Chapter 11

WARNING ⚠️ Medyo SPG sa dulo⚠️

"Gising na s'ya mamaya, Boss. Anong plano sa kanya?"

Iyan agad ang narinig ko. Agad akong nagmulat ng mata, mabilis na dumaloy sa sistema ko ng wala akong makita kun'di puro itim. Pinakiramdaman ko ang aking kinalalagyan. Nakapiring. Tama, nakapiring ako, may busal ang bibig, nakatali ang kamay at paa. Sinubukan kong sumigaw ngunit nahihirapan talaga ako.

"Boss, gising na ang bisita mo" maya-maya ay ani ng isang boses, lalaki.

Sino sila?

"Ah, sige Boss, hintayin ko na lang po kayo" ani ng lalaki. Siguro ay may kausap ito mula sa telepono n'ya. At, sino naman ang 'Boss' na tinutukoy n'ya? Anong kasalanan ko sa kanila.

Bigla ko na lamang naisip ang nangyari. Isasarado ko na sana ang pinto ng suit namin ni Patricia nang biglang may ilang naka all black men, may takip ang mga mukha ng mga ito saka tinakpan ang bibig ko pagkatapos noon ay heto na ako.

Nasaan kaya ang mga kaibigan ko. Safe kaya

silang lahat? Sana oo.

Ilang sandaling natahimik ang paligid. Pinakiramdaman ko kung ano ang nangyayari. Isang yabag lang ng Paa na naglalakad palapit sa kinaroroonan ko.

Inalis ng isang tao ang nakapiring sa mata ko. Gayundin ang busal sa bibig ko.

"Hayop ka" umiiyak na ani ko nang magtama ang mga mata namin. It was Adrian. Ang anak ni Mayor.

"I am" sagot nito saka ngusimi. "Did you miss me, baby girl?" Tanong pa nito.

"Hayop" sigaw ko nang hawakan nito ang baba ko. "Saan mo ako dinala?" Pasigaw na tanong ko rito. Tumutulo pa rin ang luha ko.

"Chill, masyado ka namang nagpapaka stress" sagot nito. "Sa paradise" dagdag pa nito.

"Nasaan ang mga kaibigan ko? Anong ginawa mo sa kanila?" Tanong ko.

"Wala, nandoon sila sa private resort. Ikaw lang naman ang kailangan ko e" ngisi nito.

"Baboy" ani ko.

"Pwede ba, tigilan mo ang pagsasabi sa akin ng Baboy at Hayop" galit na ani nito saka diniinan ang paghawak sa braso ko. Nakaramdam ako ng sakit mula rito.

"Anong kailangan mo sa akin?" Tanong ko.

"Ikaw" sagot n'ya. "Pinagbili ka sa akin ng kapatid mo" tawa nito. "Alam mo ba kung magkano?" Tanong n'ya. Hindi naman ako umimik.

"1 million" s'ya na ang nagkusang sumagot.

"Liar" sigaw ko.

"Wala na akong magagawa kung ayaw mong maniwala" ani nito saka tumayo at naglakad palabas sa madilim na kwartong kinaroroonan ko.

"Bigyan mo 'yan ng pagkain, gusto ko may lakas s'ya para mamaya" bilin nito sa lalaking nagbabantay sa akin.

Maya-maya pa ay may dala-dalang pagkain ang lalaki. Tiningnan ko naman ito ng masama.

"Ano, kakain ka ba o titingin ka na lang sa akin?" Tanong nito. "Oh, baka gusto mong tawagin ko pa si Boss?" Dagdag pa nito.

"Ano bang kailangan sa akin ng Boss mo? Anong atraso ko sa kaniya?" Tanong ko.

"Aba, malay ko" sagot nito. "Ano, ayaw mo talaga kumain?" Tanong muli nito.

"Paano ako makakain e nakatali ang kamay ko?" Pabalang na tanong ko rito. "Isa pa, baka may lason 'yan" dagdag ko pa.

"Matigas talaga ang ulo mong babae ka. Ang balita ko pa naman, napaka perfect mo daw na dalaga"

Pagkasabi niyon ay agad na s'yang tumayo saka lumabas sa silid.

Maya-maya pa, pagbalik niya ay kasama na n'ya si Adrian.

"Balita ko, nagmamatigas ka raw sa tao ko" ani ni Adrian sa akin.

"I was just asking d'yan sa tauhan mo" ani ko. "Sa tingin n'yo ba makakain ako gayong nakatali ang kamay at paa ko?" Tanong ko.

Pagkasabi ko ay walang pasabi niyang kinuha ang kutsara na may laman na kanin at ulam saka akmang susubuan ako ng hindi ko ibuka ang bibig ko.

"Nganga" sigaw nito. Agad na nakaramdam ng takot ang sistema ko.

Ngumanga naman ako sa takot.

"Sa'yo lang pala 'yan Boss takot" tawa ng tauhan n'ya.

Nang makakain ako ay iniwan na nila ako sa silid na iyon. Tanging pag-iyak lang ang nagawa ko. I'm so hopeless.

Kung dati ay napapatawad ko si ate sa pagiging Bossy at pananakit n'ya sa akin, ngayon ay sumibol ang galit ko sa kaniya. Papaano n'ya nagawang ipagpalit ako para sa pera. Para na rin niya akong ibinenta.

Tanging mga kaibigan ko na nga lamang ang karamay ko, kinindnap pa nila ako mula sa mga kaibigan ko. Ano kaya ang parusa na gagawin nila sa akin. Parang gusto ko na lang mawala sa mundo kaysa maranasan ang paghihirap na ito.

Hindi pa ako tuluyang nakakalimot sa panloloko sa akin ng boyfriend ko, meron na naman bagong problema ang dumating sa akin.

May nagawa ba akong mali sa kanila para maranasan ko ito?

Habang lumuluha ay nakapikit ako. "Nay, 'tay, kunin n'yo na ako rito, please"

Hindi ko alam kung saan ako naroroon. Kung ano ang pakay sa akin ng mga taong ito. Ubos na ubos na ako. Hindi ko alam kung anong kapalaran ang naghihintay sa akin.

Sa kaiiyak, habang nakatali pa rin ang kamay at paa sa upuan ay nakatulog ako. Gulat akong nagising nang maramdaman kong may dumampi sa aking labi.

It was Adrian. Amoy alak siya.

"Nagising ata kita" ngisi niya.

"Paki-alis ng tali sa kamay at paa nya. Dalahin mo s'ya sa kwarto ko" Ani ni Adrian sa tauhan n'ya. Hindi na ito ang tauhan na nagbabantay sa akin kanina.

Dali-daling inalis ng lalaki ang tali sa kamay at paa ko saka pwersahang itinayo ako at ihinatid sa kwarto na tinutukoy ni Adrian.

Kakapasok ko pa lamang ay marahas ako nitong hinalikan. Ramdam ko agad ang pagsakit ng labi ko. Maya-maya pa ay may nalasahan akong dugo.

"Stop crying" galit na ani niya saka marahas akong itinulak sa kama. "Kung hindi ka titigil, I will fvck you non stop" pananakot niya saka dali-daling hinubad ang pants na soot n'ya. Revealing her Boxer.

"Look, hindi ka makakatakas rito. At kung makatakas ka man, I'll hunt you. Hindi rin ako magdadalawang isip na gawin sa'yo ang ginawa ko sa mga magulang mo" Aniya.

Napahagulhol na lamang ako. All this time, siya pala ang may kasalanan kung bakit nangyari iyon kina Nanay at Tatay.

"Hayop ka" sigaw ko habang umiiyak.

"Kasalanan mo 'tong bata ka e. Buti na lamang at bobita 'yang ate mo, dinala ako sa bahay n'yo at jackpot, nakakita ako ng dalagang pasok sa standard ko" pagkasabi nito ay malakas s'yang tumawa.

"Maghubad ka" utos niya.

Hindi ko naman ito sinunod. Mulit itong sumigaw at sinabing maghubad ako. Hindi ko ito muli sinunod. maya-maya pa ay may hawak na agad itong baril at nakatutok sa akin.

"Ano?" tanong n'ya.

"P-patayin mo na lang ako" ani ko saka pumikit.

Akala ko ay kakalabitin na nito ang gatilyo ng baril pero hindi.

Lumapit ito sa akin saka pwersahang hinubad ang soot ko.

Ngayon ay walang-wala na akong soot.

"Hindi ka pa rin nagbabago, ang ganda pa rin ng katawan mo" aniya saka ibinuka ang aking hita at pumuwesto doon.

Napasigaw na lamang ako ng marahas nitong pinaglalaruan ang pagkababae ko. Nang masawa ito sa pagitan ko ay salitan naman niyang nilaro ang dalawang bundok ko. Habang akala mo ay gutom na sanggol na busy sa kabilang bundok ko, busy rin ang kamay niya sa kabila nito. Mas lalo pang nalaglag ang mga luha ko nang basta na lamang nito ipinasok ang pagkalalaki nya sa pagkababae ko. Masakit!

Ilang beses n'ya akong inangkin hanggang sa magsawa siya. Tiningnan ko ang oras sa wall clock na naroon, Alas tres na ng madaling araw.

Naroon siya ay tabi ko, pagod na humihingal. "Bukas ulit" sabi n'ya saka niyakap ako. Nagpumiglas naman ako ngunit wala na akong nagawa sa lakas pa rin nito.