“Kuya,” bungad ni Jake na para bang may nangyaring hindi maganda.Halos masamid naman si Liam habang kumakain sa dining table, “Goodness Jake, ano ba?” Reklamo niya.“Totoo ba na nakita mo na si Lara?”“Oo, bakit?”“Totoo bang may anak na siya?”“Oo din, hay bakit ba ang dami mong tanong?”“Ilang taon na yung bata ha?” Kung magtanong si Jake, para bang daig pa niya ang tatay.“Hindi ko alam, hindi ko naman tinanong si Lara e.”Umupo si Jake, “Hindi kaya anak mo ang batang ‘yun?”Lalo siyang nasamid, “Ano bang naiisip mo Jake. Paano ko naman magiging anak ang pilyo na ‘yon.”“Pilyo? Paano mo naman nasabing pilyo yung bata ha?”Napapikit siya ng ng maalala niya kung paano siya binato ni Nate. Bigla din siyang napamulat ng maalalang kailangan niyang palitan ang nasirang eroplano nito.“Shit.” Napamura si Liam. “Bakit ka naman napamura diyan?”“Alam mo Jake naririndi ako sayo ang mabuti pa samahan mo ako sa mall.”“Ha? Bakit?”“Kailangan kong palitan ang nasira kong laruan ni Nate.”“Who
“Pssst, Jordan,” impit na boses ni Dalia habang tinatawag ang pansin ni Jordan matapos umalis ng kanyang ama.Napalingon si Jordan sa isang mataas na kumpol ng halaman sa labas ng kanyang bahay.Nilapitan niya ang tinig na nagmumula roon at nakita niya si Dalia na nakatago sa mga halaman.“Anong ginagawa mo d’yan?” nagtatakang tanong niya.“Jordan halika dito.” Hinila ni Dalia si Jordan.“Ano ba? Bakit kung makatago ka d’yan parang ang laki ng kasalanan natin?” angil niya.“Jordan, umalis ka muna dito, magtago ka, sa Manila o sa America o saang lupalop ng daigdig na hindi ka matutunton ng tatay ko at mga pasaway na kuya,” halos nauutal na utos ni Dalia.“Ha? Bakit ako magtatago, hoy wala akong kasalanan para magtago ha,” bulalas naman ni Jordan.Sinenyasan naman ito ni Dalia na manahimik at ibaba ang tono ng pagsasalita.“Oo na, alam ko naman ‘yon e, pwera na lang kung nagsasabi ka ng totoo.”“Woah!” sabay buga ng hangin sa kawalan. “Hoy Dalia, anong palagay mo sa ‘kin manyakis, manan
Kalmado lang ang pakiramdam ni Jordan habang nakaharap sa salamin at tinitingnan ang sarili. Inaayos niyang mabuti ang necktie at polo na suot maging ang itinerno niyang trouser. Semi formal attire makes him look like dashing and elegant. Maiba-iba naman sa lagi niyang porma na tight jeans, boots, and leather jacket.Kasabay niyon ay ang pagpapapraktis niya ng sasabihin at ipapaliwanag kay Mang Joe na nakasanayan na nilang tawaging Tatay Joe. Pati hand gesture, facial expressions, and voice tone ay sinisigurado niyang magiging convincing na talagang walang nangyari sa kanila ni Dalia.“Ayos, kaya ko ‘to,” kumbinsi niya sa sarili. Sumisipol pa siya at gwapung gwapo sa ayos niya when he suddenly realized that he looks like a fool.“Hey man, you look like a fool, bakit ba pinaghahandaan mong mabuti ang kalokohang ito?” kausap niya sa sarili.Muli ay inayos na lang niya ang sarili pero idinidikta ng kanyang isip na kailangan niyang paghandaan ang pagharap kina Tatay Joe, dahil kung hindi
Magulong buhok, guri-guring lipstick na nasa mukha ni Dalia ang naabutan ni Lara na ayos nito.“Lara, tulungan mo naman ako dito oh,” pagsusumamo ni Dalia.Natawa naman si Lara sa kalagayan ni Dalia.“Ano ba kasing ginawa mo?” natatawang lumapit siya at umupo sa tabi nito sa gilid ng kama.“Si Nanay kasi ang kulit, pinagme-make up ako at kung anu-anong pinapasuot sa akin, alam naman niya na hindi ako sanay magsuot ng mga ganitong damit,” reklamo ni Dalia. “O sige na, ako nang bahala. May maganda naman sigurong dress na pwede mo pang isuot sa mga ‘to.”Hinalukay niya ang gabundok na tambak na dress na hiniram ni Aling Mila. Inayos niya rin ang buhok nito at nilagyan ng manipis na shade ng make-up. Lumitaw ang natural na ganda ni Dalia, gandang simple at kagalang-galang na probinsiyana. NAWALA ang pagiging astig at cool na personality ni Jordan sa pagkakataong ito. Kanina pa siya pinapawisan sa sobrang kaba lalo na’t pinaggitnaan pa siya ng dalawang maskuladong mga kuya ni Dalia. “H
Matamang tinititigan ni Liam ang nabili niyang laruan. Nag-aalinlangan kung magugustuhan ba ito ng batang iyon. Bahala na ang naisaisip niya, pagkatapos ay isa-isa na niyang ipinasok ang mga gamit sa loob ng kotse. At ayaw man niyang aminin, si Lara ang isang dahilan ng kanyang pag-aalinlangan. Madami nang nagbago maging ang hitsura nito na mas lalo yatang gumanda. Sa apat na oras na haba ng biyahe, mukha lang ni Lara ang laman ng kanyang isip, simula ng makilala niya ito hanggang ngayon, walang nagbago sa nararamdaman niya para dito. The thing is, he is such a fucking looser. Nagpakatanga siya at mas pinaniwalaan ang mga kalokohan ni Yvone. Hindi niya pinaniwalaan ang sinabi noon ni Lara kaya heto at pinagbabayaran na niya ang lahat.Lunch time na siya nakarating, tamang-tama nagpahanda daw ng lunch si Jordan ayon sa message nito sa messenger. Pagbaba niya ng kotse, namataan agad niya ang pilyong si Nate na nakaharang sa entrance ng hotel.Hindi niya masyadong pinansin at tuluy-tuloy
Buong araw na walang Nate na nagpakita kay Liam, kaya nagtataka siya. Kaya isang umaga nahiling niya na sana makita niya ulit si Nate. Gusto niyang mag-sorry, natakot siguro ito sa kanya kaya hindi na nagpakita. Pero nagkamali siya ng akala, pagbukas niya ng pinto, pinagbabaril na naman siya ng water gun at kumaripas ng takbo ng maubos na ang tubig na bala.“Nate!!!” gigil na tawag niya rito pero dinilaan lang siya. Hinagilap niya ang phone at tinawagan ang kapatid na si Daniel. Ngayong araw na ito ang pagdating ng family niya para samahan sa pamanhikan si Jordan kaya alam niyang papunta ang mga ito.“O kuya napatawag ka,” bati ni Daniel.“Get me a water gun now,” gigil na utos niya kay Daniel.“Ano?” pagtataka naman ni Daniel.“I said get me a water gun right now!” napasigaw na siya.“Hey, hey, calm down. Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan mo nang water gun.”“Just do what I say,” gigil pa rin siya.“Okay, okay, I will.”Pinatay na niya ang phone at naiiritang pumasok sa loo
Almost midnight na nang dumating ang pamilya ni Liam. Hindi siya excited sa presensiya ng mga ito kundi sa water gun na pinabili niya kay Daniel.Si Daniel na agad ang sinalubong niya matapos na magmano kina Donya Leonora at sa Mommy at Daddy niya.“Where is the thing that I’ve asked you to buy?” Nahihiya pa siyang ibulgar sa pamilya niya kaya ibinulong na lang niya ito kay Daniel.Daniel rolled up his eyes at halos matawa siya sa inaakto ng kapatid.“Kuya, ano bang nangyayari sayo, ang weird mo ha?” natatawang tanong ni Daniel.“Basta, saka ko na sayo ipapaliwanag.”Agad nang hinugot ni Daniel sa suitcase na dala niya ang water gun. “O ayan, ang water gun na pinagmamaktol mo.”“Liam?” nakakunot noong puna ng kanyang mommy.“Oh, ahm, Mom it’s nothing, gusto ko lang i-try maglaro ng water gun, nakakainip kasi dito minsan,” pagsisinungaling niya.“LOLA, auntie, uncle, cousins, hey I’m glad you came.” Imbes na yakapin, tinapik ni Donya Leonora ang sikmura ni Jordan.“Ouch! Lola?” angal n
Jordan I’m sorry hindi ako makakasama tonight, kailangan kong dalhin sa hospital si Nate.Sa gitna ng pag-uusap ng pamilya nina Jordan at Dalia, tahimik na nag-alala si Jordan. Inaasahan niyang susunod si Lara pero gaya ng chat nito, hindi siya makakasunod dahil kay Nate.Natapos ng may maayos na kasunduan ang dalwang pamilya. In three months ikakasal sila ni Dalia. Hindi na siya nakatanggi kahit pa nga sinesenyasan na siya ni Dalia.Habang busy ang lahat sa pagkain at kwentuhan, hinatak siya ni Dalia sa isang sulok.“Ano ba? Bakit naman pumayag ka kaagad?” angal ni Dalia.“Sorry, kasi nag-chat si Lara, isinugod niya si Nate sa hospital.”“Ano!? Sinugod si Nate sa hospital!?” Hindi napigil ni Dalia ang lakas ng boses.“What?” reaksiyon ni Liam.At halos lahat ng nasa loob ng kanilang bahay ay nagbigay ng kani-kaniyang reaksiyon na may pag-aalala.“Anong name ng hospital.” Wala nang patumpik-tumpik na gumayak si Liam.“Saint Ann.” Hindi pa natatapos si Jordan ay agad nang umalis si Lia
She can’t hardly breathe matapos na iwan si Liam. Nahawakan niya ang dibdib at itinuon ang isang kamay sa pader. Kasunod ang pagtulo ng mga mumunting luha. Ang mga mata ng kanyang asawa, wala nang pagmamahal na maaaninag kundi galit.“Liam, asawa ko, ano na bang nangyari sayo?” She almost scream from the thought that she is an enemy to him. Nakita niya sa mga mata nito ang matinding galit.MALALIM na nag-iisip si Jake habang nakatingin kina Mara at Liam. Maraming tanong ang gumugulo sa kanyang isipan mula ng mapakinggan niya ang sinabi ng doktor. Hindi niya iniwan ang kapatid na mag-isa. Muli siyang ipinatawag ng doktor para kausapin.“Jake, I need to tell you something pero kung maaari ay tayo muna ang makakaalam,” seryosong paalala ng doktor ni Liam.“Yes Doc,” tugon ni Jake.“Jake, your brother’s amnesia isn’t caused by being drowned.” Tumigil saglit ang doktor sa pagsasalita bago muling magpatuloy. “He was possibly tortured.”Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Jake, umahon ang g
Halos gusto nang sumuko ni Lara sa pagsubok na nararanasan. Talagang hindi na sila natatandaan ni Liam at maskit iyon para sa kanya. Habang tinititigan ang anak na mahimbing na natutulog, masagana namang umaagos ang luha mula sa kanyang mga mata. Kung maaari ay huwag na munang magkrus ang kanilang mga landas, pero paanong hindi magkukrus ang kanilang landas gayong isa siya sa mga shareholders ng Legaspi Construction Company. Nagpatawag ng meeting ang mga shareholders. Kailangan niyang magpakatatag at tanggapin na lang ang katotohanang baka hindi talaga sila para sa isat-isa ni Liam dahil sa tuwing magkakaayos sila ay lagi na lamang maraming gumugulo sa kanila. “GOOD MORNING everyone,” bati ni Jake sa ilang mga shareholders na naunang dumating. Naroon din si Liam at si Mara. “We’re going to start in five minutes. Bear with me.” Eksakto lang naman ang dating ni Lara. Hindi niya maiwasang mapatingin kina Liam at Mara. Hindi naman niya inaasahan ang kasunod na dumating. Si Jordan na
“Lara, alam namin na nasasaktan ka sa mga nangyayari. Hindi mo deserve na masaktan, pero sana maintindihan mo din kami na kailangan namin si Kuya.”Maging sina Daniel ay bumitaw na rin sa kanya. Kaya kung talagang totoo ang pinagsakluban ng langit at lupa, ganon na nga ang nararamdaman niya. Humingi siya ng palugit na isang linggo para ayusin ang bahay na tutuluyan bago siya umalis. Bawat araw tinitiis niyang makita ang paglalambingan nina Liam at Mara. Maging ang malamig na pakikitungo ni Liam sa kanila ni Nate. Gayon na rin ang pamilya ni Liam. It is so unfair pero kailangan niyang magpakatatag.Suportado pa rin naman sila ng pamilya ni Liam pero nagpakahusay siya sa pag-aaral sa larangan ng business. Pinalad siya na maging isang interior designer. Nakaipon din siya ng malaking halaga at bumili siya ng stock sa Legaspi Construction Company, naging isa siya sa mga shareholders. Ipinakita niya ang unti-unti niyang pagbangon.“NAPAKAKISIG mo mahal ko.” Masuyong niyayakap at hinahalikan
Dalawang buwan na ang lumilipas, wala pa ring progress sa paghahanap kay Liam, kaya minabuti ng kanyang pamilya na tanggapin ang katotohanan na baka talagang namatay na ito. Kaya pinakiusapan na nila si Lara na lisanin ang Isla at magpatuloy na lang sa buhay.“Lara, let’s go home,” malumanay na pagyaya ng mommy ni Liam.“Mommy,” nangungusap ang kanyang mga mata habang lumuluha na huwag namang sumuko agad. “Wala pang nakikitang bangkay, kaya naniniwala ako, at nararamdaman kong buhay pa rin siya,” pagpupumilit niya.“Hija, umuwi na tayo, hindi naman kami titigil sa paghahanap e. Kaya lang anak, kailangan ka ni Nate.”Napakahirap na desisyon ang umalis sa Isla pero tama ang mommy ni Liam, kailangan siya ni Nate. Kaya napilitan na rin siyang umalis ng Isla.WALANG gabing hindi siya umiiyak sa loob ng limang buwan na paghihintay. Ang tanging nagpapalakas na lang ng kanyang kalooban ay si Nate at ang pamilya ni Liam na nakasuporta sa kanya. Ramdam din niya ang bigat na nararamdaman ng buon
Bakit parang kinakabahan si Lara habang kumakaway si Liam? May tiwala siya sa kanyang asawa na hindi ito mapapahamak, pero bakit ganon? Ang weird ng kanyang pakiramdam. Tinatanaw na lamang niya ang bangkang sinasakyan nito.Natanaw niya si Mara sa malayong dako mula sa kanyang kinatatayuan. Nakatanaw din ito kina Liam. Bahagya itong tumingin sa kanya. Hindi na lang niya pinansin at pinili niyang bumalik sa rest house.Nagulat siya nang biglang bumulwag si Mara sa kusina. “Oh my!” Napahawak siya sa dibdib.“Pasensiya na kung nagulat ka, heto nga pala, mga gulay na ipinabibigay ni Itay.”Nakakapagtaka na sa unang pagkakataon ay nagsalita ito ng mahaba.“Ganun ba, sige pakipatong na lang sa lamesa.”Ine-expect ni Lara na aalis na ito, pero hindi, tinitingnan siya nito mula ulo hanggang paa habang nakangiti sa kanya. Kinikilabutan siya sa kakaibang kilos nito.“Napakapalad mo sa iyong asawa, bukod sa mabait, maasikaso, at mapagmahal, isa siyang makisig at napakagandang lalaki. Napapaligay
At higit na kanilang pinakahihintay ay ang moment na silang dalawa lang sa isang isla na regalo naman ni Daniel para sa kanilang honeymoon. Sa wakas, wala munang Nate, masosolo na nila ang isat-isa. Maganda ang isla at may ilan ding mag taong nainirahan doon. Ngunit ang rest house na kanilang tutuluyan ay may kalayuan sa mga kabahayan.“Wow, this is beautiful,” manghang paghanga ni Liam.“Oo nga, pero hindi ba parang delikado kasi parang ang layo natin sa mga kabahayan?” pag-aalala ni Lara.“Ano ka ba, mas okay ng ‘yon e. Hindi nila maririnig ang ingay mo,” mapanuksong bulong ni Liam.Siniko naman ni Lara si Liam at napangiti ng makalokohan.Wala din silang kasama, tanging silang dalawa lang talaga at ang sabi ni Daniel sa umaga lang daw may pupunta sa kanila na bangkero na magdadala ng mga sariwang isda na pwede nilang lutuin, at mga gamit na kanilang kakailanganin.“Wow everything is perfect, kaya wala tayong ibang gagawin kundi…” Kumindat si Liam kay Lara.Wala na siyang inaksayang
Ang naunsiyaming kasal, sa wakas matutuloy na rin. Magkasama nilang inihanda ang lahat, mula sa pagpili ng wedding gown, flowers, ring, cake, even ang lugar ng honeymoon ay magkasama nilang inasikaso. Hindi na katulad ng dati na laging may humahadlang.Ano pa ba ang mahihiling ni Lara, everything went well and smooth. Mas lalo rin niyang naramdaman ang pagmamahal at pananabik sa kanya ni Liam.“Hey, my Dear Nightbird.” Sabay halik sa noo kay Lara na sobrang busy sa pag-aasikaso ng invitation card.“Hey, how are you,” tugon naman ni Lara.“Well, I’m tired, I need a massage.” Umarte siya na parang ang sakit-sakit ng katawan.“Hmmm para-paraan ka lang e,” panunukso naman ni Lara.“Hey I’m serious, pinatulog ko pa si Nate, alam mo ba na ang kulit niya, ayaw niya pang matulog at gustong maglaro magdamag.” Pagbibida naman ni Liam.“Hmmm….”“Oo nga, kaya please itigil mo na ‘yan and massage my back.”“Sus…” panunukso naman ni Lara.Wala nang mas liligaya pa sa pagkakataong ito. Muling hinaha
Natulala na lang si Lara na halos hindi maapuhap ang reaksiyon ng kanyang buong pakiramadam nang marinig ang malakas na pagsalpok ng kotse ni Yvone sa isang poste. Wala siyang ibang naririnig kundi isang ugong na masakit sa tenga, at kabog ng kanyang dibdib na parang luluwa ang puso niya.Naaksidente si Yvone at kasama ang inosenteng paslit na si Nate. Parang bumagal ang takbo ng oras at wala siyang maintindihan. Ang tanging nakikita niya ay ang humahangos na si Liam.“Lara!!! Si Nate!!!”Doon siya nagising sa malakas na sigaw ni Liam. Saka lang siya natauhan at dali-daling tinanggal ang seatbelt. Kasunod nila sina Jordan at Dalia na halos pareho lang din ng reaksiyon.Agad na tumawag ng emergency si Jordan.“Oh my God, Oh my God, Oh my God!!! Nate!!!” Halos maglupasay siya sa nakitang hitsura na duguang si Nate. Hindi nila basta mabuksan ang kotse dahil nag-lock ang mga pinto nito.But Liam’s adrenaline went high kaya nagawa nitong basagin ang salamin ng kotse.“Liam get him! Dalhin
Sa sobrang galit, sinugod ni Yvone si Jordan ng gabing umuwi ito galing kina Dalia.“Jordan!” halos masira ang pinto sa pagtulak niya.“What the hell! Are you out of your mind?!” galit na reaction ni Jordan.“May kasunduan tayo. Ilalayo mo si Lara! Pero bakit?! Bakit nagkita pa rin sila!?” Parang baliw si Yvone sa inaasta niya.“Stop it, Yvone, wake up! Liam is not yours.”“No!!! He’s mine! Mine only!” sigaw niya na parang nasisisraan na ng bait.“Get out,” malumanay na pakiusap niya.“Fuck you!”“Get out. Now!”Itinulak niya si Yvone sa labas. Ito ang unang pagkakataon na itinaboy niya ito at tinanggihan. Kung dati isa siyang alipin nito, ngayon ay hindi na.Lalong nagngitngit sa galit si Yvone ng makita niya si Liam na pumasok sa tinutuluyan ni Lara.“HEY, AHM, nakakaabala ba ako?” nag-aalangang tanong ni Liam kay Lara.“Ah, hindi naman, pasok ka,” yaya naman ni Lara.Sinalubong naman siya ni Nate na gising pa rin at naglalaro ng kanyang mga laruan.“Mr. Bunny,” namimilog ang mga ma