CHAPTER 3

Clea's POV: 

"Welcome to Villa Erlinda.." Natuon ang atensyon naming lahat sa babaeng sumalubong sa amin nang makapasok kami sa loob ng retreat house, ang Villa Erlinda. 

Napanganga ako at napatingala sa nakapakalaking sulok ng bahay. May malaking chandelier ang nakasabit sa pinakagitna ng ceiling. Maraming wall paintings, yung iba medyo sira na pero maganda pa rin naman tingnan. Sa pinakagitna ng mga paintings ay nandoon nakasabit ang malaking frame na naglalaman ng family picture na sa tingin ko ay litrato ng pamilyang nagmamay ari ng bahay. 

"Tatlong palapag ang bahay na ito, sa second floor ang mga babae. Sa third floor naman ang mga lalake. " pasimulang sabi ng babae na nagsisilbing tour guide namin. 

Nakasunod lang kaming lahat sa kanya samantalang ako ay palingon lingon sa mga maliliit na frames na nasa mga estante. Kumunot ang noo ko nang mapansin ko ang mga frames na nakataob. Hinawakan ko ang isang frame saka tiningnan ang litrato doon.  

Isang babae na sigurado akong anak ng nag mamay ari ng bahay. Sinauli ko na ito saka kukunin ko na sana ang isa pang frame nang biglang may humawak sa kamay ko para pigilan akong buksan ito. 

"Huwag mong pakialaman ang mga bagay na hindi dapat pinapakialaman." Hindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan dahil sobrang seryoso ng pagkakasabi nya nun. 

Dali dali kong nabitawan ang frame saka lumayo ng kunti sa kanya. Napatitig ako sa kanya, nakasuot sya ng cowboy hat, nakaputing polo na naka tack in pa sa suot nitong pantalon. Medyo may katandaan na at medyo malalim pa ang boses nito. 

"Pasensya na po," sabi ko sa kanya saka tumalikod na at dali daling sumunod sa mga kaklase kong nauna nang umakyat ng hagdan. 

"San ka galing ?" Napalingon ako sa gilid ko nang marinig ko ang boses ni Sam na naghihintay din pala saking makalapit sa kanya. 

Sinimangutan ko lang sya at hindi na nagsalita pa. Isa pa sya, simula nang makarating kami dito sa villa parang hindi na sya mapakali. Pakiramdam ko may nakakita sya na hindi ko nakikita pero hindi ko na iyon pinansin pa at nagpatuloy sa pakikinig sa kung ano pang sinasabi nung tour guide namin. 

"Nang mamatay si Doña Erlinda at Don Carlito, ginawang retreat house ang mansion nila para mapakinabangan naman ito gaya ngayon. " pagpapatuloy nya saka huminto sa tapat ng isang kwarto na may nakakabit pang kadena at kandado. "You are all restricted to go in this room. Kwarto ito ng namayapang anak nina Doña Erlinda ngunit ginawa nang bodega ngayon. "

Marami pa syang mga sinasabi tungkol sa history ng bahay, mga bawal gawin at puntahan at kung anu ano pang hindi ko narinig dahil mas nakatuon ang pansin ko kay Sam na titig na titig doon sa kwartong naka kandado. Hindi ko alam kung interesado ba sya or what, she seems really curious. 

"Hoy !" pang limang tawag ko sa kanya at buti nalang narinig na nya ako this time. 

Nakakunot ang noo nyang humakbang papalapit sa akin. "Haven't you noticed something...weird ?"

" Ha ?" tanong ko sa kanya saka lumingon lingon pa sa paligid para hanapin yung sinasabi nyang 'something weird'. "Wala naman."

"Someone's keep on calling my name." Napalingon ulit sya doon sa kwartong naka kandado na para bang sinasabi nyang doon nanggagaling ang taong tumatawag sa kanya. 

"Gaga, ako yun !" sabi ko sa kanya habang sinusundan pa ng tingin ang kwartong tinitingnan nya. "Kanina ka pa dyan, kanina pa kita tinatawag. Dali na baka magsimula na ang orientation."

Hinila ko na sya paalis doon saka sumunod sa mga kasamahan namin. Nagkaroon kami ng short orientation bago kami nagsimulang mag ikot ikot ulit. Habang nakikinig ako sa mga sinasabi nga professors namin ay panay din ang tingin ko kay Sam. I was worried this time kasi parang namumutla na sya at hindi mapakali. 

Hindi naman sya mentally ill, but she's experiencing severe trauma and anxiety kaya minsan iba ang kinikilos nya. I kept on asking her if she's okay pero ngumingiti naman ito to assure that she's okay. 

Hanggang umabot ang gabi ay kanya kanya kaming pasok sa room na tutulugan namin. Sa isang room may apat na double deck bed, kaya walo kami lahat sa isang room. May isang room na iisa lang ang pwedeng matulog and Sam chose to stay there kahit pinilit ko syang samahan don. 

Magkatabi lang naman ang room namin pero nag aalala parin ako. Wala naman akong napansing kakaiba maliban lang sa kung anong kaluskos at ingay in the middle of the night pero hindi ko na pinagtuunan ng pansin yun. 

Nagising nalang ako nang magkagulo ang lahat ng mga kasama ko palabas ng kanya kanya nilang mga room. Napapikit ako sa mga mata ko nang tumama sa mukha ko ang sinag ng araw, umaga na pala. Nagmamadali rin akong lumabas ng kwarto at laking gulat kong makita si Sam na nakahandusay sa harap ng kwarto nya. 

Napatakip ako sa bibig ko habang pinapasadahan ng tingin ang kabuuan nya. Naka dolphin shorts and sleeveless lang kasi sya kaya nakikita ko ang balat nya. Sobrang daming pasa. Mas malaki ang pasa nya sa leeg nya na para bang sinakal pa ito. 

Sabi ng babaeng nag tour sa amin dito kahapon ay baka nag sleep walk daw ito at sinaktan ang sarili. Napailing ako, hindi nag s-sleep walk si Sam. I knew her. 

Napatitig ako kay ate Van matapos kong ikwento sa kanila ang nangyari. She was just sitting in the couch with her eyes down on the floor. I can see the pain in her eyes nang malaman nya ang sinapit ng kapatid nya sa villa.

Kahit ako, hindi ko rin maintindihan ang nangyari. Hanggang ngayon, I was still curious. I do have a lot of questions pero pinili ko nalang wag mag tanong. When Samantha woke up, she changed. Kung gaano man sya katahimik dati, mas naging tahimik sya nung pauwi na kami.

Magkatabi kami sa school bus pero sa loob ng tatlong oras na byahe ay kahit isang salita wala syang sinabi. Nakatitig lang sya sa labas ng bintana at para bang ang lalim ng iniisip nya. May mga binubulong sya pero hindi ko maintindihan kasi medyo mahina. Panay din ang kuskos nya sa kung anong bagay ang nahahawakan nya. 

Gusto ko syang tanungin nun pero pinangungunahan ako ng takot, I gave her space kasi baka nabigla din sya sa nangyari. Unti unti na rin namang nawala ang mga pasa nya sa katawan pero nang dumaan kami sa simbahan sya lang ang hindi sumama. Ang sabi nya iba ang pakiramdam nya kaya iniwan nalang namin sya sa bus.

Bumalik ako sa reyalidad nang marinig ko ang pagtikhim ni kuya Patrick. Ang tahimik nilang lahat, parang walang gustong magsalita. Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga bago ko kinuha sa bag ko ang isang envelope na naglalaman ng mga pictures namin doon sa villa.

"Uhh.." Kinuha ko ang attensyon ni ate Van dahilan para mag angat sya ng tingin sakin. "Eto yung mga pictures na kuha ko sa villa." Kumunot ang noo nya na para bang nagtatanong kung anong meron sa mga pictures na iyon. "See it yourself."

Agad naman nyang kinuha sa kamay ko ang envelope saka isa isang nilabas ang mga pictures doon. Nagsitinginan din ang iba pa nyang kasama maliban kay ate. Pinakita ko na sa kanya ang mga litratong iyan bago kami nagpunta dito. 

"What the hell ?!" napamura si kuya Patrick habang tinitingnang maigi ang hawak nyang pictures. 

" This is... This is so creepy." Mahina lang ang pagkakasabi ni ate Gail nun pero narinig namin lahat. 

Napaupo ulit si ate Vana sa couch saka pinatong ang mga pictures sa maliit na mesang nasa harap nya bago yumuko, she's crying again. Dali dali namang tumabi sa kuya Matt sa kanya para patahanin sya. Kinuha ko rin ang isang picture doon, it was a group photo, yung picture naming lahat sa section namin. 

Napatitig akong maigi doon bago nagsalita. "Hindi ko alam na may ganito akong kuha sa cellphone ko, pagkauwi lang namin nang icheck ko ang mga photos." sabi ko saka binalik sa mesa ang picture. " Akala ko nung una sa angle lang ng camera, or sa lights. Pero halos lahat ng pictures nasa likod ni Sam ang dark shadow na yan. It was not a coincidence anymore. "

" What was that thing ? " tanong ni ate Maureen pero walang isa sa amin ang sumagot. Kahit ako hindi ko rin alam kung ano iyon.

Naalala ko tuloy ang sinabi ni Sam sakin na someone's keep on calling her. Napaisip ako na baka someone's really following her. Pero ang tanong, sino ? 

"What's the plan, Van ?"