Chapter 4

Wherever I go, life always gives spice to my daily living. It builds boundaries yet, the catastrophe is enigmatic. Days have passed on, yet we haven’t spoken to each other.  Nasa sala ako at nanonood ng Disney movies na talagang hindi ko piang sasawaang panoorin. Dumaan si Annie sa harapan ko dala-dala ang popcorn na gawa ko kanina lang. She didn’t even attempt to glare in my direction, nor a glimpse of respect by pacing out. Napansin iyon ni Richelle, na abala sapag kuha ng ballpen sa table ng kaniyang opisina ng sumilip siya sa gawi namin. Katabi lang ng opisina niya ang sala, kung saan kami naka pwesto si Annie.  When she came back from her office, she had a bunch of papers, books, and articles she’s holding together with her laptop. She has this personality that never asks for help from anyone. Muntik pa nitong masagi ang malaking vase sa gilid.

Nag aral ulit siya ng medisina, dahil hindi niya natapos iyon dahil nabuntis siya sa panganay niya. Ganoon din si Geo, pero doctor na ito ngayon at may trabaho na. Nangako sila sa isa’t isa na kahit anong mangyare at may kailangan mag sakripisyo sa kanilang dalawa. Iyon nga ay ang tumigil muna ng dalawang semester itong kapatid ko, habang nagpatuloy sa pag aaral si Geo. I’m proud of him because he never fails to kept his promise to my sister. Talaga nga naman na kapag in love ang isang tao ay handa itong hamakin ang lahat.

She sat next to mine while having a phone call. She seems so stressed by looking at her irritated face.  Sabayan pa ni Annie na walang tigil sa kakasigaw sa pinanonood sa kaniyang tablet. Nagulat kami pareho ni Annie ng bigla siyang batuhin ni Richelle ng remote na nakalapag sa center table.

‘’Ano ba?!’’ Malakas na sigaw niya, habang hinihimas ang collarbone. Doon tumama ang remote sa parte ng katawan niya. Namula ito at kitang-kita dahil sa pagiging maputi ng kapatid ko. Hinidi maaalis ang mga titig na masama sa pinanggalingan ng remote.

‘’Pwede ba? Nag aaral ang tao, sigaw ka nang sigaw dyaan. Go to your room at doon ka mag wala! Para kang may saltik dyaan sa ginagawa mo. Matuto kang makiramdam sa mga taong nasa paligid mo. Hindi ka na bata and you should be responsible, you haven’t change after all.’’ aniya. Maski ako ay natulala sa tinuran ng aking kapatid. Maybe she was too stress recently, that’s why she acted that way. Parang bata na nag dabog si Annie papasok sa kuwarto niya.  Dalawampu’t-pitong na ito, pero akala mo ay nasa kinse lang kung kumilos.

Pangalawa si Annie at bunso naman si Richelle sa aming magkakapatid. Annie, took Architecture pero hindi makapasa-pasa sa board exam dahil noong mga kasagsagan ng review niya, puro alak at lalake ang inuuna niya. But those memories suddenly flashed back on my mind. Sa kung paano kami nagging magkaribal sa iisang lalake. But now, she regrets those that happened in her life that causes her to get miserable by means, that’s what she’s referring to herself.   Never get old to it, yet grown matured and often messing my life around.

---

Pilit kong tinatanggal ang piring sa mga mata ko, gamit ang mga palad pero hindi ko magawa dahil mabibigat ang mga kamay na nakatakip rin rito. I have no idea what was going around, I was just on the rooftop, having a good conversation with my friends then suddenly there it happens. Umuwi ako sa sarili kong bahay dahil gusto ko munang magpahinga dahil next week, I’ll meet a big client for a grand wedding. I haven’t got the full details from my secretary who is in her vacation. In short, sarado muna ang boutique.

‘’Why are you doing this? What’s the catch this time?’’tanong ko ng makaupo na ako. Hindi ko namalayan na nasa labas pala kami. Siya pala ang may pakana kung bakit ikinataka ko ang biglaang pag punra ng mga kaibigan ko na kaagad akong iginaya sa rooftop.

‘’I want to make things up with you, together with the mistakes I did. Ang laking katangahan ang ginawa ko sa iyo, pati na rin sa kapatid mo. It doesn’t change the love I felt for you. Lust blinded me without considering your feelings towards me.’’ he explained himself. I felt his sincerity the moment I look deep in his eyes that were so full of emotions, regardless he is kind strong one. ‘’Please, give me another chance,’’ pahabol niya.

Minsan na rin akong nadala sa mga matatamis na salitang ipinaranas niya sa akin, at ang tanga ko na nagpadala ako sa bata kong puso. Pinahid ko ang mga luha na umagos sa aking pisngi ng hindi ko ito namamalayan. Samu’t saring emosyon ngunit sa pagkakataong ito ay nasisiguro ko na kaya ko na. Na hindi na ako katulad ng dati para magbigay ng napakaraming chances. 5 chances, I give him yet it betrayed my feelings for him. Siya ang una ko sa lahat.

My first love, and first heartache that devirginizes my body and soul. It tore me apart when everything shattered. Tied up by lies that even my sister knew from the start. Pakiramdam ko ay pinag kaisahan ako ng mundo noong malaman kong sila pala ng kapatid kong si Annie. The three of us do not know that we’re so much related to each other. Ganoon na rin lang ang galit ko nang malaman iyon.

‘’You can’t fool me Aaron, we all knew from the start na wala naman talagang patutunguhan iyon. Maaring ikaw ang una ko sa lahat, pero hindi na ulit ako magpapadala sa mga kasinungalingan mo. I used to it noong nakaya mo pa akong utuin. Pero ngayon? Ito bente humanap ka ng mauuto mo.’’ Pagkasabi ko noon ay kaagad akong tumayo at lumabas sa gate.

Para akong nakalaya mula sa matagal na pagkakagapos dahil sa wakas ay ngayon lang ako nagkaroon ng pagkakataon na tumangi at pagbawalan ang sarili na muling masaktan.

I just have a white short and simple gray t-shirt na nag mistulang palda dahil hindi na makita ang sout kong short roon. Hindi ko pinansin ang suot ko, ang akin lang ay makalayo roon. I heard him calling my name so many times pero hindi ko ito nilingon at nagpatuloy sap ag lakad at takbo. Gusto kong maglaho muna sandali at makawala sa sakit na pilit kong kinakalimutan.

I get tired after people asking for forgiveness as if they didn’t mean to the intent it. I found myself in an unfamiliar bar. Nahinto ako saglit upang suriin ang bawat sulok into sa labas. I take a deep breath and went straight inside the bar where people usually does exist. Throwing themselves up-feeding drugs inside their body ‘til they won’t feel any pain left. A nuisance of a crowd makes me crawl by hesitations to get in.

Saka ko lang naalala na wala ng apala akong wallet o per ana dala dahil sa kagagawan ni Aaron. Hinatak niya ako mula sa pakikipag usap sa mga kaibigan ko, pero wala rin silang nagawa. Inilibot ko ang tingin sa bawat sulok ng bar, sa loob ng VIP room ay may mga kalalakihan na naroon na tila ba nag sasaya ang mga ito. When a walk backward, I accidentally bump a hard rock body dahilan para mataranta ako.

Pag lingon ko ay isang nag babagang mukha ang sumalubong sa akin at bakas ang iritasyon sa mukha nito. The man infront of me is tall, dark and of course, he is handsome. To mention it, he is a perfect epitome of handsome gods that was seated next to in line for the crown.  

Not my type, ang sungit at seryosong tao.