Novels by ailabyrinth

"Anong susunod na ganap sa journ Ms. Myrtle? Effective ba 'yung pananakot natin?" tanong ni Ahmad ng magkita-kita kaming tatlo ng biglaan."Okay naman na sila, gumagawa na pero hindi pa rin sapat. Kailangan ng deep connections dahil baka mamaya bumagsak na naman sila. Magandang kilala nila ang isa't-isa para kaya nilang itayo ang mga sarili nila kapag mas nastress pa sila lalo sa mga susunod na buwan." sagot nito."Huy, mag get together tayong lahat maganda 'yun! Sasama kaming mga pioneer batch, kami mag-aayos!" ani naman ni Ahmad. "Ang tanong, papayag kaya sila? Alam niyo namang puro acads ang priorities ng mga 'yon." sabi ko."Edi sabihin urgent meeting at kailangan kumpleto lahat." sabi naman ni Ahmad. "Invite natin si Sir. J, okay lang ba?" suggestion pa niya. "Okay lang pero buti sana kung pumayag 'yun! Alam mo namang masyadong busy si daddy J." sagot ni Ms. Myrtle. "Sasabihan ko na ba sila?" tanong ni Ahmad. "Kailan ba?" tanong ko din."As soon as possible ba dapat?" dagdag

Pagkauwi sa bahay ay agad akong nakatanggap ng chat galing kay Jedrick at kay Ahmad."I'm sorry." sabi ni Jedrick."Hoy, Kybelle anong nangyari sa date niyo ni Jedrick?" sabi naman ni Ahmad.Hindi ko sila pinansing dalawa at diretso ng humiga sa kama ng may nakatapong unan sa mukha ng biglang muli itong tumunog.Ahmad is calling...I immediately declined his call and sent a message, "I'm sorry Ahmad wala ako sa mood." at pinatay ang cellphone.Ito ako ngayon nakatingin sa ceiling at iniisip lahat ng pinagsamahan namin ni Jedrick sa Phantom.Kung hindi ba ako naging pioneer batch, hindi kami magtatagpo ulit?Kailangan ko bang pagsisihan na sumali ako sa publication o magpapasalamat dahil dito ay nagkatagpo ulit kaming dalawa?Napatigil ako sa mga iniisip ng bigla may kumatok sa pintuan."Nak? Nandito ka na?" rinig kong tawag ni mama at agad ko namang binuksan ang pintuan para makapasok siya."Bakit ang aga mo? Hindi ba't may gagawin pa kayo ng mga kaibigan mo?" tanong niya."Tapos na p

"Bakit mo kami pinatawag Ms. Myrtle?" tanong ni ate Queen pagkarating namin dito sa 3E1A na meeting place ng T.P."Hindi pa din gumagawa 'yung mga chaka ng dyaryo kapag wala kayo kaya hindi pa rin sila tapos hanggang ngayon." sabi ni Ms. Myrtle, stressed na naman."Ah? Bakit ano pa bang kailangan nila 'e lahat na ginawa namin para tulungan sila?" ani naman ni Ahmad, nagtataka."Grabe naman sila." sabi din ni ate Teresa."H'wag na kaya kayo gumawa ng dyaryo ma'am? Wala namang masasayang na efforts kasi nga 'di sila nagawa." suggestion ni Tracy."Magagalit si Sir. J kapag hindi nagrelease ng second issue." pagpapaliwanag naman ni Ms. Myrtle."Lahat ba sila hindi gumagawa ma'am?" tanong ko, nagtataka dahil maayos ang usapan namin ni Jedrick ng huli kaming nagkasama na kikilos siya."Hindi naman pero konti pa din 'yung mga nasulpot sa meeting at ang naipapasa pa lang na articles 'nung iba ay 'yung tinulungan niyo pa sila." sagot naman niya."Anong plano mo?" tanong ni Ahmad kay Ms. Myrtle

"Ano palang nangyari sa pagsusulat niyo ng article ni Jedrick 'nung nakaraan? Anong oras na kayo nakauwi?" tanong ni Eunice sa'kin habang bumibili kaming B.O.E.'s ng pagkain sa canteen.Babantayan ulit namin sila ngayon magsulat sa huling pagkakataon dahil deadline ng tasks nila mamaya kay Ms. Myrtle."Okay lang naman, saglit lang kami natapos kasi magaling na naman siya 'e." sabi ko."E ba't gabi na kayo nakauwi? Nagdate pa kayo noh!" sabi naman ni ate Teresa, nang-aasar."Uy, hindi ah! Nag getting to know each other lang para 'di naman awkward kapag nagawa kami ng newspaper." sabi ko, dinedepensahan ang sarili."Edi, hindi pa nga kayo umuwi pagkatapos?" tanong naman ni Yuri."Kumain lang kami sa McDo tapos namasyal sa Promality." sagot ko."Getting to know each other tapos sa Promality? Park for couples?" sabi naman ni Eunice."Ang landi mo naman." sabi rin ni Ahmad."Yun lang naman kasi pwedeng puntahan dito." sagot ko naman."Hindi ka naman pupunta 'dun kung dalawa lang kayo. Kami

"Sino bang may kasalanan?" tanong ko sa kaniya at napayuko siya. Nagpakawala muna siya ng isang buntong-hininga bago nagsalita. "I'm sorry. I'm at fault." sabi niya."Pa'no mo nagawa 'yun? Iniintindi kita, 'e... pinipilit ko kahit mahirap kasi mahal kita." pagsisimula ko."I... I can't tell you the reason." hindi ako makapaniwala sa sinabi niya."Bullshit, Jedrick! Apat na taon na nakakalipas, wala ka pa ring maibigay na rason? Tapos ano, susulpot ka dito bigla at iba na pagkatao mo ganu'n? Ang hilig mo naman akong biglain..." hindi ko napigilang bulyaw sa kaniya."Hindi ko naman sinasadyang gawin 'yun. Oo, nagkamali ako pero hindi ko sinasadya. Siguro hindi mo pa nakikita sa ngayon pero ginawa ko lang din 'yun para sa'yo." sabi niya. Bakit nagagawa niya pa ding magpalusot?! "Para sa'kin? Anong para sa'kin? Binigyan mo ako ng rason para mabuhay, at nagpapasalamat ako sa'yo para 'dun pero sa huli pinamukha mo din sa'kin na hanggang doon lang ako 'e." hindi ko na napigilan ang sarili

The way he makes poetry out of nowhere.I knew it, it's him!And he knows me!Hindi ko pa rin makalimutan 'yung mga nangyari ngayong araw na'to.First time ko yatang mag stay up all night ng hindi dahil umiiyak o nagsusulat kundi dahil masaya ako.No plans for overthinking basta ang alam ko ay masaya ako.Pero si Jodi...Huminga ako ng malalim at kinuha ang aking cellphone."Jodi, are you there?" paghahanap ko sa kaniya."Can we talk, pls?" paghingi ko ng permiso niya."I have to tell you something." pag-amin ko."Alam mo ba andaming nangyari ngayong araw. Gusto mo bang malaman?" pag-alok ko sa kaniya ng hindi siya sumasagot.Naghintay pa ako ng lima, sampung minuto, ng walang natatanggap na sagot galing kay Jodi hanggang sa makatulog ako.Kinabukasan ay maaga pa akong nagising sa tunog ng alarm clock ko.6 am pa lang at 7 am ang usual start ng routine ko every day kaya nagkaroon pa ako ng extra time para magsulat ng tula.Oo, napakaaga at tula ang ginagawa ko.I need to energized myse