Kybelle Syria Vargas always isolates herself as she's afraid of being judge by people so she become loner and over thinker. In the middle of her monochromatic journey, she found someone who showed her the other side of the world. She finds out that all the thoughts she's afraid to unleash is still possible to tell in writing and it become her rescue. Her passion and commitment in writing is the reason why she hailed as the first Editor in Chief of The Phantom, their school publication and when she helps the second batch she struggles to be a loner again as she happen to meet the person who broke her heart years ago. Dave Jedrick Martinez.
View More"Anong susunod na ganap sa journ Ms. Myrtle? Effective ba 'yung pananakot natin?" tanong ni Ahmad ng magkita-kita kaming tatlo ng biglaan."Okay naman na sila, gumagawa na pero hindi pa rin sapat. Kailangan ng deep connections dahil baka mamaya bumagsak na naman sila. Magandang kilala nila ang isa't-isa para kaya nilang itayo ang mga sarili nila kapag mas nastress pa sila lalo sa mga susunod na buwan." sagot nito."Huy, mag get together tayong lahat maganda 'yun! Sasama kaming mga pioneer batch, kami mag-aayos!" ani naman ni Ahmad. "Ang tanong, papayag kaya sila? Alam niyo namang puro acads ang priorities ng mga 'yon." sabi ko."Edi sabihin urgent meeting at kailangan kumpleto lahat." sabi naman ni Ahmad. "Invite natin si Sir. J, okay lang ba?" suggestion pa niya. "Okay lang pero buti sana kung pumayag 'yun! Alam mo namang masyadong busy si daddy J." sagot ni Ms. Myrtle. "Sasabihan ko na ba sila?" tanong ni Ahmad. "Kailan ba?" tanong ko din."As soon as possible ba dapat?" dagdag
Pagkauwi sa bahay ay agad akong nakatanggap ng chat galing kay Jedrick at kay Ahmad."I'm sorry." sabi ni Jedrick."Hoy, Kybelle anong nangyari sa date niyo ni Jedrick?" sabi naman ni Ahmad.Hindi ko sila pinansing dalawa at diretso ng humiga sa kama ng may nakatapong unan sa mukha ng biglang muli itong tumunog.Ahmad is calling...I immediately declined his call and sent a message, "I'm sorry Ahmad wala ako sa mood." at pinatay ang cellphone.Ito ako ngayon nakatingin sa ceiling at iniisip lahat ng pinagsamahan namin ni Jedrick sa Phantom.Kung hindi ba ako naging pioneer batch, hindi kami magtatagpo ulit?Kailangan ko bang pagsisihan na sumali ako sa publication o magpapasalamat dahil dito ay nagkatagpo ulit kaming dalawa?Napatigil ako sa mga iniisip ng bigla may kumatok sa pintuan."Nak? Nandito ka na?" rinig kong tawag ni mama at agad ko namang binuksan ang pintuan para makapasok siya."Bakit ang aga mo? Hindi ba't may gagawin pa kayo ng mga kaibigan mo?" tanong niya."Tapos na p
"Bakit mo kami pinatawag Ms. Myrtle?" tanong ni ate Queen pagkarating namin dito sa 3E1A na meeting place ng T.P."Hindi pa din gumagawa 'yung mga chaka ng dyaryo kapag wala kayo kaya hindi pa rin sila tapos hanggang ngayon." sabi ni Ms. Myrtle, stressed na naman."Ah? Bakit ano pa bang kailangan nila 'e lahat na ginawa namin para tulungan sila?" ani naman ni Ahmad, nagtataka."Grabe naman sila." sabi din ni ate Teresa."H'wag na kaya kayo gumawa ng dyaryo ma'am? Wala namang masasayang na efforts kasi nga 'di sila nagawa." suggestion ni Tracy."Magagalit si Sir. J kapag hindi nagrelease ng second issue." pagpapaliwanag naman ni Ms. Myrtle."Lahat ba sila hindi gumagawa ma'am?" tanong ko, nagtataka dahil maayos ang usapan namin ni Jedrick ng huli kaming nagkasama na kikilos siya."Hindi naman pero konti pa din 'yung mga nasulpot sa meeting at ang naipapasa pa lang na articles 'nung iba ay 'yung tinulungan niyo pa sila." sagot naman niya."Anong plano mo?" tanong ni Ahmad kay Ms. Myrtle
"Ano palang nangyari sa pagsusulat niyo ng article ni Jedrick 'nung nakaraan? Anong oras na kayo nakauwi?" tanong ni Eunice sa'kin habang bumibili kaming B.O.E.'s ng pagkain sa canteen.Babantayan ulit namin sila ngayon magsulat sa huling pagkakataon dahil deadline ng tasks nila mamaya kay Ms. Myrtle."Okay lang naman, saglit lang kami natapos kasi magaling na naman siya 'e." sabi ko."E ba't gabi na kayo nakauwi? Nagdate pa kayo noh!" sabi naman ni ate Teresa, nang-aasar."Uy, hindi ah! Nag getting to know each other lang para 'di naman awkward kapag nagawa kami ng newspaper." sabi ko, dinedepensahan ang sarili."Edi, hindi pa nga kayo umuwi pagkatapos?" tanong naman ni Yuri."Kumain lang kami sa McDo tapos namasyal sa Promality." sagot ko."Getting to know each other tapos sa Promality? Park for couples?" sabi naman ni Eunice."Ang landi mo naman." sabi rin ni Ahmad."Yun lang naman kasi pwedeng puntahan dito." sagot ko naman."Hindi ka naman pupunta 'dun kung dalawa lang kayo. Kami
"Sino bang may kasalanan?" tanong ko sa kaniya at napayuko siya. Nagpakawala muna siya ng isang buntong-hininga bago nagsalita. "I'm sorry. I'm at fault." sabi niya."Pa'no mo nagawa 'yun? Iniintindi kita, 'e... pinipilit ko kahit mahirap kasi mahal kita." pagsisimula ko."I... I can't tell you the reason." hindi ako makapaniwala sa sinabi niya."Bullshit, Jedrick! Apat na taon na nakakalipas, wala ka pa ring maibigay na rason? Tapos ano, susulpot ka dito bigla at iba na pagkatao mo ganu'n? Ang hilig mo naman akong biglain..." hindi ko napigilang bulyaw sa kaniya."Hindi ko naman sinasadyang gawin 'yun. Oo, nagkamali ako pero hindi ko sinasadya. Siguro hindi mo pa nakikita sa ngayon pero ginawa ko lang din 'yun para sa'yo." sabi niya. Bakit nagagawa niya pa ding magpalusot?! "Para sa'kin? Anong para sa'kin? Binigyan mo ako ng rason para mabuhay, at nagpapasalamat ako sa'yo para 'dun pero sa huli pinamukha mo din sa'kin na hanggang doon lang ako 'e." hindi ko na napigilan ang sarili
The way he makes poetry out of nowhere.I knew it, it's him!And he knows me!Hindi ko pa rin makalimutan 'yung mga nangyari ngayong araw na'to.First time ko yatang mag stay up all night ng hindi dahil umiiyak o nagsusulat kundi dahil masaya ako.No plans for overthinking basta ang alam ko ay masaya ako.Pero si Jodi...Huminga ako ng malalim at kinuha ang aking cellphone."Jodi, are you there?" paghahanap ko sa kaniya."Can we talk, pls?" paghingi ko ng permiso niya."I have to tell you something." pag-amin ko."Alam mo ba andaming nangyari ngayong araw. Gusto mo bang malaman?" pag-alok ko sa kaniya ng hindi siya sumasagot.Naghintay pa ako ng lima, sampung minuto, ng walang natatanggap na sagot galing kay Jodi hanggang sa makatulog ako.Kinabukasan ay maaga pa akong nagising sa tunog ng alarm clock ko.6 am pa lang at 7 am ang usual start ng routine ko every day kaya nagkaroon pa ako ng extra time para magsulat ng tula.Oo, napakaaga at tula ang ginagawa ko.I need to energized myse
"Andyan na si Kybelle." sabi ni Ahmad pagkakita niya sa'kin sa pintuan kaya napalingon lahat kasama siya."Tapos na kampanya ng papa mo?" tanong ni kuya JM."Oo." naiilang kong sagot sabay pumwesto sa likod katabi si Callie."Si Kybelle mayaman 'yan 'e andaming sasakyan. 'Nung birthday ko nagpahatid pa 'yan sa bahay tapos dala-dalawang sasakyan pa 'yung gamit." pagsabi ni Ms. Myrtle randomly sa mga second batch ng Phantom."Oo nga, manlilibre nga 'yan mamaya 'e, di'ba Kybelle?" pang-uuto naman ni Ahmad."Oo sakto kakain tayo sa McDo mamaya pagkatapos di'ba?" pagpapaalala ni Miggy ng napag-usapan nila kanina habang wala pa ako."Ba't ako na naman nakita niyo wala akong pera." sagot ko naman."Next time na..." bulong ko pa."Bumulong sabi niya next time na daw HAHAHAHAHAHAHAHA." pagbubuko naman sa'kin ni Callie sa kanila."Wag na ngayon na para kasama natin sila. May iniiwasan ka ba?" biglang sabi ni kuya JM na ikinagulat ko. Paano niya nalaman?"Wala! Sino namang iiwasan ko?" pagdepens
Nakikipaghabulan ako ngayon sa tindera ng Mini-House Bank dito sa School na si ate Polly dahil kailangan ko siyang interviewhin para sa article na gagawin ko. Ang dami kasing bumibili ng mga binebenta niya at hindi ako makasingit."Ayan, finally wala ng pila!" Lumapit ako kay ate at kinuha ko ang phone ko sa bulsa para irecord ang mga sasabihin niya.Hinawakan 'yung isang Mini-House Bank. It is made from wood, popsicle sticks, and paper and it isn't just a normal money bank because it has a boundary that you can separate the coins. It's an upstairs wooden square house painted cream and dark brown. Downstairs has two windows on the left side and three doors. I believe it's a sliding door in a real house. There is a pool in the backyard which is surrounded by plants. It has also room upstairs on the left side with a door in the middle and an open space on the other side that can be used for parties and downstairs it is a garage."Ate ang ganda naman po ng binebenta niyo, pwede ko po ba k
Gumising ako ng may ngiti sa labi at kinuha ang aking cellphone. Nauna na naman akong nagising sa alarm ko. Ang saya talaga sa feeling kapag may nadiscover kang bago sa sarili mo tapos bonus pang nakahanap ka ng mga bagong kaibigan sa loob ng matagal na panahong paghihintay. Dahil alam kong hindi 'yung pakikipag-away ni mama sa nanay ng kaklase ko 'nung elementary ang dahilan kung bakit nilalayuan ako ng lahat noon. Alam ko na may something sa sarili ko kaya't ayaw nila akong kaibiganin. Kung ano man 'yon? Hindi ko alam. Basta ang alam ko lang, ay ito na talaga siguro ako. Nagmamadali akong kumilos at pumasok na sa School. Mamaya pang hapon ang klase namin pero may meeting kami ngayon sa journ. Siguro 'yung iba magrereklamo kasi ang daming gawain. Acads plus extra curricular na rush ba naman? But the hell I care! Bakit ako magrereklamo 'e binigyan na nga ako ng chance ni Lord para patunayan ang sarili ko? Kaya kong umangat kahit pakiramdam ko ay mag-isa ako buong buhay ko.
Nagising ako sa sikat ng araw na tumatama sa aking mukha. Umaga na pala. Ang bilis naman! Kakatulog ko pa lang kanina. Sinubukan kong idilat ang mga mata ko pero nahihirapan ako dahil namamaga pa ito galing sa matinding pag-iyak ko kagabi hanggang kaninang madaling araw. Kahit hanggang ngayon ay gugustuhin ko na lang na umiyak pa dahil hindi naman nawawala 'yung sakit na nararamdaman ko. Minsan nga naiisip ko na baka superhero talaga ako o kaya naman ay sorcerer dahil may kapangyarihan akong umiyak ng umiyak. Kaya kong umiyak sa loob ng buong isang araw ng hindi napapagod kakaluha at kakangawa. Naisip ko na din ang magiging pangalan ko kung sakaling superhero nga ako. Crybelle. Gusto ko pa sanang matulog pero nagdesisyon na lang akong bumangon para isara ang bintana ng kwarto ko at maligo. Pero pakiramdam ko maling desisyon itong ginawa ko. Kunsabagay, kahit anong desisyon naman kasi ang gawin ko pakiramdam ko ay mali, except sa isang grupo. Bukod kasi sa journmates ko ay l
Welcome to GoodNovel world of fiction. If you like this novel, or you are an idealist hoping to explore a perfect world, and also want to become an original novel author online to increase income, you can join our family to read or create various types of books, such as romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel and so on. If you are a reader, high quality novels can be selected here. If you are an author, you can obtain more inspiration from others to create more brilliant works, what's more, your works on our platform will catch more attention and win more admiration from readers.
Comments