"Andyan na si Kybelle." sabi ni Ahmad pagkakita niya sa'kin sa pintuan kaya napalingon lahat kasama siya.
"Tapos na kampanya ng papa mo?" tanong ni kuya JM."Oo." naiilang kong sagot sabay pumwesto sa likod katabi si Callie."Si Kybelle mayaman 'yan 'e andaming sasakyan. 'Nung birthday ko nagpahatid pa 'yan sa bahay tapos dala-dalawang sasakyan pa 'yung gamit." pagsabi ni Ms. Myrtle randomly sa mga second batch ng Phantom."Oo nga, manlilibre nga 'yan mamaya 'e, di'ba Kybelle?" pang-uuto naman ni Ahmad."Oo sakto kakain tayo sa McDo mamaya pagkatapos di'ba?" pagpapaalala ni Miggy ng napag-usapan nila kanina habang wala pa ako."Ba't ako na naman nakita niyo wala akong pera." sagot ko naman."Next time na..." bulong ko pa."Bumulong sabi niya next time na daw HAHAHAHAHAHAHAHA." pagbubuko naman sa'kin ni Callie sa kanila."Wag na ngayon na para kasama natin sila. May iniiwasan ka ba?" biglang sabi ni kuya JM na ikinagulat ko.Paano niya nalaman?
"Wala! Sino namang iiwasan ko?" pagdepensa ko kaagad."Sige ah, libre mo na kami mamaya." pagsingit ni Kang."Oy, guise wala munang uuwi mamaya ah, manlilibre si Kybelle." pag-announce na ni Ahmad kahit hindi pa ako sumasang-ayon."Edi bilisan na natin dito nagugutom na'ko 'e. Activity na tayo. Group yourselves into five tapos gumawa kayo ng news article tungkol sa away ni Duterte sa China." sabi ni Ms. Myrtle halatang nagmamadali na nga.Dahil anim kaming nandito na pioneer batch naiwan akong mag-isa at nakigrupo sa mga grade 11 at dahil sobrang minamalas ako ngayon, magkagroup kami ni Jedrick kasama si Neville."Hi, ate." pagbati ni Neville sa'kin.'Yung isa walang kibo naghahanap lang ng information sa g****e para sa article na gagawin."Hello." pagbati ko din sa kanya ng taas-noo."May papel kayo? Wala akong dala 'e." tanong ko ulit ng nakangiti."Si Jedrick meron. Jed papel daw." sabi niya dito."Ilan?" paglingon niya sa'kin."Isa lang..." sagot ko.Isa lang. Tulad ng isang beses mo lang akong pwedeng saktan. Hindi ko alam kung anong plano ng tadhana at pinaglapit niya pa ulit tayong dalawa pero hindi na uusad pang muli ang bilang, hanggang isa lang."Ate, ayan na." napabalik ako sa ulirat ng magsalita si Neville.Hindi ko napansin na nakatitig na pala ako sa kaniya ng matagal habang iniaabot niya ang isang pirasong papel.Kinuha ko ito ng mabilis at yumuko kaagad para magsulat.Nakakahiya!Nakita niya pa akong nakatitig sa kanya!At hindi pa talaga siya umiwas dahil nakipagtitigan din siya!Nakakainis dahil hindi naman ako dapat ganito kaaffected kasi nakaraan na 'yun. Sabi nga ng classmate ko 'nung grade 8, "Past is past no need to discuss"."May nagawa na ba kayo?" tanong ko."Paano kami makakagawa 'e nasa'yo 'yung papel?" pagsagot ni Jedrick.Bakit siya pa 'yung galit????Di'ba dapat ako 'yon kasi ako 'yung iniwan niya sa ere ng walang sabi-sabi?"Ako na magsusulat, may naisip na ba kayo?" pagpapanggap ko na kunwari ay hindi ako nainis sa sinabi niya.Hindi niya naman siguro alam na ako 'yung ex niya na nakilala lang niya sa internet di'ba?Bakit ko nga ba dinadala pa 'yon dito, 'e hindi naman counted 'yon sa ibang mundo?"Una na kayo sa McDo magwwithdraw lang muna ako." sabi ko sa kanila ng matapos ang workshop."Sama na kami baka tumakas ka 'e." sabi ni Kang."Ako tatakas? 'E ako nga 'yung tinakasan! Sige na saglit lang ako hanap na kayo pwesto." diretso na akong naglakad sa ATM Machine na malapit at hindi na hinintay pa ang sagot nila o kahit lingunin man lang ang expression ni Jedrick sa sinabi ko.Pagdating ko sa StarBucks kung saan katabi nito ang ATM Machine ay pumila kaagad ako ngunit hindi ako mapakali dahil pakiramdam ko may mga matang nakatitig sa'kin.Sabi nila madami daw kasing snatchers dito ngayon.Nang ako na ang susunod ay laking gulat ko ng nakita ko si Jedrick sa gilid ko."Sige na, babantayan kita." sabi niya."Huh?" kunot-noo kong sabi."Madaming snatcher dito, baka manakawan ka." pagpapaliwanag niya."O-okay..." sagot ko.Bakit parang mas kinabahan ako 'nung dumating siya?Sinimulan kong magkalikot sa ATM Machine pero mas malikot 'yung puso ko.Paano ba naman kasi halos magdikit na 'yung mga likod namin sa lapit para matakpan niya ako.Tinagalan ko 'yung pagbibilang sa perang nakuha ko kasi hindi ko alam kung paano ako haharap sa kanya ng ganito kalapit at siguro ay nahalata niya 'yon kaya nagsalita siya."Matagal ka pa ba?" tanong niya at bigla na siyang lumayo kaya kinuha ko naman ang opportunity na 'yon para humarap sa kaniya."Tapos na." sabi ko habang inaayos ang bag ko."Mauna ka na 'don may pupuntahan lang ako saglit." sabi niya bigla."Ha? Saan?" nagtataka kong tanong."May kakausapin lang ako saglit." sagot niya sabay turo sa Starbucks.Kaya ba siya nandito?Akala ko naman concern siya sa'kin kaya niya ko sinundan."Okay." sabi ko at iniwan na siya."Ayan na finally!" sabi ni Miggy."Ang tagal mo naman Kybelle namalimos ka pa yata 'e." pang-aasar naman ni Kang."Order na kayo, anong gusto niyo?" pagtatanong ko."Bili ka bff fries Ky tapos ice cream saka meal." pagsagot ni Ahmad."Wag na magmeal nakakahiya naman kay ate." sabi ni Keith."HIndi okay lang, kaya nga ako nagwithdraw 'e." pagkontra ko agad."Sige, BFF fries 'n McFloat Combo saka 10 pcs Chicken McDo with rice na lang." sabi ni Neville."Okay." sabi ko at umalis kami nila Ms. Myrtle at Ahmad para umorder."Teka, ate ayaw pala ni Jedrick ng Chicken." paghabol ni Neville.Alam ko Neville."Isa nga pong BFF fries 'n McFloat Combo, 10 pcs Chicken McDo with rice, saka isa ding McSpaghetti." pagorder ko sa counter."Para kanino 'yung spag?" tanong ni Ahmad."Kay Jedrick." sagot ko."Ay, wow special!" sabi pa niya."Allergic kasi siya sa chicken." sabi ko pa."Paano mo alam?" tanong ni Ms. Myrtle at tinignan nila ako ng makahulugan."Ba't kayo ganyan makatingin? Sinabi ni Neville kanina hindi niyo lang yata narinig." pagdepensa ko."Wala naman kaming sinasabi bakit ka defensive?" sabi ni Ahmad."Malamang nagtatanong kayo!" sagot ko ng may pagkairita."Number 19." pagtawag sa'min sa counter."Ayan na, tara na." pag-aaya ni Ms. Myrtle para kuhanin na namin ang order.Pagkarating namin sa lamesa ay may isang nadagdag.Familiar."Ate, anong binili niyo kay Jedrick?" tanong ni Neville."Spaghetti Neville." si Ahmad ang sumagot."Oh, kuha na kayo, 'wag kayo mahiya." sabi ni Ms. Myrtle at isa-isa naming inilapag ang mga binili at inabot ko kay Jedrick ang sa kaniya."Thanks." sabi niya na hindi ko pinansin dahil nakatingin sa'kin 'yung katabi niya na kilala ko.Si Jodi.Oo, siya 'yung kaibigan ko sa internet pero nagtataka ako kung bakit hindi niya ako pinapansin?Hindi niya ba ako namumukhaan?"Hala may bago kulang 'yung foods." pagworry ni Ms. Myrtle ng mapansin niya si Jodi na katabi ni Jedrick."May sobra namang isa sa chicken, sa kaniya na lang 'yung kay Jedrick may spag na naman siya 'e." sabi ni Miggy at iniabot kay Jodi 'yung isang chicken at rice."How did you know na spaghetti ang gusto ng boyfriend ko?" mataray na tanong naman sa'kin ni Jodi na ikinagulat ko.Boy friend niya 'yang ex ko?Parang kahapon lang galit na galit siya jan kasi iniwan ako sa ere ah?"Sinabi ko po ate." ani Neville kahit wala siyang sinabi.Bakit niya ako nililigtas?Ano bang nangyayari?"May girlfriend ka pala Jedrick. Gaano na kayo, katagal?" sabi ni kuya JM."Recent lang, hindi kasi ako easy to get." si Jodi ang sumagot kahit hindi naman siya ang tinatanong."Ikaw ba 'yung pinuntahan ni Jed kanina kaya siya nawala?" tanong ni Keith."Yes. I was waiting for him on StarBucks and he said na kakain daw kayo dito kaya sumama na lang ako para makilala na din kayo." aniya."Ikaw, E...Kybelle may boy friend ka?" baling niya sa'kin.Pero bago pa ako makasagot ay nagsalita si Callie."Magkakilala kayo ni Belle?" tanong niya dito.Nakangiti si Jodi ng sarcastic ng sabihin niya ang katagang, "oo"."Wala akong boy friend." sagot ko ng mahina sabay yuko at tinapos ang pagkain."Wala 'yang oras mag boyfriend madaming problema 'yan sa buhay." pagsingit naman ni Kang."Tulad ng?" pag-usisa pa ni Jodi."Private matters na hindi mo na kailangan malaman." pagsingit din ni Miggy sa naiiritang tono ng mapansin niyang interesado sa'kin si Jodi."Okay, good luck with that then." huling katagang sinabi niya bago manahimik ang lahat."Nakita ko kanina si Ms. Hassle sa labas ng room gusto na naman yata magrecruit ng members 'e SHS pa lang naman sila." pag-iiba ni kuya JM ng topic maya-maya."May bago ba 'dun? Kahit yata Elementary yayayain 'nun sumali sa Magdiwang." sabi naman ni Ms. Myrtle."Sino po si Ms. Hassle?" tanong naman ni Neville.Gabi na ng matapos kaming kumain. Kung anu-ano pa kasi ang mga pinag-usapan namin bago kami nagdesisyon umuwi.Hindi na din nagsalita pa si Jedrick at Jodi after 'nun."Bye po mga ate at kuya saka Ms. Myrtle. Salamat sa libre ate Kybelle!" sabi ni Neville at sabay silang umuwi ni Keith."Bye bye ingat kayo!" sabi ko."Ikaw hindi ka pa ba uuwi?" napalingon ako kay Jedrick ng tanungin niya si Jodi."Hindi mo ba ako ihahatid?" tanong ni Jodi na parang nagpapaawa pa."Sinabi ko naman sa'yo na magkikita kami ni mama ngayon sa Walmart di'ba?" sabi niya dito."Bakit ayaw mo ako isama?" pagdududa niya dito."May 'private matters' kami 'e." sabi niya dito na ikinangisi ko.Alibi pa more."Okay, sige na uuwi na ako mag-isa." sabi ni Jodi at tumawid upang sumakay ng Jeep."Sabay-sabay na tayong lima isang ruta lang naman tayo 'e. Sabay naman si Kybelle at Ahmad 'di ba?" ani Ms. Myrtle."Oo, 'dun kami sa Walmart sasakay." sabi ni Ahmad."Sabay niyo na si Jedrick di'ba punta ka din 'dun?" tanong ni Kang."Oo, sige tara na Jedrick." pagyaya ni Ahmad dito.Habang naglalakad ay kinakabahan ako dahil inabot na ako ng gabi at lagot ako nito panigurado.Tapos ayaw pa makisama ng mundo dahil antagal dumating ng Jeep."Ibang jeep na lang kaya sakyan natin?" ani Ahmad na naiinip na."Dalawang sakay? Babalik tayo sa A.C.? Mas mapapalayo ako." sabi ko."May gagawin pa kasi kami sa bahay malapit na'ko ma late." sabi pa nito."Sige na, mauna ka na." pagdesisyon ko."Sigurado ka ayaw mo sumabay?" pagkklaro pa nito."Sige na, okay lang baka dumating na rin 'yung jeep maya-maya." pagsagot ko."Sige, una na'ko ingat!" sabi nito at umalis na.Naghintay pa ako saglit ng dumating na nga 'yung jeep.Paalis na dapat kami ng biglang may humabol.Si Jedrick.Akala ko ba kasama niya mama niya?Bakit parang ang bilis niya naman yata sa loob?Bakit dito siya sumakay sa jeep na sinasakyan ko? Iisa lang ba dadaanan namin?Tila ba'y nabasa niya ang nasa isip ko dahil..."Hindi na daw kami tuloy sabi ni mama kasi gabi na." sabi niya sa'kin.
Tinanguan ko lang siya at nanahimik na hanggang sa bumaba ako ng jeep.
Pero nagulat ako ng bumaba din siya.Saan ba talaga 'to pupunta?"Saan ka pupunta?" tanong ko."Diyan lang." turo niya sa iskinita papunta sa'min.Pupunta siya sa'min?Isinantabi ko na lang ang mga iniisip ko at naglakad na ng bigla na naman siyang nagsalita."Sorry about earlier." aniya."Okay lang." sabi ko kahit hindi ko alam kung anong sinasabi niya."No, it's not. Alam ko naguguluhan ka sa mga nangyayari." sabi pa niya."Okay lang." pag-ulit ko sa sinabi ko kanina.Tumingin siya sa'kin at bumuntong-hininga."Sa kaniya lang naman nanggaling 'yung salitang 'yun kanina di'ba?" sabi niya na naman."I don't know what you're talking about." pagsagot ko sa tanong niya."Jodi is not my girlfriend. Sinabi niya lang 'yun to pissed you off. I have two kinds of love right?" aniya sabay tingin sa'kin."Anong connect?" ako naman ang nagtanong."Yes, I shared her sours and sprinkles flours...but this love is ours."────────────────────────────────────────────────────The way he makes poetry out of nowhere.I knew it, it's him!And he knows me!Hindi ko pa rin makalimutan 'yung mga nangyari ngayong araw na'to.First time ko yatang mag stay up all night ng hindi dahil umiiyak o nagsusulat kundi dahil masaya ako.No plans for overthinking basta ang alam ko ay masaya ako.Pero si Jodi...Huminga ako ng malalim at kinuha ang aking cellphone."Jodi, are you there?" paghahanap ko sa kaniya."Can we talk, pls?" paghingi ko ng permiso niya."I have to tell you something." pag-amin ko."Alam mo ba andaming nangyari ngayong araw. Gusto mo bang malaman?" pag-alok ko sa kaniya ng hindi siya sumasagot.Naghintay pa ako ng lima, sampung minuto, ng walang natatanggap na sagot galing kay Jodi hanggang sa makatulog ako.Kinabukasan ay maaga pa akong nagising sa tunog ng alarm clock ko.6 am pa lang at 7 am ang usual start ng routine ko every day kaya nagkaroon pa ako ng extra time para magsulat ng tula.Oo, napakaaga at tula ang ginagawa ko.I need to energized myse
"Sino bang may kasalanan?" tanong ko sa kaniya at napayuko siya. Nagpakawala muna siya ng isang buntong-hininga bago nagsalita. "I'm sorry. I'm at fault." sabi niya."Pa'no mo nagawa 'yun? Iniintindi kita, 'e... pinipilit ko kahit mahirap kasi mahal kita." pagsisimula ko."I... I can't tell you the reason." hindi ako makapaniwala sa sinabi niya."Bullshit, Jedrick! Apat na taon na nakakalipas, wala ka pa ring maibigay na rason? Tapos ano, susulpot ka dito bigla at iba na pagkatao mo ganu'n? Ang hilig mo naman akong biglain..." hindi ko napigilang bulyaw sa kaniya."Hindi ko naman sinasadyang gawin 'yun. Oo, nagkamali ako pero hindi ko sinasadya. Siguro hindi mo pa nakikita sa ngayon pero ginawa ko lang din 'yun para sa'yo." sabi niya. Bakit nagagawa niya pa ding magpalusot?! "Para sa'kin? Anong para sa'kin? Binigyan mo ako ng rason para mabuhay, at nagpapasalamat ako sa'yo para 'dun pero sa huli pinamukha mo din sa'kin na hanggang doon lang ako 'e." hindi ko na napigilan ang sarili
"Ano palang nangyari sa pagsusulat niyo ng article ni Jedrick 'nung nakaraan? Anong oras na kayo nakauwi?" tanong ni Eunice sa'kin habang bumibili kaming B.O.E.'s ng pagkain sa canteen.Babantayan ulit namin sila ngayon magsulat sa huling pagkakataon dahil deadline ng tasks nila mamaya kay Ms. Myrtle."Okay lang naman, saglit lang kami natapos kasi magaling na naman siya 'e." sabi ko."E ba't gabi na kayo nakauwi? Nagdate pa kayo noh!" sabi naman ni ate Teresa, nang-aasar."Uy, hindi ah! Nag getting to know each other lang para 'di naman awkward kapag nagawa kami ng newspaper." sabi ko, dinedepensahan ang sarili."Edi, hindi pa nga kayo umuwi pagkatapos?" tanong naman ni Yuri."Kumain lang kami sa McDo tapos namasyal sa Promality." sagot ko."Getting to know each other tapos sa Promality? Park for couples?" sabi naman ni Eunice."Ang landi mo naman." sabi rin ni Ahmad."Yun lang naman kasi pwedeng puntahan dito." sagot ko naman."Hindi ka naman pupunta 'dun kung dalawa lang kayo. Kami
"Bakit mo kami pinatawag Ms. Myrtle?" tanong ni ate Queen pagkarating namin dito sa 3E1A na meeting place ng T.P."Hindi pa din gumagawa 'yung mga chaka ng dyaryo kapag wala kayo kaya hindi pa rin sila tapos hanggang ngayon." sabi ni Ms. Myrtle, stressed na naman."Ah? Bakit ano pa bang kailangan nila 'e lahat na ginawa namin para tulungan sila?" ani naman ni Ahmad, nagtataka."Grabe naman sila." sabi din ni ate Teresa."H'wag na kaya kayo gumawa ng dyaryo ma'am? Wala namang masasayang na efforts kasi nga 'di sila nagawa." suggestion ni Tracy."Magagalit si Sir. J kapag hindi nagrelease ng second issue." pagpapaliwanag naman ni Ms. Myrtle."Lahat ba sila hindi gumagawa ma'am?" tanong ko, nagtataka dahil maayos ang usapan namin ni Jedrick ng huli kaming nagkasama na kikilos siya."Hindi naman pero konti pa din 'yung mga nasulpot sa meeting at ang naipapasa pa lang na articles 'nung iba ay 'yung tinulungan niyo pa sila." sagot naman niya."Anong plano mo?" tanong ni Ahmad kay Ms. Myrtle
Pagkauwi sa bahay ay agad akong nakatanggap ng chat galing kay Jedrick at kay Ahmad."I'm sorry." sabi ni Jedrick."Hoy, Kybelle anong nangyari sa date niyo ni Jedrick?" sabi naman ni Ahmad.Hindi ko sila pinansing dalawa at diretso ng humiga sa kama ng may nakatapong unan sa mukha ng biglang muli itong tumunog.Ahmad is calling...I immediately declined his call and sent a message, "I'm sorry Ahmad wala ako sa mood." at pinatay ang cellphone.Ito ako ngayon nakatingin sa ceiling at iniisip lahat ng pinagsamahan namin ni Jedrick sa Phantom.Kung hindi ba ako naging pioneer batch, hindi kami magtatagpo ulit?Kailangan ko bang pagsisihan na sumali ako sa publication o magpapasalamat dahil dito ay nagkatagpo ulit kaming dalawa?Napatigil ako sa mga iniisip ng bigla may kumatok sa pintuan."Nak? Nandito ka na?" rinig kong tawag ni mama at agad ko namang binuksan ang pintuan para makapasok siya."Bakit ang aga mo? Hindi ba't may gagawin pa kayo ng mga kaibigan mo?" tanong niya."Tapos na p
"Anong susunod na ganap sa journ Ms. Myrtle? Effective ba 'yung pananakot natin?" tanong ni Ahmad ng magkita-kita kaming tatlo ng biglaan."Okay naman na sila, gumagawa na pero hindi pa rin sapat. Kailangan ng deep connections dahil baka mamaya bumagsak na naman sila. Magandang kilala nila ang isa't-isa para kaya nilang itayo ang mga sarili nila kapag mas nastress pa sila lalo sa mga susunod na buwan." sagot nito."Huy, mag get together tayong lahat maganda 'yun! Sasama kaming mga pioneer batch, kami mag-aayos!" ani naman ni Ahmad. "Ang tanong, papayag kaya sila? Alam niyo namang puro acads ang priorities ng mga 'yon." sabi ko."Edi sabihin urgent meeting at kailangan kumpleto lahat." sabi naman ni Ahmad. "Invite natin si Sir. J, okay lang ba?" suggestion pa niya. "Okay lang pero buti sana kung pumayag 'yun! Alam mo namang masyadong busy si daddy J." sagot ni Ms. Myrtle. "Sasabihan ko na ba sila?" tanong ni Ahmad. "Kailan ba?" tanong ko din."As soon as possible ba dapat?" dagdag
Nagising ako sa sikat ng araw na tumatama sa aking mukha. Umaga na pala. Ang bilis naman! Kakatulog ko pa lang kanina. Sinubukan kong idilat ang mga mata ko pero nahihirapan ako dahil namamaga pa ito galing sa matinding pag-iyak ko kagabi hanggang kaninang madaling araw. Kahit hanggang ngayon ay gugustuhin ko na lang na umiyak pa dahil hindi naman nawawala 'yung sakit na nararamdaman ko. Minsan nga naiisip ko na baka superhero talaga ako o kaya naman ay sorcerer dahil may kapangyarihan akong umiyak ng umiyak. Kaya kong umiyak sa loob ng buong isang araw ng hindi napapagod kakaluha at kakangawa. Naisip ko na din ang magiging pangalan ko kung sakaling superhero nga ako. Crybelle. Gusto ko pa sanang matulog pero nagdesisyon na lang akong bumangon para isara ang bintana ng kwarto ko at maligo. Pero pakiramdam ko maling desisyon itong ginawa ko. Kunsabagay, kahit anong desisyon naman kasi ang gawin ko pakiramdam ko ay mali, except sa isang grupo. Bukod kasi sa journmates ko ay l
Lumipas ang mga araw, linggo at buwan na gano'n pa rin ang every day routine ko. Magkukulong sa kwarto, mag-iisip kung bakit ganito ang pakikitungo sa'kin ng mundo, iisipin 'yung mga pangyayari na gusto kong mangyari sa buhay ko. Hanggang sa hindi na kakayanin ng utak ko na mag-isip pa kaya idadaan ko naman sa paghagulgol sa isang sulok. 'Yan lang ang every day routine ko. Mapabakasyon man 'yan o may pasok sa eskwela palagi lang akong nakakulong sa kwarto at lalabas lang kapag kakain o aalis na patungong paaralan until one day, I discovered the life in social media. Loris and 63 others followed you. Napangiti ako. Nadagdagan na naman 'yung bilang ng followers ko dito sa twitter. Ang mga taong 'yan, sila ang kasiyahan ko. Pakiramdam ko belong ako dito sa online world dahil dito kaya kong ma express ang mga pighating nararamdaman ko hindi tulad ng mundong ginagalawan ko dito sa bahay. Masaya dahil puro tawanan, maingay, at magulo, pero kahit gaano pa ito kasaya ay hindi ko mada
"Anong susunod na ganap sa journ Ms. Myrtle? Effective ba 'yung pananakot natin?" tanong ni Ahmad ng magkita-kita kaming tatlo ng biglaan."Okay naman na sila, gumagawa na pero hindi pa rin sapat. Kailangan ng deep connections dahil baka mamaya bumagsak na naman sila. Magandang kilala nila ang isa't-isa para kaya nilang itayo ang mga sarili nila kapag mas nastress pa sila lalo sa mga susunod na buwan." sagot nito."Huy, mag get together tayong lahat maganda 'yun! Sasama kaming mga pioneer batch, kami mag-aayos!" ani naman ni Ahmad. "Ang tanong, papayag kaya sila? Alam niyo namang puro acads ang priorities ng mga 'yon." sabi ko."Edi sabihin urgent meeting at kailangan kumpleto lahat." sabi naman ni Ahmad. "Invite natin si Sir. J, okay lang ba?" suggestion pa niya. "Okay lang pero buti sana kung pumayag 'yun! Alam mo namang masyadong busy si daddy J." sagot ni Ms. Myrtle. "Sasabihan ko na ba sila?" tanong ni Ahmad. "Kailan ba?" tanong ko din."As soon as possible ba dapat?" dagdag
Pagkauwi sa bahay ay agad akong nakatanggap ng chat galing kay Jedrick at kay Ahmad."I'm sorry." sabi ni Jedrick."Hoy, Kybelle anong nangyari sa date niyo ni Jedrick?" sabi naman ni Ahmad.Hindi ko sila pinansing dalawa at diretso ng humiga sa kama ng may nakatapong unan sa mukha ng biglang muli itong tumunog.Ahmad is calling...I immediately declined his call and sent a message, "I'm sorry Ahmad wala ako sa mood." at pinatay ang cellphone.Ito ako ngayon nakatingin sa ceiling at iniisip lahat ng pinagsamahan namin ni Jedrick sa Phantom.Kung hindi ba ako naging pioneer batch, hindi kami magtatagpo ulit?Kailangan ko bang pagsisihan na sumali ako sa publication o magpapasalamat dahil dito ay nagkatagpo ulit kaming dalawa?Napatigil ako sa mga iniisip ng bigla may kumatok sa pintuan."Nak? Nandito ka na?" rinig kong tawag ni mama at agad ko namang binuksan ang pintuan para makapasok siya."Bakit ang aga mo? Hindi ba't may gagawin pa kayo ng mga kaibigan mo?" tanong niya."Tapos na p
"Bakit mo kami pinatawag Ms. Myrtle?" tanong ni ate Queen pagkarating namin dito sa 3E1A na meeting place ng T.P."Hindi pa din gumagawa 'yung mga chaka ng dyaryo kapag wala kayo kaya hindi pa rin sila tapos hanggang ngayon." sabi ni Ms. Myrtle, stressed na naman."Ah? Bakit ano pa bang kailangan nila 'e lahat na ginawa namin para tulungan sila?" ani naman ni Ahmad, nagtataka."Grabe naman sila." sabi din ni ate Teresa."H'wag na kaya kayo gumawa ng dyaryo ma'am? Wala namang masasayang na efforts kasi nga 'di sila nagawa." suggestion ni Tracy."Magagalit si Sir. J kapag hindi nagrelease ng second issue." pagpapaliwanag naman ni Ms. Myrtle."Lahat ba sila hindi gumagawa ma'am?" tanong ko, nagtataka dahil maayos ang usapan namin ni Jedrick ng huli kaming nagkasama na kikilos siya."Hindi naman pero konti pa din 'yung mga nasulpot sa meeting at ang naipapasa pa lang na articles 'nung iba ay 'yung tinulungan niyo pa sila." sagot naman niya."Anong plano mo?" tanong ni Ahmad kay Ms. Myrtle
"Ano palang nangyari sa pagsusulat niyo ng article ni Jedrick 'nung nakaraan? Anong oras na kayo nakauwi?" tanong ni Eunice sa'kin habang bumibili kaming B.O.E.'s ng pagkain sa canteen.Babantayan ulit namin sila ngayon magsulat sa huling pagkakataon dahil deadline ng tasks nila mamaya kay Ms. Myrtle."Okay lang naman, saglit lang kami natapos kasi magaling na naman siya 'e." sabi ko."E ba't gabi na kayo nakauwi? Nagdate pa kayo noh!" sabi naman ni ate Teresa, nang-aasar."Uy, hindi ah! Nag getting to know each other lang para 'di naman awkward kapag nagawa kami ng newspaper." sabi ko, dinedepensahan ang sarili."Edi, hindi pa nga kayo umuwi pagkatapos?" tanong naman ni Yuri."Kumain lang kami sa McDo tapos namasyal sa Promality." sagot ko."Getting to know each other tapos sa Promality? Park for couples?" sabi naman ni Eunice."Ang landi mo naman." sabi rin ni Ahmad."Yun lang naman kasi pwedeng puntahan dito." sagot ko naman."Hindi ka naman pupunta 'dun kung dalawa lang kayo. Kami
"Sino bang may kasalanan?" tanong ko sa kaniya at napayuko siya. Nagpakawala muna siya ng isang buntong-hininga bago nagsalita. "I'm sorry. I'm at fault." sabi niya."Pa'no mo nagawa 'yun? Iniintindi kita, 'e... pinipilit ko kahit mahirap kasi mahal kita." pagsisimula ko."I... I can't tell you the reason." hindi ako makapaniwala sa sinabi niya."Bullshit, Jedrick! Apat na taon na nakakalipas, wala ka pa ring maibigay na rason? Tapos ano, susulpot ka dito bigla at iba na pagkatao mo ganu'n? Ang hilig mo naman akong biglain..." hindi ko napigilang bulyaw sa kaniya."Hindi ko naman sinasadyang gawin 'yun. Oo, nagkamali ako pero hindi ko sinasadya. Siguro hindi mo pa nakikita sa ngayon pero ginawa ko lang din 'yun para sa'yo." sabi niya. Bakit nagagawa niya pa ding magpalusot?! "Para sa'kin? Anong para sa'kin? Binigyan mo ako ng rason para mabuhay, at nagpapasalamat ako sa'yo para 'dun pero sa huli pinamukha mo din sa'kin na hanggang doon lang ako 'e." hindi ko na napigilan ang sarili
The way he makes poetry out of nowhere.I knew it, it's him!And he knows me!Hindi ko pa rin makalimutan 'yung mga nangyari ngayong araw na'to.First time ko yatang mag stay up all night ng hindi dahil umiiyak o nagsusulat kundi dahil masaya ako.No plans for overthinking basta ang alam ko ay masaya ako.Pero si Jodi...Huminga ako ng malalim at kinuha ang aking cellphone."Jodi, are you there?" paghahanap ko sa kaniya."Can we talk, pls?" paghingi ko ng permiso niya."I have to tell you something." pag-amin ko."Alam mo ba andaming nangyari ngayong araw. Gusto mo bang malaman?" pag-alok ko sa kaniya ng hindi siya sumasagot.Naghintay pa ako ng lima, sampung minuto, ng walang natatanggap na sagot galing kay Jodi hanggang sa makatulog ako.Kinabukasan ay maaga pa akong nagising sa tunog ng alarm clock ko.6 am pa lang at 7 am ang usual start ng routine ko every day kaya nagkaroon pa ako ng extra time para magsulat ng tula.Oo, napakaaga at tula ang ginagawa ko.I need to energized myse
"Andyan na si Kybelle." sabi ni Ahmad pagkakita niya sa'kin sa pintuan kaya napalingon lahat kasama siya."Tapos na kampanya ng papa mo?" tanong ni kuya JM."Oo." naiilang kong sagot sabay pumwesto sa likod katabi si Callie."Si Kybelle mayaman 'yan 'e andaming sasakyan. 'Nung birthday ko nagpahatid pa 'yan sa bahay tapos dala-dalawang sasakyan pa 'yung gamit." pagsabi ni Ms. Myrtle randomly sa mga second batch ng Phantom."Oo nga, manlilibre nga 'yan mamaya 'e, di'ba Kybelle?" pang-uuto naman ni Ahmad."Oo sakto kakain tayo sa McDo mamaya pagkatapos di'ba?" pagpapaalala ni Miggy ng napag-usapan nila kanina habang wala pa ako."Ba't ako na naman nakita niyo wala akong pera." sagot ko naman."Next time na..." bulong ko pa."Bumulong sabi niya next time na daw HAHAHAHAHAHAHAHA." pagbubuko naman sa'kin ni Callie sa kanila."Wag na ngayon na para kasama natin sila. May iniiwasan ka ba?" biglang sabi ni kuya JM na ikinagulat ko. Paano niya nalaman?"Wala! Sino namang iiwasan ko?" pagdepens
Nakikipaghabulan ako ngayon sa tindera ng Mini-House Bank dito sa School na si ate Polly dahil kailangan ko siyang interviewhin para sa article na gagawin ko. Ang dami kasing bumibili ng mga binebenta niya at hindi ako makasingit."Ayan, finally wala ng pila!" Lumapit ako kay ate at kinuha ko ang phone ko sa bulsa para irecord ang mga sasabihin niya.Hinawakan 'yung isang Mini-House Bank. It is made from wood, popsicle sticks, and paper and it isn't just a normal money bank because it has a boundary that you can separate the coins. It's an upstairs wooden square house painted cream and dark brown. Downstairs has two windows on the left side and three doors. I believe it's a sliding door in a real house. There is a pool in the backyard which is surrounded by plants. It has also room upstairs on the left side with a door in the middle and an open space on the other side that can be used for parties and downstairs it is a garage."Ate ang ganda naman po ng binebenta niyo, pwede ko po ba k
Gumising ako ng may ngiti sa labi at kinuha ang aking cellphone. Nauna na naman akong nagising sa alarm ko. Ang saya talaga sa feeling kapag may nadiscover kang bago sa sarili mo tapos bonus pang nakahanap ka ng mga bagong kaibigan sa loob ng matagal na panahong paghihintay. Dahil alam kong hindi 'yung pakikipag-away ni mama sa nanay ng kaklase ko 'nung elementary ang dahilan kung bakit nilalayuan ako ng lahat noon. Alam ko na may something sa sarili ko kaya't ayaw nila akong kaibiganin. Kung ano man 'yon? Hindi ko alam. Basta ang alam ko lang, ay ito na talaga siguro ako. Nagmamadali akong kumilos at pumasok na sa School. Mamaya pang hapon ang klase namin pero may meeting kami ngayon sa journ. Siguro 'yung iba magrereklamo kasi ang daming gawain. Acads plus extra curricular na rush ba naman? But the hell I care! Bakit ako magrereklamo 'e binigyan na nga ako ng chance ni Lord para patunayan ang sarili ko? Kaya kong umangat kahit pakiramdam ko ay mag-isa ako buong buhay ko.