Nobela ni Seirra

Lou Vannilli's POV:Kumunot ang noo ko nang makitang nakapatay lahat ng ilaw sa bahay. Nandito si Sam kaya nakapagtatakang hindi nya nagawang buksan ang ilaw sa loob. Nagmamadali akong pumasok ng gate at patakbong lumapit sa pintuan para buksan ito ngunit mas lalo pa akong nagtaka nang hindi naman pala nakasara ang pinto. Nakabukas lang ito ng kunti kaya dahan dahan ko itong tinulak. Nang tuluyan akong makapasok sa loob ay hinanap ng mga mata ko ang switch ng ilaw para buksan ito. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang paligid. Nagkalat ang mga throwing pillows sa sahig, wala sa ayos ang mga sofa, nakatabingi ang divider na naglalaman ng mga picture frames at kung anu ano pa. Mas lalong kumunot ang noo ko nang mapansing may mga yapak ng paa sa sahig, pero may bahid itong putik. Nagtataka akong sinundan ng tingin ang mga yapak na iyon, papunta ito sa kusina. Naguguluhan man ay tinungo ko ang direksyon ng kusina, madilim pa ang bahagi nun kasi hindi ko pa nabubuksan ang ilaw doon. N

"I... I need to go to Villa Erlinda." mahinang sabi nya dahilan para mapatingin kaming lahat sa kanya. " Alone ?" deretsong tanong ni kuya Matt. "Baliw, syempre sasamahan mo. Boyfriend ka diba ?" Muntik nang batokan ni kuya Patrick si kuya Matt pero sinaway sila ni ate Maureen. " We'll go with you sis." Ate Gail tapped ate Van's shoulder. "We're dealing with something different now guys," Napatingin ako kay ate Maureen nang magsalita ulit sya. Umupo na rin ako sa couch na nasa tapat nina ate Van at tumabi kay ate. "Hindi ito yung usual societal issues na pinapasok natin before. This is...this is something...you know.. something weid. So let's be careful. Pero sa ngayon let's find this Alexis Montero, mas mabuti nang may alam tayo bago sumugod doon sa villa." she explained. " Maybe I can help you find that girl." Nag volunteer agad ako dahilan para inis na mapatingin sakin si ate. " What are you thinking ?" Tinaasan nya ako ng kilay. " I can ask my friends sa school about her or

Clea's POV: "Welcome to Villa Erlinda.." Natuon ang atensyon naming lahat sa babaeng sumalubong sa amin nang makapasok kami sa loob ng retreat house, ang Villa Erlinda. Napanganga ako at napatingala sa nakapakalaking sulok ng bahay. May malaking chandelier ang nakasabit sa pinakagitna ng ceiling. Maraming wall paintings, yung iba medyo sira na pero maganda pa rin naman tingnan. Sa pinakagitna ng mga paintings ay nandoon nakasabit ang malaking frame na naglalaman ng family picture na sa tingin ko ay litrato ng pamilyang nagmamay ari ng bahay. "Tatlong palapag ang bahay na ito, sa second floor ang mga babae. Sa third floor naman ang mga lalake. " pasimulang sabi ng babae na nagsisilbing tour guide namin. Nakasunod lang kaming lahat sa kanya samantalang ako ay palingon lingon sa mga maliliit na frames na nasa mga estante. Kumunot ang noo ko nang mapansin ko ang mga frames na nakataob. Hinawakan ko ang isang frame saka tiningnan ang litrato doon. Isang babae na sigurado akong anak n

"Are you okay now ?" Napalingon ako kay Maureen nang magsalita sya. Tinanguan ko lang sya saka ako napatingin sa braso kong ginagamot ni Matt. "Hon, ano ba talagang nangyari ?" Bakas sa boses ni Matt ang sobrang pag aalala nang takpan nya ng gauze ang sugat ko. He's my boyfriend and Maureen's cousin. Maureen is one of my circle of friends. Magpinsan sila at nasa iisang bahay lang sila nakatira. Their both parents are in Hongkong kaya sila na lamang dalawa ang nandito sa Pilipinas."I don't know," Napailing ako habang iniisip ang nangyari kanina. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin maintindihan ang kinikilos ni Sam. "She's acting different. She became aggressive. Hindi ko na sya maintindihan. "" Van you know your sister, she's in the state of depression. She has anxieties. Sigurado akong nadala lang din sya sa emosyon nya. " sabi ni Gail na kakalapit lang sa amin habang bitbit ang isang tray na puno ng glass of juice.Umiling ako. "Kilala ko ang kapatid ko. Kahit galit yun sakin, hindi

Lou Vannilli's POV:Napatigil ako sa pagtutumpi ng mga damit ko nang makarinig ako ng sunod sunod na kalabog na sigurado akong nagmumula sa kusina. Padabog kong sinara ang maleta ko saka lumabas ng kwarto. Dumeretso akong tumungo sa kusina at laking gulat ko nang madatnan ko na sobrang gulo ng mesa, may mga basag na plato at baso sa sahig. Nasapo ko ang noo ko sa sobrang inis saka ako deretsong tumingin sa kapatid kong nakatayo sa harap ng lababo, basang basa pati ang suot nyang damit at napakagulo ng buhok nya na para bang niligo nya ang sarili nya habang naghuhugas. Hindi sya tumingin sa akin na para bang wala syang pakealam sa presensya ko. "Ano bang problema mo ?" deretso kong tanong sa kanya habang nanatili parin syang naghuhugas ng pinggan hindi alintana ang mga basag na gamit na nasa sahig. "Ilang araw na kitang napapansing nagdadabog sa tuwing may gagawin ka. Ano bang nangyari sayo ha ?"Sa halip na sagutin nya ako ay tinalikuran nya ako saka naglakad palayo sa akin ngunit d

Napabalikwas ako ng bangon nang makarinig ako ng isang bulong na nanggagaling sa kung saang sulok ng kwartong aking tinutulugan. Napatingin ako sa wrist watch ko nang tuluyan akong makaalis sa kama. It's 12 in the midnight. Hindi ako sigurado na sa ganitong oras ay may mga kasamahan akong gising pa. Dahan dahan akong humakbang papalapit sa pintuan nang makarinig ako ng mga yapak sa labas mismo ng kwartong ito. Nang tuluyan akong makalapit sa pintuan ay saka ako lumuhod para silipin ang hallway sa labas gamit lamang ang maliit na espasyong namamagitan sa pinto at sahig.Kumunot ang noo ko nang mapansing wala namang tao sa labas kaya dali dali na rin akong tumayo at babalik na sana sa kama nang makarinig ulit ako ng bulong. Medyo malabo ang salitang binibigkas ng taong iyon, pero pakiramdam ko naririnig ko ang pangalan ko mula sa mga sinasabi nya. Dahan dahan kong inangat ang kamay ko para buksan ang pintuan. Nang tuluyan akong makalabas ng kwarto ay bumungad sa akin ang nakapalamig