แชร์

บทที่ 405

ผู้แต่ง: ลอร์ด ลีฟ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
เสียงตะโกนของออสการ์ดังก้องไปทั่วทั้งห้องโถง เจฟฟรีย์ยิ้มกริ่มรา้ยกาจ เขามองไปที่ชาร์ลีและเยาะเย้ยไปว่า “โอ๊ะโอ ตอนนี้คุณลุงออสการ์อยู่ที่นี่แล้ว นายได้ตายแน่ ไอ้ขี้แพ้! แม้แต่พระเจ้าก็ช่วยอะไรแกไมไ่ด้!”

จากนั้นเขาหันไปหาออสการ์และชี้ไปที่ชาร์ลีและพูดว่า “คุณลุงออสการ์ครับ มีไอ้ขี้แพ้อยู่ที่นี่ เขาไม่ได้แค่แส้แสร้งทำเป็นสมาชิกของคลับนี้นะครับ แต่ยังดูหมิ่นคุณมัวร์ด้วย คุณลุงต้องสั่งสอนเขานะครับ!”

ออสการ์ขมวดคิ้ว เมื่อมองไปตามที่เจฟฟรีย์บอก แต่ดวงตาที่แก่ชราของเขามองเห็นได้ไม่ดีนัก เขาจึงจำชาร์ลีจากระยะไกลไม่ได้ ในขณะที่พวกเขายืนใกล้กัน เขาจึงสามารถมองเห็นเจฟฟรีย์ได้

เนื่องจากเจฟฟรีย์เป็นลูกชายของเพื่อนเก่าเขา จึงคุ้นเคยกับเขาอยู่บ้าง และสามารถเชื่อถือคำพูดของเขาได้ เขาจึงถามกลับไปด้วยเสียงที่เข้มงวดว่า “มันเป็นใคร? การ์ด กดเขาลงกับพื้นซะ!”

การ์ดร่างกำยำหลายคนพุ่งเข้ามาหาพวกเขาอย่างอุกอาจ

เวนดี้ตื่นเต้นมาก เธอจ้องไปที่ชาร์ลีพลางหัวเราะเยาะ และเธอพูดไปว่า “ฮ่าฮ่า ชาร์ลี วันนี้นายได้ตายแน่ ๆ !”

ชาร์ลียิ้มกว้าง “ไม่ต้องกังวลไปหรอก เธอจะได้ไปก่อนฉันอีก”

เวนดี้กระทืบเท้าของเธอด้วยควา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 406

    ออสการ์ย่อตัวลงคุกเข่าต่อหน้าชาร์ลี และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและเคร่งขรึมว่า “ปรมาจารย์เวด ช่วยยกโทษในสิ่งที่ผมทำผิดด้วยครับ ช่วยบอกข้อผิดพลาดของผม แล้สผมจะแก้ไขทันทีครับ!ชาร์ลีพยักหน้า เขาก้มมองลงไปก่อนจะชี้ไปที่เจฟฟรีย์ที่กำลังงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จากนั้นชาร์ลีก็ได้ถามไปว่า “ผู้ชายตรงนั้น อ้างว่าคุณเป็นเพื่อนสนิทพ่อของเขา จริงหรือเปล่า?”ออสการ์เหลือบมองเจฟฟรีย์และรีบพูดไปว่า “พ่อของเขากับผมมาจากบ้านเกิดเดียวกันเท่านั้น แทบจะถือได้เลยว่า เป็นแค่คนรู้จักกันเท่านั้น แต่ไม่ใช่เพื่อนร่วมรุ่นกันอย่างแน่นอนครับ”“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าอีกครั้งและถามไปอีกว่า “เด็กคนนั้นและโสเภณีของเขาใช้ชื่อคุณเพื่อดูถูกและข่มขู่ผม และยังอยากจะฆ่าผมด้วยซ้ำ คุณจะทำยังไงล่ะ?”ออสการ์เข้าใจในทันที ความไม่พอใจของชาร์ลีที่มีต่อเขานั้นมาจากไอ้บ้าเจฟฟรีย์ เขาตะโกนใส่เจฟฟรีย์ปว่า “ไอ้เด็กนี่! มาขอโทษปรมาจารย์เวดในสิ่งที่แกทำเดี๋ยวนี้ ไอ้เด็กบ้า!”เจฟฟรีย์กะพริบตาด้วยความประหลาดใจ และยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นใครคือปรมาจารย์เวด? ทำไม? อย่างไร?เขาเป็นแค่คนขี้แพ้ไม่ใช่เหรอ? ออสการ์บ้าไปแล้วหรือไง?

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 407

    เจฟฟรีย์ตกใจมากกับสายตาอาฆาตของออสการ์ ทำให้เขาสั่นด้วยความกลัว แต่เขาก็กระแอมขึ้นมาและพูดกลับไปว่า “คุณลุงออสการ์ บนกระดานข้อมูลในล็อบบี้ที่ชั้นหนึ่ง ไม่มีข้อมูลอะไรที่แจ้งว่ามีบัตรสมาชิกซูพรีมวีไอพีนี้เลยนะครับ เขาทำมันขึ้นมาเอง! อย่าหลงเชื่อเขานะครับ!”“ใช่ค่ะ!” เวนดี้ก็หัวเราะเยาะโดยไม่รู้ว่าเธออยู่ท่ามกลางปัญหาใหญ่ในขณะนี้ “ฉันไม่เคยเห็นใครหน้าด้านและขี้โอ่ขนาดนี้มาก่อนในชีวิตเลย! เขาแสร้งทำเป็นสมาชิก สร้างระดับสมาชิก และยังปลอมแปลงบัตรสมาชิกนี้อีก! เขาไม่เคารพตระกูลมัวร์เลยด้วยซ้ำนะคะ!”เวนดี้ต้องการกำจัดชาร์ลีออกไปให้พ้น ๆ ซะ จนเธอเชื่อมโยงพฤติกรรมของชาร์ลี กับการทำให้ตระกูลมัวร์อับอายเข้าด้วยกัน ดังนั้นตระกูลมัวร์จะไม่ละเลยกับการกระทำผิดของชาร์ลีอย่างนี้แน่นอนแต่เธอไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชาร์ลีและตระกูลมัวร์เลยสักนิดแม้ว่าเธอจะไม่เชื่อว่าชาร์ลีขี้แพ้นี้ จะมีเส้นสายและสมบัติที่เขาอ้างว่ามาจากแวดวงชนชั้นสูง และปฏิเสธที่จะเชื่อว่า ชาร์ลีได้รับความเคารพอย่างสูงในสังคมชนชั้นสูงนั่นคือความจริงออสการ์ตัวสั่นด้วยความโกรธ เมื่อพวกเขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ ออสการ์ก็ตะโกนใส่พวกเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 408

    ออสการ์พูดอย่างเย็นชา “ได้ ถ้าแกไม่อยากทำ ฉันจะให้เด็กของฉันไปเอาน้ำหอมเข้มข้นจากโกดังมาสิบกิโล แล้วแบ่งให้แกสองคนคนละห้ากิโล แกจะออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นถ้าแกยังกินไม่หมด!”คลับกลอเรียสมีทั้งหมดสิบห้าชั้น โดยในแต่ละชั้นมีพื้นที่กว้างใหญ่มาก แต่ละชั้นเต็มไปด้วยน้ำหอมนำเข้าที่มีระดับ และราคาแพงอยู่ทุกมุม ดังนั้นคลับนี้จึงเก็บน้ำหอมไว้เป็นจำนวนมากเจฟฟรีย์ตัวสั่นด้วยความกลัว หลังจากที่ได้ยินว่าต้องกินน้ำหอมห้ากิโล ใบหน้าของเขาซีดในน้ำหอมเข้มข้นห้ากิโลกรัมอย่างน้อยครึ่งหนึ่งเป็นแอลกอฮอล์ เช่นเดียวกับสารเคมีต่าง ๆ สารปรุงแต่งที่ละเอียด และสารฆ่าเชื้อ ถ้าเขาดื่มน้ำหอมถึงห้ากิโลกรัมจริง ๆ แม้แต่ฮาเดส เทพแห่งความตายก็ไม่สามารถหยุดเขาไม่ให้ตายได้!ออสการ์รู้สึกกระวนกระวายใจกับความลังเลของเจฟฟรีย์ จึงตะโกนบอกพวกการ์ดไปว่า “ถ้าพวกมันไม่ทำ ก็อัดพวกมันก่อน ถือว่าเป็นการเริ่มต้น!”“ครับนาย!”ภายใต้คำสั่งของเขา การ์ดร่างกำยำพุ่งตรงไปข้างหน้าเพื่อล้อมรอบเจฟฟรีย์และเวนดี้ไว้การ์ดยกหมัดขึ้นและชกพวกเขาโดยไม่พูดอะไรเลยก่อนที่พวกเขาจะตอบสนองต่อการโดนชกต่อยและถูกเตะใส่ เจฟฟรีย์และเวนดี้นั้นต่างก็ร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 409

    ทุกคนรู้ดีว่าโถปัสสาวะในห้องน้ำของผู้ชายนั้นน่าขยะแขยง แต่การเลียมันจะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตแต่ถ้าคุณกินน้ำหอมสักห้ากิโลกรัมได้ตายอย่างแน่นอน !เจฟฟรีย์และเวนดี้เย่อหยิ่งมาก แต่นี่เป็นเรื่องของชีวิตและความตายแล้วถ้าพวกเขาเลียโถปัสสาวะล่ะ? ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก พวกก็แค่ไปบ้วนปากและแปรงฟันสักสองสามครั้งก็ได้แล้ว!เนื่องจากพวกเขาเลือกบทลงโทษเป็นการเลียโถปัสสาวะแล้ว ออสการ์จึงสั่งไปว่า “เด็ก ๆ ลากไอ้สองตัวนี่ไปห้องน้ำชายเดี๋ยวนี้!”การ์ดลากเจฟฟรีย์และเวนดี้ไปที่ห้องน้ำชายที่ชั้นสองเหมือนพวกเขาลากสุนัขที่ตายไปแล้วสองตัว ออสการ์ถามชาร์ลีไปว่า “ปรมาจารย์เวด คุณอยากควบคุมเองไหมครับ?”ชาร์ลีพยักหน้า “แน่นอน! จะพลาดเรื่องน่าสนใจแบบนี้ได้ยังไง?”ออสการ์พาชาร์ลีไปที่ห้องน้ำการ์ดผลักเจฟฟรีย์และเวนดี้ไปที่โถปัสสาวะอันหนึ่ง แล้วพูดอย่างเย็นชาไปว่า “เลียสิวะ รออะไร?”เจฟฟรีย์ตัวสั่นด้วยความตกใจกับเสียงแหบแห้ง แต่เขาไม่กล้าที่จะก้าวขาไปข้างหน้าแม้ว่าห้องน้ำในคลับกลอเรียสจะค่อนข้างสะอาด แต่เขาก็ยังได้กลิ่นปัสสาวะที่รุนแรงจากโถปัสสาวะซึ่งทำให้เขารู้สึกคลื่นไส้ส่วนเวนดี้รู้สึกขนลุกจาก

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 410

    ”โอ้ คุณทนไม่ได้อย่างนั้นเหรอ?” ชาร์ลีหัวเราะเบา ๆ และพูดกับออสการ์ไปว่า “โทรหาอัลเบิร์ตแล้วพาสองคนนี้ไปที่สนามมวยสุนัขของเขา สับพวกเขาแล้วให้เป็นอาหารสุนัข เหมือนกับที่เราทำกับเลนนาร์ดนั่น!”ออสการ์พยักหน้าทันที “ครับ ปรมาจารย์เวด!”เมื่อวันก่อนเลนนาร์ดปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ยที่ขี้โกงจากฮ่องกง ถูกเปิดโปงเพราะเขาหลอกคุณมัวร์ และอัลเบิร์ตได้โยนเขาเข้าไปในวงต่อสู้ของสุนัขอัลเบิร์ตค่อนข้างเชี่ยวชาญในการทำสิ่งนี้ เขาคุ้นเคยกับมันแล้วเจฟฟรีย์และเวนดี้ ตกใจกลัวกับการข่มขู่ของชาร์ลี ไม่มีที่ว่างให้พวกเขาได้ต่อรองเลย ทำได้เพียงต้องยอมรับชะตากรรมของตัวเองเท่านั้นเจฟฟรีย์โพล่งออกมา เพราะเห็นแก่ชีวิตของเขาเอง “ก็ได้ ๆ ฉันจะทำ! ฉันจะทำแล้ว!"จากนั้นเขาก็รีบไปที่โถปัสสาวะทันทีเวนดี้คร่ำครวญอย่างหนัก น้ำตาของเธอไหลอาบแก้มราวกับสายน้ำนี่เป็นความอัปยศอดสูที่เลวร้ายที่สุด ที่เธอต้องทนทุกข์ทรมานในชีวิต และมันก็เป็นความทรมานที่เลวร้ายที่สุดอีกด้วย...ชาร์ลีไม่ต้องการอยู่ที่นี่เพื่อดูทักษะการเลียของพวกเขา เขาพูดกับออสการ์ไปว่า “จำไว้ว่าคุณต้องดูให้แน่ใจ พวกเขาต้องทำความสะอาดทั้งหมดแล้วค่อยปล่อย

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 411

    ชาร์ลีเข้าไปในลิฟต์ และไปที่ชั้นบนสุด นั่นคือชั้น 18 เขาพบจัสมิน และบอความคิดเห็นโดยรวมเรื่องฮวงจุ้ยของคลับจัสมินรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อเธอได้ยินว่า ฮวงจุ้ยนั้นไม่ได้ดีอย่างที่ควร เพราะดูเหมือนว่าปรมาจารย์ฮวงจุ้ยที่เธอจ้างมาก่อนหน้านี้จะทำงานไม่ค่อยดีนักเธอถามอย่างใจจดใจจ่อว่า “ปรมาจารย์เวดคะ คุณคิดว่าเราควรปรับปรุงยังไงดีคะ?ชาร์ลียิ้มจาง ๆ “ให้ใครมาปลูกต้นสนสองต้นที่ชั้นหนึ่ง วางไว้ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้กับทิศตะวันตกเฉียงเหนือให้หันหน้าเข้าหากัน แล้วแทนที่เสาหินสองต้นที่ประตูหลักด้วยสิงโตหิน ไม่ใช่สิงโตกับลูกสิงโตอย่างแน่นอน ต้องเป็นสิงโตตัวผู้ 2 ตัว และห้ามวางขนานกัน แต่ต้องทำมุม 90 องศา ให้ใครทำทองสองแผ่นแล้วเอาสิงโตหินทับไว้ ถ้าทำแบบนี้คุณจะสร้างรูปแบบมงคลของสิงโตสองตัวที่รวบรวมความมั่งคั่งไว้ได้”จัสมินถามต่อว่า "ฉันขอทราบมุมมองของคุณว่าทำไมถึงต้องทำแบบนั้นหน่อยได้ไหมคะ?"ชาร์ลีอธิบายอย่างใจเย็นว่า “การรวบรวมความมั่งคั่งโดยมีสิงโตสองตัวเป็นฮวงจุ้ย เป็นองค์ประกอบหลัก ส่วนต้นสนเป็นส่วนเสริม สิ่งเหล่านี้ควบคู่ไปกับการรวมกันของแผ่นทองกับโครงสร้างของคลับ และจะนำไปสู่ความมั่ง

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 412

    ในความคิดที่สอง ไม่ทำเกินไปหรอก เพราะเธอควรได้สิ่งที่เธอสมควรได้รับ!เวนดี้เป็นหญิงสาวที่มีจิตใจโหดร้ายราวกับงูพิษ และแมงป่อง! มีหลายครั้งที่เธอยุยงให้คนอื่นดูถูกเขา และเธอก็อยากจะทำลายความเป็นลูกผู้ชายของเขาด้วยซ้ำ! หากไม่ใช่เพราะเส้นสาย และความสามารถของเขาล่ะก็ เขาคงต้องตายจากแผนการของเธอไปแล้วดังนั้นเขาเพียงแค่ให้บทเรียนแก่เธอ เพื่อที่เธอจะไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิต!ชาร์ลีพูดกับออสการ์ว่า “ผมต้องไปแล้ว คุณมัวร์รอผมอยู่ที่ชั้นล่าง จัดการพวกเขาให้ดี ถ้าผมรู้ว่าคุณปล่อยพวกเขาออกไปง่าย ๆ ผมจะจัดการคุณด้วย!”ออสการ์โค้งคำนับอย่างตกใจ “ไม่ต้องกังวลครับปรมาจารย์เวด ผมจะคอยจับตาดูพวกเขาตลอดเวลา! ผมจะไม่ปล่อยพวกเขาไป!”"ดี" ชาร์ลีพยักหน้า และหันกลับไปหลังจากที่เขาจากไป เวนดี้ และเจฟฟรีย์ก็เพิ่มความเร็ว และเลียโถปัสสาวะที่น่าขยะแขยงเร็วขึ้นเพราะกลัวว่าจะถูกลงโทษจากความเชื่องช้าของพวกเขาในที่สุดเมื่อพวกเขาเลียโถฉี่ด้านขวาเสร็จ ลิ้นของพวกเขาก็แทบหลุดออกจากปาก และกลิ่นบนลิ้นของพวกเขานั้นน่าขยะแขยง และทนไม่ได้ราวกับว่าพวกเขาถูกหมักในปัสสาวะเป็นเวลาหนึ่งปีไม่มีคำใดสามารถอธิบายถึงกลิ่นอันน

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 413

    ในรถโรลส์-รอยซ์ จัสมินกำลังไปส่งชาร์ลีที่ซูเปอร์มาร์เก็ตในไม่ช้าโรลส์-รอยซ์อันโอ่อ่าก็มาหยุดตรงที่หน้าซูเปอร์มาร์เก็ต ชาร์ลีบอกกับจัสมินขณะลงจากรถว่า “ขอบคุณที่มาส่งผมนะครับ แล้วเจอกันครับ"จัสมินพยักหน้าให้เขา การแสดงออกของเธอดูซับซ้อน และคลุมเครือ “โชคดีนะคะปรมาจารย์เวด ทางคลับกลอเรียสของเรายินดีต้อนรับคุณเสมอนะคะ แวะมาใช้บริการได้ทุกเมื่อที่คุณว่างเลย ฉันจะอยู่ที่นั่นตลอดและจะให้บริการคุณด้วยตัวเองค่ะ”ชาร์ลียิ้มเบา ๆ และตอบว่า “โอเคครับ ไว้ผมจะแวะไป"จัสมินพยักหน้า “ยินดีค่ะ ปรมาจารย์เวด”เธออำลาชาร์ลีด้วยความเคารพ ขณะที่เธอเฝ้าดูเขาจากไปในซูเปอร์มาร์เก็ตที่มีคนพลุกพล่าน และเธอก็ถอนหายใจเธอรู้สึกไม่ยุติธรรมและผิดหวังอย่างมากเมื่อชาร์ลีผู้ซึ่งเป็นเหมือนมังกรที่แท้จริงที่มีพลังอำนาจมากมายต้องรีบไปซื้อของที่ซูเปอร์มาร์เก็ตมาทำอาหารเย็นก่อนที่ภรรยาของเขาจะเลิกงานเธอเคยพบกับแคลร์มาก่อน อันที่จริงแคลร์นั้นสวยและสง่างามมากเช่นเดียวกับเธอ แต่หากจะมาเปรียบเทียบนั้น แคลร์ก็ด้อยกว่าในเรื่องของการศึกษา ความสามารถ และภูมิหลังของครอบครัวจัสมินได้รับการศึกษาของชนชั้นสูงตั้งแต่ยังเด็ก

บทล่าสุด

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1600

    “โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1599

    เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1598

    "หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1597

    หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1596

    ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1595

    เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1594

    สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1593

    เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1592

    ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล

DMCA.com Protection Status