บทที่ 44

เช้าอันสดใสหลังพายุฝนผ่านพ้น  ธนัญญาตื่นขึ้นมาด้วยอาการเพลียจากพิษไข้  เขตรัฐไม่ได้อยู่ในห้อง  เธอถูกทิ้งไว้โดยลำพัง  ธนัญญาหอบร่างที่อิดโรย  ห่อด้วยผ้าห่มเดินตรงไปหยิบเสื้อผาของตัวเองที่ยังแห้งไม่สนิทเพราะความชื้นของอากาศ  มาสวมใส่  ก่อนจะมองหากระเป๋าถือ  และตรวจสอบความเรียบร้อยของตัวเอง 

เธอเห็นรอยช้ำมากมายที่คอ ร่องอก ขา แขน  เนื้ออ่อนแดงเป็นจ้ำ  เธอต้องใช้แป้งพัฟทาทับกลบมันไว้  แม้ไม่สนิท  แต่ก็ช่วยให้เธอผ่านพ้น  และเดินออกไปจากตึกคอนโด  ห้องพักของเขาจนไม่เป็นที่ผิดสังเกตจนเกินไป

ปารวัตรมีสีหน้าเคร่งเครียด  เมื่อเขาได้รับคำสั่งจากนายพลวัตร  ตามสืบหาข้อมูลของเกศิตา  เพราะตั้งแต่กลับมา  เธอไม่ติดต่อกับครอบครัวเลย  และหายไปอย่างไร้ร่องรอย  ถึงแม้จะตัดขาดความเป็นพ่อลูกต่อกัน  แต่ในใจลึกๆ ก็อดที่จะห่วงเธอไม่ได้เช่นกัน

“คุณท่านให้ตามหาคุณเกศ  นายช่วยสืบให้หน่อยว่าตอนนี้คุณเกศอยูที่ไหน  ทำอะไรอยู่” 

ปารวัตรมอบ