“ถอดชุดเธอออกซะ อย่าให้ฉันต้องฉีกมัน”
เธอยืนตัวสั่นเทาและไม่ยอมถอดชุดออกตามคำสั่งของผม สงสัยคงจะชอบความรุนแรง
“ยะ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ วันนี้เป็นวันแต่งงานของฉัน ถ้าคุณท่านรู้คุณไม่รอดแน่ๆ” ท่าทางของเธอเหมือนจะกลัวผม แต่เธอกลับพูดขู่ผม หึ!! กล้าดีหนิ “คำขู่ของเธอมันใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอก...แสนดี” “คะ คุณรู้จักชื่อฉันได้ไง คะ คุณเป็นใครกันแน่” “จะถามให้เสียเวลาทำไม ถอดชุดออก !!” ผมตะคอกใส่เธอ แต่ก็ก็ไม่ยอมถอดชุดของเธอออกอยู่ดี เธอกำลังทำให้ผมหงุดหงิดเล่นตัวเก่งจริงๆ ผมคว้ามือไปจับแขนเธอ ก่อนจะออกแรงกระชากแรงๆให้เธอเดินตามผมออกมาจากห้องน้ำ “อย่านะ อย่าทำอะไรฉันเลยฉันขอร้อง ได้โปรด” “ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยฉันด้วย”ผลัก! ตุบ! ผมเหวี่ยงร่างเธอลงเตียงอย่างแรงแบบไม่คิดจะปราณี
“หุบปากแล้วเก็บเสียงเอาไว้ครางให้ฉันฟังดีว่า” “ฮึก ยะ อย่าทำอะไรฉันเลย ฮึก” เธอถอยหนีผมไปจนติดขอบเตียง พรางยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนผม ทำตัวเหมือนไม่เคยผ่านผู้ชายมา คิดว่าผมจะเชื่อผู้หญิงที่แต่งงานกับพ่อผมเพื่อแลกกับเงินอย่างเธอรึไง ผมค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกทีละเม็ดๆ สายตาจ้องมองไปที่แม่เลี้ยงของผมอย่างไม่ละสายตา “ฉันให้เธอคิดอีกครั้ง ว่าเธอจะถอดชุดเองหรือจะให้ฉันฉีกมัน” ผมถามอีกครั้ง แต่แม่เลี้ยงคนสวยของผมเธอเงียบ ท่าทางจะกลัวผมมาก อย่างเธอกลัวผู้ชายเป็นด้วยหรอวะ เมื่อผมถอดเสื้อออกจากร่างกายของตัวเองแล้ว ผมก็ขึ้นไปบนเตียง ก่อนจะดึงให้แม่เลี้ยงคนสวยของผมลงมาอยู่ใต้ร่างของผม “ร้องไห้ทำไม เรากำลังจะมีความสุขกันนะ” ผมยิ้มมุมปากเมื่อพูดจบ ผมก็ลูบหัวเธอเบาๆ “ฮึก ได้โปรดอย่าทำฉันเลย” “ไม่ต้องห่วง เรื่องนี้จะไม่มีใครรู้นอกจากเธอกับฉัน” ผมก้มลงไปกระซิบบอกเธอ ก่อนจะใช้เรียวลิ้นร้อนๆของตัวเองเลียใบหูของเธอ แต่คนใต้ร่างของผมเธอรีบผลักผมออกทันที “อย่าทำฉัน อื้อ...” ผมก้มลงไปประกบปากจูบเธอก่อนที่เธอจะพูดอะไรที่มันน่ารำคาญออกมาอีก แม่เลี้ยงคนสวยของผมเธอยอมให้ผมสอดลิ้นเข้าไปสำรวจในช่องปากของเธออย่างง่ายดาย นึกว่าจะใจแข็งกว่านี้สะอีก หึ!! ผมรวบมือทั้งสองข้างของเธอขึ้นไปไว้เหนือหัวของเธอ และกดไว้ไม่ให้เธอดิ้น ยัยแม่เลี้ยงทำราวกับว่าจูบไม่เป็น น่าหงุดหงิดชะมัด “โอ้ยย นี่เธอกล้ากัดฉันหรอวะ !!” ผมร้องออกมาเสียงดัง ในขณะที่ผมกำลังจูบกับแม่เลี้ยงคนสวยของผมอยู่ จู่ๆ เธอก็กัดปากผม เจ็บชะมัด “ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย ฮึก ใครก็ได้ช่วยด้วย”แควก!!
“กรี๊ด !!” ผมฉีกชุดเจ้าสาวของแม่เลี้ยงคนสวยออกอย่างง่ายดาย ไอ้เรื่องฉีกชุดมันงานถนัดผมอยู่แล้ว “อย่าทำให้ฉันหงุดหงิด ถ้าเธอไม่อยากเจ็บตัว” ผมกระชากอีกครั้งให้ชุดเจ้าสาวมันหลุดติดมือผมออกมา ก่อนจะเหวี่ยงมันทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี ก่อนจะกระชากชุดชั้นในของเธอออกด้วยเช่นกัน เมื่อร่างกายไร้ที่ปิดคลุมทำเอาผมถึงกับตะลึงในความงามของเรือนร่างแม่เลี้ยงของผมคนนี้จริงๆ ไม่ว่าจะมองตรงไหนมันก็สวยไปหมด โดยเฉพาะตรงจุดความเป็นหญิงของเธอ เนินสามเหลี่ยมอวบอิ่มไร้ขนปกคลุม สีชมพูปนแดงระเรื่อนั้น อ่า! สวยมากจริงๆ “อย่าทำ ฉันขอร้อง ฮึก...” แม่เลี้ยงของผมเธอดิ้นไปมา สงสัยผมต้องหาอะไรมามัดเธอเอาไว้แล้วแหละ น่ารำคาญตาชะมัด “ถ้าเธอคิดจะหนี ฉันฆ่าเธอแน่” ผมพูดขู่คนที่นอนสั่นระริกๆด้วยความกลัวอยู่บนเตียงขนาดคิงไซร์ จากนั้นผมก็ลุกขึ้น ฉีกชุดแต่งงานของเธอให้เป็นชิ้นยาวๆพอที่จะปิดปากกับมัดมือเธอได้ จากนั้นผมก็กลับไปที่ร่างของเธออีกครั้ง เธอเชื่อฟังดีหนิ ตอนนี้เธอนอนนิ่งไม่ขยับเลย หรือเธออาจจะชอบแบบซาดิสม์ หึ!! เข้าทางผมจริงๆ จะจัดสาสมกับความร่านของเธอเลยก็แล้วกัน เมื่อผมจัดการมัดมือกับปิดปากเธอเรียบร้อยแล้ว เล่นเอาแทบจะหมดแล้ว ก็แม่เลี้ยงคนสวยของผมนี่สิ แม่งดิ้นแล้วก็แหกปาก แต่ตอนนี้เธอหมดฤทธิ์แล้วแหละ เพราะผมปล่อยให้เธอดิ้นจนเหนื่อยก่อนแล้วค่อยจัดการกับเธอ เวลาเธอดิ้น ร่างกายของเธอมันชวนมองมากกว่าตอนที่นอนอยู่นิ่งๆเป็นร้อยเท่า ทำเอาท่อนเอ็นของผมมันแข็งดันกางเกงปวดหนึบๆเลยตอนนี้ “หมดแรงแล้วรึไง หึ” ผมถามแม่เลี้ยงคนสวย เมื่อเธอหยุดดิ้น ถึงอยากจะร้องแหกปากเธอก็ทำไม่ได้หรอก เพราะผมปิดปากเธอเอาไว้ ผมจัดการถอดกางเกงของตัวเองออกอย่างเร่งรีบ อยากเอาท่อนเอ็นเสียบเข้าไปในตัวเธอใจจะขาด เมื่อร่างกายของผมไม่มีเสื้อผ้าหลังเหลืออยู่แล้ว ผมก็ไม่รอช้ารีบพุ่งตรงไปที่ตัวแม่เลี้ยงคนสวยของผมทันที ตอนนี้เหมือนเธออยากจะขัดขืน แต่เธอคงจะหมดแรง ผมจับเรียวขาของเธอให้อ้าออกจากกัน ก่อนจะใช้มือกำท่อนเอ็นของตัวเองรูดขึ้นลงสามสี่ที จากนั้นก็เอาไปจ่อที่ร่องสวาทสีแดงสดของยัยแม่เลี้ยง “อื้อ...!!” “อ๊า เข้ายากจังวะ” ผมกระแทกสะโพกแรงๆเพื่อจะให้ท่อนเอ็นมันเข้าไปในร่องสวาท แต่มันกลับเข้าได้แค่หัว ส่วนแม่เสี้ยงของผมเธอนอนตัวเกร็งเลยตอนนี้ ส่งสัยของผมมันจะใหญ่เกินไป ถ้าจะว่าเธอยังบริสุทธิ์คงไม่มีทาง “เจ็บหน่อยแล้วกันนะ” ปัก! เมื่อพูดจบผมก็กระแทกสะโพกอีกครั้ง ทำให้ท่อนเอ็นของผมมันเข้าไปจนมิดด้ามสักที โคตรแน่นเลยจริงๆ “แน่นจังวะ ไปทำอะไรมาร่านๆแบบเธอถึงฟิตขนาดนี้” ผมถามผู้หญิงที่นอนอยู่เสียงแหบพร่า แต่ลืมไปว่าเธอตอบไม่ได้ เธอโดนปิดปากอยู่ น้ำตาของเธอไหลลงมาอาบแก้ม ถามว่าผมสงสารมั้ย หึ! ไม่มีทาง ผมไม่คิดจะสงสารผู้หญิงอย่างเธอ ตรับ ตรับ ตรับ ตรับ !! ผมเริ่มกระแทกเอวสอบแรงๆ ความคับแน่นของแม่เลี้ยงคนสวยของผม มันทำให้ผมแทบคลั่ง เสียวหัวชิบ “อ๊า เปลี่ยนท่ามั้ย หื้ม ซี๊ดด” ผมชักท่อนเอ็นออก และจับเธอพลิกตัวนอนคว้ำหน้าลง จากนั้นก็ยกก้นเธอขึ้น และเสียบท่อนเอ็นเข้าไปจนมิดด้าม จากนั้นก็กระแทกรัวๆ เสียงกรีดร้องในลำคอเหมือนกำลังเจ็บปวดของเธอ มันกลับกระตุ้นความต้องการของผมได้อย่างดีเลยทีเดียว ตรับ ตรับ ตรับ ปัก ปัก!! ผมอัดกระแทกกระทั้งท่อนเอ็นลำใหญ่อย่างรุนแรง มือของผมบีบก้นงอนของเธอจนแดงเป็นรอยมือ แค่บีบมันคงไม่พอ ผมตบก้นของเธอแรงๆหลายๆครั้ง ก่อนจะเอื้มมือไปดึงผมเธอให้เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็อัดกระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องสวาทของเธอรัวไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วห้อง แม่เลี้ยงของผมคนนี้เด็ดจริงๆ ขนาดแค่อยู่เฉยๆไม่ได้ช่วยผมขย่ม ยังทำให้ผมเสียวใจแทบขาดตั้งแต่ครั้งแรกที่เสียบท่อนเอ็นเข้าไปในร่องของเธอหลังจากผมกระทำกับแม่เลี้ยงคนสวยจนพอใจแล้ว ตอนนี้ผมก็กำลังแต่งตัวใส่เสื้อผ้า ส่วยแม่เลี้ยงคนสวยของผมเธอนอนคลุมโปงอยู่ใต้ผ้าห่ม
“ชุดแต่งงาน เดี๋ยวจะมีคนเอามาให้เธอแทนชุดที่มันขาดไป” ไร้เสียงตอบกลับจากคนที่อยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ ผมพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะกระชากผ้าห่มออก และดึงแขนให้เธอลุกขึ้น ดูท่าเธอคงจะกลัวผมมากจริงๆ “อย่าทำอะไรฉันอีกเลยนะ ฮึก” “กลัวทำไม ฉันไม่เห็นทำอะไรนอกจากเอากับเธอ หึ!!” ผมพูดเสียงเรียบ ก่อนจะบีบปลายคางของเธอแรงๆ “อื้อออ...” “ขอให้เธอมีความสุขในวันแต่งงาน อีกไม่นานเราจะได้เจอกันอีกแน่ สาวน้อย...”—- Talk แสนดี —-ฉันฝันไปใช่มั้ย มันไม่จริงใช่มั้ย ฉันไม่ได้เสียความบริสุทธิ์ให้ใครใช่มั้ย “ฮึก...” ฉันก้มหน้าร้องไห้สะอื้นออกมา ถึงจะพยายามหลอกตัวเองยังไง สุดท้ายฉันก็หนีความจริงไม่พ้นอยู่ดี ฉันไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เขามาย้ำยีฉันทำไม ฉันไปทำอะไรให้เขา หรือว่าเขาจะเป็นเจ้าหนี้ของฉันอีกคน แต่มันไม่มีทางเป็นไปได้ ในเมื่อคุณท่านใช้หนี้ให้ฉันหมดทุกบาททุกสตางค์แล้ว คุณท่านที่ฉันพูดถึงคือคุณดนัย เป็นนักธุรกิจ ฉันรู้แค่คุณท่านรวยมาก รวยถึงขนาดใช้หนี้ให้ฉันตั้งหลายสิบล้าน ย้อนกลับไปเดือนก่อน วันงานศพแม่ของฉัน วันนั้นมีเจ้าหนี้มาทวงเงินที่พ่อของฉันเคยกู้ไป ตอนแรกฉันก็ไม่รู้ว่าเท่าไหร่เพราะแม่ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ ตั้งแต่พ่อเสียฉันรู้แค่ว่าฉันกับแม่มีหน้าที่หาเงินเพื่อมาใช้หนี้ให้ใครก็ไม่รู้ ฉันรู้แค่ว่าฉันต้องทำงานหนัก ต้องหาเงินได้เยอะๆ ฉันไม่เรียนต่อมหาวิทยาลัยเพื่อที่จะทำงานเก็บเงินช่วยแม่ แต่สุดท้ายแม่ก็จากฉันไป...วันนั้นหลังจากเผาศพแม่ของฉันเสร็จ จู่ๆ ก็มีคนมาจับตัวฉัน ขู่จะเอาเงินจากฉัน ถ้าฉันหาให้ไม่ได้พวกมันก็ขู่ว่าจะข่มขืน จะฆ่าฉัน ฉันคิดว่าตอนนั้นฉันคงไม่รอดแน่ๆ แต่แล
— หลังจากจบพิธีแต่งงาน —คุณท่านพ่ฉันมาที่บ้าน เป็นบ้านของคุณท่านหลังใหญ่โตมโหฬารมาก ฉันถึงกับตะลึงตาค้างเลยทีเดียว ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็นบ้านหลังใหญ่อย่างกับวังแบบนี้เลย “หนูตามฉันมาเดี๋ยวฉันจะพาไปดูห้องนอน” คุณท่านเอ่ยบอกฉัน คงจะเห็นว่าฉันยืนนิ่งไม่ขยับ ก็ฉันกำลังตะลึงกับความใหญ่โตของบ้านอยู่นี่แหละฉันเดินตามคุณท่านขึ้นไปชั้นบน บ้านหลังนี้มีสามชั้น มันใหญ่โตมาก จริงๆ ตรงทางขึ้นมีรูปผู้หญิงสูงวัยติดอยู่ตรงผนัง ขนาดว่าอายุเยอะแล้วก็ไม่อาจทำรายความสวยของคนในภาพได้เลย ตอนเป็นสาวคงจะสวยมากแน่ๆก็เหมือนกับคุณท่าน ถึงคุณท่านจะอายุเยอะมากแล้วแต่ก็ยังดูดีไม่แก่ตามอายุ “ห้องนี้คือห้องนอนของหนู ส่วนห้องฉันจะอยู่ตรงข้าม” “อ้อ ค่ะๆ” ฉันพยักหน้าหงึกๆพรางปรายตามองไปรอบๆ ไม่คิดไม่ฝันว่าชีวิตฉันจะได้สัมผัสกับบ้านหลังใหญ่โตขนาดนี้ “หนูหน้าเหมือนแม่ตอนเป็นสาวเลยนะรู้มั้ย” คุณท่านพูดพร้อมกับยิ้มจางๆให้ฉัน รอยยิ้มของคุณท่านช่างอบอุ่นจริงๆ “แม่เคยบอกค่ะ ว่าหนูหน้าเหมือนแม่มาก พ่อก็เคยบอกเหมือนกัน” คุณท่านหุบยิ้มทันทีเมื่อฉันเอ่ยถึงพ่อ มีอะไรรึเปล่านะ “ถ้างั้นหนูไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวถึงเวลาทานอ
“ร้อยวันพันปีแกไม่คิดจะมาอยู่ จู่ๆ ผีตัวไหนเข้าสิงแกถึงคิดจะมาอยู่” คุณท่านพูดท้วง ฉันรีบเดินออกไปจากห้องรับแขกเพราะกลัวว่าจะผิดสังเกต เพราะว่าฉันขอตัวขึ้นไปบนห้องแล้วถ้าจะไปยืนฟังมันคงจะดูไม่ดี เมื่อเข้ามาในห้อง ฉันบอกตามตรงว่าตอนนี้ฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเลย ผู้ชายคนนั้นเขาคือลูกชายของคุณท่าน แล้วเขาทำแบบนั้นกับฉันทำไม เขาตั้งใจ เขาจงใจ ฉันควรจะทำยังไงดี ฉันจะอยู่ที่นี่ได้ยังไงถ้าผู้ชายคนนั้นเขาจะมาอยู่บ้านหลังนี้จริงๆ ฉันเดินวนไปทั่วห้องเดินอยู่อย่างนั้นนานนับชั่วโมง ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว ฉันไม่อยากเจอหน้าเขา ถ้าคุณท่านรู้ว่าฉันมีอะไรกับลูกชายของคุณท่านจะเป็นยังไง ก๊อกๆ ก๊อกๆ (เสียงเคาะประตูห้อง) ฉันสะดุ้งตัวโหยงด้วยความตกใจเมื่อเสียงเคาะห้องดังขึ้น เมื่อกี้ฉันกำลังเหม่อ แกร่ก(เสียงเปิดประตูห้อง) “คุณท่านให้ลงมาตามไปทานข้าวค่ะคุณผู้หญิง” “อะ อ้อค่ะๆ” “ดะ เดี๋ยวค่ะป้า” ฉันท้วงป้าแม่บ้านก่อนที่ป้าจะเดินไป “มีอะไรรึเปล่าคะคุณผู้หญิง” “เอ่อคือ ลูกชายของคุณท่านกลับไปแล้วใช่มั้ยคะ” ฉันเม้มปากแน่นด้วยความประหม่าทันทีที่พูดจบ “จะให้กลับไปไหน นี่มันบ้านฉัน” เฮือก!! ใจฉันมันหล่นว
สวัสดีครับผม ‘โชน’ อย่ารู้จักผมมากไปกว่านี้เลยจะดีกว่า เพราะผมไม่มีอะไรดีนอกจากหน้าตา —- งานมงคล —- วันนี้เป็นวันดี วันที่เหมาะแก่การจัดงานแต่งงาน วันที่ทุกคนควรจะมีความสุข หึ!! แต่สำหรับผมมันไม่ใช่ นี่ไม่ใช่งานแต่งของผมเพราะผมไม่คิดที่จะแต่งงานอยู่แล้ว แต่นี่เป็นงานแต่งของพ่อผมต่างหาก ไม่รู้ไปคว้าเอาผู้หญิงจากซ่องที่ไหนมา ผู้หญิงคนนั้นก็คงจะเห็นแก่เงินถึงได้ยอมแต่งกับพ่อของผม ถ้าเธอบอกว่ารักพ่อของผม ผมไม่มีทางที่จะเชื่อเด็ดขาด เพราะพ่อของผมอายุจะ60อยู่แล้ว ผู้หญิงที่เข้าหาพ่อของผมก็มีแต่เข้ามาเพราะเงินกันทั้งนั้น แม่ของผมเสียไปเมื่อสองปีที่แล้ว และผมกับพ่อกับก็ไม่ค่อยจะลงลอยกันเท่าไหร่ อยู่ด้วยกันทีไรก็มีแต่จะทะเลาะกันตลอด กับมีบ้านของผมต่างหาก แม้ขนาดจะแต่งงานใหม่ พ่อยังไม่บอกผมสักคำ หึ!! กลัวว่าผมจะมาพังงานแต่งละสิ ผมไม่ทำอย่างนั้นหรอก ทำอย่างอื่นสนุกกว่าเยอะ ลูกน้องผมมันบอกว่าเมียใหม่ของพ่อคนนี้ท่าทางใช้ได้ มันถ่ายรูปมายืนยันให้ผมดู น่าเอาจริงๆ ไม่แปลกใจว่าทำไมพ่อผมถึงหลงจนถึงขั้นคิดที่จะแต่งงานใหม่ โดยไม่สนใจรูปแม่ที่แควนอยู่ในบ้านเลยสักนิด“เมียพ่อกูอยู่ไหน” ผมหันไปถามล
“ร้อยวันพันปีแกไม่คิดจะมาอยู่ จู่ๆ ผีตัวไหนเข้าสิงแกถึงคิดจะมาอยู่” คุณท่านพูดท้วง ฉันรีบเดินออกไปจากห้องรับแขกเพราะกลัวว่าจะผิดสังเกต เพราะว่าฉันขอตัวขึ้นไปบนห้องแล้วถ้าจะไปยืนฟังมันคงจะดูไม่ดี เมื่อเข้ามาในห้อง ฉันบอกตามตรงว่าตอนนี้ฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเลย ผู้ชายคนนั้นเขาคือลูกชายของคุณท่าน แล้วเขาทำแบบนั้นกับฉันทำไม เขาตั้งใจ เขาจงใจ ฉันควรจะทำยังไงดี ฉันจะอยู่ที่นี่ได้ยังไงถ้าผู้ชายคนนั้นเขาจะมาอยู่บ้านหลังนี้จริงๆ ฉันเดินวนไปทั่วห้องเดินอยู่อย่างนั้นนานนับชั่วโมง ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว ฉันไม่อยากเจอหน้าเขา ถ้าคุณท่านรู้ว่าฉันมีอะไรกับลูกชายของคุณท่านจะเป็นยังไง ก๊อกๆ ก๊อกๆ (เสียงเคาะประตูห้อง) ฉันสะดุ้งตัวโหยงด้วยความตกใจเมื่อเสียงเคาะห้องดังขึ้น เมื่อกี้ฉันกำลังเหม่อ แกร่ก(เสียงเปิดประตูห้อง) “คุณท่านให้ลงมาตามไปทานข้าวค่ะคุณผู้หญิง” “อะ อ้อค่ะๆ” “ดะ เดี๋ยวค่ะป้า” ฉันท้วงป้าแม่บ้านก่อนที่ป้าจะเดินไป “มีอะไรรึเปล่าคะคุณผู้หญิง” “เอ่อคือ ลูกชายของคุณท่านกลับไปแล้วใช่มั้ยคะ” ฉันเม้มปากแน่นด้วยความประหม่าทันทีที่พูดจบ “จะให้กลับไปไหน นี่มันบ้านฉัน” เฮือก!! ใจฉันมันหล่นว
— หลังจากจบพิธีแต่งงาน —คุณท่านพ่ฉันมาที่บ้าน เป็นบ้านของคุณท่านหลังใหญ่โตมโหฬารมาก ฉันถึงกับตะลึงตาค้างเลยทีเดียว ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็นบ้านหลังใหญ่อย่างกับวังแบบนี้เลย “หนูตามฉันมาเดี๋ยวฉันจะพาไปดูห้องนอน” คุณท่านเอ่ยบอกฉัน คงจะเห็นว่าฉันยืนนิ่งไม่ขยับ ก็ฉันกำลังตะลึงกับความใหญ่โตของบ้านอยู่นี่แหละฉันเดินตามคุณท่านขึ้นไปชั้นบน บ้านหลังนี้มีสามชั้น มันใหญ่โตมาก จริงๆ ตรงทางขึ้นมีรูปผู้หญิงสูงวัยติดอยู่ตรงผนัง ขนาดว่าอายุเยอะแล้วก็ไม่อาจทำรายความสวยของคนในภาพได้เลย ตอนเป็นสาวคงจะสวยมากแน่ๆก็เหมือนกับคุณท่าน ถึงคุณท่านจะอายุเยอะมากแล้วแต่ก็ยังดูดีไม่แก่ตามอายุ “ห้องนี้คือห้องนอนของหนู ส่วนห้องฉันจะอยู่ตรงข้าม” “อ้อ ค่ะๆ” ฉันพยักหน้าหงึกๆพรางปรายตามองไปรอบๆ ไม่คิดไม่ฝันว่าชีวิตฉันจะได้สัมผัสกับบ้านหลังใหญ่โตขนาดนี้ “หนูหน้าเหมือนแม่ตอนเป็นสาวเลยนะรู้มั้ย” คุณท่านพูดพร้อมกับยิ้มจางๆให้ฉัน รอยยิ้มของคุณท่านช่างอบอุ่นจริงๆ “แม่เคยบอกค่ะ ว่าหนูหน้าเหมือนแม่มาก พ่อก็เคยบอกเหมือนกัน” คุณท่านหุบยิ้มทันทีเมื่อฉันเอ่ยถึงพ่อ มีอะไรรึเปล่านะ “ถ้างั้นหนูไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวถึงเวลาทานอ
—- Talk แสนดี —-ฉันฝันไปใช่มั้ย มันไม่จริงใช่มั้ย ฉันไม่ได้เสียความบริสุทธิ์ให้ใครใช่มั้ย “ฮึก...” ฉันก้มหน้าร้องไห้สะอื้นออกมา ถึงจะพยายามหลอกตัวเองยังไง สุดท้ายฉันก็หนีความจริงไม่พ้นอยู่ดี ฉันไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เขามาย้ำยีฉันทำไม ฉันไปทำอะไรให้เขา หรือว่าเขาจะเป็นเจ้าหนี้ของฉันอีกคน แต่มันไม่มีทางเป็นไปได้ ในเมื่อคุณท่านใช้หนี้ให้ฉันหมดทุกบาททุกสตางค์แล้ว คุณท่านที่ฉันพูดถึงคือคุณดนัย เป็นนักธุรกิจ ฉันรู้แค่คุณท่านรวยมาก รวยถึงขนาดใช้หนี้ให้ฉันตั้งหลายสิบล้าน ย้อนกลับไปเดือนก่อน วันงานศพแม่ของฉัน วันนั้นมีเจ้าหนี้มาทวงเงินที่พ่อของฉันเคยกู้ไป ตอนแรกฉันก็ไม่รู้ว่าเท่าไหร่เพราะแม่ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ ตั้งแต่พ่อเสียฉันรู้แค่ว่าฉันกับแม่มีหน้าที่หาเงินเพื่อมาใช้หนี้ให้ใครก็ไม่รู้ ฉันรู้แค่ว่าฉันต้องทำงานหนัก ต้องหาเงินได้เยอะๆ ฉันไม่เรียนต่อมหาวิทยาลัยเพื่อที่จะทำงานเก็บเงินช่วยแม่ แต่สุดท้ายแม่ก็จากฉันไป...วันนั้นหลังจากเผาศพแม่ของฉันเสร็จ จู่ๆ ก็มีคนมาจับตัวฉัน ขู่จะเอาเงินจากฉัน ถ้าฉันหาให้ไม่ได้พวกมันก็ขู่ว่าจะข่มขืน จะฆ่าฉัน ฉันคิดว่าตอนนั้นฉันคงไม่รอดแน่ๆ แต่แล
“ถอดชุดเธอออกซะ อย่าให้ฉันต้องฉีกมัน” เธอยืนตัวสั่นเทาและไม่ยอมถอดชุดออกตามคำสั่งของผม สงสัยคงจะชอบความรุนแรง “ยะ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ วันนี้เป็นวันแต่งงานของฉัน ถ้าคุณท่านรู้คุณไม่รอดแน่ๆ” ท่าทางของเธอเหมือนจะกลัวผม แต่เธอกลับพูดขู่ผม หึ!! กล้าดีหนิ “คำขู่ของเธอมันใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอก...แสนดี” “คะ คุณรู้จักชื่อฉันได้ไง คะ คุณเป็นใครกันแน่” “จะถามให้เสียเวลาทำไม ถอดชุดออก !!” ผมตะคอกใส่เธอ แต่ก็ก็ไม่ยอมถอดชุดของเธอออกอยู่ดี เธอกำลังทำให้ผมหงุดหงิดเล่นตัวเก่งจริงๆ ผมคว้ามือไปจับแขนเธอ ก่อนจะออกแรงกระชากแรงๆให้เธอเดินตามผมออกมาจากห้องน้ำ “อย่านะ อย่าทำอะไรฉันเลยฉันขอร้อง ได้โปรด” “ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยฉันด้วย” ผลัก! ตุบ! ผมเหวี่ยงร่างเธอลงเตียงอย่างแรงแบบไม่คิดจะปราณี “หุบปากแล้วเก็บเสียงเอาไว้ครางให้ฉันฟังดีว่า” “ฮึก ยะ อย่าทำอะไรฉันเลย ฮึก” เธอถอยหนีผมไปจนติดขอบเตียง พรางยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนผม ทำตัวเหมือนไม่เคยผ่านผู้ชายมา คิดว่าผมจะเชื่อผู้หญิงที่แต่งงานกับพ่อผมเพื่อแลกกับเงินอย่างเธอรึไง ผมค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกทีละเม็ดๆ สายตาจ้องมองไปที่แม่เลี้ยงข
สวัสดีครับผม ‘โชน’ อย่ารู้จักผมมากไปกว่านี้เลยจะดีกว่า เพราะผมไม่มีอะไรดีนอกจากหน้าตา —- งานมงคล —- วันนี้เป็นวันดี วันที่เหมาะแก่การจัดงานแต่งงาน วันที่ทุกคนควรจะมีความสุข หึ!! แต่สำหรับผมมันไม่ใช่ นี่ไม่ใช่งานแต่งของผมเพราะผมไม่คิดที่จะแต่งงานอยู่แล้ว แต่นี่เป็นงานแต่งของพ่อผมต่างหาก ไม่รู้ไปคว้าเอาผู้หญิงจากซ่องที่ไหนมา ผู้หญิงคนนั้นก็คงจะเห็นแก่เงินถึงได้ยอมแต่งกับพ่อของผม ถ้าเธอบอกว่ารักพ่อของผม ผมไม่มีทางที่จะเชื่อเด็ดขาด เพราะพ่อของผมอายุจะ60อยู่แล้ว ผู้หญิงที่เข้าหาพ่อของผมก็มีแต่เข้ามาเพราะเงินกันทั้งนั้น แม่ของผมเสียไปเมื่อสองปีที่แล้ว และผมกับพ่อกับก็ไม่ค่อยจะลงลอยกันเท่าไหร่ อยู่ด้วยกันทีไรก็มีแต่จะทะเลาะกันตลอด กับมีบ้านของผมต่างหาก แม้ขนาดจะแต่งงานใหม่ พ่อยังไม่บอกผมสักคำ หึ!! กลัวว่าผมจะมาพังงานแต่งละสิ ผมไม่ทำอย่างนั้นหรอก ทำอย่างอื่นสนุกกว่าเยอะ ลูกน้องผมมันบอกว่าเมียใหม่ของพ่อคนนี้ท่าทางใช้ได้ มันถ่ายรูปมายืนยันให้ผมดู น่าเอาจริงๆ ไม่แปลกใจว่าทำไมพ่อผมถึงหลงจนถึงขั้นคิดที่จะแต่งงานใหม่ โดยไม่สนใจรูปแม่ที่แควนอยู่ในบ้านเลยสักนิด“เมียพ่อกูอยู่ไหน” ผมหันไปถามล