LOGINShare
Chapter 13
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"Ma, what happened?"pag aalala kong tanong. Narito kami sa hospital ngayon. Kagagaling ko lamang sa shop nang makatanggap ako ng tawag mula kay Annie.
"Y-your dad, inatake siya sa puso."Hagulgol ni mama. Inalo ko siya at niyakap ng mahigpit. Nag unahang tumulo ang mga luha ko dahil sa balitang iyon.
"Shh... it's okay ma, malalagpasan natin ito, okay? Magdasal lang tayo." wika ko, kahit sa loob-loob ko ay napanghihinaan na rin ako. Matagal ng may sakit si papa kahit noon pa man, pero dahil sa katigasan ng ulo ayaw niyang makinig at trabaho pa rin ang nasa isip.
We're all here at the hospital, mga kapatid ni papa and mama in both sides. Nakakatuwa lang na sa ganitong paraan ay pamilya pa rin talaga ang maasahan. Pamilya pa rin ang uuwian sa lahat ng mga nangyare.
Nagpaalam ako na may bibilhin lang sa labas, pero ang totoo ay hindi ko alam. Bigla na lamang bumuhos ang luha ko sa sobrang sakit na nadaram
Related chapters
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 14
It's been a month since my dad have died. Pero parang wala lang sa akin iyong nangyare dahil narin siguro sa galit ko. I tried to accept and forgive pero instead, I got the power to heal the wound that have cause me. Darating rin ang araw na mapapatawad ko rin siya ng buong puso. Naniniwala ako roon, I just had to let the time works on its way. "Hindi ka ba uuwi sa condo mo ngayon?"baling ko kay Aaron, He visited me in shop dahil usapan namin na kakain kami sa labas. Pumayag na rin ako dahil ilang linggo ko na siyang iniiwasan. "Hmm... After I take you out. Where do you want us to eat?" "Anywhere." "Hmm...okay, we'll go to your favorite restaurant." "I would definitely love that idea of yours," "Wait here, I'll call dad for a minute."he said, I just nodded. He left me inside his car, in turning point I played music to avoid b
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 15
"I'm sorry for what happened last time. "sabi ko, "This pasts months, I haven't clear my feelings towards you dahilan para umabot tayo sa ganito. I hope you don't mind, Aaron. I loved you before, totoong minahal kita noon, tinanggap kita at pinatawad sa kabila ng lahat. Hanggang doon na lang 'yon, past is past ika nga. Naka move on na ako, and I realized it lately. Sana maging happy ka sa desisyon ko, because I am happy for you. Palayain na natin ang isa't isa, Aaron.""I'm sorry for everything, I thought we could get a chance. I've been selfish for all over those years, I have hurt your feelings and I was fool at that time, I admitted those."he said, tears streams on his cheek, redden his eyes. It makes me sad for letting him feel this ways. "I wish you a happy and wonderful life even without me, I loved you so much, sweet girl. You've grown and matured enough. Guard your heart for the right man, as you favour me."he added.I run and gave him a tight hug as if i
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 16
"Natagpuang patay ang isang lalake matapos itong pag babarilin ng mga hindi kilalang armado," ani ng balita.Bigla akong kinabahan at nanghihina ang buo kong katawan. Diyos ko 'wag naman sana. Nagdasal ako saglit, pagka tapoa ay biglang nga ring ang telepono na kaagad ko namang tinakbo.I was about to speak then I heard a person crying over the phone. Pero pinilit ko pa ring mag salita "H-hello, who is this?""Aaron's mom, hija." anang boses "H-he is dead, hija..." hagulgol na anunsyo ni tita.Napaupo ako ng dahan dahan sa sofa ng marinig ang balita. Nag uunahan ang mga luha at hindi makapaniwala sa narinig. Kaya pala iba ang mga kinikilos niya, ang mga pinahihiwatig niya dahil 'yon na pala.Naririnig kong nag sasalita pa ang kabilang linya pero bumagsak
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 17
Nagka tinginan kami saglit. Tumikhim siya saka tumayo at nag tungo sa gawi ko. My heart is traitor, hindi dapat ito makaramdam ng special na pagmamahal na galing sa kanya dahil wala namang kami. Even he told me na mahal niya ako. "Where have you been? Hmm? I went in your house but no one was inside. Tell me, where have you been?" may diin na tono sa kaniyang boses. Napasandal ako sa wall nang dumungaw siya sa mukha ko. Pinangko niya ang dalawa niyang kamay habang diretsong naka tingin sa akin. Nag iwas ako ng tingin dahil hindi ko siya kayang tignan. Naguguluhan ako sa inaaakto niya sa akin. " Bakit parang concern ka? Sexual attachment lang mayroon tayo. Kaya wag kang umakto na parang may 'tayo' " sabi ko. Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko sa mga titig niya ng sulyapan ko siya. "Hmm...that's my baby. "he teases me. "Once I marked mine, it's mine only. You don't have to ask for label baby because
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 18
"Uh, thank you sa pag hatid ah? Naabala pa tuloy kita,""It's okay. Hindi ka naman abala sa akin," aniya."Thank you pa rin, Sebastian." wika ko. "Oo nga pala invited ka sa Saturday. Pa despedida ko.""Hmm...wala bang magagalit?""Hindi naman magagalit 'yon, he'll understand sa desisyon ko. Pero mag papaalam pa lang ako. Inunahan na kita kasi wala akong contact sa 'yo e,""Oh, I see. Here is my contact. Just update me kung tuloy, okay?"Kinuha ko ang calling card niya at pinasok 'yon sa loob ng bag ko. "Of course,"Nagpaalam na siya na aalis dahil late na rin at pasado 10 pm na. Pagkapasok ko ay bumungad sa akin si Sean na naroon sa sala nanonood ng basketball. Nang makita ako ay pinatay niya ito."Hey, baby how was your meeting with your friends? Did you have fun with them?" he asks,"Yup. Nag enjoy ako na kasama ko sila.
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 19
"Manang! Asan ka?!" natataranta kong tanong ng magising ako. Bigla akong mag panic sa hindi malaman. Sariwa pa rin sa akin ang mga alala ay pangyayare kagabi.Kaagad akong bumaba at nag tungo sa sala para silipin si manang ngunit bumungad sa akin ang mga nagkalat na gamit sa sala. Hinahanp ko kaagad si manang pero wala ito sa sala, sa banyo pati sa kusina. Lumabas ako para silipin siya at hindi ako makapaniwala na naroon siya sa mga paso, sa gilid wala ng buhay. Naliligo sa sariling dugo napatakip ako ng bibig sa pagkabigla."Manang! Gumising ka manang!" tanging sigaw ko na lamang. Pinilit ko siyang niyugyog pero wala na talaga. Patakbo akong nag tungo sa loob para tunawa ng ambulansya at mga pulis.Wala ako sa katinuan habang tumatawag sa mga ito. Nanginginig ang buo kong katawan. Para akong lantang gulay ng dumating ang mga pulis at ambulansya while they were interviewing me I wasn:t at my sense. I know they notice
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 20
"Good morning," bati ko sa kanya."Hmm...Good morning baby,""Bangon ka na nag luto ako ng breakfast natin,""Your lips is my breakfast baby, I don't need anything except yours." hirit niya."Sus. Ikaw talaga kung anu ano pinag sasabi mo halika na at lalamig na 'to oh."Instead he pulls me closer to him and showered his kisses. Napakagat labi ako dahil sa kilig. Hindi ko maiwasang hindi matuwa lalo na ng maalala ko kung paano siya mag propose sa akin. Isang linggo na rin ang nakalipas at nag pasya na sa mismong bahay ko nalang kami tumira. Naroon ang mga tauhan niya sa mansyon sila ang nag babantay roon."How's your sleep?" I ask him habang naglalagay ng kanin sa plato niya. Naglagay rin ako ng chicken nuggets, fried egg and hotdog."Good. Heaven. ""Pinag sasabi mo dyan?" natatawa kong tanong"I am at peace when I sleep n
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 21
"Aalis ka?" tanong ko kay Sean. Naka bihis ito nang pang alis."Yeah. I have meetings with a friend," aniya habang inaayos ang necktie."Sino?" I asks curiously,"Don't worry baby, everything is fine. It's just a friend." he said, assuring me that there is nothing to be worry about."Uh-huh, what time ka uuwi?""I'll text you when I come home. I have to go baby," nagmadali itong kinuha ang susi ng kaniyang sasakyan.Naiwan naman akong nakatulala sa kama namin. Naging maayos naman ang lahat at bumalik na kami sa dati niyang masyon. Madalas kong mapanaginipan si manang tungkol sa nangyare sa kaniya. But she didn't have justice for her. Not yet. Masyadong mailap ang mga taong 'yon.Kung may magagawa lamang ako, handa akong mag bigay ng hustisya para kay manang. Pero ano naman ang kaya kong gawin, ni wala akong sapat na lakas para tulungan siya.
Latest chapter
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 27
"Kumain pa kayo ng marami at tiyak na pagod kayo sa biyahe." anang ni Nanay sa amin. Ngumiti ako sa kanya at hinaplos ang mga palad bilang pasasalamat na walang sawa niyang pag aalaga sa amin. Ibang-ibang awra ang nararamdaman ko sa mga oras na ito. I felt like every move I make, someone is looking at me intensely. Para bang may nagawa akong kasalanan sa taong iyon. "Okay ka lang?" naagaw ang atensyon ko ng hawakan ni Albert ang palad ko. "Uh-huh, sorry. I'm fine. May iniisip lang. Pero ayos lang ako 'wag kang mag alala," wika ko. "Hey, don't force yourself, okay? Makakasama iyan sa kalusugan mo." may bahid na pag aalala sa tono niya. "I won't. Thank you," sabi ko at bumalik na sa pagkain. Ramdam kong nakatitig pa rin sa akin ang kaibigan ni Albert kaya nagmamadali akong tapusin ang pagkain ko dahil hindi ko na kaya. Parang sasabog ang puso ko kapag tumagal
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 26
I just watched him monitoring my vital signs. Pinahinga niya ako ng malalim para kuhaan ng respiratory rate. Nang matapos ito ay hinarap niya ako. "May sumasakit pa ba sa iyo?" He asks"Wala naman," sabi ko."I see. If ever something hurt on you, do not hesitate to contact me, okay?""I will," sagot ko. "Uhm, matagal ka na bang doctor sa lugar na ito?""Well, I grew up here so yeah matagal na ako dito.""Ganoon ba? Salamat pala sa pag tyagang alagaan ako kahit hindi ko alam kung paano at bakit ganito ang kinahinatnan ko. Maraming salamat," wika ko."Hmm... You're welcome," aniyaNapalingon kami bigla ng bumukas ang kurtina na nag sisilbing harang sa pagitan ng kuwarto. Pumasok ang batang babae na anak ko raw. "Hello po, Mommy. Dinalhan po kita ng sopa, sabi po ni Nanay ay makakatulong po ito upang mabilis ka pong maka alala," mahabang sabi nito.
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 25
"Ma'am, ano ang masasabi niyo tungkol sa kinasasangkutan niyo ngayon? Is this true ma'am?" sunod-sunod na tanong ng reporter."I'm sorry but I don't have to explain anything without my lawyer's consent." I explained to the reporter.Patakbo akong nag tungo aking sasakyan habang hinahabol ako ng mga reporter. Kaagad kong pinapatakbo ang sasakyan ng may humarang sa harapan ko. Thank God I was able to stop the car or else I would get hit in front of me. Nang makitang huminto ako ay tumakbo patungo sa akin ang mga report.I saw Sean, he knocked on my door in a hurry. Binuksan ko ang bintana para marinig siya. "What?!" inis kong tanong."Get out of your car, I'll take you away from here." he said in an authoritative voice.Kaagad naman akong lumabas ng sasakyan at walang tanong na sumakay sa sasakyan niya."Don't worry about your car, someone will pick it." he assures me."T-thanks," sabi ko. "You should have let me deal with them. I can tak
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 24
"Kaya mo pa ba?" tanong sa akin ni Marianne. "Of course, ako pa ba?" "Hindi mo na kaya e, "reklamo namam ni Rebecca. "Watch me, I'll prove you guys I'm fine." sabi ko. Naglalakad ako palabas ng bar ng pagiwang-giwang. Ramdam ko ang pag alala nila sa akin mula sa likuran. Ganoon pa man ay pinilit kong mag lakad. "Told you guys, I'm fine-" bago ko pa matapos ang sasabihin ay natisod ako. My friends panicked, and didn't even know what to do. I pulled myself up but I couldn't because of my weight. I gained so much weight weeks after Sean and I got separated. Ibinuhos ko na lang sa pag kain ang sakit na nadarama ko. Pero kahit anong gawin ko ay masakit pa rin sa parte ko. "Leave her, I'll take her home," anang boses. My heart beat fast, I couldn't breathe properly as I heard that voice I was longing for. Kahit hindi ko man makita ng buo ang kanyang mukha, I know who he is. "Bye, Syd. Mauna na kami."paalam ng
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 23
"Iiyak mo lang anak, mahirap kapag kinimkim mo ang sakit. Baka saan pa mapunta 'yan." ani mama. Pumasok ito sa kwarto ko. Hinayaan ko lamang na nakabukas ito at lahat ay pwedeng pumasok. "A-akala ko iba siya, akala ko masaya lang kami na magkasama." "Alam anak, ang pag ibig ay hindi ganyan. Mayroong saya, lungkot at pait. Parte 'yan ng buhay. Masakit oo. Pero hindi laging masaya ang buhay. Bawat problema ay may solusyon, napag uusapan." "Hindi ko pa kaya, ma." "Eh 'di hindi kaya. Huwag pilitin. Hayaan mong ang panahon ang mag desisyon para sa inyo, dahil alam naman natin na hindi natin ito hawak." Niyakap ako ni mama at hinagod ang likuran ko. Ramdam kong nahihirapan rin siya na makita akong ganito. She always see me as one of her bravest daughter. A fighter. Iniwan na ako ni mamasa kwarto ko at hinayaan akong mapag isa. Nagpapasalamat ako na walang nag balak istorbohin ako sa aking pag pahinga. Kaagad kong na
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 22
Narito ako ngayon sa gender reveal party ng pinsan kong si Sam. Napaaga lamang ako dahil wala naman akong ginagawa sa ngayon. Marami na rin ang mga dumalo.Mga bigating tao ang nag puntahan. Nasa kwarto niya ako, naupo muna dahil medyo nahihilo nga ako kanina pa. Dumadalas ang pag sakit ng ulo ko. Nitong nakaraan ay medyo na stress ako sa trabaho. Gusto ko muna isara ang shop, pero paano ko pasasahurin ang mga empleyado ko."Hi! Okay ka lang?" tanong ni Sam. Kakapasok niya lamang. May bitbit itong tubig."Yep. Okay naman na." wika ko."Good. Tara sa labas at ipakikilala kita sa magiging ama ng anak ko." She held my wrists."Hey, babe." tawag niya sa lalake. Base sa tindig at tikas nito ay paniguradong guwapo ito at karapat dapat sa pinsan ko." dagdag pa niya.Bumilis ang kabog ng puso ko ng lumingon ito sa akin. Nagulat rin siya ng makita ako. Habang si Sam naman ay nakangiti lamang rito."Anong ginagawa mo-" hindi ko natapos an
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 21
"Aalis ka?" tanong ko kay Sean. Naka bihis ito nang pang alis."Yeah. I have meetings with a friend," aniya habang inaayos ang necktie."Sino?" I asks curiously,"Don't worry baby, everything is fine. It's just a friend." he said, assuring me that there is nothing to be worry about."Uh-huh, what time ka uuwi?""I'll text you when I come home. I have to go baby," nagmadali itong kinuha ang susi ng kaniyang sasakyan.Naiwan naman akong nakatulala sa kama namin. Naging maayos naman ang lahat at bumalik na kami sa dati niyang masyon. Madalas kong mapanaginipan si manang tungkol sa nangyare sa kaniya. But she didn't have justice for her. Not yet. Masyadong mailap ang mga taong 'yon.Kung may magagawa lamang ako, handa akong mag bigay ng hustisya para kay manang. Pero ano naman ang kaya kong gawin, ni wala akong sapat na lakas para tulungan siya.
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 20
"Good morning," bati ko sa kanya."Hmm...Good morning baby,""Bangon ka na nag luto ako ng breakfast natin,""Your lips is my breakfast baby, I don't need anything except yours." hirit niya."Sus. Ikaw talaga kung anu ano pinag sasabi mo halika na at lalamig na 'to oh."Instead he pulls me closer to him and showered his kisses. Napakagat labi ako dahil sa kilig. Hindi ko maiwasang hindi matuwa lalo na ng maalala ko kung paano siya mag propose sa akin. Isang linggo na rin ang nakalipas at nag pasya na sa mismong bahay ko nalang kami tumira. Naroon ang mga tauhan niya sa mansyon sila ang nag babantay roon."How's your sleep?" I ask him habang naglalagay ng kanin sa plato niya. Naglagay rin ako ng chicken nuggets, fried egg and hotdog."Good. Heaven. ""Pinag sasabi mo dyan?" natatawa kong tanong"I am at peace when I sleep n
Woundead Heart (Tagalog) Chapter 19
"Manang! Asan ka?!" natataranta kong tanong ng magising ako. Bigla akong mag panic sa hindi malaman. Sariwa pa rin sa akin ang mga alala ay pangyayare kagabi.Kaagad akong bumaba at nag tungo sa sala para silipin si manang ngunit bumungad sa akin ang mga nagkalat na gamit sa sala. Hinahanp ko kaagad si manang pero wala ito sa sala, sa banyo pati sa kusina. Lumabas ako para silipin siya at hindi ako makapaniwala na naroon siya sa mga paso, sa gilid wala ng buhay. Naliligo sa sariling dugo napatakip ako ng bibig sa pagkabigla."Manang! Gumising ka manang!" tanging sigaw ko na lamang. Pinilit ko siyang niyugyog pero wala na talaga. Patakbo akong nag tungo sa loob para tunawa ng ambulansya at mga pulis.Wala ako sa katinuan habang tumatawag sa mga ito. Nanginginig ang buo kong katawan. Para akong lantang gulay ng dumating ang mga pulis at ambulansya while they were interviewing me I wasn:t at my sense. I know they notice
