Share

03

Author: imynnocent
last update Last Updated: 2023-06-24 23:18:21

Tangina! Tangina!

Bakit hindi ko nakita na pareho pala sila ng bag ni Sammuel? Baka akala ng lalaking 'yon na siya ang binigyan ko ng love letter, naalala ko pa naman na hindi ko nalagyan ng pangalan ni Sammuel doon. Wala ng 'Dear, Sammuel' na nakalagay!

Nakakahiya pa kanina, napagkamalan pa nila akong magnanakaw. Grabe sila makatingin sa akin kanina parang may ginagawa akong masama kahit wala naman.

Lalo na 'yong mga babaeng sinisigaw ang pangalan ni Sammuel, ang sarap dokutin ng mga mata nila. Kung makatingin parang ang sama ko ng tao.

"Bakit busangot ang mukha mo?" Tanong ni Maika, kami lang dalawa ang magkasama ngayon kasi may ginagawa rin ang dalawa.

"Nakakainis kasi eh!"

Halos magpapadyak na ako sa kahihiyan na sinapit ko kanina. Hindi ko na alam kung may mukha pa ba akong maihaharap kay Sammuel.

Kasi maging siya tinignan ako ng masama, parang hinuhusgahan niya ako. Ang mga maririin niyang tingin na tagos hanggang kaluluwa. Hindi ako nahiya dahil pinagtitinginan ako ng mga estudyante kanina, ang ikinahihiya ako ay pati si Sammuel gano'n ang tingin sa akin. Paano kung ma turn off ang crush ko sa akin? Nakakahiya talaga!

"Naiinis ka kasi nagalit sa'yo si Sammuel noong iniwan namin kayo doon sa computer room?"

Lumingon ako kay Maika at inirapan siya. Pati din 'yan. Naiinis din ako kanina sa plano nila. Imbis na mag-usap kami mas lalo pa siyang nagalit sa akin tapos nasabihan pa ako na malandi!

"Sana naman doon niyo kami kinulong sa isang romantic place! Anong nakakakilig doon sa computer room?"

Umirap ulit ako at ginulo ang buhok. "Nakakahiya! Nakakahiya!"

Dahil sa hiya na nararamdaman ko parang gusto ko na lang maging tae. Nakakainis! Imbis na magustuhan ako ni Sammuel baka mas lalong bumaba ang tingin niya sa akin.

"Bakit ba kasi?! Ano bang nangyari? Kanina ka pa d'yan eh," inismiran ako ni Maika.

Pumikit ako. Kinalma ang sarili.

Inhale... Exhale...

"Kanina kasi..." Bumuntong hininga ako at napatingala.

Napansin ko ring tumingala si Maika, ginaya ako ng gaga. Tumingala siya na parang nandoon ang sagot sa kalangitan.

"Bakit ka nakatingala?" Kunot noo kong tanong at mahina siyang sinapak.

Nagkamot siya ng ulo, lumingon sa akin si Maika. "Akala ko kasi may makikita ako sa itaas hehe."

Umismid ako at bumuntong hininga ulit. "Kasi kanina gumawa ako ng love letter ulit kay Sammuel. Nagpractice pala siya kanina kaya doon ko siya pinuntahan sa gym kaya palihim kong nilagay ang love lettet sa bag niya, pero..."

Tumigil ako at napapikit ulit. Ginulo ko ang buhok ko dahil naalala ko na naman ang kahihiyan na ginawa ko kanina.

"Pero? Anong sunod?" Titig na titig si Maika sa akin, hinihintay ang sunod kong sasabihin.

"Pero... Nagkamali ako! May kapareha pala ng bag si Sammuel sa ka-teammates niya! Sa kanilang Captain ko nailagay ang love letter imbis na kay Sammuel! Tapos napagkamalan pa nila ako ng magnanakaw kasi naabutan nila akong binuksan ang bag ng Captain niya!"

Kunin sana ako ng aliens ngayon at dalhin sa planeta nila, gusto ko ng maging taga linis ng dumi ng mga aliens sa mars! Pwede ring maging alien na lang sana ako!

"Hala! Paano 'yan?! What if ma-in love sa'yo 'yong Captain nila—"

"Ikaw ba ay nabubuang na? Tangek! Hindi 'yon mangyayari! Si Sammuel lang ang nilalaman ng puso't isipan ko! At kahit magkagusto pa ang Captain nila sa akin wala pa rin siyang pag-asa sa akin kasi buong pagkatao ko ay si Sammuel lang ang gusto."

Umiling si Maika at humagpak. Sinamaan ko siya ng tingin at iniwan. Tawa pa rin siya nang tawa sa likod ko. Ano bang nakakatawa sa sinabi ko?!

"Baliw ka na sa crush mo, April. Malala ka na," sinabayan niya ako sa paglalakad.

"Bakit ikaw hindi ka ba baliw sa crush mo ah?" Lumingon ako sa kanya at tinaasan siya ng kilay.

Ngumisi si Maika, "nasa talking stage na kami. Magcha-chat na lang ako sa'yo kapag kami na." Ang laki ng ngisi ni gaga.

"Isusumapa kita. Dahil tinawanan mo ako, hindi magiging kayo ng crush mo—"

"Paano kung kami na?" Pagputol niya sa sasabihin ko.

Nanlaki ang mata ko at napatigil sa paglalakad.

"Kayo na?!" Sigaw ko habang nanlaki ang mata.

"Hindi pero malapit na!" Humagpak siya ng tawa at tumakbo.

Naiwan akong nakanganga habang pinanood si Maika na tumakbo papasok sa bahay nila. Sa huli napailing na lang ako, hindi talaga ako naniniwalang malapit na maging sila ng crush niya, dati naalala ko pa na inuncrush niya 'yong crush niya dahil boring daw at nawala na ang sparks.

"Ma," nagmano ako ay Mama na nagluluto ng ulam namin mamaya.

"Sumabay ka sa amin ng Papa mo kumain mamaya ha?"

Nagtaka man sa sinabi ni Mama, tumango na lang ako at pumunta na sa kwarto para magbihis ng pambahay.

Sumabay ako kina Mama at Papa na kumain gaya ng sinabi Mama.

"Anak," napatingin ako kay Papa.

Construction worker lang ang Papa ko at minsan ding sumasideline sa palayan para lang may maikain kami. Hindi rin kami mayaman, kahoy lang ang bahay namin, mga magulang pa ni Papa ang nakatira dito at hanggang ngayon ay hindi pa rin narenovate dahil wala kaming saktong pera pero matibay pa naman ang bahay namin.

"Paano kung babalik ang... Mga totoong magulang mo?"

Natigilan ako sa tanong ni Papa, bumaling ako sandali kay Mama bago muling tumingin kay Papa.

Hindi ako nagsalita, tinitigan ako ni Papa sandali bago siya bumuntong hininga at tumingin kay Mama pagkatapos ay sa akin.

"Sasama ka sa totoo mong mga magulang kapag kukunin ka?" Marahang tanong ni Papa.

May dumaang sakit sa puso ko, kumirot ito ng bahagya ng makita ko ang sakit sa mata ni Papa.

"Bakit niyo naman po natanong? Alam niyo na po ang sagot, hindi po ako sasama sa kanila kung kukunin man nila ako. Masaya na ako na kasama kayo."

Bumuntong hininga si Papa at unti unting sumilay ang munting ngiti sa labi.

"Wala, natanong lang namin anak. Baka kasi uuwi sila at kunin ka sa amin—"

"Hindi po 'yan mangyayari." Pagputol ko sa sasabihin ni Papa.

Pumasok na ako sa kwarto pagkatapos kong hugasan ang mga plato. Hindi na rin inungkat pa nina Mama at Papa ang pinag-usapan namin kanina sa hapag.

Alam ko na dati pa na ampon lang ako, pinaampon ako ng totoo kong mga magulang. Ang sabi pa ni Mama at Papa na nasa ibang bansa raw sila ngayon. Kahit naman ampon lang ako tinuturing pa rin nila akong kanilang totoong anak.

Nagfacebook kaagad ako pagkahiga ko sa kama. Himala hindi online 'yong tatlo.

Ni-research ko ulit ang pangalan ni Sammuel sa f******k pero kahit gano'n gaya noong una ay hindi ko nakita ang account ni Sammuel.

Hindi talaga ata 'yon gumagamit ng social media.

Kinabukasan ay maaga akong nagising. Sabay ulit kaming apat na pumasok at ang isa dito pangiti-ngiti na parang timang.

Ngumingiti lang mag-isa si Vien kaya kaming tatlo ay nagtataka na. Hindi naman siya gan'yan dati. Ngayon lang siya nging buang.

"Anong nangyari sa group study kahapon, Vien?" Biglang tanong ni Clouie.

Lumingon naman si Vien kay Clouie pero hindi pa rin nawawala ang ngiti sa labi.

"Group study? Ah... Ayos naman..." Ngumisi si Vien at nag-iwas ng tingin.

"Anong natutunan mo sa group study?" Dagdag ni Clouie.

"Wala nga eh."

Sabay kaming napatampal sa noo namin. Ano na namang inatupag ni Vien kahapon? Baka may nangyari sa group study nila? O kaya naman may crush na naman 'to.

Sumama ako kay Vien hanggang sa room nila. Titignan ko lang kung nandito na ba si Sammuel.

Pagkadating namin sa room ni Vien ay si Sammuel kaagad ang hinanap ng mga mata ko. Parang kuminang ang mata ko ng makita ko siya sa tabi ng bintana nags-study ata.

"Vien," tawag ko kay Vien.

Lumingon siya sa akin pagkatapos niyang ilapag ang kanyang bag sa upuan niya.

"Ano?" Lumapit si Vien sa akin.

"Lumabas ka muna," bulong ko na ikinakunot ng noo niya.

"Bakit pinapalabas mo ako? Room ko 'to at ikaw ang dayo kaya ikaw ang lumabas—"

"Tangek! Sandali nga lang eh!" Halos sigawan ko na si Vien.

Lumingon ako kay Sammuel, hindi man lang siya lumingon sa banda namin dahil tutok na tutok siya sa binabasa niya.

"Ah, kaya naman pala! Umaatake na naman ang pagiging malandi mo."

Umiling siya. Inirapan ko naman si Vien.

"Minsan lang 'to." Tinaboy ko na si Vien palabas sa room nila.

Inilingan lang niya ako at lumabas sa room. Dahan dahang tumaas ang sulok ng labi ko at lumingon kay Sammuel.

Saktong kami lang dalawa ang nasa loob ng room. Masyado pa kasing maaga kaya wala pa gaanong eatudyante.

Dahan dahan akong naglakad palapit kay Sammuel. Habang palapit ng palapit mas lalong bumibilis ang pagtibok ng puso ko.

"Oi! Sammuel, ikaw pala 'yan!" Tumawa ako.

Tangina. Anong naisip ko bakit 'yon ang lumabas sa bibig ko? Parang gusto ko ng tumalikod eh at tumakbo papalayo. Kapag si Sammuel na talaga ang kaharap ko hindi ko na alam kung ano ang gagawin. Hindi ko na rin alam kung ano ang sasabihin.

Nag-angat siya ng tingin at tinignan ako mula ulo hanggang paa pagkatapos ay binalik ang atensyon sa binabasa.

"Nag s-study ka?" Tanong ko at umupo sa upuang nasa harap niya at patalikod na umupo para makaharap ko siya.

"Ano ba sa tingin mo ang ginagawa ng estudyante sa eskwelahan, April?" Tinaasan niya ako ng kilay.

Napanganga ako. Tinawag niya ako sa pangalan ko?! Hindi ko na alam kung ano ang mararamdaman ko. Mas lalo lang lumala ang puso ko.

"T-Teka... Tinawag mo ako sa pangalan ko... Ibig sabihin kilala ko ako?" Hindi ko makapaniwalang tanong.

Gulat pa rin ako sa narinig ko. Nanggaling mismo sa bibig niya lumabas ang pangalan ko! Tangina! Bakit subrang saya ko na tinawag lang niya ako sa pangalan ko?!

Ibig sabihin napapansin niya talaga ako?! Bakit niya ako nakilala eh hindi naman ako nagpakilala sa kanya?! Ito na ba 'yong sinasabi nilang ito na ang simula ng pag-iibigan ninyo... Ang simula ng inyong istorya—

"Suot mo ang ID mo, tanga."

Aray!

Ito na nga ang sinasabi nilang... Ito ang simula ng pagiging assumera mo...

Umayos ako ng pagkaupo, muntik na kasi akong matumba sa kinauupuan ko dahil sa sagot niya.

'Yon na sana eh! Akala ko kilala niya ako at napansin na ako ng crush ko 'yon pala assuming lang ako.

Bumusangot ako, tinignan ko ang ID ko pagkatapos ay tinignan ko rin ang ID niya.

"Sammuel Lazarus Sandoval..." Basa ko sa pangalan niya.

Napangiti na lang ako ng makita ang picture niya sa ID. Ang gwapo! Subra kahit hindi nakangiti ang gwapo pa rin niya!

"Ang ganda ng apelyedo mo 'no?" Marahan kong sambit at tumingin sa kanya.

Tinignan niya ako at tinaasan ng kilay pagkatapos ay binalik ulit ang atensyon sa binabasa.

"Ang ganda ng apelyedo mo, bagay na bagay sa pangalan ko. April Hreghen Atienza Sandoval."

Humagikhik ako pagkatapos kong sabihin 'yon. Ang sarap lang sa pandinig.

Lumaki ang ngisi ko at tinignan siya ulit, nakakunot na ang noo niya ngayon habang nakatingin sa akin at nakaawang ang labi niya.

Kinindatan ko siya, tumayo na ako at lumabas na sa room. Ngumisi ako kay Vien na nasa may hagdan lang naghihintay.

"Uy! Bakit ang laki ng ngisi mo?" Humarang siya sa akin.

"Wala ka na ro'n... Ikaw nga d'yan kanina pa pangiti ngiti pero hindi mo sinabi sa amin kung sino ang dahilan ng pangiti mo."

"I-c-chat na lang kita kapag kami na,"

Ngumiti rin ako, "i-c-chat na lang din kita kapag kami na."

Humagalpak ako at kumaripas na nang takbo papunta sa room. Kahit nagd-discuss ang hate kong teacher nakangiti pa rin ako dahil sa magandang nangyari sa umaga ko.

April Hreghen Atienza Sandoval

Kinikilig ako! Bagaya na bagay ang apelyedo niya sa pangalan ko. Sabi ko na eh na kami talaga ang para sa isa't isa!

Pagkatapos ng last subject namin sa umaga ay ako ang unang lumabas sa room. Pakanta kanta pa akong bumaba sa hagdan at hindi nawawala ang ngiti sa labi ko.

Pagbaba ko sa hagdan ay nakita ko kaagad ang sina Maika at Clouie na paparating sa akin. Lumabas din si Vien sa room niya na busangot ang mukha.

"Oh? Anong mukha 'yan? Parang kanina lang ang saya saya mo, anong nangyari?" Natatawa kong tanong.

Mas lalo pang bumusangot ang mukha ni Vien at pinulupot ang braso sa brado ko.

"Ayaw ko na sa crush ko! Ang pangit niya kabonding! Auto uncrush siya sa akin!" Pagmamaktol ni Vien.

"Ang isa d'yan happy crush sana all." Si Maika na sinundot ang tagiliran ko.

"Maghintay lang kayo. I-c-chat ko na lang kayo kapag kami na." Tumawa ako.

Pagkatapos naming kumain ay nagpasama ako sa kanilang tatlo sa gym para panoorin ang practice ni Sammuel. Malayo pa lang ay dinig na dinig ko ang sigawan ng mga babae at nag pagpalo sa bola.

"Ang sikat talaga ni Sammuel 'no?" Namangha si Maika ng makarating kami sa gym.

Practice pa lang pero ang dami ng nanonood paano pa kaya kapag nakikipaglaban na talaga sila sa ibang eskwelahan?

"Why are we so unpopular?" Tanong ni Clouie habang nakatanga doon sa mga babaeng nagsisigawan.

"Because we hate everyone."

Sabay kaming tumangong apat sa sinabi ni Vien.

Lumapit pa ako lalo sa court para mas makita ko si Sammuel na naglalaro.

"Go, Sammuel!" Sigaw ng mga kababaihan.

"Totoo talaga 'yong issue ni Sammuel dati 'no?"

Imbis na sa laro tumuon ang atensyon ko, mas nakatuon ang atensyon ko ngayon sa dalawang lalaking nag-uusap sa harap ko.

Tinignan ko sila ng masama pero hindi naman nila alam na masama ang tingin ko sa kanila dahil nakatalikod sila sa akin.

"Nakikipag suntukan siya dahil pinili ng ex niya 'yong lalaking player sa ibang school."

Pati pala mga lalaki mga tsismoso. Saan ba nila nakukuha ang mga tsismis na 'to?

"Ang ganda ng girlfriend niya dati kaya siguro nagkagano'n siya kasi maganda 'yong babae. Baliw na baliw si Sammuel doon sa babae."

Aba! Bakit may dumagdag na mga details tungkol sa babaeng 'yon?! Maganda raw?! Hindi ako naniniwala!

"Kawawa si Sammuel pingpalit lang sa kalabang eskwelahan," nagtanguan silang dalawa.

"Nakita ko 'yong babae, ang ganda naman pala talaga! Kaya pala hanggang ngayon hindi naka move on si Sammuel sa kanya—aray!"

Binatukan ko ang dalawang lalaking nasa harapan ko at diretso takbo para magtago, kanina pa ako naiinis sa kanilang dalawa.

Mula sa bago kong pwesto ay nakikita ko ang dalawang lalaki na kanina pa lumilingon sa likod nila at kinakamot ang kanilang ulo.

Deserve! Mga tsismoso! Nilamangan pa talaga nila ang mga new reporter!

Inirapan ko ang dalawang lalaki. Tinuon ko ulit ang atensyon ko sa laro. Hindi ko na nakita sina, Vien, Clouie at Maika, siguro hinahanap na ako ng tatlo na 'yon.

"Sammuel! Sammuel! Sammuel ng buhay ko!" Sigaw ko.

Napapalingon ang mga estudyanteng nasa tabi ko, natatawa at umiiling.

"Sammuel kaya mo 'yan! Whoo! Sammuel na gwapo at mascho yanigin mo buhay ko!"

Naubos na ang lakas ko sa kakasigaw ko. Halos lumabas na ang mga ugat ko sa leeg dahil sa sigaw na 'yon.

"Go, Sammuel! Go, Sammuel!"

Sinamaan ko ng tingin ang mga babae, talagang sinasapawan ako.

"Sammuel kapag na block mo 'yan akin ka na!" Sigaw ko at nagtalon talon.

Halos hindi ako huminga ng naghanda na si Sammuel na tumalon para i-block ang bola pero nakapasok ang bola. Hindi na block ni Sammuel ang bola.

"Paano ba 'yan Miss hindi niya na block ang bola? So, akin ka na?"

Matalim na titig ang pinukol ko sa lalaking nasa tabi ko. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa.

"Tse! Mag toothbrush ka muna!" Inirapan ko siya at umalis na doon.

Hindi pa rin ako tumigil sa kakasigaw, nakita ko ang mga kaibigan ko sa kabila na tinatawanan ako sa bawat pagsigaw ko sa pangalan ni Sammuel.

Tawa sila ng tawa dahil nanlabas na talaga ang ugat ko sa leeg sa kakasigaw. Baka nga mawalan ako ng boses kinabukasan.

"Miss kung makasigaw ka naman parang nasa final na—"

"Manahimik ka! Feeling close!" Sinamaan ko siya ng tingin pagkatapos ay bumaling ulit sa court.

Pagkatapos ng tatlong set ay nanalo ang grupo nila Sammuel. 25-20 ang score.

"Ang galing mo, Sammuel!" Sigaw ng mga babae at pagkatapos nilang isigaw 'yon ay bumaling sila sa akin.

Umirap ako at tumingin kay Sammuel, pinanood ko ang pagkuha niya ng towel na sinabi niya sa leeg niya. Kinuha ni Sammuel ang bag niya at tinapik ang balikat ng captain nila pagkatapos ay umalis na sa court.

Tumalikod ako at dumiretso sa canteen para bumili ng mineral water pagkatapos ay kumaripas ng takbo. Nakita ko si Sammuel na umakyat pumunta sa comfort room.

Huminto ako sa pagtakbo, dahan dahan lang ang paglalakad ko hanggang sa makaabot ako sa comfort room.

Naghintay ako sa labas ng men room, sumandal ako sa dingding habang nakatitig sa mineral water na binili ko.

Ilang minuto ang hinintay ko sa labas bago bumukas ang pintuan ng mens room at lumabas si Sammuel.

Umayos ko ng pagkatayo. Nagulat naman si Sammuel ng makita ko. Natigilan siya at tinignan ko ng ilang sandali bago iniwas ang tingin.

"Uhm... Hindi kita nakita kanina na uminom ng tubig kaya binilhan kita," nilahad ko sa kanya ang binili kong mineral water.

Tinignan niya ito ng matagal. Kinagat ko ang labi ko, kinabahan ako, baka kasi hindi niya tatanggapin.

"Uh... A-Ayaw mo ba—"

"Thank you."

Kinuha ni Sammuel sa akin ang mineral water, binuksan niya ito at agad agad na ininom.

Nalaglag ang panga ko at napaiwas ng tingin. Assumera talaga ako. Pinanganak akong assumera.

"Totoo ba 'yong sinasabi nila—"

"Maniwala ka sa kanila kung gusto mo." Pagputol niya sa sasabihin ko.

"H-Hindi ako naniwala sa kanila 'no! Alam mo bang naririnig ko na 'yong tsismis kahit saan at kahit kailan hindi ako naniwala." Agap ko.

Huminto siya sa paglalakad at lumingon sa akin.

"Then?"

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at nag-iwas ng tingin. Ganito ba siya kung makipag usap sa mga tao?

"Wala lang... Gusto ko lang sabihin 'yon...." Mahina kong sambit."

"Bumalik ka na sa room mo. Bawal ka dito sa mens room, maraming lalaking pupunta dito at baka pagtripan ka pa." Malamig niyang sambit at tumalikod na.

Related chapters

  • When You're Gone   04

    Dahil doon sa sinabi ni Sammuel sa akin, sa bawat araw na dumaan hindi ako tumigil sa pagpapansin sa kanya. Araw araw ako sa room nila Vien para makita ko lang siya, kung minsan ay dumadaan ako sa room nila para silipin lang siya. Araw araw na rin ang practice ni Sammuel dahil malapit na ang inter-high. Busy ang mga athletes sa pagpapractice, walang practicr nila Sammuel na hindi ako nanood. Minsan nagpapasama ako kina Vien, Maika at Clouie, minsan din ay ako lang mag-isa ang pumupunta. "Ang galing mo, Sammuel!" Sigaw ng mga kababaihang nanonood. Ngumuso na lang ako, hindi ko na kayang sumigaw ng malakas dahil namamaos na ang boses ko dahil sa araw araw kong pagcheer kay Sammuel. "Ipahinga mo 'yang boses mo para sa laban nila sa susunod na araw," si Maika, simahan niya akong manood ng practice ni Sammuel dahil wala naman daw siyang ginagawa habang ang dalawa ay may inaasikaso. "Subrang busy na niya. Hindi na niya ako napapansin." Malungkot kong sambit habang pinapanood ang gal

    Last Updated : 2023-06-24
  • When You're Gone   05

    "K-Kumusta ang laro?" Hinabol ko si Sammuel at sumabay sa kanya sa paglalakad. Nakakailang man na sumabay sa kanya sa paglalakad pabalik aa eskwelahan, hindi ko pa rin maitago ang tuwa na nararamdaman ko ngayon. "Talo kami." Sagot niya, hindi man lang ako nilingon. Tumango ako at saglit na tumingin sa mga estudyanteng dumadaan na napapatingin sa amin. "Narinig ko nga ang sigawan ng mga tao mula sa labas ng municipal gym. Sayang hindi ko nakita 'yong laro—" "Kasi umalis ka." Pinutol niya ang sinabi ko. Sinulyapan niya ako sandali bago muling bumaling sa dinadaanan. "K-Kasi... Nauhaw ako bigla kaya lumabas ako para bumili ng juice." Sagot ko at tinignan siya. Tumaas ang kilay niya at ngayon ay nilingon na niya ako. Tumaas na naman ang isa niyang kilay. "Bumili lang ng juice? Bakit hindi ka na bumalik?" Umawang ang labi ko. Bumilis bigla ang pagtibok ng puso ko. Nag assume naman ako ngayon. Hindi naman siguro masamang mag assume 'no? Ako naman 'yong masasaktan sa kaka-assume ko

    Last Updated : 2023-06-24
  • When You're Gone   06

    "Alam mo bang nakakasama sa kalusugan ang araw araw na mag-assume?" Saad ni Vien. Tumango naman ang dalawa, sumang-ayon sa sinabi ni Vien. "Kayo nga d'yan eh. Bakit hindi ba kayo nag-assume sa crush niyo ah?" Sabay silang napakamot sa kanilang ulo. Alam ko na kasi kung sino ang mga crush nilang tatlo at kagaya ko hinahabol at nagpapansin din sila sa crush nila. "Nakalimutan kong magkaibigan pala tayo haha." Tumawa si Clouie habang kinakamot ang ulo niya."So, kumusta kayo ni Sammuel?" Bumaling ako kay Maika, dahil sa tanong niya napanguso ako at sinubsub ang mukha sa mesa."Ayon nga, tama nga ako na pagkatapos ng araw na 'yon ay hindi na mauulit ang pangyayaring 'yon." Pagkatapos kasi noong chinat ko si Sammuel na may gusto ako sa kanya parang umiwas siya sa akin. Hindi na niya ako kinakausap, hindi ko naman sinasabing kailangan niya akong tratohin ng gano'n na parang ma relasyon kami ang gusto ko lang ay sana hindi niya ako lalayuan.Ito 'yong kinakatakutan ko eh. Kapag aamin k

    Last Updated : 2023-06-24
  • When You're Gone   07

    "Bakit mo ako iniiwasan nitong nakaraang buwan, Sammuel?" Marahang tanong ko. Tumigil siya sa pagkain at tumingin sa akin. Nagkatinginan kaming dalawa, walang nagsalita sa aming dalawa. "Dahil ba sa umamin ako sa'yo kaya mo ako iniiwasan?" Tanong ko ulit. "Ikaw ang umiiwas sa akin—" "Anong ako? Nilalagpasan mo nga ako kapag nagkakasalubong tayo, eh. Para lang akong hangin na nararamdaman mo pero hindi mo nakikita." Pagputol ko sa sinabi niya. Yumuko siya pagkatapos ay bumuntong hininga. "Umiwas ako dahil kayo ni Roger," Nalaglag ang panga ko sa sinabi ni Sammuel. Sumandal siya sa upuan niya at diretsong tumingin sa akin. "Bakit mo naman 'yan naisip?" "Akala ko kayo ni Roger. Hindi kasi maganda tignan na kayo tapos nakikipag kausap ka sa akin—" "Bakit nga naisip mo 'yan?" Putol ko ulit sa sasabihin niya, kumunot na ang noo ko ngayon. "Kasi... Palagi kayong magkasama. Palagi ko kayong nakikitang... Magkasama kaya inakala ko na kayo." Napanganga na lang ako, hindi ko alam na g

    Last Updated : 2023-06-24
  • When You're Gone   08

    Nang maghapon na ay ako ang unang lumabas sa room, nagpaalam na ako kay Roger na hindi muna ako makatulong ngayon sa paglilinis dahil pupuntahan ko pa si Mama. Sinugod kasi si Mama sa hospital dahil mataas ang lagnat niya at nanginginig na siya. Napag-alaman naming nagkadengue si Mama.Pero paglabas ko ay si Sammuel ang una kong nakita, huminto ako at tinignan siya. Kumurap siya pagkatapos ay tumayo ng matuwid, "saan ka pupunta?" Marahan niyang tanong, siguro nakita niyang nagmamadali ako sa paglabas.Hindi ako nakapagsalita kaya nagsalita siya ulit, "iniiwasan mo pa rin ba ako?" Mabilis akong umiling, "hindi kita iniiwasan... Uh, pupuntahan ko lang si Mama sa hospital." Lumingon ako sa likod at nakita kong halos hindi na gumalaw sa mga kinatatayuan nila ang mga classmates ko dahil sa gulat na makita si Sammuel na kausap ko ngayon.Kinagat ko ang labi ko at naglakad na papunta sa hagdan, naramdaman kong sumunod sa akin si Sammuel sa likoran ko."Anong nangyari sa Mama mo?" Niling

    Last Updated : 2023-06-24
  • When You're Gone   09

    Dahil sa sinabi ni Mama kanina hindi ko mapigilang mag-assume na naman. Pinanganak talaga akong assumera, hindi na ata 'yon magbabago."Nanligaw ba sa'yo 'yon, anak?" Napalingon ulit ako kay Mama, "hindi po..." "Hindi siya nanligaw sa'yo? Kasi kayo na?" Kung barkada ko lang 'to si Mama baka sinapak ko na rin si Mama sa kilig. Kahit si Mama pinapaasa ako. "Mama, hindi po kami ang advance mo naman masyado... Pero sana hehe sana maging kami..." Nag-a-assume ako na may nararamdaman din sa akin si Sammuel, hindi na tulad ng dati na hindi niya ako iniimikan ngayon hindi ko na mabilang na salita ang lumalabas sa bibig niya. Pinapansin na niya ako at maraming mga kilos siyang pinapakita sa akin na tanging mga lalaking may gusto sa isang babae lang ang gumagawa. Ewan ko ba! May parte sa sarili ko na 'wag mag-assume kasi masakit mag-assume sis! Subra! Ilang ulit na akong nasaktan dahil nga assumera ako, masakit! Grabe! 'Yong akala mo may gusto siya sa'yo pero assumera ka lang talaga. Ayun

    Last Updated : 2023-06-24
  • When You're Gone   10

    "April, ikaw ang gagawin naming white lady," tinuro ako ni Claire. "Bagay na bagay sa'yo kasi mataas ang buhok mo." "Mas mataas pa ang buhok ng white lady kaysa sa akin, eh." "Basta ikaw na ang white lady, tapos ikaw Roger—" "White gentleman?" Sinamaan ng tingin ni Claire si Roger dahil sa pagputol nito sa sasabihin niya. "Walang gano'n, Roger," inirapan ni Claire si Roger at tumingin sa ibang kaklase namin. "Meron kaya para partner kami ni April!" Kinindatan ako ni Roger. Inikot ko ang mata ko, "sige... Payag ako na maging white lady." October 28 pa lang ay pinaplano na namin ang gagawin sa booth namin para ngayong November 3. Katatakotan ang booth kasi araw ng mga patay, holiday kasi sa november 1 at 2 kaya sa 3 na lang ito ginawa. May bayad symempre ang mga papasok at sa mga gustong ma explore ang loob ng booth. "Kailangan na nating nag design sa november 1 hanggang 2 para pagka november 3 handa na ang lahat," tumingin sa amin si Claire. "Sa make up ay may binayaran tayo n

    Last Updated : 2023-06-24
  • When You're Gone   11

    Nasa bahay lang ako noong December hanggang sa January 3. Nagtatawagan lang kami ni Sammuel araw araw, nagkakamustahan at nag-uusap na umaabot ng ilang oras.Subrang saya ko, hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko. Noong araw na umamin siya sa akin na mahal niya ako parang sasabog ang puso ko sa tuwa. Hindi ako makapaniwala na aamin siya sa akin noong araw na 'yon, umiiyak ako dahil nasasaktan ako doon sa nakita ko sa kanila ni Caileigh pero hindi ko ko inakalang aamin siya sa akin.Ako ito... Unang nahulog ng tudo sa kanya, na para bang sa araw araw ay siya lang ang naiinisip ko. Na sa bawat araw na dumadaan siya ang ginagawa kong inspirasyon. Hindi ko rin inakalang mas lalong lalalim ang nararamdaman ko sa kanya. Hindi na ako assuming ngayon, kasi... Gusto niya rin ako... Hindi lang gusto mahal pa ako. Tangina, hindi ko alam kung ano i-r-react ko noong araw na 'yon ang tanging nagawa ko lang ay ang umiyak ulit sa harapan niya. "Nanligaw na ba si Sammuel sa'yo?" Napalin

    Last Updated : 2023-06-24

Latest chapter

  • When You're Gone   EPILOGUE

    "Anong tinititigan mo? Kanina ka pa tulala, Sammuel," inakbayan ako ng kaklase kong si James. Inilingan ko na lang siya at hindi pinansin. Mula dito sa loob ng classroom namin ay tanaw ko siya mula sa labas, kausap ang kaibigan niya na classmate ko rin. "Uy, crush mo ba 'yan, Sammuel?" Panunukso ni James. Umiling ako. "Hindi, ayaw ko sa kanya, masyadong... Maingay." Umayos ako sa pag-upo, tumingin na lamang ako sa blackboard. "Weh? Maganda naman si April, 'yong kutis niya ang mas lalong nagpapaganda sa kanya. Hindi na ako magtataka kung magkakagusto-" "I don't like her, iba ang gusto ko at hindi siya." I cut him off. "Sino ang crush mo? Si Vien?" Matalim na titig ang pinukol ko kay James. "Mas lalo na 'yan." Tinignan lang niya ako at tumingin sa labas, tingin ko ay tinitignan niya 'yong mga kaibigan na Vien na ginawang tambayan itong room namin. Halos umaga, tanghali ay nandito na lang sa room namin. Mga tsismosa rin sila dahil isang beses ay narinig kong may pinagtsismisan a

  • When You're Gone   40

    This is the last chapter of When You're Gone. Marami pong salamat sa suporta na binigay niyo sa akin at sa nobelang ito. Enjoy reading! CHAPTER 40 Tinapos ko muna ang trabaho ko bago napagpasyahang hanapin si Sammuel. Wala akong ideya kung nasaan siya at kung saan ko siya hahanapin pero gagawin ko ang lahat mahanap ko lang siya. Kung ayaw niya akong mawala ulit, pwes ako rin, ayaw ko rin siyang mawala dahil mahal siya. Alam kong marami akong mga masasakit na salitang sinasabi sa kanya para lang ipagtanggol ang sarili ko mula sa sakit, ayaw ko na kasing masaktan tapos hindi ko alam na nasasaktan ko na rin siya. Nagsisisi ako, nagsisisi ako kung bakit ko 'yon sinabi sa kanya kanina. Lumabas kaming apat sa opisina ko, pinagtitinginan ang tatlong expensive kuno sa tabi ko na taas noong naglakad. "Teka nga lang, bakit ba ganyan ang mga suot niyo ngayon?" Kunot noo kong tanong sa kanilang tatlo. Maarteng hinawi ni Maika ang buhok niya. "It's because of the gravity of the earth," "Pu

  • When You're Gone   39

    "Kumain muna kayo bago pumasok," salubong sa amin ni Tita Sonya.Diretso namang tumakbo si Sav papunta sa hapag, niyakap niya ang Lola at Lolo niya na nandoon na. "Bakit nakarinig ako kanina ng sigaw? Sumigaw ka ba, April?" Tanong naman ni Tita Sonya pagkalapit ko.Sinamaan ko naman ng tingin si Sammuel na nasa tabi ko. Ngumisi lang siya at pinaghila ako ng upuan. "Uh, may may nakita lang po kasi akong ipis." Sagot ko naman at naupo sa tabi ng anak ko. "Ipis? May ipis ba dito, Sammuel?" Wika ni Tito na bumaling kay Sammuel. Napakamot naman ng ulo si Sammuel tsaka naupo sa tabi rin ng anak namin. Pinagitnaan namin ngayon si Sav."Uh, yes Pa, pero pinatay ko na 'yong ipis." Sagot ni Sammuel."Saan ka natulog, anak? Bakit wala ka sa kwarto mo?" Dahil sa tanong ni Tita Sonya ay napalingon ako kay Sammuel na nilalagyan ng pagkain ang plato ni Sav. "Sa tabi ng mag-ina ko," sagot niya tsaka sumulyap sa akin. Mabilis kong iniwas ang mata ko, pakiramdam ko namula ang mukha ko sa sinabi

  • When You're Gone   38

    "Bakit ka naglalasing, Sammuel?" 'Yan kaagad ang tanong ko kay Sammuel pagpasok ko sa kotse. Ang mga kaibigan niya ang umalalay sa kanya papunta rito sa kotse ko, alangan namang ako ang aalalay sa kumag na 'to eh ang bigat tapos ang likot pa. "Nasaan ang anak natin, ha?! Sinong nagbantay sa kanya?! Iniwan mo lang ba ang anak natin tapos ikaw nagpakasaya rito!" Sermon ko sa kanya habang binubuhay ang makina. Pinaharorot ko ba ang kotse palayo sa bar. Naiinis pa rin ako sa lalaking 'to, nakuha pang uminom. Iniwan talaga si Sav para lang magpakalasing! "Saan ka ba tumutuloy ngayon? Sa condo mo o doon sa bahay na pinagawa mo?" Tanong ko at nilingon siya na nasa gilid ko. "S-Sa... Bahay natin..." Sagot niya. Umayos siys ng pagkaupo, humarap siya sa akin at tinignan ako gamit ang inaantok niyang mata. Sumandal siya sa bintana para maharap ako. "Seryoso ako, Sammuel, saan ka ba nakatira ha?" Napailing na lang ako, bakit ko ba kinakausap ang lasing na 'to? Hindi ako sasagutin nito ng

  • When You're Gone   37

    Hindi ako sanay na wala ang anak ko sa tabi ko, minsan tinatawag ko ang pangalan ng anak ko dahil nakakalimutan kong na kay Sammuel siya ngayon. Sa gabi ay tanging unan lang ang kayakap ko at hindi ako mapakali, hindi ako makatulog dahil sa kakaisip sa anak ko ngayon. Alam ko namang hindi pababayaan ni Sammuel ang anak namin dahil nakita ko kanina kung paano siya umiyak nang yakapin niya si Sav. Alam kong mahal niya ang anak namin.Pero ang tumatak sa isipan ko ay ang pinag-usapan namin sa hotel. Sabi niya ay nakulong siya dahil nagnakaw siya ng perang pampiyansa sa akin para makalaya ako. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako o hindi pero aaminin kong may parte sa katawan ko na naniwala sa sinabi ni Sammuel.Si Shannon... Simula nang makilala niya si Sammuel ay nagbago na lang siya bigla. Kanina nang maabutan ko silang dalawa ni Sammuel sa elevator ay parang desperada siyang halikan si Sammuel kahit tinutulak siya nito. Gano'n na ba talaga siya ka desperada para gawin 'yon? Naalala k

  • When You're Gone   36

    Ilang ulit na akong napabuntong hininga at ilang ulit na ring nakahugot ng malalim na hininga. Walang nagsasalita sa amin, kung hindi dahil kay Sav ay ang tahimik ng kwartong ito. "Tatay, I made you a sandwich," pinanood ko ang anak kong binuksan ang paper bag at kinuha ang lalagyan ng sandwich. Binuksan niya ito at binigay kay Sammuel na taimtim na pinapanood ang anak niya. "Paborito ko rin po ang sandwich, ikaw po ba, Tatay?" Tanong ni Sav sa kanyang ama. Umawang ang bibig ni Sammuel at tinanggap ang sandwich na binigay ni Sav. "I-I... L-Love sandwich too..." Nauutal na sinabi ni Sammuel. Napangiti ang anak ko. "Talaga po? Ako po gumawa niyan para sa'yo, Tatay. Tinuruan po ako ni Nanay." Nang bumaling ang anak ko sa akin ay nginitian ko siya at agad nag-iwas ng tingin. Paano ko sisimulan? Paano ko sasabihin kay Sammuel ito na hindi sumisigaw? Ayaw kong magkasagutan at magsigawan kami dito sa harapan ng anak namin. Naabutan na nga niya kaming nagsigawan kanina sa labas ng kwarto

  • When You're Gone   35

    Ngayon na ang araw na sasabihin ko kay Sammuel tungkol sa anak namin. Ti-next ko sa kanya kung anong room ang papasokan niya mamaya, kahapon pa ako nag book ng room dito sa Grande Hotel. Handa na handa na ako sa pagkikita ng anak ko at ang ama niya. Absent nga ngayon ang anak ko dahil maski siya ay excited na makita ang ama niya. Sinabi ko sa kanya na makikita niya ngayon ang kanyang ama at siya pa ang nagsabing a-absent na muna siya para makita ang kanyang ama. "Nanay, guwapo po ba ako?" Humarap ako sa anak ko, sinusuklay niya ang basa niyang buhok at inaayos niya ang kanyang damit. Napangiti na lang ako at nilapitan ang anak ko at inayos ang buhok niya. "Ang guwapo mo na anak! Kamukhang kamukha mo ang Tatay mo!" Nakangiti kong sinabi. Humarap ang anak ko sa salamin at ngumiti. "Talaga po? Bagay ba sa akin ang suot ko ngayon, Nanay?" "Syempre naman! Ikaw pumili niyan 'di ba? Bagay na bagay sa'yo! Ang guwapo mo lalo!" Sa subrang excited niya siya na mismo ang pumili ng damit

  • When You're Gone   34

    Maaga akong dumating sa restaurant na pinag-usapan namin ni Lea kahapon, wala pa siya pagdating ko. Sinadya kong magpaaga dahil babasahin ko pa ang kaso niya. "What's your order, ma'am?" May lumapit sa akin na waiter sa restaurant. "Tubig na lang, please..." Ngumiti ako sa waiter bago binalik ang tingin sa laptop ko. Kinakabahan man pero kakayanin ko 'to. Dumating ang tubig na hiningi ko sa waiter. Ilang minuto ang dumaan ay dumating na si Lea. Pinanood ko ang pag-upo niya sa harapan ko. Ngumiti siya sa akin at tinaas ang kamay, nagtawag ng waiter. "Late ba ako?" Umiling ako, "maaga lang akong dumating." Sagot ko. Tumango lang siya at nag-order na. "Anong gusto mong kainin, April?" Kung maka April 'to parang close kami, ah. "Wala, ayos na ako sa tubig." Sabay taas ng basong tubig. Tinaas niya lang ang kilay niya at nagkibit na lang ng balikat. Pinaalis na niya ang waiter pagkatapos ay humarap sa akin. "So, kumusta ang anak niyo ni Sammuel?" "Hindi ang anak ko ang pag-uusa

  • When You're Gone   33

    "At bakit hindi ka nakauwi kagabi, hmm?" Pagdating ng tatlo sa apartment ay pinaulanan kaagad nila ako ng mga tanong. "Saan ba kayo pumunta?" Tanong ni Maika na nakataas ang kilay. "Sa condo unit ni Marry—" "Condo unti ni Marry o condo unit ni Sammuel?" Inirapan ko silang tatlo, umirap naman sila pabalik. "Sa condo nga ni Marry. Tapos sinabi niyang pinsan lang daw niya si Sammuel at walang namamagitan sa kanilang dalawa." Nagsitaasan ang mga kilay nilang tatlo. Buti na lang nasa kwarto ang anak ko at hindi kami naririnig ngayon. "Tapos? Nagbago ba ang desisyon mo nang malaman mong wala naman talaga sila?" Sa tanong ni Clouie ay natahimik ako, pinakatitigan nila akong tatlo. Naghihintay sa sasabihin ko pero hindi ako makaimik. "Kailan mo sasabihin?" Nagsalita si Vien. Tinignan ko siya, "hindi ko sasabihin—" "Nag j-joke ka ba? Alam kong... Marupok ka at mahal mo pa si Sammuel at alam ko ring sasabihin mo sa kanya na may anak kayong dalawa." Hindi na naman ako makaimik. Sa tu

DMCA.com Protection Status