"Ahh... Tangina," ungol at mura niya habang ang buong katawan niya'y nanginig kasabay ng pag-abot niya sa sukdulan. Napasuntok siya sa pader, ang lakas ng impact ay nagdulot ng bahagyang echo sa tahimik na hallway. Kita ko ang paraan ng paghingal niya—malalim, magulo, tila nawalan ng kontrol ang kanyang sarili.Dinilaan ko ang likidong lumabas sa kanya, mainit at may kakaibang lasa. Pinilit kong manatiling composed, kahit pa ramdam ko ang kaba at init na bumalot sa akin. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko—isang halo ng galit, pagkalito, at... isang bagay na ayaw kong aminin.Tumitig siya sa akin, ang mga mata niya'y nagbabaga, puno ng pagnanasa at kasiyahan sa nangyari. Ang kamay niya'y dumapo sa mukha ko, pinunasan ang labi ko gamit ang hinlalaki niya."Good girl," bulong niya, puno ng papuri at kontrol. Hinawakan niya ang baba ko, inangat ito upang magtama ang mga mata namin. "Hindi mo alam kung gaano ko 'to hinintay mangyari ulit."Hindi ako makapagsalita. Ang katawan ko'y n
"Dito ka sa kabila, at dito naman ako sa kabila," turo ko pa sa magkabilang gilid ng kama, nililinaw ang sitwasyon para wala nang argument."Eh ano naman 'to? Bakit may unan sa gitna?" tanong niya, sabay turo sa unan na nilagay ko sa gitna ng kama. Kita sa mukha niya ang halong pagtataka at amusement."Simple lang," sagot ko, sinamaan pa siya ng tingin. "May division tayo. Ako sa right side, at ikaw naman sa left side. Parang border. Gets mo? Para hindi ka makatawid sa teritoryo ko. Kung hindi mo gets, bahala ka na sa buhay mo."Ngumisi siya, napapailing pa."Division? Ano 'to, grade school? Alvarez, hindi naman kita kakainin sa pagtulog. Pero fine, sundin natin ang division mo," sabi niya, air quoting pa ang salitang "division," na parang nang-aasar lang."Good," sagot ko, tumayo at nag-inat. "At isa pa, subukan mo lang sumingit dito sa side ko, ibabato ko ang unan na 'yan sa mukha mo," banta ko, sabay upo sa gilid ng kama at inayos ang sarili."Bebelabs, bakit parang tingin mo sa ak
"Finally!" bulong ko sa sarili habang napainat at napahikab. Napagod ako sa maghapong pag-iimbestiga, pero sulit ang bawat oras. Sumulyap ako sa wall clock—alas diyes na ng gabi. Ayos lang. Ang importante, natapos ko na ang paghahanap ng impormasyon tungkol sa Black Rose, ang grupong dumukot kay Selene noong nakaraang linggo. Ang Black Rose—bagong banta sa grupo ng DEVILS, lalo na kay Mr. Cascioferro. Ngunit sa ngayon, hindi pa malinaw kung konektado rin ba sila sa mas malawak na mafia organizations sa Underground. Hindi ko alam kung gaano kalawak ang impluwensya nila, pero ang focus ko ay tapusin ang trabaho. Wala akong pakialam sa mga personal nilang agenda hangga’t di ako direktang naaapektuhan. Inayos ko ang mga papeles sa isang white folder. Kailangang maibigay ko na ito kay Selene bukas. Sigurado akong sa bahay na naman namin ang meeting place—katulad ng dati. Napailing ako. Tila ba naging opisina na rin namin ang bahay ko. Habang tahimik kong inaayos ang mga papeles, biglang
Kinabukasan, nagising ako na nasa tabi ko pa rin si Eros. Tulog na tulog pa ang siraulo, pero ang posisyon niya? Nakadantay ang mabigat niyang hita sa akin, ang isang kamay ay nasa ilalim ng sleepwear ko, sapo ang isa kong dibdib. Parang hindi pa sapat 'yon-nakasubsob pa ang mukha niya sa leeg ko, humihilik pa na parang wala nang bukas.Ang mas malala? Ramdam ko ang morning erection niya sa bandang bewang ko. Napapikit ako nang mariin, pilit nilalabanan ang inis at hiya. Bakit ba ako nagising sa ganitong eksena? Peste talaga 'tong Eros na 'to.Ayaw ko sanang gumalaw para maiwasan ang gisingin siya, pero hindi rin ako mapakali. Pilit kong nilingon ang orasan at nakita kong alas nuebe na ng umaga. Napabuntong-hininga ako, bahagyang napamaang habang nakakunot ang noo.Alas nuebe? Ngayon lang nangyari sa akin 'to. Ang haba ng tulog ko!Madalas, apat o limang oras lang ang tulog ko-minsan nga, hindi pa talaga ako nakakatulog sa gabi. Sabi nila, it's because of my insomnia. Pero itong nangy
Patuloy ito sa pagsipsip ng balat sa may gitnang dibdib ko. Nang makuntento ay saka lang siya tumigol pero nagsimula naman siyang laruin ang tuktok ng isa kong dibdib habang hinahalikan at dinidilaan. Samantalang, ang kanang kamay naman nito ag nilalamas ang isa ko pang bundok.Palipat-lipat ang pagbibigay atensiyon niya sa dalawang dibdib ko hanggang sa bumaba ang halim niya. Binibigyan ng maliliit ng halik ang aking tiyan pababa sa may puson. Para akong malagutan ng hininga sa ginawa niya. Sunod-sunod na malalim na paghinga ang ginawa ko dahil sa ginawa niya. Ilang sandali lang ay lumuhofd iti at tuluyang tinanggal ang natitira kong saplot. Nahiya ako at bigla king pinagdikit ang dalawang hita ngunit pinigilan naman iyon ni Eros."Na ah! Sobrang ganda mo, bebelabs." Mahihimigan sa boses nito ang paghanga.Namumula akong umirap ngunit kinindatan lamang niya ako dinilaan ang ibang labi habang tinitigan ang pagkababae ko. Ilang segundo rin niyang tinitigan ang hubad kong katawan tila a
“Uwi na tayo. Gutom na ako.”Kumunot ang noo.“Gutom na din ako.”Parinig ni Urania.“Wala ka bang hinanda dyan, Nar?”Mas lalong kumunot ang noo ko at napasulyap sa watch. Ay puta! Hapunan na! Piste! Kaya pala kumalam na ang sikmura ko.Galit akong tumingin sa kanilang lahat.“Paano ako makapagluto ng hapunan kung nandito ako kasama niyo?” Pagsusungit ko sa kanila.Mga walanghiya sila!Ngumuso si Hestia at inayos ang laptop niya. Napairap ako sa kawalan. Siya ang kakambal ni Selene. Mga pabebe girls. Porket mukhang inosente? Pabebe na sila?“Grabe ka talaga.” Grabe talaga ako! Ngayon mo lang nalaman aber?!“Sa apartment nalang kayo kumain. Walang-wala kami ngayon.” Pairap kong sabi sa kanila.Nagulat at napatingin naman ako kay Selene nang pumitik ito sa ere tila may naalala. Ito na naman tayo oh! Nagtataka akong dali-dali nitong kinuha ang ballpen at isang bond paper. May ginuhit ang gaga at inilahad ito sa akin.Salubong ang kilay kong inabot ito.“Muntik ko na yan makalimutan. Aya
Maingay at tawanan ang bumalot sa buong sulok ng silid. Wala ako sa mood maglaro ng billiard kaya nasa isang sulok lang ako nakaupo habang pinagmasdan lamang sila. Kasama ko ang buong gang katatapos lang namin makipagracing sa kalaban namin na myembro ng underground. Nagkatuwaan at piniling maglaro ng billiard. May pasok din kase ang iba naming kasamahan bukas sa kolehiyo. May kaunting inuman pero hindi naman nakakalasing. Dalawang babae lang kami rito. Habang nakatanaw ako sa kanila ay biglang may sumagi sa isipan ko. Bigla kong naalala ang nangyari nung nakaraang araw. Kung paano ko pinaalis sa bahay si Eros nang sapilitan. Gusto ko sanang makalimutan ito ngunit binalik-balikan ako ng ala-ala tungkol sa kanya. Flashback Binuksan ko ang bintana at lumingon sa kanya. Umirap ako sa kawalan makitang lukot ang mukha nito. Kitang-kita ko ang pagtutol sa mga mukha niyang umalis sa bahay namin. "Alvarez, sigurado ka bang gusto mo na talaga akong paalisin? Hindi ba pwedeng reconsiderati
Hindi ko alam kung bakit biglang uminit ang katawan ko matapos namin mag-usap ni Alcyone at umabot sa sx. Di ko rin alam kung bakit kami umabot dun basta ang alam ko, sumagi sa isipan ko ang ulo ni Eros na nasa pagitan ng mga hita ko. Napapikit ako ng mariin at napahilot sa sentido. Tangna! Ayoko talaga siyang maalala. Irirado kong hinubad ang suot kong jacket at ipinatong sa katabi kong silya kung saan ay nakaupo kanina si Alcyone. Sumali na rin kase ito sa paglalaro ng billiard kaya bakante. Sumandal ako at huminga ng malalim. Muling pumikit pero muli kong nakita si Eros na nagpapaligya sa pagkababae ko. Mabilis akong napadilat at napatayo kung saan napasulyap ang iba kong kasamahan. Sinuot ko muli ang jacket bago binigyan sila ng pansin. "Labas muna ako." Paalam ko sa kanila at tinungan ako. Iritado akong lumabas sa silid at tinahak ang hallway palabas. Habang naglalakad ay kumuha ako ng sigarilyo sa back pocket at isang lighter. Sa paglabas ko, agad ko inilagay sa bibig at si
Huminga siya nang malalim. “Ginawa ko lang ang sa tingin kong tama. Para protektahan ka.” “Hindi ko kailangan ng proteksyong may kapalit na kasinungalingan,” mariin kong sagot. “Gusto ko lang ng katotohanan. Ng kapayapaan. Hindi ng paniniktik, hindi ng kontrol. Hindi ng mundo niyong ubod ng dumi.” Saglit na katahimikan. “Aalis na ako bukas,” dagdag ko. “At kahit habulin niyo pa ako, hindi na ako babalik. Hindi niyo ako pagmamay-ari. Hindi ako pag-aari ng kahit anong grupo. Babae ako. Ina ako. At may sarili akong desisyon.” Naramdaman ko ang paggalaw niya sa tabi ko. Tumayo siya. Tila gustong pigilan ang desisyon ko pero pinili niyang manahimik. "There's underground fight later. Not normal underground fight. Zuhair is there. That's the only thing I can say to you. That's the only thing I can make you feel better because, Zuhair might killed by the Pakhan." Napalingon ako sa kanya nang marinig ko ang pangalan ng siraulo. Saglit akong napatigil. Para bang biglang tumigil ang mundo
Napahinto ako sa kinatatayuan ko. Mariin kong pinikit ang mga mata, pilit pinapakalma ang sarili. Delikado? Kaya nga ako aalis, ‘di ba? Kasi mas delikado kung dito ako. Dito sa piling ng mga taong pinagkatiwalaan ko pero niloko lang pala ako. Tahimik akong humarap muli sa kanila. Nakita kong lumapit si Ulysses, hawak ang baril sa tagiliran, pero hindi naman tinutok. Para lang sigurong paalala kung sinong may kapangyarihan. “Sa tingin niyo ba papayag akong maging bihag habang buhay?” matigas kong tanong. “Dahil lang buntis ako, dahil lang may buhay akong dala sa tiyan ko, wala na akong karapatan mamili?” “Narnia,” sabat naman ni Acheron, isa sa matagal ko nang kasama sa grupo. “Hindi mo naiintindihan. Hindi ka lang basta-basta nagbuntis. Kung totoo ang iniisip naming lahat... anak ‘yan ng—” “Shut up!” sigaw ko, sabay hawak sa tiyan ko na para bang gusto kong itago ito sa kanila. “Walang may karapatang pag-usapan ‘to kundi ako. Wala kayong alam sa pinagdadaanan ko. Wala kayong pakia
Sinundan ko si Alcyone sakay ang isang tricycle. Huminto ang kotse niya sa store at bumili ng vitamins ko. Pagkatapos, muli itong sumakay sa kotse at tuloy-tuloy na ang byahe. Sinabihan ko ang tricycle driver na sundan lang kami pero huwag lumapit masyado. Mabagal ang takbo ng kotse niya. Puro liko. Ilang beses na akala ko’y mawawala na siya sa paningin ko, pero sa huli, nakita ko siyang lumiko sa kalsadang hindi pamilyar. Hanggang sa narating namin ang isang abandonadong gusali sa gilid ng lungsod. Luma, may kalawang, parang hindi na ginagamit—pero may mga tao. Mga lalaki. Naka-itim. May armas. Warehouse? Anong ginagawa ni Alcyone rito? Bumaba ako at dahan-dahang naglakad papunta sa gilid ng warehouse. May sirang parte ng pader, sapat para sumilip. At doon ko nakita, ang grupo. Ang buong gang. Hindi ko mapigilang mapasinghap, at magulat. Maraming katanungan ang nabuo sa isipan ko. Anong ginawa nila dito? Sinundan ba nila ako? Alam ba nilang nandito ako? Alam ba nilang dito ako
"She's not part of the underground society... No! Wala akong pakialam kung mamamatay ang mga 'yan. They're obeying the law of the Mafia.....Betraying the Bratva." Bratva? Ang La Nera Bratva ba? Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Hindi ito simpleng away, hindi ito simpleng alitan. Mafia. Bratva. Alcyone knew something. And she’s hiding it from me. Napaatras ako nang marinig kong tila tinapos na niya ang tawag. Agad akong pumasok sa loob, mabilis na umupo sa isang upuan sa kusina, kunwaring busy sa pagsulat sa Pregnancy Journal. Tinapik-tapik ko pa ang lapis para kumalma. Pero hindi ko napigilang mapansin ang bahagyang panginginig ng kamay ko. Ilang saglit pa’y dumating si Alcyone. Bitbit ang dalawang mangkok ng sopas at isang maliit na tray ng pandesal. Ngumiti siya—yung pilit pero sanay na. "Hey, ‘di ko alam andito ka na sa loob,” aniya, inilapag ang tray. “Nagpahinga ka na ba? Try this, masarap sa tiyan.” Tumingin ako sa kanya. Pinilit kong ngumiti. “Salamat. Kanina pa a
It’s 3:00 o’clock in the afternoon—banayad ang simoy ng hangin, malamig at masariwa, habang ang araw ay nagtatago na sa likod ng mga ulap. Mula sa terasa ng bahay, tanaw ang mga luntiang bundok at mga puno ng mangga na sumasayaw sa ihip ng hangin. Tahimik, payapa, at perpektong sandali para magpahinga. Nasa tabi ko ang isang tasa ng mainit na salabat, ang amoy nitong luya at asukal ay nagpapagaan sa pakiramdam. Katabi rin ang platitong may suman na gawa sa kamoteng kahoy—malambot, malinamnam, at sakto ang tamis. Paulit-ulit ko itong ginagawa tuwing hapon, parang ritual ko na bilang paghahanda sa pagiging ina. Minsan, habang kumakain, nagbabasa rin ako ng Pregnancy & Parenting Books. Iba’t ibang topics—mula sa stages of fetal development, breastfeeding, hanggang sa emotional changes ng buntis—pinaglalaanan ko ng oras. Mahirap maging nanay, pero mas mahirap kung di ako handa. Napabuntong hininga ako. Wala ‘to sa plano. Wala siya sa plano. Hindi ako handa sa responsibilidad. Wala ako
“Don’t judge me,” sagot niya agad. “Nagpa-fresh air therapy lang ako. At—tadah!” sabay pakita ng laman ng basket—halo-halong tinapay, saging, at isang bote ng grape juice. “Bumili ako ng ‘arte essentials.’ For baby bonding.” “Arte essentials talaga?” tinaasan ko siya ng kilay. “Alam mo naman na buntis ako at ako pa itong nagtatanim ng mga gulay. Pero ikaw, parang kabute lang. Saan ka na naman galing?” “Exactly! Kaya nga ako bumili ng reward mo!” sabay abot ng isang pirasong pandesal. Napangisi ako. “Wow! From your bottom of your heart talaga." “Pandesal ‘yan na may pagmamahal. Tanggapin mo ‘yan habang may pride ka pa.” Umiiling akong tinanggap, sabay tingin sa mga bata. Nagtatawanan na rin sila habang si Alcyone ay nagsisimula na namang mag-drama. “Guys, look at her. Preggy and blooming. I swear, kung ako ‘yan, mukha na akong lumpiang shanghai.” "Lumpia ka naman talaga," sabat ko, sabay irap. "Pero hindi lang shanghai—combo meal with rice pa." Akmang susuntukin niya ako pero n
Napahinto sila’t napalingon sa pinanggalingan ng sigaw. Tatlong batang paslit, may isa pang may muta pa sa mata, na parang hindi pa naliligo. Yung isa, may hawak pang slingshot. At yung isa… ayun, hawak ang mismong tangkay ng pinya ko, mukhang kakabunot lang!"Hoy! Bitawan mo ‘yan!" halos ma-high blood ako. "Pinya ‘yan, hindi ‘yan laruan! Baka akala niyo candy ‘yan ha!"Yung batang may tangkay ng pinya ay napaigtad at agad ibinaba ang hawak. "Sorry po, Ate! Akala ko po tanim ni Ate Alcyone ito!"Napapikit ako ng mariin. "ATE Alcyone?! Anong ate?!""Yung maganda at maputi na nagbigay samin ng kendi kahapon!" sagot ng isa, sabay turo sa bakuran.Napamura ako sa loob-loob ko. Alcyone talaga. May pa-candy-candy ka pa sa mga bata?! Kala mo kung sinong good citizen.Napaluhod ako para silipin ang tanim kong pinya, at doon ko nakita ang malalim na bakas ng yapak. Wasak ang paligid. Para na ‘tong dinaanan ng kabayo."Alcyone!!!" sigaw ko ulit, puno ng inis. "Bumangon ka riyan kung ayaw mong s
Ilang minuto kaming nagtalo bago naisipan bumili na lang ng pagkain sa labas. Naging okay na rin ang araw namin kahit inis pa rin ako sa kasama ko. Kinabukasan, sinumpong na naman ako ng ugaling buntis. Ang sarap itapon ni Alcyone sa dagat. Grabe mang-asar. Alam niyang buntis ako, inaasar pa talaga ako. Ang saya-saya raw niya kapag nakikita akong umiiyak. Tignan mo?! Tignan mo?! "You're not in love with him, gaga! Mahal mo lang ang tite ni Zuhair." Asar nito, habang hawak ang basong may natitirang juice, parang ready na ibato sa akin. Mas lalo akong naiyak. Di ako in love sa lalaking yun at mas lalong di ako in love sa tite niya! Ba't ba ako umiyak?! Piste! Sino ba kaseng nagsabing inlove ako sa lalaking yun?! "Why are you crying? Stop crying na kaya." "Paano kung tama ka? Mahal ko lang pala talong ni Eros at hindi siya?" tinig ko’y paos, garalgal. Tumingala ako habang pilit pinupunasan ang luha. “Paano kung... mahal ko lang pala yung talong ni Eros, at hindi siya?” Nanlaki ang
Napatigil ako. Hindi ko alam kung ano ang mas nakakabaliw—yung sinabi niya, o yung kislap sa mga mata niyang parang nag-e-enjoy siya sa gulo habang ako’y unti-unting nilalamon ng kaba. "The Almighty Smith, mataguan ng anak? Ang sarap sa ears. Wait, we should not include his family name kay baby. We will make him crazy and...." “Alcyone…” mahina kong tawag sa pangalan niya, halos pabulong. Napahinto ito sa kakadaldal ng kung ano-anong plano niya. “Hindi ito laro.” mariin kong bigkas. Tumaas ang kilay niya, tapos tumawa ng mahina. “Oh, sweetheart. Sa mundo namin, lahat laro. Life, death, betrayal, love, loyalty—lahat may stakes. And guess what? You just became the jackpot.” “Hindi mo ba ako naririnig? Ayokong madamay ang anak ko sa mga gulo niyo. Hindi siya weapon. Hindi siya pawn. At hindi ko siya palalakihing may takot sa likod ng bawat pintuan.” Bigla siyang natigilan. Nawala ang ngiti sa labi niya, napalitan ng seryosong titig. Parang sa unang beses, naramdaman kong may tao ri