Chapter 89

Salvatore

Naibato ko ang cellphone ng i-end ni Angel ang call. Inis na inis ako dahil pakiramdam ko ay ayaw niya talaga akong makausap at ayaw niyang pag-usapan ang nakaraan. Naiintindihan ko naman ang galit niya, pero sana naman ay maintindihan niya rin ako at subukang pagbigyan kahit na isang beses lang.

Excited pa naman akong pumasok ngayon at inaabangan ang pagdating niya tapos ay hindi pala siya papasok. Kailangan kong makaisip ng paraan kung paano kami magkakasarilinan. Yung hindi siya makakawala sukdulang kidnap-in at ikulong ko siya sa condo ko.

“Anong nangyayari sa’yo, bakit para kang bakang hindi maire?” tanong ni Mauro ng mapasukan niya ako sa aking opisina na paikot-ikot. “At bakit nasa lapag ang cellphone mo?”

“Hindi papasok si Angel.”

“Yun lang eh binato mo na ang phone mo.”

“You don’t understand. Ayaw niyang makipag-usap sa akin.”

“Which is normal naman. Bakit ba kasi hindi mo habaan ang pasensya mo? Alam mo naman na na ganito ang mangyayari di ba?”

“Pero merong David na