Chapter 46PAGDATING ni Patricia sa blind date meeting, nagulat siya sa dami ng tao. Sobrang dami ng lalaki’t babae na naglalakad-lakad sa loob ng hall, nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Ang dami nila na parang nakakahilo sa dami.Buti na lang at naka-dress siya, kaya hindi siya tinignan ng masama pagpasok niya. Sa halip, may ilang mga babae pa nga na lumapit at nakipagkwentuhan nang masaya. “Ang ganda ng suot mong palda! Nakita ko ‘yan dati sa xx store, kaso hindi kasya sakin…”“Oo nga, sabi nila yung brand na ‘yan isa lang ang size at kakaunti lang talaga ang ginagawa sa bawat design…”Hindi alam ni Patricia kung anong isasagot... Yung dress kasi ay custom-made. Pero hindi naman siya ang nagpagawa, kaya hindi niya alam paano sagutin yung sunod-sunod na tanong nila.Mayamaya, may lumapit pang iba at nagtatanong kung saan siya nagpatahi o nagpakuha ng gano’ng design, pero wala talaga siyang maibigay na sagot.Hanggang sa may boses na biglang sumabat. “Ang bobo niyo naman. Wala siyang a
Habang tulala pa si Patricia sa iniisip niya, biglang kumaway si Hacken sa harap niya. "Miss De Jesus, pwede ko ba kayong imbitahan kumain?"Medyo naguguluhan si Patricia... Kasi first time siyang lapitan ng lalaki at imbitahan kumain. Sa mga nakaraan, hindi naman siya talaga kabilang sa mga taong iniimbitahan o pinapansin.Akala ni Hacken na hindi natuwa si Patricia, kaya ngumiti siya na parang nahihiya. "Baka medyo biglaan nga, pero sa tingin ko talaga, may tadhana tayo, Miss De Jesus."Medyo naiilang si Patricia sa pagiging sobrang magiliw ng kausap niya. Tumayo na lang siya at nagdahilan, "Pupunta lang ako sa banyo," tapos mabilis siyang umalis.Sanay na kasi siya na nasa gilid lang, tahimik. Kaya nung napansin siya at binigyan ng halaga, parang hindi siya komportable. Pakiramdam niya, wala na talaga siyang pag-asa. May lalaking lumapit, binigyan siya ng chance, pero hindi niya alam paano harapin at baka nasayang pa ang pagkakataon.Isang pagkakataon na sana para sa isang normal n
Chapter 47PAGKAALIS ni Patricia sa event, bigla niyang naisip na hindi pa pala siya nakapagdesisyon kung saan siya pupunta. Ang gusto lang niya talaga ay makaalis sa lugar na ‘yon. Nakakasakal kasi ang ganung klaseng okasyon.Pero ang suot niyang itim na bestida ay masyadong pormal at halatang pang-event lang. Kapag lumakad siya sa kalye, siguradong mapapansin siya ng marami.Pagkatapos niyang mag-isip ng sandali, napagdesisyunan niyang umuwi na lang at sumakay ng taxi. Pero bigla ring sumulpot si Hacken at nauna pang huminto ng taxi sa harapan niya. Ngumiti ito na parang nahihiya at sabi, “Miss De Jesus, baka naging masyado akong pabigla-bigla kanina. Kung okay lang sa 'yo, hanap tayo ng lugar na pwede tayong umupo at uminom ng tsaa. Isipin mo na lang na ito’y paghingi ko ng tawad.”Hindi talaga inakala ni Patricia na may ganito palang pakikipag-usap na hindi niya matakasan.Ngumiti si Hacken ng diretso sa kanya at dagdag pa, “Miss De Jesus, wala talaga akong ibang intensyon. Pwede
“Isa pa, wala naman siyang silbi sa kasalukuyang laban ng mga pamilya. Hindi ba’t kilala ka sa pagiging mukhang pera, Mr. Alejandro? Bakit ka papasok sa isang bagay na walang kapalit o kita?”Tahimik lang si Daemon sa tanong ni Chastain.Noong una, ang gusto lang naman niya ay hilahin si Patricia sa mundo niya, isali sa mga laro niya, guluhin ang mga matatanda sa bahay nila, at pigilan ‘yung mga inihahandang kasal para sa kanya.Pero ang totoo, mas komplikado pa pala ang lahat.Ang kasal niya ay hindi simpleng usapan lang ng dalawang tao. Isa itong laban ng kapangyarihan kung saan maraming pamilya at libo-libong tao ang may interes.Kung ngayon niya pa ipapasok si Patricia, parang inihagis na rin niya ito sa mga leon.At ang pinakaimportante sa lahat ng sinabi ni Chastain. wala siyang pakinabang kay Patricia. Walang pera ang babaeng iyon, wala siyang kapangyarihan, at ang meron lang si Patricia ay isang uri ng tiwala at pagiging totoo na bihira lang ni Daemon maramdaman.Pero kahit ga
“BAWAL na magkita ang bride at groom bago sila ikasal kinabukasan, ’di ba? Bakit pupuntahan mo pa si Alex?”Kausap ni Serena si Hanni sa kabilang linya habang naglalakad siya patungo sa hotel kung saan nanunuluyan si Alex, ang fiancé niya. Dahil sa kabilang city pa ang pamilya ni Alex, nag-decide siya na sa hotel na muna ito patuluyin. Siya ang nagbayad dahil malaki na ang gastos ni Alex sa kasal nila. “That's just an old myth, Hanni. Tsaka kailangan ko kasing hingin ang suggestion ni Alex para sa ihahabol na giveaways para sa reception. Alam mo naman na bukas na ang kasal namin,” sagot ni Serena. “O sige. Mag-iingat ka. Lapitin ng disgrasya ang mga ikakasal. Bye, Serena!”Pinatày din ni Hanni ang tawag at si Serena naman ay dire-diretsong nagtungo sa hotel room ni Alex. Ngunit habang papalapit siya, parang may naririnig siyang kakaibang ingay.Bakit parang may umuungól? Dahil hindi nakalapat ang pagkasara ng pinto, lumapit si Serena sa kwarto at doon, nasaksihan niya ang kawalangh
“MAGPAPAKASAL ka pa rin kay Alex, Serena. Tapos ang usapan!”Kahit anong kumbinse ni Serena sa pamilya, gusto pa rin nilang ituloy ang kasal kahit na nalaman nilang niloko na siya ni Alex. Bakit ba hindi nila maintindihan kung saan sita nagmumula? “Serena, makinig ka, ha? Normal sa lalaki ang magloko. Magpasalamat ka nga at papakasalan ka pa rin ni Alex; ikaw pa rin ang ihaharap niya sa simbahan. Huwag ka nang mag-inarte riyan at pumasok ka sa kwarto mo,” ani ng tiyahin sa kanya. “Hindi ako magpapakasal sa kanya! Tita, narinig mo ba ang sinabi ko? Nahuli ko si Alex na may babae tapos parang wala lang sa inyo?” “May magagawa ka ba? Kahit nahuli mo siya, hindi na pwedeng iurong ang kasal. Anong gusto mo, isauli ko ang mga binigay ni Alex at ng pamilya niya sa atin? Hindi pwede! Iyon na nga lang ang pakinabang mo sa amin, babawiin pa? Gumastos na lang din naman sa kasal, ituloy na. Huwag kang umarte-arte riyan, Serena, kundi sasamain ka sa akin!”Bumuhos ang luha ni Serena sa sobrang
NAPAYAKAP si Serena sa sarili noong makalabas sa office ng judge. Dahil gabi na, malamig ang ihip ng hangin. Napaigtad siya noong may lumapat na kung ano sa balikat niya. Bahagya niya pang naamoy ang panlalaking cologne. Pagsilip niya, nasa balikat niya ang coat ni Kevin. “You're shivering from the cold, put the coat on,” anito sa baritonong boses. Napakurap ng mata si Serena ngunit sinunod niya si Kevin. Huminto naman sa harapan nila ang kotse at pinagbuksan sila ng driver ng pinto. Pagkaupo, napaisip agad si Serena. Ngayong kasal na siya... ibig bang sabihin no'n ay sa bahay na siya ni Kevin uuwi? Nanlaki ang mga mata niya. “Ano...Mr. Sanchez,” tawag niya rito. “What did you call me?” malamig ang pagkakasabi nito, parang inis. Bakit parang galit? May nasabi ba siyang mali?“M-Mr. Sanchez? 'Di ba iyon ang apelyido mo?”Kumunot ang noo ni Kevin at matiim siyang tinitigan. Mayamaya, gumuhit ang mapaglarong ngisi sa labi nito. “Yes, Mrs. Sanchez?”Si Serena naman ang napipilan nga
NANANAKIT ang buong katawan ni Serena nang magising—lalo na iyong sikretong parte ng katawan. Dahil doon, agad na pumasok sa kanya ang nangyari kagabi. “Trust me, wife, hmm? I’ll be gentle...”Dahil bathrobe lang ang suot, maingat ngunit mabilis na naalis ni Kevin iyon at nagpaubaya naman si Serena. Paano siya makakatanggi kung bawat haplos at hàlik nito sa kanya, nadadala siya? At isa pa, kasal naman na sila, 'diba? Pero ngayong nahimasmasan si Serena, hiyang-hiya siya! Hindi kaya iniisip ni Kevin na easy-to-get siya? Kakikilala pa lang nila at kinasal man, hindi niya pa lubos na kilala ito. Parang walang pinagkaiba sa one night stand ang nangyari sa kanila. Napakagat ng labi si Serena at naguguluhan. Dito bumukas ang pinto at pumasok si Kevin. “You're awake,” anito habang bitbit ang foodtray. Lumapit ito sa direksyon niya.Hindi naman siya makatingin nang maayos dito dahil pumapasok pa rin sa isip ang nangyari kagabi. Halata ni Kevin ang hiya ni Serena at mabuti na lang, hindi i
“Isa pa, wala naman siyang silbi sa kasalukuyang laban ng mga pamilya. Hindi ba’t kilala ka sa pagiging mukhang pera, Mr. Alejandro? Bakit ka papasok sa isang bagay na walang kapalit o kita?”Tahimik lang si Daemon sa tanong ni Chastain.Noong una, ang gusto lang naman niya ay hilahin si Patricia sa mundo niya, isali sa mga laro niya, guluhin ang mga matatanda sa bahay nila, at pigilan ‘yung mga inihahandang kasal para sa kanya.Pero ang totoo, mas komplikado pa pala ang lahat.Ang kasal niya ay hindi simpleng usapan lang ng dalawang tao. Isa itong laban ng kapangyarihan kung saan maraming pamilya at libo-libong tao ang may interes.Kung ngayon niya pa ipapasok si Patricia, parang inihagis na rin niya ito sa mga leon.At ang pinakaimportante sa lahat ng sinabi ni Chastain. wala siyang pakinabang kay Patricia. Walang pera ang babaeng iyon, wala siyang kapangyarihan, at ang meron lang si Patricia ay isang uri ng tiwala at pagiging totoo na bihira lang ni Daemon maramdaman.Pero kahit ga
Chapter 47PAGKAALIS ni Patricia sa event, bigla niyang naisip na hindi pa pala siya nakapagdesisyon kung saan siya pupunta. Ang gusto lang niya talaga ay makaalis sa lugar na ‘yon. Nakakasakal kasi ang ganung klaseng okasyon.Pero ang suot niyang itim na bestida ay masyadong pormal at halatang pang-event lang. Kapag lumakad siya sa kalye, siguradong mapapansin siya ng marami.Pagkatapos niyang mag-isip ng sandali, napagdesisyunan niyang umuwi na lang at sumakay ng taxi. Pero bigla ring sumulpot si Hacken at nauna pang huminto ng taxi sa harapan niya. Ngumiti ito na parang nahihiya at sabi, “Miss De Jesus, baka naging masyado akong pabigla-bigla kanina. Kung okay lang sa 'yo, hanap tayo ng lugar na pwede tayong umupo at uminom ng tsaa. Isipin mo na lang na ito’y paghingi ko ng tawad.”Hindi talaga inakala ni Patricia na may ganito palang pakikipag-usap na hindi niya matakasan.Ngumiti si Hacken ng diretso sa kanya at dagdag pa, “Miss De Jesus, wala talaga akong ibang intensyon. Pwede
Habang tulala pa si Patricia sa iniisip niya, biglang kumaway si Hacken sa harap niya. "Miss De Jesus, pwede ko ba kayong imbitahan kumain?"Medyo naguguluhan si Patricia... Kasi first time siyang lapitan ng lalaki at imbitahan kumain. Sa mga nakaraan, hindi naman siya talaga kabilang sa mga taong iniimbitahan o pinapansin.Akala ni Hacken na hindi natuwa si Patricia, kaya ngumiti siya na parang nahihiya. "Baka medyo biglaan nga, pero sa tingin ko talaga, may tadhana tayo, Miss De Jesus."Medyo naiilang si Patricia sa pagiging sobrang magiliw ng kausap niya. Tumayo na lang siya at nagdahilan, "Pupunta lang ako sa banyo," tapos mabilis siyang umalis.Sanay na kasi siya na nasa gilid lang, tahimik. Kaya nung napansin siya at binigyan ng halaga, parang hindi siya komportable. Pakiramdam niya, wala na talaga siyang pag-asa. May lalaking lumapit, binigyan siya ng chance, pero hindi niya alam paano harapin at baka nasayang pa ang pagkakataon.Isang pagkakataon na sana para sa isang normal n
Chapter 46PAGDATING ni Patricia sa blind date meeting, nagulat siya sa dami ng tao. Sobrang dami ng lalaki’t babae na naglalakad-lakad sa loob ng hall, nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Ang dami nila na parang nakakahilo sa dami.Buti na lang at naka-dress siya, kaya hindi siya tinignan ng masama pagpasok niya. Sa halip, may ilang mga babae pa nga na lumapit at nakipagkwentuhan nang masaya. “Ang ganda ng suot mong palda! Nakita ko ‘yan dati sa xx store, kaso hindi kasya sakin…”“Oo nga, sabi nila yung brand na ‘yan isa lang ang size at kakaunti lang talaga ang ginagawa sa bawat design…”Hindi alam ni Patricia kung anong isasagot... Yung dress kasi ay custom-made. Pero hindi naman siya ang nagpagawa, kaya hindi niya alam paano sagutin yung sunod-sunod na tanong nila.Mayamaya, may lumapit pang iba at nagtatanong kung saan siya nagpatahi o nagpakuha ng gano’ng design, pero wala talaga siyang maibigay na sagot.Hanggang sa may boses na biglang sumabat. “Ang bobo niyo naman. Wala siyang a
Hindi ni Patricia namalayan na napapunta na pala siya sa tindahan kung saan niya huling nakita si Amanda. Nandoon pa rin sa display ang itim na bestida, nakaangat at parang napakayabang.Habang nakatitig pa siya sa palda, may isa pang babae na nagkagusto rin dito. 'Yun na pala ang huling piraso sa bintana, kaya inutusan ng babae ang saleslady na ibalot ito para sa kanya.Pinanood ni Patricia habang umaalis ang babae dala-dala ang itim na palda, at pinalitan ng tindera ang display ng bagong mahabang palda.Medyo namula ang mata ni Patricia.Sa totoo lang, ayaw naman talaga niya ang pamimili, kahit kailan! Dahil ang kaya lang niyang gawin ay panoorin ang masasayang mukha ng iba habang siya’y tahimik na nagkukubli sa sulok, walang magawa.Sa mga ganitong oras, doon siya pinakagalit sa sarili, nawawalan ng lakas ng loob, at gusto na lang takasan ang mundo.Pero wala naman siyang magawa kundi tiisin ito taon-taon.Hanggang ngayon, hindi pa rin siya maganda sa paningin ng iba, pero nasanay
Chapter 45PAGBALIK ni Patricia sa maliit niyang apartment, pakiramdam niya ay parang panaginip lang ang lahat ng nangyari sa kanya. At pagbalik niya sa lugar na ito, parang nagising siya sa panaginip.Ganito lang talaga ang buhay niya, simple, payak, at nakakaantok. Wala siyang kinang, at alam niyang isa lang siyang pangkaraniwang tao.Maingat niyang nilabhan ang jacket ni Daemon at isinampay ito sa balcony. Maliwanag ang buwan, malamig at banayad ang liwanag, at dahan-dahang bumalot ito sa jacket.Biglang bumalik sa isipan niya ang mukha ni Daemon, ang malamig niyang boses, at ang sabi nito na "namumutla na ang labi mo." Napansin niyang kabisado na niya ang lahat tungkol kay Daemon, pati ang mga galaw niya. Hindi niya ito matanggal sa isip.Habang iniisip niya ang lahat, biglang tumunog ang cellphone niya. Halos hatinggabi na kaya nagulat siya. Sino ang tatawag sa ganitong oras?Pagtingin niya, si Papa niya pala ang tumatawag.Agad niyang sinagot at narinig ang kabadong boses ng ama
Pero patuloy pa rin si Chastain na nagkukunwaring “walang alam” at ngumiti ng may kapilyuhan, “Yung nag-iisa kong babae sa grupo ay lumabas ngayon para sa mission. Puro malalaking lalaki lang ang nandito. Kung may kumalat na balitang may isa sa mga tao ko na nang-abuso kay Miss Yan, hindi maganda ‘yon, diba?”Napakunot ang noo ni Daemon at tumingin kay Patricia na nakahiga pa rin sa sofa. Babaeng puro gulo ang dala!Sa totoo lang, gustong-gusto na talagang tumayo ni Patricia at sabihin kay Daemon na gising siya, na kaya naman niyang lumakad mag-isa!Pero naisip niya, kapag nalaman ni Daemon na nagkunwari siyang tulog at nakinig sa usapan nila, baka mas grabe pa ang kahihinatnan niya…Kaya wala siyang nagawa kundi hintayin kung anong susunod na mangyayari.Hanggang sa may humawak sa braso niya at bigla siyang hinila paakyat mula sa sofa. Bago pa siya maka-react, naramdaman na lang niyang nakaangkas na siya sa likod ni Daemon.Kakargahin siya ni Daemon?Hindi na niya maalala kung kailan
Chapter 44NGUMITI si Chastain nang napakatamis. "Wag kang mag-alala, basta sagutin mo lang ng maayos ang mga tanong ko, wala akong gagawin sa 'yo."Tumango si Patricia… pero nagdududa pa rin siya sa “banayad” at “maginoong” ngiti nito.Kahit saan mo tingnan, paano magiging mabuting tao ang may napakaraming baril na naka-display sa bahay?"Sino si Daemon sayo?" tanong ni Chastain habang nakangiti ng may halong kapilyuhan at tsismis.Sa totoo lang, kung ang babae ni Daemon ay isang sikat na modelo o artista, baka hindi siya interesado. Sa huli, baka gawin lang niya itong kasunduan at ibalik rin. Pero si Patricia ay hindi naman kagandahan, galing pa sa simpleng pamilya, at sobrang ordinaryo para maiugnay sa isang taong tulad ni Daemon.Bakit siya pa? May tinatago ba siyang sikreto? O may ibang dahilan?"Kaibigan." sagot ni Patricia agad-agad, hindi na nag-isip.Kumunot ang noo ni Chastain. "Kaibigan? Pero may narinig ako na iba raw ang sinabi mo sa harap ng Alejandro Family..."Biglang
Wala talagang ugali si Chastain na magtago ng tirahan kung saan-saan, kasi kahit alam ng lahat kung nasaan siya, wala pa ring makakalapit sa kanya. Sampu lang ang kasama niyang tao, pero sa oras ng kagipitan, para silang isang buong army. Medyo exaggerated yung mga pelikula na may mga bida sa death squad na hindi mapatay, pero totoo namang handang mamatay para sa kanya ang mga tauhan ni Chastain. Ito rin ang pagkakaiba nila ni Daemon. Si Daemon, walang kahit sinong permanenteng kasama, at wala rin siyang tiwala sa kahit sino. Si Daemon mismo ang kalasag ng sarili, sandata, at depensa. Kapag may laban, mag-isa lang siya.Kahit pa may tinatawag siyang “kaibigan,” pawang pakitang-tao lang ‘yon. Walang kahit isang tao na handang makasama si Daemon sa hirap at ginhawa.Pero si Chastain, iba. Marami siyang tao na handang mamatay para sa kanya. Pakiramdam niya, dito siya sobrang lamang kay Daemon.Kaya naman, habang umiinom siya ng kaunti, nakatingin siya kay Patricia na mahimbing ang tulo