนันมาและเงินสดร้อยห้าสิบล้านของพวกเขาเขาหอบและกัดริมฝีปากด้วยความปวดร้าว จากนั้นกล่าวว่า “ไม่ ผมไม่สามารถอยู่เฉยที่นี่ได้อีกแล้ว ผมจะไปหาเอเลน และถามเธอด้วยตัวเอง!”คุณท่านวิลสันหงุดหงิดจนตีคริสโตเฟอร์ด้วยไม้เท้าและด่าว่า “แกควรได้รับคำตอบจากเธอและไปหาฮันนาห์ซะ! แม้ว่าแกจะหาเธอไม่พบ แต่จงเอาเงิน 150 ล้านคืนมาให้ฉัน! แกไม่จำเป็นต้องกลับมาถ้าหาเงินไม่ได้ ฉันจะถือว่าฉันมีลูกชายเพียงคนเดียว!”คริสโตเฟอร์พยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ “โอเค ๆ ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!”ทันใดนั้น คุณท่นวิลสันก็พูดว่า “เดี๋ยวก่อน! ฉันจะไปกับแกด้วย!""ทำไม? แม่ครับ แม่จะสร้างปัญหามากขึ้นถ้าแม่ไป!”“แกจะบอกว่าฉันจะสร้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 619
คุณท่านวิลสันไม่เคยคาดคิดว่าจาค็อบจอมขี้ขลาดจะกล้าหาญและมีความมั่นใจต่อหน้าเธอได้ขนาดนี้!เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธและหงุดหงิด!เป็นเวลาหลายสิบปีที่เธอควบคุมจาค็อบโดยใช้อำนาจของเธอมาโดยตลอดและจาค็อบก็ยอมกับความเจ้ากี้เจ้าการของเธอได้เสมอมาเขาไม่กล้าแม้แต่จะคัดค้านเมื่อเธอไล่เขาออกจากบ้านของตระกูลวิลสันแต่ตอนนี้ เขากล้าพูดแบบนี้กับเธอ!เขากลายเป็นคนกล้าและดื้อด้านมากขึ้นแล้วอย่างนั้นหรือ?!เขาไม่ต้องการแม่แบบนี้เหรอ?! เขากล้าพูดจาหยาบคายแบบนี้ได้อย่างไร?!นี่มันมากไปแล้ว!เมื่อเธอกำลังจะสวนกลับนั้น ในทางกลับกัน คริสโตเฟอร์ก็ยืนอย่างนอบน้อมและพูดว่า “ชาร์ลี พวกเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาในวันนี้ ฉันมีเรื่องด่วนมากที่ฉันต้องถามเอเลน นายช่วยขอให้เธอออกมาพบเราหน่อยได้ไหม?”ชาร์ลีรู้ว่าคริสโตเฟอร์ต้องมาที่นี่เพราะฮันนาห์ แต่เขาไม่มีทางรู้ว่าฮันนาห์ ลินดาและกลุ่มของพวกเธอได้ส่งไปยังอีริธอย่างลับ ๆ สำหรับเขาแล้วมันเหมือนกับว่าฮันนาห์ได้หายตัวไปในอากาศชาร์ลีจึงพูดว่า "คุณบอกผมได้นะ แล้วผมจะไปบอกเธอให้เอง"“เมียฉันหายไป!”ชาร์ลีแสร้งทำเป็นตกใจและถามว่า “หายไป? เกิดขึ้นได้อย่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 620
ถึงแม้ว่าถ้าเขาจะยังเป็นคริสโตเฟอร์คนเก่า เขาก็ไม่สามารถสู้กับชาร์ลีได้ไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตามเขาไม่แน่ใจว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ชาร์ลีมีฝีมือและมีศิลปะการต่อสู้ที่น่าทึ่งจนสามารถเอาชนะบอดี้การ์ดที่แข็งแรงที่สุดของตระกูลวิลสันได้ ดังนั้นคนอย่างเขาก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของชาร์ลีได้อย่างแน่นอน!คริสโตเฟอร์รู้สึกหดหู่ใจ และพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาว่า “จาค็อบ มันเป็นความผิดของฉันที่ทำตัวหยาบคายก่อนหน้านี้ ขอโทษนะ นายช่วยขอให้เอเลนมาหาฉันหน่อยได้ไหม? ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องถามเธอ”จาค็อบมีความสุขมากในตอนนี้ เขาอยากจะกอดลูกเขยที่รักแล้วจุ๊บเขาสักหน่อย!เขาหงุดหงิดกับการกวนประสาทของคริสโตเฟอร์มาก แต่จู่ ๆ ชาร์ลีก็ตบเขา! มันช่างเป็นฉากที่ดีมาก!จาค็อบยิ้มอย่างมีความสุขภายใต้ใบหน้าที่ไร้อารมณ์และพูดว่า “พี่ชาย นายกับฮันนาห์ต้องการซื้อวิลล่าเมื่อสองวันก่อนหรือเปล่า?”"นายรู้ได้อย่างไร?" คริสโตเฟอร์ถามด้วยความสงสัย“เอเลนบอกผมว่าเธออยู่ที่บ้านเพื่อนของเธอตอนที่กำลังเล่นไพ่นกกระจอกและตอนนั้นพี่กับฮันนาห์ไปดูที่บ้านกันอยู่”คริสโตเฟอร์พยักหน้า “ก็ใช่ แต่มันเกี่ยวอะไรด้วย?”ในทางกลับกัน ค
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 621
คริสโตเฟอร์สั่นด้วยความโกรธเพราะจาค็อบจงใจเยาะเย้ย!อันที่จริงเขาเห็นข่าวดังกล่าวเป็นครั้งคราวอยู่บ้าง แล้วเขาก็ยอมรับว่าเขาเคยจินตนาการถึงเรื่องนี้มาก่อนแล้วด้วยซ้ำ เขาจินตนาการว่าวันหนึ่งเมื่อเขารวยมากและไปเจอกับเด็กสาวสวยคนหนึ่งที่บอกเขาว่าเธอไม่ต้องการทำงานอีกต่อไปแล้ว เขาก็แค่ส่งที่อยู่มาให้เธอและเรียกให้เธอมาหาเขา...แน่นอนว่ามันเป็นเพียงภาพในจินตนาการของเขาเท่านั้น เขาไม่เคยมีความกล้าหาญหรือความสามารถในการทำให้เป็นจริงเลยอย่างไรก็ตาม เมื่อจาค็อบพูดถึงภรรยาของเขาอย่างนั้น ด้วยเหตุผลบางอย่าง ภาพที่เขาเคยคิดก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา!ในภาพแห่งจินตนาการ มีชายหนุ่มยืนพิงอ้อมกอดของภรรยาของเขาและเรียกชื่อเธออย่างอ่อนหวาน...คริสโตเฟอร์รู้สึกโมโหมาก เขาสงสัยว่าภรรยาของเขานอกใจเขากี่ครั้ง เขากระทืบอย่างโกรธจัดและสาปแช่ง “จาค็อบ แกกล้าเยาะเย้ยเมียฉันอย่างนั้นเหรอ?! เมียของแกก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้หรอกนะ! แกควรจะขอบคุณที่แกยากจน ไม่อย่างนั้น เอเลนคงจะมีหนุ่ม ๆ สิบคนรอรับเงินจากเธออยู๋ก็ได้!”ในขณะนั้น ประตูห้องนอนของจาค็อบก็เปิดออกกว้าง เอเลนพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว ชี้ไปที่จมูกของคริสโตเฟอร์
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 622
ในขณะเดียวกันนี้ จาค็อบที่อารมณ์ดีกล่าวขึ้นว่า “ใช่แล้ว ที่รัก ขอเงินให้ผมสักสองหมื่นหน่อยสิ ผมอยากจะมีงานสังสรรค์ในวันพรุ่งนี้”“งานสังสรรค์?” เอเลนถามอย่างประหม่าว่า “ทำไมคุณถึงต้องการเงินถึงสองแสนสำหรับงานเลี้ยงนี้! คุณเชิญท่านประธานมาเหรอไง?”“ผมเข้าร่วมสมาคมเขียนพู่กันและจิตรกรรมโอลรัส ฮิลล์ ผมเคยบอกคุณแล้ว จำได้ไหม? ตอนนี้มีตำแหน่งว่างสำหรับกรรมการบริหารสมาคมและผมต้องการมัน! ผมจึงอยากเชิญประธานและกรรมการคนอื่น ๆ มาทานอาหารเย็นเพื่อกระชับความสัมพันธ์ของเรา”จากนั้นเขาก็เสริมด้วยท่าทางที่พอใจว่า “ถ้าผมได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในกรรมการบริหาร ผมจะโด่งดังในกลุ่มศิลปะวัตถุในเมืองนี้!”เอเลนตะโกนอย่างโกรธจัด “คุณบ้าไปแล้วเหรอ? ทำไมคุณถึงต้องการมื้ออาหารเย็นถึงสองแสน? คุณคิดว่าเราเป็นเจ้าของเครื่องพิมพ์เงินที่บ้านเหรอไง? ไม่ ฉันไม่อนุญาตให้คุณทำแบบนี้หรอกนะ!”จาค็อบรีบพูดว่า “โอ้ ที่รัก ผมแค่อยากไต่ขึ้นไปทีละขั้น! เมื่อผมเป็นผู้บริหาร ผมจะมีโอกาสมากขึ้นในการซื้อขายโบราณวัตถุที่หายากและมีค่า ผมจะมีโอกาสในการคว้าสมบัติได้ในราคาที่ดี! คุณก็เห็นว่าผมเก่งแค่ไหน ผมทำเงินได้หลายล้านด้วยกลยุ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 623
ขณะที่ชาร์ลีกำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่นั้น โดนัลด์และลูกชายของเขา ฌอนก็กำลังออกจากคฤหาสน์ตระกูลมัวร์ และขับรถไปที่เฮเวน สปริงส์โดนัลด์ได้เชิญผู้ที่มีอำนาจและมีชื่อเสียงบางคนในโอลรัส ฮิลล์มาเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำที่เขาจะเป็นเจ้าภาพในคืนนี้ที่เฮเวน สปริงส์ จริง ๆ แล้วเขาต้องการหาเบาะแสเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดกับลูกชายคนเล็กของเขา อาการป่วยที่แปลกประหลาดของเคียน และในอีกทาง เขาก็ต้องการสร้างรากฐานเล็ก ๆ สำหรับตระกูลเวบบ์ในโอลรัส ฮิลล์นี้ด้วยแม้ว่าตระกูลเวบบ์จะเป็นตระกูลอันดับต้น ๆ ของภาคใต้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะมีอำนาจเพียงพอทั่วทั้งภาคใต้ทั้งหมดฐานอำนาจของตระกูลเวบบ์อยู่ที่ซัด เบอร์รี่ และนี่หมายความว่าพวกเขาจะมีอำนาจที่นั่น แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เนื่องจากฐานอำนาจของตระกูลมัวร์อยู่ในโอลรัส ฮิลล์ นี่หมายความว่าอิทธิพลและอำนาจของตระกูลเวบบ์ในโอลรัส ฮิลล์นั้นค่อนข้างต่ำกว่าตระกูลมัวร์เนื่องจากตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจเหล่านี้ในภาคใต้ต่างก็มีขอบเขตอิทธิพลของตนเอง ทุกคนจึงมีความเข้าใจโดยปริยายและให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ไม่มีใครพยายามขยายความแข็งแกร่งหรืออำนาจของตนเองภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 624
นอกจากนั้น แม้ว่าสาว ๆ จะชื่นชมเขาหรือสนใจในตัวเขา แต่ครอบครัวของพวกเธออาจไม่จำเป็นต้องยอมรับเขาเข้าสู่ครอบครัวของพวกเขาโดนัลด์ถอนหายใจก่อนจะพูดว่า “พ่อได้รับข่าวจากทางบ้านว่าอาการน้องชายของลูกตอนนี้ไม่ค่อยดีนัก”“เกิดอะไรขึ้นครับ?” ฌอนรีบถาม “อาการของเขาแย่ลงไปอีกหรือเปล่า?”“ไม่ ไม่ได้แย่ลงแบบนั้น” โดนัลด์กล่าวต่อว่า “อาการป่วยของเขายังคงเหมือนเดิม เขายังต้องกินอึทุกชั่วโมง แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าสภาพทางอารมณ์และจิตใจของน้องชายของลูกจะอยู่ในสภาพที่แย่มาก ในอดีตเขาจะรู้สึกอยากฆ่าตัวตายถ้าเขาไม่ได้กินอึทุกชั่วโมง แต่ตอนนี้ เมื่อใดก็ตามที่เขากินอึเสร็จและสติกลับมา เขาจะรู้สึกเหมือนอยากฆ่าตัวตาย เขาบอกว่ามันเจ็บปวดและไร้จุดหมายสำหรับเขาที่จะใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไป”โดนัลด์ทำได้เพียงถอนหายใจหลังจากที่เขาพูดจบ เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าเคียนได้ไปทำร้ายใครไว้และทำไมเขาถึงกลายเป็นแบบนี้ฌอนกัดฟันขณะที่เขาพูด “ถ้าผมจับคนที่ทำร้ายน้องชายของผมและทำให้เขาเป็นแบบนี้ ผมจะเอาชีวิตมันไปอย่างแน่นอน!”อันที่จริง…ถึงแม้ว่าฌอนจะพูดไปแบบนี้ แต่สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดไม่ใช่การแก้แค้นหรือหาวิธีรักษ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 625
"โอ้พระเจ้า!"ฌอนไม่สามารถหยุดตัวเองจากการอุทานออกมาดัง ๆ เมื่อได้ยินเรื่องนี้ “ดอน อัลเบิร์ตใช้มีดแกะสลักคำว่า 'ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช' บนหน้าผากของลูกชายของเคนจริง ๆ เหรอครับ! พ่อจะไม่พูดเกินจริงถ้าพ่อบอกว่ามีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้งระหว่างพวกเขา!”"ใช่แล้ว" โดนัลด์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “พ่อเดาว่าเคน และลูกชายของเขาฝันว่าจะฆ่าดอน อัลเบิร์ตและกำจัดเขาในความฝันของพวกเขา!”เมื่อเขาได้ยินคำพูดของพ่อ ฌอนอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พ่อ ในเมื่อพ่อรู้ว่ามีความเป็นศัตรูระหว่างเคนกับดอน อัลเบิร์ต ทำไมพ่อยังเชิญเคนมางานเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนี้ด้วยล่ะครับ?”โดนัลด์ยิ้มอีกครั้งขณะที่เขาพูด “ลูกไม่คิดว่านี่เป็นโอกาสที่เราจะใช้ประโยชน์จากเคนหน่อยหรือ? เขาเป็นเพียงแค่สุนัขจรจัดที่อยากจะกัดแต่ไม่กล้าที่จะอ้าปาก สิ่งที่เขาขาดอยู่ในขณะนี้คือโฮสต์ที่จะสนับสนุนเขาเพื่อให้เขาสามารถอ้าปากและกัดได้อย่างมั่นใจในอนาคต”ในเวลานี้ ฌอนตอบว่า “พ่อครับ หากพ่อต้องการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ และใช้ประโยชน์จากเคน ทำไมพ่อถึงยังจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำที่เฮฟเวน สปริงส์ด้วยล่ะครับ? เพราะว่าทั้งเคน และดอน อัลเบิร์ตไม่สามารถเ
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
