เข้าสู่ระบบแชร์
คอนโดของ ‘เรา’ 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-09 02:27:12“ทำไมหมอภีร์จุ๊บหน้าผากดาวอีกแล้วคะ”
ภีร์หยุดเท้าที่กำลังจะเดินพ้นประตูห้องแล้วเอี้ยวหน้าหันมามองอ้อมดาว
“จองไว้” แล้วเขาก็หมุนเอี้ยวหน้าเดินต่อ ส่วนคำตอบของนายแพทย์หนุ่มก็ดังก้องในหัวจนสาวน้อยทำงานตรงหน้าต่อไม่ไหว
“จองไว้? จองไว้แบบไหน หมอภีร์คงไม่ใช่ ไม่หรอกดาว” แล้วเธอก็ล้มตัวดิ้นกลิ้งไปกับพื้นพรมของห้องหยิบเสื้อผ้ามาโยนขึ้นกลางอากาศให้หล่นใส่ตัวเอง แม้เฝ้าบอกตัวเองให้เจียมตัวเจียมใจ แต่ก็อดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าหมอภีร์มีใจปรารถนาตนเองเช่นกัน
หนึ่งอาทิตย์กับการมีอ้อมดาวมาอาศัยอยู่ด้วย มันไม่ได้ทำให้นายแพทย์หนุ่มรำคาญตาเลยสักนิดกับการตื่นเช้ามาเจอเธอทำมื้อเช้าให้ตัวเอง และมันทำให้อยากกลับมาที่คอนโดทุกวันหลังลงเวรแล้ว ถ้าไม่ง่วงมากก็จะกลับมาที่คอนโด ถ้าขับรถไม่ไหวจะนอนค้างที่โรงพยาบาล
“หอมจัง ทำอะไรให้ฉันทานเด็กน้อย”
“เช้านี้ดาวทำข้าวผัดแหนมค่ะหมอภีร์” เธอตอบพร้อมยกจานข้าวผัดแหนมมาเสิร์ฟพร้อมจานของตนเอง
“อยากกลับบ้านที่กำแพงเพชรไหมปิดเรียนนี้ ฉันมีวันลาพักร้อนที่ยังไม่ได้ใช้ ฉันพาดาวกลับได้นะ”
“กลับไปก็ไม่มียาย อีกอย่างกลับไปก็ทำให้คิดถึงคนที่จากไป ดาวไม่กลับดีกว่าค่ะ เออ...หมอภีร์คะ ดาวว่าจะไปทำงานพาร์ทไทม์กับเพื่อนค่ะ”
“เงินที่ให้ไม่พอใช้รึไงถึงจะไปทำงานพาร์ทไทม์” ภีร์ถามเสียงห้วน
“พอจนเหลือใช้ทุกเดือนเลยค่ะ แต่ดาวก็อยากมีประสบการณ์และอยากทำงานด้วยค่ะ ไม่อยากเกาะหมอภีร์กินอย่างเดียว”
“ฉันบ่นรึยังล่ะว่าลำบาก”
อือ!
สาวน้อยส่ายหน้า
“แล้วยังจะไปทำงานพาร์ทไทม์กับเพื่อนอีกไหม”
“หมอภีร์ไม่อนุญาต ดาวก็ไม่ไปค่ะ แต่ปิดเรียนดาวอยู่ห้องเบื่อๆ ไม่มีอะไรทำเลยนะคะหมอภีร์”
“อยากเรียนอะไรเพิ่มเติมไหม ทำเค้ก ทำขนมหวานอะไรพวกนี้ ฉันเห็นดาวชอบดูคลิปในยูทูบบ่อยๆ น่ะ ถ้าอยากไปเรียนทำบอกได้นะเดี๋ยวพาไปสมัครเรียนคอร์สสั้นๆ ได้ในช่วงปิดเรียน ดาวก็จะมีเพื่อนด้วยจะได้ไม่เหงา ฉันเข้าใจเธอ เพราะฉันไปทำงานไม่มีเวลาอยู่กับดาวได้ทุกวัน” ภีร์บอกเด็กสาว
“ดาวเรียนได้เหรอคะหมอภีร์ แต่ก็สิ้นเปลืองเงินหมอภีร์”
“เรียนได้ถ้าเธออยากเรียน มันจะสิ้นเปลืองกี่ตังค์กันเชียวก็แค่เด็กจะเรียนทำเค้กทำขนม อีกอย่างฉันไม่ขัดสนเรื่องเงิน อยากเรียนอะไร อยากได้อะไรบอกฉัน แต่ห้ามไปทำงานพาร์ทไทม์ให้ตัวเองลำบาก เข้าใจไหม”
“ค่ะ งั้นดาวทำขนมไทยนะคะ เพราะหมอภีร์ชอบทาน ดาวจะได้มาทำให้หมอภีร์ทานค่ะ”
“ถ้าตัวเองไม่ชอบก็ไม่ต้องเรียน เพราะฉันไม่ต้องการให้เธอเรียนเพื่อฉันนะดาว ชีวิตเป็นของเธอ อนาคตก็เป็นของเธอ เธอเลือกและลิขิตเอง แม้ฉันจะเป็นผู้ปกครองเธอก็ตาม แต่เธอก็ไม่ควรทำทุกอย่างเพื่อคนอื่น เข้าใจไหม ก่อนจะลงมือทำอะไรให้คิดถึงตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก เข้าใจไหมเด็กดี” คำพูดหลักการ แต่ข้างในใจลึกๆ ของภีร์นั้นยิ้มกริ่มมีความสุขเมื่อได้ยินว่าสาวน้อยจะไปเรียนเพื่อ ‘ตัวเอง’
“ก็สำหรับดาวแล้วหมอภีร์มาก่อนนี่คะ อีกอย่างดาวก็อยากเรียนทำขนมไทยด้วยค่ะ”
“พูดเอาใจฉันใช่ไหม แต่ก็ขอบคุณที่เห็นฉันเป็นคนสำคัญ ทานมื้อเช้าเถอะเดี๋ยวจะเย็นชืดเสียก่อน ส่วนเรื่องเรียนเดี๋ยวฉันจัดการให้แล้วกัน”
“หมอภีร์ใจดีกับดาวที่สุดในโลกรองจากยายของดาวเลยค่ะ”
“เพราะเธอคือคนในครอบครัวฉันไง ฉันถึงต้องดีกับดาว” แล้วเขาก็ยื่นมือไปจิ้มนิ้วกับลักยิ้มของสาวน้อย มันช่างน่ารักสดใสสมวัยจริงๆ
“หมอภีร์ทำไมชอบจิ้มแก้มของดาวจังคะ”
“ก็มันน่ามันเขี้ยวนี่” เขาตอบแล้วก้มหน้าสนใจข้าวตรงหน้าตัวเอง ส่วนคนได้ฟังก็ยิ้มเขินก้มหน้าจนจะถึงจานข้าวผัดแหนมอยู่แล้ว
หึหึ
ภีร์ขำในคำแม้จะก้มหน้าทานข้าว แต่ทุกการเคลื่อนไหวของเด็กสาวอยู่ในสายตาของเขาตลอด เขาใช้หางตาเหล่มองเป็นระยะ
ธีร์ลงเวรพอดีกับพี่ชายเข้ามาทำงาน จากจะไปพักผ่อนก็เดินตามพี่ไปยังห้องทำงานของพี่ชาย เพื่อพูดคุยกัน เพราะระยะหลังมานี้เจอกันน้อย พูดคุยกันน้อยเหลือเกิน
“เพิ่งลงเวรทำไมไม่ไปพักธีร์”
ภีร์ถามน้องชายที่เดินตามเข้ามาในห้องทำงานและกำลังนั่งตรงข้ามกับตนโดยมีโต๊ะทำงานคั่นกลางอยู่
“ก็พักนี้เราไม่ค่อยได้เจอกัน ผมเลยอยากมาคุยกับพี่น่ะ”
“อือ...งานยุ่ง”
เขาตอบเนิบๆ แล้วลุกขึ้นหยิบเสื้อกาวน์มาสวมทับชุดที่ตัวเองใส่ วันนี้ภีร์ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงสแล็คสีเทาอ่อน
“ช่วงนี้ค้างประจำคอนโดเหรอพี่”
“อือ...นอนสบายกว่านอนห้องพักของโรงพยาบาลจัดให้”
“ก็จริง แล้วเย็นนี้ว่างไหม ลงเวรแล้วผมจะคุยเรื่องอาการป่วยของพ่อน่ะ”
“ได้สิ พี่ก็อยากคุยเรื่องอาการของพ่อเหมือนกัน”
“แล้วผู้หญิงคนนั้นตามตอแยพี่ไหมช่วงนี้ ของผม เธอเงียบไป คงรู้ตัวว่าผม ‘เกลียด’ เข้าไส้” คนที่ธีร์พูดถึงคือมารดาผู้ให้กำเนิดพวกเขานั่นเอง
“ไม่แล้ว คงรู้แล้วว่าตัวเองควรอยู่ตรงไหน ดีเหมือนกันจะได้ไม่เสียสุขภาพจิต ไม่เจอกันตลอดชีวิตยิ่งดี” พูดแล้วก็เจ็บจี๊ดในอก ปากน่ะพูดยังไงก็พูดได้ แต่ความรู้สึกแท้จริงข้างในมันเปลี่ยนแปลงไม่ได้ว่าลึกๆ แล้วภีร์นั้นยัง ‘รัก’ และ ‘ห่วง’ มารดา แม้จะพยายามเกลียดชังแล้วก็ตาม แต่สุดท้ายหัวใจของเขามันก็ไม่เชื่อฟัง มันดื้อดึงจนอยากจะควักออกมาทิ้ง
“งั้นเย็นเจอกันนะพี่ที่ร้านประจำ”
“อือ...เจอกัน”
“อ่า...ไปแล้วครับง่วง ตอนนี้เตียงเรียกผมแล้ว” แล้วธีร์ก็ลุกเดินปิดปากหาวออกจากห้องทำงานของพี่ชาย ส่วนภีร์เมื่อน้องชายไปแล้ว ตัวเองก็พร้อมไปทำงานของตนเช่นกัน
บทที่เกี่ยวข้อง
กรงสวาทคุณหมอ เด็กแก่แดด 1
ธีร์มองจ้องพี่ชายแล้วก็ยกยิ้ม พี่ชายเอาแต่จ้องจอโทรศัพท์และดูโทรศัพท์ ไม่สนใจน้องชายอย่างตน แปลก...คนไม่ติดโทรศัพท์อย่างพี่ชายตอนนี้ติดแทบไม่ให้ห่างมือตนเอง สายตาก็คอยจับจ้องหน้าจอเหมือนกำลังรอคอยใครบางคนส่งข้อความหรือโทรเข้า “มือถือมีอะไรดีรึเปล่านะ พี่ชายผมถึงเอาแต่จ้องไม่วางตา” ธีร์เอ่ยและนั่นทำให้พี่ชายเอนตัวพิงพนักเก้าอี้เก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋ากางเกง “ก็ดูหุ้นทั่วไป” เขาตอบแล้วหยิบแก้วน้ำตรงหน้าขึ้นมาจิบดื่ม “พี่อยากกินอะไรสั่งได้เลย มื้อนี้พี่จ่ายอยู่แล้ว” “นายสั่งเถอะ พี่ยังไงก็ได้” “งั้นผมจะสั่งง่ายๆ แล้วกัน กับข้าวสักสามอย่างก็พอ ทานกันสองคนเอง” “แล้วแต่นาย”&
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10กรงสวาทคุณหมอ เด็กแก่แดด 2
มันก็แค่ปากสัมผัสกันแผ่วเบา ไม่ได้ดุดันแม้ใจอยากจะดุดันดุนดันปลายลิ้นร้อนเข้าไปควานกลืนกินความหวานในโพรงปากน้อยของสาวเจ้าก็เถอะ แต่ก็ต้องหักห้ามใจไว้เพื่อไม่ให้ทุกอย่างมันเลยเถิดไปมากกว่านี้ แค่ได้สัมผัสแตะเนื้อต้องตัวอ้อมดาวเล็กๆ น้อยๆ เขาก็มีความสุขมากแล้ว และกลัวเหลือเกินว่าตัวเองจะหักห้ามใจไม่ไหวปลุกปล้ำสาวน้อยร่วมคอนโดด้วย แม้ใจอยากจะทำมากก็ตามตอนนี้ “ให้ตายเถอะไอ้ภีร์” เขาบ่นว่าตัวเองเมื่อทำเรื่องไม่ควรกับสาวน้อยแล้วเดินหนีจากมาในห้องและพอก้มมองความเป็นบุรุษของตัวเองก็ต้องขบกรามแน่นเมื่อมันกำลังผงาดคับแน่นเป้ากางเกงจนปวดร้าว “ให้มันได้แบบนี้สิ หรือว่านานแล้วที่เราไม่ได้ปลดปล่อยเลยอารมณ์เปลี่ยวคิดไม่ดีกับดาว”จากจะอาบน้ำนอนก็เดินออกจากห้องนอนออกไปข้างนอกอีกครั้ง ยังไงเสียพรุ่งนี้ก็วันหยุด เขาต้องปลดปล่อยมัน จะให้ใช้อุ้งมือทั้งสองมันก็น่าสมเพชเกินไปที่จะทำ “มะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11กรงสวาทคุณหมอ ฉันมีแค่เธอ... 1
ออกจากบ้านหลังใหญ่ก็กลับมาคอนโดมาดื่มที่คอนโดคนเดียว เพราะน้องชายต้องไปทำธุระส่วนตัวต่อจึงไม่ได้ไปดื่มด้วยกัน และทางที่ดีที่สุด ดื่มเมาที่ห้องก็หลับที่ห้อง ปลอดภัย ไม่เดือดร้อนคนอื่นด้วย ภีร์กระดกดื่มทั้งขวด ไม่สนใจรินใส่แก้ว ดื่มอึกใหญ่จนสาวน้อยที่แอบมองอยู่เดินเข้ามาหา เพราะตั้งแต่กลับมาสีหน้าของหมอภีร์เคร่งเครียดกังวล แต่ก็ไม่กล้าถามด้วยกลัวว่าเขาจะโกรธ เอาแต่ดื่มแบบนี้เธอก็ไม่ไหว เธอเป็น ‘ห่วง’ เขา “หยุดดื่มได้แล้วค่ะหมอภีร์” เธอเดินมานั่งลงข้างๆ พร้อมแย่งขวดบรั่นดีในมือหนามาถือไว้ “เอามาให้ฉันดาว” เขายื่นมือไปหมายจะแย่งมาดื่มต่อ แต่มือน้อยก็ขยับดึงมันไปซ่อนไว้ด้านหลังแทน “เป็นอะไรคะหมอภีร์ ทำไมดื่มเวลานี้ มีเรื่องไม่สบายใจรึเปล่าคะ บอกดาวได้นะคะ” สาวน้อยถามด้วยความเป็นห่วง &ldquo
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-12กรงสวาทคุณหมอ ฉันมีแค่เธอ... 2
“ไม่ต้องพูด ฉันรู้ว่าดาวอายฉัน ฉันไม่เคยมองดาวเป็นคนนอก ดาวเป็นคนในครอบครัว ไม่รู้เริ่มตั้งแต่ตอนไหนที่ฉันอยาก ‘ได้’ เธอ เด็กดีเป็นของฉันนะ รู้ไหมตอนนี้ฉันเหมือนโคแก่เจ้าเล่ห์ตัวหนึ่งเลยดาว” “หมอภีร์ช่างเปรียบ” “ก็มันจริง ฉันกับดาวอายุห่างกันตั้งเกือบรอบเชียวนะ ฉันจะไม่ทิ้งเธอแน่นอนดาว” “ดาวเชื่อใจหมอภีร์ค่ะ ดาวจะเป็นของหมอภีร์” “ขอบใจนะ ฉันจะไม่ทำให้ดาวเสียใจและผิดหวังในตัวของฉัน อะ...อื้ม” แล้วปากนุ่มของนายแพทย์หนุ่มก็บดจูบปากน้อยแสนหวานของอ้อมดาวอีกครั้งและครั้งนี้ก็เนิ่นนาน เรียวลิ้นอุ่นร้อนไล่ต้อนลิ้นน้อยเจ้าของโพรงปากจนมุมแล้วตวัดกอดเกี่ยวรัดคลึงพร้อมกับมือใหญ่ทั้งสองจัดการปลดเปลื้องชุดของอ้อมดาวออก “อะ...อื้อ” เสียงครางยังคงดังลอดออกมาจากปากของทั้งสอง และเรือนร่างน้อยก็เปลือยเปล่าเมื่อคนตัวโตจัดการ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13กรงสวาทคุณหมอ แฟนพี่ 1
นานกี่ชั่วโมงไม่รู้กับโซฟา รู้ตัวอีกทีก็ตอนนี้อยู่บนเตียงนอนนุ่มของตนเองและข้างๆ ก็มีหมอภีร์นอนหลับอยู่ข้างกายโดยท่อนแขนแข็งแรงของเขาพาดกอดเอวเล็กคอดของตนเอง สองแก้มนวลแดงระเรื่อซับสีเลือดเมื่อภาพลามกของตนเองกับหมอภีร์ที่ทำด้วยกันอยู่ด้านนอกมันเข้ามาฉายซ้ำในหัวอีกครั้ง “ตื่นแล้วเหรอ?” เป็นเสียงทุ้มของคนร่วมเตียงเอ่ยถามและนั่นทำให้เธอหันมามองก็เห็นว่าเขาเองก็ตื่นแล้วเหมือนกัน “คะ...ค่ะหมอภีร์” “หิวไหม เดี๋ยวทำอะไรง่ายๆ ให้ทาน”ภีร์ขยับลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงแล้วดึงรั้งผ้าห่มมาห่มปิดหน้าอกของสาวน้อยไว้ด้วยกลัวว่าตนเองจะต่ออีกยก ก็ร่างกายของอ้อมดาวหวานจนไม่อยากจะแยกจาก แต่ก็ต้องจำใจพอแค่นี้ เพราะร่างน้อยของเด็กสาวยังใหม่ ไม่ควรเอาแต่ใจตน “หิวค่ะ” “งั้นนอนเถอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14กรงสวาทคุณหมอ แฟนพี่ 2
พอเสร็จงานภีร์ก็รีบถอดเสื้อกาวน์ออกแล้วหยิบกระเป๋าสตางค์ใส่กระเป๋ากางเกงแล้วกุญแจรถยนต์พร้อมจะไปหาคนตัวเล็กที่รอตนเอง พอเดินออกมานอกห้องก็เจอกับไรอันยืนอยู่หน้าห้องทำงานของตนเอง ใบหน้าเปื้อนยิ้มเปลี่ยนเป็นบึ้งขึ้นมาทันที พอจะเดินผ่าน ไรอันก็เรียกรั้งไว้ “คุยกันหน่อยสิ” “ไม่ว่าง” “เลิกงานแล้วนี่ ทำไมจะคุยไม่ได้” ไรอันยืนขวางไม่ยอมปล่อยให้ภีร์ไป “เวลาของฉันไม่ได้มีไว้ให้นาย ถ้าจะมาคุยเรื่องแม่เลี้ยงนายก็ไม่ต้องมาพูด เพราะฉันไม่มีอะไรจะคุย” แล้วภีร์ก็เดินผ่านไรอันไปด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด ไรอันก็ยังคงเดินตามไปไม่ยอมทิ้งความพยายามของตนเอง “นายใจดำกับคุณแม่มากไปแล้วนะภีร์” เงียบ!&n
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15กรงสวาทคุณหมอ มีลูกให้ฉันนะ 1
ชีวิตที่ไร้เป้าหมายตอนนี้เริ่มมีความหมายตั้งแต่มีสาวน้อยอ้อมดาวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต หญิงสาวคือครอบครัวไม่ใช่ใครอื่น เขายังจำได้ครั้งแรกที่เจอกับเด็กสาวที่หน่วยแพทย์อาสาในครั้งนั้ นสาวน้อยน่ารักโดดเด่น โดยเฉพาะลักยิ้มที่แก้มยามยิ้มยิ่งน่ามองยิ่งมีเสน่ห์และนั่นทำให้เขาชอบประทับใจ อบอุ่นในใจยามได้มอง “คิดอะไรอยู่คะ” อ้อมดาวเดินเข้ามาถามพร้อมกับน้ำเย็นในมือส่งให้คนตัวโตที่กำลังนั่งอมยิ้มมองดูโทรทัศน์ตรงหน้า “เรื่อยเปื่อยน่ะ”เขารับน้ำในมือเธอมาถือแล้วกางแขนอีกข้างกับพนักโซฟาเชิญชวนให้สาวน้อยนั่งลงข้างๆ ตนเอง ตอนนี้อ้อมดาวเป็น ‘ภรรยา’ ของเขาแล้ว ภีร์ได้พาหญิงสาวไปจดทะเบียนสมรสเรียบร้อยแล้ว และเขาก็เคารพการตัดสินใจของอ้อมดาวทุกอย่าง เธอยังอยากใช้นามสกุลเดิมของพ่อเธอ เขาก็ไม่บังคับ สำหรับภีร์แล้วความสุขของอ้อมดาวก็คือความสุขของเขา อีกไม่ถึงหนึ่งเดือน เธอก็จะเปิดเรียนแล้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-16กรงสวาทคุณหมอ มีลูกให้ฉันนะ 2
“อะ...อื้อ หมอภีร์”อ้อมดาวร้องคราง ริมฝีปากบุรุษเคลื่อนไล้มาจูบเนินอกอวบอิ่มพร้อมขบเม้มและมือใหญ่ทั้งสองก็กอบกุมหน้าอกเคล้นคลึง “อือ...ก็น่ารักแบบนี้ไง ฉันถึงหายใจเข้าออกก็อยาก ‘ฉีด’ ยาให้แค่เธอคนเดียวดาว อ่า... ‘เข็ม’ ของฉันมันเป็นของเธอและมันจะ ‘ฉีด’ ให้เธอคนเดียวจนกว่ามันจะไม่ไหวเด็กน้อย”เขาลูบจับมือน้อยที่โอบกอดลำคอตนเองมาลูบคลึงเป้าของตนเองบ่งบอกว่าตอนนี้มันกำลัง ‘หิว’ กระหายในตัวของสาวเจ้า “อือ...หมอภีร์” “ทำให้หน่อยนะ อยากให้ปากของดาวรีดยาในเข็ม” “ดาวปฏิเสธได้ด้วยเหรอคะ” “ไม่ได้ไง ทำให้นะ&rdquo
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17
บทล่าสุด
กรงสวาทคุณหมอ แท้จริง 2
ภีร์วิ่งเข้ามาในห้องน้ำ เขามาส่องกระจกดูตัวเองในห้องน้ำแล้วก็ขบกรามแน่น เมื่อกี้เขาร้องไห้ ร้องไห้เพราะผู้หญิงคนนั้น สองมือกำแน่นเข้าหากันแล้วเปิดน้ำวักน้ำใส่หน้าตัวเองจนเปียกไปทั้งตัวแล้วทุบชกกระจกตรงหน้าตัวเองเมื่อเห็นว่าตนกำลังอ่อนไหวกับคนที่ทิ้งตนไปตอนนั้นตุ้บ!กระจกร้าวแตกเมื่อโดนกำปั้นใหญ่ชกเต็มแรง และกำปั้นของเขาก็แตกไม่ต่างจากกระจกที่ชก เจ็บมือไม่เท่าไหร่ แต่ใจของเขานี่สิ มันเจ็บเหลือเกินตอนนี้ ไม่เข้าใจว่าตัวเองนั้นต้องการอะไรกันแน่“ให้ช่วยไหมครับ?” เสียงของคนที่เปิดประตูห้องน้ำออกมาเห็นเขาเอ่ยถาม“ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณนะครับ ขอโทษด้วยนะครับ” แล้วเขาก็รีบเดินออกจากห้องน้ำไป ส่วนกระจกที่ร้าวเขาค่อยไปแจ้งให้ฝ่ายช่างมาจัดการ เขาจะรับผิดชอบความเสียหายที่เกิดขึ้นเอง เพราะเขาใช้มันระบายอารมณ์“ภีร์” เมริษาร้องเรียกคนที่กำลังเดินผ่านตนเองรั้งไว้พร้อมกับฉวยโอกาสคว้าจับข้อมือใหญ่ดึงรั้งไว้ให้หยุด“ปล่อยเมย์” นายแพทย์หนุ่มเอ่ยเสี
กรงสวาทคุณหมอ แท้จริง 1
จนตอนนี้ผ่านมาสองเดือนแล้วที่ภีร์ไม่แวะมาบ้านหลังใหญ่หลังนี้ ตอนนี้ไรอันกับเจฟ สามีก็พักอาศัยอยู่ด้วยกันในบ้านของอดีตสามี แม้ว่าสามีของนางจะอยากไปพักโรงแรมข้างนอก แต่ภพก็ชักชวนให้เจฟอยู่ด้วยกันที่นี่ เพราะถือว่าเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว “ขับรถดีๆ นะไรอัน” ญาดาบอกลูกเลี้ยง “ครับ คุณแม่” ไรอันรับคำด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ไปนะที่รัก” เจฟเดินมาก้มหอมแก้มภรรยาที่เดินออกมาส่งตัวเองขึ้นรถจะไปสนามบินกลับประเทศอังกฤษ “เดินทางปลอดภัยนะคะที่รัก ถึงแล้ววิดีโอคอลหาด้วยนะคะ” “ครับ แล้วเจอกันที่รัก” แล้วเจฟก็เดินไปขึ้นรถที่ลูกชายติดเครื่องรอท่าก่อนหน้า “ไปนะครับคุณแม่” ไรอันบอกแม่เลี้ยงแล้วก็ออกตัวเคลื่อนรถพาพ่อไปยังส
กรงสวาทคุณหมอ น้ำยาดี 2
“ชูว์...ไม่ร้องนะเด็กดีของหมอ ไม่ร้องนะ ใครเขาจะไปกัน เมียอยู่นี่ก็ต้องอยู่กับเมียสิ ฉันรู้ว่าเมย์ต้องพูดอะไรกับเธอถึงได้แกล้งพูดให้เธอหึงฉัน ไม่ได้ตั้งใจจะให้ร้องไห้สักหน่อย ไม่ร้องนะเด็กดี โอ๋เอ๋...” ภีร์ดึงคนขี้แยเข้ามากอดปลอบ “อึก! หมอภีร์รู้ไหมคะว่าหมอเมย์จะแย่งหมอภีร์ ถ้าดาวเผลอ” เธอสะอื้นดังกว่าเดิมพร้อมกอดคนตัวโตแน่นราวกับว่าเขาจะหายไปจากตน “ไม่มีใครมาแย่งฉันไปจากดาว นอกจากฉันจะไปของฉันเอง เชื่อใจฉันได้ ฉันเลือกดาวแล้วก็ต้องเป็นดาวเท่านั้นที่ฉันจะอยู่ด้วย เนี่ยสินะเขาว่าฮอร์โมนคุณแม่ เริ่มคิดมากเริ่มกังวลแล้ว” เขาบอกคนตัวเล็กแล้วดันอ้อมดาวออกจากอกแล้วก้มลงจุ๊บเปลือกตาสวยที่หลับร้องไห้อยู่ “คงจะจริงค่ะ ดาวไม่ได้อยากจะขี้แยงี่เง่ากับหมอภีร์ แต่ดาวห้ามตัวเองไม่ได้ อึก! ฮือ...” “ฉันรู้ว่าดาวของฉันเป็นเด็กดี มีเหตุผล
กรงสวาทคุณหมอ น้ำยาดี 1
ครรภ์แรกของอ้อมดาวตอนนี้อายุได้เจ็ดสัปดาห์แล้ว ไม่ใช่แค่ว่าที่คุณแม่ดีใจ ว่าที่คุณพ่อก็ดีใจและอดจะโทรไปพูดอวดน้องชายไม่ได้ถึงความสำเร็จของตัวเอง ก็ครั้งก่อนน้องชายดูถูกหาว่าตน ‘ไม่มีน้ำยา’ มาดูตอนนี้สิ เขา ‘มีน้ำยา’ และดีมากด้วย “วันนี้ฉันนัดกินข้าวกับธีร์ และอยากแนะนำดาวให้รู้จักธีร์ด้วย เพราะเราคือครอบครัวเดียวกัน” เขาเคยแต่พูดเรื่องน้องชายให้ภรรยาเด็กฟัง แต่ยังไม่เคยพาทั้งสองมาเจอกันสักครั้ง ส่วนธีร์นั้นเคยเห็นอ้อมดาวแล้วหลายครั้งแบบผ่านๆ แต่ก็ไม่ได้ทักทายทำความรู้จักกันแบบจริงจัง “จะดีเหรอคะหมอภีร์” อ้อมดาวถามคนเป็นสามี “ทำไมถึงคิดว่าไม่ดีล่ะ เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว และเธอก็เป็นพี่สะใภ้ของธีร์มันแล้วตอนนี้ ไม่ใช่เด็กในปกครองฉันแล้วนะ เปลี่ยนจากเด็กในปกครองเป็น ‘เมีย’ ในปกครองของฉันแล้ว” ภีร์บอกภรรยาเด็กของตน
กรงสวาทคุณหมอ ไม่ป่วยก็จะป่วยเพราะหมอเนี่ยแหละ 2
“อือ...หมอภีร์เดี๋ยวดาวตกค่ะ”เธอถือแปรงสีฟันแล้วกอดคอหนาแน่นด้วยกลัวว่าตนเองจะพลัดตกหลุดจากอ้อมกอดแข็งแรง แม้รู้ว่าเขาไม่ปล่อยให้ตนมีอันตรายแน่นอน“มีฉันอยู่ไม่ตกหรอก อีกอย่างฉันอุ้มเพราะฉันดีใจ พรุ่งนี้ไปฝากท้องกันนะ แล้วฉันจะไปส่งดาวที่มหา’ลัย”“ค่ะ หมอภีร์”“น่ารัก มีแค่เธอที่ตามใจฉันแบบไม่มีข้อแม้และข้อสงสัยเด็กน้อย” แล้วภีร์ก็ปล่อยคนตัวเล็กยืนเอง“หมอภีร์ออกไปข้างนอกได้แล้วค่ะ ถ้าไม่แปรงฟัน ดาวจะแปรงฟันแล้วรีบนอน”“คืนนี้ขอหน้ากระจกนี้ได้ไหม อยากให้ดาวเห็นหน้าตัวเองตอนโดนฉัน ‘เอา’ น่ะ...นะเด็กดี” เขาลูบผมยาวสลวยคนตัวเล็กตรงหน้าแล้วจับขึ้นมาดมแล้วก้มหน้าซุกไซ้ซอกคอระหงคนยืนหันหลังให้ตัวเองแล้วย่อตัวคุกเข่ากับพื้นแล้วถอดกางเกงนอนตัวบางของอ้อมดาว“อือ...หมอภีร์ ดาวยังไม่ได้อนุญาตเลยนะคะ”“ฉันรู้ว่าลึกๆ แล้วดาวก็อยากลองตรงนี้และอยากเห็นหน้าตัวเองตอนหื่นด้วยใช่ไหมล่ะ”“หมอหื่น
กรงสวาทคุณหมอ ไม่ป่วยก็จะป่วยเพราะหมอเนี่ยแหละ 1
เปิดเรียนวันแรกก็เหนื่อย อาจารย์ที่มหาวิทยาลัยก็สั่งงานเยอะมาก เหมือนเก็บกด แต่เธอก็ดีใจที่ได้เจอเพื่อนๆ ร่วมคณะเดียวกัน อ้อมดาวเดินออกมาจากตึกเรียนเดินมาหารถยนต์คันหรูที่เจ้าของรถนั่งรออยู่ในรถ พอมาถึงก็เคาะกระจกรถบอกเขาแล้วเขาก็ปลดล็อกแล้วเธอก็เปิดประตูขึ้นไปนั่งบนรถ “รัดเข็มขัดให้นะ” ภีร์รัดเข็มขัดนิรภัยให้อ้อมดาว วันนี้วันหยุดเขาจึงมาส่งเธอและมารับเธอกลับบ้านได้ อยากทำหน้าที่สามีไม่ให้เธอรู้สึกน้อยใจ “หมอภีร์รู้ไหม ชุดที่หมอภีร์ให้ดาวใส่ทำให้เพื่อนดาวในคณะหัวเราะ กระโปรงก็ยาวถึงข้อเท้า เสื้อก็ตัวใหญ่หลวมโพรก” “น่ารักดีออก ดีกว่าใส่รัดๆ อีกอย่างดาวเป็นของฉัน เนื้อหนังมังสาให้ฉันดูและสัมผัสได้คนเดียวรู้ไหม” “มันก็เกินไปไหมคะ ปกติดาวก็ไม่ได้ใส่สั้นใส่รัดอยู่แล้ว กระโปรงก็คุมเข่าอยู่แล้ว แต่เนี่ยหมอภีร์ให้ดาวแต่งตัว
กรงสวาทคุณหมอ อย่าทำแบบนี้อีกนะคะ 2
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ภีร์เพิ่งถอดชุดกาวน์จะออกเวรกลับไปหาอ้อมดาวก็ต้องหยุดมือที่กำลังจะหยิบจับโทรศัพท์ค้างกลางอากาศแล้วอนุญาตเจ้าของเสียงเคาะประตูหน้าห้อง “เชิญครับ” แล้วเขาก็นั่งลงเก้าอี้ทำงานของตนเองเหมือนเดิม “ภีร์เลิกงานแล้วเหรอ?” “เมย์” เขาเรียกชื่อผู้หญิงที่เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของตนเองอย่างไม่เชื่อสายตาว่าอดีตคู่จิ้นสมัยเรียนของตนเองจะมาอยู่ตรงหน้าตนเอง “เมย์เองค่ะ เมย์ย้ายมาทำงานที่โรงพยาบาลนี้ได้สองวันแล้วว่าจะมาทักภีร์ตั้งแต่เมื่อวาน แต่เมื่อวานภีร์หยุด” หล่อนดึงลากเก้าอี้ตรงข้ามกับนายแพทย์หนุ่มออกนั่งโดยไม่รอให้อีกฝ่ายอนุญาต “ยินดีต้อนรับกลับบ้าน นึกว่าจะทำงานที่อเม’กาไม่กลับมาเมืองไทยซะแล้ว”
กรงสวาทคุณหมอ อย่าทำแบบนี้อีกนะคะ 1
สุดท้ายแล้วก็ต้องนอนค้างที่บ้านหลังนี้ เขาออกจากบ้านนี้ไปตอนเรียนมหาวิทยาลัย จนตอนนี้ไม่ได้กลับมานอนที่นี่อีก และวันนี้ก็ต้องได้นอนค้างที่นี่เมื่อฝนตกไม่หยุด ส่วนมื้อเย็นภีร์พาอ้อมดาวทานในห้องครัวพร้อมกับแม่ครัวและสาวใช้ในบ้าน “อย่าทำแบบวันนี้อีกนะคะ รู้ไหมดาวเป็นห่วง” ในความมืดยามดึกอ้อมดาวนอนซบอกแกร่งพร้อมแขนเล็กพาดกอดเอวสอบใต้ผ้าห่ม “ขอโทษ ฉันจะไม่ทำให้เธอเป็นห่วงอีกแล้วดาว แต่วันนี้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้” “และอย่าพูดเรื่อง ‘ตาย’ อีกนะคะ หมอภีร์ไม่อยากอยู่กับดาวแล้วเหรอคะ” “ขอโทษ” “ขอโทษดาวคนเดียวไม่ได้หรอกนะคะ ยังมีคุณพ่อคุณแม่ของหมอภีร์ที่หมอภีร์ต้องขอโทษ...” “ทำไม
กรงสวาทคุณหมอ คุณเกี่ยวอะไรด้วย? 2
ญาดาเจ็บเมื่อลูกชายที่อุ้มท้องเก้าเดือนและเบ่งคลอดเขาออกมามองตนเองเป็นคนนอก แต่ก็ไม่ได้โกรธ เกลียดแต่เสียใจ เสียใจที่ในวันนั้นตนเองจากไปแบบนั้นจนทำให้ลูกชายทั้งสองเข้าใจผิด ถ้าวันนั้นอธิบาย ภีร์กับธีร์คงไม่เข้าใจผิดเกลียดชังตนเองกับอดีตสามีหรืออาจจะเกลียด แต่ก็ไม่ได้มากเท่านี้ แต่เวลานี้แม้แต่หน้าของนาง ลูกชายยังไม่อยากมองด้วยซ้ำ“แล้วจัดงานแต่งงานกันรึยัง” ภพถามลูกชาย เพราะรู้ดีว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์จะขัดขวางความ ‘รัก’ ของลูก ตัวเขาดีใจ หวังให้ลูกชายมีครอบครัวที่ ‘สมบูรณ์’ อย่าให้เดินตามรอยของตนเองและแม่ของเขา“ยังครับ ผมจะรอให้ดาวเรียนจบก่อน แต่เราจดทะเบียนสมรสกันแล้ว” ภีร์เอ่ย“อือ...งั้นวันนี้ก็อยู่ทานข้าวด้วยกัน ถือว่าเป็นการเลี้ยงฉลองให้กับชีวิตคู่ของแก” คนเป็นพ่อเอ่ย“นะลูก อยู่ทานมื้อเย็นด้วยกันนะภีร์” เมื่อรู้แล้วว่าตัวเองควรอยู่ตรงไหน ไม่ควรออกความคิดเรื่องส่วนตัวของลูกชายให้เกลียดชังตนไปมากกว่านี้ แต่ก็อดจะเอ่ยชวนภีร์อยู่ทาน
