โดนัลด์ตอบอย่างเฉยเมยว่า “ผมไม่ได้ขอให้คุณช่วยผมจัดการกับตระกูลมัวร์ซะหน่อย เผอิญว่าลูกชายของผมเพิ่งตกหลุมรักจัสมินและเขาต้องการแต่งงานกับจัสมินจากตระกูลมัวร์ อย่างไรก็ตาม ผมได้ยินมาว่าจัสมินดูเหมือนจะรักคนอื่น ดังนั้นผมจะขอบคุณมากถ้าคุณสามารถช่วยผมหาผู้ชายที่จัสมินไปหลงรัก หากคุณสามารถช่วยผมหาชายหนุ่มคนนี้ได้ ผมจะเสนอรางวัลใหญ่ให้คุณอย่างแน่นอน!”ซีคและคนอื่น ๆ ต่างก็มองหน้ากันทันทีอีกครั้งถ้าโดนัลด์บอกว่าจัสมินมีคนที่เธอสนใจอยู่แล้ว พวกเขาเชื่อว่าคนนี้จะไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคุณเวดนั่นเอง...อย่างไรก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับพวกเขาที่จะบอกโดนัลด์เกี่ยวกับชาร์ลีหรือแม้แต่เอ่ยชื่อของเขาให้เขาฟังในเวลานี้ เคนถามต่อว่า “คุณเวบบ์ครับ คุณต้องการให้ผมฆ่าคน ๆ นั้นทันทีที่ผมพบเขาไหม?”โดนัลด์โบกมือขณะพูดว่า “ผมไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณในส่วนนั้น ผมต้องการแค่ให้คุณช่วยผมหาคนนั้นเท่านั้น หลังจากนั้นผมจะตัดสินใจเองว่าผมจะทำอะไรและจะจัดการกับเขาอย่างไร”ทุกคนที่โต๊ะอาหารต่างก็มีความคิดของตัวเองในเวลานี้เหตุผลที่ตระกูลเวบบ์จัดงานเลี้ยงอาหารค่ำคืนนี้นั่นเป็นเพราะสองเรื่องนี้ นอกจากนี้
เมื่อโดนัลด์รู้ว่าแอนโธนีอยู่ในโอลรัส ฮิลล์ เขาก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้นมากเขาได้ยินเรื่องทักษะการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของแอนโธนีมานานแล้ว ตั้งแต่แอนโธนีสามารถรักษาโรคอัมพาตครึ่งซีกที่ไม่สามารถจะรักษาให้หายได้ เพื่อที่จะให้เขารักษาโรคประหลาดและอาการป่วยของเคียน ลูกชายคนที่สองของเขาที่เพิ่งจะเป็นโรคนี้!ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็อารมณ์ดีมาก หลังจากนั้น เขาหันกลับมามองที่ฌอนก่อนจะพูดว่า “เตรียมของขวัญ! เราจะไปที่ ซีรีน เวิลด์ คลินิกเพื่อพบ ดร. แอนโธนี ตอนเช้าวันพรุ่งนี้!”ฌอนเพียงพยักหน้าขณะที่เขาพูด “ครับพ่อ ผมจะจัดเตรียมทั้งหมดที่จำเป็น”“โอเค” โดนัลด์ตอบพร้อมกับรอยยิ้มที่หายากจะเห็นได้บนใบหน้าของเขา เขารู้สึกผ่อนคลายและโล่งใจขึ้นมาก เขาพูดว่า “พ่อคิดว่ามันจะดีที่สุดถ้าเราแก้ปัญหาทั้งหมดนี้ได้ในครั้งเดียว อันดับแรก เราหาวิธีรักษาน้องชายของลูก หาคนทำผิดที่มันทำสิ่งนี้กับน้องชายของลูก! แล้วหลังจากนั้น เราก็จะพยายามเอาชนะใจจัสมินจากตระกูลมัวร์ พ่อหวังมาก ๆ ว่าน้องของลูกจะหายกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมได้ เพื่อที่เขาจะได้มาร่วมงานแต่งงานของลูกและจัสมินในฐานะคนปกติฌอนรีบตอบ “อย่ากังวล
อัลเบิร์ต เขาอดไม่ได้ที่จะกังวลเล็กน้อยเมื่อคิดถึงเรื่องนี้เขาสามารถบอกได้เลยว่าโดนัลด์ เขาจะเกลียดชังคนที่ทำกับเคียนอย่างที่สุด ยิ่งไปกว่านั้น เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกโกรธและหงุดหงิดอย่างมากกับคนที่จัสมินหลงรักหากทั้งสองอย่าง พุ่งเป้าไปยังที่คนสองคนที่แตกต่างกัน ทั้งคู่จะต้องเผชิญชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตายโดยไม่ต้องสงสัย อย่างน้อยที่สุด ในสายตาของโดนัลด์ ทั้งสองคนที่ทำเรื่องนี้จะต้องโดนฆ่าแล้วถ้าหากทั้งสองอย่างนี้ พุ่งเป้าไปที่คน ๆ เดียวกัน อัลเบิร์ตเชื่อว่าตระกูลเว็บบ์คงจะทำทุกอย่างเพื่อฆ่าและทำลายคน ๆ นั้นอย่างแน่นอนดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงชาร์ลีนิดหน่อยแม้ว่าเขาจะรู้อยู่แล้วว่าชาร์ลีแข็งแกร่งและมีความสามารถมาก แต่เขาก็ยังกังวลว่า ชาร์ลีจะพบกับปัญหามากมายเมื่อต้องเผชิญหน้ากับตระกูลที่ทรงอิทธิพลและมากด้วยอำนาจอย่างเช่นตระกูลเว็บบ์หลังอาหารเย็น ทุกคนพาโดนัลด์และฌอนลูกชายของเขาไปที่ชั้นล่างของเฮเวน สปริงส์ บรรดาสุนัขรับใช้รวมถึงเคน ก็ยืนกรานที่จะติดตามโดนัลด์และฌอนไปตลอดทางจนถึงรถที่จอดอยู่ในที่จอดรถอัลเบิร์ต, ซีคและเกรแฮมไม่ได้ไปกับพวกเขา หลังจากกล่าวคำอำล
ออโรร่าเหนื่อยหอบและมีเหงื่อออกมากในเวลานี้เธอได้ทำแบบทดสอบหลายชุดที่เธอวางแผนไว้สำหรับตัวเธอเองเป็นที่เรียบร้อย แล้วหลังจากที่เธอออกกำลังกายเสร็จ เธอมักจะสังเกตตัวเองอย่างพิถีพิถันในกระจกบานใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าของเธออันที่จริง ออโรร่ามีรูปร่างที่ดีมากเนื่องจากเธอออกกำลังกายเป็นประจำ หุ่นของเธอจึงฟิตและมีกล้ามเนื้อมาก เธอมีรูปร่างที่ดีกว่าเมื่อเทียบกับผู้หญิงทั่วไปในเวลานี้ ออโรร่าสวมเสื้อรัดรูปและกางเกงโยคะที่โอบเอว สะโพกและขาของเธอ เธอมัดผมเป็นหางม้าเรียบ ๆ และเธอดูร้อนแรงมาก!ขณะที่เธอกำลังชื่นชมรูปร่างของเธอในกระจก สิ่งที่วิ่งเข้ามาในหัวของเธอก็คือชาร์ลีเมื่อเธอนึกถึงชาร์ลี เธอก็รู้สึกเขินอายมากและเริ่มหน้าแดงในทันทีพ่อของเธอขอให้เธอหาวิธีเข้าใกล้ชาร์ลีอยู่เสมอ แต่อย่างไรก็ตาม ชาร์ลีมักจะทำตัวลึกลับอยู่ตลอดและดูเหมือนว่าเขาจะปรากฏตัวแค่ครู่หนึ่งและหายตัวไปอีก แม้ว่าออโรร่าจะอยากออกตามหาเขา แต่เธอก็ไม่มีเหตุผลที่สมควรเลยตอนที่เธอขอความช่วยเหลือจากชาร์ลีเพื่อช่วยเพื่อนรักของเธอเป็นครั้งสุดท้าย เธอไม่คาดหวังให้ชาร์ลีไม่เพียงแต่ช่วยเพื่อนสนิทของเธอกำจัดคำสั่งจิตวิทยาและการ
“เฮ้อ!” เกรแฮมอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาดัง ๆ แล้ว เขาก็พูดว่า “ครั้งนี้ แกทำอันตรายต่อคุณเวดมากเลยที่เดียว! ตอนนี้พวกตระกูลเว็บบ์มาตามตัวเขาแล้ว! โดนัลด์กำลังรวบรวมเหล่าหัวหน้าตระกูลที่มีอำนาจมีชื่อเสียงในโอลรัส ฮิลล์เพื่อค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับคุณเวด!”"อะไรนะ?!" ออโรร่าเริ่มตื่นตระหนกและเธอก็โพล่งออกมาทันที “พ่อ แล้วพวกตระกูลเว็บบ์จะเอาผิดกับคุณเวดไหม?”เกรแฮมตอบว่า “พวกตระกูลเว็บบ์ได้ไล่ล่าชีวิตของคุณเวดแล้ว!”ออโรร่าร้องออกมาอย่างวิตกกังวล แล้วรีบพูดว่า “พ่อ เหตุการณ์นี้ทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะหนู พ่อบอกตระกูลเว็บบ์ได้ไหม ที่เคียนเป็นแบบนี้ก็เพราะหนู! หนูไม่อยากให้คุณเวดเข้ามาเกี่ยวหรือโดนลากมาเกี่ยวด้วยก็เพราะหนู…”“นี่โง่จริง ๆ หรือเปล่า?!” เกรแฮมอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ และเขาพูด “แกคิดว่าพวกตระกูลเว็บบ์เป็นพวกมีเหตุผลจริง ๆ เหรอ? การที่เคียนมาป่วยแบบนี้ได้ก็เพราะคุณเวด แกคิดว่า ถ้าตระกูลเว็บบ์รู้ว่าแกเป็นคนขอความช่วยเหลือจากคุณเวด แล้วแบบนั้นเขาจะถูกปล่อยตัวไปเหรอ? ถ้าพวกนั้นรู้ความจริง พวกเขาจะกำจัดทั้งแกและคุณเวดอย่างแน่นอน!”“แล้วหนูต้องทำยังไง?” ออโรร่าร้องไห้ แล้วเธอพูดว่า “พ่
ตอนนี้ชาร์ลีเพิ่งกินข้าวเย็นเสร็จและกำลังทำความสะอาดล้างจานอยู่ในครัว เมื่อเขาได้รับโทรศัพท์จากเกรแฮม เขารีบรับสายก่อนจะถามว่า “ควินตัน คุณโทรหาผมมีอะไรเหรอ?”เกรแฮมรีบตอบ “คุณเวด มีบางอย่างที่ผมต้องรายงานให้คุณทราบ หลังจากที่ผมปรึกษาเรื่องนี้กับคุณไวท์และดอน อัลเบิร์ตแล้ว”ชาร์ลียิ้มอย่างเฉยเมยก่อนจะพูดว่า “ถ้าคุณมีอะไรจะบอกผมก็แค่บอกผมตรง ๆ ไม่ต้องสุภาพขนาดนั้นก็ได้ครับ”เกรแฮมตอบอย่างรวดเร็วว่า “ครับ คุณเวด งั้นผมจะพูดเดี๋ยวนี้ วันนี้โดนัลด์จากตระกูลเว็บบ์แห่งซัด เบอร์รี่ เขามาเป็นเจ้าภาพเลี้ยงอาหารค่ำที่เฮเวน สปริงส์ แล้วเขาก็เชิญบรรดาหัวหน้าตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในโอลรัส ฮิลล์ รวมทั้งคุณไวท์ ดอน อัลเบิร์ตและผมมาร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำนี้ จากนั้นเขาขอให้เราช่วยจัดการกับเรื่องบางอย่าง เรารู้สึกว่ามีว่ามันไม่ถูกต้อง เราจึงตัดสินใจรายงานเรื่องนี้กับคุณแทน”ทันทีที่ชาร์ลีได้ยินว่าตระกูลเว็บบ์จัดงานเลี้ยงอาหารค่ำ เขาก็ถาม “ทำไมตระกูลเว็บบ์ถึงตามคุณ?”เกรแฮมอธิบายว่า “เคียนจากตระกูลเว็บบ์ประสบกับสถานการณ์ที่เลวร้ายเมื่อไม่นานมานี้ พวกตระกูลเว็บจึงพยายามค้นหาเบาะแสและหลักฐา
อันที่จริง ชาร์ลีรู้ดีอยู่แก่ใจว่าจัสมินมีความรู้สึกบางอย่างต่อเขาอย่างแน่นอนอย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่าจะจัดการกับความรักแบบนี้ได้อย่างไร ดังนั้นเขาจึงลือกที่จะแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อที่เขาจะได้จัดการกับเรื่องนี้ได้ในอนาคต***โดนัลด์ตื่นแต่เช้าตรู่ในวันรุ่งขึ้นเขานอนไม่หลับทั้งคืนเพราะเขากลัวและกังวลมากเกินไปเกี่ยวกับการรักษาของแอนโธนี ที่จะรักษาเคียนลูกชายคนที่สองของเขา สภาพปัจจุบันของเคียนทำให้รู้สึกว่าทุกอย่างมันเลวร้าย อาการที่เขาต้องกินอึก็ยังไม่บรรเทาลงและยังรวมไปถึงสุขภาพจิตและอารมณ์ของเคียนที่ค่อย ๆ ทรุดใครกันจะไม่รู้สึกอย่างนั้น? เขาต้องกินอึมากกว่ายี่สิบครั้งต่อวัน และเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ มันรู้สึกราวกับว่าเขากำลังจะพังทลายนอกจากนี้เคียนเติบโตมาในฐานะเด็กนิสัยเสียและเอาแต่ใจ ในความคิดการที่ต้องมาทำเรื่องแบบนี้ไปตลอดไปชีวิตนั้น มันน่ากลัวยิ่งกว่าการตายเสียอีกดังนั้นโดนัลด์หวังเป็นอย่างยิ่งว่าแอนโธนีจะสามารถรักษาลูกชายของเขาได้โดยเร็วที่สุด เขาต้องการให้ลูกชายของเขากลับมาเป็นปกติและขณะเดียวกัน เขาต้องการฆ่าคนที่ทำสิ่งนี้กับลูกชายของเขา ไม่ใช่เพียง
ทันทีที่ลูกน้องได้ยินคำสั่งหัวหน้า บอดี้การ์ดสองสามคนก็รีบวิ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็วก่อนที่จะจับชายคนนั้นและเริ่มเตะต่อยเขาหญิงชราวัยเจ็ดสิบซึ่งยืนอยู่ข้างชายคนนั้นเริ่มร้องไห้และตะโกนเมื่อเห็นคนเหล่านั้นทุบตีลูกชายของเธอ “ฉันขอร้อง ได้โปรดหยุดทำร้ายเขาสักที พวกเราจะไปแล้ว พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้ ตกลงไหม?!”หัวหน้าบอดี้การ์ดพูดว่า “เป็นบ้าอะไร? พวกแกน่าจะทำอย่างนั้นตั้งแต่แรก!”จากนั้นหัวหน้าก็เตะชายวัยกลางคนออกไปและหยิบเงินหนึ่งหมื่นบาทโยนลงบนใบหน้าของชายผู้นั้นก่อนที่เขาจะด่าทอว่า “ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!”หญิงชรายังคงร้องไห้ขณะที่เธอใช้กำลังและความพยายามทั้งหมดเพื่อช่วยให้ลูกชายของเธอยืนขึ้น บรรดาคนที่อยู่กันด้านนอก ซีรีน เวิลด์ คลินิก ต่างก็โกรธกันมากเมื่อได้เห็นฉากนี้ แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพวกเขาเห็นว่าอีกฝ่ายหนึ่งกำลังขับรถหรูหราพร้อมกับบอดี้การ์ดจำนวนมาก พวกเขาจึงรู้ว่าไม่ควรที่จะยั่วยุพวกนั้นได้และพวกเขาทำได้เพียงนิ่งเงียบขณะที่ต้องกลืนความโกรธลงไปในเวลานี้ บอดี้การ์ดอีกสองสามคนก้าวไปข้างหน้าก่อนที่จะยื่นเงินหนึ่งหมื่นบาทให้กับทุกคนที่ยืนเข้าแถวและพูดว่า “ไปซะ!”บางคนรีบรับเงิ
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล