Hinawakan ng security guard ang braso ni Camila at akmang hihilain na ito palabas. Pagkatapos hindi maniwala sa sinabi ng babae, mas lalo itong nakumbinsi na nag gate-crash lamang talaga ito.Ang babaeng nakatapon naman ng wine sa dress ni Dominique ay bahagyang naging balisa."Guard, Sir, sandali lang po! Hindi naman dapat siya kasali dito..." pigil ng niya sa guard."Miss Castañeda, magbabayad ako! Babayaran ko ang dress mong nasira ko, 'wag mo lang idamay ang ibang tao, please!"Nataranta ang babae. Halos mangiyak na ito sa pagmamakaawa kay Dominique na prenteng nakatayo lamang at nakataas ang kilay, mukhang nasisiyahan sa nangyayari.Binalingan nito si Camila at ang guard na napahinto rin sa paglalakad dahil sa biglaang pagmamakaawa ng babae kay Dominique para hindi siya mapalabas.Bahagya niyang hinila ang braso ni Camila, inilapit ang mukha malapit sa tainga nito at mahinang bumulong, "You don’t need to get kicked out because of this. I worked hard for this opportunity, and if I
Ang boses ng babaeng nakasuot ng velvet dress ay sobrang malumanay, na kaya nitong pakalmahin agad ang mga taong makaririnig sa kanya. Naramdaman ni Camila ang kabutihan ng kaniyang puso kaya't bahagya siyang napangiti."Don't mention it, you look really very beautiful tonight," puri ni Camila sa kanya.Namula naman ang mukha ng babae at nahihiyang nagpasalamat kay Camila. Pagkatapos noon ay nauna na muli siyang naglakad at iginiya ang iba pang mga kasamang babae sa kung nasaan ang kaniyang dressing room. Kahit na mabilis ang kaniyang lakad suot ang mahabang skirt, ang kilos nito ay marangal pa ring tingnan.Nang makarating na sa dressing room ang mga babae ay tahimik silang pumasok, samantalang ang babaeng nakatapon naman ng wine ay mabilis na inilabas at inilapag sa kaniyang sofa ang bago at malinis na dress na sinasabi niya kanina. Pinasadahan ng tingin ni Camila ang dress na nasa ibabaw ng malaking sofa, at nadiskubre niyang ito ay isa sa mga dress na siya mismo ang nag-design."It
Nang pumasok ang dalawang babae sa hall ay saktong magsisimula na rin ang sayawan.Hindi na binigyan pa ng pagkakataon ni Leila ang kaibigan na magtamad tamaran at agad na itong hinila patungo sa dancefloor kung saan nandoon na rin ang maraming tao na masayang sinasabayan ang tunog ng musika.Habang binabago ang disenyo ng dress ni Dominique kanina, ang mga balahibong disenyo sa skirt ni Camila ay halos natanggal lahat ni Leila, na siyang dahilan para makita ang masalimuot na itim na patterns sa ilalim nito, na mas lalong nagpa misteriyoso sa hitsura ng babae.She was originally beautiful and had a curvy figure, especially her thin and boneless waist, which no one could match.Nang makatapak na sa dancefloor, nakuha agad nito ang atensyon ng halos lahat ng taong nandoon."Hi, Miss, may I have this dance?" Isang lalaki na may western accent ang masuyong lumapit kay Camila, at magalang itong inayang sumayaw."Uh... I'm sorry, but no," tanggi naman nito agad, ngunit nang masulyapan ang ma
Sobrang nakakaakit ang alok ni Kenneth. Subalit hindi mapigilan ni Camila ang sariling natural na mag-alangan sa lalaki.Siguro dahil iniisip niya na matalik na kaibigan ng lalaki si Juancho, na pakiramdam niya palagi ay nasa iisang bangka lamang ang dalawa.Bahagyang inihilig ni Camila ang kaniyang ulo sa gilid at malalim na tiningnan si Kenneth, "Juancho and I are getting divorced, alam mo ba 'yon?"Halatang natigilan si Kenneth nang ilang sandali, pagkatapos ay kalmadong ibinuka ang mga kamay sa magkabilang gilid, "Well, napag-alaman ko ang tungkol diyan nito lang mga nakaraang araw. Pero 'wag kang mag-alala, lagi naman akong propesyonal pagdating sa pambubliko at pribadong mga usapin, at hindi ko dadalhin ang tungkol sa mga bagay na 'to sa trabaho. Hindi lang din naman ako ang mag-isang nagdesisyon sa pag-imbita kay Miss Sunshine, desisyon ito ng buong design team. Iyon nga lang sa nabalitaan ko na... kamamatay lang ng asawa niya. Ayoko naman na bigla na lang siyang abalahin ng te
Silang dalawa ay tatlong taon ng kasal at sa loob ng mga taon na 'yon, ginawa lahat ni Camila ang makakaya niya.Nagpatingin na siya sa ospital noon, at ang tanging sinabi lamang ng doktor sa kanya ay may problema lamang ito sa follicle development. Ilang ulit na rin siyang nag-take ng ovulation-stimulating injections, kaya wala ng dahilan pa upang hindi siya mabuntis. Natigilan ito, tila bigla na lang may napagtanto."Hindi ba't dapat ay alam mo na kung kaya ko o hindi?" Dumilim ang mukha ni Juancho.Umangat ang kilay ni Camila. "Kung alam ko, edi sana sa loob ng tatlong taon nalaman ko na ang rason kung bakit hindi pa rin ako nabubuntis.""Iyan na lang ba talaga ang palaging laman ng utak mo?" Agresibong gumalaw ang panga ni Juancho dahil sa nagngingingit na ngipin, na nagsasabing galit na ito.Sa isip niya, mukhang gustong-gusto talaga ni Camila ang magkaroon ng anak. Pero ngayon, dahil hindi siya mabuntis, gusto na niya ng divorce. Pakiramdam ni Juancho, para kay Camila, isa laman
Tinawagan ni Camila si Leila para ipaalam na mauuna na siyang umuwi, gayunpaman, tinanong din niya ang kaibigan kung gusto ba nitong sumabay na sa kanya sa pag-uwi.Mukhang distracted naman si Leila na nasa kabilang linya."Sige, mauna ka nang umuwi. Magiging abala pa ako nang ilang sandali— Oh! You're so annoying!" Sumagot naman si Leila ngunit hindi masyadong maintindihan ang mga sinasabi nito.Natahimik si Camila nang napagtanto niyang baka nakatagpo ang kaibigan ng isang guwapong lalaki at hindi na siya makaalis dahil doon.Si Leila ay kahanga-hanga sa kahit ano mang paraan, ngunit kahinaan niya ang mga taong may magandang hitsura, lalo na ang mga guwapong lalaki, at mukhang wala na siyang pag-asa pang makaahon sa kahinaang iyon.Bumuntonghininga si Camila, "Sige, mauuna na akong umuwi at iiwan ko na lang ang driver para sa'yo.""Noted." Mabilis na ibinaba ni Leila ang tawag.Umalis na si Camila nang makaramdam ng pagiging kampante sa usapan nila ng kaibigan.Sa sumunod na umaga,
Ang matandang babaeng Villarazon, noon pa man ay sa nayon na nananatili, inaalagaan ang asawang si Bernardo. At kahit kailanman ay hindi pa bumibisita rito sa lungsod.Kaya paano niya posibleng nahanap ang daan patungo rito?Nanikip ang dibdib ni Camila dahil sa labis na pag-aalala para sa kaniyang Lola. Ikinatatakot niya na baka kung anong mangyaring masama sa matandang babae kapag naiwan itong mag-isa sa estasyon ng bus."Lola, puwede mo po bang ibigay ang cellphone sa driver? May sasabihin lang po ako," mabilis niyang pakiusap."Oh, sige!" Mabilis namang ibinigay ng matandang Villarazon ang cellphone sa driver."Ano ka ba naman? Paano mo nagagawang hayaan ang matandang gumala nang mag-isa? Hindi man lang niya alam kung saan siya pupunta. Hindi ba't parang nang-aabala na rin kayo ng hanapbubay ng ibang tao?" Ang driver ay naiinip na pinagsabihan si Camila."Sir, pasensiya na po sa abala. Makikiusap sana ako sa inyo na ihatid niyo na lang ang lola ko sa Pasig..." Humingi ng paumanhin
Saktong pagkababa ni Camila sa taxi, dumating, din ang isa pang sasakyan sakay ang kaniyang Lola Celestina.Tuluyan niyang pinakawalan ang matinding pag-aalalang naramdaman sa buong biyahe kanina nang makita ang lola na ligtas habang bumababa sa sasakyan."Lola naman, kung gusto niyo pong bumisita sa akin, dapat tinawagan niyo ho muna ako para ako ang sumundo sa inyo. Kung hindi, mag-aalala talaga ako ng sobra kapag bumiyahe kayo nang mag-isa tapos sa malayong lugar pa, kagaya ngayon."Tinanong ni Camila kung magkano ang orihinal na pamasahe dapat ng matanda. Nang sinagot ito ng driver ay agad naman niyang ibinigay ang bayad, triple ng orihinal na pamasahe katulad sa ipinangako niya kanina. Pagkatapos ay nilapitan niya ang kaniyang lola para tulungan itong buhatin ang bag na dala."Tara na po, lola. Pumasok na muna tayo sa loob ng bahay. Dahan-dahan lang po kayo sa paglalakad," magalang na turan ni Camila.Ngunit ang matandang Villarazon ay nanatiling matatag na nakatayo. "Sandali lan
“Do you think Miko likes you?“Sa halip na sagutin ni Juancho ang tanong ni Camila, isang tanong din ang ibinato niya.“Hindi ko alam. Maingat ako kapag nakikipag-interact sa mga taong nasa loob ng entertainment industry, kaya hindi ako nagpi-pay attention sa mga ganitong bagay,” totoong sagot ni Camila.Itinuturing niya lamang bilang isang kaibigan si Miko. Dalawang beses na siya nitong tinulungan, kaya naman noong nag-request ito na gusto niyang magpadisenyo ng mga kasuotan para sa kanya at sa kaniyang pamilya sa V&L, ay pumayag siya bilang isang token of appreciation.Gayunpaman, hindi niya kailanman naisip ang posibilidad ng anumang romantikong pagkakasangkot.“Patunay lang ito na hindi mo pa napapansin ang malinaw niyang pagtingin para sa iyo,” puna ni Juancho.Matapos marinig ito, bumalik ang isipan ni Camila sa ipinakikitang pag-uugali ni Miko kamakailan. Pinasingkit niya ang kaniyang mga mata subalit pinanatili ang tonong walang bakas ng anumang emosyon.“Pakiusap. Kahit gano'
The song she liked was actually a niche song.Adding to that, the gloves and the coincidence of the date made it impossible for her to convince herself that it was just happenstance.“Sayang, ang guwapo guwapo pa man din talaga ng Miko na 'yon. Siya nga pala, kumusta si Juancho... sa iyo?“ Hininaan ni Leila ang kaniyang boses.Nagnilay-nilay muna sandali si Camila bago sumagot, “Maayos naman.“Gayon pa man, sa kaniyang opinyon, ang kasalukuyang pag-uugali ni Juancho ay isa lamang pagmamahal na huli na.“Lei, magsisimula na ang trabaho ko, tawagan na lang kita ulit mamayang gabi. Ikaw na muna ang bahala riyan. Bye, see you soon!“Nang mahagip ng mga mata ni Camila na magkakasunod nang pumapasok sa loob ng sasakyan ang mga artista ay dali-dali na siyang nagpaalam sa kaibigan bago binaba ang tawag.Pinagmasdan ni Miko si Camila na tinatapos ang tawag at saka siya dali-daling humabol.“Happy New Year!“ bati niya, ang tinig niya ay umalingawngaw sa tabi ng babae.Ipinasok ni Camila ang cel
Gaya noong Pasko, maaga ring tinapos ni Direk Zaldy ang trabaho ngayong Bisperas ng Bagong Taon at nagpahanda rin siya ng dinner sa hotel para sa kanilang lahat.Kaunti lang ang ininom na wine ni Camila. Pagbalik niya sa kaniyang kuwarto ay naligo siya at napansin niyang umuulan na naman pala ng nyebe.Sa labas ng bintana, dahan-dahang bumabagsak ang mga snowflakes. Gusto niyang i-video call ang kaniyang lola, ngunit dahil sa paulit-ulit na pagtagay ay hindi na niya namalayang alas diez na pala ng gabi nang sila ay natapos. Nagpadala na lamang siya ng mensahe ng pagbati sa kanila.Sumandal siya sa bintana at nanood ng serye sa telebisyon. Habang nakakaramdam siya ng pagkahilo ay bigla siyang nakarinig ng katok mula sa pintuan.P-in-ause niya ang palabas, itinagilid ang ulo at nakinig sa paligid ng ilang sandali. Tapos ay muli na namang kumatok ang kung sinuman.Kaya naman tumayo na siya upang pagbuksan ito.Bahagya siyang nagulat nang ang lalaking hindi niya inaasahan ang tumambad sa
“Hindi pa ba naki-kuwento sa'yo ng lolo o ng lola mo ang tungkol sa mga magulang mo?“Patapos na ang kanilang jogging nang biglang magtanong si Miko kay Camila.“Hindi, e. Siguro nag-aalala sila na baka malungkot lang ako. Ramdam ko na ayaw nilang pag-usapan ang tungkol doon, kaya hindi na rin ako masyadong nagtatanong. Mabuti na rin 'yong gano'n,” marahang humingal si Camila.“Hmm...“ si Miko.Unang tumungo sa lobby ng hotel si Camila dahil naiwan pa si Miko sa labas, na nakakunot ang noo.Bilang pinsan ni Camila, wala pa bang nasasabi si Juancho sa kanya patungkol sa kaniyang mga magulang?Naghihintay si Juancho kay Camila sa lobby. Sa panamagitan ng mga pintong babasagin, napansin niya si Miko sa labas na tila malalim ang iniisip.“Parang ang dami dami ninyong pinag-uusapan ni Miko. Anong sinabi niya sa'yo?“ tanong niya nang makalapit sa tabi niya si Camila.“Wala ka na ro'n. Siya nga pala, malapit nang mag Bagong Taon. Hindi ka pa ba uuwi para sa holiday?“Pinunasan ni Camila ang
Alam ng lahat na sina Juancho at Camila ay magpinsan na sobrang malapit sa isa't-isa. At na mahal na mahal ni Juancho ang pinsan niyang ito, na para bang sarili niya itong buhay.Sa pag-aalala niya na magkasakit ito dahil sa sobrang lamig, gumatos siya ng malaking halaga para lamang makapagpatayo ng isang heated carriage house para sa crew. Sa tuwing magsisimula ang kanilang trabaho, sinisindi na rin ang electric heater sa loob, na siyang nagpapanatili ng mainit na temperatura sa paligid.Hindi inasahan ni Camila na pupunta rito si Juancho ng personal, at ang presensiya nito ang nag-iwan sa kanya ng hindi masyadong komportableng pakiramdam.Habang unti-unting nagkakahiwa-hiwalay ang crew, si Camila at si Juancho naman ay pumasok sa loob ng carriage.“Hindi ka ba busy para sa annual meeting?“ tanong ni Camila na dumiretso sa kaniyang upuan at doon umupo.“Tapos ko nang asikasuhin 'yon, kaya puwede akong mag-stay dito hanggang sa Bisperas ng Bagong Taon,” sagot ni Juancho sa malumanay n
Mabilis na kinausap ni Camila ang iba pang mga artista bago sila naglakad patungo sa hindi gaanong malayo sa banda kung nasaan ang trak, tumayo sila doon at nakipag-kuwentuhan sa bawat isa.Pagkaraan ng ilang sandali, biglang nag-ring ang kaniyang cellphone.Nang makita niyang si Juancho ang tumatawag ay pinindot niya ang answer button at dahan-dahang naglakad palayo sa grupo ng mga artista.“Anong problema?“ Malamig ang kaniyang boses.“Miko's online account is about to be exposed. Doesn't the crew know anything about it?!"May dalang bakas ng galit ang boses ni Juancho.Kaagad na naging alerto si Camila. “Bakit? Anong nangyari?““Nag-post si Andi ng isang picture ng gloves na binili ni Miko a few days ago sa X. May p-in-ost din si Miko sa X tungkol sa parehong gloves. Can you guess what the result will be?“ tanong ni Juancho.Mag-aassume ang mga netizens na magkarelasyon ang dalawa... Mali, nabanggit nga pala ni Andi na ipinahiram lang sa kanya ni Camila ang gloves, ibig sabihin kay
“S-sandali lang...“Tumalikod si Camila para umalis na sana, kaso bigla niyang marinig ang namamaos na pagpigil sa kanya ni Miko.Lumingon siya upang tingnan ito.May sinenyas si Miko sa kaniyang assistant, na agad namang nakuha ng huli dahil binaba niya kaagad ang hawak na baso at dali-daling lumabas sa silid upang iwanan silang dalawa.“Uh, ako na ang kukuha ng tubig mo,” sambit ni Camila habang naglalakad na patungo sa water dispenser.Pinanood lamang siya ni Miko at tahimik na naghintay hanggang sa maiabot sa kanya ang tubig bago nagsalita.“Salamat. Ano palang dala mo?““Chicken soup. Pinaluto ko sa cook ng hotel na ito para sa'yo,” tugon ni Camila. Hinila niya ang isang silya patungo sa tabi ng kama bago kinuha ang dala niyang pagkain sa mesa.“Gusto kong kumain,” ani Miko bago umubo-ubo ulit.Nag-hum si Camila bilang tugon, umupo siya sa tabi ng kama at binuksan ang dala niyang pagkain.Dahan-dahang hinigop ni Miko ang sabaw, na maya't-maya ay sinisingitan ng pag-ubo hanggang s
Mula sa likuran, niyakap ni Juancho si Camila at ipinahinga ang kaniyang baba sa balikat nito.“I'm sorry... Sinabi mo sa akin na mahalaga sa iyo ang aking opinyon at umaasa kang sasang-ayon ako. Naging seloso ako at ginawa kitang malungkot. Huwag ka nang magalit, okay?"Sumimangot si Camila at bahagyang pumiglas upang makawala mula sa pagkakayakap sa kanya ni Juancho. Walang imik siyang tumayo at naglakad patungo sa kama. Inangat niya ang makapal na kumot at humiga.“Gusto kong matulog. Huwag kang maingay,” saad niya bago nagtalukbong.Wala siya sa mood para makipag-usap pa ulit kay Juancho.Habang lalo siyang nahuhumaling sa ipinakikitang kabaitan ni Juancho, lalo ring nagiging madali para sa kanya na kalimutan ang tunay niyang lugar sa puso nito.Noon, kapag may sinabi si Juancho, sinusunod niya agad nang walang reklamo.Ngayon, natagpuan niya ang kaniyang sarili na naging makitid ang isip sa lalaki dahil lang sa ipinamamalas nitong kabaitan sa kanya.Sumimangot si Juancho. Naglaka
Sa sumunod na umaga, ni-notify ni Direk Zaldy ang lahat na magkakaroon sila ng day off para sa araw na ito.Sabik na sabik na tumakbo si Andi patungo sa kuwarto ni Camila upang maki-tsismis.“Alam mo ba nabalitaan ko na nasa labas daw si Miko at nagbabad sa snow kagabi. Basang-basa ang buo niyang katawan at naging purple na rin ang kulay ng balat niya dahil sa lamig. Tapos ayon hinila siya ni direk pabalik sa loob ng hotel, na galit na galit, at pinagalitan siya ng bongga,” balita ni Andi habang ang kaniyang mga mata ay nanlalaki dahil sa pananabik.Sa ganito niyang edad na masiglang masigla pa siya, nakikita niya ang mga kuwentong gaya nito na nakakaaliw. Kumikislap pa ang kaniyang mga mata habang siya'y nagsasalita.Kumunot ang noo ni Camila. “Baka gano'n lang talaga ang mga artista?“ nalilito niyang turan. Hindi niya lubos na maintindihan.Lumukot ang mukha ni Andi.“Ginawa ba niya iyon dahil may gagawin siyang eksena kung saan ang karakter ay nasa bingit na ng kamatayan? Did he pu