Chapter 93

Angel

“Are you done?” tanong ko. Pilit kong pinatatag ang sarili ko kahit na gusto ko na siyang yakapin ng mga oras na iyon. Ayaw kong makita na ganyan ang itsura niya. He looks helpless. Malayo sa Salvatore na kilala ko.

“Baby, please…” pagsamo niya.

“Pinakinggan na kita,” sabi ko. “Pero kung inaasahan mo na mapapatawad kita pagkatapos kong marinig ang paliwanag mo ay nagkakamali ka. You could have talked to me and explain everything bago ka nagdesisyon na ipagtabuyan ako matapos mong pira-pirasuhin ang puso ko. Tinanong mo muna sana ako kung kaya ko bang makipag tulungan sa kung ano mang plano mo. Pero hindi–”

“I just didn’t—” hindi niya ako pinatapos kaya naman hindi ko rin hinayaan na magpatuloy siya sa pagsasalita.

“Kung tapos ka ng magpaliwanag, you can leave. May gagawin pa ako.” Iyon lang at ibinaba ko na ang aking mga paa at tumayo. Ngunit bigla niya akong niyakap dahilan upang mailang ako dahil nga nakaluhod siya at isinubsob pa ang kanyang mukha sa tiyan ko.

“Baby, please…”