Hindi nagtagal si Calista bago lumabas ang manager ng Luminary Lounge para salubungin siya, ang kanyang ekspresyon ay apura. "Mrs. Northwood, please come with me quick. Mr. Northwood is in critical condition." Siya ay naguguluhan at likas na nagtanong, "Namamatay ba siya?" Naiwang tulala ang manager. Hanggang sa pumasok siya sa private room ay naiintindihan niya ang pagmamadali ng manager. Nakahandusay si Lucian sa isang mesa na puno ng mga walang laman na bote ng alak, at natapon ang alak sa buong mesa. Hindi siya nagpakita ng anumang palatandaan ng pagkasuklam sa kabila ng gulo. Inihagis ang coat niya sa sofa, naiwan siyang sando. Ang mga manggas ng kamiseta ay walang ingat na ibinulong hanggang sa kanyang mga siko, at ilang mga butones sa kwelyo ang natanggal, na naglantad ng malaking kalawakan ng kanyang dibdib. Hawak ni Lucian ang isang baso na may blangko ang ekspresyon, ang kanyang tingin ay nasilaw. Ang mga huling bakas ng kanyang kahinahunan ay humadlang sa kanya m
Parang atubili si Hector na pumunta sa ospital. Kumunot ang noo niya nang imungkahi ito ni Calista. "Ilang gasgas lang. Kaunting ointment at ilang araw na pahinga ang dapat gawin. No need for the hospital," kaswal na sabi ni Hector. Si Charlotte at ang kanyang mga kaibigan ay nasa loob ng elevator kasama si Lucian nang makarating si Calista sa elevator. Nagpakawala si Charlotte ng mapang-asar na singhal bago ibinaling ang ulo. Fresh from her divorce, hindi na nag-aksaya si Calista ng oras na makipag-cozy sa ibang lalaki. Ito ay walang kahihiyan, at si Charlotte ay kumbinsido na ito ay isang sadyang hakbang para pagselosin si Lucian. Pero, naguguluhan si Calista sa inasta ni Charlotte. Nawala ba sa isip si Charlotte matapos makaligtas sa pagtalon sa ilog noong nakaraang pagkakataon? Humakbang sina Calista at Hector sa elevator. Pinindot ni Calista ang button para sa unang palapag. Naisipan ni Charlotte na magpareserba ng kwarto sa itaas ng Luminary Lounge, pero binalaan siya
Nangyari ang lahat sa isang kisap-mata, at ni Calista o ni Hector ay hindi makapag-react sa oras. Nakatitig si Lucian sa mga mata ni Calista, ang guwapong mga mata nito ay sumasalamin sa kanyang nakatulala na ekspresyon. Ang kanyang matikas at mahahabang pilikmata ay dumampi sa kanyang mukha, bahagyang kinikiliti, walang kahirap-hirap na pumukaw sa pinakamalalim na pagnanasa sa loob niya. Hinigpitan ni Lucian ang hawak, hinila si Calista palapit, at nagtagpo ang kanilang mga labi sa isang madamdaming sayaw. Ang dating tahimik na kwarto ng ospital ay napuno na ngayon ng matinding init. Ang halik ay hindi kapani-paniwalang madamdamin, na para bang pwede nitong tangayin ang kaluluwa ng isang tao. "Damn!"Pilit na hinawakan ni Hector ang braso ni Calista, hinila siya palayo kay Lucian. Pagkatapos, hinawakan niya si Lucian sa kwelyo at hinila siya mula sa kama gamit ang kabilang kamay. "Ano ba ang ginagawa mo?"Namumula sa galit si Hector. Ang kanyang matalim na titig ay bumaon
Nang pumasok si Calista sa kwarto dala ang kanyang almusal, naging tense na ang kapaligiran sa ward.Mabagsik ang ekspresyon nina Lucian at Hector na para bang nasa bingit sila ng away anumang oras. Kalahating oras pa lang siya sa ibaba, pero nagawang magsimula ng pagtatalo ng dalawang ginoong ito. Ang kanyang presensya ay parang isang bato na itinapon sa isang tahimik na lawa, na nakakagambala sa katahimikan ng ibabaw nito at lumikha ng isang napakalaking alon. Nilampasan siya ni Lucian na may malamig na tingin, dumiretso sa pintuan habang suot pa rin ang kanyang damit mula kahapon.Lumitaw siya na parang kagapang lang mula sa isang basurahan, ang kanyang mga damit ay gusot at lukot, na ang bahagi ng kwelyo ay partikular na magulo.Nagkaroon pa ng mahinang pasa sa kanyang leeg, malamang sa pakikipaglaban kay Hector kahapon. Wika ni Lucian na may panlalamig, "Calista, parang close ka sa kanya." Ang isang talakayan kung siya ay may kakayahan sa kama ay dumating. Ano ang sum
Tinangka ni Cade na tawagan si Lucian sa pamamagitan ng telepono sa gabi, pero hindi nasagot ang kanyang mga tawag. Nag-check si Cade kay David, na nagsabing hindi pa nakapunta si Lucian sa kumpanya.Mabilis niyang pinagsama ang mga piraso at napagpasyahan na malamang na tinanggihan ni Calista si Lucian. Walang pag-aalinlangan, nagmaneho si Cade sa Everglade Manor. Sinalubong siya ng isang katulong at binuksan ang pinto."Nasa study sa second floor si Mr. Northwood." Nagpasalamat siya sa katulong at umakyat sa itaas. Ang pinto sa pag-aaral ay naka-unlock, pero siya ay kumatok ng dalawang beses bilang paggalang. Umalingawngaw ang malamig na boses ni Lucian, "Hindi ako kumakain. Umalis ka na." Hindi pinansin ni Cade ang utos ni Lucian at buong tapang na pumasok sa kwarto. Ang kanyang hindi ipinaalam na panghihimasok ay nakadagdag lamang sa dati nang maasim na kalooban ni Lucian. Gustong magalit ni Lucian pero pinigilan niya ang sarili nang makitang si Cade iyon."Ano ang nagdala
Huhugasan na sana ni Calista ang binalatan na patatas. Pero hindi niya inaasahan na may langis sa lupa. Hindi rin gumana ng maayos ang anti-slip effect ng kanyang tsinelas kaya nahulog siya.Sa pagkahulog niya, hindi niya sinasadyang napatid ang mga plato sa counter. Lahat sila ay bumagsak sa lupa.Sumugod si Paul para hawakan siya. Pero nag-squat siya ng sobrang tagal. Hindi lang niya nagawang bumangon si Calista, nahulog din siya. Pero nagawa niyang hayaang bumagsak si Calista sa kanya imbes na lupa.Bagama't hindi direktang bumagsak si Calista sa lupa, ang sanay at matatag na katawan ni Paul ay hindi mas mahusay kaysa sa pagbagsak ng diretso sa lupa. Nakaramdam siya ng pagkahilo. Hindi niya maproseso ang nangyari.Hindi namalayan ni Calista na nakatapat ang mukha niya sa pundya ni Paul. Hindi niya alam na may mga taong lumalapit na sa kanila sa entrance ng kusina.Kumunot ang noo niya at bahagyang umiling para mawala ang pagkahilo.Pero dahil napakaliit lang ng paggalaw nito,
For sure hindi papayag si Paul na lagyan siya ng gamot ni Lucian. Para silang magkaaway. Kung hahayaan niya si Lucian, malamang sa ospital siya matapos nito.Pero hindi rin pinayagan ni Lucian si Calista na ipahid kay Paul ang gamot. Nakaupo doon sina Lucian at Paul na may katahimikan na parang walang nadadamay sa tensyon sa hangin.Nagkunwari si Calista na hindi nakita ang tensyon sa pagitan nina Lucian at Paul. Tinulungan niya si Agnes na itago ang mga kubyertos pagkatapos nilang kumain. Nagpaalam si Calista kay Agnes."Mrs. Baker, aalis na po ako. May pasok pa po ako sa hapon."Siya ay abala sa restoration ng mga artifact kamakailan dahil kailangan niyang tapusin ang lahat ng kanyang trabaho bago siya makapagtrabaho sa museo."Kailangan mo pa bang magtrabaho kapag weekends? Nakakapagod itong industriyang pinagtatrabahuhan mo."Hindi nagpaliwanag si Calista sa sarili. Bumangon si Lucian."Ihahatid na kita."Nandito lang siya dahil kay Calista. Ngayong kailangan na niyang umal
Bago pa makasagot si Calista, sumigaw ang taong iyon, "Bulag ka ba? Alam mo ba kung gaano ako kahirap mag-order ng damit na ito? I bet hindi mo man lang babayaran ang damit kung marumi."Kamukha niya si Charlotte. Inangat ni Calista ang kanyang ulo. Si Charlotte talaga. Nakasuot siya ng sexy at black fishtail gown. Pero hindi matambok ang balakang niya para bigyang-diin ang gown.Si Charlotte ay mukhang—ano yung word na trending sa social media—drip. Oo, parang wala siyang patak.Tumingin siya kay Calista ng masama. Naka-cross arms siya. Nagpose siya nang nagpose kahit mas maliit siya kaysa kay Calista."Ah, sino ba ang meron tayo dito? Mukhang ex-wife ni Lucian. Paano ka nakapasok dito? Imposibleng makapasok ang isang magsasaka na tulad mo. May kasama ka bang mayamang lalaki?"Nandito lang si Calista para sa kapakanan ni Augustus. Ayaw niyang makipagtalo sa isang idiot na tulad ni Charlotte.Tumaas ang boses ni Calista sa kanya, "Ayaw ni Lucian sa mga babaeng masyadong nagsasali