บทที่ 212

เมื่อชาร์ลีเห็นโทรทัศน์ขนาดหกสิบนิ้วตกลงมาที่เท้าของจัสมินเขารีบก้าวไปข้างหน้าและจับมือเธอก่อนจะดึงเธอเข้าสู่อ้อมแขนของเขา

โทรทัศน์ตกลงกระแทกกับพื้น!

กรอบและหน้าจอโทรทัศน์ตกลงกับพื้น เศษพลาสติกที่แตกเป็นชิ้น ๆ ปลิวว่อน และเฉือนขาเรียวเนียนใสของจัสมิน

“โอ๊ย!” จัสมินตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดทันทีที่เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่น่องของเธอ เมื่อเธอก้มหน้าลงเธอก็รู้ว่ามีบาดแผลที่น่องยาว 2-3 เซนติเมตร เลือดเริ่มไหลออกมาจากบาดแผลภายในพริบตา

ชาร์ลีรีบหยิบทิชชู่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อก่อนจะคุกเข่าลงข้าง ๆ จัสมิน แล้วกดทิชชู่แนบกับน่องของเธอ หลังจากนั้นเขาก็ถามว่า “จัสมิน บ้านคุณมีชุดปฐมพยาบาลไหม? เราจำเป็นต้องฆ่าเชื้อบาดแผลของคุณตอนนี้เลย”

จัสมินรู้สึกโกรธเล็กน้อยเมื่อชาร์ลีแตะขาของเธอ เธออยากจะตะโกนใส่เขา แต่เมื่อเธอนึกได้ว่าชาร์ลีเป็นคนที่ช่วยเธอไว้เธอจึงระงับความโกรธ และพยายามสงบสติอารมณ์

หลังจากนั้นเธอจ้องไปที่ปรมาจารย์เลนนาร์ดด้วยความโกรธก่อนจะพูดว่า “ปรมาจารย์เลนนาร์ด คุณจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น นอกจากคุณจะให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลแก่ฉันในวันนี้”

ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของจัสมิน อั