Chapter 33NARATING ni Patricia ang labas ng kumpanya sa tanghali pagkatapos ng trabaho. Napansin niya ang isang royal blue na Porsche na nakaparada sa harap ng kumpanya. Kahit hindi siya mahilig magmasid sa ganitong bagay, kilala niya ang karamihan sa mga mamahaling sasakyang madalas makita sa kumpanya, at ang isang ito ay mukhang bago sa kanya.Dahil sa kuryosidad, huminto siya sandali para tingnan kung sino ang nasa loob ng sasakyan.Mayamaya, bumukas ang pinto, at lumabas si Simon. Suot nito ang isang maayos na kasuotang pang-opisina, guwapo gaya ng dati, at may malamig na ekspresyon sa mukha, pero sa kanyang mga mata ay parang may mga nakatagong bituin na kumikislap.Sa isang iglap, pinagsisihan ni Patricia na hindi agad siya umalis.Nakita rin siya ni Simon. Kumunot ang kanyang noo, parang nag-isip saglit, tapos biglang naglakad papunta sa kanya. Ang kanyang tingin ay matalim na parang kutsilyo. Mabilis ang naging reaksyon ni Patricia. Nang makita niyang papalapit si Simon, aga
Pagtaas ng tingin ni Patricia, nagtagpo ang mga mata nila ni Daemon. May kakaibang kislap ang kanyang tingin at may nakakalokong ngiti sa kanyang labi.Pero sa pagkakataong ito, hindi na kinabahan si Patricia tulad ng dati. Sa halip, nakaramdam siya ng hindi maipaliwanag na sense of security.Alam niyang hindi siya ang pinagbabantaan ng tingin ni Daemon. Kung sino mang magpahamak sa kanya, dapat silang kabahan sa kaligtasan nila. Pero kung ikaw ang taong gusto niyang protektahan, makakaranas ka ng seguridad na hindi mo pa nararanasan sa buong buhay mo.Alam niyang parang ilusyon lang ito, pero iyon ang nararamdaman niya. Isang malaking pagbabago sa tingin niya kay Daemon.Lumapit si Daemon, pinulot ang piraso ng pinunit na tseke, at tiningnan ito saglit bago inilapat ang malamig na tingin kay Simon. May nakangising ekspresyon sa kanyang mukha. "Dalawang daang libo lang? Hindi ba masyadong maliit? Parang masyadong cheap para sa isang Simon Santos."Naningkit ang mga mata ni Simon nang
Chapter 34TAHIMIK lang sina Paris at Simon halos buong biyahe... Marami pang iniisip si Paris, pero hindi niya mahanap ang tamang oras para magsalita.Sa huli, si Simon ang unang bumasag ng katahimikan. "Paano nakilala ng ate mo si Daemon? May sinabi na ba siya sa 'yo tungkol doon?"Mabilis na umiling si Paris. "Dati, sobrang pangit ng pakikitungo ng ate ko sa mga tao. Wala siyang masyadong kaibigan, lalo na ‘yung mayaman..." Sa totoo lang, halos mahulog ang panga niya kanina nang makita niyang tinulungan ni Daemon si Patricia! Paano naman magkakaroon ng koneksyon ang isang tulad ni Patricia sa isang mayamang tao? Kalokohan!Mas lalong kumunot ang noo ni Simon. "Kung hindi para sa ate mo, baka para sa akin... Siguro may balak na ang Alejandro Family na lamunin ang pamilya Santos..."Nag-aalala rin siyang tiningnan ni Paris. "Anong gagawin natin? Delikado ba talaga?" Naalala niya ang matatalim na mata ni Daemon, kaya hindi niya mapigilang manginig.Bahagyang ngumiti si Simon at hinapl
Kumain siya nang matagal hanggang sa sinabihan siya ng waiter na tapos na ang oras niya sa kainan. Tumayo siya, lumabas ng pinto, at nakaramdam ng kabusugan at kaunting pagka-hapdi sa tiyan.Ang lugar na ito ang pinaka-masaganang distrito sa Saffron City. Dito makikita ang mga pinakamahal na tindahan ng luxury goods, mga entertainment centers na para lang sa mayayaman, at five-star na mga hotel.Ito ang lugar na pang-mayayaman lang talaga. Habang tumitingin siya sa paligid, kitang-kita niya ang mga maliwanag na ilaw sa buong kalye. Ang disenyo ng bawat tindahan ay sobrang gara, parang nasa panaginip.Si Patricia ay napapadpad lang dito kapag tinutulungan niyang bumili ng gamit si Hennessy. Hindi siya makabili ng kahit ano rito.Mula pagkabata, paulit-ulit na sinasabi ng tatay niya na dapat siyang maging matipid at masipag. Ang uniporme niya sa eskwela ay ginagamit niya habang kasya pa. Kapag naluluma ang kanyang sapatos, imbes na itapon, pinapaayos pa niya ito sa sapatero. Tuwing papa
Chapter 35TALAGANG nagustuhan ni Patricia ang isang magarang itim na mahabang palda sa bintana ng tindahan. Napakaganda ng pagkakatahi nito na kayang i-highlight ang kagandahan ng katawan ng isang babae. Ang mga kumplikadong tassels na nakakalat dito ay parang mga bulaklak na lumulutang sa isang itim na ilog. Kapag sinuot ito, siguradong magiging kasing sexy at elegante siya ng isang diyosa.Pero hindi na lang kung may pera siya para bilhin ang palda, ang mas totoo ay kahit mabili niya ito, baka hindi naman niya ito masuot. Sa laki ng katawan niya ngayon, malamang mapunit lang ang palda.Pero ewan niya, gusto lang niya itong titigan. Parang sapat na ang pagtingin dito para isipin kung paano kaya siya kung maisusuot niya ito balang araw. Wala siyang pera ngayon kaya panaginip na lang muna ang makakapagpasaya sa kanya.Habang iniisip niya ito, biglang bumukas ang pinto ng tindahan at lumabas ang ilang babaeng magaganda at mukhang mayayaman. Kahit anong suot nila ay halatang galing sa m
Matapos makapagtapos ng unibersidad, naging parang superwoman si Queenie. Palaging abala sa kung anu-anong bagay, madalas lumilipad kung saan-saan, at bihira na siyang nasa Saffron City. Si Patricia naman, laging nag-aalalang baka maistorbo niya ito at makaapekto sa kanya, kaya simula nang maka-graduate sila, bihira na silang magkaroon ng pagkakataong magkasama, uminom, at magkwentuhan. Pagkatapos ng lahat, magkaiba na talaga ang mundo nila ngayon. Madalas nang pumunta si Queenie sa mga bar at nightclub, o kaya naman ay nagpapaganda sa mga sauna at spa. Hindi kaya ni Patricia ang mga ganitong gastusin, at hindi rin naman talaga siya nababagay sa ganitong mga lugar. Kaya sa huli, paminsan-minsan na lang siyang tumatawag kay Queenie para maglabas ng sama ng loob at humingi ng payo. Hindi inakala ni Patricia na ipagtatanggol pa rin siya ni Queenie, tulad ng ginagawa nito noong nasa eskwelahan pa sila! Maging si Amanda ay hindi rin inaasahan ito. Matapos mapatunganga ng ilang san
Chapter 36Mukhang hindi ni Patricia talaga naalala ang tungkol sa pagiging matchmaker ni Queenie noon! Kung pakakasal nga si Paris sa pamilya Song at wala siyang gagawing problema, ayos lang. Pero kung may gagawin siyang gulo, si Queenie ang unang madadamay dahil siya ang nagpakilala sa kanila. Pero para sa isang tao na kasing gulo ni Inez, imposibleng hindi siya gumawa ng iskandalo! Kaya hindi na nag-atubili si Patricia at ikinuwento niya kay Queenie ang lahat tungkol kay Inez at sa anak nito, pati na rin ang tungkol sa pagkakautang ni Inez at ang mga nagpapautang na dinala nito sa kanya. Pagkatapos niyang magsalita, nakaramdam pa rin siya ng matinding pagkakonsensya. "Queenie, pasensya na... Noong una, gusto ko lang talaga siyang tulungan makuha ang contact number ni Simon. Hindi ko naman akalain na magkakatuluyan talaga sila ni Simon. Kung magiging problema talaga ito sa 'yo, sobrang mahihiya—" Pagkarinig ni Queenie sa lahat ng sinabi ni Patricia, mas lalo pang dumilim ang
Naramdaman ni Patricia ang lamig sa kanyang tingin. Para bang nakikita niya ang pagkukunwari at kasamaan sa magagandang mata ni Paris. Alam niyang sanay na sanay si Paris sa ganitong eksena, iyong paiyak-iyak para makuha ang loob ng tao. Kung maniniwala siya ngayon, siya na ang pinaka-tangang tao sa mundo. Pero habang pinapanood niyang umiiyak si Paris sa harapan niya, pakiramdam niya lalo lang siyang nainis. Matapos ang ilang sandali ng paputol-putol na pag-iyak, halatang si Queenie ay naiinis na rin tulad niya. "Tama na, tumahimik ka na nga!" At siyempre, nang magsalita si Queenie, agad na tumigil si Paris. "Lumayas ka na at huwag mo nang ipakita ulit ang mukha mo sa harapan ko." Nakakunot ang noo ni Queenie habang malamig na nagsalita. Nanlaki ang mata ni Paris, hindi makapaniwala sa narinig niya. Ganun lang ba kadali? Akala niya may mas matinding mangyayari! Pero nang makita niyang hindi siya gumagalaw mula sa kanyang pagkakaluhod, lalong nairita si Queenie. "Ano, hi
Hindi ni Patricia namalayan na napapunta na pala siya sa tindahan kung saan niya huling nakita si Amanda. Nandoon pa rin sa display ang itim na bestida, nakaangat at parang napakayabang.Habang nakatitig pa siya sa palda, may isa pang babae na nagkagusto rin dito. 'Yun na pala ang huling piraso sa bintana, kaya inutusan ng babae ang saleslady na ibalot ito para sa kanya.Pinanood ni Patricia habang umaalis ang babae dala-dala ang itim na palda, at pinalitan ng tindera ang display ng bagong mahabang palda.Medyo namula ang mata ni Patricia.Sa totoo lang, ayaw naman talaga niya ang pamimili, kahit kailan! Dahil ang kaya lang niyang gawin ay panoorin ang masasayang mukha ng iba habang siya’y tahimik na nagkukubli sa sulok, walang magawa.Sa mga ganitong oras, doon siya pinakagalit sa sarili, nawawalan ng lakas ng loob, at gusto na lang takasan ang mundo.Pero wala naman siyang magawa kundi tiisin ito taon-taon.Hanggang ngayon, hindi pa rin siya maganda sa paningin ng iba, pero nasanay
Chapter 45PAGBALIK ni Patricia sa maliit niyang apartment, pakiramdam niya ay parang panaginip lang ang lahat ng nangyari sa kanya. At pagbalik niya sa lugar na ito, parang nagising siya sa panaginip.Ganito lang talaga ang buhay niya, simple, payak, at nakakaantok. Wala siyang kinang, at alam niyang isa lang siyang pangkaraniwang tao.Maingat niyang nilabhan ang jacket ni Daemon at isinampay ito sa balcony. Maliwanag ang buwan, malamig at banayad ang liwanag, at dahan-dahang bumalot ito sa jacket.Biglang bumalik sa isipan niya ang mukha ni Daemon, ang malamig niyang boses, at ang sabi nito na "namumutla na ang labi mo." Napansin niyang kabisado na niya ang lahat tungkol kay Daemon, pati ang mga galaw niya. Hindi niya ito matanggal sa isip.Habang iniisip niya ang lahat, biglang tumunog ang cellphone niya. Halos hatinggabi na kaya nagulat siya. Sino ang tatawag sa ganitong oras?Pagtingin niya, si Papa niya pala ang tumatawag.Agad niyang sinagot at narinig ang kabadong boses ng ama
Pero patuloy pa rin si Chastain na nagkukunwaring “walang alam” at ngumiti ng may kapilyuhan, “Yung nag-iisa kong babae sa grupo ay lumabas ngayon para sa mission. Puro malalaking lalaki lang ang nandito. Kung may kumalat na balitang may isa sa mga tao ko na nang-abuso kay Miss Yan, hindi maganda ‘yon, diba?”Napakunot ang noo ni Daemon at tumingin kay Patricia na nakahiga pa rin sa sofa. Babaeng puro gulo ang dala!Sa totoo lang, gustong-gusto na talagang tumayo ni Patricia at sabihin kay Daemon na gising siya, na kaya naman niyang lumakad mag-isa!Pero naisip niya, kapag nalaman ni Daemon na nagkunwari siyang tulog at nakinig sa usapan nila, baka mas grabe pa ang kahihinatnan niya…Kaya wala siyang nagawa kundi hintayin kung anong susunod na mangyayari.Hanggang sa may humawak sa braso niya at bigla siyang hinila paakyat mula sa sofa. Bago pa siya maka-react, naramdaman na lang niyang nakaangkas na siya sa likod ni Daemon.Kakargahin siya ni Daemon?Hindi na niya maalala kung kailan
Chapter 44NGUMITI si Chastain nang napakatamis. "Wag kang mag-alala, basta sagutin mo lang ng maayos ang mga tanong ko, wala akong gagawin sa 'yo."Tumango si Patricia… pero nagdududa pa rin siya sa “banayad” at “maginoong” ngiti nito.Kahit saan mo tingnan, paano magiging mabuting tao ang may napakaraming baril na naka-display sa bahay?"Sino si Daemon sayo?" tanong ni Chastain habang nakangiti ng may halong kapilyuhan at tsismis.Sa totoo lang, kung ang babae ni Daemon ay isang sikat na modelo o artista, baka hindi siya interesado. Sa huli, baka gawin lang niya itong kasunduan at ibalik rin. Pero si Patricia ay hindi naman kagandahan, galing pa sa simpleng pamilya, at sobrang ordinaryo para maiugnay sa isang taong tulad ni Daemon.Bakit siya pa? May tinatago ba siyang sikreto? O may ibang dahilan?"Kaibigan." sagot ni Patricia agad-agad, hindi na nag-isip.Kumunot ang noo ni Chastain. "Kaibigan? Pero may narinig ako na iba raw ang sinabi mo sa harap ng Alejandro Family..."Biglang
Wala talagang ugali si Chastain na magtago ng tirahan kung saan-saan, kasi kahit alam ng lahat kung nasaan siya, wala pa ring makakalapit sa kanya. Sampu lang ang kasama niyang tao, pero sa oras ng kagipitan, para silang isang buong army. Medyo exaggerated yung mga pelikula na may mga bida sa death squad na hindi mapatay, pero totoo namang handang mamatay para sa kanya ang mga tauhan ni Chastain. Ito rin ang pagkakaiba nila ni Daemon. Si Daemon, walang kahit sinong permanenteng kasama, at wala rin siyang tiwala sa kahit sino. Si Daemon mismo ang kalasag ng sarili, sandata, at depensa. Kapag may laban, mag-isa lang siya.Kahit pa may tinatawag siyang “kaibigan,” pawang pakitang-tao lang ‘yon. Walang kahit isang tao na handang makasama si Daemon sa hirap at ginhawa.Pero si Chastain, iba. Marami siyang tao na handang mamatay para sa kanya. Pakiramdam niya, dito siya sobrang lamang kay Daemon.Kaya naman, habang umiinom siya ng kaunti, nakatingin siya kay Patricia na mahimbing ang tulo
Chapter 43SA paglipas ng mga taon, marami na si Chastain naging pagkakakilanlan at napagdaanang karanasan. Dahil sa mga ‘yon, natutunan niyang wala talagang imposible sa mundong ‘to.Pagkatapos makuha ang lahat ng larawan at memory cards, ngumiti si Chastain sa kasiyahan. Tumayo siya mula sa sofa, tumingin sa mga tao sa paligid niya, at bahagyang ngumiti, “Ganito na lang, dalhin n’yo siya sa bahay ko, tapos sabihan n’yo si si Mr. Alejandro na nandoon na ako.”“Mr. Alejandro? Si Daemon?” nagtatakang tanong ni Chester habang nakatingin kay Chastain. Hindi niya maintindihan kung bakit yung babaeng mukhang walang kwenta ay may koneksyon kay Daemon.Tiningnan siya ni Chastain ng masama at sinabing, “Tumigil ka na sa kadadaldal mo. Gawin mo na lang ang inuutos ko.”Hindi na naglakas-loob magsalita si Chester.Nilagyan ng malilinis na damit si Patricia ng mga waitress, tapos inalalayan siyang palabas ng bar at isinakay sa likod ng kotse ni Chastain.Yung seksing babae na nakaupo sa driver's
Sa totoo lang, balak pa sana ni Chester na palipasin pa ang isang buwan para makabawi ng konti, pero walang awang pinutol ni Chastain ang kahit na anong pag-asa niya.Alam naman nilang lahat na kahit anong peke ng account ay hindi kayang lokohin si Chastain, matagal na siyang sanay sa ganitong kalakaran.Kaya sa huli, napunta rin sa kamay ni Chastain ang totoong book ng accounts.Pagkatapos magbukas ng ilang pahina, hindi nagbago ang mukha ni Chastain, itim na itim ang ekspresyon niya.Pagtungtong sa huling pahina, binasag niya ang hawak na tasa ng tsaa at tinamaan mismo ang ulo ni Chester. Nagkalat ang mga bubog sa sahig."Mag-empake ka na at umalis ka bukas." Sabi ni Chastain nang malamig, at wala nang puwang para pag-usapan pa ito.Nataranta si Chester: "Kapatid... hindi naman talaga ako gumastos ng malaki. Ang laki ng Beltran family, ‘yung ginastos ko di man lang makakalahati sa pera ng pamilya. Paano mo ako palalayasin?""Kalahati?" Napangisi si Chastain. "Wala ka ngang kinikita
Chapter 42ANG mga lalaking naka-itim na kanina’y tahimik at walang emosyon, biglang nagsimulang magreklamo pagkasara ng pinto.“Yung boss nag-eenjoy sa magaganda, tayo naiwan dito sa baboy.”“Sino bang hindi maiinis? Tapos kailangan pa nating kuhanan ng litrato. Tingnan mo ‘yang katawan niya, parang bangungot.”“Kawawa naman yung mga tao sa construction site…”“Hahaha! Baka magkagulo pa sila dun…”Habang pinapakinggan ‘yun ni Patricia, lalo siyang kinabahan. Tumayo siya bigla mula sa sofa, pero nasa harap niya ang ilang malalakas na lalaki. Isa sa kanila, itinulak siya pabalik gamit lang ang isang kamay, tapos ‘yung isa, may kinuha na tela at tinakpan ang ilong at bibig niya.“Ang arte mo naman. Nahihirapan na nga kami sa ginagawa namin. Tumigil ka na.”Nanlaki ang mata ni Patricia sa takot. Sinubukan niyang pigilan ang paghinga pero naubo siya kaya hindi na siya nakaalpas. Ilang saglit lang, nanlabo na ang isip niya at nawalan na siya ng malay.*“Sir, yung flight niyo ay alas-tres
Sumama ang pakiramdam ni Patricia… Hindi niya inakala na magiging ganito si Paris. O baka simula’t sapul, ganito na talaga siya pero hindi lang alam ni Patricia?Pinilit niyang kumalma at tinanong, “Bakit mo pinapakita sa akin ‘to?”“Hindi ka ba dapat masaya sa nakikita mo? Sige na, ngumiti ka nga, ngumiti ka!” Kumislap ang mga mata ng lalaki, at ang itsura niya ay parang isang baliw. Kinuha niya ang isang litrato at inilapit ito kay Patricia. “Tingnan mo siya, ang galing na niya agad, parang sanay na sanay.”Pakiramdam ni Patricia ay hindi na siya dapat magtagal pa doon. Gusto na niyang iligtas si Paris. Mas masahol pa ang manatili sa ganitong klaseng manyak kaysa mamatay.Pero hindi pa rin kuntento si Mr. Beltran sa reaksyon niya. Iwinagayway pa nito ang ilan pang litrato sa harap niya. “Hindi ka ba natutuwa? Kapag hawak mo ang mga ‘to, susunod na lang siya sa ’yo palagi, parang aso. Gusto mo ba? May mga negative pa ako. At may digital video pa na mas wild pa! Hahaha, siguradong dud