“BOSS, may delivery para sa ‘yo.” Ani Eliza nang makapasok siya sa opisina ng amo. Nakita niya ang Boss niya na abala sa harapan ng oven.
Without looking, Wynter asked, “what is it?”
Tinignan ni Eliza ang hawak. “A bouquet.”
Natigilan si Wynter saka tumingin kay Eliza. “Was it from him again? Sinabi ko na sa ‘yo na kapag basta galing kay Dean Peralta, itapon mo na lang. Huwag mo ng ipakita sa akin.”
“Ahmm, Boss, hindi ‘to galing kay Mr. Peralta.” Ani Eliza.
Kumunot ang nuo ni Wynter. “Kanino?”
Tinignan ni Eliza ang note na nakalagay. “Galing kay Mr. Cassiuz Velasquez, Boss.”
Wynter rolled her eyes. “Pakitapon na rin.”
“Oh.” Tumango si Eliza. “Okay, Boss.” Lumabas siya ng opisina ng amo saka lumabas ng café. Itinapon niya ang bouquet sa malaking basurahan na nasa labas ng café.
Nanlaki naman ang mata ni Dan na nakakita. Siya ang inutusan ng Boss niya na magdeliver ng bulaklak kay Ms. Wynter Aguilar pero hindi inaasahan na ipapatapon lang nito. Dan sighed and called his Boss but he was out of reached so he just walked towards the car and left the place. Bumalik siya sa opisina ng Boss niya para ipaalam rito ang nangyari.
Kinuha naman ni Wynter ang cellphone saka tinawagan ang numero na ginamit ni Cassiuz nang magpadala ito ng mensahe sa kaniya.
“Do you miss me that you even call me?” Cassiuz asked with a smile.
Wynter rolled her eyes. “FYI, Mr. Cassiuz Velasquez, I don’t miss you. Tinawagan kita para ipaalam ko sa ‘yo na hindi ako natutuwa sa mga ginagawa mo. Hindi ako interesado. Ito ang una at huling beses na magpadala ka rito ng bulaklak. Anyway, pinatapon ko pala ang pinadala mo. Katulad ng sabi ko, hindi ako interesado.” At pinatay na ni Wynter ang tawag saka blinock ang number na ginamit ni Cassiuz.
Napailing ang dalaga. “Nakakasira ng araw.” Aniya.
Napabuga ng hangin si Wynter.
Napangiti naman si Cassiuz nang patayan siya ng tawag ni Wynter. “That’s why I like her. Kakaiba siya sa lahat ng mga babaeng nakilala ko.” Aniya. Tinignan ni Cassiuz ang mga bodyguard, “tell our men to guard Wynter from a far, huwag silang lalapit sa kaniya at magpapahalata. I think Wynter is smart and she could easily figure out. She’ll be mad at me if she knew about this.”
Tumango si Jerome. “I’ll tell our men, Boss.”
Tumayo si Cassiuz at aalis na sana ng conference room nang lumabas si Jessica sa gilid ng pintuan. “Who’s Wynter?”
Namulsa si Cassiuz. “I’m not obliged to tell you.” Nilagpasan niya ang babae pero hinawakan ni Jessica ang braso niya.
“Cassiuz…”
Napabuga na lang ng hangin si Cassiuz saka tinanggal ang kamay ng babae na nakahawak sa braso niya saka naglakad paalis.
“You’ve really changed, Cassiuz. Hindi ka naman ganito dati.” Sabi ni Jessica.
Without looking back, Cassiuz speak with cold voice, “I have nothing to do with you.” Then he left. Sumunod naman ang mga bodyguard niya.
Kumuyom ang kamay ni Jessica. “I won’t let you be with anyone else.”
NAG-AAYOS na sina Wynter ng café nang may pumasok.
“Sir, magsasara na po kami…” natigilan si Anne nang makilala kung sino ang pumasok. Tumikhim siya saka tumingin kay Lex.
Lumapit si Lex sa taong pumasok. “Good evening, Sir. Magsasara na po kami.”
Ngumiti si Dean. “No worries, I’m here for Wynter. Is she here?”
Tumango si Lex. “She’s here, Sir. She’s cleaning her office with Eliza.”
“Sige, hihintayin ko na lang siya.”
Umiling si Lex. “Sa tingin ko, Sir, huwag niyo ng hintayin si Boss kasi pagod siya at gusto na niyang magpahinga.” Seryosong sabi ni Lex. Sinenyasan niya si Anne at tumango lang naman si Anne.
Nagpatuloy si Anne sa paglalagay ng mga upuan sa itaas ng lamesa.
Lumabas naman si Dean at hinintay si Wynter.
“Boss, nandito si Sir Dean.” Imporma ni Lex.
“Oh.” Tumango lang si Wynter. “Umalis na ba?”
Umiling si Lex. “Nasa labas siya, Boss. Hinihintay niya kayo.”
Napabuntong hininga na lang si Wynter saka napairap sa hangin. “He’s really a thick-skinned guy.”
Natawa si Eliza at Lex.
“Papaalisin ko ba siya, Boss?” tanong ni Lex.
Umiling si Wynter. “Hayaan niyo na. Ako na ang kakausap sa kaniya mamaya.”
“Sige, Boss.”
Napailing si Wynter.
“Boss, ayaw niyo ba talaga sa kaniya?” tanong ni Eliza habang tinatapos nito ang ginagawa.
“Isa ka pa.” Sabi ni Wynter. “Kung gusto ko siya e di sana hindi na siya nahihirapan. I already told him that he had nothing to expect from me but he won’t listen and he is just persistent. It’s annoying actually.”
“Boss, ‘yan ang tinatawag nilang mahaba ang pasensiya.”
“Pero ako ang nauubusan ng pasensiya sa kaniya.” Inis na sabi ni Wynter.
Napailing na lang si Eliza. Hindi niya alam kung bakit pero napapansin niya sa Boss niya na lumalayo ito sa mga lalaki mas lalo na sa mga nanliligaw rito. Masungit rin ito sa mga lalaki actually.
Nang matapos nila ang trabaho, isinara na nila ang café.
Ibinigay ni Wynter ang susi kay Eliza. “Baka hapon na ako makakapasok bukas. Ikaw na muna ang bahala sa café.”
Sumaludo si Eliza. “Yes, Boss.”
Natawa si Wynter. “Mali ang pag-salute mo.”
Natawa na rin si Eliza.
“Boss, una na kami.” Paalam ni Anne at Lex.
“Sige. Mag-ingat kayong dalawa.”
Sumakay si Lex sa motor nito at umangkas naman si Anne. Kumunot ang nuo ni Wynter at tumingin kay Eliza. Nagkibit lang naman ng balikat si Eliza.
Wynter smiled. I’m not updated.
“Wynter, pauwi ka na ba? Ihahatid na kita.” Sabi ni Dean nang makalapit ito sa kinaroroonan ni Wynter.
“Boss, nandiyan na ang makulit na manliligaw niyo.” Pang-aasar ni Eliza pero mahina ang boses nito sapat lang na silang dalawa ng amo ang nakarinig.
Kinurot ni Wynter ang braso ni Eliza pero hindi malakas. Wynter sighed heavily. Pilit niyang nginitian si Dean. “Pauwi na ako.”
“Hatid na kita.”
Umiling si Wynter. “Hindi na kailangan. We’re not into relationship so you don’t have to drive me home. May pupuntahan pa ako.” Siniko ni Wynter si Eliza.
Eliza looked at Wynter. “Saan, Boss?”
Napabuga ng hangin si Wynter saka pinandilatan si Eliza.
Ngumiti lang si Eliza.
“Well, pwede ko naman kayong ihatid doon.” Pagprisinta ni Dean.
“Hindi na kailangan.” Walang emosyong sabi ni Wynter. “And let me get this straight, Dean. Please, stop coming here. Sinabi ko na sa ‘yo na wala kang aasahan sa akin kaya please, itigil mo na ‘to.”
“Wynter…”
May biglang nagbusina kaya napatingin silang lahat sa umilaw na kotse.
Kumunot ang nuo ni Wynter.
Bumaba ang driver ng kotse. Hindi alam ni Wynter kung matutuwa siya o hindi nang makita kung sino ang bumaba mula sa kotse. What the hell is he doing here?
With hands on his pockets, Cassiuz walked towards Wynter.
Napatitig naman si Wynter sa binata.
“Hi.” Bati ni Cassiuz sa dalaga.
“Anong ginagawa mo rito?” Tanong ni Wynter. Though she was dazzled earlier but she doesn’t have time to be dazzle so she composed herself. Kaya naman hindi nautal sa pagtatanong niya rito kanina.
Cassiuz smiled. “Aayain sana kitang mag-dinner kung okay lang.”
Wynter rolled her eyes. “Ikaw na mag-isa. Gusto ko ng magpahinga.”
Natuwa naman si Dean dahil hindi lang siya ang iniindihan ni Wynter.
Cassiuz glanced at the man who were talking to Wynter earlier. Nginisihan niya ito bago tumingin kay Wynter. “Then let me take you home so you could rest.”
Kumuyom ang kamay ni Dean.
Hindi alam ni Wynter kung ano ang sumapi sa kaniya at pumayag siya ng wala ng maraming argumento. “Take me home then. Subukan mo lang na gumawa ng hindi maganda, sapak aabutin mo sa akin.” Banta ni Wynter sa binata at hindi siya nagbibiro dahil sasapakin niya talaga ito kapag may ginawa itong hindi maganda lalo na ngayon at pagod siya.
Cassiuz smiled. “I promise. I’ll take you home.”
“Wynter...” Dean wanted to speak with Wynter but Eliza blocked him. Umiling si Eliza.
“Who’s that man?” Dean asked Eliza. Nakatingin ito sa lalaking kasama ni Wynter. Mukhang mga bodyguard pa nito ang nakatayo sa tabi ng isang van.
Nagkibit ng balikat si Eliza. “My Boss doesn’t like you so you better stop now, Mr. Peralta.” Pagkasabi niya nun ay umalis na siya.
Katulad ng sabi ni Wynter noong una, hindi na pinagbuksan ni Cassiuz ng pinto ang dalaga.
Si Wynter mismo ang nagbukas ng pinto ng kotse para sa sarili nito.
“Let’s go.” Ani Cassiuz nang maikabit ni Wynter ang seatbelt nito.
Tumango si Wynter and couldn’t stop asking herself. Bakit pumayag ako na ihatid niya sa condo ko? It’s not like we are close.
“SIR, Attorney Salazar is here.” Imporma ni Lester nang makapasok siya sa opisina ng amo.Kumunot ang nuo ni Cassiuz. “Attorney Salazar? What is doing here? Wala naman akong maalalang ipinagawa ko o ipapagawa ko sa kaniya.” Aniya.“I don’t know, Sir. But he told me that it’s important.” Sabi ni Lester.Isinara ni Cassiuz ang hawak na folder. “Let him in.”Bahagyang yumuko si Lester saka lumabas ng opisina ni Sir Cassiuz.“Attorney, you can go inside.” Sabi ni Lester sa may edad ng attorney na naghihintay.“Thank you.” Attorney Salazar walked into Cassiuz’s office.“Mr. Velasquez.”Iminuwestra ni Cassiuz ang visitor’s chair sa harapan ng kaniyang lamesa. “Have a seat, Attorney.”“Thank you.” Umupo naman si Attorney Salazar.“What do you want, Attorney? Soda, coffee, tea or wine?” Cassiuz asked.Sandaling napatitig si Attorney Salazar kay Cassiuz bago siya napailing. “Ikaw na bata ka, alam mo naman kung ano ang gusto ko, tatanungin mo pa.”Natawa na lang ng mahina si Cassiuz saka tinawa
“MOM, I’m home! Dad!” Ibinaba ni Wynter ang hawak na bag sa sofa.“We’re in the kitchen, sweetheart!” Her father responded.Bitbit ang hawak na cellophane na may lamang pagkain, pumunta si Wynter sa kusina.“Hi, Dad. Hi, Mom.” Bati niya sa kaniyang mga magulang. Niyakap at hinalikan niya ang mga ito sa pisngi.“I miss you, sweetie.” Malambing na saad ni Catherine na siyang ina ni Wynter. Pinakawalan niya ng yakap ang anak saka sinapo ang mukha nito. “Bakit parang pumayat ka yata?”Nagkibit lang naman ng balikat si Wynter sabay nagbiro, “nagpapasexy ako ngayon, Mommy. Baka sakaling may magkagusto sa akin.”Her father, Ramon, tsked. “Your mom was a voluptuous woman.” Inakbayan niya ang asawa. “And I love her for that.”Wynter rolled her eyes. “I know, right. Kaya hindi ako mag-aasawa kung hindi katulad ni Dad ang magiging asawa ko.”Tumikhim si Ramon, “bakit? May umaaligid na ba sa ‘yo?”“Meron, Dad, pero ayaw ko sa kaniya. He’s annoying.” Inis na sabi ni Wynter.“Like your father when
“I DON’T KNOW. I don’t have any idea, Cassiuz. Before they died, they sent us away so I didn’t know what happened next. Nalaman ko na lang na patay na sila.” Napabuntong hininga si Ramon. “I’m sorry, Cassiuz.”“I’ve been looking for those people who killed them for almost ten years and I’ve been seeking for justice for fifteen years,” Cassiuz said and he looked at Ramon. “Tito, wala ba kayong alam kung sino ang mga naging kalaban nila sa negosyo?”Umiling si Ramon. “Since I become your father’s assistant, wala akong nabalitaang naging kalaban niya sa negosyo niyo. Your father was a good businessman. He never does illegal things and he never threatens people.”Napayuko si Cassiuz. “Yes, he never threatens people because he likes to do everything in fair.” Aniya. “I’ve investigated all the people who are linked to them before.” Umiling siya. “None of them are suspicious.”Ramon sighed. “Cassiuz, there are two kinds of people. Good and the bad. And one of them is the one who killed your
NAPABALIKWAS ng bangon si Wynter. Pinagpapawisan siya ng malamig at mahigpit ang pagkakahawak niya sa kumot. Deretso ang titig niya sa dilim. Nang medyo kumalma siya, mabilis niyang binuksan ang lamp shade sa may bedside table at lumiwanag ang buong silid. Humugot ng malalim na hininga si Wynter saka muling nahiga sa kama. Deretso lang ang titig niya sa kisame ng kwarto nito.Not again. She thought.Nakailang hinga ng malalim si Wynter bago tuluyan siyang kumalma. Ipinikit ni Wynter ang mata. Lord, please, don’t let fear defeat me.This fear started three years ago. Ito rin ang naging rason kung bakit siya umalis sa serbisyo. May trauma siya mas lalo na sa dilim.Nagmulat ng mata si Wynter saka napatingin sa cellphone nang tumunog ito. Kumunot ang nuo ni Wynter. Nagtaka siya. Sino naman kaya ang tatawag sa kaniya sa ganitong oras…napatingin siya sa orasan na nakapatong sa bedside table. It’s already five in the morning.Kinuha ni Wynter ang cellphone. Kumunot na lang ang nuo niya nang
“ANONG NANGYARI sa ‘yo?” nagtatakang tanong ni Valerie. “Kanina pa panay ang buntong hininga mo diyan.” Hindi na nga niya mabilang kung ilang beses ng bumuntong hininga si Wynter.Umiling si Wynter. “Nothing.”Tumaas ang kilay ni Valerie. “Nothing? Sigurado ka?” Paniniguro niya.Tumango si Wynter. “Let’s just enjoy this day. Ngayon lang tayo nakalabas.”“Alam mo mabuti na lang at mapagkakatiwalaan ang mga staff ko sa restaurant. Pwede kong iwan ang restaurant ko kahit anong oras na gusto ko.” Ani Valerie.“Same so I went out with you.” Walang ganang sabi ni Wynter.Napailing si Valerie. “But you don’t like you are enjoying yourself, Wynter. May problema ka ba?”“May iniisip lang ako.” Pag-amin ni Wynter. “Pero hindi naman importante. Let’s go.” Hinawakan ni Wynter ang braso ni Valerie saka niya ito hinila.Hinayaan na ang ni Valerie na hilain siya ng kaibigan. Actually, they both have work today pero mapagkakatiwalaan naman nila ang mga staff nila kaya wala silang dapat ipag-alala. Th
WYNTER was busy frosting the cake when she heard the door of her office opened. Hindi niya ito pinansin dahil alam niyang si Eliza ang pumasok.“Well, aren’t you gonna greet me ‘good morning’, my love?”Napasinghap si Wynter at mabilis na napatingin sa nagsalita. Napatitig siya sandali kay Cassiuz saka siya napabuntong hininga na lang. “Ano na naman bang ginagawa mo rito?” tanong ni Wynter.“Well…” Ipinakita ni Cassiuz ang dalang bouquet. “For you.”Tinignan lang ni Wynter ang bulaklak. “Kapag ba tinanggap ko ‘yan, aalis ka na?”Ngumiti si Cassiuz. “Yep. I’m just here to give this to you. Baka kasi itapon mo na naman.”“At nakakasiguro ka ba na hindi ko itatapon ‘yan kapag umalis ka?” tanong ni Wynter.Tipid na ngumiti si Cassiuz. “I’m happy if you will accept it.”Ibinaba ni Wynter ang hawak na frosting. She crossed her arms over her chest and raised her eyebrow. “Bakit mo ba ‘to ginagawa?” Seryoso niyang tanong.“Because I like you.” Deretsong sagot ni Cassiuz habang nakatingin sa m
“THESE cakes and pastries are for pick up.” Ani Wynter. Kasama niya si Eliza sa counter. “Ikaw na lang ang magbigay nito mamaya. Nakalista na rin diyan ang mga bayad.”“Sige, Boss. Ako ng bahala sa mga ito.”Ngumiti si Wynter. “Salamat.”Babalik na sana si Wynter sa loob ng opisina nang may mga pumasok sa loob ng café niya. Kumunot ang nuo ni Wynter nang makita ang dalawang bodyguard ni Cassiuz kasama ang iba pang kalalakihan na hindi niya kilala. Nakasuot ang mga ito ng black suit. They really looked like a bodyguard actually.Halatang natakot pa ang mga kasamahan niya pati na ang ibang customer sa biglaang pagdating ng mga ito.“Anong ibig sabihin nito?” nagtatakang tanong ni Wynter. Nilapitan niya ang dalawang bodyguard ni Cassiuz. Itong dalawa lang ang namumukhaan niya.“Don’t mind us, Madam. Boss ordered us to protect you.”Mas lalong kumunot ang nuo ni Wynter. “Protect me? Anong ibig niyang sabihin?”Bahagyang yumuko ang isa sa mga ito. “Madam, Boss just ordered us to protect yo
“AS I EXPECTED, Mateo’ s company and his Underground business were merged. Hindi na ako magtataka kung bakit niya tinatarget ang Velasquez Empire gamit ang Underground Organizatoon. He has the gut to target my business because his father is the Leader of the Underground.” Ani Cassiuz. Napailing siya. Binasa niya ang pangalan ng mga Investors ng kumpanya ni Mateo Del Moran. “They are all influential people.” Cassiuz tsked.“Boss, what’s your plan?” tanong ni Mark.Umiling si Mark. “If he targeted my business in the Underground then I’ll deal with him as Darkness. If he targeted my Empire then I will face him as Cassiuz Velasquez. You know that I’m a decent villain, Mark.”Yumuko lang si Mark. His Boss Cassiuz Velasquez is one of the influential people in the business world. No one dared to stand on his way. But even his Boss is influential, he never trampled the weak people especially to his employees. His Boss treats every one of them fairly.“Anyway, any news about Wynter? I haven’t
SPECIAL CHAPTER“CASSIUZ Verdect Velasquez!”The fifteen years old boy stopped walking and turned around to see the woman calling him. “Mom?”“Ikaw, bata ka. Lumaki ka lang ang tigas na ang ulo mo. Hindi ka na nakikinig sa akin.” Hinawakan ni Wynter ang tainga ng anak pero hindi niya ito piningot kundi pinisil niya lang ito.“Mommy, masakit.” Reklamo ni CV kahit hindi naman talaga masakit.“Wow, masakit? Hindi nga kita piningot, eh. Pinisil ko lang ang tainga mo. Iyan ang napapala, eh. Masyado kang spoiled sa daddy mo.”CV pouted. “Kasi nag-iisang anak niyo lang ako.”Napabuga ng hangin si Wynter. “Hindi ko nga rin alam kung bakit ikaw lang ang naging anak namin pero mabuti na lang at ikaw lang ang naging anak namin ng daddy mo dahil kapag nagkataon baka sasakit ng sobra ang ulo ko. Masyadong spoiler ang daddy mo.”Ngumiti si CV.“Ikaw pa nga lang masakit na ang ulo ko.”CV pouted and hugged his mother. “Mommy, huwag ka ng magalit sa akin. Hindi na ako magpapa-spoiled kay daddy.”“Pro
WYNTER was carrying her one-year-old son while humming softly. Pinapatulog niya ito. Nang maramdaman niyang patag na ang paghinga nito saka lang niya nakahinga ng maluwag. She smiled as she carefully sat on the sofa. Isang taon na ang anak nila ni Cassiuz at magdadalawang taon na mula ng umalis ito para magpagamot sa ibang bansa. Cassiuz never forgets about them. Kahit nasa malayo itong lugar, hindi ito nakakalimot na tumawag at magpadala ng mga bagay na kakailangan nilang mag-ina. She could still remember when she gave birth to their baby and she had a video call with Cassiuz. Her husband really cried because of so much joy.“Anak, tulog na ba si baby?” tanong ng kaniyang ina na kalalabas lang ng kusina.Tumango si Wynter. “Yes, mommy.”“Akin na muna siya at para makakain ka ng maayos.”Maingat na ipinasa ni Wynter ang anak sa kaniyang ina para hindi ito magising. “Mommy, kakain lang po ako saglit.”“Sige. Ipinaghanda ka ni Nelia.”Tumango si Wynter saka pumunta sa dining area. Nakah
KUMUNOT ang nuo ni Wynter nang makita si Valerie sa living room ng mansyon nila. Hinahanap niya ang asawa niya ngunit hindi niya alam kung nasaan ito. Nagtanong na siya sa mga kasama niya sa loob ng mansyon pero katulad niya, hindi rin nila alam kung nasaan si Cassiuz. Nagtataka siya dahil pati si Fernalyn at Auntie Nelia ay wala rin dito sa mansyon.“What are you doing here?” Tanong ni Wynter kay Valerie nang makababa siya ng hagdan at nakita niya ito sa salas.“Wow, ah. Bawal ba akong pumunta rito?” Nakataas ang kilay na tanong ni Valerie. “But good morning sa ‘yo, mahal na prinsesa. Ang haba ng tulog mo, ah.”Wynter pouted and walked towards Valerie. Umupo siya sa tabi nito. “Hindi naman pero nagkakapagtaka nandito ka. Mabuti at pinayagan ka ni Mikhail na lumabas ng mag-isa.”Nagkibit ng balikat si Valerie. “Subukan niyang huwag akong payagan na lumabas baka sapakin ko pa siya.”Napangiwi si Wynter. “Ang laki na ng tiyan mo.”“Malamang. Malapit na akong manganak. Ganito ka din ‘no.
“WYNTER, maghiwalay na tayo.”Nanlaki ang mata ni Wynter. “Ano?”“Maghiwalay na tayo.” Malamig na saad ni Cassiuz. “I don’t love you anymore.”Sa kabila ng gulat at sakit na naramdaman ni Wynter, nagawa niyang tawanan ang sinabi ng asawa. “Sa tingin mo ba maniniwala ako sa ‘yo, Cassiuz, na hindi mo na ako mahal? Cassiuz, kilalang-kilala kita.” She firmly said.Nag-iwas ng tingin si Cassiuz. He touched his nose. “Let’s broke up.”Ngumiti si Wynter nang makita ang ginawa ni Cassiuz. He’s lying again. “Why? Give me a valid reason why should we broke up.” Napahawak siya sa tiyan niya. She knew that Cassiuz was doing this because he doesn’t want himself to become a burden to her. Pero ipinangako na niya sa kaniyang sarili na aalagaan niya ang asawa niya at ipaparamdam niya rito na mahal na mahal niya ito.“I don’t need a valid reason. Let’s broke up. Half of the Empire were already under your name so legally, it’s yours. Hindi ko ‘yon babawiin.” Malamig na saad ni Cassiuz. “Umalis ka na.”
WYNTER woke up in an unfamiliar room. May IV rin na nakalagay sa kamay niya. Napahawak siya sa kaniyang nuo at naramdaman niyang may benda ito. Ipinikit niya ang mata at pilit na inaalala ang mga nangyari. Napasinghap siya at napabalikwas ng bangon nang maalala ang nangyari.Oh my god… Nate. Dan.She hoped that her bodyguards were safe. But where am I? This is not definitely the hospital.Napatingin si Wynter sa pinto ng kwarto nang bumukas ito. Pumasok ang hindi niya inaasahang pupunta sa kaniya. “Jessica.”Ngumisi si Jessica. “Hi, Wynter. We met again.”Wynter had a stern looked on her face. Hindi siya dapat magpakita ng takot lalo na ngayon. “Ikaw ang nagpadukot sa akin?”Huminto si Jessica sa harapan ni Wynter. “Hindi pero ako ang nagplano. Hindi ako ang may kailangan sa ‘yo pero tutal nandito ka naman na. It’s better if I could express my anger towards you.” Biglang sinampal ni Jessica si Wynter.Napabaling ang mukha ni Wynter pakaliwa at napahawak siya sa pisnging sinampal ni Je
NIYAKAP ni Wynter ang kaniyang magulang. Hinatid niya ang mga ito sa airport. Ngayong araw ang alis nila papunta sa Italy.“Have a safe trip, mom, dad.”“Hindi ka ba talaga sasama sa amin, anak?” tanong ni Catherine.Umiling si Wynter. “Kailangan ko pong samahan si Cassiuz dito, mommy. He’s my husband so I needed to stay by his side. Pasensiya na po kayo pero hindi ko pwedeng iwan mag-isa ang asawa ko.”Hinaplos ni Catherine ang mukha ng anak. “Naiintindihan ka namin, ‘nak. Maiingat kayong dalawa ni Cassiuz.”Tumango si Wynter. “Maraming salamat po, mommy.”Ngumiti ang kaniyang ina habang niyakap naman siya ng ama.“Tell Cassiuz to take care of himself and don’t act recklessly.”Wynter nodded. “I will, dad.”“Okay. We’re leaving.” Kinuha ni Ramon ang maleta na hawak ng asawa. Hinalikan niya sa nuo si Wynter bago sila umalis.Wynter waved at her parents as they entered the airport. She sighed and turned her back. Bumalik siya sa kinaroroonan ni Nate at Dan.“Let’s go.”Yumukod si Nate
CASSIUZ woke up still feeling dizzy. Napahawak siya sa kaniyang ulo saka pinilit ang sarili na bumangon pero sumakit lang ang ulo niya kaya bumalik siya sa pagkakahiga. What happened to me?He tried to remember what happened but he couldn’t really remember. Parang mas lalo lang na sumakit ang ulo niya kaya hindi na niya pinilit ang sarili.“Wynter?” he called his wife hoping that she was near him.“My love?”No one responded him so Cassiuz thought that his wife was not beside him anymore. Nagmulat siya ng mata at tinignan ang kama at pati na sa loob ng silid. Hindi niya nakita si Wynter. Where could she be?Cassiuz saw the glass of water at the bedside table. Beside the glass of water, there was a medicine for headache. Agad siyang bumangon at kinuha ang gamot saka ininom. Pagkatapos niyang uminom ng gamot saka lang niya napansin ang suot niyang damit. He was wearing long sleeve polo and trousers. Alam niya sa sarili na bago siya hihiga sa kama, nagpapalit siya ng damit. Bakit siya na
PAGDATING ni Mateo sa kanilang mansyon, naabutan niya ang ama na kasalukuyang umiinom. Nilapitan niya ang ama. “Dad.”Evan looked at his son. “Maupo ka.”Umupo naman si Mateo sa tapat ng kinauupuan ng ama.Nagsalin si Evan ng alak sa baso saka ibinigay sa anak. Kinuha naman ito ni Mateo. They clinked their glass.Ibinaba ni Mateo ang hawak na baso. “Dad, why are you drinking?”Umiling si Evan. “Gusto ko lang na mawala ang iba kong iniisip.”“Somethings bothers you, dad?”Evan sighed. “As you know from Jessica, Cassiuz is Darkness. That explains that he could always get out from our trap because he is not ordinary. Maliban sa atin, si Darkness ang isa sa pinakakatakutan na Mafia Boss sa underground. Not because of his name but because of what he is capable of.“What’s your plan, dad?” tanong ni Mateo. Sa totoo lang hindi niya inaasahan na ang isang Cassiuz Velasquez ay kasapi sa Underground Organization. He really never thought of it.“Since we already know that Cassiuz Velasquez is pa
CASSIUZ’ phone chimed twice causing Wynter to wake up. Then his phone suddenly rang but it also stopped. Nagtaka naman si Wynter kung sino ang tatawag kay Cassiuz ng ganito kaaga. Tinignan niya ang asawa at nakitang mahimbing ang tulog nito dahil na rin siguro sa pagod. Not wanting her husband to be awake by the noisy phone, she got her husband’s phone and put it on a silent mode.Ibabalik niya sana ang phone nito sa beside table pero nakita niya ang unread message. Hindi niya ugaling makialam sa cellphone ng asawa kahit pa saan-saan nito nilalagay. Cassiuz’ phone has no even password because he already removed it and she could access it if she wants. Pero pinapakialaman niya lang ito kapag pinagpaalam niya ito sa asawa niya.Wynter accidentally didn’t opened the unread messages but it popped out and she accidentally read it. Natigilan siya nang mabasa ito. ‘Cassiuz, it’s me… Ingrid. I would like to invite you for dinner. Please.’Napatingin si Wynter sa asawa na mahimbing na natutulo