MABILIS na hinarangan ni Mark at Anthony si Ms. Gallego nang pumasok ito sa opisina ni Cassiuz. They are currently working at the Underground so they are at the Casino Bar. Dito ang opisina ni Cassiuz kapag ang trabaho nito ay sa Underground. Their Boss can really manage his time on his work in his Empire and his work in the Underground.
“Cassiuz was here, right?” Ms. Gallego asked.
“Pasensiya na, Ms. Gallego, pero busy ngayon si Boss. Hindi siya tumatanggap ng bisita.” Walang emosyong sabi ni Mark. “Please, go back first.”
“I’m not a guest.” Mataray na sabi ni Ms. Gallego.
Nagkatinginan ang mga bodyguard ni Cassiuz at sa totoo lang naiinis sila sa babae.
Mark sighed. Mabuti na lang at wala si Lester dahil kapag nandito ‘yon baka magkakasagutan na naman ang dalawa. Mainit ang dugo ni Lester at Ms. Gallego sa isa’t-isa. Hindi niya alam kung bakit.
Ms. Gallego tried to go in but Mark signaled Anthony. And Anthony blocked her way.
“Step aside.” May diing sabi ni Ms. Gallego but Anthony didn’t listen to her. Anthony will only listen to his Boss. Anthony still blocked Ms. Gallego’s way.
That moment, Cassiuz walked out from his office.
Doon lang umalis si Anthony sa kinatatayuan nito para padaanin ang Boss niya.
Mabilis naman na tumabi si Ms. Gallego kay Cassiuz. “Cassiuz, look at Mark. He won’t let me go in to see you.”
Namulsa si Cassiuz. “What do you want, Jessica?” he asked coldly.
Doon ngumiti ng matamis si Jessica at humawak sa braso ni Cassiuz pero tinanggal ni Cassiuz ang kamay ng babae na nakahawak sa braso niya. “Just tell me what you want. Hindi mo na ako kailangang hawakan.” Walang emosyon saad ni Cassiuz. Ayaw niyang hinahawakan siya lalo na kapag babae ang hahawak sa kaniya. He felt uncomfortable.
“You’re not like this before.” Natigilang sabi ni Jessica.
“I’m tired and I want to rest.” Malamig pa rin ang boses ni Cassiuz.
Ngumiti si Jessica sa isiping baka pagod lang si Cassiuz kaya parang wala itong gana na makipag-usap sa kaniya. “I actually wanted to invite you for dinner.”
“I don’t have time. By the way, you should stop coming here or in my house.” Cassiuz said and walked away.
“Cassiuz!”
Humarang ang mga bodyguard ni Cassiuz kaya naman hindi na nakalapit pa si Jessica. Nagpadyak si Jessica dahil sa inis.
WHEN Cassiuz arrived at the mansion, the Head Servant was waiting for him. “It’s already late, Auntie Nelia, you should have rest.”
“Ahmm…”
Mukhang may gustong sabihin ang mayordoma pero hindi nito masabi.
“Auntie, do you have something to tell me?” Cassiuz asked. Umupo siya sa sofa. Ngumiti siya nang hindi masabi ni Auntie Nelia ang gusto nitong sabihin. “Was it about your niece?”
Tumango si Nelia. “Yes, Sir.”
“You can call her here. I wanted to talk to her before I rest.”
While Auntie Nelia went to get her niece, Cassiuz leaned on the sofa and closed his eyes. He just felt tired and he just wanted to rest.
KINAKABAHAN si Fernalyn habang papalapit sila sa amo ng Tita Nelia niya. Sabi kasi ng Tita Nelia niya, istrikto ito pero mabait naman daw. Kaya naman ng tawagin siya ng Tita Nelia niya upang magbigay ng respeto sa amo nito, kinabahan talaga siya ng sobra.
“Sir, nandito na ang pamangkin ko.”
Nakakuyom ang kamay ni Fernalyn sa magkabilang gilid ng katawan nito, hindi dahil sa galit kundi dahil sa kaba na nararamdaman. Sinong hindi kakabahan kung ang isang kilalang tao ang makakaharap mo.
Nang marinig ni Cassiuz ang sinabi ni Auntie Nelia, nagmulat siya ng mata. Doon niya nakita ang isang dalagita na nasa tabi nito at mukhang kinakabahan.
“Maupo ka.” Malumanay na sabi ni Cassiuz sa dalagita.
Tumingin si Fernalyn sa Tita Nelia niya. “Tita…”
“Maupo ka.” Sabi naman ni Nelia sa pamangkin kaya dahan-dahang umupo si Fernalyn.
Umayos ng upo si Cassiuz. “What’s your name?” tanong niya sa dalagita.
“Fernalyn, Sir.”
Napatango si Cassiuz. “What grade you are in now?”
“High school.”
Tumingin si Cassiuz kay Mark. “Kailan ang pasukan ng mga estudyante?” tanong niya.
“Ahmm…”
“Love, huwag ka ng sumagot dahil baka mali ka rin lang ng isasagot.” Biglang sabad ni Lester na kapapasok lang. “Good evening, Sir.” Bati ni Lester kat Cassiuz.
Tumango lang si Cassiuz.
Lester looked at teenager sitting opposite to his Boss. “Hi.”
Fernalyn nervously smiled.
Natawa ng mahina si Lester dahil halatang kinakabahan ang dalagita. “Sa susunod na linggo na ang pasukan, Sir.”
Cassiuz looked at Fernalyn. And then he looked at Lester. “Do me a favor. Find a school for Fernalyn. Use my connection so it will quicken the process.”
“Copy, Sir. Consider it done.” Tugon ni Lester.
Cassiuz looked at Kiel. “Kiel, from now on, ikaw na ang bahalang maghatid-sundo kay Fernalyn. Auntie Nelia is a family so it makes Fernalyn a family too. I hope you will do your job.”
Bahagyang yumuko si Kiel. “I’ll keep her safe.”
Tumayo si Cassiuz. “Magpahinga na kayo. Bukas na lang natin ipagpatuloy ang dapat nating pag-usapan.” Umakyat siya ng hagdan patungo sa second floor.
Nang makaakyat ang amo, nakahinga ng maluwang ang mga naiwan sa salas saka nagkatinginan.
“Sir Cassiuz look different.” Lester commented.
“Different? Anong kakaiba sa kaniya?” tanong ni Dan.
Maliban kay Auntie Nelia at Fernalyn na nakaalis na sa salas, lahat ay tumingin kay Dan saka napailing na lang sila.
“Babe, let’s go.” Inakbayan ni Mark si Lester. “Magpahinga na tayo.”
Nang makaalis si Lester at Mark sa living room, nagkatinginan na lang ang mga naiwan saka nag-ilingan.
“I wish I could say rest too.” Jerome said.
“Too bad. It’s our shift tonight to secure the whole compound. Let’s go.” Nate said.
Lumabas sina Nate, Jerome, Kiel and Dan upang tumulong na magbantay sa mga kasamahan nila.
PAGPASOK ni Cassiuz sa loob ng Master’s bedroom, hindi na siya nag-abala na magpalit ng damit. Nahiga na lang siya sa kama dahil pakiramdam niya bibigay na ang katawan niya. Pagod na pagod talaga siya. At day, he will work at the Real Estate or the Empire. At night, he will work at the Underground.
Underground… How did he enter this kind of business even though he was already well-off? He had money, empire and everything. He didn’t enter Mafia because of money or because he wanted to but because he wanted to find the group who killed his parents. He entered the Underground Organization just to find the culprit and he wanted him to pay for what he did. Hindi siya titigil hangga’t hindi niya nahahanap ang pumatay sa mga magulang niya.
Cassiuz closed his eyes. “It’s been fifteen years. The justice is not served so I’ll find the justice myself. And I will make them pay!”
WYNTER was out of stock before the weekends so she went to the supermarket after her work at the café. Napasimangot na lang siya dahil hindi niya maabot ang gusto niyang kunin. Nasa pinakamataas ito na bahagi ng istante at sa height niya na hindi biniyayaan ng tangkad, hindi niya ito maabot.“Which pasta?” May lalaking tanong mula sa likuran ni Wynter. “I’ll get it for you.”“That one.” Itinuro ni Wynter ang gusto nitong pasta. “Thank you.”Kinuha ng lalaki ang pasta na itinuro ni Wynter at inilagay ito sa push cart ng dalaga.“Thank you again…“ natigilan si Wynter nang makita kung sino ang tumulong sa kaniya. Kumunot ang nuo ni Wynter. “It’s you.”Cassiuz smiled. “Hi. We meet again.”Wynter shrugged. “Coincidence. Thank you for helping me. Gotta go.” Itinulak niya ang push cart para magpatuloy sa pamimili.Sinundan ni Cassiuz ng tingin si Wynter. Looks like my charm isn’t working. Interesting woman.Sinundan ni Cassiuz si Wynter. “Wynter, wait.”Wynter didn’t looked at Cassiuz. “What
“BOSS, may delivery para sa ‘yo.” Ani Eliza nang makapasok siya sa opisina ng amo. Nakita niya ang Boss niya na abala sa harapan ng oven.Without looking, Wynter asked, “what is it?”Tinignan ni Eliza ang hawak. “A bouquet.”Natigilan si Wynter saka tumingin kay Eliza. “Was it from him again? Sinabi ko na sa ‘yo na kapag basta galing kay Dean Peralta, itapon mo na lang. Huwag mo ng ipakita sa akin.”“Ahmm, Boss, hindi ‘to galing kay Mr. Peralta.” Ani Eliza.Kumunot ang nuo ni Wynter. “Kanino?”Tinignan ni Eliza ang note na nakalagay. “Galing kay Mr. Cassiuz Velasquez, Boss.”Wynter rolled her eyes. “Pakitapon na rin.”“Oh.” Tumango si Eliza. “Okay, Boss.” Lumabas siya ng opisina ng amo saka lumabas ng café. Itinapon niya ang bouquet sa malaking basurahan na nasa labas ng café.Nanlaki naman ang mata ni Dan na nakakita. Siya ang inutusan ng Boss niya na magdeliver ng bulaklak kay Ms. Wynter Aguilar pero hindi inaasahan na ipapatapon lang nito. Dan sighed and called his Boss but he was
“SIR, Attorney Salazar is here.” Imporma ni Lester nang makapasok siya sa opisina ng amo.Kumunot ang nuo ni Cassiuz. “Attorney Salazar? What is doing here? Wala naman akong maalalang ipinagawa ko o ipapagawa ko sa kaniya.” Aniya.“I don’t know, Sir. But he told me that it’s important.” Sabi ni Lester.Isinara ni Cassiuz ang hawak na folder. “Let him in.”Bahagyang yumuko si Lester saka lumabas ng opisina ni Sir Cassiuz.“Attorney, you can go inside.” Sabi ni Lester sa may edad ng attorney na naghihintay.“Thank you.” Attorney Salazar walked into Cassiuz’s office.“Mr. Velasquez.”Iminuwestra ni Cassiuz ang visitor’s chair sa harapan ng kaniyang lamesa. “Have a seat, Attorney.”“Thank you.” Umupo naman si Attorney Salazar.“What do you want, Attorney? Soda, coffee, tea or wine?” Cassiuz asked.Sandaling napatitig si Attorney Salazar kay Cassiuz bago siya napailing. “Ikaw na bata ka, alam mo naman kung ano ang gusto ko, tatanungin mo pa.”Natawa na lang ng mahina si Cassiuz saka tinawa
“MOM, I’m home! Dad!” Ibinaba ni Wynter ang hawak na bag sa sofa.“We’re in the kitchen, sweetheart!” Her father responded.Bitbit ang hawak na cellophane na may lamang pagkain, pumunta si Wynter sa kusina.“Hi, Dad. Hi, Mom.” Bati niya sa kaniyang mga magulang. Niyakap at hinalikan niya ang mga ito sa pisngi.“I miss you, sweetie.” Malambing na saad ni Catherine na siyang ina ni Wynter. Pinakawalan niya ng yakap ang anak saka sinapo ang mukha nito. “Bakit parang pumayat ka yata?”Nagkibit lang naman ng balikat si Wynter sabay nagbiro, “nagpapasexy ako ngayon, Mommy. Baka sakaling may magkagusto sa akin.”Her father, Ramon, tsked. “Your mom was a voluptuous woman.” Inakbayan niya ang asawa. “And I love her for that.”Wynter rolled her eyes. “I know, right. Kaya hindi ako mag-aasawa kung hindi katulad ni Dad ang magiging asawa ko.”Tumikhim si Ramon, “bakit? May umaaligid na ba sa ‘yo?”“Meron, Dad, pero ayaw ko sa kaniya. He’s annoying.” Inis na sabi ni Wynter.“Like your father when
“I DON’T KNOW. I don’t have any idea, Cassiuz. Before they died, they sent us away so I didn’t know what happened next. Nalaman ko na lang na patay na sila.” Napabuntong hininga si Ramon. “I’m sorry, Cassiuz.”“I’ve been looking for those people who killed them for almost ten years and I’ve been seeking for justice for fifteen years,” Cassiuz said and he looked at Ramon. “Tito, wala ba kayong alam kung sino ang mga naging kalaban nila sa negosyo?”Umiling si Ramon. “Since I become your father’s assistant, wala akong nabalitaang naging kalaban niya sa negosyo niyo. Your father was a good businessman. He never does illegal things and he never threatens people.”Napayuko si Cassiuz. “Yes, he never threatens people because he likes to do everything in fair.” Aniya. “I’ve investigated all the people who are linked to them before.” Umiling siya. “None of them are suspicious.”Ramon sighed. “Cassiuz, there are two kinds of people. Good and the bad. And one of them is the one who killed your
NAPABALIKWAS ng bangon si Wynter. Pinagpapawisan siya ng malamig at mahigpit ang pagkakahawak niya sa kumot. Deretso ang titig niya sa dilim. Nang medyo kumalma siya, mabilis niyang binuksan ang lamp shade sa may bedside table at lumiwanag ang buong silid. Humugot ng malalim na hininga si Wynter saka muling nahiga sa kama. Deretso lang ang titig niya sa kisame ng kwarto nito.Not again. She thought.Nakailang hinga ng malalim si Wynter bago tuluyan siyang kumalma. Ipinikit ni Wynter ang mata. Lord, please, don’t let fear defeat me.This fear started three years ago. Ito rin ang naging rason kung bakit siya umalis sa serbisyo. May trauma siya mas lalo na sa dilim.Nagmulat ng mata si Wynter saka napatingin sa cellphone nang tumunog ito. Kumunot ang nuo ni Wynter. Nagtaka siya. Sino naman kaya ang tatawag sa kaniya sa ganitong oras…napatingin siya sa orasan na nakapatong sa bedside table. It’s already five in the morning.Kinuha ni Wynter ang cellphone. Kumunot na lang ang nuo niya nang
“ANONG NANGYARI sa ‘yo?” nagtatakang tanong ni Valerie. “Kanina pa panay ang buntong hininga mo diyan.” Hindi na nga niya mabilang kung ilang beses ng bumuntong hininga si Wynter.Umiling si Wynter. “Nothing.”Tumaas ang kilay ni Valerie. “Nothing? Sigurado ka?” Paniniguro niya.Tumango si Wynter. “Let’s just enjoy this day. Ngayon lang tayo nakalabas.”“Alam mo mabuti na lang at mapagkakatiwalaan ang mga staff ko sa restaurant. Pwede kong iwan ang restaurant ko kahit anong oras na gusto ko.” Ani Valerie.“Same so I went out with you.” Walang ganang sabi ni Wynter.Napailing si Valerie. “But you don’t like you are enjoying yourself, Wynter. May problema ka ba?”“May iniisip lang ako.” Pag-amin ni Wynter. “Pero hindi naman importante. Let’s go.” Hinawakan ni Wynter ang braso ni Valerie saka niya ito hinila.Hinayaan na ang ni Valerie na hilain siya ng kaibigan. Actually, they both have work today pero mapagkakatiwalaan naman nila ang mga staff nila kaya wala silang dapat ipag-alala. Th
WYNTER was busy frosting the cake when she heard the door of her office opened. Hindi niya ito pinansin dahil alam niyang si Eliza ang pumasok.“Well, aren’t you gonna greet me ‘good morning’, my love?”Napasinghap si Wynter at mabilis na napatingin sa nagsalita. Napatitig siya sandali kay Cassiuz saka siya napabuntong hininga na lang. “Ano na naman bang ginagawa mo rito?” tanong ni Wynter.“Well…” Ipinakita ni Cassiuz ang dalang bouquet. “For you.”Tinignan lang ni Wynter ang bulaklak. “Kapag ba tinanggap ko ‘yan, aalis ka na?”Ngumiti si Cassiuz. “Yep. I’m just here to give this to you. Baka kasi itapon mo na naman.”“At nakakasiguro ka ba na hindi ko itatapon ‘yan kapag umalis ka?” tanong ni Wynter.Tipid na ngumiti si Cassiuz. “I’m happy if you will accept it.”Ibinaba ni Wynter ang hawak na frosting. She crossed her arms over her chest and raised her eyebrow. “Bakit mo ba ‘to ginagawa?” Seryoso niyang tanong.“Because I like you.” Deretsong sagot ni Cassiuz habang nakatingin sa m
SPECIAL CHAPTER“CASSIUZ Verdect Velasquez!”The fifteen years old boy stopped walking and turned around to see the woman calling him. “Mom?”“Ikaw, bata ka. Lumaki ka lang ang tigas na ang ulo mo. Hindi ka na nakikinig sa akin.” Hinawakan ni Wynter ang tainga ng anak pero hindi niya ito piningot kundi pinisil niya lang ito.“Mommy, masakit.” Reklamo ni CV kahit hindi naman talaga masakit.“Wow, masakit? Hindi nga kita piningot, eh. Pinisil ko lang ang tainga mo. Iyan ang napapala, eh. Masyado kang spoiled sa daddy mo.”CV pouted. “Kasi nag-iisang anak niyo lang ako.”Napabuga ng hangin si Wynter. “Hindi ko nga rin alam kung bakit ikaw lang ang naging anak namin pero mabuti na lang at ikaw lang ang naging anak namin ng daddy mo dahil kapag nagkataon baka sasakit ng sobra ang ulo ko. Masyadong spoiler ang daddy mo.”Ngumiti si CV.“Ikaw pa nga lang masakit na ang ulo ko.”CV pouted and hugged his mother. “Mommy, huwag ka ng magalit sa akin. Hindi na ako magpapa-spoiled kay daddy.”“Pro
WYNTER was carrying her one-year-old son while humming softly. Pinapatulog niya ito. Nang maramdaman niyang patag na ang paghinga nito saka lang niya nakahinga ng maluwag. She smiled as she carefully sat on the sofa. Isang taon na ang anak nila ni Cassiuz at magdadalawang taon na mula ng umalis ito para magpagamot sa ibang bansa. Cassiuz never forgets about them. Kahit nasa malayo itong lugar, hindi ito nakakalimot na tumawag at magpadala ng mga bagay na kakailangan nilang mag-ina. She could still remember when she gave birth to their baby and she had a video call with Cassiuz. Her husband really cried because of so much joy.“Anak, tulog na ba si baby?” tanong ng kaniyang ina na kalalabas lang ng kusina.Tumango si Wynter. “Yes, mommy.”“Akin na muna siya at para makakain ka ng maayos.”Maingat na ipinasa ni Wynter ang anak sa kaniyang ina para hindi ito magising. “Mommy, kakain lang po ako saglit.”“Sige. Ipinaghanda ka ni Nelia.”Tumango si Wynter saka pumunta sa dining area. Nakah
KUMUNOT ang nuo ni Wynter nang makita si Valerie sa living room ng mansyon nila. Hinahanap niya ang asawa niya ngunit hindi niya alam kung nasaan ito. Nagtanong na siya sa mga kasama niya sa loob ng mansyon pero katulad niya, hindi rin nila alam kung nasaan si Cassiuz. Nagtataka siya dahil pati si Fernalyn at Auntie Nelia ay wala rin dito sa mansyon.“What are you doing here?” Tanong ni Wynter kay Valerie nang makababa siya ng hagdan at nakita niya ito sa salas.“Wow, ah. Bawal ba akong pumunta rito?” Nakataas ang kilay na tanong ni Valerie. “But good morning sa ‘yo, mahal na prinsesa. Ang haba ng tulog mo, ah.”Wynter pouted and walked towards Valerie. Umupo siya sa tabi nito. “Hindi naman pero nagkakapagtaka nandito ka. Mabuti at pinayagan ka ni Mikhail na lumabas ng mag-isa.”Nagkibit ng balikat si Valerie. “Subukan niyang huwag akong payagan na lumabas baka sapakin ko pa siya.”Napangiwi si Wynter. “Ang laki na ng tiyan mo.”“Malamang. Malapit na akong manganak. Ganito ka din ‘no.
“WYNTER, maghiwalay na tayo.”Nanlaki ang mata ni Wynter. “Ano?”“Maghiwalay na tayo.” Malamig na saad ni Cassiuz. “I don’t love you anymore.”Sa kabila ng gulat at sakit na naramdaman ni Wynter, nagawa niyang tawanan ang sinabi ng asawa. “Sa tingin mo ba maniniwala ako sa ‘yo, Cassiuz, na hindi mo na ako mahal? Cassiuz, kilalang-kilala kita.” She firmly said.Nag-iwas ng tingin si Cassiuz. He touched his nose. “Let’s broke up.”Ngumiti si Wynter nang makita ang ginawa ni Cassiuz. He’s lying again. “Why? Give me a valid reason why should we broke up.” Napahawak siya sa tiyan niya. She knew that Cassiuz was doing this because he doesn’t want himself to become a burden to her. Pero ipinangako na niya sa kaniyang sarili na aalagaan niya ang asawa niya at ipaparamdam niya rito na mahal na mahal niya ito.“I don’t need a valid reason. Let’s broke up. Half of the Empire were already under your name so legally, it’s yours. Hindi ko ‘yon babawiin.” Malamig na saad ni Cassiuz. “Umalis ka na.”
WYNTER woke up in an unfamiliar room. May IV rin na nakalagay sa kamay niya. Napahawak siya sa kaniyang nuo at naramdaman niyang may benda ito. Ipinikit niya ang mata at pilit na inaalala ang mga nangyari. Napasinghap siya at napabalikwas ng bangon nang maalala ang nangyari.Oh my god… Nate. Dan.She hoped that her bodyguards were safe. But where am I? This is not definitely the hospital.Napatingin si Wynter sa pinto ng kwarto nang bumukas ito. Pumasok ang hindi niya inaasahang pupunta sa kaniya. “Jessica.”Ngumisi si Jessica. “Hi, Wynter. We met again.”Wynter had a stern looked on her face. Hindi siya dapat magpakita ng takot lalo na ngayon. “Ikaw ang nagpadukot sa akin?”Huminto si Jessica sa harapan ni Wynter. “Hindi pero ako ang nagplano. Hindi ako ang may kailangan sa ‘yo pero tutal nandito ka naman na. It’s better if I could express my anger towards you.” Biglang sinampal ni Jessica si Wynter.Napabaling ang mukha ni Wynter pakaliwa at napahawak siya sa pisnging sinampal ni Je
NIYAKAP ni Wynter ang kaniyang magulang. Hinatid niya ang mga ito sa airport. Ngayong araw ang alis nila papunta sa Italy.“Have a safe trip, mom, dad.”“Hindi ka ba talaga sasama sa amin, anak?” tanong ni Catherine.Umiling si Wynter. “Kailangan ko pong samahan si Cassiuz dito, mommy. He’s my husband so I needed to stay by his side. Pasensiya na po kayo pero hindi ko pwedeng iwan mag-isa ang asawa ko.”Hinaplos ni Catherine ang mukha ng anak. “Naiintindihan ka namin, ‘nak. Maiingat kayong dalawa ni Cassiuz.”Tumango si Wynter. “Maraming salamat po, mommy.”Ngumiti ang kaniyang ina habang niyakap naman siya ng ama.“Tell Cassiuz to take care of himself and don’t act recklessly.”Wynter nodded. “I will, dad.”“Okay. We’re leaving.” Kinuha ni Ramon ang maleta na hawak ng asawa. Hinalikan niya sa nuo si Wynter bago sila umalis.Wynter waved at her parents as they entered the airport. She sighed and turned her back. Bumalik siya sa kinaroroonan ni Nate at Dan.“Let’s go.”Yumukod si Nate
CASSIUZ woke up still feeling dizzy. Napahawak siya sa kaniyang ulo saka pinilit ang sarili na bumangon pero sumakit lang ang ulo niya kaya bumalik siya sa pagkakahiga. What happened to me?He tried to remember what happened but he couldn’t really remember. Parang mas lalo lang na sumakit ang ulo niya kaya hindi na niya pinilit ang sarili.“Wynter?” he called his wife hoping that she was near him.“My love?”No one responded him so Cassiuz thought that his wife was not beside him anymore. Nagmulat siya ng mata at tinignan ang kama at pati na sa loob ng silid. Hindi niya nakita si Wynter. Where could she be?Cassiuz saw the glass of water at the bedside table. Beside the glass of water, there was a medicine for headache. Agad siyang bumangon at kinuha ang gamot saka ininom. Pagkatapos niyang uminom ng gamot saka lang niya napansin ang suot niyang damit. He was wearing long sleeve polo and trousers. Alam niya sa sarili na bago siya hihiga sa kama, nagpapalit siya ng damit. Bakit siya na
PAGDATING ni Mateo sa kanilang mansyon, naabutan niya ang ama na kasalukuyang umiinom. Nilapitan niya ang ama. “Dad.”Evan looked at his son. “Maupo ka.”Umupo naman si Mateo sa tapat ng kinauupuan ng ama.Nagsalin si Evan ng alak sa baso saka ibinigay sa anak. Kinuha naman ito ni Mateo. They clinked their glass.Ibinaba ni Mateo ang hawak na baso. “Dad, why are you drinking?”Umiling si Evan. “Gusto ko lang na mawala ang iba kong iniisip.”“Somethings bothers you, dad?”Evan sighed. “As you know from Jessica, Cassiuz is Darkness. That explains that he could always get out from our trap because he is not ordinary. Maliban sa atin, si Darkness ang isa sa pinakakatakutan na Mafia Boss sa underground. Not because of his name but because of what he is capable of.“What’s your plan, dad?” tanong ni Mateo. Sa totoo lang hindi niya inaasahan na ang isang Cassiuz Velasquez ay kasapi sa Underground Organization. He really never thought of it.“Since we already know that Cassiuz Velasquez is pa
CASSIUZ’ phone chimed twice causing Wynter to wake up. Then his phone suddenly rang but it also stopped. Nagtaka naman si Wynter kung sino ang tatawag kay Cassiuz ng ganito kaaga. Tinignan niya ang asawa at nakitang mahimbing ang tulog nito dahil na rin siguro sa pagod. Not wanting her husband to be awake by the noisy phone, she got her husband’s phone and put it on a silent mode.Ibabalik niya sana ang phone nito sa beside table pero nakita niya ang unread message. Hindi niya ugaling makialam sa cellphone ng asawa kahit pa saan-saan nito nilalagay. Cassiuz’ phone has no even password because he already removed it and she could access it if she wants. Pero pinapakialaman niya lang ito kapag pinagpaalam niya ito sa asawa niya.Wynter accidentally didn’t opened the unread messages but it popped out and she accidentally read it. Natigilan siya nang mabasa ito. ‘Cassiuz, it’s me… Ingrid. I would like to invite you for dinner. Please.’Napatingin si Wynter sa asawa na mahimbing na natutulo