Eherm, sa dinami rami ng restaurant, doon pa talaga sila nagpunta?
AngelKahit na naasar ako at kailangan ko silang pagsilbihan ay wala din naman akong nagawa. Pagkakuha ko ng order nila ay dinala ko na iyon sa kitchen bago ko sila hinatiran ng baso at tubig kahit na may order silang drinks.“Water Ma'am?” nakangiting tanong ko sa babae na mukhang ayaw tanggalin ang tingin kay Salvatore dahil sumagot nga ito ngunit hindi naman sa akin nakatingin kaya naman nilagyan ko na lang siya. Pagbaling ko kay Salvatore ay hindi pa man ako nakakapagsalita ay inawat na ako ng babae. “No need to ask him, I don't like any woman talking to him.” Parang may himig pagbabanta ang pagkakasabi ng babae kaya naman sinunod ko na lang siya. “As you wish, Ma'am,” nakangiti kong sabi sa kanya bago ko sila iniwan at bumalik sa counter para hintayin ang order nila. Kung pwede lang ay hindi na ako ang maghatid sa kanila, kaya lang ay hindi.Sinikap kong pigilan ang sarili ko na tumingin sa kanila ngunit hindi ko kaya. Pasimple lang, kunyari ay iginala ko ang aking paningin sa
Lumapit na ako sa kanila upang matigil na sa pag-i-iskandalo ang matandang spoiled brat. “At bumalik ka na rin,” sabi pa nito ng nakangisi.“May kailangan pa po kayo, Ma’am?” ang tanong ko matapos kong huminga ng malalim pero sinikap kong hindi nila mapansin iyon.“I need water and do it fast.”“Okay, Ma’am.” Tumingin ako kay Benedict at tsaka hinila na ito palayo hanggang sa makarating na kami sa water dispenser. Kumuha ako ng pitsel na katabi lang din non at nilagyan ng tubig bago ako lumakad pabalik sa table number 9.“Water Ma’am,” sabi ko bago ko sinalinan ng dahan dahan ang basong nasa harapan niya. May pakiramdam akong may gagawin siyang hindi maganda kaya naman inihanda ko na rin ang aking sarili.Hindi nga ako nagkamali lalo na ng makita ko ang pag ngisi niya at pagtayo. Napanood ko na ito at ayun nga, nabasa ang mukha ko.“That’s for saying I’m old, hampaslupa!” sasampalin pa niya sana ako ngunit pinigilan ko na siya. Sapat na ang ginawa niya para sa galit niyang walang kabul
AngelMaaga akong pinauwi ng aming manager at siya na daw ang bahalang mag out sa akin dahil malapit na rin naman daw matapos ang oras ng trabaho. Nagpasalamat ako at tsaka nagsimulang mag asikaso pauwi.Naglalakad ako papunta sa sakayan ng mapatingin ako sa 7-eleven. Hindi na ako nagdalawang isip pa at pumasok ako doon kahit na hindi ko rin naman alam kung ano ang bibilhin ko. Dumiretso ako sa may bandang likuran kung nasaan ang mga inumin at parang wala ako sa sarili na dumampot ng isang beer.Hindi ako umiinom dahil ayaw ko ng lasa non. Ngunit hindi ko mapigilan ngayon dahil sa sama ng loob kay Salvatore. Talaga naman, mas maganda ako doon sa matandang spoiled na yon! Kaya bakit doon siya nakatingin at hindi sa akin?Pagkabayad ko ng beer at kutkutin na nadaanan ko sa counter ay pumwesto ako sa isa sa mga nakahilerang upuan sa loob non. Meron naman sa labas kaya lang ay ayaw ko, mahirap na at baka may madaan na sira ulo ay mapag-trip-an pa ako.Doon ay sinimulan kong inumin ang beer
MATURE CONTENTAngelMasakit ang aking ulo na tila binabayo ng idilat ko ang aking mga mata kinaumagahan. Inilibot ko ang aking paningin at napansin kong mag-isa na lang ako sa silid. Tumingin ako sa bedside table at nakita ko mula sa alarm clock na nakapatong doon na mag-a-alas diyes na ng umaga.“Shit! Late na ako sa klase ko!” Bumalikwas ako ng bangon kaya naman lalo akong nahilo na tila umiikot ang aking paligid. Umupo ako sa kama para i-steady ang sarili ko bago ako tumayong muli.Diretso na ako sa bathroom at tsaka nagsimulang maligo, yung mabilisan lang at habang ginagawa ko iyon ay hindi ko mapigilang mag-isip kung ano ba ang nangyari kagabi? Napailing na lang ako dahil wala akong maisip.Nakatapos na ako at kailangan ko ng magtuyo ng katawan ng maalala kong wala pala akong dalang tuwalya. Wala naman na siguro si Salvatore kaya nagdesisyon na lang akong lumabas ng bathroom kahit basang basa.Kakasara ko lang ng pintuan ng sabay na bumukas ang pintuan ng kwarto namin at pintuan
AngelHindi na ako naka-attend ng online class ko dahil tila sabik na sabik sa akin si Salvatore at hindi ako tinigilan. Ngayon, tahimik lang akong kumakain kasabay siya at ang lalaking pumasok sa silid namin. Manakanaka ko silang tinitignan dahil wala namang nagsasalita sa kanila. Pero ang lalaki ay nakikita kong madalas na nakangiti lalo na kung tumitingin ito sa akin.“Stop staring at her, Sandicho.” Napaigtad ako ng biglang magsalita si Salvatore.“Why? What’s wrong? I just want to know what you sees in her para hayaan mo siyang makasama ka sa iisang silid.” Pinamulahan ako ng mukha dahil sa sinabi niya at bigla akong napatigil sa pagsubio.“Kumain ka ng kumain at huwag mong pansinin ang lalaking yan.” Utos iyon sa pandinig ko kaya naman tinanguan ko lang na tinawanan naman ng lalaki na Sandicho ang pangalan.“Does Dad know about her?” tanong pa ng lalaki.“He has nothing to do with this and shut your mouth.” Matigas na sabi ni Salvatore na ikinakibit naman ng balikat ng lalakiNat
Angel“Are you sure balewala lang sayo kahit mas bata siya sa akin?” ang paulit ulit na tanong ni Salvatore. Nakahiga na kami ngayon sa kama matapos niya akong pasarapin lang sa kanyang paghalik at paglamas pero hindi naman itinuloy.“Mukha pa rin naman malaki ang agwat ng edad namin kaya parang wala namang pinag-iba sa iyo,” sabi ko.“Talaga?” seryoso niyang tanong na tinanguan at nginitian ko.“Aray!” bulalas ko sabay hawak sa aking noo dahil pinitik niya ako doon.“Para mo na ring sinabi na matanda na nga ako.” Napatingin ako sa kanya, iniisip kaya niya ang agwat ng edad namin or talaga lang conscious siya tungkol doon?“Kahit naman malaki ang agwat ng edad natin ay hindi ka pa rin naman mukhang 40.”“What?” gulat na sabi niya kaya naman ngumiti at tumango ako. Ngunit pinitik niya lang ako ulit sa noo. “Hindi talaga ako magmumukhang 40 dahil hindi pa naman ako kwarenta!”“Eh ilang taon ka na ba kasi?” tanong ko naman habang himas himas ko na ulit ang noo ko. Masakit kaya ang pitik n
Salvatore“You really did punch me, asshole!” galit na galit na sabi ni Sandicho ngunit hindi ko pinansin. Kulang pa iyong inabot niya ng dahil sa lumabas sa kanyang bibig ng nagdaang gabi. Nagngangalit na nga ang bagang ko sa inis sa kanya dahil sa sinabi niya kay Angel na matanda na ako at mas bagay sila ay dinagdagan pa talaga niya.Si Sandicho ay nakababata kong kapatid sa ama at nalaman ko lang ito ng makulong ako at piyansahan ng isa din sa mga tauhan nila na nanggaling pa ng Italy ilang taon na ang nakalillipas. “Why don’t you answer?”“Manahimik ka Sandicho. Pasalamat ka at iyon lang ang inabot mo dahil higit pa doon ang gusto kong gawin sayo kung naiba-iba ka lang.”“So, that girl is really important to you huh?” tanong niya ngunit hindi ko siya pinansin at nagpatuloy ako sa pagbabasa sa report ng naatasan kong mamahala ng aking finances sa mga negosyong may share ako. “Brother!” sigaw na niya dahil sa inis.“Why are you still here? Hindi ba dapat ay nakabalik ka na sa tatay m
AngelHindi ako makapaniwala sa ginawa ni Salvatore sa kapatid niya. Oo nga at isang sapak lang ang binigay niya pero alam kong malakas at masakit iyon dahil na rin sa pagkakabagsak sa sahig ng lalaki.Pagkatapos ay hinila na ako ni Salvatore paakyat sa aming silid at wala naman na syempre akong magagawa non. Bakit kasi ganun ang sinabi ni Sandicho? Gulat na gulat talaga ako dahil pati ang p**e ko na nananahimik ay nadamay. Nawalan na tuloy ng gana sa akin si Salvatore dahil matapos kaming makapaglinis ng katawan ay diretso na itong matulog.“Hoy!” Napaigtad ako sa gulat. “Ano bang iniisip mo at tila wala ka sa sarili mo?” tanong ni Cecil. Nasa trabaho ako at kasalukuyang naghihintay sa order ng customer ko.“Ha? Wala naman.”“Sus, naku huwag ka ng maglihim. Ito ay payo lang ha?” sabi niya na tinanguan ko na lang kahit na alam kong wala siyang ideya sa nilalaman ng utak ko. “Ang pera kikitain yan, kung talagang hindi kaya eh di wala. Kaysa naman mabaliw ka na sa kakaisip tapos wala pa
Salvatore“May nakapagsabi sa akin na may nag-iimbestiga ng tungkol kay Angel at natagpuang patay ang tito at tita niya,” sabi ni Sandicho.“Sigurado ka ba talaga dyan?” tanong ko. Si Mauro ay tahimik lang na nakikinig sa amin.“I’m the one in Pampanga so I know what I’m saying.” Tinignan kong mabuti ang kapatid ko na puno rin ng pag-aalala ang mukha. “Kaya you have to make sure that your wife is safe.”Nang dumating kanina si Angel sa office ko ay pinag-uusapan namin ang balitang hatid sa amin ng kapatid ko. Kaya naman nandito kami sa condo ko para pag-usapan iyon. Baka kasi magtaka ang babae sa biglang pagsulpot ni Sandicho kaya ayaw ko munang makita niya ang lalaki. Isa pa, ayaw ko rin siyang takutin.Si Sandicho ay nakatira ngayon sa mansyon ko sa Angeles. Simula ng maayos namin ang gusot ng aming pamilya ay hinayaan ko na siya na maglabas masok doon.Dati pa man ay magkasundo na kami dahil ang akala namin pareho ay ang organisasyon lang ni Dad ang mahalaga sa kanya. Ngunit pareho
AngelNagising akong hilo. Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata. Medyo madilim ang paligid dahil dim light lamang ang bukas. Bumangon ako at inilibot ko ang aking paningin. Nasa isang malinis na silid ako at malambot ang kama. May aircon at higit sa lahat, hindi ako nakatali.Anong nangyayari? Nasaan ako? Tandang tanda ko na sumakay ako ng taxi at doon ay nakaramdam ako ng pagka-antok. Ang bag ko! Nandoon ang aking cellphone.Nagpalinga linga ako at hinanap ang aking bag ngunit wala iyon. Bumaba ako sa kama at inikot ang aking paningin sa paligid, nagbabakasali na may makitang kahit na ano.Lumapit ako sa pintuan at sinubukan ko iyong buksan, hindi naman ako umaasa na bubukas iyon kaya hindi na ako nadismaya ng malaman kong naka lock iyon mula sa labas.Anong klaseng silid ito na ang lock ay nasa labas? Baliw yata ang nagpagawa nito. Lumakad ako pabalik sa kama at naupo para lang tumayo ulit at nagpabalik balik ng paglalakad. Nag-aalala ako para sa mga anak ko. Sa tingin ko ay
AngelSabay na kaming pumapasok ni Salvatore at hindi na rin lingid sa kumpanya ang relasyon namin. Kahit si Camille ay laging nanunukso sa tuwing magkikita kami. Si David naman ay sinabihan ko na rin through chat dahil wala naman siya sa Manila ngayon. Ayaw ko lang din kasing sa iba pa niya malaman ang tungkol sa amin.Kinausap ko na rin ang team na baka hindi na ako laging makapasok kaya most of the time ay online na kami mag-uusap. Ayaw ko kasi talagang mag-office at buti na lang ay sinang-ayunan iyon ni Salvatore. Pero sa ngayon ay need ko munang matapos ang para sa catalogue ng company kaya kailangan kong pumunta pa sa office.Naipaalam ko na sa school ng kambal ang pagtransfer nila at later ay may school akong pupuntahan para ma-check kung pwede sila doon.“Uy, saan ang punta?” tanong ni Nadia na kasalubong ko.“Sa office ni Salvatore, bakit?” tanong ko rin.“Bakit?”“Yayayain kong puntahan yung school na lilipatan ng kambal.”“Ah, okay. Nandoon din yata si Mau.”“Pupunta ka rin
Angel“Mommy, okay na ba ito?” tanong ni Savinna. Araw ng Sabado at nasa kitchen kami, naghahanda ng lunch para sa pagdating nina Mauro, Nadia at Angelo.Noong nakaraang linggo ay niyaya nga kaming mag-iina ni Salvatore na gumala. Nag-enjoy ang mga bata dahil nga hindi ko pa naman sila talaga nailabas ng kagaya ng ginawa namin. Hindi naman kasi ako sanay sa Manila talaga at hanggang Angeles Pampanga lang ang kaya kong ikutin na malamang ngayon ay malaki na ang ipinagbago.“Get up and go to the living room, sweetheart. Hayaan mo na kami ng Mommy ang nandito,” nakangiting sabi ni Salvatore sa anak matapos buhatin ito mula sa upuan pababa sa sahig. “Go ang play with Savanna.”“But she didn’t want to,” reklamo ni Savinna. Tumingin sa akin si Salvatore na tila humihingi ng saklolo pero bahala siya sa buhay niya. I’m done with the twins never ending arguments and discussion about everything. It's his turn.“Isa pa, I want to help.”“Sweetheart, mas makakatulong ka if you stay in the living r
Mature ContentMauro“Nadia!” bulalas ko kasabay ang pagtapik ko sa aking magkabilang pisngi para lang masiguro na siya nga ang nakikita ko.“What are you doing, idiot?” I chuckled after she said that, dahil nakumpirma kong siya nga talaga iyon.“How did you get in here?” tanong ko sabay lapit sa kanya para salubungin ang paglapit din niya sa akin.“Binuksan ko yung pinto.”“At sa tingin mo ay hindi ko alam ‘yon?”“Bakit ka pa nagtatanong kung alam mo na pala?” “I am asking you, my love. Hindi ka ba talaga makakasagot sa akin ng maayos?” She’s always like that. Sa tuwing gusto ko siyang kausapin ng matino ay parang lagi naman siyang nakikipag biruan.“Lasing ka naman, bakit pa kita kakausapin ng maayos?”“I’m not drunk! Nakainom, yes.”“At talagang umapila ka pa.”“You haven’t answer me, anong ginagawa mo dito?”“Looking for Angelo.” Titig na titig na siya sa akin habang inis na inis naman ako. Bakit niya hinahanap yung bata?“Why?” tanong ko habang pinipigilan ko ang sarili kong ipak
MauroKinakabahan ako sa plano ko. Hindi naman talaga tatagal ng isang linggo ang pag-uusap namin ni Angelo ngunit iyon na rin ang ipinaalam ko kay Salvatore just in case may mangyaring hindi ko inaasahan. Mahal ko si Nadia at gusto ko na ring makasama siya. Fuck, ang tanda ko na pero heto at single pa rin ako dahil sa kakahintay sa makulit na babaeng iyon.Kung tutuusin ay okay lang dahil nabigyan ko ng pagkakataon si Nadia na magawa ang mga bagay na gusto niyang gawin. Nakapagtrabaho siya at kita ko sa mukha niya ang kaligayahn ng tuluyan niyang mabigyan ng magandang buhay ang kanyang mga magulang.At ngayon nga na nandito na ulit si Angel ay inisip ko ng seryosohin ang pakikipag-usap din sa babaeng maligalig na ‘yon pagkatapos naming mag-usap ni Angelo. Mabuti pa si Salvatore at may kambal na, samantalang ako a bubuo pa lang kung sakali.“Ano ba kasi ang pag-uusapa natin?” tanong ni Angelo. Tinignan ko siyang mabuti at hindi ko maiwasan ang mapailing at mapangiti. Nasa balcony kami
AngelMasakit man ang katawan ko ay maaga pa rin akong nagising ng kasunod na araw. Nasanay na talaga kasi ako sa ganitong routine kaya walang kaso sa akin no matter how tired or kulang ako sa tulog. Tumingin ako sa aking tabi at nakita ko ang mahimbing pang natutulog na si Salvatore. Hindi ko maiwasan ang mapangiti ng maalala ko kung paano niya ako inangkin kagabi habang sinasabi niya na kaya pa niya akong sabayan.Nagtaka ako at napansin kong naka ulo pala kami sa bandang paanan ng kama. Muli kong tiningnan si Salvatore at hindi ko mapigilang haplusin ang kanyang pisngi.Pinagsawa ko ang aking mga mata hanggang sa may napansin ako sa aking daliri. Inilapit ko ang aking kamay at tinitigan iyon.“Do you still remember?” tinignan ko si Salvatore na nakadilat na. Inabot niya ang aking kamay at tsaka dinala iyon sa kanyang bibig at hinalikan. “When did you—”“I never took that off my body lagi lang nakakabit sa necklace ko.” Iyon pala ang napansin ko kagabi.“I'm sorry, I took it off.”
Mature ContentSalvatorePara akong mababaliw ng makita ko ang suot niyang pantulog na walang itinago lalo at napakanipis lang non at wala pa siyang underwear. Ngani ngani ko na talagang buhatin siya at dalhin sa kama para angkinin ng paulit-uilt ngunit itinulak niya ako palabas.Nanatili ako sa sala at sinibukan kong makatulog ngunit ako’y bigo kaya makalipas ang ilan pang minuto ay pumasok na ako sa kwarto. Kitang kita ko ang pigura niyang nakahiga sa kama at payapang natutulog.Bakit ang bilis niyang makatulog na tila hindi man lang apektado ng sinabi niya kanina? Fuck, sundan na daw namin ang kambal. Ang tanga ko talaga kahit kailan!Naghubad ako ng aking damit bago ako tumabi sa kanya at pumwesto sa kanyang likuran. Alanganin kong dinampian ng magaan na halik ang nakalabas niyang balikat ngunit hindi siya gumalaw.“Baby..” tawag ko sa kanya habang patuloy ko siyang kinikintalan ng magagaan na halik mula sa kanyang balikat hanggang sa kanyang pisngi. Marahan kong hinagod ang kanyan
Angel“Mommy, are you sure you’re still going to wait for Papa?” tanong ni Savanna na tinanguan ko naman. Kakatapos lang ng klase nila at hanggang ngayon nga ay hindi pa rin dumarating si Salvatore.“Madami kasi siyang ginagawa kanina bago ako umuwi kaya nauna na ako.”“But you’re still not eating.” Si Savinna na ang sumagot.“Hindi pa rin kumakain ang Papa niyo kaya sabay na kami.” Hindi umimik ang dalawa at nanatiling nakatingin sa akin. “You know what, why don’t you go to your rooms now and sleep?”“Okay,” sabay nilang sabi bago nagsibalikan sa aking pisngi at tsaka pumasok na sa kanilang silid. Ako naman ay naiwan na sa sala at nanatiling nakaupo sa sofa para maghintay pa ng konti. Napatingin ako sa aking phone at nangangati na akong tawagan siya ngunit pinigilan ko pa rin ang aking sarili.May isang oras pa akong naghintay bago tumayo mula sa sofa at niligpit ko na lang ang laptop na gamit ng kambal. Nawalan na rin ako ng ganang kumain dahil sobrang late na. Papunta na ako sa pint