“Pssst, Jordan,” impit na boses ni Dalia habang tinatawag ang pansin ni Jordan matapos umalis ng kanyang ama.Napalingon si Jordan sa isang mataas na kumpol ng halaman sa labas ng kanyang bahay.Nilapitan niya ang tinig na nagmumula roon at nakita niya si Dalia na nakatago sa mga halaman.“Anong ginagawa mo d’yan?” nagtatakang tanong niya.“Jordan halika dito.” Hinila ni Dalia si Jordan.“Ano ba? Bakit kung makatago ka d’yan parang ang laki ng kasalanan natin?” angil niya.“Jordan, umalis ka muna dito, magtago ka, sa Manila o sa America o saang lupalop ng daigdig na hindi ka matutunton ng tatay ko at mga pasaway na kuya,” halos nauutal na utos ni Dalia.“Ha? Bakit ako magtatago, hoy wala akong kasalanan para magtago ha,” bulalas naman ni Jordan.Sinenyasan naman ito ni Dalia na manahimik at ibaba ang tono ng pagsasalita.“Oo na, alam ko naman ‘yon e, pwera na lang kung nagsasabi ka ng totoo.”“Woah!” sabay buga ng hangin sa kawalan. “Hoy Dalia, anong palagay mo sa ‘kin manyakis, manan
Kalmado lang ang pakiramdam ni Jordan habang nakaharap sa salamin at tinitingnan ang sarili. Inaayos niyang mabuti ang necktie at polo na suot maging ang itinerno niyang trouser. Semi formal attire makes him look like dashing and elegant. Maiba-iba naman sa lagi niyang porma na tight jeans, boots, and leather jacket.Kasabay niyon ay ang pagpapapraktis niya ng sasabihin at ipapaliwanag kay Mang Joe na nakasanayan na nilang tawaging Tatay Joe. Pati hand gesture, facial expressions, and voice tone ay sinisigurado niyang magiging convincing na talagang walang nangyari sa kanila ni Dalia.“Ayos, kaya ko ‘to,” kumbinsi niya sa sarili. Sumisipol pa siya at gwapung gwapo sa ayos niya when he suddenly realized that he looks like a fool.“Hey man, you look like a fool, bakit ba pinaghahandaan mong mabuti ang kalokohang ito?” kausap niya sa sarili.Muli ay inayos na lang niya ang sarili pero idinidikta ng kanyang isip na kailangan niyang paghandaan ang pagharap kina Tatay Joe, dahil kung hindi
Magulong buhok, guri-guring lipstick na nasa mukha ni Dalia ang naabutan ni Lara na ayos nito.“Lara, tulungan mo naman ako dito oh,” pagsusumamo ni Dalia.Natawa naman si Lara sa kalagayan ni Dalia.“Ano ba kasing ginawa mo?” natatawang lumapit siya at umupo sa tabi nito sa gilid ng kama.“Si Nanay kasi ang kulit, pinagme-make up ako at kung anu-anong pinapasuot sa akin, alam naman niya na hindi ako sanay magsuot ng mga ganitong damit,” reklamo ni Dalia. “O sige na, ako nang bahala. May maganda naman sigurong dress na pwede mo pang isuot sa mga ‘to.”Hinalukay niya ang gabundok na tambak na dress na hiniram ni Aling Mila. Inayos niya rin ang buhok nito at nilagyan ng manipis na shade ng make-up. Lumitaw ang natural na ganda ni Dalia, gandang simple at kagalang-galang na probinsiyana. NAWALA ang pagiging astig at cool na personality ni Jordan sa pagkakataong ito. Kanina pa siya pinapawisan sa sobrang kaba lalo na’t pinaggitnaan pa siya ng dalawang maskuladong mga kuya ni Dalia. “H
Matamang tinititigan ni Liam ang nabili niyang laruan. Nag-aalinlangan kung magugustuhan ba ito ng batang iyon. Bahala na ang naisaisip niya, pagkatapos ay isa-isa na niyang ipinasok ang mga gamit sa loob ng kotse. At ayaw man niyang aminin, si Lara ang isang dahilan ng kanyang pag-aalinlangan. Madami nang nagbago maging ang hitsura nito na mas lalo yatang gumanda. Sa apat na oras na haba ng biyahe, mukha lang ni Lara ang laman ng kanyang isip, simula ng makilala niya ito hanggang ngayon, walang nagbago sa nararamdaman niya para dito. The thing is, he is such a fucking looser. Nagpakatanga siya at mas pinaniwalaan ang mga kalokohan ni Yvone. Hindi niya pinaniwalaan ang sinabi noon ni Lara kaya heto at pinagbabayaran na niya ang lahat.Lunch time na siya nakarating, tamang-tama nagpahanda daw ng lunch si Jordan ayon sa message nito sa messenger. Pagbaba niya ng kotse, namataan agad niya ang pilyong si Nate na nakaharang sa entrance ng hotel.Hindi niya masyadong pinansin at tuluy-tuloy
Buong araw na walang Nate na nagpakita kay Liam, kaya nagtataka siya. Kaya isang umaga nahiling niya na sana makita niya ulit si Nate. Gusto niyang mag-sorry, natakot siguro ito sa kanya kaya hindi na nagpakita. Pero nagkamali siya ng akala, pagbukas niya ng pinto, pinagbabaril na naman siya ng water gun at kumaripas ng takbo ng maubos na ang tubig na bala.“Nate!!!” gigil na tawag niya rito pero dinilaan lang siya. Hinagilap niya ang phone at tinawagan ang kapatid na si Daniel. Ngayong araw na ito ang pagdating ng family niya para samahan sa pamanhikan si Jordan kaya alam niyang papunta ang mga ito.“O kuya napatawag ka,” bati ni Daniel.“Get me a water gun now,” gigil na utos niya kay Daniel.“Ano?” pagtataka naman ni Daniel.“I said get me a water gun right now!” napasigaw na siya.“Hey, hey, calm down. Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan mo nang water gun.”“Just do what I say,” gigil pa rin siya.“Okay, okay, I will.”Pinatay na niya ang phone at naiiritang pumasok sa loo
Almost midnight na nang dumating ang pamilya ni Liam. Hindi siya excited sa presensiya ng mga ito kundi sa water gun na pinabili niya kay Daniel.Si Daniel na agad ang sinalubong niya matapos na magmano kina Donya Leonora at sa Mommy at Daddy niya.“Where is the thing that I’ve asked you to buy?” Nahihiya pa siyang ibulgar sa pamilya niya kaya ibinulong na lang niya ito kay Daniel.Daniel rolled up his eyes at halos matawa siya sa inaakto ng kapatid.“Kuya, ano bang nangyayari sayo, ang weird mo ha?” natatawang tanong ni Daniel.“Basta, saka ko na sayo ipapaliwanag.”Agad nang hinugot ni Daniel sa suitcase na dala niya ang water gun. “O ayan, ang water gun na pinagmamaktol mo.”“Liam?” nakakunot noong puna ng kanyang mommy.“Oh, ahm, Mom it’s nothing, gusto ko lang i-try maglaro ng water gun, nakakainip kasi dito minsan,” pagsisinungaling niya.“LOLA, auntie, uncle, cousins, hey I’m glad you came.” Imbes na yakapin, tinapik ni Donya Leonora ang sikmura ni Jordan.“Ouch! Lola?” angal n
Jordan I’m sorry hindi ako makakasama tonight, kailangan kong dalhin sa hospital si Nate.Sa gitna ng pag-uusap ng pamilya nina Jordan at Dalia, tahimik na nag-alala si Jordan. Inaasahan niyang susunod si Lara pero gaya ng chat nito, hindi siya makakasunod dahil kay Nate.Natapos ng may maayos na kasunduan ang dalwang pamilya. In three months ikakasal sila ni Dalia. Hindi na siya nakatanggi kahit pa nga sinesenyasan na siya ni Dalia.Habang busy ang lahat sa pagkain at kwentuhan, hinatak siya ni Dalia sa isang sulok.“Ano ba? Bakit naman pumayag ka kaagad?” angal ni Dalia.“Sorry, kasi nag-chat si Lara, isinugod niya si Nate sa hospital.”“Ano!? Sinugod si Nate sa hospital!?” Hindi napigil ni Dalia ang lakas ng boses.“What?” reaksiyon ni Liam.At halos lahat ng nasa loob ng kanilang bahay ay nagbigay ng kani-kaniyang reaksiyon na may pag-aalala.“Anong name ng hospital.” Wala nang patumpik-tumpik na gumayak si Liam.“Saint Ann.” Hindi pa natatapos si Jordan ay agad nang umalis si Lia
Kakaibang pakiramdam, simula nang malaman ni Liam ang tunay na pangalan ni Nate. Tinawagan niya si Daniel just to ask for some old pictures of their young age. Nakabuo siya ng plano na bago siya magtanong kay Lara, kailangan niya munang masigurado ang ilang bagay. Iba na ang pakiramdam niya kapag kasama si Nate lalo na nang alagaan niya ito ng buong magdamag. Iniwan na lang niya ang mag-ina sa hospital dahil kailangan niyang pumasok sa trabaho. He was driving when suddenly his phone rang. Tiningnan niya ang caller ID at napapikit siya nang makita ang pangalan ni Yvone. May kutob siyang nakabalik na ito ng bansa at sigurado siyang ginagalugad na nito ang buong Pilipinas, matagpuan lang siya. “Damn!” Napahampas siya sa manibela. Naalala niya ang kalokohang ginawa sa kanya ni Yvone. Dalawang taon niya itong sinamahan sa abroad bago niya nalamang niloloko lang pala siya nito tungkol sa kanyang sakit. Lalo siyang nagsisi nang hindi niya pinaniwalaan si Lara, kaya ngayon, kahit nagtagpo si
Nagtataka si Lara kung bakit napakaaga e may kumakatok na agad sa pintuan niya. Wala naman siyang inaasahang bisita. Kung si Jordan naman iyon, imposible dahil pumunta ito kina Dalia para asikasuhin ang kasal nila.Si Nate na ang nagbukas ng pinto at nagtaka talaga siya nang makita sina Daniel at Jake kasama ang mga asawa’t mga anak. Hindi naman magkamayaw ang mga pinsan ni Nate na tumakbo para yakapin siya.“Hey, what brings you here,” nagtataka ngunit nakangiting bati niya.“We missed you Lara,” tanging nasambit ni Abby na asawa ni Jake. Ganon din ang sinabi ng asawa ni Daniel.Halos hindi magkamayaw ang mga anak nila sa paglalaro. Pati silang mga babae ay nagtulung-tulong na para magluto.“So, ready na ba kayo sa kasal ni Jake,” excited na panimula ni Jake.“Oo naman, I’m starting to pick a dress,” tugon ni Abby.“And you Lara?” baling ni Jake kay Lara.Natahimik si Lara dahil alam niyang hindi mawawala doon si Liam at Mara.“Don’t tell me na nagdadalawang-isip ka?” dugsong ni Dani
“Ano, susuko ka na ba agad? Sa dami ng pinagdaanan nyo susuko ka na?”Tama si Jordan sa kanyang sinasabi, pero ano ba ang magagawa ni Lara kung sobrang sakit na talaga ng nararamdaman niya sa pagtrato sa kanya ni Liam.“Jordan, ang sakit na hindi ko na kaya.” Patuloy siyang humagulgol.“Alam ko, pero alam mo din na walang maalala si Liam. Paano kung bigla ka niyang maalala?”“What should I do?” nalilitong tanong ni Lara.“Lumaban ka,” maigting na utos ni Jordan.MULA SA pagkakapikit ng mga mata, agad na hinagilap ni Liam ang mga kamay na nakahawak sa kanyang braso habang nakahiga sa kanyang kama. Muli niyang naramdaman ang sakit ng ulo kasama ng takot na naiipon sa kanyang dibdib. Sa tuwing makakatulog na lamang siya ay iisang panaginip lang ang laman ng kanyang isip. Ang madilim na kweba kung saan nakapiring ang kanyang mga mata na sa tuwing magkakamalay siya ay may bigla na lang hahampas sa kanyang ulo. Matinding trauma ang inihatid ng panaginip na iyon. Hindi niya mawari kung totoo
Kung kanina lang pinalugmok siya ng mga kapatid ni Dalia, ngayon naman nakaupo na siya sa sala. Mataman siyang tinititigan ng mga kapatid nito, habang ginagamot ni Lara ang labing pumutok dahil sa suntok.“Hindi na kayo nahiya, ang tanda n’yo na para sa kalokohang ito! Hanggang ngayon ganyan n’yo pa rin siyang itrato!” sermon ng nanay ni Dalia.Habang si Dalia naman ay nagpapatulog ng anak.“I’m sorry po, pumunta po ako dito para humingi ng tawad kay Dalia, nang sa gayon ay maging mapayapa na rin kami, kahit magkalayo kami ngayon,” paliwanag ni Jordan habang nakahawak sa sikmura. Sarkastikong tumawa ang mga kuya ni Dalia.“Gago ka pala talaga,” bulong ng isang kuya ni Dalia.“Tumigil ka na!” sawata naman ng tatay ni Dalia. “Ang mabuti pa ay maiwan namin kayong dalawa para mag-usap.”PAIMPIT na tumutulo ang luha ni Dalia. Ikinubli niya ang sarili at itinuon na lang sa anak ang atensiyon“Dalia, I’m sorry,” pasimula ni Jordan.“Sige, makakaalis ka na,” mapait na tugon niya kay Jordan.
She can’t hardly breathe matapos na iwan si Liam. Nahawakan niya ang dibdib at itinuon ang isang kamay sa pader. Kasunod ang pagtulo ng mga mumunting luha. Ang mga mata ng kanyang asawa, wala nang pagmamahal na maaaninag kundi galit.“Liam, asawa ko, ano na bang nangyari sayo?” She almost scream from the thought that she is an enemy to him. Nakita niya sa mga mata nito ang matinding galit.MALALIM na nag-iisip si Jake habang nakatingin kina Mara at Liam. Maraming tanong ang gumugulo sa kanyang isipan mula ng mapakinggan niya ang sinabi ng doktor. Hindi niya iniwan ang kapatid na mag-isa. Muli siyang ipinatawag ng doktor para kausapin.“Jake, I need to tell you something pero kung maaari ay tayo muna ang makakaalam,” seryosong paalala ng doktor ni Liam.“Yes Doc,” tugon ni Jake.“Jake, your brother’s amnesia isn’t caused by being drowned.” Tumigil saglit ang doktor sa pagsasalita bago muling magpatuloy. “He was possibly tortured.”Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Jake, umahon ang g
Halos gusto nang sumuko ni Lara sa pagsubok na nararanasan. Talagang hindi na sila natatandaan ni Liam at maskit iyon para sa kanya. Habang tinititigan ang anak na mahimbing na natutulog, masagana namang umaagos ang luha mula sa kanyang mga mata. Kung maaari ay huwag na munang magkrus ang kanilang mga landas, pero paanong hindi magkukrus ang kanilang landas gayong isa siya sa mga shareholders ng Legaspi Construction Company. Nagpatawag ng meeting ang mga shareholders. Kailangan niyang magpakatatag at tanggapin na lang ang katotohanang baka hindi talaga sila para sa isat-isa ni Liam dahil sa tuwing magkakaayos sila ay lagi na lamang maraming gumugulo sa kanila. “GOOD MORNING everyone,” bati ni Jake sa ilang mga shareholders na naunang dumating. Naroon din si Liam at si Mara. “We’re going to start in five minutes. Bear with me.” Eksakto lang naman ang dating ni Lara. Hindi niya maiwasang mapatingin kina Liam at Mara. Hindi naman niya inaasahan ang kasunod na dumating. Si Jordan na
“Lara, alam namin na nasasaktan ka sa mga nangyayari. Hindi mo deserve na masaktan, pero sana maintindihan mo din kami na kailangan namin si Kuya.”Maging sina Daniel ay bumitaw na rin sa kanya. Kaya kung talagang totoo ang pinagsakluban ng langit at lupa, ganon na nga ang nararamdaman niya. Humingi siya ng palugit na isang linggo para ayusin ang bahay na tutuluyan bago siya umalis. Bawat araw tinitiis niyang makita ang paglalambingan nina Liam at Mara. Maging ang malamig na pakikitungo ni Liam sa kanila ni Nate. Gayon na rin ang pamilya ni Liam. It is so unfair pero kailangan niyang magpakatatag.Suportado pa rin naman sila ng pamilya ni Liam pero nagpakahusay siya sa pag-aaral sa larangan ng business. Pinalad siya na maging isang interior designer. Nakaipon din siya ng malaking halaga at bumili siya ng stock sa Legaspi Construction Company, naging isa siya sa mga shareholders. Ipinakita niya ang unti-unti niyang pagbangon.“NAPAKAKISIG mo mahal ko.” Masuyong niyayakap at hinahalikan
Dalawang buwan na ang lumilipas, wala pa ring progress sa paghahanap kay Liam, kaya minabuti ng kanyang pamilya na tanggapin ang katotohanan na baka talagang namatay na ito. Kaya pinakiusapan na nila si Lara na lisanin ang Isla at magpatuloy na lang sa buhay.“Lara, let’s go home,” malumanay na pagyaya ng mommy ni Liam.“Mommy,” nangungusap ang kanyang mga mata habang lumuluha na huwag namang sumuko agad. “Wala pang nakikitang bangkay, kaya naniniwala ako, at nararamdaman kong buhay pa rin siya,” pagpupumilit niya.“Hija, umuwi na tayo, hindi naman kami titigil sa paghahanap e. Kaya lang anak, kailangan ka ni Nate.”Napakahirap na desisyon ang umalis sa Isla pero tama ang mommy ni Liam, kailangan siya ni Nate. Kaya napilitan na rin siyang umalis ng Isla.WALANG gabing hindi siya umiiyak sa loob ng limang buwan na paghihintay. Ang tanging nagpapalakas na lang ng kanyang kalooban ay si Nate at ang pamilya ni Liam na nakasuporta sa kanya. Ramdam din niya ang bigat na nararamdaman ng buon
Bakit parang kinakabahan si Lara habang kumakaway si Liam? May tiwala siya sa kanyang asawa na hindi ito mapapahamak, pero bakit ganon? Ang weird ng kanyang pakiramdam. Tinatanaw na lamang niya ang bangkang sinasakyan nito.Natanaw niya si Mara sa malayong dako mula sa kanyang kinatatayuan. Nakatanaw din ito kina Liam. Bahagya itong tumingin sa kanya. Hindi na lang niya pinansin at pinili niyang bumalik sa rest house.Nagulat siya nang biglang bumulwag si Mara sa kusina. “Oh my!” Napahawak siya sa dibdib.“Pasensiya na kung nagulat ka, heto nga pala, mga gulay na ipinabibigay ni Itay.”Nakakapagtaka na sa unang pagkakataon ay nagsalita ito ng mahaba.“Ganun ba, sige pakipatong na lang sa lamesa.”Ine-expect ni Lara na aalis na ito, pero hindi, tinitingnan siya nito mula ulo hanggang paa habang nakangiti sa kanya. Kinikilabutan siya sa kakaibang kilos nito.“Napakapalad mo sa iyong asawa, bukod sa mabait, maasikaso, at mapagmahal, isa siyang makisig at napakagandang lalaki. Napapaligay
At higit na kanilang pinakahihintay ay ang moment na silang dalawa lang sa isang isla na regalo naman ni Daniel para sa kanilang honeymoon. Sa wakas, wala munang Nate, masosolo na nila ang isat-isa. Maganda ang isla at may ilan ding mag taong nainirahan doon. Ngunit ang rest house na kanilang tutuluyan ay may kalayuan sa mga kabahayan.“Wow, this is beautiful,” manghang paghanga ni Liam.“Oo nga, pero hindi ba parang delikado kasi parang ang layo natin sa mga kabahayan?” pag-aalala ni Lara.“Ano ka ba, mas okay ng ‘yon e. Hindi nila maririnig ang ingay mo,” mapanuksong bulong ni Liam.Siniko naman ni Lara si Liam at napangiti ng makalokohan.Wala din silang kasama, tanging silang dalawa lang talaga at ang sabi ni Daniel sa umaga lang daw may pupunta sa kanila na bangkero na magdadala ng mga sariwang isda na pwede nilang lutuin, at mga gamit na kanilang kakailanganin.“Wow everything is perfect, kaya wala tayong ibang gagawin kundi…” Kumindat si Liam kay Lara.Wala na siyang inaksayang