Hala, mag-aaway ba ang magkapatid?
Salvatore“You really did punch me, asshole!” galit na galit na sabi ni Sandicho ngunit hindi ko pinansin. Kulang pa iyong inabot niya ng dahil sa lumabas sa kanyang bibig ng nagdaang gabi. Nagngangalit na nga ang bagang ko sa inis sa kanya dahil sa sinabi niya kay Angel na matanda na ako at mas bagay sila ay dinagdagan pa talaga niya.Si Sandicho ay nakababata kong kapatid sa ama at nalaman ko lang ito ng makulong ako at piyansahan ng isa din sa mga tauhan nila na nanggaling pa ng Italy ilang taon na ang nakalillipas. “Why don’t you answer?”“Manahimik ka Sandicho. Pasalamat ka at iyon lang ang inabot mo dahil higit pa doon ang gusto kong gawin sayo kung naiba-iba ka lang.”“So, that girl is really important to you huh?” tanong niya ngunit hindi ko siya pinansin at nagpatuloy ako sa pagbabasa sa report ng naatasan kong mamahala ng aking finances sa mga negosyong may share ako. “Brother!” sigaw na niya dahil sa inis.“Why are you still here? Hindi ba dapat ay nakabalik ka na sa tatay m
AngelHindi ako makapaniwala sa ginawa ni Salvatore sa kapatid niya. Oo nga at isang sapak lang ang binigay niya pero alam kong malakas at masakit iyon dahil na rin sa pagkakabagsak sa sahig ng lalaki.Pagkatapos ay hinila na ako ni Salvatore paakyat sa aming silid at wala naman na syempre akong magagawa non. Bakit kasi ganun ang sinabi ni Sandicho? Gulat na gulat talaga ako dahil pati ang p**e ko na nananahimik ay nadamay. Nawalan na tuloy ng gana sa akin si Salvatore dahil matapos kaming makapaglinis ng katawan ay diretso na itong matulog.“Hoy!” Napaigtad ako sa gulat. “Ano bang iniisip mo at tila wala ka sa sarili mo?” tanong ni Cecil. Nasa trabaho ako at kasalukuyang naghihintay sa order ng customer ko.“Ha? Wala naman.”“Sus, naku huwag ka ng maglihim. Ito ay payo lang ha?” sabi niya na tinanguan ko na lang kahit na alam kong wala siyang ideya sa nilalaman ng utak ko. “Ang pera kikitain yan, kung talagang hindi kaya eh di wala. Kaysa naman mabaliw ka na sa kakaisip tapos wala pa
SalvatoreDis-oras na ng gabi ng ako’y makauwi galing sa pakikipag-usap kay De Silva. Gusto ko kasing magsimula ng negosyong masasabi kong akin. Ang lahat kasi ng mga negosyong kinabibilangan ko ay hindi naman talaga sa akin at wala akong ganong kapangyarihan to decide. Isa lang ako sa mga shareholders at kahit na gustuhin kong magkaroon ng controlling share ay hindi naman pumapayag ang iba dahil nga sa hindi pa nila ako nakikita.Ako si Salvatore Ravalli at kilala sa underground sa pangalang Tore. Ang mga kaibigan kong sila De Silva, Sandejas at Roman ay mga kagaya ko rin. Sa aming apat, kami ni Sandejas ang matuturing na walang awa at walang puso para sa iba, lalo na sa mga babae, habang ang dalawa naman ay numero unong babaero.Hindi ko sinasabing hindi ako babaero, pero iba ako, kami ni Sandejas sa kanila dahil para sa amin ay hanggang kama lang sila. Samantalang kila De Silva at Roman ay may halong pag-aalala at pagkalinga kahit na hindi naman nila sineseryoso ang mga babae nakapa
AngelPagmulat ko ng aking mga mata ay ang tabi ko agad ang tinignan ko. Nakahinga ako ng maluwag ng makita kong wala na doon si Salvatore. Bumangon ako at dumiretso sa banyo para maligo.Napatingin ako sa salamin ng mapadaan ako sa harap non at hindi ko maiwasan ang makaramdam ng galit ng maalala ko ang nangyari kagabi. Ramdam ko pa rin ang sakit sa aking pisngi, pati na rin sa aking anit at likod.Humanda lang talaga sa akin ang matandang spoiled na yon. Kapag yumaman ako ay sisiguraduhin kong mas lalo akong maganda at sexy kaysa sa kanya para mamatay siya sa inggit at insecurity.Mabilis akong kumilos para makakain ako ng almusal at ng masiguro kong maayos na ang itsura ko pagkatapos ay tsaka lang ako bumaba. Ngunit pagdating ko sa dining hall ay wala naman si Salvatore. Medyo nalungkot ako pero okay lang iyon at baka magtanong pa ng tungkol sa trabaho ko ay mahirap na.Pinaghainan ako ni Naty ng pagkain na ngayon ay nakangiti na. Nagkaroon na kami ng improvement dahil nakakausap ko
Salvatore“You know the woman?” tanong ni Sandejas na tinanguan ko naman. Tinignan niya ako ng malalim na tila hindi makapaniwala, sa buong panahon ng pagkakaibigan namin ay hindi ako ni minsan nagtanong sa kanya ng kahit na anong tungkol sa kahit na sino lalo na isang babae.“You’re telling me na ikaw ang may-ari ng restaurant na yan?” tanong ko din at tumango din naman siya.“Although hindi ko iyon ipinagkakalat and only a few knew about it. The previous owner left the country for good kahit na sobrang lakas ng restaurant nila so I bought it.”“Are you sure the owner left the country for good?” tanong kong punong puno ng pagdududa, making him laugh. Sobrang lakas.“At ano naman ang akala mo, pinatay ko? You can investigate if you want.” sabi naman niyang iiling iling. Ni hindi siya nagdamdam or nagalit man lang sa tanong and mukhang wala lang iyon sa kanya. “But I do want to investigate about that woman.”“Tumigil ka Sandejas,” sabi ko naman at tumawa ito ng malakas.“So, iba siya sa
“Maraming salamat,” sabi ni Victoria ng tuluyan ng nagtakbuhan ang mga nangharang sa kanya matapos mangako sa akin na hindi na sila uulit. Hindi sa pagmamayabang pero kahit na katorse pa lang ako ay malaki naman akong tao. Isa pa, batak ako sa trabaho kaya naman kung sa lakas at lakas rin lang ay napaka laki ng lamang ko sa kanila lalo na at mga high na nga sila sa solvent.“Walang anuman. Sa susunod, huwag kang maglalakad mag-isa.” Paano kung wala ako? Paano kung hindi ko siya nakita at sinundan? Ano na kaya ang nangyari sa kanya ngayon?“Ako nga pala si Victoria,” mahinang sabi niya na tila nahihiya pa dahil bahagya pa itong nakayuko.“Alam ko.” Bigla siyang nag-angat ng tingin sa akin, “kilala ang tatay mo dito sa bayan natin kaya huwag ka ng magtaka kung bakit ko alam.” Tumangotango siya na tila nalungkot. “May nasabi ba akong hindi mo nagustuhan?”“Ha? Wala na naman.” Nakangiti siya ng sabihin niya iyon ngunit may halong lungkot pa rin sa kanyang mga mata.“May problema ka ba? Pw
Victoria“Hija, where have you been last night?” tanong ng aking Dad matapos kong maupo sa hapagkainan. Tanghali na nga ako gumising para hindi ko siya makita ay mukhang inabangan pa niya talaga ako dahil lagpas na ang oras ng tanghalian ay ngayon pa lang din siya kumakain.“Eat with friends Dad, why?” mahinahon kong sagot sa pinaka hate kong tao sa mundo , ang aking ama na si Arturo Caloia ang kinikilalang pinakamabait na government official ng bansa.“Are you sure?” tanong niya at nakita kong nakataas ang kanyang mga kilay ng bumaling ako sa kanya ng tingin. Ayaw kasi nito na hindi nakatingin sa kanya kapag kinakausap.“Yes, Dad. Why? Did something happen?” takang tanong ko pa.“You have to be careful dahil ang kaibigan mong si Odette ay napagtrip-an ng mga kabataan, ayun nasa ospital at bugbog sarado.”“What?” Kagabi lang ay kasama ko pa siya sa pang gugulpi sa malanding waitress na yon. “Sino daw po ang gumulpi?”“Nakikinig ka ba? Sinabi ko nga mga kabataang tambay. Babae at lalaki
Victoria“Anong ginagawa mo dito?” tanong ng asawa kong walang kwenta. Sa totoo lang, maliban sa pera nito ay wala ng akong makita pang iba na pwede kong magustuhan sa kanya. Kahit na sinong babae ay hindi rin siya titignan man lang kung wala rin siyang pera o kung hindi siya nakasakay sa mamahaling sasakyan.“Nakalimutan mo na ba, bahay ko rin ito?” tanong ko rin. Akala niya yata ay hindi ko siya sasagutin. Dati kasi ay hinahayaan ko lang siya, wala akong pakialam ano man ang sabihin niya. Pero sa nangyayari ngayon sa buhay ko ay wala na akong pakialam.Nilagpasan ko lang siya at dumiretso ako sa silid namin. Ang mga katulong ay alam na alam ang mga nangyayari dito sa loob ng bahay at alam ko rin naman na naka-broadcast na rin iyon sa bawat pamilya nila. Ipinagtataka ko nga kung bakit hindi pa kumakalat ang balitang ito sa buong bansa gayong napaka tunog ng pangalan ng Dad ko bilang nangungunang kandidato sa pagka presidente sa susunod na taon na halalan.Pagpasok ko sa kwarto ay sin
Angelo“Magna-nineteen ka na boy, anong gusto mo sa birthday mo?” tanong ni Sid. Nandito kami ngayon sa private resort nila sa Laguna matapos kong umalis sa condo ni kuya Mau para bigyan sila ng time ni Nadia.“Wait, don’t tell me yung kaibigan ng ate mo? Hindi ko kayang ibigay sayo yon ha!” bulalas niyang tatawa tawa. Alam kasi niya kung gaano ako ka-head over heels sa babaeng ‘yon na mas gusto ang gurang kaysa sa batang batang kagaya ko. Sabagay hindi ko rin naman siya masisi dahil kung ako nga ay mas gusto rin siya na walong taon ang tanda sa akin.“Sira ulo! Alam ko naman na hindi ko siya makukuha no!”“So, ano nga?” pagpipilit niya.“Nothing in particular, kasama ko na ulit ang ate ko at masaya na rin siya sa piling ni kuya Salvatore kaya wala na rin akong mahihiling pa. Siguro yung makatapos na lang talaga ako ng pag-aaral para naman hindi ko na kailangang sumandal sa kanila.”“Akala mo naman totoo! Hoy! Alam ko naman ang pagod mo sa part time job mo. Bilib nga ako sayo dahil kah
Salvatore“Papa, will lolo like us?”“Of course, Savinna,” tugon ko. Nasa sasakyan kaming pamilya at papunta sa kulungan para bisitahin si Dad. Kahit na ayaw kong mamulat ang isipan ng kambal sa karahasan ay may utang na loob pa rin ako sa ama ko na siyang dahilan kung bakit ko kasama ang mag-iina ko.Ayaw kong ipagkait sa matanda ang pagkakataong mahalin ng kanyang mga apo lalo kung ito lang ang tanging magagawa ko para mapaligaya siya habang nasa loob.Tumingin ako kay Angel na nakangiting nakatingin sa akin. Tinanong ko siya kung okay lang ba na ipakilala ko ang kambal sa ama ko at agad naman siyang pumayag.Naikwento ko na sa kanya ang mga nangyari maliban sa pag-ako ni Dad ng mga kasalanan ko. Hindi sa ayaw kong sabihin sa kanya, ngunit nangako ako sa ama ko na kami lang ang makakaalam non. Pagdating na lang daw ng panahon tsaka ko ipaalam sa asawa ko. Basta sa ngayon, hayaan ko lang daw muna siya.“What are you doing here, you idiot?” nanlalaki ang mga matang tanong ni Dad ng mak
SalvatoreNairaos ang kasal namin ni Angel at ako ang naging pinakamasayang lalaki sa mundo.Kita ko rin ang kaligayahan sa mukha ng babaeng pinakamamahal ko at gayon din naman sa kambal.Nakarating si David at ang kanyang kapatid na si Dom at hipag na si Erika pati na ang iba pang mga taong tumulong kay Angel noong panahong nagkahiwalay kami.Umaapaw ang kaligayahan sa puso ko. Pero ngayon, kinakabahan ako dahil mag-uusap sila Sandicho, Angel at Angelo.“Kaya mo ‘yan,” sabi ko sa aking kapatid.Bago ang kasal ko pa siya sinabihan na kausapin ang magkapatid kung gusto niya ngunit tumanggi siya dahil baka daw maging emosyonal siya or magalit si Angel eh maging dahilan pa ng hindi pagkatuloy ng okasyon.Hindi ko naman hahayaang mangyari iyon syempre. Pero dahil mukhang kabado talaga siya ay hindi ko na pinilit.“Pumasok ka na,” sabi ko pa. Nasa tapat na kami ng pintuan ng aking munting opisina sa aming bahay at nandoon na rin sa loob ang magkapatid. Alam ko naman na mapapatawad siya ni A
Angel“Mommy! Mommy!” sigaw ng kambal paglabas ko sa may pool area. Nakalipat na kami at kagaya ng inaasahan ko na ay ang dalawa nga ang naging sobrang saya sa bago naming tahanan.“We really love our new home!!” sabay na naman nilang sabi na ikinangiti ko lang. Kami lang mag-iina ang nasa bahay ngayon dahil umalis si Salvatore. May ilang mga tauhan na kasama kami na galing sa mansyon niya sa Pampanga at higit sa lahat, si Naty na tuwang tuwa ng makita ako. Mga pinagkakatiwalaan niyang mga tao ang nandito kaya panatag naman ako. Isa pa, subok ko na rin naman ang mga iyon dahil nga nakasama ko na rin sila dati pa. May mga quarters sila na located sa likod ng bahay.“Huwag kayong masyadong magbabad ha?” paalala ko sa kanila. Ngunit alam ko naman na kahit anong sabi ko sa kanila ay sila pa rin ang masusunod.Inilapag ko ang meryendang ginawa ni Naty sa lamesa at tsaka ako naupo sa upuan paharap sa kanila. Mabuti na ang panoorin ko silang dalawa para kung ano’t anuman ang mangyari ay masa
AngelSiniguro sa akin ni Salvatore na ayos na ang lahat ng gulo kaya naniwala naman ako. Ang pinaka-importante lang naman sa akin ay ang kaligtasan ng aking mga anak. Ayaw kong mamuhay na may takot na baka bigla na lang may kumuha sa kambal at hindi ko na sila makita pa.“Baby…” tawag ni Salvatore. Pangalawang araw na naming magkasama dito sa condo niya at simula ng dumating kami ay hindi pa talaga kami nakapag-usap. Baka kasi hindi ko siya mapilit sabihin sa akin kung ano na ang mga nangyari kung sakaling magtanong ako ulit.“Galit ka pa ba sa akin?” tanong niya. Huminga ako ng malalim bago ngumiti at sumagot.“Hindi naman ako nagalit sa’yo,” tugon ko. Naupo siya sa tabi ko at tsaka muling nagtanong.“Then why are you not talking to me?”“Baka kasi makulitan ka sa akin at magalit,” pagtatapat ko, dahilan upang mapayuko siya.“Kagaya mo ay hindi ko rin magagawang magalit sa’yo. I’m sorry kung ganon ang naramdaman mo sa pagtanggi kong sagutin ang mga tanong mo. Guilty lang ako kaya—”“
SalvatoreSa condo ko na iniuwi si Angel. Okay naman na ang itsura niya although may bakas pa rin ng pangingitim dahil sa mga sampal na tinamo niya sa demonyong si Narciso.Ang dami niyang tanong tungkol sa lalaki pero pinili kong huwag munang sagutin dahhil pakiramdam ko ay kasalanan ko ang lahat ng nangyari sa kanya.Nang magising siya sa hospital ay grabe ang ginhawang naramdaman ko. Ang akala ko ay tuluyan na siyang mawawala sa akin. Alam kong hindi ko kakayanin iyon.“Pwede bang sa kwarto na ako?” tanong ni Angel ng papaupuin ko na siya sa sofa.“Okay,” sagot ko at sinamahan ko na siya sa kwarto ko. “Kung may kailangan ka ay sasbihin mo lang sa akin.”Tumango lang siya at nahiga na. Napapansin kong kibuin dili niya ako. Dahil ba sa ayaw kong sagutin ang mga tanong niya sa akin?Lumabas na ako ng silid pero iniwan kong nakaawang ang pintuan para kung sakaling managinip na naman siya ay malalaman ko.Yes. Nananaginip siya ng masama. Na tila ba yung nangyari sa kanya ang paulit-ulit
AngelMabigat ang mga mata ko ngunit sinikap ko pa ring idilat ang mga iyon. Dahan dahan lang dahil ramdam ko ang sakit na tila napupunit iyon kung ipagpipilitan ko ang gusto ko.Anong nangyari? Ang akala ko ay katapusan ko. Pero dahil sa sakit na nararamdaman ko sa aking buong mukha pati na rin sa aking katawan partikular sa bandang sikmura ay alam kong buhay na buhay pa ako.Masakit sa mata ang liwanag na sumalubong sa akin ng tuluyan ko ng magawa ang gusto ko.“Baby…”“Sal—” natigilan ako dahil masakit din ang aking bibig ng tangkain kong tawagin ang pangalan niya.“I’m here, baby.. Don't try to speak if it hurts.”Dahan dahan kong ipinaling ang aking ulo sa kanya at nakita ko ang mangiyak ngiyak niyang mga mata na nakatunghay sa akin. Namumula iyon na tila galing sa pag-iyak.Napansin ko ang pag-angat ng kanyang kamay na tila gusto niyang haplusin ang aking mukha ngunit hindi na niya itinuloy. Bakit kaya? Alam ba niya na masakit ang pakiradam ko? “K-Kamb– al…” Hindi ko maiwasan an
Angel“Sino ka, bakit mo ginagawa sa akin ito? Anong nagawa sayo ni Salvatore para gawin mo ito?” tanong ko. Ayaw pa niya kasing magpakilala at sabihin sa akin ang dahilan niya upang maunawaan ko siya.Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa kabilang bahagi ng kama at lumapit sa akin. Hinawakan niya ang aking baba at itiningala sa kanya. Kahit na kinakabahan at natatakot ay hindi ko rin ipinahalata. Hndi rin ako nagpumiglas at nagpakitang matapang para hindi rin siya magalit.“Ano kaya ang maiisip ni Salvatore kapag nalaman niyang naangkin na kita?” tanong niya na ikinalaki ng aking mga mata kasabay ang pagtawa niya na tila demonyo.“Gusto kong maramdaman niya ang naramdaman ko ng k******n niya si Victoria kahit na alam niyang asawa ko na siya! Gusto kong malaman niya kung paanong nagpakasarap siya sa katawan ng asawa ko habang nagngangalit ako sa galit at pinagbuntunan ko ng galit ang babaeng ang tanging kasalanan ay mahalin siya!”Asawa siya ni Victoria? Simula ng umalis ako ng Pilipinas a
Salvatore“May nakapagsabi sa akin na may nag-iimbestiga ng tungkol kay Angel at natagpuang patay ang tito at tita niya,” sabi ni Sandicho.“Sigurado ka ba talaga dyan?” tanong ko. Si Mauro ay tahimik lang na nakikinig sa amin.“I’m the one in Pampanga so I know what I’m saying.” Tinignan kong mabuti ang kapatid ko na puno rin ng pag-aalala ang mukha. “Kaya you have to make sure that your wife is safe.”Nang dumating kanina si Angel sa office ko ay pinag-uusapan namin ang balitang hatid sa amin ng kapatid ko. Kaya naman nandito kami sa condo ko para pag-usapan iyon. Baka kasi magtaka ang babae sa biglang pagsulpot ni Sandicho kaya ayaw ko munang makita niya ang lalaki. Isa pa, ayaw ko rin siyang takutin.Si Sandicho ay nakatira ngayon sa mansyon ko sa Angeles. Simula ng maayos namin ang gusot ng aming pamilya ay hinayaan ko na siya na maglabas masok doon.Dati pa man ay magkasundo na kami dahil ang akala namin pareho ay ang organisasyon lang ni Dad ang mahalaga sa kanya. Ngunit pareho