Chapter 5

I narrowed my eyebrow to meet his raging expressionless face. I examined his appearance by simply looking at him from head to toe. Wearing his black clean tuxedo along with a proportional white tie. However, his dominant character seems unpredictable.

My senses get back when I heard him cleared his throat, to realize how I was too obvious infront of him. Napaigtad ako ng muli siyang tumikhim bagay na mas lalong nagpabilis sa tibok ng puso ko.

"Miss, would you mind if I pass?"he asks, Pumikit ito ng mariin na tila ba nauubusan na ng pasensiya. Pag mulat niya ng mata ay hindi pa rin maipinta ang inis. Pwede naman siyang dumaan sa gilid, pero bakit kailangan pang ako ang mag adjust para sa kaniya.

Pero imbes pagbigyan ang tinuran niya  ay isang malakas na sampal ang iginawad ko sa kaniya. Maski ako ay nagulat sa ginawa kong iyon. Nag tagis ang panga niya sa lakas ng sampal dahilan para mamula ito. Napangiwi siya habang hinihimas ang kaniyang panga.

Akmang lalapitan ko siya pero tanging senyas lang ang binigay niya sa akin saka tumalikod. Pinakatitigan ko siya hanggang sa mawala ito sa paningin ko.

"Sorry," tanging sambit ko na lamang sa hangin.

I went outside to refresh my mind from what happened earlier. I was too out of mind by doing so. Hindi ko naman sinasadiya iyon alam kong nadala lang ako sa emosyon ko at galit dahil sa nangyareng pag uusap namin ni Aaron.

I sat down on the side of the road, where no one else can see me under the tree where the moon gives light from. I pulled up my knees to burry my face in it, a cold smooch of breeze filling the gap of needs to console a heart that was wrecked for years. Sailing ship beneath the sun, apparently, it was broken before it was sailed off.

Hindi ko napansin na naka idlip na pala ako sa ganoong posisyon. I checked my watch at nagulantang ako dahil quarter to 12 am na pala. Pero malaking pasasalamat ko dahil walang nag tangkang  gumawa ng masama sa akin.

Pag angat ko ng tingin ay biglang nag liwanag ang buong paligid. I got nervous sa takot. Hinarang ko ang  likod ng aking kamay para takpan ang kanang mata mula sa liwanag.

Laking gulat ko na nasa may  hindi kalayuan ang mga motor na malalaki. Tansya ko na nasa lima iyon at pantay ang hanay ng mga ito.

Mas lalo akong kinabahan when a man walks into my direction. My heart beats are screaming in fear, knees were trembling that cause me to backward while facing the man infront of me. It was his shadow expressing his gestures towards me. Halos kaonti na lang ay tatama na ang likod ko sa pader na nag sisilbing harang na konektado sa bar na pinasukan ko.

"Go home. It's late hour for a woman like you. Ipapahatid kita sa  body guard ko."ani ng boses,

"I-I can go home alone."Nanginginig ang boses ko habang sinasabi ang mga katagang iyon. Nanatili pa rin ito sa ilalim ng puno habang tagos na tago sa katawan niya ang liwanag na nagmumula sa mga kasamahan nitong walang balaj patayin ang ilaw.

"Are you sure? Kasi sa pag kakaalam ko, mayroong lumapit sa pwesto mo kanina na mga tambay habang natutulog ka. You aren't aware what could possibly happen to you if when we weren't pass."

Nanlamig ang buo kong katawan sa mga sinabi niya na mas lalong hindi ako makagalaw mula sa narinig. How can I become   careless in this situation na pati buhay ko ay muntik ng mapahamak.

"T-thank you, Mr." sabi ko na bakas pa rin ang kaba sa dibdib ko. Para itong sasabog na bulkan ano mang oras. "Pumapayag na akong magpahatid. Sigurado bang mapagkakatiwalaan kayo?" hindi ko maiwasang nag tanong.

"Just feel your heart. You'll know the answer." pagkasabi niya ay  iniwan ako roon. May isinensya sya sa kasamahan nito na hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin noon. I want to go home. Iyon lang ang nasa isip ko sa nga sandaling iyon.

Sumakay ito ng sarili niyang motor kasama ang iba pa nitong buddy guard. 

"Let's go, Miss."agaw atensyon ng naiwang lalake. Ito yata ang maghahatid sa akin.

I didn't hesitate to back ride with this stranger. Wala naman sigurong masama kung sasama ako at ihahatid niya lang naman ako.He offer another hilmet  to protect my head for whatever will happen. I told him the address at kaagad niya namang pinaandar iyon.  Alas dose na pala ng madaling araw. Hindi ko ito namalayan. The city were shot all over, a quiet place gives calm to my heart that lessen the burdern I have feeling right now.

Ilang minuto lang ay nakarating na kami dahil sa bilis nitong pagpapatakbo. Pagkababa ko ay inabot ko sa kaniya ang suot na helmit."Salamat sa pag hatid, Mr."sabi ko.

"Callie Pineda, and you're welcome Miss."sabi niya sa akin ng matanggal na sa kaniyang ulo ang helmit. Nilagay niya ito sa gilid at muling humarap sa akin." Be careful next time. A-and wear proper clothes."makahulugang sabi niya saka pinaka titigan ako mula ulo hanggang paa.

"I will. What you guys doing there?" I ask curiously,

"You should. Add me on i*******m so we could hang out for some other time. I can guard you," aniya na kinuha ang phone sa bulsa.

Para siyang nasa action star na pormang-porma dahil sa kasuotan nitong kulah itim na leather jacket. Puti ang pang ilalim na t-shirt na tamang-tama lang ang haba. His jeans are also black together with his shoes.

His veins protrudes na para bang puputok na ito. Mabalahibo ang kaniyang mga kamay na tama lang ang haba nito. Inabot niya sa akin ang phone niya at doon niya ako dinala sa search bar. Tinipa ko ang pangalan ko roon at pinindot ang account ko.

Saglit akong napadaan sa profile niya na pinakatitigan ko ito. Tanging brief lamang ang suot niya na nakahawak sa batok ang kanang kamay. His cute, tho. I stalked his photos at halos sa kaniya nga talaga iyon.

"Here,"sabi ko sa kaniya.

"Thanks. I have to go,"aniya at sinuot muli ang helmit saka pinaandae ang motor. "Don't forget to followback!"pahabol niya pa.

Pumasok na ako ng gate at isinara iyon ng maigi saka pumasok sa loob. Madilim ang kabuuan ng sala, pero hindi ko na binuksan ang ilaw roon. Naupo ako sa sofa at dahan-dahang dumaosdos para ihiga ang sarili.

---

Nagising na lamang ako kinabukasan dahil sa ingay na galing sa kung saan. Napabalikwas ako ng wala sa oras dahil nasa sariling kuwarto na ako. Paanong napunta ako rito, wala namang tao sa bahay kagabi kundi ako lang.

Nagtungo ako sa sala para silipin kung sino ang naroroon, nagulat ako dahil masayang nag kukwentuhan ang pamilya ko. Nabaling ang tingin ko sa mukha na matagal ko ng gustong makita at makasama mula sa mahabang panahon.

"Pa,"Tawag ko. Agad akong tumakbo roon at niyakap ko siya.  Isang mahigpit na yakap naman ang ihinawad niya sa akin na mas lalong nagdiwang ang puso ko. 

"Hey, kamusta ang paborito kong panganay?" Tanong niya saka kumawala sa yakap. 

"Doing great, papa!" Masayang sabi ko. 

"Mabuti na lang at nakauwi ako ng madaling araw. Nakita kita na mahimbing ang tulog ng dumating ako kaya pinabuhat na kota kay Aaron. Sinundo niya ako anak, "Galak na galak si papa habang kinukuwento niya iyon.

Bumaling ako kay Aaron na palapit sa gawi namin. May dala itong almusal. Tiyak na siya ang nagluto dahil nasa katawan niya pa ang apron. I gave him a small smile and mouthed 'thank you' sa simpleng paraan.

Ngiti lang ang sinagot niya sa akin bago nag tungo sa hapag para doon ilapag ang niluto niya. Masayang nag kwentuhan sina papa at Aaron na hindi ko maintindihan dahil masakit ang ulo ko. Siguro sa puyat kagabi at sa mga nangyare. Shookt! Nakalimutan kong i-followback si Callie.

 Nang matapos kami sa almusal ay nag tungo ako sa kuwarto at hinahanap ang phone ko sa ilalim  drawer. Doon ko ito nilalagay sa tuwang hindi ko naman ginagamit.

I immediately followed back his request-my request actually. Ilang segundo pa ay nag dm na siya sa akin.

Natawag ako sa username niya sa i*******m. Bagay nga naman talaga sa profile niya ang username niya.

Cal_Pinedaxx:

Good morning! I thought you forgot me.

I'm sorry, nakatulog agad ako.

Oh, sorry. I hope you slept well.

I am

Hindi na siya mula pang sumagot. Inayos ko na ang higaan ko at saka nag tungo sa banyo para maligo. It does cross my mind that was happened last night. I wanted to thank personally those mens for guarding me. Siguro kung wala sila ay baka napahamak na ako.

I'll call Callie, later to ask him a favor. Siya lamang ang makakatulong sa akin sa mga oras na ito. Mamaya na ako papasok sa shop para asikasuhin ang mga pending inventories at mga pipirmahan na mga kontrata.