เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 412
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 413
ในรถโรลส์-รอยซ์ จัสมินกำลังไปส่งชาร์ลีที่ซูเปอร์มาร์เก็ตในไม่ช้าโรลส์-รอยซ์อันโอ่อ่าก็มาหยุดตรงที่หน้าซูเปอร์มาร์เก็ต ชาร์ลีบอกกับจัสมินขณะลงจากรถว่า “ขอบคุณที่มาส่งผมนะครับ แล้วเจอกันครับ"จัสมินพยักหน้าให้เขา การแสดงออกของเธอดูซับซ้อน และคลุมเครือ “โชคดีนะคะปรมาจารย์เวด ทางคลับกลอเรียสของเรายินดีต้อนรับคุณเสมอนะคะ แวะมาใช้บริการได้ทุกเมื่อที่คุณว่างเลย ฉันจะอยู่ที่นั่นตลอดและจะให้บริการคุณด้วยตัวเองค่ะ”ชาร์ลียิ้มเบา ๆ และตอบว่า “โอเคครับ ไว้ผมจะแวะไป"จัสมินพยักหน้า “ยินดีค่ะ ปรมาจารย์เวด”เธออำลาชาร์ลีด้วยความเคารพ ขณะที่เธอเฝ้าดูเขาจากไปในซูเปอร์มาร์เก็ตที่มีคนพลุกพล่าน และเธอก็ถอนหายใจเธอรู้สึกไม่ยุติธรรมและผิดหวังอย่างมากเมื่อชาร์ลีผู้ซึ่งเป็นเหมือนมังกรที่แท้จริงที่มีพลังอำนาจมากมายต้องรีบไปซื้อของที่ซูเปอร์มาร์เก็ตมาทำอาหารเย็นก่อนที่ภรรยาของเขาจะเลิกงานเธอเคยพบกับแคลร์มาก่อน อันที่จริงแคลร์นั้นสวยและสง่างามมากเช่นเดียวกับเธอ แต่หากจะมาเปรียบเทียบนั้น แคลร์ก็ด้อยกว่าในเรื่องของการศึกษา ความสามารถ และภูมิหลังของครอบครัวจัสมินได้รับการศึกษาของชนชั้นสูงตั้งแต่ยังเด็ก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 414
หลังจากกลับบ้าน และทำอาหารเย็นเสร็จแล้ว จาค็อบที่ออกไปข้างนอกมาทั้งวันก็กลับมาบ้านก่อน แล้วตามมาด้วยแคลร์ที่ยุ่งกับงานทั้งวันเมื่ออาหารทั้งหมดถูกเสิร์ฟบนโต๊ะแล้ว เอเลนก็รีบกลับมาอย่างมีความสุข และพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “นี่ ทุกคน วันนี้ฉันเล่นไพ่ได้เงินมามากกว่าเจ็ดหมื่นบาท!”จาค็อบอ้าปากค้าง “ว้าว ที่รักเยี่ยมมาก! เจ็ดหมื่นบาทต่อวันก็สองล้านหนึ่งแสนต่อเดือน!”แคลร์ขมวดคิ้วไม่พอใจ “แม่คะ หนูจะไม่ว่าถ้าแม่เล่นไพ่เป็นครั้งคราวในเวลาว่างแล้วก็ชนะบ้าง หนูก็เข้าใจได้เช่นกัน แต่เจ็ดหมื่นต่อวัน? ไม่มากไปหน่อยเหรอคะ? ระวังอย่าให้ติดการพนันเถอะค่ะ มันเสี่ยงมาก!”เอเลนโบกมืออย่างเหยียดหยามและตะคอก “นี่ ฉันรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ แกไม่ต้องมาพูดเรื่องนี้ให้ฉันฟังหรอก เพื่อนร่วมวงของฉันเป็นกลุ่มมือใหม่ เล่นแย่กว่าฉันเยอะ ฉันหลับตาเล่นยังชนะได้เลย! แกไม่รู้จักฉายาของฉันในแวดวงนี้ล่ะสิ ราชินีแห่งไพ่ ฉันเองล่ะ!”แคลร์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ และนวดหน้าผากโดยไม่สนใจเธอระหว่างมื้ออาหารค่ำ การแจ้งเตือนข้อความเข้าดังขึ้นบนโทรศัพท์ของแคลร์ เธอเหลือบไปดูและถามชาร์ลีว่า “พรุ่งนี้วันหยุดสุดสัปดาห์ คุณมี
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 415
จริง ๆ แล้วชาร์ลีไม่ได้อยากไป ในความเป็นจริงเขาจะปฏิเสธข้อเสนอของแคลร์ด้วยซ้ำถ้าไม่ใช่เพราะเอเลนเข้าไปยุ่งระหว่างพวกเขาแบบนั้นเหตุผลที่เขาไม่อยากไปก็คือ ตอนนี้เขาค่อนข้างที่จะอึดอัดเพราะลอรีนนับตั้งแต่ที่ลอรีนรู้ว่า เขาเป็นผู้ช่วยชีวิตเธอ และเป็นคนรักในฝันของเธอ หลังจากที่เขาช่วยเธอเป็นครั้งที่สอง เธอก็สารภาพรักกับเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเมื่อเธอได้ชวนภรรยาของเขาไปที่บ่อน้ำพุร้อน และยืนยันที่จะชวนเขาไปให้ได้ เพราะแบบนี้ภรรยาของเขาอาจเป็นตัวปกปิดความตั้งใจที่แท้จริงของลอรีนที่ต้องการพบเขาก็ได้มันคงจะเป็นเรื่องที่น่าอึดอัด และคงจะไม่ดีนักถ้าเขาไปอย่างไรก็ตาม เขาก็รู้สึกหงุดหงิด และรำคาญกับการพูดพล่าม และจู้จี้ของเอเลนเช่นกัน‘คุณไม่อยากให้ผมไปนักใช่ไหม ฮะ? ผมจะไป! ลองดูสิ!'เอเลนไม่คาดคิดว่าชาร์ลีจะกล้าขัดเธอ เธอหอบ และหายใจไม่ออกด้วยความโกรธ แต่เธอไม่สามารถพูดอะไรต่อหน้าแคลร์ได้เนื่องจากชาร์ลีตกลงที่จะไป แคลร์จึงกล่าวว่า “ลอรีนจองห้องพักที่ช็อฝซาลีเซ สปา รีสอร์ต ในย่านชานเมือง ได้ยินว่าเป็นของโรงแรมแชงกรีลา ด้วย ฉันเห็นรีวิวแล้ว ค่อนข้างดีทีเดียวเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้ลอรีนจะมารับเรา”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 416
ก่อนออกไป ชาร์ลียังรู้สึกลังเลและไม่เต็มใจเล็กน้อยเขาไม่รู้ว่าจะจัดการกับหญิงสาวที่ช่างคลั่งไคล้ และช่างกล้าอย่างลอรีนอย่างไร เขาไม่ต้องการทำร้ายความรู้สึกของเธอ และที่สำคัญเขาไม่ต้องการทรยศต่อแคลร์ตอนนี้เขาตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเขากังวลว่า ลอรีนจะสารภาพกับเขาอีกครั้งในระหว่างการพักผ่อนที่น้ำพุร้อน และเธอก็อาจจะทำตัวให้เปิดเผยมากยิ่งขึ้นด้วยในทางกลับกัน เนื่องจากเขาสัญญากับภรรยาของเขาไปแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะยกเลิกคำสัญญาของเขา เขาจึงทำได้เพียงเดินหน้าตามแผนที่วางไว้เมื่อพวกเขาลงไปชั้นล่างก็เห็นลอรีนโผล่หัวออกมาจากรถเมอร์เซเดสเบนซ์ และพูดว่า “ชาร์ลี เอาของไว้ท้ายรถได้เลย แล้วไปนั่งด้านหลังนะ ให้แคลร์นั่งด้านหน้าและเม้าท์มอยกับฉันระหว่างทาง!”"โอเคครับ!" ชาร์ลีพยักหน้า และเขาใส่สัมภาระท้ายรถแล้วเข้าไปที่เบาะหลังเมื่อเขานั่งลงแล้ว ลอรีนก็แอบหันมา และขยิบตาให้เขาอย่างเขินอายชาร์ลีแกล้งทำเป็นไม่เห็น เขายืดตัวและพูดว่า “โอ้ ผมเหนื่อยมาก เมื่อคืนผมนอนไม่ค่อยหลับงั้นผมของีบหลับก่อนนะครับ”จากนั้นเขาก็หลับตา และแกล้งหลับลอรีนผิดหวังเล็กน้อยกับท่าทีของเขา แต่ก็เข้า
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 417
ลอรีนรู้สึกเสียใจ และโกรธมากเช่นกัน เธอเป็นลูกสาวของตระกูลโธมัส และไม่มีทางที่เธอจะรับผิดอย่างบริสุทธิ์ใจ เธอจึงผลักประตูลงจากรถทันที และตะโกนกลับไปว่า “นี่ หุบปากไปเลยนะ! นี่มันเป็นความผิดของนายตั้งแต่แรก! นายไม่เห็นเหรอว่า ฉันกำลังถอยหลังเข้าจอด ตาบอดเหรอไง? กล้ามาว่าฉันก่อนได้ยังไงกันฮะ?!”ชายหนุ่มไม่คาดคิดว่า ลอรีนจะตอบกลับใส่เขา เขาตะโกนว่า “โอ้พระเจ้า ให้ตายเถอะคนขับเป็นผู้หญิงโง่อีกคนสินะ! เก้าในสิบของคนขับรถที่โง่ที่สุดบนท้องถนนจะเป็นผู้หญิง! เธอขับรถเป็นหรือเปล่าเนี่ย? ถ้าทำไม่ได้ให้กลับไปอยู่ในท้องของแม่ซะ และเรียนรู้วิธีขับรถก่อนที่จะออกมา ไม่งั้นจะทำให้ตัวเองขายหน้าซะเปล่า ๆ !”จากนั้นเขากล่าวเสริมว่า “ฉันเพิ่งซื้อรถคันนี้มาสิบล้านนะ แล้วเธอก็มาทำรถฉันเป็นรอย เธอจะรับผิดชอบเท่าไหร่ล่ะ?”ลอรีนขมวดคิ้วและโต้กลับ “นี่ ก่อนอื่นนะ! ฉันเห็นที่ว่างก่อน แล้วก็ถอยเข้าไปครึ่งหนึ่งแล้ว ส่วนนายโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ แล้วพยายามแย่งที่จอดฉัน! มันเป็นความผิดของนาย! นายกล้ามาด่าฉันก่อนได้ยังไงกัน?!”ชายหนุ่มคำรามด้วยความตกใจ “อะไรนะ? ฉันจะด่าเธอไม่ได้เหรอไง เพราะเธอเป็นฝ่ายผิดนะ! แล้วฉัน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 418
ชายหนุ่มหันกลับไปหาชาร์ลีด้วยท่าทางดุร้าย และด่าต่อว่า “นี่ ไอ้หนู ในตอนที่ฉันยังถามดี ๆ แกควรจะชดใช้ให้เราดีกว่า แฟนของฉันกับฉันต้องไปที่น้ำพุร้อน ดังนั้นเป็นหมาที่เชื่องหน่อย แล้วออกไปจากที่นี่ซะ!”ชาร์ลีพูดอย่างเย็นชาขึ้นว่า "แล้วถ้าฉันไม่ทำ จะเกิดอะไรขึ้นเหรอ?”ชายหนุ่มยิ้มเยาะ “ไอ้สถุนน่าสมเพช รอเถอะ ฉันจะบอกให้แกรู้ว่าผลของการไม่ชดใช้มันเป็นยังไง”จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมา และโทรหาใครสักคน “นี่ คุณฮิกส์ ผมมาถึงที่รีสอร์ตของคุณแล้ว มีคนงี่เง่าทำให้รถของผมเป็นรอยที่ลานจอดรถเวรนี่ พวกเขาปฏิเสธที่จะชดใช้ให้ผม แล้วยังไม่กวนบาทาผมอีก รีบส่งคนของคุณมาที่นี่เลย!”หลังจากวางสาย ชายหนุ่มยิ้มเยาะ และพูดว่า “ไอ้สถุนน่าสมเพช ฉันจะให้โอกาสครั้งสุดท้าย ชดใช้ค่าเสียหายให้ฉัน ขอโทษฉันในตอนนี้ พอคุณฮิกส์มาที่นี่ แกได้ตายแน่!”ลอรีนกลัวว่าชาร์ลีจะได้รับบาดเจ็บ เธอจึงรีบพูดว่า “ก็ได้ ๆ วันนี้เป็นวันโชคร้ายของฉันเอง ฉันต้องจ่ายเงินให้นายเท่าไหร่?”“เธอทำให้รถของฉันเป็นรอย มันเป็นสีดั้งเดิมของรถ! เธอต้องจ่ายครึ่งราคาของรถ! ฉันจะให้ส่วนลดก็แล้วกัน จ่ายมาสี่ล้าน!”"อะไรนะ? สี่ล้านงั้นเหรอ?!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 419
ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บแค้นทันที เมื่อจู่ ๆ ชาร์ลีก็หยุดลอรีน เขาจึงเดินตรงเข้าไปหาชาร์ลี และคำรามขึ้นว่า “ได้ ไอ้เวร ถ้าแกอยากตายนัก แกมาถูกทางแล้ว! ฉันจะถอดนามสกุลของฉันออกถ้าฉันทำให้แกตายไม่ได้!”ชาร์ลีพูดอย่างเรียบเฉยว่า “ในเมื่อนายชอบอวดมาก ฉันแนะนำนามสกุลใหม่ให้นายได้นะ - โชว์ออฟ ไงล่ะ”“ไอ้บัดซบนี่!” ชายหนุ่มโกรธมากจนเขาอยากจะพุ่งใส่ชาร์ลีทุกวินาทีในขณะนี้ในขณะนี้ชายวัยกลางคนร่างท้วมวิ่งเข้ามาหาพวกเขาพร้อมกับบอดี้การ์ดบึกบึนสองสามคนชายหนุ่มยิ้มทันทีที่สบตากับชายร่างท้วม “ว่าไง คุณฮิกส์ ผมไม่ได้เจอคุณมาสักพัก ตอนนี้คุณดูอ้วนขึ้น ดูเหมือนว่าชีวิตคุณสนุกดีนะครับ!”คุณฮิกส์หัวเราะคิกคัก และพูดว่า “คุณลอยด์ ชีวิตของผมจะเทียบเคียงกับคุณได้ยังไงกันครับ? ผมเป็นเพียงหนึ่งในลูกน้องของคุณคาเมรอนเท่านั้น แตกต่างจากคุณที่มีธุรกิจตระกูลใหญ่โตมากมาย”จากนั้นเขาก็ถามอย่างรวดเร็วว่า “ว่าแต่คุณลอยด์ เกิดอะไรขึ้นครับ?”ชายหนุ่มชี้ไปที่ชาร์ลี และพูดอย่างเย็นชาว่า “ไอ้เวรนี่มันขี้โอ่มาก มันทำรถผมเป็นรอย แต่ไม่อยากจ่ายเงินผม ปากก็ดีนัก พูดพล่ามอะไรอยู่ได้จ้อ ๆ จัดการเขาให้ทีครับ!”คุณฮิกส์พยักหน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 420
"เกิดอะไรขึ้น? เสียงดังอะไรกัน?”คุณฮิกส์ตัวสั่นด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียง เขาหันกลับมา และพูดด้วยความเคารพว่า “ดอน อัลเบิร์ต คุณแช่น้ำพุร้อนเสร็จแล้วหรือครับ? เป็นยังไงบ้างครับ?”“ก็ดี” อัลเบิร์ตตอบอย่างเฉยเมยแล้วถามว่า “นายกำลังทำอะไรอยู่?”อัลเบิร์ตพูดขึ้น ขณะที่เดินไปที่จอดรถกับคนของเขา“โอ้ มันเป็นแค่พวกขยะที่กล้ามามีปัญหากับคุณลอยด์น่ะครับ ผมกำลังจะล้างแค้นให้เขา ไอ้เด็กคนนี้ไม่ได้มีอะไรเลยนอกจากอวดดี”มาร์คัสจับท้อง "สวัสดีครับลุงโรดส์ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ"อัลเบิร์ตมองเขาแล้วหัวเราะ “โอ้ นายนี่เอง มาร์คัส! แล้วนี่เกิดอะไรขึ้น? นายจะมาแพ้ในโอลรัสฮิลล์ได้ยังไงกัน? เดี๋ยวทำให้ชื่อเสียงของพ่อนายต้องอับอายเอานะ!”อัลเบิร์ตและพ่อของมาร์คัสค่อนข้างสนิทกัน มาร์คัสจึงถือได้ว่าเป็นหลานชายของเขา เขาพูดค่อนข้างตรงไปตรงมา และเป็นผู้ใหญ่มาร์คัสไม่กล้าคุยกับอัลเบิร์ตเขาจึงพูดอย่างอาย ๆ ว่า “ลุงโรดส์ครับ ผมดันไปเจอไอ้ขี้แพ้มา ผมจะสอนให้เขารู้ว่า เขาจะเจออะไรกับการมายุ่งกับผม!”อัลเบิร์ตตอบกลับว่า “ฮ่าฮ่า! ฉันอยากรู้ อยากเห็นจังว่าใครกล้าพอที่จะมามีปัญหากับนาย”อัลเบิร์ตเดินไปข
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
