Mag-log inShare
Chapter 7
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Mabilis na lumipas ang mga araw at buwan. Naririto kami ni Martin sa tabi ng sapa.
"Happy monthsary, baby" aniya saka ako h******n sa pisngi.Kasalukuyan kaming nakausap sa mat na inilatag niya. Mayroon din doon na mga pagkain. At siyempre, may iniabot din siyang bulaklak at kwintas."I love you so much" dagdag pa nito."Happy monthsary, Baby. Thanks for coming into my life" sagot ko naman."Isang buwan na lang, graduate ka na ng Grade 12. Big girl na ang baby ko" aniya saka natawa."Hey, para naman akong sanggol d'yan e" sabi ko saka ngumuso."E ano naman, baby naman kita" natatawang sabi nya."Malapit na ako grumaduate pero wala naman sina Nanay at Tatay" malungkot na sabi ko saka tumingin sa malinis na tubig.Agad naman akong niyakap ni Martin."Don't worry, I know, kung nasaan man sina Tito at Tita, super proud sila sa'yo. Ang galing galing kaya ng running for With Highest Honor ko. At isa pa, hindi ka naman namin pababayaan nina Mommy at Daddy. Pangako, naroon kami sa graduation mo." Aniya. Bahagya namang gumaan ang loob ko.I am so blessed nang dumating ang lalaking ito sa buhay ko. Hindi nila ako pinapabayaan. Si Aling Merna naman ay itinuturing akong parang tunay niyang anak. Naalala ko noong sinabi namin ni Martin sa kaniya na magkasintahan na kami. Aba at ginawang libre na 'yung mga tinda nya sa palengke. Kahit kailan ay hindi nila ipinararamdam sa akin na may kulang sa buhay ko.Hapon na ng makauwi ako sa bahay. Inihatid ako ni Martin, pagkapasok ko sa loob ng bahay namin ay umalis na din agad siya."Saan ka naman nanggaling?" Bungad ni ate."Ah, kasama ko lang po si Martin" ani ko kay ate."Alam mong bata ka, ilang buwan pa lang ang nakakalipas mula nang mawala ang mga magulang natin, nagawa mo na agad na lumandi" sabi pa ni ate. "Kasalanan mo talaga 'yong bata ka" dagdag pa niya.Hindi ko na kaya. Sinagot ko na siya."Bakit ate, sino ba 'yung nagdala dito ng lalaki sa bahay natin ha, sino ba yung puro pasakit na lamang ang binibigay sa mga magulang natin? Diba ikaw?"Agad na dumapo sa aking pisngi ang palad nya. Agad din naman na tumulo ang mga luha ko."Bastos kang bata ka" sigaw niya saka muli akong sinampal.Papasok na sana ako sa aking kwarto nang harangan n'ya ako."At saan ka pupunta, sa kwarto mo?" Ani ni Vanessa. "Hindi ka makakapasok sa kwarto mo hangga't hindi mo ako naiipagluto ng pagkain, kailangan dapat malinis ang kwarto ko pati na rin ang buong bahay natin, maglinis ka" utos niya.Nang hindi agad ako nakasagot ay umalis sya saglit, pagbalik niya ay basta na lamang nya ihinagis ang mga pang linis.Dahil wala na akong magagawa pa ay nag-umpisa na akong gawin ang inuutos niya.Nagluto muna ako ng pagkain 'nya'. Nang matapos syang kumain ay ipinakain naman nya sa aso ng aming kapitbahay ang tira-tira niyang pagkain. Napalunok na lamang ako.Pagkatapos ko sa gawaing pangkusina ay sinunod ko naman na linisin ang kwarto nya hanggang sa makatapos na ako sa paglilinis ng bahay. Pasado alas-diez na pala ng gabi."Pwede ka na pumasok sa kwarto mo, agahan mo ang gising bukas, maglilinis ka pa at magluluto ng pagkain ko" ani ni Vanessa saka pumasok sa kwarto niya.Si Marisse naman ay nagpalit muna ng damit at naglinis saka pumunta sa kusina para magluto ng pagkain n'ya.Pagkatapos ng paggawa ng gawaing bahay at pagkain ay namahinga siya saglit saka naglinis ng katawan. Agad naman siyang nakatulog pagkatapos noon.Nagising na lamang siya ng may malamig na tubig na bumubuhos sa ulo nya."Gising, hindi ka prinsesa. Bilisan mo, gutom na ako" bungad ni Vanessa kay Marisse. Agad namang bumangon si Marisse saka tumingin sa orasan sa tabi ng kama n'ya. Alas quatro pa lamang.Agad siyang pumunta sa kusina saka nagluto. Habang nagsasaing ay nagwalis na agad siya sa loob ng bahay nila.Kumakain na si Vanessa nang makatapos sa paglilinis si Marisse. Naihanda na rin ni Marisse ng gamit nya papasok sa school.Tulad ng nangyari kagabi ay nagluto muli ng panibagong pagkain si Marisse saka mabilis siyang nagluto at nagpack ng lunch.Pagdating sa room ay hindi pa naman siya late. Palagi na rin nilang nakakasama ang magkakaibigan na sina Anthony, Jhamir, at Angelo."Beshy umamin ka nga" sabi ni Marisse sa dalaga habang nasa powdered room sila."Yes beshy, ano 'yon?" Tanong ni Patricia."May something ba sa inyo ni Angelo?" Tanong ni Marisse.Agad naman napatawa ng malakas si Patricia. Mabuti na lamang at sila lang ang tao doon ngayon. "oo bes, may something sa amin. Something wrong" sagot ni Patricia.Napatawa na rin si Marisse."Hmp, kahit na ganon, gagawin ko pa rin ang lahat para lang icrushback nya ako, 'no" ani niya. Nanlaki naman ang mata ko."Omg, sinasabi ko na nga ba" sabi ko na lamang. "Akala ko ba best friend kita, bakit hindi ka nagsasabi, ha?" Kunwari ay nagtatampong saad ko."E beshy, sasabihin ko naman talaga sa'yo, e kaya nga lang ano, kapag kami na" sabi ni Patricia."What? Kelan pa, kapag pumuti na ang uwak?" Tanong ko saka natawa.Nasa labas na kami ng powdered room, sa tabi ng hagdan."Pero alam mo ba, si Angelo, napakapogi nya, ang lambot at ang kissable ng lips nya, ang bango bango pa" kinikilig na sabi ni Patricia. Maya-maya ay para na lamang siyang binuhusan ng malamig na tubig dahil naroon na pala sina Angelo sa likod namin."Bro, kissable pala lips mo, malambot pa pala. Pa-try nga" pang aasar ni Jhamir kay Angelo."Shut up" inis na sabi ni Angelo kay Jhamir saka iniwan ang mga kaibigan.Si Patricia naman ay tumakbo na sa kung saan."Yung kaibigan mo talaga" natatawang sabi ni Anthony."Hindi ko kilala 'yung babaeng 'yon" tanggi ko saka natawa na kaming tatlo. Sumama na ako sa kanila papunta sa canteen, tutal ay kami-kami din naman lagi ang magkakatabi doon. Kumakain na kami nang dumating sa table namin si Angelo. Si Patricia naman ay wala."Nasaan kaya ang pinsan mo?" Tanong ko kay Anthony."Nasa ilalim ng lupa" sabat ni Jhamir."Ha?" Tanong ko.Napatawa naman si Jhamir. "E syempre, nagpapalamon na 'yon ngayon sa lupa dahil sa nangyari".Nang makatapos kami sa pagkain ay inihatid ako ni Jhamir at Anthony sa room namin. Si Angelo naman ay babalik na raw sa room nila at hindi na sasama."Thank you sa inyo, bye, good luck sa klase" sabi ko sa dalawa saka pumasok na sa room.Doon ay naabutan ko si Patricia na nakahalumbaba saka tulala."Hoy" agaw pansin ko rito. "Kamusta?" Tanong ko pa."Ako pa talaga tinanong mo, e'di syempre, hiyang hiya to the bone ang ante mo" sagot n'ya. "Kainis, nakakahiya na tuloy kay Angelo" dagdag pa n'ya.Nagkwentuhan pa kami saglit bago dumating ang teacher.Hindi ko namalayan na uwian na pala. Ang bilis talaga ng oras kapag nakatapos na kayo sa first subject.Kaugnay na kabanata
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 8
As usual, pagkauwi ko sa bahay ay ganoon na naman ang nangyari. Sinunod ko muna ang utos ni ate, dahil kung hindi ay masasaktan na naman n'ya ako. Ayaw ko nang mangyari ang bagay na iyon dahil nag-aalala ang mga kaibigan ko. Nakikita kase nila na may mga pasa ako sa katawan...Kasalukuyan akong nakaupo sa kama, kakatapos ko lamang sa mga gawaing bahay. Naalala ko sina Nanay at Tatay. Siguro kung nandidito pa pala ay hindi ko mararanasan ito. Sa bukid ay hindi na rin ako masyadong nakakapunta dahil si ate na ang namamahala rito. Kamusta na kaya ang mga tao roon? Maayos ba silang tinatrato ni Ate? Dinadalhan din kaya ni ate ang mga iyon ng meryenda at tanghalian? "Hoy gising" rinig kong ani ni Ate. Hala, nakatulog na pala agad ako kagabi sa kakaisip. Agad naman akong bumangon saka humarap sa kaniya. "Mag linis ka ng bahay. Bilis" utos n'ya saka lumabas na sa kwarto ko. Inumpisahan ko nang magluto at maglinis muli. Sobrang dami niyang ipinagawa ngayong umaga kaya naman ay late na ak
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 9
"where have you been?" Bungad ni Vanessa kay Marisse."N-nag date lang po kami ni Martin" sagot ni Marisse. May takot na itong nararamdaman. Isang malakas na sampal ang inabot ko sa kaniya. "How dare you na unahin pa 'yang paglalandi mo kesa pagsilbihan ako" sigaw n'ya. "Ate, I'm sorry" sagot ko ay naiyak na lamang. "Mag umpisa ka na sa gawain mo dito sa bahay" utos n'ya. "Ate, p-pero may assignment pa po ako" ani ko. "And so? Kung hindi mo sana inunan 'yang paglalandi mo, masarap na sana ang buhay mo ngayon" ani ni ate saka padabog na pumasok sa kwarto n'ya. Nagbihis lang ako saka gumawa na ng gawaing bahay. Inuna ko muna na ipagluto s'ya bago naglinis ng buong bahay. Mabilis na lumipas ang mga buwan. Isang linggo na lamang ay graduation na namin. Finally. Para sa inyo ito, 'nay at tatay. "Hoy, hindi ako uuwi dito sa loob ng isang linggo ha. May lakad kami ng boyfriend ko. All you need to do is maglinis dito. Naiintindihan mo ba?" Utos niya. Tumango naman ako. "Ate, hindi ka
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 10
Nagising ako dahil sa ingay ng cellphone ko. Kanina pa itong nagriring. Alas dose na pala ng gabi. Tiningnan ko kung sino ang tumatawag na ito. Si Martin pala. Inis kong pinatay ang cellphone ko saka bumangon. Hindi pa pala ako nakakapagbihis. Maski ang make up ko ay nagulo na rin. Natawa na lang ako habang nakaharap sa salamin. Nang makapagbihis at maalis ang make up ay binuhay kong muli ang cellphone ko. Agad naman akong napangiti sa dami ng pagbati nila sa akin. Maingay pa rin ng group chat namin nina Anthony, Jhamir, Angelo, at Patricia. Nagtipa ako ng mensahe saka isisend iyon. Marisse: Congratulations, guys! I'm so proud of y'all! :)Jhamir : Himala, gising ka pa >_
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 11
WARNING ⚠️ Medyo SPG sa dulo⚠️"Gising na s'ya mamaya, Boss. Anong plano sa kanya?" Iyan agad ang narinig ko. Agad akong nagmulat ng mata, mabilis na dumaloy sa sistema ko ng wala akong makita kun'di puro itim. Pinakiramdaman ko ang aking kinalalagyan. Nakapiring. Tama, nakapiring ako, may busal ang bibig, nakatali ang kamay at paa. Sinubukan kong sumigaw ngunit nahihirapan talaga ako."Boss, gising na ang bisita mo" maya-maya ay ani ng isang boses, lalaki. Sino sila?"Ah, sige Boss, hintayin ko na lang po kayo" ani ng lalaki. Siguro ay may kausap ito mula sa telepono n'ya. At, sino naman ang 'Boss' na tinutukoy n'ya? Anong kasalanan ko sa kanila. Bigla ko na lamang naisip ang nangyari. Isasarado ko na sana ang pinto ng suit namin ni Patricia nang biglang may ilang naka all black men, may takip ang mga mukha ng mga ito saka tinakpan ang bibig ko pagkatapos noon ay heto na ako. Nasaan kaya ang mga kaibigan ko. Safe kaya silang lahat? Sana oo. Ilang sandaling natahimik ang paligid
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 12
Paulit-ulit ang nangyayari. Gabi-gabing lasing na pumupunta doon si Adrian. Hindi na ako nakatali sa upuan. Inilipat na n'ya ako ng kwarto. Ngunit hindi ko pa rin masasabi na malaya na ako. Hanging kailan pa ba ang pagtitiis kong ito. Hirap na hirap na ako. Kapag hindi ako sumusunod sa gusto ni Adrian ay sinasaktan n'ya ako. Narito ako ngayon sa kwarto. Naka-lock at maraming bantay sa buong bahay, maging sa labas. Sa tantya ko ay ang bahay na ito ay malayo sa kabihasnan. Parang nasa gitna ng gubat. Hindi ko alam kung anong petsa na ngayon, hindi ko rin alam kung ilang araw, linggo, o buwan, o taon na akong naririto. Walang-wala na akong pag-asa na makatakas pa. Hinahanap kaya ako ng mga kaibigan ko? Kamusta na kaya sila?Siguro ay masaya sila ngayon na nagagawa ang gusto nila. Siguro masaya sila na nakakapag-aral sila. Naiyak na lamang ako sa nangyayari sa akin. I'm so hopeless. Habang nakatanaw sa labas na puro matatayog na puno lamang ang nakikita ay biglang bumukas ang pinto.
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 13
Warning! SPG ahead! Warning!Maraming usok, pulang ilaw, may malaking kama at bale anim na lalaki ang kasalukuyang umiinom ng alak ang napasukan ko sa isang silid. Ngayon ko lamang ito narating sa ilang taon na pananatili ko rito. "Oh, here comes our baby, guys" ani ni Adrian nang makapasok na ako. Agad naman natigil sa pag-iinom ang mga kalalakihan saka pinako ang tingin sa akin. Agad naman akong napalunok sa kaba. "Hi, baby girl. So it's true pala na itinatago ka ni Adrian. Tsk tsk" ani ng isa. "I'm Matteo, by the way" dagdag pa nito saka inilahad ang kamay n'ya, para makipag shake hands. Napatingin naman ako kay Adrian. Ang mga mata nito ay nagmamatyag sa gagawin ko habang ang kaniyang mata ay parang gustong sabihin na huwag akong ipahiya sa mga kaibigan n'ya. Nakipag shake hands naman ako sa lalaking nagngangalang Matteo. "I'm James" ani ng isang lalaki. Amoy alak ito. "I'm Leonard" ani naman ng lalaking may bughaw na mata. "I'm Justin" sunod na pagpapakilala ng isa. Haba
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 14
Quick Announcement!Hello, dear readers. I am so sorry nga pala kung hindi ako nakapag update kahapon. Lagnat po ako kahapon and dahil malapit na ang periodical exam, busy ako ngayon huhu. Pero don't worry, I'll make my best para makapag update pa rin sa isang araw kahit one chapter lamang. Ayon lang, thank you!~~~~~~~~Akala ko ay tuluyan na akong makakapagpahinga pero hindi. Nang marinig ni Adrian ang sagot ng kaibigan ay lumapit muli ito sa akin. "Remember, don't cum hangga't wala akong sinasabi" aniya before deepening his thrust more. Ilang sandali pa ay gusto ko nang sumabog. No, I can't. Hindi pa pwede dahil alam kong paparusahan n'ya ako. Lahat ay ginawa ko, but I failed. "You failed, Marisse. Gustong-gusto mo talagang pinaparusahan ka" aniya. Bahagya akong napalunok sa takot. He slide his c**k inside my p***y and he keeps pushing his big manhood inside me. Hindi pa man ako nakakapag adjust ay mabilis na siyang naglabas masok roon. I felt the familiar tingling on my n***
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 15
Dumating ang tanghali. Maaga pa lamang, sa palagay ko ay alas once pa lamang ng umaga nang magdala ng pagkain ang tauhan ni Adrian."Magpakabusog ka na ngayon" ani nito saka ngumiti. Agad akong kinilabutan. Wala ng paligoy-ligoy pa ang tauhan na ito saka lumabas na sa kwarto. Hindi na sana kakaininin ni Marisse ang pagkain ngunit naalala niya na kailangan n'ya ng lakas para mamayang hapon. Kailangan n'ya ng lakas para sa pagtakas. Habang kumakain ay biglang bumukas ang pinto. Iniluwa noon ang panibagong tauhan ni Adrian. Hindi naman pinansin ng tauhan si Marisse saka dumiretso sa bintana. "What are you doing?" Tanong ni Marisse. "Isasarado ang bintana" sagot ng lalaki. "Bulag ka ba?" Tanong pa nito. Napa-sigh na lang si Marisse saka naalala ang sinabi ni Darwin kaninang umaga. "P-pero kumakain ako" ani ni Marisse. "E ano naman?" Tanong ng tauhan."Madilim, syempre" ani ni Marisse."E'di buksan mo 'yung ilaw" sagot ng lalaki bago umalis. "Pakabusog ka ha" dugtong pa nito bago t
Pinakabagong kabanata
Wild Flowers (Tagalog) Last Chapter
One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled
Wild Flowers (Tagalog) Additional Chapter I
In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa
Wild Flowers (Tagalog) Marisse/Heather's POV
Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.
Wild Flowers (Tagalog) Anthony's POV
As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang
Wild Flowers (Tagalog) Vanessa and Darwin's POV
Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun
Wild Flowers (Tagalog) Martin's POV
As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 103
Author's Note: Hello, thank youuuu so much po sa lahat ng nakarating hanggang dulo, sa lahat ng nagbabasa hehe. I love y'all po🥹 nasa dulo na po tayo, oo. Hindi ko pa siya matawag na epilogue kasi mayroon pang POV ang ilang characters. Happy reading po.___________In the aftermath of the tumultuous events at the café, after a month, Marisse and Anthony finally found themselves face to face once more, the wounds of betrayal and heartache still fresh in their minds. The air between them crackled with unspoken words and shattered dreams, the weight of their shared past bearing down on their fragile connection.As they stood in the quiet solitude of the park, their conversation turned bitter and painful, each word a dagger that pierced the fragile bond that once held them together. Marisse's voice trembled with resolve as she declared that she no longer needed Anthony in her life, that she could bear the weight of her child's future alone."Kamusta ka?" Panimula ni Anthony habang pare
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 102
"Ano bakit parang nakakita ka ng multo?" Tanong ni ate Vanessa sa tatlong babae na nasa harap namin. "T-this is not true. Hindi i-ikaw si Marisse" nauutal na ani ng babae sa amin habang maluha-luhang nakatingin. "Ano! Ilabas mo ngayon ang tapang n'yo. Mga duwag" sigaw muli ni ate Vanessa sa kanila. "Sharmaine, tara na" bulong ng babaeng naka short hair sa babaeng sinampal ni ate Vanessa kanina. So, her name is Sharmaine..."P-patay ka na" naiiyak na ani nito. "Ano, kaya ka ba nawala dahil pagkaraan ng ilang taon, guguluhin mo ang pamilya namin? Kukuhanin mo sa amin ng anak ko si Anthony? Naghihiganti ka ba sa ginawa ko, sa ginawa namin?" Sunod-sunod na tanong nito habang umiiyak. "Shocks" bulong ng isang babae malapit sa amin. "Ano, takot ka girl? Kasi nagpabuntis ka sa lalaking hindi ka naman mahal, napilitan pang magpakasal sa'yo si Anthony dahil diyan sa k*landi*n mo" ani ni ate Vanessa habang nakataas pa ang kanan na kilay. "Alam mo, bakit ka ba sabat ng sabat. E si Marisse
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 101
As I woke up the next day, a wave of dizziness washed over me, sending a rushing to the bathroom in a panic. The sensation of something strange pressing against my stomach made my heart race, and before she knew it, she was doubled over, vomiting in a whirlwind of confusion and fear."What the. Wala naman akong masyadong kinain kagabi" ani ko habang nakaupo na sa loob ng bathroom ko. Amidst the chaos of my bathroom, a soft knock on the door interrupted her turmoil. "Nak, breakfast is ready. Halikana, sabayan mo na ang Mommy at Daddy mo bago sa pagkain bago sila umalis para magtrabaho" Yaya Dulce, the family maid, stood outside, her voice gentle yet concerned as she announced that breakfast was ready. My mind spun with a mix of emotions as I tried to compose herself and face the day ahead."Ayos ka lang ba diyan? Gusto mo ba pumasok ako?" Tanong ni Yaya Dulce nang hindi agad ako nakasagot. "A-ayos lang ako, Yaya. Medyo masakit lang ang tiyan ko kasi hindi ako nakakain ng ayos kagab
