บทที่ 406

ออสการ์ย่อตัวลงคุกเข่าต่อหน้าชาร์ลี และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและเคร่งขรึมว่า “ปรมาจารย์เวด ช่วยยกโทษในสิ่งที่ผมทำผิดด้วยครับ ช่วยบอกข้อผิดพลาดของผม แล้สผมจะแก้ไขทันทีครับ!

ชาร์ลีพยักหน้า เขาก้มมองลงไปก่อนจะชี้ไปที่เจฟฟรีย์ที่กำลังงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จากนั้นชาร์ลีก็ได้ถามไปว่า “ผู้ชายตรงนั้น อ้างว่าคุณเป็นเพื่อนสนิทพ่อของเขา จริงหรือเปล่า?”

ออสการ์เหลือบมองเจฟฟรีย์และรีบพูดไปว่า “พ่อของเขากับผมมาจากบ้านเกิดเดียวกันเท่านั้น แทบจะถือได้เลยว่า เป็นแค่คนรู้จักกันเท่านั้น แต่ไม่ใช่เพื่อนร่วมรุ่นกันอย่างแน่นอนครับ”

“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าอีกครั้งและถามไปอีกว่า “เด็กคนนั้นและโสเภณีของเขาใช้ชื่อคุณเพื่อดูถูกและข่มขู่ผม และยังอยากจะฆ่าผมด้วยซ้ำ คุณจะทำยังไงล่ะ?”

ออสการ์เข้าใจในทันที ความไม่พอใจของชาร์ลีที่มีต่อเขานั้นมาจากไอ้บ้าเจฟฟรีย์ เขาตะโกนใส่เจฟฟรีย์ปว่า “ไอ้เด็กนี่! มาขอโทษปรมาจารย์เวดในสิ่งที่แกทำเดี๋ยวนี้ ไอ้เด็กบ้า!”

เจฟฟรีย์กะพริบตาด้วยความประหลาดใจ และยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

ใครคือปรมาจารย์เวด? ทำไม? อย่างไร?

เขาเป็นแค่คนขี้แพ้ไม่ใช่เหรอ? ออสการ์บ้าไปแล้วหรือไง?