Ano kaya ang sinabi ng ama ni Salvatore sa kanya na naging dahilan ng galit niya? Pa-vote naman po gamit ang inyong gems at pa-like and comment na rin para sa engagement ng aking book. Makakatulong po iyon ng malaki para ma-expose pa ang story nila Salvatore at Angel. Maraming salamat!
AngelDalawang linggo ang lumipas matapos ang muntikan ng pagkakagahasa sa akin ng tauhan ng tatay ni Salvatore. Naging maayos naman ang lahat kahit na kasama pa rin namin ito sa bahay pati na si Caterina na madalas kong makitang nakangisi kung hindi man masama ang tingin sa akin. Pero pinag kibit balikat ko na lang iyon dahil mas mahalaga naman sa akin ang mahal ko kaysa sa kanya.Kahit na maayos naman ang lahat ay hindi ko pa rin maiwasang mag-alala dahil sa itsura ni Salvatore. Parang lagi itong balisa at may iniisip na nagsimula noong sunduin niya ako sa bungalow kung saan namamalagi si Angelo. Tinanong ko siya tungkol doon ngunit isang matipid lamang na ngiti ang ibinigay niya sa akin.“Baby, Sinabihan ko si Sandejas na hindi ka makakapasok mamaya.” Maang akong napatingin sa kakapasok lang na si Salvatore ng sabihin niya iyon. Nasa aming silid kami at kakatapos lang ng aking online class kaya sabay sana kaming bababa para sa lunch.“Friday ngayon at may mga reservations ang restau
AngelHindi ko akalain na as in, ngayon din ang alis namin. Ang akala ko ay mamaya pa. Pagkatapos ng konting lambingan ay pinaghanda na niya ako kaya naman excited akong nagpunta sa walk-in closet para mag impake ng mga dadalhin ko.“Anong klase ng damit ang gusto mong i-impake ko para sayo?” tanong ko kay Salvatore na nakatingin lang sa akin. Kumunot ang noo ko dahil ayun na naman siya, parang tulalang ewan na hindi ko maintindihan. “Uy!”“Ha? Kahit ano,” ang sagot na tila nagising sa mahimbing na pagkakatulog. Hindi ko tuloy maiwasang mag-alala at kabahan dahil baka may problema pala kami ay hindi niya lang sinasabi sa akin.“Sigurado ka? Wala kang business na gagawin basta magkasama lang tayo?” tanong ko para sigurado dahil pawang mga kaswal na damit na ang naisip ko para sa kanya.“Yeah, we will be spending the whole weekend together. No business or anything, just us.” Napangiti ako dahil sa sinabi niya at mas lalo akong na-excite.“Saan ba tayo pupunta?” tanong ko.“Beach.” Hala?
Angel“Nakakatakot Salvatore.” nanginginig kong sabi habang nakayapos ako sa braso ng aking mahal. Nasa helicopter kami dahil isla daw ang pupuntahan namin. Gusto kong sumilip para masilayan ang kagandahan sa ibaba pero hindi ko magawa dahil takot ako sa matataas na lugar. Pakiramdam ko ay hinihila pababa ang aking sikmura.“Nandito lang ako, baby kaya huwag kang matakot.” Niyapos niya ako kaya medyo nakaramdam ako ng kaginhawaan, pero ramdam ko pa rin ang takot kaya mas sumiksik pa ako sa kanya.Akala ko ay magbibiyahe kami sa sasakyan lang. Pero nagulat na lang ako ng dalhin nga niya ako sa may kalayuang bahagi ng property niya at makita ang helicopter. Noong una ay na-amaze ako. Syempre first time kong makita sa personal eh. Pero ng sumakay na kami at nagsimula ng umangat ay ibang usapan na.“Are you still scared?” tanong ni Salvatore maya maya lang, bahagya na lang akong umiling kahit na may takot pa rin ako dahil katabi ko siya. Gusto kong maramdaman niyang feeling secure and saf
AngelKahapon pa sana kami dito, ngunit ng papunta na nga kami sa helicopter ay bigla kaming hinabol ni Mauro. Nag-usap sila saglit at mukhang may hindi magandang nangyari dahil na rin sa pagdilim ng mukha ni Salvatore. Humingi siya ng paumanhin ngunit siniguro niyang maaga nga ang alis namin ngayon.Nag-agahan kami ni Salvatore sa dining area kung saan mayroon ding sliding glass door na nakabukas kaya naman tagusan din ang hangin. Maaga pa kaya hindi pa rin mainit ang singaw ng hangin.Masarap ang inihandang pagkain ni Aling Sally, ang asawa ni Mang Berting na siyang kumuha ng aming bag kanina. Mga seafoods lahat at hindi hinayaan ni Salvatore na marumihan ang aking mga kamay dahil talagang ipinaghimay niya ako ng isda at ipinag balat ng hipon. May kasama pang pagsubo at ang kailangan ko lang gawin ay ang ngumanga at ngumuya na kung pwede lang din yata ay ginawa na rin niya para sa akin.Nang matapos kaming kumain ay lumabas kami sa lanai. Basta iyon ang tawag ko doon kasi para siyang
Angel“Are you ready?” tanong ni Salvatore na kakapasok lang ng kwarto. Lumingon ako sa kanya at nakangiting tumango bago ako naglakad palapit. “Ang ganda ganda mo, baby.”Nakaramdam ako ng bahagyang hiya dahil sa sinabi niya. Lagi na niya akong pinupuri ng ganun, pero pakiramdam ko ay laging first time sa tuwing sasabihin niya iyon sa akin.“Para bestida lang itong suot ko,” sagot ko.“Kahit yata sako and isuot mo ay magiging napaka ganda mo pa rin.”Inangat ko ang aking mga kamay at hinagod ang kanyang matipunong dibdib. Naka puting parang camiso siya na long sleeved na tinernuhan niya ng parang pajama pants na may tali sa bewang. Hindi ko alam kung ano ang tawag don, pero sa tingin ko ay kapareha lang ng mga damit na ipinangtutulog niya. Bagay na bagay sa puting bestidang suot ko ngayon na natatandaan kong ipinilit niyang dalhin ko.“Kahit naman ikaw ay sobrang gwapo rin, Salvatore.” Hindi bola iyon. Lalaking lalaki ang dating niya para sa akin. Ang taas niya na, ang malapad na dibd
Mature ContentAngelNaiiyak na tumango ako at tsaka hinawakan ang kamay ni Salvatore habang hawak pa rin nito ang sing-sing kasabay ang paggiya sa kanya para tumayo. “Oo, Salvatore. Gusto kong makasama ka sa habang buhay ko.”Kinuha ni Salvatore ang sing-sing at isinuot iyon sa akin. “Hinding hindi ko tatanggalin ito, mahal ko.” Siguradong kumikinang ang aking mga mata ng sabihin ko iyon at masaya akong makita ang kaligayahan din sa mga mata niya.Pagkatapos noon ay pinagsalikop niya ang aming mga kamay at tsaka ako inalalayang maglakad papunta sa dalampasigan. Ang sarap sa pakiramdam dahil kami lang dalawa talaga at ramdam ko ang pagka romantic ng paligid na hindi ko inakala na mararanasan ko.Dati ay inisip ko na huwag na lang mag-asawa dahil sa mga nakikita ko sa aking paligid. Alam mo yon, mga lalaking tambay at mga walang matinong magawa sa buhay ang puro nakikita ko dahil hindi naman nga ako nag-aaral. Pero ang pagdating ni Salvatore sa buhay ko ang siyang tuluyang nagpabago sa
AngelDalawang linggo na ng makabalik kami ng Pampanga at walang pagsidlan ang kaligayahan ko. Paulit ulit kong inaalala ang mga oras namin ni Salvatore sa isla kaya itong si Cecil ay panay rin ang panunukso sa akin. Tinatanggap ko na lang dahil useless din naman kung ide-deny ko pa gayong kitang kita na nga sa mukha at kilos ko ang pagiging blooming. Pakiramdam ko ay wala ng magpapasira pa ng araw ko.Breaktime ko at kasalukuyan akong nakatambay sa tapat ng resto katabi ng guard ng biglang dumating na naman si Victoria. Ano ba naman ang babaeng ito, wala na ba siyang magawa sa buhay niya? Talaga bang hindi siya matatahimik kung hindi ako mawawala sa landas niya?“Angel, tignan mo ang pagkakangisi oh, parang akala mo ay nanalo sa lotto.” Nginitian ko na lang ang guard namin, papalapit na kasi si Victoria eh mahirap na at baka marinig pa ang sasabihin ko ay lalo pa siyang magwala.“Hi, Angel…” sabi niya ng magkatapat na kami. Inihanda ko na ang aking sarili dahil ayaw ko na rin namang s
Basta ng pumasok ako sa loob ng resto ay dumiretso ako sa aking manager at nagpaalam na gusto ko ng umuwi. Alam kong nagtataka siya at gustong humingi ng aking explanasyon ngunit pasalamat ako na mas pinili niyang igalang ang pananahimik ko.Dahil hindi ko alam kung saan ako pupunta lalo at wala pa si Salvatore para sunduin ako ay wala sa sariling naglakad lang ako. Naglakad lang ako ng naglakad na hindi alintana ang mga mata ng mga taong nakakasalubong ko na matamang sinusundan ako ng tingin.Medyo maaga pa kaya naman marami pang tao ang naglalakad sa paligid. Marahil ay mga galing sa maghapong pagtatrabaho o kaya naman ay sa eskwelahan. Hindi ko maiwasan ang mapabuntong hininga. Hindi ko malubos maisip kung bakit nangyayari sa akin ito.Nay, tay, kung naririnig niyo po ako. Sagutin niyo po ang tanong ko, masama po ba akong anak? Si Salvatore ba talaga ang dahilan ng pagkamatay niyo? Ipinilig ko ang aking ulo at tsaka pinahiran ang luhang naglalandas na pala sa king pisngi.Hindi dapa
Angelo“Magna-nineteen ka na boy, anong gusto mo sa birthday mo?” tanong ni Sid. Nandito kami ngayon sa private resort nila sa Laguna matapos kong umalis sa condo ni kuya Mau para bigyan sila ng time ni Nadia.“Wait, don’t tell me yung kaibigan ng ate mo? Hindi ko kayang ibigay sayo yon ha!” bulalas niyang tatawa tawa. Alam kasi niya kung gaano ako ka-head over heels sa babaeng ‘yon na mas gusto ang gurang kaysa sa batang batang kagaya ko. Sabagay hindi ko rin naman siya masisi dahil kung ako nga ay mas gusto rin siya na walong taon ang tanda sa akin.“Sira ulo! Alam ko naman na hindi ko siya makukuha no!”“So, ano nga?” pagpipilit niya.“Nothing in particular, kasama ko na ulit ang ate ko at masaya na rin siya sa piling ni kuya Salvatore kaya wala na rin akong mahihiling pa. Siguro yung makatapos na lang talaga ako ng pag-aaral para naman hindi ko na kailangang sumandal sa kanila.”“Akala mo naman totoo! Hoy! Alam ko naman ang pagod mo sa part time job mo. Bilib nga ako sayo dahil kah
Salvatore“Papa, will lolo like us?”“Of course, Savinna,” tugon ko. Nasa sasakyan kaming pamilya at papunta sa kulungan para bisitahin si Dad. Kahit na ayaw kong mamulat ang isipan ng kambal sa karahasan ay may utang na loob pa rin ako sa ama ko na siyang dahilan kung bakit ko kasama ang mag-iina ko.Ayaw kong ipagkait sa matanda ang pagkakataong mahalin ng kanyang mga apo lalo kung ito lang ang tanging magagawa ko para mapaligaya siya habang nasa loob.Tumingin ako kay Angel na nakangiting nakatingin sa akin. Tinanong ko siya kung okay lang ba na ipakilala ko ang kambal sa ama ko at agad naman siyang pumayag.Naikwento ko na sa kanya ang mga nangyari maliban sa pag-ako ni Dad ng mga kasalanan ko. Hindi sa ayaw kong sabihin sa kanya, ngunit nangako ako sa ama ko na kami lang ang makakaalam non. Pagdating na lang daw ng panahon tsaka ko ipaalam sa asawa ko. Basta sa ngayon, hayaan ko lang daw muna siya.“What are you doing here, you idiot?” nanlalaki ang mga matang tanong ni Dad ng mak
SalvatoreNairaos ang kasal namin ni Angel at ako ang naging pinakamasayang lalaki sa mundo.Kita ko rin ang kaligayahan sa mukha ng babaeng pinakamamahal ko at gayon din naman sa kambal.Nakarating si David at ang kanyang kapatid na si Dom at hipag na si Erika pati na ang iba pang mga taong tumulong kay Angel noong panahong nagkahiwalay kami.Umaapaw ang kaligayahan sa puso ko. Pero ngayon, kinakabahan ako dahil mag-uusap sila Sandicho, Angel at Angelo.“Kaya mo ‘yan,” sabi ko sa aking kapatid.Bago ang kasal ko pa siya sinabihan na kausapin ang magkapatid kung gusto niya ngunit tumanggi siya dahil baka daw maging emosyonal siya or magalit si Angel eh maging dahilan pa ng hindi pagkatuloy ng okasyon.Hindi ko naman hahayaang mangyari iyon syempre. Pero dahil mukhang kabado talaga siya ay hindi ko na pinilit.“Pumasok ka na,” sabi ko pa. Nasa tapat na kami ng pintuan ng aking munting opisina sa aming bahay at nandoon na rin sa loob ang magkapatid. Alam ko naman na mapapatawad siya ni A
Angel“Mommy! Mommy!” sigaw ng kambal paglabas ko sa may pool area. Nakalipat na kami at kagaya ng inaasahan ko na ay ang dalawa nga ang naging sobrang saya sa bago naming tahanan.“We really love our new home!!” sabay na naman nilang sabi na ikinangiti ko lang. Kami lang mag-iina ang nasa bahay ngayon dahil umalis si Salvatore. May ilang mga tauhan na kasama kami na galing sa mansyon niya sa Pampanga at higit sa lahat, si Naty na tuwang tuwa ng makita ako. Mga pinagkakatiwalaan niyang mga tao ang nandito kaya panatag naman ako. Isa pa, subok ko na rin naman ang mga iyon dahil nga nakasama ko na rin sila dati pa. May mga quarters sila na located sa likod ng bahay.“Huwag kayong masyadong magbabad ha?” paalala ko sa kanila. Ngunit alam ko naman na kahit anong sabi ko sa kanila ay sila pa rin ang masusunod.Inilapag ko ang meryendang ginawa ni Naty sa lamesa at tsaka ako naupo sa upuan paharap sa kanila. Mabuti na ang panoorin ko silang dalawa para kung ano’t anuman ang mangyari ay masa
AngelSiniguro sa akin ni Salvatore na ayos na ang lahat ng gulo kaya naniwala naman ako. Ang pinaka-importante lang naman sa akin ay ang kaligtasan ng aking mga anak. Ayaw kong mamuhay na may takot na baka bigla na lang may kumuha sa kambal at hindi ko na sila makita pa.“Baby…” tawag ni Salvatore. Pangalawang araw na naming magkasama dito sa condo niya at simula ng dumating kami ay hindi pa talaga kami nakapag-usap. Baka kasi hindi ko siya mapilit sabihin sa akin kung ano na ang mga nangyari kung sakaling magtanong ako ulit.“Galit ka pa ba sa akin?” tanong niya. Huminga ako ng malalim bago ngumiti at sumagot.“Hindi naman ako nagalit sa’yo,” tugon ko. Naupo siya sa tabi ko at tsaka muling nagtanong.“Then why are you not talking to me?”“Baka kasi makulitan ka sa akin at magalit,” pagtatapat ko, dahilan upang mapayuko siya.“Kagaya mo ay hindi ko rin magagawang magalit sa’yo. I’m sorry kung ganon ang naramdaman mo sa pagtanggi kong sagutin ang mga tanong mo. Guilty lang ako kaya—”“
SalvatoreSa condo ko na iniuwi si Angel. Okay naman na ang itsura niya although may bakas pa rin ng pangingitim dahil sa mga sampal na tinamo niya sa demonyong si Narciso.Ang dami niyang tanong tungkol sa lalaki pero pinili kong huwag munang sagutin dahhil pakiramdam ko ay kasalanan ko ang lahat ng nangyari sa kanya.Nang magising siya sa hospital ay grabe ang ginhawang naramdaman ko. Ang akala ko ay tuluyan na siyang mawawala sa akin. Alam kong hindi ko kakayanin iyon.“Pwede bang sa kwarto na ako?” tanong ni Angel ng papaupuin ko na siya sa sofa.“Okay,” sagot ko at sinamahan ko na siya sa kwarto ko. “Kung may kailangan ka ay sasbihin mo lang sa akin.”Tumango lang siya at nahiga na. Napapansin kong kibuin dili niya ako. Dahil ba sa ayaw kong sagutin ang mga tanong niya sa akin?Lumabas na ako ng silid pero iniwan kong nakaawang ang pintuan para kung sakaling managinip na naman siya ay malalaman ko.Yes. Nananaginip siya ng masama. Na tila ba yung nangyari sa kanya ang paulit-ulit
AngelMabigat ang mga mata ko ngunit sinikap ko pa ring idilat ang mga iyon. Dahan dahan lang dahil ramdam ko ang sakit na tila napupunit iyon kung ipagpipilitan ko ang gusto ko.Anong nangyari? Ang akala ko ay katapusan ko. Pero dahil sa sakit na nararamdaman ko sa aking buong mukha pati na rin sa aking katawan partikular sa bandang sikmura ay alam kong buhay na buhay pa ako.Masakit sa mata ang liwanag na sumalubong sa akin ng tuluyan ko ng magawa ang gusto ko.“Baby…”“Sal—” natigilan ako dahil masakit din ang aking bibig ng tangkain kong tawagin ang pangalan niya.“I’m here, baby.. Don't try to speak if it hurts.”Dahan dahan kong ipinaling ang aking ulo sa kanya at nakita ko ang mangiyak ngiyak niyang mga mata na nakatunghay sa akin. Namumula iyon na tila galing sa pag-iyak.Napansin ko ang pag-angat ng kanyang kamay na tila gusto niyang haplusin ang aking mukha ngunit hindi na niya itinuloy. Bakit kaya? Alam ba niya na masakit ang pakiradam ko? “K-Kamb– al…” Hindi ko maiwasan an
Angel“Sino ka, bakit mo ginagawa sa akin ito? Anong nagawa sayo ni Salvatore para gawin mo ito?” tanong ko. Ayaw pa niya kasing magpakilala at sabihin sa akin ang dahilan niya upang maunawaan ko siya.Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa kabilang bahagi ng kama at lumapit sa akin. Hinawakan niya ang aking baba at itiningala sa kanya. Kahit na kinakabahan at natatakot ay hindi ko rin ipinahalata. Hndi rin ako nagpumiglas at nagpakitang matapang para hindi rin siya magalit.“Ano kaya ang maiisip ni Salvatore kapag nalaman niyang naangkin na kita?” tanong niya na ikinalaki ng aking mga mata kasabay ang pagtawa niya na tila demonyo.“Gusto kong maramdaman niya ang naramdaman ko ng k******n niya si Victoria kahit na alam niyang asawa ko na siya! Gusto kong malaman niya kung paanong nagpakasarap siya sa katawan ng asawa ko habang nagngangalit ako sa galit at pinagbuntunan ko ng galit ang babaeng ang tanging kasalanan ay mahalin siya!”Asawa siya ni Victoria? Simula ng umalis ako ng Pilipinas a
Salvatore“May nakapagsabi sa akin na may nag-iimbestiga ng tungkol kay Angel at natagpuang patay ang tito at tita niya,” sabi ni Sandicho.“Sigurado ka ba talaga dyan?” tanong ko. Si Mauro ay tahimik lang na nakikinig sa amin.“I’m the one in Pampanga so I know what I’m saying.” Tinignan kong mabuti ang kapatid ko na puno rin ng pag-aalala ang mukha. “Kaya you have to make sure that your wife is safe.”Nang dumating kanina si Angel sa office ko ay pinag-uusapan namin ang balitang hatid sa amin ng kapatid ko. Kaya naman nandito kami sa condo ko para pag-usapan iyon. Baka kasi magtaka ang babae sa biglang pagsulpot ni Sandicho kaya ayaw ko munang makita niya ang lalaki. Isa pa, ayaw ko rin siyang takutin.Si Sandicho ay nakatira ngayon sa mansyon ko sa Angeles. Simula ng maayos namin ang gusot ng aming pamilya ay hinayaan ko na siya na maglabas masok doon.Dati pa man ay magkasundo na kami dahil ang akala namin pareho ay ang organisasyon lang ni Dad ang mahalaga sa kanya. Ngunit pareho