บทที่ 625

"โอ้พระเจ้า!"

ฌอนไม่สามารถหยุดตัวเองจากการอุทานออกมาดัง ๆ เมื่อได้ยินเรื่องนี้ “ดอน อัลเบิร์ตใช้มีดแกะสลักคำว่า 'ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสมเพช' บนหน้าผากของลูกชายของเคนจริง ๆ เหรอครับ! พ่อจะไม่พูดเกินจริงถ้าพ่อบอกว่ามีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้งระหว่างพวกเขา!”

"ใช่แล้ว" โดนัลด์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “พ่อเดาว่าเคน และลูกชายของเขาฝันว่าจะฆ่าดอน อัลเบิร์ตและกำจัดเขาในความฝันของพวกเขา!”

เมื่อเขาได้ยินคำพูดของพ่อ ฌอนอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พ่อ ในเมื่อพ่อรู้ว่ามีความเป็นศัตรูระหว่างเคนกับดอน อัลเบิร์ต ทำไมพ่อยังเชิญเคนมางานเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนี้ด้วยล่ะครับ?”

โดนัลด์ยิ้มอีกครั้งขณะที่เขาพูด “ลูกไม่คิดว่านี่เป็นโอกาสที่เราจะใช้ประโยชน์จากเคนหน่อยหรือ? เขาเป็นเพียงแค่สุนัขจรจัดที่อยากจะกัดแต่ไม่กล้าที่จะอ้าปาก สิ่งที่เขาขาดอยู่ในขณะนี้คือโฮสต์ที่จะสนับสนุนเขาเพื่อให้เขาสามารถอ้าปากและกัดได้อย่างมั่นใจในอนาคต”

ในเวลานี้ ฌอนตอบว่า “พ่อครับ หากพ่อต้องการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ และใช้ประโยชน์จากเคน ทำไมพ่อถึงยังจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำที่เฮฟเวน สปริงส์ด้วยล่ะครับ? เพราะว่าทั้งเคน และดอน อัลเบิร์ตไม่สามารถเ