Prologue

Napagpasyahan ko ng bumaba upang makapagmuni-muni sa labas. Tuwang-tuwa ako sa aking mga nakikita, nakakakalmang tingnan ang azul na dagat. At ang sarap ng simoy ng hangin na humahaplos sa aking balat. Nagtugo ako sa gilid ng swimming pool at umupo doon. Tila kay sarap ng tubig, sinubukan kong abutin ang tubig nito.

"Bilisan mo, ang bagal-bagal mo!" narinig kong salita na tila papalapit sa akin.

"Ito na nga-"

"Ayyyyyyyy!" malakas kong sigaw ng madali ang aking likod ng isang tao na nagdulot sa aking pagkahulog sa tubig.

Hayop ka! humanda ka lulunurin kita kung sino ka mang pontio pilato ka! Gigil kong sambit sa aking sarili.

"Naku, Miss! pasensya na, hindi kita napansin. Patalikod ko kasing binubuhat yung lamesa," paliwanag nito sa akin.

Nakasimangot ako ng tumunghay sa kanya pero nawala ang aking galit ng makita ang kanyang mukha. Balak ko din sanang higitin siya kapag inabot niya ang kamay ko. Para parehas na din kaming mabasa kung hindi ko lang talaga siya nakilala.

Nakasuot ito ng Puting damit at itim na salawal na panligo. Patalikod nitong suot ang sumbrerong kulay pula na lalong nagpagwapo dito. Lalo na ang mapupulang labi nito na wari'y kay sarap halik-halikan.

Ay! ano ba yung naiisip ko!

"Noah?" tanong ko sa lalaking humihingi sa akin ng tawad.

Inilahad niya ang kanyang kamay upang matulungan ako sa pag-akyat mula sa swimming pool. Nang ako'y kanyang maitaas sa sobrang lakas ng kanyang paghila ay muntikan na akong matumba kaya sa takot na matumba ay napayakap ako sa kanya ng mahigpit ng hindi sinasadya.

Halos masinghot ko na ang kan'yang hininga sa sobrang lapit naming dalawa. Hindi ko namalayan na natulala na akong nakatitig sa kan'ya at siya'y ganoon din sa akin.

Grabe! iba talaga siya makatingin. Parang malalaglag ang panty ko sa tingin niya. Diyos ko!

Pinulahan ako ng mukha ng mapadako ang aking paningin sa kan'yang mapulang labi. Wari ay kay sarap halikan ang malambot niyang labi. Hindi ko napigilang kagatin ang pang-ibaba kong labi.

"So cute!" Bulalas niya na ikinapula lalo ng mukha ko. Siraulo talaga! Kinikilig tuloy ako. Ano ba!

"Aheeem..." singit ng kasama niya.

Parehas kaming nanlaki ang mata at mabilisang lumayo sa isa't-isa. Gaano kami katagal na magyakap? Lalo ata akong pinamulahan ng magsalita pa ulit ang kasama niya.

"Akala ko wala na kayong balak maghiwalay at magyayakapan na lang kayo d'yan!" Pambubuska niya sa amin.

Umiling lamang si Noah at seryosong tumingin sa akin.

"Bakit mo nga pala alam ang pangalan ko?" tanong nito sa akin na may pagtataka.

"Kasi magkaibigan tayo? Hindi mo ba ako natatandaan?" tanong ko sa kanya.

"Pa'no naman kita makikilala kung ngayon lang kita nakita?" takang tanong nito sa akin.

Bakit ganoon hindi niya ako kilala? Ngunit nang nabanggit ko ang kanyang pangalan ay sumang-ayon siya na iyon ang kanyang pangalan. May amnesia ba siya?! Napailing-iling ako sa aking iniisip.

"Ganito na lang para makabawi ako sa'yo, magkita tayo mamayang gabi d'yan sa taberna. Ililibre kita ng magustuhan mo, pangako!" Iyon lamang at nagmamadali na itong nagpaalam at umalis.

Nge! May balak pa ata akong lasingin ng isang iyon, sa taberna pa ako gustong ilibre, ano ako lasinggera? Neknek n'ya! O-order ako ng maraming pagkain! Hindi raw kilala! Tse!

Inis akong umakyat sa aking silid upang makapagpalit na ng pangpaligo. Makikita niya, pagagastusin ko siya ng malaki! sambit ko sa aking sarili habang nagbibihis ng isang string bikini, na nilagyan ko ng maong na salawal. Hindi pa rin ako makapaniwala na hindi niya ako kilala.

Nagpahid lang ako ng lip tint upang pumula ng kaunti ang aking labi. Sinipat ko ang aking buong katawan sa salamin. Nang makitang ayos na ang aking hitsura ay nagpasya na akong bumaba ulit. Bakit nga ba hindi niya ako kilala? Nakakapagtaka talaga! huhu, kainis naman e! Humanda ka talaga sa akin mamaya, Noah!

Nagdesisyon akong hanapin siya para naman makaganti ako kahit paano. Saan niya kaya dadalhin yung lamesang dala niya? Sinilip ko ang mga kainan ngunit wala ito doon.

Kung saan-saan ko siya hinanap ngunit hindi ko siya makita. Nagpasya na lang akong magpunta sa dalampasigan. Umupo ako sa buhanginan at naglaro ng buhangin. Habang ako ay nakatungo, napansin ko ang dalawang pares ng paa sa aking harapan. Dahan-dahan kong nilingon ang kan'yang mukha.

"Noah!" sabay ngiti ko ng matamis. Sa wakas ay nakita ko siya ulit.

Ngiting-ngiti rin naman ito ng makita ako ulit.

"Nalimutan kong kuhanin ang iyong pangalan," sambit nito na kakamot-kamot sa kanyang batok na para bang nahihiya pa.

Tawang-tawa naman ako sa kanyang inasal kaya sige na nga, magpapanggap na din ako na kunwari hindi ko siya kilala.

Inilahad niya ang kanyang palad at nagpakilala bilang Noah Fridman. May lahing kalahating Russian daw ang kanyang ama at ang kanyang ina naman ay Filipina.

"Karina Villafuerte! Parehong tubong pilipinas ang aking mga magulang ngunit ang kanilang magulang ay may lahing kastila." Paliwanag ko kay Noah.

"Ah, kaya pala maganda ka," ngiting-ngiti nito sa akin.

"Bola ba yan?!" maang kong tanong sa kanyang sinabi.

"Hindi ah, hindi pa naman malabo ang aking mga mata! Lumapit ka pa o, tingnan mo," sambit niya habang nilalapit niya sa akin ang kanyang mukha. Naamoy ko naman ang mabango niyang hininga.

"Ano?! Bakit nakangiti ka na lang d'yan? Naging pipi ka na ba?" tanong pa nito.

Napakurap-kurap naman ako sa kanyang sinabi. Tila nawala ako sa aking sarili ng makita sa malapitan ang kanyang mukha, tila ba nawalan ako ng pandinig at tila ang labi niya lamang ang tangi kong nakikita.

Napahawak ako sa kanyang magkabilaang pisngi at sinipat ang kanyang mata tulad ng gusto niyang gawin ko.

"Pa'no ko naman malalaman na malabo ang mata mo? Aber???" pagsusungit ko sa kanya.

Ngunit sa pagsusungit kong iyon ay bigla niya akong hinalikan sa aking labi at kumaripas ng takbo matapos niyang gawin iyon.

Ramdam ko ang pag-init ng magkabilaang kong pisngi. Napahawak ako sa aking labi at pansamantalang nawala sa aking huwisyo. Nang siya'y aking tunghayan muli at bago pa ako makahabol ay nakalayo na siya sa akin.

"Magkita tayo mamayang gabi sa taberna, alas otso ng gabi!" sigaw nito habang marahang tumatakbo ng patalikod.

Ang gago! matapos ako nakawan ng halik, nilayasan ako! Humanda ka sa'kin mamaya!

"Neknek mo!" sigaw kong pabalik sa kanya sabay talikod sa kanya.