Nasaktan na ni Salvatore ang kanyang ama, hanggang saan aabot ang kanyang galit? Pa-vote po gamit ang inyong gems at paki like and comment na rin po. Please engage in my book para po sa continues exposure sa app. Maraming salamat sa lahat po ng nag-aabang, see you po sa next chapter!
Salvatore“I-I’m really s-sorry,” biglang nagsalit ang tauhan ni Dad. “I d-didn’t know that she’s your w-woman… ughk!” dagdag pa niya na halos sumuka na ng dugo.“Shut up, Rakim!” galit na sita rito ng aking ama.“Yes, follow my father. Because no matter how sorry you are, you’re still going to die in my hands.” Pagkasabi ko non ay nakatikim ulit siya ng suntok mula sa akin. May ilang mga patak ng dugo ang tumalsik mula sa bibig niya ng pumaling pakaliwa ang ang kanyang ulo.“Kugh! Kuh!” napadura na rin siya ng kanyang laway na may halong dugo.“Are you really going to kill him?” tanong ng aking ama, dahilan upang tumingin ako sa kanya. Bakas ang takot sa kanyang mukha ng makita niya ang itsura ko. Nanlilisik ang aking mga mata sa galit at maaaring narealize na rin niya na kahit siya ay walang magagawa para mailigtas ang buhay ng kanyang tauhan.“B-boss.. P-please, s-save m-me…”“You are such an idiot.” Iyon lang at umalis na rin ang aking ama.“B-boss..” pahabol na tawag ni Rakim ngu
AngelDalawang linggo ang lumipas matapos ang muntikan ng pagkakagahasa sa akin ng tauhan ng tatay ni Salvatore. Naging maayos naman ang lahat kahit na kasama pa rin namin ito sa bahay pati na si Caterina na madalas kong makitang nakangisi kung hindi man masama ang tingin sa akin. Pero pinag kibit balikat ko na lang iyon dahil mas mahalaga naman sa akin ang mahal ko kaysa sa kanya.Kahit na maayos naman ang lahat ay hindi ko pa rin maiwasang mag-alala dahil sa itsura ni Salvatore. Parang lagi itong balisa at may iniisip na nagsimula noong sunduin niya ako sa bungalow kung saan namamalagi si Angelo. Tinanong ko siya tungkol doon ngunit isang matipid lamang na ngiti ang ibinigay niya sa akin.“Baby, Sinabihan ko si Sandejas na hindi ka makakapasok mamaya.” Maang akong napatingin sa kakapasok lang na si Salvatore ng sabihin niya iyon. Nasa aming silid kami at kakatapos lang ng aking online class kaya sabay sana kaming bababa para sa lunch.“Friday ngayon at may mga reservations ang restau
AngelHindi ko akalain na as in, ngayon din ang alis namin. Ang akala ko ay mamaya pa. Pagkatapos ng konting lambingan ay pinaghanda na niya ako kaya naman excited akong nagpunta sa walk-in closet para mag impake ng mga dadalhin ko.“Anong klase ng damit ang gusto mong i-impake ko para sayo?” tanong ko kay Salvatore na nakatingin lang sa akin. Kumunot ang noo ko dahil ayun na naman siya, parang tulalang ewan na hindi ko maintindihan. “Uy!”“Ha? Kahit ano,” ang sagot na tila nagising sa mahimbing na pagkakatulog. Hindi ko tuloy maiwasang mag-alala at kabahan dahil baka may problema pala kami ay hindi niya lang sinasabi sa akin.“Sigurado ka? Wala kang business na gagawin basta magkasama lang tayo?” tanong ko para sigurado dahil pawang mga kaswal na damit na ang naisip ko para sa kanya.“Yeah, we will be spending the whole weekend together. No business or anything, just us.” Napangiti ako dahil sa sinabi niya at mas lalo akong na-excite.“Saan ba tayo pupunta?” tanong ko.“Beach.” Hala?
Angel“Nakakatakot Salvatore.” nanginginig kong sabi habang nakayapos ako sa braso ng aking mahal. Nasa helicopter kami dahil isla daw ang pupuntahan namin. Gusto kong sumilip para masilayan ang kagandahan sa ibaba pero hindi ko magawa dahil takot ako sa matataas na lugar. Pakiramdam ko ay hinihila pababa ang aking sikmura.“Nandito lang ako, baby kaya huwag kang matakot.” Niyapos niya ako kaya medyo nakaramdam ako ng kaginhawaan, pero ramdam ko pa rin ang takot kaya mas sumiksik pa ako sa kanya.Akala ko ay magbibiyahe kami sa sasakyan lang. Pero nagulat na lang ako ng dalhin nga niya ako sa may kalayuang bahagi ng property niya at makita ang helicopter. Noong una ay na-amaze ako. Syempre first time kong makita sa personal eh. Pero ng sumakay na kami at nagsimula ng umangat ay ibang usapan na.“Are you still scared?” tanong ni Salvatore maya maya lang, bahagya na lang akong umiling kahit na may takot pa rin ako dahil katabi ko siya. Gusto kong maramdaman niyang feeling secure and saf
AngelKahapon pa sana kami dito, ngunit ng papunta na nga kami sa helicopter ay bigla kaming hinabol ni Mauro. Nag-usap sila saglit at mukhang may hindi magandang nangyari dahil na rin sa pagdilim ng mukha ni Salvatore. Humingi siya ng paumanhin ngunit siniguro niyang maaga nga ang alis namin ngayon.Nag-agahan kami ni Salvatore sa dining area kung saan mayroon ding sliding glass door na nakabukas kaya naman tagusan din ang hangin. Maaga pa kaya hindi pa rin mainit ang singaw ng hangin.Masarap ang inihandang pagkain ni Aling Sally, ang asawa ni Mang Berting na siyang kumuha ng aming bag kanina. Mga seafoods lahat at hindi hinayaan ni Salvatore na marumihan ang aking mga kamay dahil talagang ipinaghimay niya ako ng isda at ipinag balat ng hipon. May kasama pang pagsubo at ang kailangan ko lang gawin ay ang ngumanga at ngumuya na kung pwede lang din yata ay ginawa na rin niya para sa akin.Nang matapos kaming kumain ay lumabas kami sa lanai. Basta iyon ang tawag ko doon kasi para siyang
Angel“Are you ready?” tanong ni Salvatore na kakapasok lang ng kwarto. Lumingon ako sa kanya at nakangiting tumango bago ako naglakad palapit. “Ang ganda ganda mo, baby.”Nakaramdam ako ng bahagyang hiya dahil sa sinabi niya. Lagi na niya akong pinupuri ng ganun, pero pakiramdam ko ay laging first time sa tuwing sasabihin niya iyon sa akin.“Para bestida lang itong suot ko,” sagot ko.“Kahit yata sako and isuot mo ay magiging napaka ganda mo pa rin.”Inangat ko ang aking mga kamay at hinagod ang kanyang matipunong dibdib. Naka puting parang camiso siya na long sleeved na tinernuhan niya ng parang pajama pants na may tali sa bewang. Hindi ko alam kung ano ang tawag don, pero sa tingin ko ay kapareha lang ng mga damit na ipinangtutulog niya. Bagay na bagay sa puting bestidang suot ko ngayon na natatandaan kong ipinilit niyang dalhin ko.“Kahit naman ikaw ay sobrang gwapo rin, Salvatore.” Hindi bola iyon. Lalaking lalaki ang dating niya para sa akin. Ang taas niya na, ang malapad na dibd
Mature ContentAngelNaiiyak na tumango ako at tsaka hinawakan ang kamay ni Salvatore habang hawak pa rin nito ang sing-sing kasabay ang paggiya sa kanya para tumayo. “Oo, Salvatore. Gusto kong makasama ka sa habang buhay ko.”Kinuha ni Salvatore ang sing-sing at isinuot iyon sa akin. “Hinding hindi ko tatanggalin ito, mahal ko.” Siguradong kumikinang ang aking mga mata ng sabihin ko iyon at masaya akong makita ang kaligayahan din sa mga mata niya.Pagkatapos noon ay pinagsalikop niya ang aming mga kamay at tsaka ako inalalayang maglakad papunta sa dalampasigan. Ang sarap sa pakiramdam dahil kami lang dalawa talaga at ramdam ko ang pagka romantic ng paligid na hindi ko inakala na mararanasan ko.Dati ay inisip ko na huwag na lang mag-asawa dahil sa mga nakikita ko sa aking paligid. Alam mo yon, mga lalaking tambay at mga walang matinong magawa sa buhay ang puro nakikita ko dahil hindi naman nga ako nag-aaral. Pero ang pagdating ni Salvatore sa buhay ko ang siyang tuluyang nagpabago sa
AngelDalawang linggo na ng makabalik kami ng Pampanga at walang pagsidlan ang kaligayahan ko. Paulit ulit kong inaalala ang mga oras namin ni Salvatore sa isla kaya itong si Cecil ay panay rin ang panunukso sa akin. Tinatanggap ko na lang dahil useless din naman kung ide-deny ko pa gayong kitang kita na nga sa mukha at kilos ko ang pagiging blooming. Pakiramdam ko ay wala ng magpapasira pa ng araw ko.Breaktime ko at kasalukuyan akong nakatambay sa tapat ng resto katabi ng guard ng biglang dumating na naman si Victoria. Ano ba naman ang babaeng ito, wala na ba siyang magawa sa buhay niya? Talaga bang hindi siya matatahimik kung hindi ako mawawala sa landas niya?“Angel, tignan mo ang pagkakangisi oh, parang akala mo ay nanalo sa lotto.” Nginitian ko na lang ang guard namin, papalapit na kasi si Victoria eh mahirap na at baka marinig pa ang sasabihin ko ay lalo pa siyang magwala.“Hi, Angel…” sabi niya ng magkatapat na kami. Inihanda ko na ang aking sarili dahil ayaw ko na rin namang s