Chapter 22

Tumayo ako mula sa pagkakaupo at ganoon na lang ang gulat ko nang makita ang parehas na mukha nila.

Wait... What the fuck is happening? Bakit dalawa sila? Are they twins?

“T-Teka! Ano ‘to?” nalilitong tanong ko. Pabalik-balik ang tingin ko sa kanilang dalawa.

Bakit dalawang Sir Vanmer na ang nakikita ko?

“Kuya...” He chuckled as he called the other man who just arrived.

Bumagsak ang titig ko sa lalaking kararating lang. Nagtama ang mga paningin namin at ganoon na lang ang pagbilis ng tibok ng puso ko.

Don’t tell me...

My lips parted. Is he my boss?

“Sino sa inyo ang naging b-boss ko?” kinakabahan na tanong ko at hindi inaalis ang titig sa bagong dating na lalaki.

Magkambal nga sila. Magkamukhang-kamukha.

“I am,” sagot ng bagong dating habang mariing nakatitig sa akin.

I gulped. What the fucking fuck?

“Let us formally introduce to you, Anveshika,” natatawang sambit ni Dearil.

Sandali...

Si Dearil nga ba siya? Pero tinawag siyang Dearil Samien kanina nitong lalaki na kararating lang, baka iyon talaga ang totoo niyang pangalan.

“Dearil Samien Ravides,” pagpapakilala niya at inilapat pa ang kanang kamay niya sa kaliwang d****b niya.

My forehead creased. Then he pointed at the man who just arrived.

“Damien Searil Ravides, you’re so called boss,” natatawang pagpapakilala niya.

“Fuck you!” asik ni Damien.

“Hindi tayo talo, Kuya!” ganti ni Dearil.

Nanatili akong hindi nagsasalita sa harap nila. I am absorbing the information right now. They are indeed twins.  Pero bakit nagpanggap pa si Damien bilang si Dearil?

“We’ll explain everything to you.” Halos mapatalon ako nang nasa harapan ko na pala si Damien. Umangat ang paningin ko sa kaniya at naging sunod-sunod ang paglunok ko.

“Uh...” tanging nasambit ko dahil hindi ako makabuo ng salita na sasabihin ko.

I am lost for words right now! I can’t even think straight!

“Go inside, baby... Your peaks are visible. Why aren’t you not wearing a brassiere?” mariing tanong niya.

My cheeks flushed. Fuck! Ngayon ko lang naalala na naka-oversized shirt lang pala ako at maikling shorts! Wala rin akong suot na bra! Shit!

“Fuck...” bulong ko at tumakbo paloob ng bahay diretso sa kwarto ko.

Agad kong ini-lock ang pinto pagkapasok ko ng kwarto. Hinihingal na napahawak ako sa d****b ko.

“Nakakahiya!” impit na tili ko.

Paniguradong napansin din iyon ni Dearil!

Nakakahiya talaga! Anveshika, what the hell are you doing? You’ve just embrassed yourself in front of them! Paano ako magagalit nito sa kanila kung ganitong kahihiyan naman ang inabot ko?

Argh!

Napatili ako nang makarinig ng katok sa pinto. What the fuck?

“Are you done?” I heard Damien outside.

Ngayon ko lang din napansin na may pagkakaiba pala ang boses nila. Bakit ba hindi ko rin iyon napansin nang naunang pumunta rito si Dearil kanina? I was preoccupied witht that transparent jar and I was blinded with my wrath supposed on this man.

“What?” iritadong tanong ko.

I heard him chuckled. Damn! Why does his chuckle sounds good?

“Can I come in?” tanong niya pa. Napataas naman ang kilay ko.

“Ano naman ang gagawin mo rito?” mataray na tanong ko.

“We’ll just talk, baby...” hirit niya.

I sighed. I cover my chest part with my left arm before I opened the door. Napalunok ako nang magtama ang mga paningin namin.

“What now?” mataray na tanong ko pa rin. Napasinghap ako nang hapitin niya ang baywang ko palapit sa kaniya.

“Ano ba?!” Hinampas ko ang balikat niya pero hindi man lang siya natinag.

“I miss you...” bulong niya at inilubog ang mukha niya sa leeg ko.

“Damien, a-ano ba...” mahinang asik ko at sinubukan na makawala pero mas humigpit lang ang kapit niya sa baywang ko.

“I’m fluttered when you’re calling me by my name...” he softly whispered.

“Kaya naman pala. Mautak ka, e, ‘no?” taas kilay na tanong ko.

He stiffle a laugh. “For you, baby.”

I gasped when I felt his lips start to move against my skin.

“Damien...” I groaned.

“Fuck!” he hissed as he continues showering me wet kisses.

Bahagya akong napatili ng buhatin niya ako. Agad ko namang ipinulupot ang mga binti ko sa baywang niya. Ang mga kamay niya na nasa pang-upo ko at umaakyat sa likod ko. I arched my body eveytime I felt his palm against my shirt on my back.

Fuck! Dahan-dahan siyang naglakad habang patuloy na hinahalikan ang leeg ko. He sat at the edge of my bed. I was straddling on his hips.

Umangat ang paningin niya sa akin. Namumungay ang mga mata niyang nakatitig sa akin.

“I’m sorry for the lies, baby... I’m sorry,” he sincerely uttered.

I was just staring at his eyes. Iba ang kislap nito na para bang may itinatago pa ito maliban sa malalim na kulay itim nito.

“I just want to protect you...” bulong niya pa.

“Why?” mahinang tanong ko.

Protect me? From what? From that killer? From the Heart Forest Crime’s suspect?

“I don’t want to risk you,” he gently said.

I was confused with his words. But why?

“Bakit ako? You know nothing from me, Damien,” sabi ko pa. His hand went to my right cheek.

“And that mysteriousness makes you perfect for me, Anveshika Ferolinoz...” He stared at my face like he was memorizing all my contours.

“You’re like a mystery puzzle to me that I needed to unravel. I won’t let others to unravel you, baby. It will always be me,” he added.

My heart sways with so much happiness right now. Ang galit ko sa kaniya dahil sa pagsisinungaling niya at unti-unting natutunaw. But I still, need an explanation.

“Right from the very start, you got me hard, baby. I felt that I was being hypnotized though you were sleeping that time,” pagkwento niya.

Sleeping? Huwag mong sabihin na pinasok niya itong kwarto ko habang natutulog ako?

“No. Don’t think about me, barging in here. This isn’t the first time that I’ve met you,” sabi niya agad na para bang nabasa ang isipan ko.

“S’yempre! Sa Ravides tayo unang nagkita, ‘di ba?” tanong ko.

He shook his head. My lips parted. What? Hindi niya rin ako roon unang nakita? Saan at kailan naman kung ganoon?

“Not there also,” he answered.

He attacked my lips restraining me to question him again. I groaned.

“We’ll explain everything to you, baby, okay?” malumanay na sambit niya. I just nodded my head. “Good. Pack your things,” he commanded.

“What?” kunot noong tanong ko.

“You’re leaving here. You’re not safe here anymore,” mariing sambit niya.

“But—“ he cut me off.

“No more buts, baby. You’ll stay with me from now on,” he said.

My eyes widened. “What the fuck?” I was dumbfounded when he reached for my lips again.

“You and your fiesty mouth.” He chuckled.

Hinampas ko naman siya sa balikat pero tinatawanan niya pa rin ako.

“Come on, pack your things. I’ll help you.” He guided me to stand up.

Wala naman akong mga gamit dito maliban lang sa mga damit pero hindi ko naman din binili iyon. Nilagay ko na lang ang mga iyon sa maleta na inilabas ni Damien mula sa ilalim ng kama. Kinuha ko rin ang mga essentials ko sa banyo. Hindi na ako nagbitbit ng iba pang mga gamit. Mga damit at body essentials lang ang importante.

“Done!”

“Change your clothes, baby,” malumanay na sabi niya habang inaayos ang isang malaking maleta at isang handbag.

I just nodded and barged into my closet. I just picked a maroon shirt and another maong shorts before I packed the clothes.

“Want some help?” pilyong tanong ni Damien. Napagitla pa ako sa gulat dahil sa biglaang pagsulpot niya.

“Magbibihis ako, Damien. Ano naman ang kailangan ng tulong do’n?” taas kilay kong tanong sa kaniya.

“Come on, baby. Let me dress you.” He pouted.

I just shook my head. Hindi ko talaga inaasahan na may ganitong side siya. He’s clingy but I like it anyway. I smiled at the thought.

“Alright.” His face lit up. Agad naman siyang pumunta sa harap ko.

“I’ll be gentle, baby...” makahulugang sambit niya.

Hinampas ko ang braso niya. “Bilisan mo na!”

“Do’n tayo sa labas, sa harap ng salamin.” Agad naman niya akong hinatak palabas ng closet kaya hindi na ako nakaangal. Ang dami niyang alam!

Gaya nga ng sabi niya ay iniharap niya ako sa full-length body mirror at nasa likod ko siya.

I gulped. Dahan-dahan niyang itinaas ang suot kong oversized shirt. Inangat ko ang mga braso ko para tuluyang mahubad iyon.

My cheeks flushed when my bare chest was visible in front of him. I saw amusement and adoration filled his eyes as he was staring at me.

Inabot niya ang isang brassiere at dahan-dahan ding isinuot sa akin. Sa bawat pagtama ng daliri niya sa balat ko ay napapasinghap ako.

Damn! He can really affect me this much!

Nang maikabit niya ang lock sa likod at sakto namang bumukas ang pinto at may nagsalita mula roon.

“Kuya! Hindi pa ba kayo tapos—“

“Fucking get out of here, Samien!” he roared.

Hindi ko namalayan na nakayakap na pala siya sa akin at itinatago ako sa katawan niya.

“Oops! Sorry! Sige, ipagpatuloy n’yo lang ‘yan!” Sabay halakhak niya at umalis doon.

I sighed. Ilang beses ba akong mapapahiya sa araw na ‘to? Sa harap pa talaga nila?What an embrassing day!

ASHTRIZONE