LOGINShare
Kabanata 27.2
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Dumating na ang gabi. Nakatulog na sila dahil sa maghapong paglalaro.
Hawak-hawak ni Osmond ang kambal at parang ayaw pa niyang bitawan. Patuloy pa rin siya sa pag-ugoy, isinasayaw pa rin ang dalawa. It is a beautiful picture. A sight that I would treasure. A loving father that gives warmth and solace to his children. I know Osmond will love and protect them. He will be more than what he wanted— he will not just remain their good father but also their best friend.“Iakyat na natin sila?” tanong ko. Lumingon siya sa akin at tumango. Kinuha ko si Lilo sa kanya upang mas maging magaan ang pakiramdam niya. Dinala na namin sila sa kwarto niya dahil doon siya pumasok. Ngayon ko na lang ulit ito nakita. Puro mga laruan nina Lilo at Lala ang nandito. Nasa kama pa ni Osmond ang iba. Napatingin siya sa akin dahil siguro sa nagtatakang tingin ko. He tuck Lala on the bedRelated chapters
Ways to his Heart Wakas
“No! No! Mommy, no!” Nakagat ko na lang ang labi ko sa lakas ng plahaw ni Lilo. The people around us is staring, some of them are trying their best not to laugh while some elders grimace. Naupo na lang ako sa stool na siyang iminuwestra sa akin ng barber. Laging ganito ang eksena sa tuwing ginugupitan ng buhok si Lilo. Magti-three na siya next week, bago ang graduation ko kaya naman sinabihan na siya ng Daddy niya na dapat na raw siyang magpagupit. Ilang buwan na rin kasi siyang walang gupit-gupit dahil nga ganito lagi ang nagiging reaksyon niya. “Mommy, please! No!” Sinubukan niyang kuhanin ang mga nalalaglag na piraso ng buhok sa hita niya at idinidikit iyon ulit pabalik pero nang makitan
Ways to his Heart Paunang Salita
She is beautiful. Voluptuous. Tall. Fierce and sweet. A model that can slay in every runway. She's too passionate about it that sometimes... it fears me.Ang layo ko sa kanya. Wala pa rin akong napapatunayan habang siya ay konting tulak na lang nasa tuktok na.“Hello, miss Luna!”Pinapanood ko siya mula sa malayo na batiin ng media. Kapag ganito at nakikita ko kung paano siya pagkaguluhan at purihin ay pakiramdam ko puring-puri na rin ako. Sobrang nakaka-proud na makita siyang ganito at masaya.Inalalayan ko siya sa braso matapos nang interview sa kanya. “Ang ganda mo kanina.”Ngumi
Ways to his Heart Kabanata 1
Lagi na lang pera ang problema ko. Kaya itong klaseng buhay na ito talaga ang nakapag-palinaw sa akin kung saan na lang nanggagaling ang mga magulang ko. Life without money is really hard. It is horrible.“Na saan na ang pambayad mo?! Mahiya ka naman sa mga ka-dorm mo na nagwo-working student pa pero nakakapagbayad naman ng tama at nasa oras! May sustento ka naman hindi ba? Ano‘t hindi ka nag-babayad?”I couldn‘t fathom the embarrassment that I am feeling right now. It wasn‘t the first time, but I don't really know how to get used to this.“I am sorry po talaga. Medyo... na-delay po kasi ang padala ng parents ko.” Nangingilid na ang luha sa mga mata ko pero pinigilan ko. The people around
Ways to his Heart Kabanata 2
Hindi ganoon kadami ang napainom ko pero achievement na rin na mayroon. Ang environment na ipinakilala sa akin ni Porah ay kakaiba at talagang kailangan ng social skills at pagiging alluring. Malayo man sa comfort zone ko ay napanindigan ko siya kahit papano. Sa totoo lang ay medyo hindi ako sigurado para rito. Para kasing naguguluhan ako, mayroong kumakatok sa utak ko na hindi ito maganda para sa akin pero.. gusto ko kasi ang kinikita ko sa isang gabi lang. Walang kailangang talento rito. Ang nangyari nga lang kagabi ay ang medyo nagpabago sa isip ko. May bumangga sa akin kagabi, hindi ako sanay sa gano‘n at kung sakaling mangyari man ulit iyon at sa ibang tao na mangyari, paano kung hindi na ako no‘n palusutin? I might trouble myself in that job. “Ewan ko
Ways to his Heart Kabanata 3
I woke up feeling heavy. Ang ulo ko ay kumikirot. Paulit-ulit na pumipintig. Ang bigat ng talukap ng mga mata ko. Ayaw ko pa ring bumangon.Ano ba ang nangyari kagabi?I looked around and noticed that everything is different. The ceiling is white, the wallpaper is grey with a little pattern of dandelion, the bed is soft and bouncy... just like what I have before... way back home. I am still in the process of taking in my surroundings when I remember where I should be right now.I gasp and look at my clothes. Ang mga alaala mula kagabi ay bumabalik sa akin. Iyong lalaki! I can‘t see his face from my memory. It‘s a blur. Siya siguro ang nag-dala sa akin dito. Hindi ito ang dorm ko.
Ways to his Heart Kabanata 4
3 days have passed at wala pa rin akong natatanggap na tawag mula sa mga in-apply-an ko. Bumuntong hininga ako habang nag kukuyakoy sa upuan. Nasa harap ko si Porah at nasa nightclub kami. Iba nga lang ang itsura nito ngayon. I need to continue working para makadagdag sa ipon ko. At kahit pa may alinlangan at takot ako nitong mga nakaraan ay naging maayos naman ang pagta-trabaho ko rito kahit papaano. Nasabi sa akin ni Porah na kapag umaga raw ay isang simpleng resto bar ito at mayroonng mga nagpe-perform na banda sa stage. Kapag gabi kasi ay mga dj ang nandoon. S-um-ide line muna ako rito dahil may sakit ang dalawa nilang waitress ngayon. Gano’n pa rin naman
Ways to his Heart Kabanata 5
I didn‘t get the job. Obvious naman na hindi ko talaga siya makukuha. Fourth day since I get interviewed at wala akong natanggap na tawag sa tatlong iyon. Ayos lang naman. Maybe it is meant to be. I can just work in Porah‘s nightclub. Ayos lang din naman ang kinikita ko roon. I am stable at may naitatabi. Mag-po-post na lang din siguro ako ng maraming artworks sa mga art groups upang mas maraming makakita ng mga likha ko at makabenta pa rin. I am now working on a form. Mayroon kasi akong nakitang isang paligsahan kung saan kapag nanalo ang tatlong artworks na nilahok mo ay maaari kang mapasama para sa isang art gallery tour na hindi lamang sa bansa natin kung hindi pati na rin sa iba pang malapit na bansa. Ngumiti ako. Itong gawa kong ito ang lagi kong naiisip na siyang magbibigay recognition sa akin bilang isang
Ways to his Heart Kabanata 6
Hindi ako masyadong nakatulog kagabi. Paglabas ko ay si Porah ang kaagad na bumungad sa akin na mukhang kanina pa ako hinihintay. “Anong nangyari sa ‘yo kagabi?” she asks. She didn‘t look concern but more like irritated. “Umalis ka na naman nang walang paalam.” “Nabastos ako kaya umuwi na ako.“ Hindi nawala ang pagkairita niya. Madilim pa rin ang tingin niya. Lumayo ako at pumunta nang kwarto pero sinundan niya ako at tinabihan ng upo sa kama. Right now, I actually do not want to talk about what happened last night. I just wanted to rest for a while— I want ro brush that memory, but I think Porah needed an explanation.
Latest chapter
Ways to his Heart Wakas
“No! No! Mommy, no!” Nakagat ko na lang ang labi ko sa lakas ng plahaw ni Lilo. The people around us is staring, some of them are trying their best not to laugh while some elders grimace. Naupo na lang ako sa stool na siyang iminuwestra sa akin ng barber. Laging ganito ang eksena sa tuwing ginugupitan ng buhok si Lilo. Magti-three na siya next week, bago ang graduation ko kaya naman sinabihan na siya ng Daddy niya na dapat na raw siyang magpagupit. Ilang buwan na rin kasi siyang walang gupit-gupit dahil nga ganito lagi ang nagiging reaksyon niya. “Mommy, please! No!” Sinubukan niyang kuhanin ang mga nalalaglag na piraso ng buhok sa hita niya at idinidikit iyon ulit pabalik pero nang makitan
Ways to his Heart Kabanata 27.2
Dumating na ang gabi. Nakatulog na sila dahil sa maghapong paglalaro.Hawak-hawak ni Osmond ang kambal at parang ayaw pa niyang bitawan. Patuloy pa rin siya sa pag-ugoy, isinasayaw pa rin ang dalawa.It is a beautiful picture. A sight that I would treasure. A loving father that gives warmth and solace to his children. I know Osmond will love and protect them. He will be more than what he wanted— he will not just remain their good father but also their best friend.“Iakyat na natin sila?” tanong ko.Lumingon siya sa akin at tumango. Kinuha ko si Lilo sa kanya upang mas maging magaan ang pakiramdam niya. Dinala na namin sila sa kwarto niya dahil doon siya pumasok.Ngayon ko na lang ulit ito nakita. Puro mga laruan nina Lilo at Lala ang nandito. Nasa kama pa ni Osmond ang iba.Napatingin siya sa akin dahil siguro sa nagtatakang tingin ko. He tuck Lala on the bed
Ways to his Heart Kabanata 27.1
Sa bahay niya ay naupo lang kami sa sofa. He is thinking deeply. Ni hindi na niya ako binalingan o kinausap mula nang dumating kami rito.“Osmond… Osmond.”His eyes lacked emotion when he looked at me, he gave me a questioning stare.Bumuntong hininga ako. “Alam mo… ang daming nangyari ngayong araw. Sobra sa rami. And maybe… you should stop thinking about it first ‘di ba?”“Sana nga madali lang huwag isipin.”Ngumuso ako. “Kaya nga narito ako e!”Bigla siyang lumingon sa akin na may papaangat na labi. “Para maging clown ko?”“If being a clown means your date then… yes, I am.”He laughed and leaned on me. He let our foreheads touch while keeping his eyes shut. Osmond‘s calm breathing fan on my nose. He looks more relaxed than earlier.&ldquo
Ways to his Heart Kabanata 26.2
Nakatingin lang ako kay Osmond habang nasa daan kami. Talagang naguguluhan ako bigla sa mga sinasabi nina Luna. Anong cheated? Anong maaaring hindi anak? Is she making this up?Hindi ko na alam kung dapat ba akong maniwala. Bakit ba umabot pa sa ganitong punto?Hindi ko alam kung paano nakakuha ng private room sina lola dahil talagang nawawala ang isipan ko habang tangay-tangay ni Osmond ang kamay ko.Lahat ng tita ni Osmond ay nakaupo na sa magkabilang sofa, mahahaba ang mga iyon kaya may pwesto pa na para sa amin. Tumabi si Osmond kay tita Minda kasama ako. Ang ilang tito ni Osmond na sumama ay nasa likod ng mga sofa habang ang ilan ay nagpaiwan na lang sa van na dala nila.Sa gitna ay naroon si nanay Carmen na galit pa rin. “Oh sige! Usap na!”Inis na nagkamot si Osmond sa ulo. “Gusto ko na lang umuwi, nay. Anak ko ang dalawa. Tapos.”Tinuro ni nanay Carme
Ways to his Heart Kabanata 26.1
Nakabalik ako kaagad pero dahil pang umagang flight na iyon ay hindi ko na alam kung maabutan ko pa.Ten am ang umpisa ng hearing at stuck pa ako sa traffic. It makes me feel so nervous. Pakiramdam ko ay nag uumpisa na sila at hindi na ako makakahabol.Ako:Text agad ha?Nang makadating doon ay saradong pinto ang naabutan ko. The hearing is still ongoing and I cannot come in. Ayaw na akong papasukin pa ng guard sa loob.“Baka naman po… pwede pa? W-wala pa naman atang isang oras nang mag-umpisa sila, kuya.”Nanatiling matigas ang ekspresyon ng guard. Umiling siya. “Hindi nga po pwede, ma‘am. Hintayin n‘yong matapos sila… saka bubukas nang kusa iyan.”I hold my pants tight while looking at the huge closed doors of the courtroom. Siguro nga‘y makapaghihintay ako… I will see the answer once it opens.&n
Ways to his Heart Kabanata 25.2
Ilang buntong hininga ang nagawa ko. Ilang araw din akong naguguluhan pa rito… papalapit na nang papalapit ang susunod na linggo pero takot pa rin akong tingnan ang email na s-in-end sa akin.Maayos na si daddy. Halos isang araw lang din ay medyo um-okay ang kondisyon niya. Kalahati pa rin ng katawan niya ang hindi makagalaw pero nag-improve iyon kaagad dahil nakakasalita na siya.Hindi man malinaw pero naiintindihan.“Dion… wa.. ter,” tawag ni daddy.Lumapit ako na may dalang baso ng tubig. Tinulungan ko siyang inumin iyon, itinapat ko rin ang isang kamay ko sa ilalim ng baba niya upang hindi siya mabasa kung sakali. Hindi niya kasi masyadong nagagalaw ang itaas na labi, halos hirap din maging ang panga niya.Naupo ako sa kama niya nang matapos siya. Kinuha ko ang kamay ni daddy at hinilot gaya ng ginagawa ng therapist na pumupunta rito sa tuwing hapon.
Ways to his Heart Kabanata 25.1
“Hindi talaga ako magaling magluto… kaunti lang ang alam kong putahe pero sa adobo talaga ako confident.”Ngumiti na lang ako nang lingunin niya ako.Kanina pa malalim ang iniisip ko. Baka kasi tampong-tampo na si Osmond ngunit ‘di lang nagsasabi sa akin. I like him… and I don‘t want it to blown away just because I couldn't keep my words.Gusto ko nang sabihin kaagad sa kanya ito pero kung gagawin ko iyon ay kailangan ko na ring magdesisyon. Hindi pa buo ang puso ko sa gagawin.Art gallery na iyon e, pinaghirapan ko ang piece na inilagay ko ro‘n para talaga masabit sa silid na iyon. Isa iyon sa mga pangarap ko. Bata pa man ay gusto ko nang makita sa mga gano‘ng lugar ang mga likha ko. But if I‘ll join… that just means that I will need to leave my father. I still have things to say about him… I still want to accommodate his needs, I want to take
Ways to his Heart Kabanata 24.2
Papunta sa bahay nina Osmond ay nagtatanong-tanong si mommy tungkol kay Osmond at sa kambal. Hindi ko pa nasasabi sa kanya ang tungkol sa pagta-trabaho ko, siguro ay sa ibamg araw ko na lang bubuksan ang topic na iyon kapag nagtanong na siya. Ayaw ko kasing makitang malungkot si mommy, I know she will not like the jobs that I get.Nang makababa ako sa harap ng subdivision nila ay nakasalubong ko ang pagbaba ni Osmond sa isang kotse. Nakita ko pa sa harapan no‘n si Oliver na tinanguan lamang ako.“Nandito ka,” gulat niyang saad.Ngumiti ako. Naka-simpleng t-shirt at pantalon lang siya. Kahit mukhang stress dahil sa itim sa ilalim ng mga mata ay gwapo pa rin talaga.“Alam ko naman kasing ‘di ko na maabutan iyong sa hearing kaya dumiretso na ako sa inyo.”Nakikita ko na ang pag-akyat nang gilid ng labi ni Osmond. Pangiti na sana siya nang tumikhim si mommy.
Ways to his Heart Kabanata 24.1
“Do you think… how long will your father sleep? Ang tagal na niyang nakahiga riyan.”Hindi ko nasagot si mommy. Hindi ko rin naman kasi alam. Maski nga ang mga doctor hindi alam kung kailan iyon mangyayari. We‘re just hoping for the best.“Hindi naman kaya niyang daddy mong wala ako. He‘ll need me even in heaven, I‘m sure of that.”“Mommy,” suway ko.Patagal nang patagal ay mas nagiging negative lang si mommy. She wasn‘t crying. She is just wearing a straight face. Paulit-ulit siya sa mga ganitong bagay— kinukumbinsi niya ang sarili.Ayos lang naman sana iyon pero hindi sa ganitong paraan. “Hindi naman mawawala si daddy, gigising din siya. We‘ll just have to wait.”Isang buwan na rin kasi ang lumipas. Alam kong maiksi lang ang pisi ni mommy pero sana naman mas pagtibayin niya ang pag-asa niya sa pan
