Share
Chapter 6
"Halata ba masyado? Wag mong ipagkalat, huh? Alam muna, madaming inggit!" Sabi ni EJ at nginisian si Lleidzy na masama na ang tingin sa akin. Ano na naman ba?!
"Epal neto! Nahawa ka lang naman sa akin, eh."
"Sino ang epal ngayon?"
"Ikaw." Natatawa na lang siyang hinila ako at tinanggal ang pagkaka akbay ko sakaniya at siya ang umakbay sa akin.
"Malapit ka ng mag eighteen, Zhia. Anong sabi nila tita at mga kuya mo?"
"Huh? 2 years pa gago." Her brows furrowed, mukhang naguguluhan siya.
"October 14, 2004 ako pinanganak, Jean." Wala sa sariling tumango ito at hindi na nagsalita pa hanggang sa nasa harap na kami ng classroom namin.
"See you later, Zhia!"
Ewan ko diyan kay, Jean. Palagi siyang nagkakamali pagdating sa birthday ko. Minsan nga nag a-ate sa akin!
"Bye!"
"ANG tagal ni kuya..." Sabi ko at yinakap ang sarili. Ang malas malas ko naman kasi! Late na si kuya
Kaugnay na kabanata
Unwanted Existence Chapter 7
"Ayaw niyan sa motor ko, kaya hindi yan sumasabay sa atin." Hindi naman sa ayaw ko sa motor bike niya, mas magandang sabihin na ayaw ko sa may ari ng motor bike.Inirapan ko lang siya at nagsumiksik kay EJ. "Sungit, amputa." Bulong ko sakanya kaya natawa ito tsaka ginulo ang buhok ko.May collection si Lleidzy sa mga motorbike, halos nasa kaniya yung mga famous na motor bike. Yung MTT turbine Street fighter niya ang pinaka gusto ko pero iyon naman ang pinaka malimit niyang gamitin. Inaasar yata ako eh...Gustong gusto ko kasi iyon, kaya sabi ko noon sa kaniya tsaka lang ako sasakay sa motor bike niya pag iyon ang ginamit. Pero ang sabi niya sa akin, ang pinaka mahalagang babae sa buhay niya lang ang sasakay doon. Kaya simula noon never na akong nakasakay pa sa motorbike na yon.Nakasakay na ako doon, una at huling sakay."Pahiram nga ako cp mo, naiwan ko y
Unwanted Existence Chapter 8
Nagpaalam na ako kay Rielle ganoon din ang ginawa ng aso at sumunod na sa akin ang aso. Pina panood niya lahat ng galaw ko at gagayahin niya, para siyang batang nawawala at ako ang nakita niyang makakatulong sa kanya.Panira siya sa outfit ko! Parang ako yung demunyo tas siya yung anghel. Black na black ang damit ko habang siya halos puti na, niwala man lang makikitang dumi doon. Malinis masyado. Akala ko ba demunyo rin ito katulad ko? Jusko."Jowa mo ba iyon? Tanong niya at ngumuso kung saan siya nakatingin. Tinignan ko ito at nakitang nan doon na ang barkada."Hindi." Kunot noo niya akong liningon tsaka si Lleidzy, pabalik balik iyon. Para talaga siyang bata."Pero ang sama ng tingin sa akin? Nag seselos?" Palagi namang masama ang tingin niyan sa akin, walang bago.Hindi kuna lang siya sinagot at binilisan ang lakad, gumaya na naman ang aso."Hindi ka ba sinungitan niyan, Hustle?" Tanong ni Rone at mapan
Unwanted Existence Chapter 9
"Sorry, naistorbo ko yata kayo. Baba na ako." Sabi ko ang ngumiti pa. Ngumiti lang din si Hana at inayos ang uniform niyang naka bukas ang ilang butones. Napansin yata ni Lleidzy kung saan ako nakatingin. Seryoso na ito habang nakatingin sa akin. Parang may gustong sabihin pero hindi masabi. "Sige, alis na ako." Tumango si Hana.Hindi ko na hinintay pang tumugon si Lleidzy at bumaba na. Pagbaba ko ay nakita ko si Hustzi, naghihintay sa akin. Ngumiti siya sa akin, parang batang nakakita ng candy. "Tara na." Agad niya akong inakbayan, dahil mas matangkad siya sa akin hindi na ako umapela pa. "Zhia." May tumawag sa pangalan ko pero hindi ko pinansin, pero ang bata akmang lilingon kaya yinakap ko ang kamay ko sa bewang niya at pasimpleng kinurot. Imbes na sa likod lumingon, sa akin siya lumingon na naka kunot noo. "Si Lleidzy yata yun." "Hayaan mo." Walang gana kung sabi at
Unwanted Existence Chapter 10
Napapa irap na lang ako bawat putak at tulak niya.Bahala siya, pag ako rineto ni lolo tas may mga sugat ako o madungis ako tignan, isusumbong ko talaga sila.Palagi naman akong pretty kaya paniguradong hindi tatanggi iyong irereto sa akin."What? Huh? Zhia? You're pipi na? Duh." Maarte niyang sabi kaya napairap ulit ako. Iyon lang yata ang ambag ko sa pamilya, taga irap."Speak, you bitch!" Tinulak niya ulit ako, buti na lang at medyo sanay na akong mag heels!Pag si Lleidzy kasama ko 'di sila makalapit lapit, dahil dikit naman nang dikit kasi iyon."Where's your feeling prince charming?!" Mapanuya niyang sabi at tumaas pa ang kila
Unwanted Existence Chapter 11
"Wait." Sabi niya at kinalkal ang bag niya. May inilabas siyang isang supot..."Here." Kunot noo kong tinitigan ito."Ano yan?" Siya naman ngayon ang kunot ang noong tinignan ako."Supot?""Alam ko gago. Anong laman niyan?" Bwisit na ito. Sakalin ko eh."Gamot.""Wala akong sakit, Hustzy." Inirapan niya ako. Siya na mismo ang naglabas ng gamot at binalatan ito. Kinuha niya ang tumbler niya sa bag niya at binigay sa akin."Ahh.""Ehh.""Zhia, nganga." Parang bata, amputa. Inirapan
Unwanted Existence Chapter 12
"Mommy, sorry po talaga sa high heels. I really take care of it very well...pero nasira ko noong last party. Forgive me?" I said while pouting in front of Mommy, who's busy looking at her phone. Probably looking for new dresses and heels.She put down her phone and smiled sweetly at me. "It's ok. I bought you a new one!" Tuwang tuwang sabi ni Mommy at nagtatakbong pumunta sa room niya.Ewan ko diyan kay, Mommy. May sariling room pero doon parin naman siya sa master bedroom natutulog kasama si Daddy. Sabi niya, gawin ko rin daw iyon pag nag asawa na ako. Para iba naman daw, wag palabasin ang asawa pag nag away! Panigurado raw kasi na maaawa ka sa huli, kaya dapat may extra room.Doon palagi natutulog si Mommy pag nag aaway sila ni Daddy. Galit na galit nga si Mommy kinabukasan eh, kasi
Unwanted Existence Chapter 13
Medyo maaga kasi kaming nandito, tsaka sila Jean ang nagho host sa kapilya. Sila yung mga nag gui guitara , kumakanta, nag pia-piano, basya yung ginagawa ng mga nagcho choire.Halos kilala kuna nga ang mga tao dito. Lalo na yung mga nagsisimba. Kahit nga iyong masungit na matanda kilala kuna, kahit hindi kami kinaka usap nito.Balita ko kasi kaya masungit, matandang dalaga raw. Siya iyong tipo ng tao noon na, chill chill lang. Noong dalaga raw hindi naman masyadong focus sa pag aaral hindi rin naman pabaya. Pero hindi na talaga palakaibigan noon, meron man daw pero kaunti lang. Iyong buhay niya iyong inaasam ng lahat, walang pressure, walang prino problema na pera, ok lang ang grades, iyong bang parang ang perfect niya.Then, everything changed noong nakilala niya ang kasalungat sa buh
Unwanted Existence Chapter 14
It's really tiring to do the same thing every day. It was like a life of a bird, flying everyday to search for a food to eat. It would grow and want to gain more, so the bird tried to fly a little more further. But little did he know... it is the end of his journey. Because his life is already planned. He's not free. He is caged for a very long time, that's why when he tried to fly more than he should, he was shot dead by the man who caged him.The bird is really pitiful."Seiya, sa tingin mo... bakit kinulong yung ibon?" I asked softly. Nakahalumbaba akong tumingin sakaniya habang siya ay inunanan ang kaniyang mga kamay, na naka tingin sa langit.Pero imbis na sagutin ang tanong ko, nag tanong siya sa akin. "Bakit kinukulong ang mga ibon?" Umayos na siya nang upo at lumingon sa akin."Para hindi umalis...""Exactly. Ayaw ng amo niya na umalis siya dahil mahal niya ito o baka dahil alam din ng amo niya na, sa oras na a
Pinakabagong kabanata
