Mag-aangkinan na nga ba sila? Please pa-add po sa inyong library and pa-follow na rin para masamahan niyo po ako sa pagsubaybay sa istorya nila Salvatore at Angel! Salamat!
Mature ContentAngel“My baby, my Angel, mine…” sabi pa niya ulit sa pagitan ng kanyang paghalik sa gilid ng aking mga labi. Parang kinakain na nga niya ako at nararamdaman kong napupuno na ang mukha ko ng laway niya pero balewala lang sa akin iyon. Napapanganga pa nga ako na tila nasasabik sa kanya.Ang mga kamay niya na kanina ay nasa dalawang hita ko ay nasa dalawang suso ko na ngayon at panay ang lamas niya habang sinisimsim na naman niya ang aking leeg. Nakayapos na ako sa kanyang leeg dahil napapaliyad na ako.Kinalag niya sa pagkakatali ang string ng suot kong pantulog kaya naman tuliyan na iyong lumaylay na nagpalantad na ng tuluyan sa aking malulusog na dibdib. Tila naman siya sanggol na sabik sa gatas ng ina na sumubsob doon at sinakop ng kanyang bibig ang isang kulay rosas ko pang munting dunggot dahilan upang mapasabunot ako sa kanya.Liyong liyo na ako sa sarap at gusto ko ng angkinin niya ako ng mga oras na ito. Ngunit sa palagay ko ay wala pa siyang balak gawin iyon dahi
AngelMasakit ang aking katawan paggising ko, parang ayaw ko ngang bumangon at tinatamad ako. Naisip ko ang nangyari kagabi at hindi ko akalain na grabe ang pag-angkin na gagawin sa akin ni Salvatore.Wait, speaking of Salvatore– tumingin ako sa aking tabi at napansin kong tulog pa rin siya. Paano ko siya haharapin lalo na kapag naiisip ko ang mga pinagsasasabi ko sa kanya kagabi? Grabe ang mga pag-ungol ko at pagmamakaawa na sigihan pa niya ang pagbayo sa akin. Nakakahiya! Parang hindi ko first time!Dahan dahan ay kumilos ako upang makabangon na, kahit ayaw ko pa. Masakit pa talaga ang aking katawan dahil kung ano anong pinagawa sa akin ni Salvatore na hindi ko akalain na magagawa ko. Ni hindi ko nga akalin din na ganun pala ako ka-flexible!Nang akala ko ay makakabangon na ako ay hinila naman ako ni Salvatore pabalik. “Rest, baby, you’re tired,” bulong niya sa aking tenga pagbalik ko sa pagkakahiga matapos niya akong yakapin. May gumapang na naman na tila kuryente sa buo kong katawa
Matay ko mang isipin ay hindi ko maunawaan kung bakit naging ganito na si Salvatore. Pagpasok namin sa kanyang opisina ay nandoon na rin si Mauro na seryoso pa rin ang mukha pero mabilis na ngumiti ng makita ang magkahawak na kamay namin ng boss niya. Nakaramdam tuloy ako ng hiya dahil baka iniisip niya na may nangyari na sa amin, kahit na iyon pa ang totoo.Naupo si Salvatore sa inupuan niya ng unang beses niya akong papuntahin dito sa opisina niya at papunta na sana ako sa couch sa bandang kanan niya ay hindi niya pa rin binitawan ang aking kamay bagkus ay hinila pa niya ako at ang nangyari ay napaupo na nga ako sa kanyang kandungan.“Ay!” gulat kong bulalas. Natawa naman si Mauro at natakpan ko ang aking mukha ng isa kong kamay dahil sa hiya.“What’s wrong?” takang tanong naman ni Salvatore. Sinilip ko siya sa siwang ng aking mga daliri ngunit nakita kong takang taka talaga ito na mukhang walang kaide-ideya sa nararamdaman kong pagkapahiya.“Kinandong mo boss eh.” Mabilis na lumipad
AngelLumipas pa ang mga araw at nagsimula na rin ang aking online class. Okay lang naman dahil siniguro ni Salvatore na kumpleto ang lahat ng pangangailangan ko. Binilihan niya ako ng laptop at bagong cellphone at nalaman ko mula kay Mauro na kumpleto na rin sa gamit si Angelo. Sa isang pag-uusap naming magkapatid ay napag-alaman ko rin na sa private school siya nag-aaral.Masyang masaya ako dahil sa wakas ay makakapag-aral na ako, kami ng kapatid ko. Parang isang pangarap na napakahirap abutin nito noong kila tita Anacleta pa kami nakatira. Hindi ko akalain na mapapaganda pa na ako at si Angelo ang ipinambayad nila sa utang nila.Samantala huling beses na may nangyari sa amin ni Salvatore ay kasunod din na umaga ng aking first time. Hindi ko alam kung nawalan na ba siya ng gana or ano, pero panay pa rin naman ang paghalik halik niya sa akin at sa gabi ay magkatabi pa rin kaming natutulog at grabe pa rin ang pagkakayakap niya sa akin na tila ba mawawala ako sa tabi niya. Hindi ko alam
Hindi ko inaasahan na sa simula ay naging maayos ang pagsasama namin ni Salvatore. Peo kahit papaano ay nagkaroon ako ng tiwala sa kanya. Madalas pa rin siyang umaalis at kapag ganon ay hindi ko maiwasan ang kabahan dahil baka kung ano na ang ginagawa nila at mapahamak siya.Tanghali at kakatapos lang ng klase ko ng biglang pumasok si Salvatore sa aming silid. Ngumiti ako sa kanya bago ako tumayo sa kinauupuan ko at lumapit upang bigyan siya ng halik. “Maaga ka yata?” tanong ko ng maghiwalay ang aming mga labi.“Hindi naman ako umalis, nasa baba lang ako.” Kumunot ang noo ko dahil ang buong akala ko ay umalis ito kanina at may pinuntahan.“Okay, may gagawin ka pa?” tanong ko.“Oo, paalis ako. Bibili ng damit,” sagot niya sabay lakad papunta sa walk-in closet upang magbihis siguro kaya hinintay ko na lang siya na matapos.“May pupuntahan ka bang party?” tanong ko ng makalabas na ito. Isang simpleng long-sleeved polo na itinutupi niya hanggang sa kanyang siko at tsaka denim jeans ang suo
AngelHindi ko alam kung ano ba ang mararamdaman ko, para kasing masakit para sa akin. Ang sabi niya ay puro lalaki ang mga makakasama niya doon pero bakit may babae sa tabi niya? Kaya ba parang kakaiba siya? Sino ang babaeng iyon at palagi ko na lang siyang nakikita na kasama ni Salvatore? Hindi lang basta kasama, lagi pang may halikan na nagaganap. Kulang ba ako? Dahil ba sa kanya kaya wala na ulit nangyari sa amin? O baka naman may nangyayari sa kanila at noong time na yon ay hindi available ang babaeng iyon kaya pinagtiyagaan niya ako?Walang gana akong nahiga sa kama at nagdesisyon na matulog na lang. Balak ko sanang hintayin si Salvatore ngunit hindi na rin naman pala kailangan. Para lang akong tanga kung gagawin ko pa iyon eh mayroon na siyang kasama at baka umagahin na ng uwi.Kinabukasan ay mabigat ang aking katawan na bumangon. Pagtingin ko sa aking tabi ay wala si Salvatore at wala ring bakas na nahiga siya doon. Marahil ay tama ang hinala ko na magkasama sila.Wala man akon
Galit ako sa kanya, alam ko yon. Pero sa pinapakita niya sa akin ay parang natutunaw ang lahat ng sama ng loob ko. Nagpatuloy ang klase ko at talagang hinintay niya na matapos ako. “Now we can talk.”Niligpit ko na ang mga gamit ko at tsaka tumayo mula sa aking pagkakaupo. “Bakit may problema ba?” kunyaring tanong ko. Ayaw ko kasi ang mga kumprontasyon, alam kong hindi ako mananalo sa ganun dahil napakabilis kong maiyak. Kahit ang simpleng panonood ng drama ay sumasargo ang luha kasama na pati sipon ko, ito pa kayang usapang damdamin na sa tunay na buhay?“Baby,” sabi niya dahilan para mapatingin ako sa kanya.“Wala tayo sa ibabaw ng kama para tawagin mo ako ng ganyan.”“Galit ka nga.”“Hindi ako galit, sinasabi ko lang kung ano ang totoo. Hindi ba at nagkasundo tayo na doon lang tayo magtatawagan ng ganyan? Tsaka, wala akong karapatang magalit.”“Look, I’m not good with explanation kaya sana naman ay–”“Hindi naman ako nanghihingi.” Putol ko sa sasabihin niya. Kung hindi siya magaling
AngelHindi siya umimik pagkasabi ko non at nakatingin lang sa akin.“Ano ulit ang sinabi mo?”“Gusto kong magtrabaho.,” ulit ko ng hindi inaalis ang aking tingin sa kanya. Napatiimbagang siya bago niya inihilamos ang kanyang kamay sa kanyang mukha. Nakaramdam ako ng bahagyang pagkatakot dahil baka nagalit ko siya ng husto at kung ano pang gawin sa akin. Ngunit na-realize ko na prang ganon na rin naman ang mangyayari kung sakaling manawa siya sa akin at palayasin kaming magkapatid.“May oras ba na hindi ka kumain or si Angelo?” tanong niya at halatang nagtitimpi lang siyang magalit.“Hindi.”“May mga kailangan ka ba na hindi ko napo-provide sayo at sa kapatid mo?” Kung sa materyal na bagay ay wala naman. Lahat na lang ay mayroon sa bahay niya. Pero ang security ay wala. Seguridad na panghabangbuhay ay ako lang. Kaya lang ay hindi ko pwedeng sabihin sa kanya iyon.Huminga ako ng malalim bago sumagot, “Wala.”“Bigyan mo ako ng magandang dahilan para magdesisyon kang sabihin sa akin na gu