PAGDATING ni Mateo sa kanilang mansyon, naabutan niya ang ama na kasalukuyang umiinom. Nilapitan niya ang ama. “Dad.”Evan looked at his son. “Maupo ka.”Umupo naman si Mateo sa tapat ng kinauupuan ng ama.Nagsalin si Evan ng alak sa baso saka ibinigay sa anak. Kinuha naman ito ni Mateo. They clinked their glass.Ibinaba ni Mateo ang hawak na baso. “Dad, why are you drinking?”Umiling si Evan. “Gusto ko lang na mawala ang iba kong iniisip.”“Somethings bothers you, dad?”Evan sighed. “As you know from Jessica, Cassiuz is Darkness. That explains that he could always get out from our trap because he is not ordinary. Maliban sa atin, si Darkness ang isa sa pinakakatakutan na Mafia Boss sa underground. Not because of his name but because of what he is capable of.“What’s your plan, dad?” tanong ni Mateo. Sa totoo lang hindi niya inaasahan na ang isang Cassiuz Velasquez ay kasapi sa Underground Organization. He really never thought of it.“Since we already know that Cassiuz Velasquez is pa
CASSIUZ woke up still feeling dizzy. Napahawak siya sa kaniyang ulo saka pinilit ang sarili na bumangon pero sumakit lang ang ulo niya kaya bumalik siya sa pagkakahiga. What happened to me?He tried to remember what happened but he couldn’t really remember. Parang mas lalo lang na sumakit ang ulo niya kaya hindi na niya pinilit ang sarili.“Wynter?” he called his wife hoping that she was near him.“My love?”No one responded him so Cassiuz thought that his wife was not beside him anymore. Nagmulat siya ng mata at tinignan ang kama at pati na sa loob ng silid. Hindi niya nakita si Wynter. Where could she be?Cassiuz saw the glass of water at the bedside table. Beside the glass of water, there was a medicine for headache. Agad siyang bumangon at kinuha ang gamot saka ininom. Pagkatapos niyang uminom ng gamot saka lang niya napansin ang suot niyang damit. He was wearing long sleeve polo and trousers. Alam niya sa sarili na bago siya hihiga sa kama, nagpapalit siya ng damit. Bakit siya na
NIYAKAP ni Wynter ang kaniyang magulang. Hinatid niya ang mga ito sa airport. Ngayong araw ang alis nila papunta sa Italy.“Have a safe trip, mom, dad.”“Hindi ka ba talaga sasama sa amin, anak?” tanong ni Catherine.Umiling si Wynter. “Kailangan ko pong samahan si Cassiuz dito, mommy. He’s my husband so I needed to stay by his side. Pasensiya na po kayo pero hindi ko pwedeng iwan mag-isa ang asawa ko.”Hinaplos ni Catherine ang mukha ng anak. “Naiintindihan ka namin, ‘nak. Maiingat kayong dalawa ni Cassiuz.”Tumango si Wynter. “Maraming salamat po, mommy.”Ngumiti ang kaniyang ina habang niyakap naman siya ng ama.“Tell Cassiuz to take care of himself and don’t act recklessly.”Wynter nodded. “I will, dad.”“Okay. We’re leaving.” Kinuha ni Ramon ang maleta na hawak ng asawa. Hinalikan niya sa nuo si Wynter bago sila umalis.Wynter waved at her parents as they entered the airport. She sighed and turned her back. Bumalik siya sa kinaroroonan ni Nate at Dan.“Let’s go.”Yumukod si Nate
WYNTER woke up in an unfamiliar room. May IV rin na nakalagay sa kamay niya. Napahawak siya sa kaniyang nuo at naramdaman niyang may benda ito. Ipinikit niya ang mata at pilit na inaalala ang mga nangyari. Napasinghap siya at napabalikwas ng bangon nang maalala ang nangyari.Oh my god… Nate. Dan.She hoped that her bodyguards were safe. But where am I? This is not definitely the hospital.Napatingin si Wynter sa pinto ng kwarto nang bumukas ito. Pumasok ang hindi niya inaasahang pupunta sa kaniya. “Jessica.”Ngumisi si Jessica. “Hi, Wynter. We met again.”Wynter had a stern looked on her face. Hindi siya dapat magpakita ng takot lalo na ngayon. “Ikaw ang nagpadukot sa akin?”Huminto si Jessica sa harapan ni Wynter. “Hindi pero ako ang nagplano. Hindi ako ang may kailangan sa ‘yo pero tutal nandito ka naman na. It’s better if I could express my anger towards you.” Biglang sinampal ni Jessica si Wynter.Napabaling ang mukha ni Wynter pakaliwa at napahawak siya sa pisnging sinampal ni Je
“WYNTER, maghiwalay na tayo.”Nanlaki ang mata ni Wynter. “Ano?”“Maghiwalay na tayo.” Malamig na saad ni Cassiuz. “I don’t love you anymore.”Sa kabila ng gulat at sakit na naramdaman ni Wynter, nagawa niyang tawanan ang sinabi ng asawa. “Sa tingin mo ba maniniwala ako sa ‘yo, Cassiuz, na hindi mo na ako mahal? Cassiuz, kilalang-kilala kita.” She firmly said.Nag-iwas ng tingin si Cassiuz. He touched his nose. “Let’s broke up.”Ngumiti si Wynter nang makita ang ginawa ni Cassiuz. He’s lying again. “Why? Give me a valid reason why should we broke up.” Napahawak siya sa tiyan niya. She knew that Cassiuz was doing this because he doesn’t want himself to become a burden to her. Pero ipinangako na niya sa kaniyang sarili na aalagaan niya ang asawa niya at ipaparamdam niya rito na mahal na mahal niya ito.“I don’t need a valid reason. Let’s broke up. Half of the Empire were already under your name so legally, it’s yours. Hindi ko ‘yon babawiin.” Malamig na saad ni Cassiuz. “Umalis ka na.”
KUMUNOT ang nuo ni Wynter nang makita si Valerie sa living room ng mansyon nila. Hinahanap niya ang asawa niya ngunit hindi niya alam kung nasaan ito. Nagtanong na siya sa mga kasama niya sa loob ng mansyon pero katulad niya, hindi rin nila alam kung nasaan si Cassiuz. Nagtataka siya dahil pati si Fernalyn at Auntie Nelia ay wala rin dito sa mansyon.“What are you doing here?” Tanong ni Wynter kay Valerie nang makababa siya ng hagdan at nakita niya ito sa salas.“Wow, ah. Bawal ba akong pumunta rito?” Nakataas ang kilay na tanong ni Valerie. “But good morning sa ‘yo, mahal na prinsesa. Ang haba ng tulog mo, ah.”Wynter pouted and walked towards Valerie. Umupo siya sa tabi nito. “Hindi naman pero nagkakapagtaka nandito ka. Mabuti at pinayagan ka ni Mikhail na lumabas ng mag-isa.”Nagkibit ng balikat si Valerie. “Subukan niyang huwag akong payagan na lumabas baka sapakin ko pa siya.”Napangiwi si Wynter. “Ang laki na ng tiyan mo.”“Malamang. Malapit na akong manganak. Ganito ka din ‘no.
WYNTER was carrying her one-year-old son while humming softly. Pinapatulog niya ito. Nang maramdaman niyang patag na ang paghinga nito saka lang niya nakahinga ng maluwag. She smiled as she carefully sat on the sofa. Isang taon na ang anak nila ni Cassiuz at magdadalawang taon na mula ng umalis ito para magpagamot sa ibang bansa. Cassiuz never forgets about them. Kahit nasa malayo itong lugar, hindi ito nakakalimot na tumawag at magpadala ng mga bagay na kakailangan nilang mag-ina. She could still remember when she gave birth to their baby and she had a video call with Cassiuz. Her husband really cried because of so much joy.“Anak, tulog na ba si baby?” tanong ng kaniyang ina na kalalabas lang ng kusina.Tumango si Wynter. “Yes, mommy.”“Akin na muna siya at para makakain ka ng maayos.”Maingat na ipinasa ni Wynter ang anak sa kaniyang ina para hindi ito magising. “Mommy, kakain lang po ako saglit.”“Sige. Ipinaghanda ka ni Nelia.”Tumango si Wynter saka pumunta sa dining area. Nakah
SPECIAL CHAPTER“CASSIUZ Verdect Velasquez!”The fifteen years old boy stopped walking and turned around to see the woman calling him. “Mom?”“Ikaw, bata ka. Lumaki ka lang ang tigas na ang ulo mo. Hindi ka na nakikinig sa akin.” Hinawakan ni Wynter ang tainga ng anak pero hindi niya ito piningot kundi pinisil niya lang ito.“Mommy, masakit.” Reklamo ni CV kahit hindi naman talaga masakit.“Wow, masakit? Hindi nga kita piningot, eh. Pinisil ko lang ang tainga mo. Iyan ang napapala, eh. Masyado kang spoiled sa daddy mo.”CV pouted. “Kasi nag-iisang anak niyo lang ako.”Napabuga ng hangin si Wynter. “Hindi ko nga rin alam kung bakit ikaw lang ang naging anak namin pero mabuti na lang at ikaw lang ang naging anak namin ng daddy mo dahil kapag nagkataon baka sasakit ng sobra ang ulo ko. Masyadong spoiler ang daddy mo.”Ngumiti si CV.“Ikaw pa nga lang masakit na ang ulo ko.”CV pouted and hugged his mother. “Mommy, huwag ka ng magalit sa akin. Hindi na ako magpapa-spoiled kay daddy.”“Pro