"Ayaw niyan sa motor ko, kaya hindi yan sumasabay sa atin." Hindi naman sa ayaw ko sa motor bike niya, mas magandang sabihin na ayaw ko sa may ari ng motor bike.
Inirapan ko lang siya at nagsumiksik kay EJ. "Sungit, amputa." Bulong ko sakanya kaya natawa ito tsaka ginulo ang buhok ko.
May collection si Lleidzy sa mga motorbike, halos nasa kaniya yung mga famous na motor bike. Yung MTT turbine Street fighter niya ang pinaka gusto ko pero iyon naman ang pinaka malimit niyang gamitin. Inaasar yata ako eh...
Gustong gusto ko kasi iyon, kaya sabi ko noon sa kaniya tsaka lang ako sasakay sa motor bike niya pag iyon ang ginamit. Pero ang sabi niya sa akin, ang pinaka mahalagang babae sa buhay niya lang ang sasakay doon. Kaya simula noon never na akong nakasakay pa sa motorbike na yon.
Nakasakay na ako doon, una at huling sakay.
"Pahiram nga ako cp mo, naiwan ko y
Nagpaalam na ako kay Rielle ganoon din ang ginawa ng aso at sumunod na sa akin ang aso. Pina panood niya lahat ng galaw ko at gagayahin niya, para siyang batang nawawala at ako ang nakita niyang makakatulong sa kanya.Panira siya sa outfit ko! Parang ako yung demunyo tas siya yung anghel. Black na black ang damit ko habang siya halos puti na, niwala man lang makikitang dumi doon. Malinis masyado. Akala ko ba demunyo rin ito katulad ko? Jusko."Jowa mo ba iyon? Tanong niya at ngumuso kung saan siya nakatingin. Tinignan ko ito at nakitang nan doon na ang barkada."Hindi." Kunot noo niya akong liningon tsaka si Lleidzy, pabalik balik iyon. Para talaga siyang bata."Pero ang sama ng tingin sa akin? Nag seselos?" Palagi namang masama ang tingin niyan sa akin, walang bago.Hindi kuna lang siya sinagot at binilisan ang lakad, gumaya na naman ang aso."Hindi ka ba sinungitan niyan, Hustle?" Tanong ni Rone at mapan
"Sorry, naistorbo ko yata kayo. Baba na ako." Sabi ko ang ngumiti pa. Ngumiti lang din si Hana at inayos ang uniform niyang naka bukas ang ilang butones. Napansin yata ni Lleidzy kung saan ako nakatingin. Seryoso na ito habang nakatingin sa akin. Parang may gustong sabihin pero hindi masabi. "Sige, alis na ako." Tumango si Hana.Hindi ko na hinintay pang tumugon si Lleidzy at bumaba na. Pagbaba ko ay nakita ko si Hustzi, naghihintay sa akin. Ngumiti siya sa akin, parang batang nakakita ng candy. "Tara na." Agad niya akong inakbayan, dahil mas matangkad siya sa akin hindi na ako umapela pa. "Zhia." May tumawag sa pangalan ko pero hindi ko pinansin, pero ang bata akmang lilingon kaya yinakap ko ang kamay ko sa bewang niya at pasimpleng kinurot. Imbes na sa likod lumingon, sa akin siya lumingon na naka kunot noo. "Si Lleidzy yata yun." "Hayaan mo." Walang gana kung sabi at
Napapa irap na lang ako bawat putak at tulak niya.Bahala siya, pag ako rineto ni lolo tas may mga sugat ako o madungis ako tignan, isusumbong ko talaga sila.Palagi naman akong pretty kaya paniguradong hindi tatanggi iyong irereto sa akin."What? Huh? Zhia? You're pipi na? Duh." Maarte niyang sabi kaya napairap ulit ako. Iyon lang yata ang ambag ko sa pamilya, taga irap."Speak, you bitch!" Tinulak niya ulit ako, buti na lang at medyo sanay na akong mag heels!Pag si Lleidzy kasama ko 'di sila makalapit lapit, dahil dikit naman nang dikit kasi iyon."Where's your feeling prince charming?!" Mapanuya niyang sabi at tumaas pa ang kila
"Wait." Sabi niya at kinalkal ang bag niya. May inilabas siyang isang supot..."Here." Kunot noo kong tinitigan ito."Ano yan?" Siya naman ngayon ang kunot ang noong tinignan ako."Supot?""Alam ko gago. Anong laman niyan?" Bwisit na ito. Sakalin ko eh."Gamot.""Wala akong sakit, Hustzy." Inirapan niya ako. Siya na mismo ang naglabas ng gamot at binalatan ito. Kinuha niya ang tumbler niya sa bag niya at binigay sa akin."Ahh.""Ehh.""Zhia, nganga." Parang bata, amputa. Inirapan
"Mommy, sorry po talaga sa high heels. I really take care of it very well...pero nasira ko noong last party. Forgive me?" I said while pouting in front of Mommy, who's busy looking at her phone. Probably looking for new dresses and heels.She put down her phone and smiled sweetly at me. "It's ok. I bought you a new one!" Tuwang tuwang sabi ni Mommy at nagtatakbong pumunta sa room niya.Ewan ko diyan kay, Mommy. May sariling room pero doon parin naman siya sa master bedroom natutulog kasama si Daddy. Sabi niya, gawin ko rin daw iyon pag nag asawa na ako. Para iba naman daw, wag palabasin ang asawa pag nag away! Panigurado raw kasi na maaawa ka sa huli, kaya dapat may extra room.Doon palagi natutulog si Mommy pag nag aaway sila ni Daddy. Galit na galit nga si Mommy kinabukasan eh, kasi
Medyo maaga kasi kaming nandito, tsaka sila Jean ang nagho host sa kapilya. Sila yung mga nag gui guitara , kumakanta, nag pia-piano, basya yung ginagawa ng mga nagcho choire.Halos kilala kuna nga ang mga tao dito. Lalo na yung mga nagsisimba. Kahit nga iyong masungit na matanda kilala kuna, kahit hindi kami kinaka usap nito.Balita ko kasi kaya masungit, matandang dalaga raw. Siya iyong tipo ng tao noon na, chill chill lang. Noong dalaga raw hindi naman masyadong focus sa pag aaral hindi rin naman pabaya. Pero hindi na talaga palakaibigan noon, meron man daw pero kaunti lang. Iyong buhay niya iyong inaasam ng lahat, walang pressure, walang prino problema na pera, ok lang ang grades, iyong bang parang ang perfect niya.Then, everything changed noong nakilala niya ang kasalungat sa buh
It's really tiring to do the same thing every day. It was like a life of a bird, flying everyday to search for a food to eat. It would grow and want to gain more, so the bird tried to fly a little more further. But little did he know... it is the end of his journey. Because his life is already planned. He's not free. He is caged for a very long time, that's why when he tried to fly more than he should, he was shot dead by the man who caged him.The bird is really pitiful."Seiya, sa tingin mo... bakit kinulong yung ibon?" I asked softly. Nakahalumbaba akong tumingin sakaniya habang siya ay inunanan ang kaniyang mga kamay, na naka tingin sa langit.Pero imbis na sagutin ang tanong ko, nag tanong siya sa akin. "Bakit kinukulong ang mga ibon?" Umayos na siya nang upo at lumingon sa akin."Para hindi umalis...""Exactly. Ayaw ng amo niya na umalis siya dahil mahal niya ito o baka dahil alam din ng amo niya na, sa oras na a
"Dalhin mo nga rin kasi ako doon, Zhia!" She's pouting like a kid kaya pinitik ni Ysa ang kaniyang mga labi."Ysa!""Dalawa.""Not funny, Savillan.""Ang kj mo, Ysa." She glared at me, pabalang na umupo sa tabi ni Jean, na masama rin ang tingin sa akin.Grabe naman itong mga 'to, kung makatingin...Ngumuso na lang ako at pinagpatuloy ang pagkain. Nasa canteen kami ngayon, kaming tatlo lang wala yung iba. Ewan, bigla na lang kasi kaming hinila ni Jean dito."Asan na pala iyong hinihingi ko, Zhia?" Masungit na sabi ni Ysa habang nakalahad pa ang mga kamay sa harap ko, nakataas ang kilay, masungit paring tumingin."Nasa bag ko, chat mo nga si Hustzy, sabihin mo dalhin niya dito." Kunot noo niya ang liningon at pabalang na kinuha ang cellphone ko.Aba, attitude! Diko ibigay hinihingi mo eh...Nagtitipa tipa siya doon habang kumakain kami ni Jean. Hindi niya parin ako pinapansin. Sun
"Bro..." Napahimas si Leymiare sa noo niya, hindi na alam kung ano na ang dapat na gagawin."Wala pa rin?" Umiling sila kaya mas lalo na itong napro-problemahan."Paanong nakontekta sila kay Zheyny?" Sabi ni Gezmiare. Ramdam na niya ang kaba kompara kanina na kontrol pa nila ang lahat. Ngayon ay hindi nila alam ang nangyayari sa kabila. Handa sila sa lahat ng problema hanggat hindi sila mawawalan ng koneksyon sa isa't-isa. Pero hindi nila inaasahan na mawawalan sila ng koneksyon sa magpipinsang Savillan. Alam nilang kayang-kaya nila ang mga sarili nila pero kasama nila si Zhayiely... hindi nila alam kung anong pwedemg gawin ng mga Savillan kahit sabihin pang kahit nagkalamat na ang relasyon ng dalawang pamilya may pinagsamahan pa rin ang mga ito.Wala silang magagawa kundi magtiwala lang. Tsaka isang Saludares si Zhayiely, hinding-hindi ito basta-bastang magpapaapi. "Sigurado ka bang hindi ka nagkamali?" "Hindi! You know how much I prepared for this! Alam mo iyon, Ley." Naiinis na
Jean has always been scared of water since the accident happened ten years ago. And now... she's about to face the same thing, the only difference is that she's not afraid anymore. Because of Giany. Pinikit niya ang kaniyang mga mata nang salubongin ng kaniyang katawan ang malamig na tubig na mabilis na bumalot sa kaniyang katawan. Kinalma niya ang sarili at mahigpit na hinawakan ang wedding ring niya- ang maliit na diamond sa gitna nito ay napipindot, pag ito ay napindot nagse send ito ng warning sa magpipinsang Saludares at lingid sa kanyang kaalaman pati si Giany ay nakakatanggap ng warning na ito.Hindi pa naman siya nawawalan ng hininga at hindi pa ito ang tamang oras para pindutin niya. Lumawag ang kapit niya sa kamay... at kinalma ang sarili, mukhang kaya pa naman nitong tiising hindi huminga, para saan pa ang ilang taon nilang training kung mabilis siyang sumuko?Napailing ito at humiling na lang.'Zheyn, please hold on.'-"Oh? You ok there, Love?" Hindi mapigilang mapai
Nakatitig lang ako sa kisame habang rinig na rinig ko ang iba't ibang ingay mag mula sa TV. Hindi ko magawang tignan ito. Dahil alam ko sa oras na tumingin ako doon ay mawawala lahat ng tapang na inipon ko. Natatakot ako... na baka bigla na lang akong bumigay at masisira lahat ng pag hihirap namin. Ilang taong din iyon. We spend almost 6 years of our life pretending, planning and fooling ourselves. I can't waste that... I should not. "Princess..."Agad akong natigilan at napasinghot-singhot nang marinig ang boses niya. "K-kuya..." "Shhh, its ok. Everything will be ok." Suminghot ulit ako at halos masinok na nang sunod-sunod ang pagtulo ng luha ko. "Iyakin ka pa rin, Zheyny!" Mahina akong natawa at lumabi. "So this is what they did to you?" Hindi ako umimik pero alam kung alam na nila ang sagot doon. "Kantahan na lang kita, ok? Pinatay na namin ang mga devices nila na naka-connect sayo. I know you could still hear them... but that's the only thing I could think off to lessen yo
"Suot niyo na ba lahat?" Nagsitanguan ang mga ito habang inaayos ang mga gagamitin. May maliit kasi na device na binigay si Gez, isa sa mga pinsan ni Zheyn Iana. Mahilig ito mag eksperimento at gumawa ng kung ano-anong bagay. Katulad ngayon ay may binigay sa kanila na maliit na device na parang isang nunal lang. Naririnig, narerecord at pwede rin silang mag-usap gamit ito."Base sa mga nakalap nating impormasyon sa mga tauhan niya, gusto niyang isa-isahin tayo." "So here's the plan, maghiwa-hiwalay tayo. Lleidzy, I know you are worried kaya ikaw ang papupuntahin ko kung saan maraming tauhan." Sabi ni Jb na sinang-ayonan ng lahat. Hindi mahahalatang planado kung sa maraming tauhan pupunta si Lleidy at mahuhuli. Mas mabuting siya ang dalhin dahil may knowledge ito sa pakikipaglaban at maproprotektahan nito ang dalawang babae kung ano man ang balak sa kanila ng sira ulong kidnapper. Tuloy ulit sila sa pagbabago ng plano. Si JB ang huling magpapahuli. Kung sakali mang may mangyaring
Nakatitig lang ako sa kisame habang rinig na rinig ko ang iba't ibang ingay mag mula sa TV. Hindi ko magawang tignan ito. Dahil alam ko sa oras na tumingin ako doon ay mawawala lahat ng tapang na inipon ko. Natatakot ako... na baka bigla na lang akong bumigay at masisira lahat ng pag hihirap namin. Ilang taong din iyon. We spend almost 6 years of our life pretending, planning and fooling ourselves. I can't waste that... I should not. "Princess..."Agad akong natigilan at napasinghot-singhot nang marinig ang boses niya. "K-kuya..." "Shhh, its ok. Everything will be ok." Suminghot ulit ako at halos masinok na nang sunod-sunod ang pagtulo ng luha ko. "Iyakin ka pa rin, Zheyny!" Mahina akong natawa at lumabi. "So this is what they did to you?" Hindi ako umimik pero alam kung alam na nila ang sagot doon. "Kantahan na lang kita, ok? Pinatay na namin ang mga devices nila na naka-connect sayo. I know you could still hear them... but that's the only thing I could think off to lessen yo
-"Zheyn, what the hell is that?" Kunot-noong tinignan ni Zheyn ang kakambal bago niya irapan ito at tinabig ang kamay na naka hawak sa kanya."I agreed. This school don't deserve me." She plainly said and walked away. Naiwan sa hallway si JB habang tulalang nakatingin sa kakambal. Nanginig ang kaniyang mga kamay at dahang-dahang nag-angat ng tingin. Hindi na siya nagulat nang sumalubong sa kanya ang malalamig na titig ni Ri. Agad niyang inayos ang sarili at umaktong parang walang nangyari. Umismid si Ri sa nakita at nag-iwas tingin na para bang wala siyang pake sa nakita. Sa dalawang taong home schooled si Zheyn ay madaming naganap sa paaralan nila-- sa buhay ng mga kaibigan niya na wala siyang kaalam-alam. Ni hindi siya sinabihan ng kakambal. "Zheyn." Tawag ni Lleidzy sa kaniya nang makita itong tapos nang makipag-usap sa kakambal. Hindi niya ito pinansin ito nagtutuloy na pumuntang banyo. Hindi niya maintindihan
"Hindi mo ba talaga ako papansinin, huh? Hoi!" Napapikit na lang si Zheyn Iana at nagtulog-tulogan sa upuan nito. Ilang araw na rin simula nu'ng bumalik na sila sa probinsya at ganoon din ang pangungulit nito kay Zheyn. "Seryoso ka ba? Hoi! Hindi ba 'yan joke? Ilang araw na 'yan!" Ramdam niya ang pag-alis nito sa tabing upuan at umupo ito sa harapan niya at pilit na kinakapa ang mukha niya.Hinayaan niya itong gawin ang gusto pero pag-angat ni Lleidzy sa mukha nito ay mas lalo siyang nainis. Nakapikit ito maging ang mga labi ay dikit na dikit. "Hoi Llei, pansin ko lang, huh. Hindi mo pa 'yan tinatawag sa pangalan niya." Ysa, ang chismosa sa grupo nila. Agad na naagaw ito ng atensyon ni Zheyn at binuka ang mga mata. Tama nga si Ysa, hindi pa nga niya narinig ito na tawagin siya sa pangalan. Madalas ay stupid, hoi o Saludares pero ang pangalan nito ay hindi pa. "Wala kan du'n, Ysa." Singhal niya dito bago tinanggal ang kamay nito sa pisngi ni Zheyn at umupo ulit sa tabi niya. Napa
"Suot niyo na ba lahat?" Nagsitanguan ang mga ito habang inaayos ang mga gagamitin. May maliit kasi na device na binigay si Gez, isa sa mga pinsan ni Zheyn Iana. Mahilig ito mag eksperimento at gumawa ng kung ano-anong bagay. Katulad ngayon ay may binigay sa kanila na maliit na device na parang isang nunal lang. Naririnig, narerecord at pwede rin silang mag-usap gamit ito."Base sa mga nakalap nating impormasyon sa mga tauhan niya, gusto niyang isa-isahin tayo." "So here's the plan, maghiwa-hiwalay tayo. Lleidzy, I know you are worried kaya ikaw ang papupuntahin ko kung saan maraming tauhan." Sabi ni Jb na sinang-ayonan ng lahat. Hindi mahahalatang planado kung sa maraming tauhan pupunta si Lleidy at mahuhuli. Mas mabuting siya ang dalhin dahil may knowledge ito sa pakikipaglaban at maproprotektahan nito ang dalawang babae kung ano man ang balak sa kanila ng sira ulong kidnapper. Tuloy ulit sila sa pagbabago ng plano.
Nakahanda na ang lahat para ipagpatuloy ang plano nila. Mabuti na lang at nabuksan na nila ang pinto kaya't maipagpapatuloy na nila ang plano nila. Lahat ay tensyonado at hindi mapakali ngunit kailangan nilang mag-ingat sa bawat galaw nila para maging successful ang plano. They grab the things they needed and was ready to leave when the projector suddenly opened and showed a video what's happening inside. There, they saw Zheyn Iana still tied on the bed with more lashes on her body while sweating profusely. But what caught there eyes is the big red spot on the bed down to the floor.May ideya na sila sa nangyari kanina pero sinubukan pa rin nilang mag-isip ng positibo pero mukhang sa nakikita nila ngayon ay tama sila sa hinala. "Lleidzy!" Napatingin silang lahat dito nang marinig nila ang sigaw ni Jean. His face is so livid. Ang mga kamao ay kuyom na kuyom na para bang handa na itong pumatay ano mang oras. "She don't deserve that..." Mahinang b