เข้าสู่ระบบแชร์
Episode 4 : ขี้ลืม
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-27 20:10:40คีตะ
ผมยืนมองเด็กผู้หญิงที่ชนผมและกำลังวิ่งไปอีกฝั่งของถนน เสียงของเธอเมื่อกี้เหมือนผมเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนแต่ผมคิดไม่ออก
"มองอะไรลูก"ผมหันไปมองแม่ตัวเองที่เดินเข้ามาถาม
"มีคนวิ่งมาชนตะครับ"ผมบอกไป
ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ในรถแต่ยังไม่ได้ขยับไปไหนหรอก เพราะผมยังสงสัยเสียงของผู้หญิงคนเมื่อกี้อยู่ ทำไมผมเป็นคนขี้ลืมได้ขนาดนี้กัน
"ใจเต้นแรงไปแล้วคีตะ เป็นอะไรหรือเปล่าลูก"แม่ผมพูดขึ้น
"เต้นแรงหรอครับ"ใจผมเต้นแรงอย่างที่แม่ผมบอก
"จะทะลุออกมาข้างนอกแล้วลูก"แม่ผมบอกแล้วยิ้มให้
"เพราะตะยังไม่ได้นอนครับคุณน้อยหน่า"ผมรีบบอกไป
"แม่ก็นึกว่าเพราะเด็กผู้หญิงคนนั้นสะอีก"แม่ผมเอ่ยแซว
"ตะจะใจเต้นแรงเพราะเธอได้ยังไงกัน เธอเป็นใครตะก็ยังไม่รู้จักเลย"ผมบอกไป
ผมขับรถกลับบ้านเพราะตอนนี้ผมอยากจะนอนมาก คือไม่น่ารับปากแม่ว่าจะไปวัดด้วยเลย ทันทีที่ผมถึงบ้านผมก็รีบเดินเข้าห้องก่อนจะทิ้งตัวลงนอน
ครืด ครืด
"กูจะนอนไอ้จอมพล"ผมตะคอกใส่ปลายสาย
(แค่จะถามว่าจะกินอีกมั้ยขนม จะเอาไปฝาก)
ผมดีดตัวขึ้นมานั่งเมื่อเป็นไอ้จอมพลที่โทรมาแต่สิ่งที่ผมสนใจคือคำถามที่มันถามผม ผมล่ะอยากเห็นหน้าคนที่มันตามจีบอยู่จริงๆ
(จะเอาหรือไม่เอา)
"สุดแล้วแต่มึงเลยจอมพล แค่นี้นะกูจะนอน"
(อยากเห็นหน้าคนทำมั้ยจะส่งให้ดู)
"กูจะนอน"
ผมตัดสายไอ้จอมพลก่อนจะทิ้งตัวลงนอน คือแม่งมันแค่อยากจะกวนผมไงเรื่องของเรื่อง แล้วยังไงทีนี้คือกูนอนไม่หลับแล้วไอ้จอมพลไอ้น้องเวร
"ไหนบอกจะไปนอน แล้วลงมาทำไม"พ่อผมถาม
"ตอนแรกก็จะนอนครับ แต่ตอนนี้นอนไม่หลับแล้ว"ผมบอกก่อนจะมานั่งที่โซฟา
ผมหยิบมือถือขึ้นมาดูและไอ้เวรที่บอกว่าจะส่งรูปให้ผมดูจนถึงตอนนี้มันยังไม่ส่งมาเลยสักรูป ถ้าเจอกันอีกทีผมสัญญาเลยว่าผมจะฆ่ามันโดยไม่ต้องคิด
ติ้ง!!
"คุณยายคนนั้น"ผมดูรูปที่ไอ้จอมพลส่งมามันเป็นรูปของคุณยายคนเมื่อเช้า แต่ผู้หญิงอีกคนไอ้เวรนี่มันเบลอ
"ไปนอนสะคีตะ"พ่อผมพูดเสียงดุ
"ไปข้างนอกนะครับ"
ผมบอกก่อนจะเดินออกจากบ้านในเมื่อนอนไม่หลับและอยู่บ้านก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรผมก็เลยเลือกที่จะออกมาข้างนอกเพื่อนแม่งก็ไม่ว่างสักคน ส่วนไอ้คนที่ว่างแม่งก็ไปเฝ้าแต่ผู้หญิง
"สวัสดีค่ะ รับอะไรดีคะ"
ตอนนี้ผมนั่งอยู่ร้านกาแฟเพราะไม่รู้ว่าจะไปไหน และผมไม่ชอบสถานที่ที่คนเยอะมันรู้สึกอึดอัด
"อเมริกาโน่เย็นแก้วนึงครับ"
"สักครู่นะคะ"
ผมเดินขึ้นมานั่งชั้นสองของร้านเพราะคนไม่ค่อนขึ้นมานั่งกัน ผมหยิบมือถือขึ้นมาดูก่อนจะเลื่อนไปเจอรูปภาพที่ไอ้จอมพลส่งมาให้ผม คุณยายคนนั้นเป็นคนทำขนมอย่างนั้นหรอ แล้วผู้หญิงอีกคนก็คงจะเป็นคนที่ไอ้จอมพลชอบเพราะถ้าไม่ชอบมันจะไม่มีทางเบลอภาพแน่
เอสเทล
"ทิ้งองศาไว้แบบนั้นระวังจะโดนเอาคืนนะ"
ฉันกำลังนั่งคุยกับจอมพลอยู่ เพราะจอมพลพาองศาไปทำธุระแต่ดันปล่อยองศาไว้แล้วมานั่งกินขนมอยู่บ้านฉันเนี่ย องศายิ่งไม่ยอมคนอยู่ด้วยไง
"เดี๋ยวค่อยกลับไปรับอีก ตั้งสองชั่วโมงเลยนะเอส"
"งั้นเอสขอติดรถไปด้วยได้มั้ย เอสจะไปซื้อของ"
วันนี้ฉันว่างเพราะหลังจากที่ช่วยยายทำขนมเสร็จแล้วฉันก็เลยขอยายไปซื้อของ วันนี้ยายทำขนมของโปรดให้ฉันอีกแล้วเยอะสะฉันกินคนเดียวไม่หมดแน่
"เอสขอติดรถไปด้วยได้มั้ยอ่ะ เอสจะไปซื้อของ"ฉันถามย้ำจอมพลที่นั่งเล่นมือถืออยู่
"จะไปไหนคนเดียวเอส"
"ไปซื้อของ เดี๋ยวเอสกลับเอง"ฉันรีบบอกไป
"ขนมนี่แบ่งได้มั้ยเอส ถ้าเอสไม่หวงเราขอไปฝากพี่หน่อย"จอมพลถามฉันแล้วชี้ไปที่ขนม
"เอสเคยหวงของกินกับจอมพลด้วยหรอ ถึงไม่ถามเอสก็แบ่งให้อยู่แล้ว"
หลังจากนั้นจอมพลก็พาฉันมาส่งที่ร้านกาแฟซึ่งมันเป็นร้านที่ฉันมานั่งเป็นประจำที่ฉันชอบมานั่งกับเพื่อน และฉันก็สนิทกับพี่เจ้าของร้านด้วย
"สวัสดีค่ะพี่เอิน"ฉันเดินเข้ามาก่อนจะกล่าวทักทายพี่เอิน
"ว่างสินะถึงได้มีเวลามาหาพี่"ฉันรีบเดินเข้ามากอดพี่เอินทันที เพราะช่วงนี้ฉันไม่ค่อยได้มาหาพี่เขาบ่อย
"ขนมแทนคำขอโทษค่ะ เดี๋ยววันนี้น้องสาวคนนี้จะช่วยพี่เอินเอง"ฉันบอกไป
"แล้วใครมาส่งพี่เห็นเดินลงจากรถ"
"เพื่อนค่ะ พี่เอินก็เคยเจอแล้วนะ"ฉันรีบบอกไป
"เราน่ะเพื่อน แล้วได้ถามเขาหรือเปล่าว่าเขาอยากเป็นแค่เพื่อนหรือมากกว่านั้น"พี่เอินถามพรางมองฉันอย่างจับผิด
"เพื่อนกันค่ะ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น"ฉันรีบบอกไป
ฉันกับจอมพลสนิทกันจะตายแล้วอีกอย่างจอมพลไม่ได้มีท่าทีว่าจะจีบฉันเลยนะ เจอกันก็คุยกันปกติและที่สำคัญฉันว่าเป็นเพื่อนกันมันก็ดีที่สุดแล้ว
"เอาขนมขึ้นไปให้ลูกค้าชั้นสองนะ ถ้าลูกค้าถามก็บอกเขาไปว่าวันนี้ที่ร้านให้กินฟรี"พี่เอินบอกพรางจัดขนมใส่จาน
"แล้วถ้าเขาไม่ชอบขนมไทยของเอสล่ะพี่เอิน"ฉันถาม
"ลูกค้าที่นี่ชอบขนมของเอสกันหมดแหละ"
ฉันพยักหน้ารับก่อนจะเดินขึ้นมาชั้นสองของร้าน ปกติไม่ค่อยมีลูกค้าขึ้นมาหรอกนะฉันมองหาลูกค้าก่อนจะสะดุดกับผู้ชายที่นั่งอยู่มุมในสุดของร้าน ทำไมรู้สึกคุ้นหน้าเขาจัง
"พี่เอินให้เอาขนมมาให้ ไม่คิดเงินค่ะ"ฉันวางจานขนมก่อนที่ลูกค้าจะช้อนตามองฉัน
"ขอบคุณครับ"
ฉันเคยเจอเขาที่ไหนกันนะทั้งหน้าตาและน้ำเสียงฉันถึงได้คุ้นเคยจัง ฉันยืนจ้องหน้าเขาก็รู้ว่ามันเสียมารยาทแต่จะให้ฉันทำยังไงล่ะก็มันสงสัยไง ทำไมฉันถึงได้ขี้ลืมแบบนี้กันนะ
"ผมหล่อสินะครับถึงได้จ้องหน้าผมขนาดนี้"
"เราเคยเจอกันมาก่อนมั้ยคะ"ฉันถาม
"คงเจอในฝันมั้งครับ"
บทที่เกี่ยวข้อง
You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 5 : อยากเจอ
คีตะเมื่อเช้าเธอเดินชนผมเมื่อเช้า แต่ตอนนี้เธอกลับมาถามผมว่าเคยเจอกันมาก่อนคืออะไรวะ สมองเสื่อมใช่มั้ยถึงได้ถามผมแบบนี้ให้ตายเถอะ นอกจากผมจะอารมณ์เสียกับไอ้จอมพลแล้วผมยังมาอารมณ์เสียกับคนที่ยืนตรงหน้าผมอีก"ขอโทษค่ะที่เสียมารยาท ทานขนมให้อร่อยนะคะ"เธอรีบบอกผมก่อนจะเลื่อนจานขนมให้ผม"เดี๋ยว""คะ...คุณเรียกฉันหรอคะ"ผมหลับตาลงก่อนจะถอนหายใจ"ขนมนี่ที่ร้านทำเองหรอครับ"ผมถามเพราะขนมที่อยู่ตรงหน้าผมมันเป็นขนมที่ผมชอบกินไง"ขนมอันนี้ฉันทำเองค่ะ และที่ร้านไม่ได้มีขาย"เธอบอกผมก่อนจะยิ้มให้ทำเองอย่างนั้นหรออายุน่าจะรุ่นเดียวกับจอมพลไม่น่าเชื่อว่าจะทำขนมไทยโบราณแบบนี้เป็น ผมหยิบขนมขึ้นมาก่อนจะชิมและรสชาติมันเป็นรสชาติเดียวกันกับที่ผมกินเมื่อวาน"ทำเอง"ผมถาม"ใช่ค่ะขนมพระพายฉันทำเอง ส่วนอย่างอื่นคุณยายฉันเป็นคนทำค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะคะ"เธอพูดเสร็จก็เดินลงไปชั้นล่างโดยที่ไม่รอให้ผมถามต่อ ผู้หญิงของไอ้จอมพลสินะถ้าผมเดาไม่ผิด หลังจากที่กินขนมหมดผมก็เดินลงมาด้านล่างเพราะตอนนี้จะบ่ายสองแล้ว"ขอบคุณสำหรับขนม อร่อยมากครับ"ผมเดินมาบอกเจ้าของร้าน"มีแค่วันนี้แหละค่ะ เพราะคนทำไม่ค่อยได้มา"พี่เจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 6 : ง้อ
คีตะ"พ่อไม่เคยเห็นแกยิ้มแบบนี้เลยนะคีตะ"พ่อผมถาม"ก็แค่แกล้งคนแล้วมันสนุกดีเท่านั้นเองครับ"ผมบอกไปผมโทรหายัยเด็กซื่อบื้อและที่ผมถาม ผมก็แค่อยากลองใจเธอดูว่าเธอซื่อจริงเหมือนที่ไอ้จอมพลบอกผมหรือเปล่า ถามว่าผมเชื่อมั้ยไม่รู้สิผมเองก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน แต่เท่าที่ผมเห็นยัยเด็กนี่ไม่น่าเกิดมาเลย"พ่อชักอยากจะเห็นหน้าคนที่แกกำลังแกล้งแล้วสิ"พ่อผมถามก่อนจะมองหน้าอย่างจับผิด"งั้นๆ ครับ""ไม่งั้นแล้วมั้งพ่อว่า คนนั้นต้องมีอะไรพิเศษแน่ ถึงทำให้คนอย่างคีตะยิ้มได้แบบนี้"เนี่ยแล้วพ่อก็เป็นสะแบบนี้อ่ะ"เพื่อนของจอมพลครับ"ผมบอกไปตามตรง"อย่าให้มันมากเกินไปเพราะยังไงน้องก็เป็นผู้หญิง แกล้งไปแกล้งมาระวังจะตกหลุมรักน้องเข้าล่ะ"ตกหลุมรักยัยเด็กซื่อบื้อเนี่ยนะฝันไปเถอะ"เธอไม่มีอะไรที่เหมือนแม่เลยสักนิด"ผมบอกไป"ไม่มีใครเหมือนกันหมดหรอกนะคีตะ ทุกคนมีข้อดีข้อเสียกันทั้งนั้น ถ้าแกตั้งสเปคผู้หญิงที่จะเข้ามาว่าต้องเหมือนแม่ แล้วรู้หรือเปล่าว่าเวลาแม่โกรธมันน่ากลัวขนาดไหน"พ่อผมถามพรางชี้ไปในครัวผมไม่รู้หรอกนะว่าเวลาแม่โกรธเป็นยังไง เพราะคุณน้อยหน่าที่ผมเห็นคือเป็นผู้หญิงที่มีแต่รอยยิ้มแสนดีแถมยังฉลาดซึ่งต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 7 : ผู้โชคร้าย
คีตะ"หายโกรธหรือยัง"ผมถามคนที่ยืนยิ้มอยู่ คือแม่งนอกจากซื่อบื้อแล้วยังต่อปากต่อคำเก่งอีก มีอย่างที่ไหนบอกวิธีง้อตัวเองให้คนอื่นรู้ เพราะแบบนี้สินะเธอถึงได้ไม่เคยโกรธคนอื่นเลย"หายแล้วค่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ"เธอบอกผม"จะไปไหนไปขึ้นรถเดี๋ยวไปส่ง"ผมรีบจับสายเป้ก่อนจะลากเธอมานั่งที่รถ"ขอบคุณค่ะที่จะไปส่ง ว่าแต่คุณคีตะผิดนัดทำไมคะ ถ้าไม่ว่างก็ควรจะโทรบอกฉันหน่อยก็ได้เบอร์ฉันคุณคีตะก็มี"นี่ถ้าผมตอบไปคิดว่ายัยเด็กนี่จะทำยังทำขนมให้ผมกินมั้ยวะ"ขอโทษ พอดีเล่นเกมส์เพลินไปหน่อย"ผมบอกไป"ไม่เป็นไรค่ะ คุณคีตะง้อฉันแล้วฉันไม่โกรธแล้วค่ะ ส่วนขนมฉันจะทำให้กินนะคะ"ผมก็ยังยืนยันคำเดิมนะว่าเธอไม่น่าเกิดมาเลยอ่ะคือคนอะไรแม่งซื่อเกิน มิน่าไอ้จอมพลถึงได้หวงนักหวงหนา"วันหยุดค่อยทำ พรุ่งนี้ต้องทำกิจกรรมอีก"ผมบอกไป"ก็ได้ค่ะ ถ้าทำเสร็จเดี๋ยวฉันโทรบอกนะคะ"หลังจากนั้นผมก็ขับรถมาส่งยัยเด็กซื่อบื้อ และตลอดทางคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมก็เอาแต่มองออกนอกรถแล้วยิ้ม ผมล่ะอยากรู้จริงๆ เลยว่าเธอเคยโมโหหรือโกรธใครเป็นบ้างหรือเปล่า"ถามจริงนะ เคยโกรธหรือโมโหใครคนเป็นมั้ย"ผมถาม"เคยค่ะโกรธและโมโหมากเลยจนอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 8 : คนที่ทำให้ร้อนใจ
คีตะให้ตายเถอะแม่ง นี่ถ้าผมไม่เจอเพื่อนรักของยัยเด็กซื่อบื้อเที่ยงคืนเธอก็คงไม่ได้กลับบ้านหรอก และผมเองก็ไม่รู้ว่าเธอจะเอาเอกสารอะไรไปให้อาจารย์ในเมื่อเธอยังไม่ได้เข้าเรียนเลยสักคาบ"เอสเทลไปทำอะไรที่ตึกห้าวะ อีกไม่ถึงสิบนาทีประตูก็จะปิดแล้ว"ไอ้หมอกหันมาบอกผม(อยู่ตรงนั้นเดี๋ยวฉันไปหา ห้ามเดินไปไหนเด็ดขาด) ผมพูดเสียงดุก่อนจะวิ่งไปที่อาคาร"ดะ..ได้ค่ะ แต่ตอนนี้ไฟกำลังดับจะหมดแล้วนะคะ"(อย่าวางสายเข้าใจมั้ย)"ชั้นไหนวะ ตึกห้าแม่งใหญ่จะตายห่า"ไอ้คิมถามผม"เป็นห่วงเป็นใย"ไอ้หมอกเอ่ยแซวผม"ปกติไอ้จอมพลไม่ค่อยปล่อยน้องมัน แล้ววันนี้มันไปไหน""ไปรับเจ้าขา"ผมบอกเพื่อนไปผมกับเพื่อนรีบวิ่งมาที่ตึกห้าก่อนจะแยกย้ายกันไปตามหา ตอนนี้ผมเองก็ไม่รู้ว่าเธออยู่ชั้นไหน อย่าให้เจอนะจะด่าให้หายโง่เลยคอยดู(อยู่ตรงไหน) ผมถามคนที่อยู่ในสาย"ชั้นที่ห้าค่ะ"(กลัวมั้ย)"กลัวค่ะ คุณคีตะรีบมานะ"ผมวิ่งขึ้นมาชั้นที่ห้าก่อนจะมองหายัยเด็ดซื่อบื้อ ชั้นที่ห้าของเธอมันอยู่ฝั่งไหนของอาคารวะแม่ง"ฉันอยู่ชั้นที่ห้า เดินออกมาได้แล้ว"ผมบอกไปแต่เหมือนว่าจะไม่มีเสียงตอบรับจากเธอ ผมมองมือถือตัวเองที่ตอนนี้สายหลุดไปแล้ว ให้ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 9 : โกรธ
เอสเทล'ก็เธอไง' ฉันนั่งคิดคำพูดของคุณคีตะตั้งแต่เมื่อคืนจนมาถึงตอนนี้ฉันก็ยังสงสัยอยู่เลย เธอไหนแล้วเธอคือใครกันเนี่ย และรู้มั้ยว่าตั้งแต่เมื่อคืนที่คุณคีตะพูดจบหลังจากนั้นทุกอย่างก็เงียบลง พอส่งฉันเสร็จคุณคีตะก็ขับรถออกไปเลย ฉันโทรหาก็ไม่รับสายด้วย โกรธคนอื่นแล้วมาลงกับฉันมันใช่หรอเนี่ย.."ต่อไปเราคงปล่อยเอสอยู่คนเดียวไม่ได้แล้ว"องศาพูดเสียงดุ"นั่นดินี่มาเรียนแค่ไม่กี่วันยังโดนแกล้ง อยากจะรู้จริงๆ เลยว่าเอสไปทำอะไรให้ถึงได้ถูกแกล้งอยู่คนเดียว"ตังเมกับองศาพูดพลางจ้องหน้าฉัน ฉันโดนพี่มายแกล้งอย่างนั้นหรอ แล้วพี่เขาจะแกล้งฉันไปเพื่ออะไรกันในเมื่อเราก็ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว"นี่ถ้าพี่คีตะไม่ถามหาเอสเมื่อวานนะ ป่านนี้เอสยังไม่ได้ออกจากตึกเลยเถอะ""นี่ภาพที่พี่คีตะตอนทำหน้าดุโคตรจะน่ากลัวเลยอ่ะ ยังติดตาอยู่เลยเนี่ย"ตังเมหันมาบอกฉัน"คอยดูเถอะแกล้งเพื่อนกู กูจะเอาคืนให้สาสมเลย"องศากัดฟันพูดจนฉันต้องขยับหนี"ไม่ต้องถึงองศาหรอกค่ะ เพราะแค่จอมพลพวกนั้นก็รับมือไม่ไหวแล้ว"ฉันรีบหันไปเมื่อตังเมชี้จอมพลที่กำลังเดินเข้ามาหาฉันและสีหน้าก็คงจะรู้เรื่องแล้ว"เอสมีอะไรเล่ามาให้หมดเลยนะ เพรา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 10 : ทำโทษ
เอสเทลฉันไม่เข้าใจคุณคีตะจริงๆ เลยนะว่าจะเอายังไงกับฉันกันแน่ เมื่อคืนนี่แทบจะกินหัวแต่พอมาวันนี้จะมาง้อฉัน วันนี้ฉันโกรธจริงๆ นะ โกรธจนแทบอยากจะฆ่าเขาเลย ฉันซื่อฉันโง่แล้วทำไมต้องว่าฉันด้วยล่ะ"งั้นเริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้เลยนะคะ"ฉันบอกคนที่ยืนหน้าบึ้งอยู่"อยากทำอะไรก็ทำเลย"แล้วดูเขาสิจะไม่ให้ฉันโกรธได้ยังไงกัน"เริ่มวันนี้เลยแล้วกัน"ฉันพูดเสียงดุหลังจากนั้นฉันก็เดินมารอรถกับเพื่อนรักเพื่อจะกลับบ้านโดยไม่สนใจคุณคีตะ ฉันเป็นคนพูดคำไหนคำนั้นและถ้าคุณคีตะยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองผิด ฉันจะเปลี่ยนจากห้าวันเป็นหนึ่งเดือนหรือไม่เราก็ไม่ต้องมาคุยกันอีกเลย"ยังไม่หายโกรธพี่คีตะอีกหรอเอส"ตังเมถามฉัน"เขาว่าเอสนะ เขานิสัยไม่ดี"ฉันบอกเพื่อนไป"แต่อย่างน้อยเขาก็รีบไปช่วยเอสนะ"องศาบอกฉัน"เอสไม่อยากฟัง และตอนนี้เอสกำลังทำโทษคุณคีตะอยู่ ไว้ครบห้าวันเมื่อไหร่ค่อยมาคุย""งอนเหมือนคนเป็นแฟนกันเลย"องศาพูดแล้วยิ้มให้ฉัน"ไม่ใช่สักหน่อย คุณคีตะเขามีคนของเขาอยู่แล้ว อีกอย่างเขาไม่มีวันที่จะมาชอบผู้หญิงอย่างเอสหรอก"ฉันบอกเพื่อนไปผู้หญิงอย่างฉันไม่มีใครชอบหรอก อาจจะเพราะฉันซื่อเกินไปแหละมั้งแถมยังไม่สวยอีกต่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 11 : น้อยใจ
คีตะผมขับรถมาที่ร้านกาแฟก่อนจะรีบเข้ามาในร้าน ไม่รู้ว่ายัยเด็กซื่อบื้อกลับบ้านไปหรือยัง ผมเข้ามาก่อนจะมองหาเธอทันทีแต่ก็ไม่เจอ ให้ตายเถอะนี่โกรธจริงใช่มั้ยวะ"นั่งอยู่ชั้นสองค่ะ แต่หน้าตาไม่รับแขกเลย"พี่เจ้าของร้านเดินมากระซิบผม"ปกติเวลาโกรธเธอเป็นแบบนี้ตลอดเลยหรอครับ"ผมถาม"ปกติเอสเทลไม่เคยเป็นแบบนี้นะ นี่ครั้งแรกเลยที่พี่เห็น"ผมควรจะดีใจใช่มั้ยวะที่โดนยัยเด็กซื่อบื้อโกรธเป็นคนแรก"เธอโกรธผมครับและโกรธมากด้วย"ผมบอกพี่เจ้าของร้านไปตามตรง"งั้นก็โชคดีนะคะ พี่เอาใจช่วย"พี่เจ้าของร้านพูดแล้วยิ้มให้ผมผมเดินขึ้นมาชั้นสองของร้านก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆ คนที่นั่งเล่นมือถืออยู่ ผมว่ายัยเด็กซื่อบื้อติดนิสัยของไอ้จอมพลแล้วนะเรื่องการมองคนด้วยหางตา"ขอบคุณที่แบ่งขนมให้นะ"ผมบอกเธอไปไม่ได้สนใจกูเลยเถอะ นี่เธอกำลังเอาคืนกับสิ่งที่ผมทำกับเธอไว้สินะ ผมว่าเธอไม่ได้ซื่อหรอกเธอแค่กวนตีนผมเท่านั้นเองแหละ"จะไม่คุยด้วยจริงๆใช่มั้ย"ผมถามเสียงเบาก่อนที่เธอจะเบือนหน้าหนีอย่าให้ถึงทีผมบ้างแล้วกัน คอยดูเถอะจะเอาคืนให้ร้องไห้กลับบ้านเลย ผมนั่งจ้องหน้าไอ้คนที่เล่นมือถืออยู่คือยอมแพ้เลยว่ะ และผมก็ไม่เคยอดทนอะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 12 : ขอบคุณที่ดูแล
คีตะยัยเด็กซื่อบื้อจะรู้มั้ยว่าใจของผมมันกำลังเต้นแรงขนาดไหน ยิ่งตอนนี้หน้าของเธอมันอยู่ใกล้ผมแค่นิดเดียวเอง และผมก็ไม่คิดว่าเธอจะกลับมาด้วยซ้ำแต่พอลืมตามาก็เจอเธอกำลังจ้องหน้าผมอยู่"กินยาหรือยังคะ"เธอถามผมเสียงเบา"ยังไม่กิน"ผมบอกไปที่ผมไม่สบายก็เพราะผมไม่ได้นอนเลยไง และสาเหตุก็มาจากเธอทั้งนั้นแหละ ผมจ้องหน้ายัยเด็กซื่อบื้อทำไมผมถึงได้ชอบเธอกันทั้งๆ ที่เธอก็เหมือนผู้หญิงทั่วไป"ตัวร้อนแล้วนะคะ"เธอเอามือมาแตะหน้าผากผมแล้วรีบบอก"อืม...รู้แล้ว"ผมบอกไปที่จริงก็อยากจะนอนอยู่คอนโดนะแต่เพราะวันนี้มันครบห้าวันแล้วไง"ไปหาหมอมั้ยคะ ถ้าไม่ไปก็กลับไปกินยาแล้วนอนพักผ่อน"เธอบอกผมและแววตาแบบนี้ผมพึ่งเคยเห็น"นอนพักเดี๋ยวก็หาย"ผมบอกไปและถ้าจะให้ผมไปหาหมอผมไม่ไปอยู่แล้ว"กลับบ้านกันค่ะ""บ้านใคร"ผมถาม"บ้านฉันค่ะ เดี๋ยวฉันทำข้าวต้มให้ ไม่สบายก็ต้องกินข้าวกินยารู้มั้ยคะ ลุกขึ้นค่ะกลับบ้านกัน"เธอลุกขึ้นก่อนจับมือผมสุดท้ายผมก็ต้องยอมกลับบ้านกับยัยเด็กซื่อบื้อ ที่ไอ้จอมพลเคยบอกว่าใครอยู่ใกล้เธอก็รักเธอหมด วันนี้ผมรู้แล้วว่าที่มันพูดเป็นเรื่องจริง เธอใช้เวลาเพียงไม่นานเลยในการทำให้ผมรู้สึกแบบนั้นผม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
บทล่าสุด
You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 15 : อาการที่ไม่เคยเกิดขึ้น
คีตะคำถามแบบนี้มันจะไม่เกิดขึ้นถ้าไม่มีใครบอกเธอ และถ้าผมคิดไม่ผิดคงเป็นไอ้จอมพลอีกแน่ ไอ้เวรนี่แม่งจะเล่นผมให้ได้เลยเถอะ แล้วผมควรจะตอบเธอยังไงดีล่ะ แล้วถ้าผมตอบเธอไปตามตรงเธอจะเป็นยังไง"แล้วเธอคิดว่ายังไง"ผมถามเสียงดุ"ไม่ทราบค่ะ ฉันไม่อยากรู้แล้วก็ได้ถ้าคุณคีตะไม่อยากตอบ"อย่างนี้ก็ได้หรอวะ"ไม่คิดจะถามกันบ้างเลยหรือไงว่าเป็นยังไงบ้าง"ผมถามคนที่เอาแต่นั่งมองนอกรถ"แล้วคุณคีตะได้ผลัดไหนคะ"แล้วแม่งดูยัยเด็กบ้านี่ถามผมดิ"ทำไมอยากให้ฉันไปขนาดนั้นเลย"ผมถามเสียงดุ"เปล่าสักหน่อยฉันไม่ได้อยากให้คุณคีตะไปไหนนะคะ ฉันอยากให้คุณคีตะอยู่ข้างฉันเพราะฉันรู้สึกปลอดภัย"คำพูดที่เธอพูดออกมาเธอคงไม่ได้คิดอะไรหรอกแต่เป็นผมเองที่กำลังยิ้มอยู่ในใจ"แต่ถึงเธออยากจะให้ฉันไป แต่เสียใจด้วยนะฉันได้ใบดำ"ผมบอกไปทั้งผมและเพื่อนรักของผมได้ใบดำกันหมด พอเสร็จธุระผมก็รีบมาหาเลยเพราะตอนนี้แม่งจะค่ำแล้วด้วย ตามจริงผมจะพาเธอไปเที่ยวหัวหินแต่คงต้องไว้วันหลัง"วันนี้จอมพลบอกว่าชอบฉันค่ะ"อยู่ๆ ยัยเด็กซื่อบื้อก็หันมาพูดกับผมทั้งน้ำเสียงทั้งแววตาคือจริงจัง ผมจอดรถข้างทางก่อนจะหันมองหน้าเธอ ไอ้จอมพลนี่มันจะเอายังไงของมั
You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 14 : คิดยังไง
คีตะ"ถืออะไรคะ แล้วจะถือทำไม"เฮ้อ...ผมได้แต่ถอนหายใจกับสิ่งที่เธอถาม ถึงผมจะไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนั้นแต่ก็กันไว้ก่อนไง และผมจะไม่มีทางยอมให้เธอไปด้วยเด็ดขาด อีกอย่างคือผู้ชายเยอะผมหวง"นะคะ คุณคีตะให้ฉันไปด้วยนะ ฉันสัญญาจะไม่วุ่นวายเลย"ให้ตายเถอะยัยเด็กบ้านี่จะมาอ้อนผมแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย"ไม่ต้องมาทำเสียงอ้อน ยังไงก็ไม่ให้ไป รออยู่บ้านนี่แหละ"ผมพูดเสียงดุ"ก็ได้ค่ะ""เดี๋ยวพาไปเที่ยวโอเคมั้ย ถ้าเธอเชื่อฟังฉันจะรีบกลับมาพาเธอไปเที่ยว"ผมบอกไป"ไปเที่ยวหรอคะ ถ้าอย่างนั้นฉันจะเป็นเด็กดีเชื่อฟังคุณคีตะค่ะ พรุ่งนี้ฉันจะรอคุณคีตะอยู่ที่บ้านจะไม่ออกไปไหนเลย""เชื่อได้"ผมถาม"สัญญาค่ะ"เธอเกี่ยวก้อยผมแล้วยิ้มให้"แบบนี้ให้ทำแค่กับฉันคนเดียวพอนะ"ผมพูดเสียงดุ"ฉันเคยทำกับจอมพลแล้วค่ะ""ก็ต่อไปไงไม่ต้องไปทำกับใครแล้วเข้าใจมั้ย ส่วนเรื่องการบ้านไม่ต้องไอ้หมอกหรอก เดี๋ยวฉันสอนให้"ผมบอกไป"ไม่เอาอ่ะคุณคีตะดุ ฉันยังไม่อยากโดนหักคอหรอกนะ ดูสิแค่ยังไม่สอนก็ดุใส่ฉันแล้ว"เธอพูดพลางขยับออกห่างผมนับวันเธอยิ่งกวนประสาทผมและไม่ต้องถามหาคนสอนเลยมันมีอยู่คนเดียวนั่นแหละที่สามารถสอนเธอให้ต่อต้านผมได้ จะว่าไปช
You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 13 : ไม่เคยเข้าใจ
คีตะผมคงไม่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองอีกแน่ ผมมองหน้าคนที่ยืนอยู่คือยัยเด็กซื่อบื้อวันนี้หน้าตาแม่งเอาเรื่องมาก แต่ก็ยังดีที่เธอไม่โกหกผมเพราะถ้าเป็นแบบนั้นผมจะจับเธอหักคอ"ขอบคุณค่ะ""ดูท่าแล้วพวกนั้นไม่ยอมจบหรอกค่ะ"องศาพูดแล้วมองหน้าผม"ทำไมเอสไม่สู้บ้างล่ะ จะไปยอมพวกนั้นทำไม เขาทำไม่ดีกับเรานะเอสเทล"ไอ้หมอกพูดเสียงดุ"ไม่ค่ะ ในเมื่อเอสมีคุณคีตะอยู่ข้างๆ ทำไมเอสต้องสู้ด้วยล่ะคะ อีกอย่างหน้าที่ของเอสคือเรียนหนังสือค่ะ"ยัยเด็กบ้านี่เอาอีกแล้วนะ พักหลังมานี้เธอทำผมใจสั่นไปไม่รู้กี่รอบแล้ว และถ้าผมยิ้มไอ้สองตัวที่นั่งอยู่ข้างผมมันต้องล้อผมอีกแน่"แล้วเอสไม่คิดจะมีแฟนเลยหรอ เรียนไปมีแฟนไปก็ได้คนอื่นเขาก็ทำกันนะ"ไอ้คิมถามก่อนที่มันจะเตะขาผม"นั่นสิเอส พี่คิมพูดถูกนะ"ตังเมรีบพูดแทรกก่อนจะยิ้มให้ผม"ก็จอมพลบอกว่าแฟนมีตอนไหนก็ได้ไม่ใช่หรอคะ หน้าที่เราคือเรียนหนังสือ"ไอ้เวรจอมพล"พี่ว่าจอมพลพูดถูกแล้วแหละ ไว้เอสเรียนจบแล้วค่อยมีเนาะ"เอาเข้าไป"เอสยังไม่มีดีกว่า อยู่ให้คุณคีตะดูแลแบบนี้ดีจะตาย"ยัยเด็กซื่อบื้อพูดแล้วเอานิ้วจิ้มหลังผม"พูดมากว่ะ ไปเรียนได้แล้วไป"ผมพูดเสียงดุ"งั้นพวกเ
You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 12 : ขอบคุณที่ดูแล
คีตะยัยเด็กซื่อบื้อจะรู้มั้ยว่าใจของผมมันกำลังเต้นแรงขนาดไหน ยิ่งตอนนี้หน้าของเธอมันอยู่ใกล้ผมแค่นิดเดียวเอง และผมก็ไม่คิดว่าเธอจะกลับมาด้วยซ้ำแต่พอลืมตามาก็เจอเธอกำลังจ้องหน้าผมอยู่"กินยาหรือยังคะ"เธอถามผมเสียงเบา"ยังไม่กิน"ผมบอกไปที่ผมไม่สบายก็เพราะผมไม่ได้นอนเลยไง และสาเหตุก็มาจากเธอทั้งนั้นแหละ ผมจ้องหน้ายัยเด็กซื่อบื้อทำไมผมถึงได้ชอบเธอกันทั้งๆ ที่เธอก็เหมือนผู้หญิงทั่วไป"ตัวร้อนแล้วนะคะ"เธอเอามือมาแตะหน้าผากผมแล้วรีบบอก"อืม...รู้แล้ว"ผมบอกไปที่จริงก็อยากจะนอนอยู่คอนโดนะแต่เพราะวันนี้มันครบห้าวันแล้วไง"ไปหาหมอมั้ยคะ ถ้าไม่ไปก็กลับไปกินยาแล้วนอนพักผ่อน"เธอบอกผมและแววตาแบบนี้ผมพึ่งเคยเห็น"นอนพักเดี๋ยวก็หาย"ผมบอกไปและถ้าจะให้ผมไปหาหมอผมไม่ไปอยู่แล้ว"กลับบ้านกันค่ะ""บ้านใคร"ผมถาม"บ้านฉันค่ะ เดี๋ยวฉันทำข้าวต้มให้ ไม่สบายก็ต้องกินข้าวกินยารู้มั้ยคะ ลุกขึ้นค่ะกลับบ้านกัน"เธอลุกขึ้นก่อนจับมือผมสุดท้ายผมก็ต้องยอมกลับบ้านกับยัยเด็กซื่อบื้อ ที่ไอ้จอมพลเคยบอกว่าใครอยู่ใกล้เธอก็รักเธอหมด วันนี้ผมรู้แล้วว่าที่มันพูดเป็นเรื่องจริง เธอใช้เวลาเพียงไม่นานเลยในการทำให้ผมรู้สึกแบบนั้นผม
You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 11 : น้อยใจ
คีตะผมขับรถมาที่ร้านกาแฟก่อนจะรีบเข้ามาในร้าน ไม่รู้ว่ายัยเด็กซื่อบื้อกลับบ้านไปหรือยัง ผมเข้ามาก่อนจะมองหาเธอทันทีแต่ก็ไม่เจอ ให้ตายเถอะนี่โกรธจริงใช่มั้ยวะ"นั่งอยู่ชั้นสองค่ะ แต่หน้าตาไม่รับแขกเลย"พี่เจ้าของร้านเดินมากระซิบผม"ปกติเวลาโกรธเธอเป็นแบบนี้ตลอดเลยหรอครับ"ผมถาม"ปกติเอสเทลไม่เคยเป็นแบบนี้นะ นี่ครั้งแรกเลยที่พี่เห็น"ผมควรจะดีใจใช่มั้ยวะที่โดนยัยเด็กซื่อบื้อโกรธเป็นคนแรก"เธอโกรธผมครับและโกรธมากด้วย"ผมบอกพี่เจ้าของร้านไปตามตรง"งั้นก็โชคดีนะคะ พี่เอาใจช่วย"พี่เจ้าของร้านพูดแล้วยิ้มให้ผมผมเดินขึ้นมาชั้นสองของร้านก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆ คนที่นั่งเล่นมือถืออยู่ ผมว่ายัยเด็กซื่อบื้อติดนิสัยของไอ้จอมพลแล้วนะเรื่องการมองคนด้วยหางตา"ขอบคุณที่แบ่งขนมให้นะ"ผมบอกเธอไปไม่ได้สนใจกูเลยเถอะ นี่เธอกำลังเอาคืนกับสิ่งที่ผมทำกับเธอไว้สินะ ผมว่าเธอไม่ได้ซื่อหรอกเธอแค่กวนตีนผมเท่านั้นเองแหละ"จะไม่คุยด้วยจริงๆใช่มั้ย"ผมถามเสียงเบาก่อนที่เธอจะเบือนหน้าหนีอย่าให้ถึงทีผมบ้างแล้วกัน คอยดูเถอะจะเอาคืนให้ร้องไห้กลับบ้านเลย ผมนั่งจ้องหน้าไอ้คนที่เล่นมือถืออยู่คือยอมแพ้เลยว่ะ และผมก็ไม่เคยอดทนอะ
You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 10 : ทำโทษ
เอสเทลฉันไม่เข้าใจคุณคีตะจริงๆ เลยนะว่าจะเอายังไงกับฉันกันแน่ เมื่อคืนนี่แทบจะกินหัวแต่พอมาวันนี้จะมาง้อฉัน วันนี้ฉันโกรธจริงๆ นะ โกรธจนแทบอยากจะฆ่าเขาเลย ฉันซื่อฉันโง่แล้วทำไมต้องว่าฉันด้วยล่ะ"งั้นเริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้เลยนะคะ"ฉันบอกคนที่ยืนหน้าบึ้งอยู่"อยากทำอะไรก็ทำเลย"แล้วดูเขาสิจะไม่ให้ฉันโกรธได้ยังไงกัน"เริ่มวันนี้เลยแล้วกัน"ฉันพูดเสียงดุหลังจากนั้นฉันก็เดินมารอรถกับเพื่อนรักเพื่อจะกลับบ้านโดยไม่สนใจคุณคีตะ ฉันเป็นคนพูดคำไหนคำนั้นและถ้าคุณคีตะยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองผิด ฉันจะเปลี่ยนจากห้าวันเป็นหนึ่งเดือนหรือไม่เราก็ไม่ต้องมาคุยกันอีกเลย"ยังไม่หายโกรธพี่คีตะอีกหรอเอส"ตังเมถามฉัน"เขาว่าเอสนะ เขานิสัยไม่ดี"ฉันบอกเพื่อนไป"แต่อย่างน้อยเขาก็รีบไปช่วยเอสนะ"องศาบอกฉัน"เอสไม่อยากฟัง และตอนนี้เอสกำลังทำโทษคุณคีตะอยู่ ไว้ครบห้าวันเมื่อไหร่ค่อยมาคุย""งอนเหมือนคนเป็นแฟนกันเลย"องศาพูดแล้วยิ้มให้ฉัน"ไม่ใช่สักหน่อย คุณคีตะเขามีคนของเขาอยู่แล้ว อีกอย่างเขาไม่มีวันที่จะมาชอบผู้หญิงอย่างเอสหรอก"ฉันบอกเพื่อนไปผู้หญิงอย่างฉันไม่มีใครชอบหรอก อาจจะเพราะฉันซื่อเกินไปแหละมั้งแถมยังไม่สวยอีกต่
You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 9 : โกรธ
เอสเทล'ก็เธอไง' ฉันนั่งคิดคำพูดของคุณคีตะตั้งแต่เมื่อคืนจนมาถึงตอนนี้ฉันก็ยังสงสัยอยู่เลย เธอไหนแล้วเธอคือใครกันเนี่ย และรู้มั้ยว่าตั้งแต่เมื่อคืนที่คุณคีตะพูดจบหลังจากนั้นทุกอย่างก็เงียบลง พอส่งฉันเสร็จคุณคีตะก็ขับรถออกไปเลย ฉันโทรหาก็ไม่รับสายด้วย โกรธคนอื่นแล้วมาลงกับฉันมันใช่หรอเนี่ย.."ต่อไปเราคงปล่อยเอสอยู่คนเดียวไม่ได้แล้ว"องศาพูดเสียงดุ"นั่นดินี่มาเรียนแค่ไม่กี่วันยังโดนแกล้ง อยากจะรู้จริงๆ เลยว่าเอสไปทำอะไรให้ถึงได้ถูกแกล้งอยู่คนเดียว"ตังเมกับองศาพูดพลางจ้องหน้าฉัน ฉันโดนพี่มายแกล้งอย่างนั้นหรอ แล้วพี่เขาจะแกล้งฉันไปเพื่ออะไรกันในเมื่อเราก็ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว"นี่ถ้าพี่คีตะไม่ถามหาเอสเมื่อวานนะ ป่านนี้เอสยังไม่ได้ออกจากตึกเลยเถอะ""นี่ภาพที่พี่คีตะตอนทำหน้าดุโคตรจะน่ากลัวเลยอ่ะ ยังติดตาอยู่เลยเนี่ย"ตังเมหันมาบอกฉัน"คอยดูเถอะแกล้งเพื่อนกู กูจะเอาคืนให้สาสมเลย"องศากัดฟันพูดจนฉันต้องขยับหนี"ไม่ต้องถึงองศาหรอกค่ะ เพราะแค่จอมพลพวกนั้นก็รับมือไม่ไหวแล้ว"ฉันรีบหันไปเมื่อตังเมชี้จอมพลที่กำลังเดินเข้ามาหาฉันและสีหน้าก็คงจะรู้เรื่องแล้ว"เอสมีอะไรเล่ามาให้หมดเลยนะ เพรา
You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 8 : คนที่ทำให้ร้อนใจ
คีตะให้ตายเถอะแม่ง นี่ถ้าผมไม่เจอเพื่อนรักของยัยเด็กซื่อบื้อเที่ยงคืนเธอก็คงไม่ได้กลับบ้านหรอก และผมเองก็ไม่รู้ว่าเธอจะเอาเอกสารอะไรไปให้อาจารย์ในเมื่อเธอยังไม่ได้เข้าเรียนเลยสักคาบ"เอสเทลไปทำอะไรที่ตึกห้าวะ อีกไม่ถึงสิบนาทีประตูก็จะปิดแล้ว"ไอ้หมอกหันมาบอกผม(อยู่ตรงนั้นเดี๋ยวฉันไปหา ห้ามเดินไปไหนเด็ดขาด) ผมพูดเสียงดุก่อนจะวิ่งไปที่อาคาร"ดะ..ได้ค่ะ แต่ตอนนี้ไฟกำลังดับจะหมดแล้วนะคะ"(อย่าวางสายเข้าใจมั้ย)"ชั้นไหนวะ ตึกห้าแม่งใหญ่จะตายห่า"ไอ้คิมถามผม"เป็นห่วงเป็นใย"ไอ้หมอกเอ่ยแซวผม"ปกติไอ้จอมพลไม่ค่อยปล่อยน้องมัน แล้ววันนี้มันไปไหน""ไปรับเจ้าขา"ผมบอกเพื่อนไปผมกับเพื่อนรีบวิ่งมาที่ตึกห้าก่อนจะแยกย้ายกันไปตามหา ตอนนี้ผมเองก็ไม่รู้ว่าเธออยู่ชั้นไหน อย่าให้เจอนะจะด่าให้หายโง่เลยคอยดู(อยู่ตรงไหน) ผมถามคนที่อยู่ในสาย"ชั้นที่ห้าค่ะ"(กลัวมั้ย)"กลัวค่ะ คุณคีตะรีบมานะ"ผมวิ่งขึ้นมาชั้นที่ห้าก่อนจะมองหายัยเด็ดซื่อบื้อ ชั้นที่ห้าของเธอมันอยู่ฝั่งไหนของอาคารวะแม่ง"ฉันอยู่ชั้นที่ห้า เดินออกมาได้แล้ว"ผมบอกไปแต่เหมือนว่าจะไม่มีเสียงตอบรับจากเธอ ผมมองมือถือตัวเองที่ตอนนี้สายหลุดไปแล้ว ให้ม
You got me good : แค่เธอเท่านั้น Episode 7 : ผู้โชคร้าย
คีตะ"หายโกรธหรือยัง"ผมถามคนที่ยืนยิ้มอยู่ คือแม่งนอกจากซื่อบื้อแล้วยังต่อปากต่อคำเก่งอีก มีอย่างที่ไหนบอกวิธีง้อตัวเองให้คนอื่นรู้ เพราะแบบนี้สินะเธอถึงได้ไม่เคยโกรธคนอื่นเลย"หายแล้วค่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ"เธอบอกผม"จะไปไหนไปขึ้นรถเดี๋ยวไปส่ง"ผมรีบจับสายเป้ก่อนจะลากเธอมานั่งที่รถ"ขอบคุณค่ะที่จะไปส่ง ว่าแต่คุณคีตะผิดนัดทำไมคะ ถ้าไม่ว่างก็ควรจะโทรบอกฉันหน่อยก็ได้เบอร์ฉันคุณคีตะก็มี"นี่ถ้าผมตอบไปคิดว่ายัยเด็กนี่จะทำยังทำขนมให้ผมกินมั้ยวะ"ขอโทษ พอดีเล่นเกมส์เพลินไปหน่อย"ผมบอกไป"ไม่เป็นไรค่ะ คุณคีตะง้อฉันแล้วฉันไม่โกรธแล้วค่ะ ส่วนขนมฉันจะทำให้กินนะคะ"ผมก็ยังยืนยันคำเดิมนะว่าเธอไม่น่าเกิดมาเลยอ่ะคือคนอะไรแม่งซื่อเกิน มิน่าไอ้จอมพลถึงได้หวงนักหวงหนา"วันหยุดค่อยทำ พรุ่งนี้ต้องทำกิจกรรมอีก"ผมบอกไป"ก็ได้ค่ะ ถ้าทำเสร็จเดี๋ยวฉันโทรบอกนะคะ"หลังจากนั้นผมก็ขับรถมาส่งยัยเด็กซื่อบื้อ และตลอดทางคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมก็เอาแต่มองออกนอกรถแล้วยิ้ม ผมล่ะอยากรู้จริงๆ เลยว่าเธอเคยโมโหหรือโกรธใครเป็นบ้างหรือเปล่า"ถามจริงนะ เคยโกรธหรือโมโหใครคนเป็นมั้ย"ผมถาม"เคยค่ะโกรธและโมโหมากเลยจนอ
